• Nie Znaleziono Wyników

Poznajemy zawody 1. Cele lekcji

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Poznajemy zawody 1. Cele lekcji"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

Poznajemy zawody

1. Cele lekcji

a) Wiadomości Uczeń:

• wie, na czym polega praca ludzi różnych zawodów,

wie, co to jest zawód, praca zawodowa,

• wymienia rzeczy wytworzone przez człowieka w wyniku pracy.

b) Umiejętności Uczeń potrafi:

• zapamiętać tekst,

• brać udział w dyskusji,

• wyrażać własne opinie,

• formułować wnioski.

2. Metoda i forma pracy

Zajęcia praktyczne, pogadanka, praca z tekstem, praca indywidualna i grupowa.

3. Środki dydaktyczne

Tekst wiersza.

4. Przebieg lekcji

a) Faza przygotowawcza

Nauczyciel zapoznaje dzieci z tematem zajęć. Pyta, czy wiedzą, co to jest zawód, co to znaczy, że dorośli mają życie zawodowe.

b) Faza realizacyjna

1. Następnie proponuje, by zajęcia poświęcone różnym zawodom rozpocząć od zabawy:

Opisz zawód – każde dziecko samo wymyśla sobie, jaki zawód chce opisać. Potem staje przed grupą i opowiada (np. Pracuję w dzień i w nocy, ubieram biały

fartuch, na szyi noszę słuchawki. Słucham bicia serca, oglądam gardło, wypisuję recepty. ) Pozostałe dzieci zgadują, o kim mowa. Wymieniają rodzaje prac, jakie dana osoba wykonuje, określają, czym się zajmuje (np. lekarz – leczy ludzi, wypisuje recepty, robi operacje, odwiedza pacjentów w domach, może pracować w szpitalu i ośrodku zdrowia. Leczy zęby, nastawia złamane kości, opatruje rany)

Czy znasz taki zawód? – nauczyciel podaje nazwy mniej popularnych zawodów lub tych, których dzieci do tej pory nie opisały. Następnie dzieci lub nauczyciel wyjaśniają, na czym polega praca danej osoby, jakich narzędzi ona używa (np.

garncarz – lepi garnki z gliny na kole garncarskim, dekarz – robi dachy, kładzie dachówki, łata dziury, kowal – podkuwa konie itp.)

(2)

2. Nauczyciel czyta wiersz J. Tuwima „Wszyscy dla wszystkich”. Dzieci uważnie słuchają.

Potem starają się wymienić zawody, o których w wierszu była mowa. Starają się nauczyć wiersza na pamięć. Nauczyciel czyta go kilka razy. Potem dzieci kończą wers (nauczyciel:

murarz... , dzieci: domy buduje, nauczyciel: krawiec... , dzieci: szyje ubrania itd.). Potem prowadzący inspiruje krótką dyskusję:

Co wynika z wiersza? Który zawód jest najważniejszy? Który najbardziej potrzebny? Po co pracować? Czy można żyć bez pracy?

3. Nauczyciel proponuje dzieciom, by rozejrzały się wokół i zastanowiły, ile osób

wykonujących różne zawody musiało się napracować, by dzisiaj mogły uczyć się w tej sali.

Dzieci wymieniają, uzasadniając zgłaszane propozycje.

c) Faza podsumowująca

Potem nauczyciel prosi, by dzieci opowiedziały o pracy zawodowej swoich rodziców. Pyta, czy wiedzą, jaki zawód wykonuje mama lub tata, na czym polega ich praca zawodowa.

Zajęcia kończy dyskusja: kim chciałbyś zostać i dlaczego? Dzieci opisują swój wymarzony zawód i przyszłą pracę zawodową.

5. Bibliografia

1. Krasoń K., Malowniczy most do poezji. Wiersze Brzechwy i Tuwima w edukacji i wspomaganiu rozwoju dziecka, Wydawnictwo Edukacyjne, Kraków 2000.

2. Mała encyklopedia powszechna PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997.

3. Tuwim J., Wiersze dla dzieci, Siedmioróg, Wrocław 2004.

6. Załączniki

brak

7. Czas trwania lekcji

45 minut

8. Uwagi do scenariusza

brak

Cytaty

Powiązane dokumenty

nierozsądnie jest ustawić się dziobem żaglówki w stronę wiatru – wtedy na pewno nie popłyniemy we właściwą stronę – ale jak pokazuje teoria (i praktyka), rozwiązaniem

W przestrzeni dyskretnej w szczególności każdy jednopunktowy podzbiór jest otwarty – dla każdego punktu możemy więc znaleźć taką kulę, że nie ma w niej punktów innych niż

Spoglądając z różnych stron na przykład na boisko piłkarskie, możemy stwierdzić, że raz wydaje nam się bliżej nieokreślonym czworokątem, raz trapezem, a z lotu ptaka

Następujące przestrzenie metryczne z metryką prostej euklidesowej są spójne dla dowolnych a, b ∈ R: odcinek otwarty (a, b), odcinek domknięty [a, b], domknięty jednostronnie [a,

nierozsądnie jest ustawić się dziobem żaglówki w stronę wiatru – wtedy na pewno nie popłyniemy we właściwą stronę – ale jak pokazuje teoria (i praktyka), rozwiązaniem

W przestrzeni dyskretnej w szczególności każdy jednopunktowy podzbiór jest otwarty – dla każdego punktu możemy więc znaleźć taką kulę, że nie ma w niej punktów innych niż

Zbiór liczb niewymiernych (ze zwykłą metryką %(x, y) = |x − y|) i zbiór wszystkich.. Formalnie:

też inne parametry algorytmu, często zamiast liczby wykonywanych operacji rozważa się rozmiar pamięci, której używa dany algorytm. Wówczas mówimy o złożoności pamięciowej;