Chemia w życiu codziennym – konserwacja żywności
Grażyna Chwatko
Katedra Chemii Środowiska
Cele utrwalania żywności
• wstrzymanie tkankowych procesów biochemicznych,
• wstrzymanie zmian chemicznych (nieenzymatycznych),
• wstrzymanie zmian fizycznych,
• zahamowanie rozwoju drobnoustrojów.
Metody konserwacji żywności
• metody fizyczne,
• metody biologiczne (mikrobiologiczne),
• metody chemiczne,
• metody mieszane - łączenie dwóch lub
trzech wymienionych metod
Metody fizyczne
• temperatura
• promieniowanie
• usuwanie wody z produktów
Wysoka temperatura
• pasteryzacja (T < 100 °C)
– długotrwała – momentalna – wysoka
• tyndalizacja (3 x pasteryzacja)
• sterylizacja (T > 100 °C)
– apertyzacja
Zmiany w żywności wywołane wysoką temperaturą
Korzystne Negatywne
Inaktywacja
drobnoustrojów i enzymów
Niszczenie toksyn
Przemiana niektórych związków z form
nieprzyswajalnych w przyswajalne
Rozkład składników termolabilnych (np.
witamin)
Zmiana właściwości smakowych
Mleko - UHT
• Temperatura sterylizacji:
135 – 150 °C
• cel: przedłużenie okresu trwałości
• wady: zmniejszenie wartości odżywczej,
zmiana smaku, częściowa degradacja białka
.
Niska temperatura
• chłodzenie
• zamrażanie
Schemat mrożonej tkanki:
a) tkanka przed mrożeniem b) tkanka po wolnym mrożeniu
c) tkanka po bardzo szybkim zamrożeniu
Promieniowania stosowane do utrwalenia żywności
• źródła promieniowania gamma:
–
60Co (1,25 MeV), –
137Cs (0,52 MeV),
• promieniowanie X, o energii nieprzekraczającej 5 MeV,
• przyspieszone elektrony o energii
nieprzekraczającej 10 MeV.
Dopuszczalne dawki promieniowania stosowane w Polsce
Rodzaj artykułu Cel napromieniowania Dawka [kGy]
Ziemniaki
Hamowanie kiełkowania
0,025-0,10
Cebula do 0,06
Czosnek 0,03-0,15
Pieczarki Zahamowanie starzenia się grzybów
1,0 Przyprawy suche
Obniżenie zanieczyszczeń biologicznych
10,0
Grzyby suszone 1,0
Suszone warzywa 1,0
Usuwanie wody
• zagęszczanie (zawartość wody 30%)
• suszenie (zawartość wody 10 - 15%)
• liofilizacja
Metody biologiczne
• fermentacja
– mlekowa – alkoholowa – propionowa
– octowa (tlenowa)
fermentacja propionowa
kwas propionowy fermentacja
octowa
kwas octowy
2 2
D-glukoza
aldehyd
3-fosfoglicerynowy kwas pirogronowy fermentacja
alkoholowa
fermentacja mlekowa
aldehyd octowy
etanol
kwas mlekowy CO
CHO
CH2OH
CHOH COOH
COOH
COOH CH2 CH2OH
COOH
CO2 H2O CO2
H2O
COOH CHOH
CHO
H2C O P CH3
CH3
CH3
CH3
CH3
CH3 O
O
H OH
OH OH
CH3 +
+ +
+
+
fermentacja propionowa
kwas propionowy fermentacja
octowa
kwas octowy
2 2
D-glukoza
aldehyd
3-fosfoglicerynowy kwas pirogronowy fermentacja
alkoholowa
fermentacja mlekowa
aldehyd octowy
etanol
kwas mlekowy CO
CHO
CH2OH
CHOH COOH
COOH
COOH CH2 CH2OH
COOH
CO2 H2O CO2
H2O
COOH CHOH
CHO
H2C O P CH3
CH3
CH3
CH3
CH3
CH3 O
O
H OH
OH OH
CH3 +
+ +
+
+
Fermentacja mlekowa
C
6H
12O
6→ 2 CH
3CHOHCOOH
• zastosowanie:
– przemysł mleczarski – kwaszenie warzyw – przemysł mięsny
– przemysł piekarniczy
bakterie mlekowe
Fermentacja alkoholowa
C
6H
12O
6→ 2 C
2H
5OH + 2 CO
2Produkty uboczne:
– aldehyd octowy
– mieszanina alkoholi od C
3do C
5– glicerol
– estry
drożdże
Fermentacja propionowa
3 CH
3CHOHCOOH →
2 CH
3CH
2COOH + 2 CH
3COOH + CO
2+ H
2O
Zastosowanie
• Obok fermentacji mlekowej przy produkcji serów dojrzewających,
np. sera edamskiego
bakterie propionowe
Zalety fermentacji
• utrwalenie produktu spożywczego
• nadanie produktom korzystnych cech organoleptycznych
• zwiększenie właściwości prozdrowotnych
(stabilizacja wit. C i prowit. A; powstawanie wit. B
2i PP oraz acetylocholiny)
• otrzymanie związków chemicznych
spożywczych metodami biologicznymi
Metody chemiczne
• solenie
• cukrzenie
• dodatek innych substancji chemicznych (E…)
• dodawanie kwasów (marynowanie)
• peklowanie
• wędzenie
Hamowanie rozwoju niektórych drobnoustrojów przez sól
Stężenie roztworu NaCl Rodzaj drobnoustroju 1 – 2% bakterie Coli-Aerogenes
bakterie gnilne Proteus 12 – 15%
(3% pobudza rozwój) paciorkowce mlekowe powyżej 15% drożdże
18 – 20% pełne zakonserwowanie żywności
Hamowanie rozwoju niektórych drobnoustrojów przez cukier
Zawartość cukru Rodzaj drobnoustroju
25 – 35% większość bakterii
65% większość drożdży
75 – 80% pleśnie
Dodawanie kwasów
• Kwas octowy (E 260)
CH3
COOH
Dodawanie kwasów
• Kwasy organiczne
• Kwasy nieorganiczne
(E 338) H3PO4
(E 290) CO + H O ↔ H CO ↔ H+ + HCO -
CH3
COOH
C H
CH3 OH COOH
C H
C
H OH OH COOH
kwas COOH octowy (E 260)
kwas mlekowy
(E 270) kwas jabłkowy (E 296)
kwas winowy (E 334) kwas
cytrynowy (E 330)
COOH CH2
C COOH CH2
HO
COOH
Wpływ pH na rozwój drobnoustrojów
• optimum wzrostu większości drobnoustrojów pH 6,5 – 7,5
• zahamowanie rozwoju poszczególnych grup:
pH ≤ 5,9 bakterie gnilne
pH ≤ 5,7 paciorkowce hemolityczne
pH ≤ 4,2 bakterie masłowe
pH ≤ 4,0 Salmonella
pH ≤ 3,5 bakterie mlekowe
pH ≤ 2,5 drożdże
pH ≤ 2,0 pleśnie
23
salmonella
komórki drożdżowe bakterie mlekowe
Peklowanie
Główne składniki mieszanki peklującej (solanki):
• NaNO
2(nitryl)
• NaNO
3, KNO
3(saletra)
• NaCl (sól kuchenna), cukier
• inne substancje np. zioła, wielofosforany, białka sojowe, kwas askorbinowy
Przemiany zachodzące podczas peklowania
NaNO
3 NaNO
2 HNO
2 NO
nitrozomioglobina i nitrozohemoglobina
Związki występujące w dymie wędzarniczym
OH
CH3
OH
CH3
CH3 OH
O CH
3
OH
fenol o-krezol
ksylenol
gwajakol a-naftol OH
kwas octowy kwas
mrówkowy kwas
malonowy
kwas
bursztynowy kwas
kapronowy H
OH O
C H3
OH O
OH O
O O
OH O OH
O OH
O OH
O
formaldehyd
O C
CH3 C
H3
aceton
H C O
H
O
H O
furfural
Cele stosowania substancji dodatkowych (E…):
1. Zahamowanie rozwoju lub zniszczenie
drobnoustrojów chorobotwórczych – wydłużenie okresu trwałości produktów;
2. Zapobieganie niekorzystnym zmianom jakościowym produktów;
3. Podniesienie atrakcyjności i dyspozycyjności produktów dla konsumentów;
4. Zwiększenie asortymentu produktów poprzez
otrzymywanie nowych rodzajów produktów
(dietetycznych, odtłuszczonych);
Grupy substancji dodawanych do produktów spożywczych:
• barwniki,
• aromaty,
• substancje konserwujące,
• kwasy i regulatory kwasowości,
• stabilizatory i emulgatory,
• substancje zagęszczające,
• substancje wzmacniające smak i zapach,
• substancje słodzące,
• substancje wypełniające
Grupy substancji dodawanych do produktów spożywczych c.d.:
• substancje wiążące,
• substancje utrzymujące wilgoć,
• substancje spulchniające,
• substancje przeciwzbrylające,
• rozpuszczalniki ekstrakcyjne,
• gazy do pakowania,
• gazy nośne,
• substancje pianotwórcze,
• substancje przeciwpianotwórcze,
Dopuszczalne dzienne spożycie/
dopuszczalne dzienne pobranie (ang. Acceptable Daily Intake, ADI)
ilość danej substancji wyrażona w mg na kg masy ciała na dzień, która może być pobierana w ciągu całego życia nie
powodując ryzyka zagrożenia zdrowia
(wg. obecnego stanu wiedzy)
E 101 Ryboflawina (witamina B
2)
N N
N C NH
H3
C H3
O
O
OH O
H
OH OH
Barwnik żółty
do żółto-pomarańczowego
Otrzymywana w fermentacji z Bacillus subtilis lub w syntezie z dwumetyloaniliny
ADI 0-0,5 mg/kg
nadmiar witaminy B2 może powodować nudności i wymioty
E 120 Koszenila (kwas karminowy)
O
OH OH
OH O
H
OH OH O
O OH
OH
O
O H
Czerwony barwnik
pozyskiwany z wysuszonych,
zmielonych mszyc (Coccus cacti) ADI 0-5 mg/kg
po przekroczeniu dawki dopuszczalnej jest uważany za czynnik rakotwórczy
E 162 Betanina
(czerwień buraczana)
Naturalny czerwony barwnik
Otrzymywany z soku buraka ćwikłowego po
odfermentowaniu cukrów, usunięciu białek i soli, zagęszczony i suszony rozpyłowo na nośniku z maltodekstryny
ADI nie określone
O
N+ OH
OH
OH O
H
O H
O O
NH
O O OH
OH
E 211(E 212)
Benzoesan sodu(potasu)
ONa O
Konserwant
Hamuje rozwój drożdży, pleśni, słąbiej bakterii, grzybów
Działa w pH kwaśnym (0,02% w pH 2,3; 0,08% w pH 3,5-4) Spożywany w nadmiarze może powodować uczulenia u
astmatyków i alergików, a uosób wrażliwych na aspirynę zaburzenia przewodu pokarmowego (ADI 0-5mg/kg)
E 249 (E 250) azotan (III) potasu (sodu) E 251 (E 252) azotan (V) sodu (potasu)
Konserwanty
Hamuje rozwój bakterii fermentacji masłowej Dodatek do mięs i serów
Nie są to substancje całkowicie bezpieczne ADI: Azotany (III) 0-0,06 mg/kg
Azotany (V) 0-3,7 mg/kg
E 220 Tlenek siarki (IV)
Konserwant, substancja zapobiegająca brunatnieniu
Hamuje rozwój pleśni i bakterii
W dużych ilościach wywołuje reakcje uczuleniowe i zatrucia pokarmowe, niszczy witaminę B
ADI 0-0,07 mg/kg
E 231 o-fenylofenol
Konserwant
Produkowany z eteru fenylu
Stosowany przeciwko rozwojowi grzybów na owocach, Powoli wnika przez skórkę i może być obecny w owocach (ADI 0,2 mg/kg)
W nadmiarze może podrażniać skórę, błony śluzowe, wywoływać odczyny alergiczne, być rakotwórczy
OH
E 951 Aspartam
NH
O O O
O -O
+H3N
Słodzik – ok.180 razy słodszy od cukru
Synteza w oparciu o kwas asparaginowy i fenyloanalinę Powszechnie stosowany w produktach dietetycznych
Nie można stosować w preparatach dla osób chorych na fenyloketonurię!
ADI 0-40mg/kg, niektóre badania wspominają o rakotwórczym działaniu
light
Etylowanilina (3-etoksy-4- hydroksybenzaldehyd)
Substancja o zapachu wanilii (2-4 krotnie silniejsza od wanilii )
Otrzymywana przez bezpośrednią oksydację w środowisku alkalicznym eugenolu lub izoeugenolu po acetylacji grup fenolowych
ADI 0-10 mg/kg wagi ciała
OH
O H
O
Mentol
Syntetyczna substancja smakowo – zapachowa
Racemiczny (±) mentol otrzymywany
w procesie redukcji tymolu. Jest on identyczny z mentolem występującym w mięcie pieprzowej
Bezpośredni kontakt może powodować podrażnienia śluzówek i skóry
ADI – brak danych
OH
E 621 Glutaminian sodu
Substancja wzmacniająca smak i zapach
Sól sodowa kwasu glutaminowego, otrzymywanego z melasy metodą fermentacyjną lub na drodze
hydrolizy glutenu
ADI nie określone. Spożywany w nadmiernych ilościach może powodować bóle głowy
O
H ONa
O
NH2 O
E 535 (E 536) (E 358)
Żelazocyjanek sodu (potasu) (wapnia)
[Na
4[Fe(CN)
6]•10H
2O, K
4[Fe(CN)
6]•3H
2O, Ca
2[Fe(CN)
6]•12H
2O
Substancje przeciwzbrylające dodawana do soli, szczególnie jodowanej
Uważane za nieszkodliwe ADI – 0-0,025 mg/kg
SÓL
E 1200 Polidekstroza
Substancja wypełniająca, substancja utrzymująca wilgotność, substancja wiążąca, zagęszczająca, nośnik
Spolimeryzowana glukoza. Produkt polikondensacji w warunkach próżniowych: dekstrozy, sorbitolu i kwasu cytrynowego w stosunku ilościowym 89:10:1
Dozwolona do stosowania w produkcji żywności na zasadzie quantum satis
ADI – nie określone. Nie jest wchłaniany.
E 1450 Sól sodowa
oktenylobursztynianu skrobiowego
Stabilizator, zagęstnik, emulgator, substancja wiążąca, nośnik
Wzór sumaryczny: (C6H10O5)n.(PO4)p[-CH2CHY(0H)CH3]m Otrzymywany w reakcji estryfikacji skrobi kukurydzianej bezwodnikiem kwasu η-oktenylobursztynowego
Dozwolona do stosowania w produkcji żywności na zasadzie quantum satis
ADI nie określone
Doświadczenia wykonane przez Studentki
z Koła Chemików
Doświadczenie 1
Wpływ soli i kwasu benzoesowego (E 210) na rozwój drożdży spożywczych
Odczynniki
Drożdże, woda, cukier, mąka pszenna, sól kuchenna, kwas benzoesowy.
Wykonanie
Przygotowano mieszaninę drożdży, wody, cukru i mąki.
Mieszaninę wprowadzono do trzech cylindrów miarowych.
Następnie do pierwszego dodano kwas benzoesowy, do
drugiego sól, a trzeci pozostał bez zmian. Markerem zaznaczono
Doświadczenie 1
Wpływ soli i kwasu benzoesowego (E 210) na rozwój drożdży spożywczych
Obserwacje
Po upływie kilkudziesięciu minut poziom mieszaniny w cylindrze 3
podniósł się, podczas gdy w cylindrze 1 (dodatek kwasu benzoesowego) i 2 (dodatek soli kuchennej) pozostał bez zmian. W mieszaninie 3 widać
uwięzione bąbelki bezbarwnego gazu.
1 2 3
Doświadczenie 1
Wpływ soli i kwasu benzoesowego (E 210) na rozwój drożdży spożywczych
Wnioski
Zmiana poziomu mieszaniny wywołana jest produkcją CO
2przez drożdże, który pozostawał w mieszaninie powodując zwiększanie jej objętości. Obecność kwasu benzoesowego (E 210) lub soli kuchennej (NaCl)
hamuje rozwój drożdży.
Równanie zachodzącej reakcji
Doświadczenie 2
Wulkan z sody oczyszczonej (E 500)
Odczynniki
E 260 – Ocet spożywczy, kwas octowy, CH3COOH
Funkcje w przemyśle spożywczym: regulator kwasowości, stabilizator, konserwant,
rozcieńczalnik dla barwników i substancji smakowych.
E 500 – Soda oczyszczona, wodorowęglan sodu, NaHCO3
Funkcje w przemyśle spożywczym: regulator kwasowości, substancja spulchniająca,
stabilizator, substancja wzmacniająca smak i zapach, substancja wypełniająca i
przeciwzbrylająca.
Woda
Płyn do zmywania naczyń 49
Doświadczenie 2
Wulkan z sody oczyszczonej (E 500)
Wykonanie
Wodorowęglan sodu rozpuszczono w wodzie i dodano kilka kropli płynu do zmywania naczyń, roztwór wymieszano i
dodano 10% kwas octowy (ocet).
Obserwacje
Po dodaniu kwasu rozpoczęło się
wydzielanie pęcherzyków bezbarwnego gazu. W naczyniu powstała duża ilość białej piany.
Doświadczenie 2
Wulkan z sody oczyszczonej (E 500) Wnioski
Dodatek kwasu octowego powoduje rozkład
wodorowęglanu sodu, w wyniku czego powstaje CO2.
Obecność detergentu w próbce powoduje powstanie piany.
Równanie zachodzącej reakcji
NaHCO3 +CH3COOH → CO2 ↑ + H2O + CH3COONa
Doświadczenie 3
Sok z buraka – naturalny wskaźnik pH
Odczynniki
0,2 mol/dm3 NaOH 0,5 mol/dm3 NaOH 10% kwas ocotwy
Sok z buraka ćwikłowego
E 162 Betanina (czerwień buraczana)
Funkcje w przemyśle spożywczym: barwnik stosowany do sosów, napoi, przetworów pomidorowych, serków
homogenizowanych, jogurtów oraz baza dla koncentratów
Doświadczenie 3
Sok z buraka – naturalny wskaźnik pH
Wykonanie
Na cztery szalki petriego naniesiono po 1 ml soku z buraka ćwikłowego i dodano po 0,5 ml odpowiedniego roztworu zgodnie z poniższą tabelą Numer szalki Dodany roztwór
1 woda
2 0,2 mol/dm3 NaOH 3 0,5 mol/dm3 NaOH
4 Ocet (10% kwas octowy)
Doświadczenie 3
Sok z buraka – naturalny wskaźnik pH
Obserwacje
Numer szalki
Dodany roztwór Zmian zabarwienia
1 woda brak
2 0,2 mol/dm3 NaOH
z czerwonej na
niebiesko-fioletową 3 0,5 mol/dm3
NaOH
z czerwonej na brunatną
4 Ocet z czerwonej na
+ woda
+ 0,2 M NaOH
+ 0,5 M NaOH
Doświadczenie 3
Sok z buraka – naturalny wskaźnik pH
Wnioski
Betanina – czerwony barwnik występujący w soku z buraka ćwikłowego zmienia zabarwienie w zależności od pH
środowiska. W pH z zakresu 3 – 6,5 barwa jest purpurowo- czerwona, w pH 6,5 – 8 niebiesko-fioletowa, natomiast w pH powyżej 8,5 następuje degradacja do barwy brunatnej.