M. Karwowska
André Louis Leroy
Studia Philosophiae Christianae 6/1, 309-310
[27] O zmarłych 309
w zbudzenia. O czywiście w zbudzenie m oże n astąp ić tylk o w te n sposób, że ja k iś o b ie k t zew n ętrzn y , p o siad ający en erg ię czyli ru c h , spow oduje k re a c ję pew n ej liczby fononów . W zbudzenie w ięc k ry sz ta łu czyli w p ro w ad z en ie doń r u c h u n a s tę p u je isto tn ie „ab alio” .
W ydaje m i się, że te ro zw aż an ia m ożna uogólnić n a in n e o biekty fi zyczne, p rzy czym w niosek, że w zbudzenie tych obiektów , czyli w p ro w a dzenie do n ic h ru c h u n a s tę p u je „ab alio ” p o zo staje słuszny.”
J. J a n ik
O ZMARŁYCH Georges G u rv itc h
G. G u rv ith uro d ził się w 1894 r. w R osji. Z m a rł w e F ra n c ji 12 g ru d n ia 1965 r. S tu d ia rozpoczął w R ostow ie. Ja k o m łody n au k o w ie c w y k ła d a ł w ró żn y ch u n iw e rsy te ta c h rosyjskich. Po ro k u 1928 p rzy b y ł do P aryża, gdzie o b ją ł w y k ład y z za k resu n iem ieckiej filozofii w spółczesnej. Szcze gólnie je d n a k zw łaszcza w la tac h późniejszych in te re so w a ł się za g ad n ie n ia m i z dziedziny socjologii. P ra c a pt. „L’idée du d ro it social” sta ła się p o d sta w ą do o b ję cia w y kładów rów n ież n a u n iw ersy te cie w S tra sb u rg u . Z tego o k re su pozostaw ił szereg p u b lik a c ji m iędzy in n y m i o D u rk h eim ie, o ra z o L e v y -B ru h l au to rz e słynnej p rac y pt. „P hilosophie d ’A u g u ste C om te”, L a m o rale et la science des m o e u rs” . W 1939 r. G. G u rv ith zo sta je pow ołany do s.użby w ojskow ej. O dw ołany z niej w 1940 r. u d aje się do S tan ó w Z jednoczonych, gdzie n a jp ie rw o b e jm u je w y k ład y w jed n ej ze szkół fra n c u sk ic h w N ow ym Jo rk u , a n a s tę p n ie n a u n iw ersy te cie H a r v ard . Do F ra n c ji w ra c a w 1948 r. i o b e jm u je fu n k c ję p ro fe so ra Sorbony. G. G u rv ith c h a ra k te ry z u je się nie ty lko p ra c ą n a u k o w -d y d ak ty czn ą , lecz ta k że organizacjęjną. T a le n t o rg a n iz a c ją n y w y ra ża ł się najczęściej w o rg an iz o w an iu zjazdów i kon g resó w socjologicznych, za k ła d an iu s to w arzy szeń socjologicznych, u rzą d zan iu la b o ra to rió w itp. J a k dalece był znaw cą sw ej dziedzinją św iadczyć może zaproszenie go do Z w iązku R a dzieckiego celem o p rac o w a n ia po d staw socjologicznych w ielk iej re w o lu cji paźd ziern ik o w ej. Z p rac n au k o w y ch o p u b lik o w a n j'ch n a szczególną uw agę za słu g u ją n a s tę p u ją c e : „P hilosophie p lu ra lis te du d ro it” „La sociologie au X X siecle” , L a vocation a c tu e lle de la sociologie”, „D é ter m in ism es socieaux et lib e rté h u m a in e ” , „T ra ité de sociologie” „D ialec tiq u e et sociologie” .
A n d ré L ouis L eroy
A n d ré Louis L eroy u rodził się w R ain ey w 1892 roku, w m iejscow ości oddalonej 37 km cd Pontoise. Z m a rł w dniu 7 m a ja 1967 roku. N ależy on
310 O zm arłych [28]
do ty c h m yślicieli i uczonych, k tó rzy zm uszeni byli b rać udział w k a m p a n ii p ierw szej w o jn y św iatow ej. Podczas w o jn y oznaczony został m iędzy in n y m i o rd erem Legii H onorow ej. Po o d słu ż en iu służby w o jskow ej k o n
ty n u u je sw oje stu d ia w A m iens, L ille oraz w Collège Saisson. W łaściw ą sobie k a rie rę n au k o w o -d y d a k ty c z n ą rozpoczął ja k o nauczyciel w A vesnes. Od 1938 do 1955 w y k ła d a ł filozofię w Collège C h a p te l a od 1955 do 1958 ro k u w L iceum L acavel. W ykłady z z a k resu filozofii an g ielsk iej p ro w ad ził ró w n ież w S orbonie. Od 1961 ro k u sta je się sta ły m p ro feso rem tej uczelni. W la ta c h od 1956 do 1958 w y k ła d a ł rów n ież filozofię n a f a k u lte cie teologii p ro te sta n c k ie j je d n ej z uczelni p ro te sta n c k ic h w P a r y żu. W ielo k ro tn ie b ra ł udział w zjazdach i k o n g resa ch filozoficznych, o r g a n izow anych przez różne sto w arzy szen ia naukow e. W yjeżdżał ta k ż e z w y k ła d a m i gościnnym i do L ondynu, Los A ngelos o raz Belgii. Gdy chodzi o z a in te re so w an ia filozoficzne L eroy p o św ięcił sw oje życie szczególnie dziejom i osiągnięciom filozofii angielsk iej. Ja k o w ażniejsze p u b lik a c je z te j dziedziny w ylicza się ta k ie ja k : „La c ritiq u e et la relig io n chez D. H u m e”, „ L e ttre su r l ’en th o u sia sm e chez L o rd S h a fte sb u ry ”, „La p h i losophie an g laise clasiq u e” (za tę p u b lik a c ję L eroy o trz j'm a l n ag ro d ę A kadem ii N au k M oralnych i P olitycznych) „Les g ra n d e s p e n s e u rs”. L eroy n a p isa ł rów n ież p ra c ę o L ocku, i W hiteheadzie. D okonał rów n ież szeregu p rze k ład ó w dzieł H u m e’a oraz B erk ley a. P rz ez długi czas p ełn ił fu n k c ję se k re ta rz a gen eraln eg o „R evue P h ilo so p h iq u e ”.
