KIM BYLI PIRACI?
PIRAT TO OSOBA, KTÓRA POPEŁNIA
PRZESTĘPSTWO NA MORZU. PIRACI
ATAKUJĄ ZWYKLE INNE STATKI, ALE MOGĄ RÓWNIEŻ NAPADAĆ CELE NABRZEŻNE.
PIRACI PRZEMIESZCZALI SIĘ NA NIEWIELKICH
STATKACH, ZBUDOWANYCH Z MYŚLĄ O SZYBKOŚCI I
ZWINNOŚCI, Z
WYSTARCZAJĄCĄ ILOŚCIĄ MIEJSCA NA BROŃ I ICH
ZAŁOGĘ. STWORZONE BYŁY BY ŚCIGAĆ WIĘKSZE,
WOLNIEJ PORUSZAJĄCE SIĘ STATKI HANDLOWE.
JEDNĄ Z NAJTRUDNIEJSZYCH CZĘŚCI BYCIA PRAWDZIWYM
PIRATEM BYŁ BRAK DOSTĘPU DO ZDROWEJ I ŚWIEŻEJ ŻYWNOŚCI NA POKŁADZIE. NA POCZĄTKU
PODRÓŻY STATEK BYŁ
ZAOPATRYWANY W ŚWIEŻĄ
ŻYWNOŚĆ I ŻYWNOŚĆ, KTÓRA
BĘDZIE PRZECHOWYWANA PRZEZ DŁUGI CZAS. POCZĄTKOWE ZAPASY ŚWIEŻYCH PRODUKTÓW
STARCZAŁY TYLKO NA KILKA
TYGODNI. PÓŹNIEJ PIRACI ŻYWILI SIĘ SUSZONĄ ŻYWNOŚCIĄ, KTÓRA BYŁA PODSTAWOWYM
POŻYWIENIEM.
PIRACI NIE ZAKOPYWALI
SKARBÓW. SWOJE ŁUPY TRZYMALI NA POKŁADZIE STATKU, GDZIE DZIELONO JE MIĘDZY CAŁĄ
ZAŁOGĘ, KTÓRA
WOLAŁA JE WYDAĆ NIŻ ZAKOPAĆ.
PIRACI MIELI PRZEPASKI NA OCZY. MÓWI SIĘ, ŻE JEDNYM Z POWODÓW, DLA KTÓRYCH PIRACI NOSILI PRZEPASKI NA OKO, BYŁA POMOC W DOSTOSOWANIU
JEDNEGO OKA DO
WIDZENIA NOCĄ I POD POKŁADEM.
PIRACI NIGDY NIE ZMUSZALI
SWYCH OFIAR DO CHODZENIA PO DESCE WYSUNIĘTEJ ZA BURTĘ.
WYMYŚLIŁ TO J.M. BARRIE, AUTOR
„PIOTRUSIA PANA” (1904).
ZNACZNIE ŁATWIEJ BYŁO KOGOŚ DŹGNĄĆ CZY POSTRZELIĆ I
WYRZUCIĆ ZA BURTĘ. NAWET JEŚLI NIESZCZĘŚNIK JESZCZE ŻYŁ, RESZTĄ ZAJMOWAŁY SIĘ REKINY.
CZERWONĄ BANDERĘ BĘDĄCĄ PIRACKĄ FLAGĄ Z CZASEM
ZASTĄPIONO CZARNĄ FLAGĄ ZDOBIONĄ MOTYWAMI, KTÓRE MIAŁY BUDZIĆ STRACH W
POTENCJALNYCH OFIARACH.
SZKIELETY, CZASZKI I BROŃ
SŁUŻYŁY ZA OSTRZEŻENIE, CO CZEKA TEGO, KTO BĘDZIE
STAWIAŁ OPÓR.
WEDLE DZISIEJSZYCH WYOBRAŻEŃ MODNIE
UBRANY PIRAT POWINIEN MIEĆ GŁOWĘ OBWIĄZANĄ FANTAZYJNĄ CHUSTKĄ, SZARFĘ WOKÓŁ PASA I ZAPEWNE KOLCZYK W
UCHU. PRAWDZIWI PIRACI NIGDY JEDNAK TAK NIE WYGLĄDALI. PRAWDZIWI PIRACI Z EPOKI UBIERALI SIĘ IDENTYCZNIE JAK
WSZYSCY INNI MARYNARZE Z
POCZĄTKÓW XVIII WIEKU.
BYCIE PIRATEM NIE BYŁO TYLKO DLA
MĘŻCZYZN. SŁYNNE
PIRATKI TO MARY READ, ANNE BONNY, GRACE
O’MALLEY I CHING SHIH.
