View of The method of the assessment of the state of the spatial order of hiking-bicycle paths

Acta Sci. Pol., Administratio Locorum 12(3) 2013, 35–47

Adres do korespondencji – Corresponding author: Tomasz Podciborski, Katedra Planowania i In¿ynierii Przestrzennej, Uniwersytet Warmiñsko-Mazurski w Olsztynie, ul. Prawocheñ- skiego 15, 10-719 Olsztyn, e-mail: tomasz.podciborski@uwm.edu.pl

METODA OCENY STANU £ADU PRZESTRZENNEGO

ŒCIE¯EK PIESZO-ROWEROWYCH Justyna Maækowska, Tomasz Podciborski

Uniwersytet Warmiñsko-Mazurski w Olsztynie

Streszczenie. Celem g³ównym by³o opracowanie metody oceny stanu ³adu przestrzen- nego terenów wykorzystywanych do turystyki pieszo-rowerowej i jej weryfikacja na wybranym przyk³adzie. W ramach zadañ szczegó³owych na podstawie badañ ankieto- wych wyodrêbniono elementy przestrzeni istotne dla turystyki pieszo-rowerowej. Na- zwano je wskaŸnikami oceny stanu ³adu przestrzennego i opracowano ich mierniki, po- daj¹c skalê punktow¹ pozwalaj¹c¹ zró¿nicowaæ: stan, rodzaj zagospodarowania i usytuo- wania ocenianego elementu. Realizacja ostatniego zadania szczegó³owego polega³a na ustaleniu zasad oceny stanu ³adu przestrzennego. Opracowan¹ metodê zweryfikowano na wybranym obiekcie badawczym.

S³owa kluczowe: przestrzeñ turystyczna, ³ad przestrzenny, ocena, œcie¿ki pieszo- -rowerowe

WPROWADZENIE

Wspó³czesny cz³owiek, wskutek prowadzonej dzia³alnoœci, stale zmienia otoczenie, d¹¿¹c do zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych, us³ugowych, transportowych oraz rekreacyjno-wypoczynkowych. Stale zagospodarowuje nowe przestrzenie. Wzmo¿o- na dzia³alnoœæ inwestycyjno-budowlana wymaga spojrzenia na przestrzeñ jako na dobro skoñczone, o które nale¿y dbaæ, wprowadzaj¹c regulacje prawne oraz tworz¹c opracowa- nia planistyczne. Dzia³ania te powinny zagwarantowaæ bezpieczeñstwo œrodowiska przy- rodniczego oraz rozwój zrównowa¿ony. Zasoby naturalne powinny byæ wykorzystywane racjonalnie. Na ka¿dym kroku egzystencji nie wolno zapominaæ, ¿e zachowanie ³adu prze- strzennego jest naszym wspólnym celem i obowi¹zkiem, zaœ ³ad zachowany na wysokim poziomie przyczyni siê do podniesienia walorów estetycznych i krajobrazowych prze- strzeni, podnosz¹c jej atrakcyjnoœæ i wartoœæ ekonomiczn¹. £ad przestrzenny stanowi wa¿ny instrument kreowania przestrzeni, sprzyja wzmacnianiu i budowaniu lepszej

jakoœci ¿ycia, wiêzi spo³ecznych, klimatu gospodarczego, a tak¿e opinii na temat danego miejsca. Skutkuje to koniecznoœci¹ przeprowadzania analiz i prognoz poprzedzaj¹cych wprowadzenie w przestrzeni jakichkolwiek zmian. Konieczne jest przeprowadzenie oceny rozmieszczenia przestrzennego ró¿nych form i obiektów, ich struktury poziomej i piono- wej, s¹siedztwa funkcji, wystêpowania form unikatowych.

Jedn¹ z podstawowych potrzeb cz³owieka jest potrzeba odpoczynku, realizowana po- przez obcowanie ze œrodowiskiem naturalnym. Do jej zaspokojenia wybranym fragmen- tom przestrzeni nadaje siê specyficzne cechy i formy, tworz¹c przestrzeñ turystyczn¹.

Sposób zagospodarowania przestrzeni turystycznej wynika przede wszystkim z potrzeb jej u¿ytkowników. Ich preferencje, a tak¿e wymagania i mo¿liwoœci, które stwarza nam te- ren, powinny decydowaæ o lokalizacji i ró¿norodnoœci poszczególnych elementów bazy turystycznej.

Ocena stanu ³adu przestrzennego powinna uwzglêdniaæ styl, charakter badanej prze- strzeni i uwarunkowania lokalne. Przeprowadzenie oceny terenu jest mo¿liwe w oparciu o dostêpne Ÿród³a informacji geograficznej. Powinny byæ one wiarygodne i mo¿liwe do weryfikacji i aktualizacji. Z uwagi na zró¿nicowanie przestrzeni w literaturze opisano wie- le metod s³u¿¹cych ocenie i waloryzacji krajobrazu. Podzielono je z wzglêdu na  sposób okreœlenia wartoœci, przyjêtej skali oraz potrzeb, dla których dokonywana jest ocena.

Ka¿da z metod mo¿e wykorzystywaæ ró¿ne Ÿród³a informacji dostosowane do potrzeb oraz zasad oceny. Wybór metody jest œciœle powi¹zany z cechami ocenianego terenu.

Wed³ug autorów konieczne jest opracowanie uniwersalnej metody oceny stanu ³adu przestrzennego terenów ruchu pieszo-rowerowego ze szczególnym uwzglêdnieniem Ÿró- de³ danych niezbêdnych do przeprowadzenia oceny.

Wyniki oceny stanu ³adu przestrzennego powinny daæ odpowiedŸ na pytania: czy sposób zagospodarowania terenu jest prawid³owy, czy przestrzeñ cechuje harmonia oraz czy konieczne i mo¿liwe jest wprowadzenie zmian w obecnej strukturze przestrzeni.

TURYSTYKA, PRZESTRZEÑ TURYSTYCZNA

Turystyka jest pojêciem bardzo ogólnym i ró¿nie definiowanym. Wed³ug Liszewskie- go [1995], jest to zjawisko przestrzenne, spo³eczno-kulturowe i ekonomiczne polegaj¹ce na dobrowolnej, czasowej zmianie miejsca sta³ego pobytu cz³owieka w celach wypo- czynkowych, poznawczych oraz doznania prze¿yæ intelektualnych i emocjonalnych. Prze- c³awski [1997] natomiast twierdzi, ¿e turystyka jest przede wszystkim zjawiskiem kulturo- wym, poniewa¿ jest funkcj¹ kultury, jej elementem i przekazem, jest spotkaniem ró¿nych kultur oraz czynnikiem przemian kulturowych, czego przyk³adem mo¿e byæ przejmowanie przez turystów wzorów ró¿nych zachowañ. Z kolei Bartkowski [1997] proponuje, aby ter- min turystyka by³ rozumiany jako synonim odbywania wycieczek, tj. wymarszów lub wy- jazdów poza miejsce sta³ego pobytu dla rozrywki i odpoczynku, po³¹czonych zwykle ze zwiedzaniem obiektów przyrodniczych, zabytków architektury i sztuki, obiektów kultury materialnej, poznawaniem innych narodów i grup ludnoœciowych w³asnego kraju, udzia-

³em w imprezach i uroczystoœciach kulturalnych, sportowych czy innych, a tak¿e z samej chêci zetkniêcia siê z przyrod¹ lub wy¿ycia siê w wysi³ku fizycznym.

W wielu innych próbach zdefiniowania pojêcia powtarza siê aspekt spo³eczny opisy- wany jako dobrowolna lub czasowa zmiana miejsca pobytu, której efektem jest zmiana otoczenia, stylu ¿ycia, nawi¹zanie nowych wiêzi i kontaktów spo³ecznych, poznawanie nowych form œrodowiska przyrodniczego. Turystyka jest zjawiskiem o bogatej i ró¿no- rodnej treœci. Ma ogromne znaczenie jako forma odpoczynku, relaksu, poznania, zdoby- wania wiedzy, regeneracji si³ fizycznych i psychicznych cz³owieka. Istotn¹ rolê pe³ni równie¿ w dziedzinie ekonomii, jest na niektórych obszarach znacz¹cym Ÿród³em docho- dów mieszkañców i inwestorów, wp³ywa na rozwój gospodarczy miejscowoœci i regio- nów. Bardzo wa¿n¹ cech¹ turystyki jest ogromne, nieprzebrane bogactwo ró¿norodno-

œci, cech, form bêd¹cych w stanie zaspokoiæ potrzeby i preferencje podró¿uj¹cych.

Wspó³czeœnie jest elementem ¿ycia ka¿dego cz³owieka, który poprzez turystykê poznaje

œwiat, przyrodê, ludzi i kulturê, odpoczywa, relaksuje siê i poprawia swój stan zdrowia.

Cz³owiek, aby to wszystko osi¹gn¹æ zaczyna podró¿owaæ, zwiedzaæ œwiat, pragnie odpo- cz¹æ od codziennoœci.

Zjawisko turystyki, ruchu turystycznego wystêpuje w pewnej przestrzeni, zwanej przestrzeni¹ turystyczn¹. Jest ona definiowana jako czêœæ przestrzeni geograficznej maj¹- cej cechy korzystne (umo¿liwiaj¹ce i sprzyjaj¹ce) do realizacji ró¿nych form wypoczynku charakteryzuj¹ce siê istnieniem procesów rekreacyjnych o rozmiarach istotnych spo³ecz- nie i przestrzennie [Drzewiecki 1992].

Warunkiem funkcjonowania przestrzeni turystycznej jest wystêpowanie ruchu tury- stycznego i zwi¹zanego z nim odpowiedniego jej zagospodarowania turystycznego.

Wielkoœæ i charakter ruchu turystycznego pozwala okreœliæ typ przestrzeni turystycznej.

Liszewski [1997] uwa¿a, ¿e przestrzeñ turystyczna to funkcjonalnie wyró¿niaj¹ca siê czêœæ przestrzeni geograficznej (podprzestrzeñ), na któr¹ sk³adaj¹ siê elementy przyrod- nicze (pow³oki Ziemi, œrodowisko naturalne), trwa³e efekty dzia³alnoœci ludzkiej w tym

œrodowisku (œrodowisko gospodarcze), a tak¿e œrodowisko cz³owieka w rozumieniu spo-

³ecznym. Obiektywnym atrybutem przestrzeni turystycznej jest postrzeganie jej, jako czê-

œci przestrzeni geograficznej, natomiast subiektywnym – koniecznoœæ wystêpowania w niej cz³owieka jako turysty, który poprzez wykonywane czynnoœci oraz podejmowane decyzje kszta³tuje w³asn¹ przestrzeñ turystyczn¹, jednoczeœnie staj¹c siê jej podstawo- wym i najwa¿niejszym elementem [W³odarczyk 2009].

Turystyka pieszo-rowerowa jest coraz czêstszym sposobem spêdzania wolnego czasu. Jest ona najczêœciej uprawiana w formie codziennych lub weekendowych prze- ja¿d¿ek na niezbyt d³ugich trasach. Do jej g³ównych zalet nale¿¹: ogólna dostêpnoœæ, brak koniecznoœci pokonywania du¿ych odleg³oœci od miejsca zamieszkania oraz niskie koszty.

WYBÓR ELEMENTÓW PRZESTRZENI MAJ¥CYCH WP£YW NA STAN £ADU RZESTRZENNEGO TERENÓW TURYSTYKI PIESZO-ROWEROWEJ

Do celów opracowania na podstawie badañ ankietowych przeprowadzonych na gru- pie 100 osób wybrano elementy przestrzeni maj¹ce wp³yw na stan ³adu przestrzennego.

Lista elementów z podzia³em na grupy oraz wag¹ okreœlaj¹c¹ si³ê wp³ywu danego ele- mentu przestrzeni na kreowanie ³adu przestrzennego jest nastêpuj¹ca:

1. Elementy techniczne i towarzysz¹ce:

– stan nawierzchni [0,094],

– rodzaj nawierzchni [0,088],

– szerokoœæ œcie¿ki [m] [0,087],

– rozdzielenie kolorystyczne czêœci pieszej i rowerowej [0,086].

2. Elementy wp³ywaj¹ce na bezpieczeñstwo:

– oœwietlenie œcie¿ki pieszo-rowerowej [0,095],

– barierki, zabezpieczenia [0,088],

– oddalenie œcie¿ki rowerowej od pasa ruchu dla samochodów [0,086],

– kolizje z pasami ruchu i przejœciami dla pieszych [0,086].

3. Elementy estetyczno-krajobrazowe:

– rozdzielenie œcie¿ki rowerowej pasami zieleni od pasa ruchu dla samochodów [0,075],

– punkty/ tarasy widokowe [0,074],

– wkomponowanie œcie¿ek rowerowych w rzeŸbê terenu [0,071],

– wysokie drzewa daj¹ce cieñ [0,070].

Wybrane elementy przestrzeni w dalszej czêœci opracowania nazwano wskaŸnikami oceny stanu ³adu przestrzennego.

MIERNIKI OCENY STANU £ADU PRZESTRZENNEGO

Dla 12 wskaŸników wytypowanych podczas badañ ankietowych opracowano mierni- ki. Przyjê³y wartoœci od 0 do 2 punktów. Wartoœæ zero wystêpuje w sytuacji negatywne- go wp³ywu elementu przestrzeni na stan ³adu przestrzennego, a wartoœæ najwy¿sza

– 2 punkty, gdy dany wskaŸnik wp³ywa pozytywnie na kreowanie stanu ³adu przestrzen- nego. Opracowanie mierników by³o niezbêdne do stworzenia modelu, który pos³u¿y³ do oceny stanu ³adu przestrzennego wybranego obszaru badawczego. Wartoœci mierników dla ich wskaŸników s¹ nastêpuj¹ce:

1. Stan nawierzchni:

– nawierzchnia równa, bez ubytków, szczelin – 2 pkt,

– nawierzchnia z niewielk¹ liczb¹ ubytków, szczelin – 1 pkt,

– nawierzchnia uszkodzona, w z³ym stanie, liczne ubytki – 0 pkt.

2. Rodzaj nawierzchni:

– nawierzchnia z kostki barwionej lub masy bitumicznej – 2 pkt,

– nawierzchnia z kostki brukowej fazowanej – 1 pkt,

– nawierzchnia ziemna, ¿wirowa, nieutwardzona – 0 pkt.

3. Szerokoœæ œcie¿ki:

– œcie¿ka o szerokoœæ > 1,5 m – 2 pkt,

– œcie¿ka o szerokoœci 1,0–1,5 m – 1 pkt,

– œcie¿ka o szerokoœci < 1,0 m – 0 pkt.

4. Rozdzielenie kolorystyczne czêœci pieszej i rowerowej:

– rozdzielenie œcie¿ek ró¿nymi kolorami – 2 pkt,

– rozdzielenie lini¹ po œrodku œcie¿ek lub odcieniem jednego koloru – 1 pkt,

– brak rozdzielenia œcie¿ek ró¿nymi kolorami – 0 pkt.

5. Oœwietlenie œcie¿ki:

– lampy oœwietleniowe rozmieszczone równomiernie, dzia³aj¹ce, ozdobne – 2 pkt,

– lampy oœwietleniowe rozmieszczone rzadko, zdewastowane lub niedzia³aj¹ce – 1 pkt,

– brak lamp oœwietleniowych – 0 pkt.

6. Barierki, zabezpieczenia:

– barierki lub parawany odpowiedniej wysokoœci – 2 pkt,

– barierki lub parawany zbyt niskie – 1 pkt,

– brak barierek zabezpieczaj¹cych w miejscach niebezpiecznych – 0 pkt.

7. Oddalenie œcie¿ki pieszo-rowerowej od pasa ruchu dla samochodów:

– œcie¿ka oddalona na > 1,0 m od pasa ruchu dla samochodów – 2 pkt,

– œcie¿ka oddalona od 0,5 m do 1,0 m od pasa ruchu dla samochodów – 1 pkt,

– œcie¿ka oddalona na < 0,5 m od pasa ruchu dla samochodów – 0 pkt.

8. Kolizje z pasami ruchu i przejœciami dla pieszych:

– œcie¿ki zaprojektowane bez kolizji z pasami ruchu i przejœciami dla pieszych – 2 pkt,

– rzadkie kolizje œcie¿ek z pasami ruchu i przejœciami dla pieszych, dobrze oznakowane przeciêcia œcie¿ek rowerowych z pasami ruchu lub przejœciami dla pieszych – 1 pkt,

– czêste, nieoznakowane przeciêcia œcie¿ek rowerowych z pasami ruchu lub przejœcia- mi dla pieszych – 0 pkt.

9. Oddzielenie œcie¿ki pieszo-rowerowej pasami zieleni od pasa ruchu samochodów:

– pas zieleni o szerokoœci > 1,5 m – 2 pkt,

– pas zieleni o szerokoœci od 0,5 m do 1,5 m – 1 pkt,

– brak pasa zieleni – 0 pkt.

10. Punkty/tarasy widokowe:

– punkty/tarasy widokowe wydzielone z otoczenia, oznakowane punkty widokowe – 2 pkt,

– punkty/tarasy widokowe nieoznakowane, niewydzielone punkty widokowe – 1 pkt,

– brak punktów/taras widokowych – 0 pkt.

11. Wkomponowanie œcie¿ek pieszo-rowerowych w rzeŸbê terenu:

– œcie¿ki p³askie lub ³agodnie nachylone – 2 pkt,

– œcie¿ki na niewielkim nasypie lub wykopie o umocnionych powierzchniach wpaso- wane w rzeŸbê terenu otaczaj¹cego œcie¿kê rowerow¹ – 1 pkt,

– œcie¿ki na wysokim nasypie bez zabezpieczeñ lub w g³êbokim wykopie – 0 pkt.

12. Wysokie drzewa daj¹ce cieñ:

– liczne wysokie drzewa lub skupiska drzew – 2 pkt,

– nieliczne, niskie i rozproszone drzewa – 1 pkt,

– brak zieleni wysokiej – 0 pkt.

ZASADY OCENY STANU £ADU PRZESTRZENNEGO

Oceniaj¹c stan ³adu przestrzennego œcie¿ki pieszo-rowerowej, proponuje siê wprowa- dzenie podzia³u ocenianego obiektu na fragmenty o d³ugoœci 200 m. Podzia³ trasy nale¿y wprowadziæ zgodnie z kilometra¿em projektowym. W dalszej czêœci ka¿dy wydzielony odcinek nale¿y poddaæ inwentaryzacji, w ramach której zostan¹ wype³nione karty oceny stanu ³adu przestrzennego. Wzór karty oceny stanu ³adu przestrzennego przedstawio- now tabeli 1. Karty nale¿y uzupe³niaæ w oparciu o wywiad terenowy.

Tabela 1. Karta oceny stanu ³adu przestrzennego Table 1. Card of assessment spatial order

e w o s e r d a e n a D

e n j y c a z i l a k o l i

d n a a t a d s s e r d d A

l a n o i t a c o l

o w t z d ó w e j o W

e c n i v o r

P Numerodcinka

f o r e b m u N

n o i t c e a s

c i l u , æ

œ o w o c s j e i m

t e e r t s , y t i l a c o L

1 2 3 4 5

a k i n

Ÿ a k s w a w z a N

r o t a c i d n i f o e m a N

( a j c a t k n u p

– a k i n r e i m æ

œ o t r a

w P)

( s e s u a l c e h t f o g n i t f a r d

– r e t e m f o e u l a

v P)

k i n n y z c

³ ó p s w

y c

¹ j u g y r o

k X

g n i t c e r r o c o i t a

r X

æ

œ o t r a

W P × X

e u l a

V P × X

i n h c z r e i w a n n a t S

t n e m e v a p f o n o i t i d n o C

n i l e z c z s , w ó k t y b u z e b , a n w ó r a i n h c z r e i w a n

s t o l s , s e t s a w t u o h t i w , s l a u q e t n e m e v a

p 2

4 9 0 , 0 ,

w ó k t y b u

¹ i c

œ o l i

¹ k l e i w e i n z a i n h c z r e i w a n

n i l e z c z s

s t o l s , e t s a w f o w e f h t i w t n e m e v a p

1 ,

e i n a t s m y

³ z w , a n o z d o k z s u a i n h c z r e i w a n

i k t y b u e n z c i l

, n o i t i d n o c d a b n i , n w o d n e k o r b t n e m e v a p

s e t s a w s u o r e m u n

0

i n h c z r e i w a n j a z d o R

t n e m e v a p f o d n i K

y s a m b u l j e n o i w r a b i k t s o k z a i n h c z r e i w a n

j e n z c i m u t i b

r o d e r o l o c e l k n a m o r f t n e m e v a p

s e s s a m s u o n i m u t i b

2

8 8 0 , 0 j

e n a w o z a f j e w o k u r b i k t s o k z a i n h c z r e i w a n

e l k n a m o r f t n e m e v a

p 1

a n o z d r a w t u e i n , a w o r i w

¿ , a n m e i z a i n h c z r e i w a n

d e n e d r a h n u ,l e v a r g , t n e m e v a p h t r a

e 0

i k

¿ e i c

œ æ

œ o k o r e z S

h t a p f o h t d i W

m 5 , 1

>

æ

œ o k o r e z s o a k

¿ e i c

œ

m 5 , 1

>

h t d i w t u o b a h t a

P 2

7 8 0 , m 0

5 , 1 o d m 0 , 1 d o i c

œ o k o r e z s o a k

¿ e i c

œ

m 0 , 1

<

h t d i w t u o b a h t a

p 1

m 0 , 1

<

i c

œ o k o r e z s o a k

¿ e i c

œ

m 0 , 1

<

h t d i w t u o b a h t a

p 0

e i n e l e i z d z o R

i c

œ ê z c e n z c y t s y r o l o k

j e w o r e w o r i j e z s e i p

t r a p n o i t a r a p e s c i t s i r o l o C

i m a r o l o k i m y n

¿ ó r k e

¿ e i c

œ e i n e l e i z d z o r

s r o l o c t n e r e f f i d h t a p f o n o i t a r a p e

s 2

6 8 0 , 0 b

u l k e

¿ e i c

œ u k d o r

œ o p

¹ i n i l e i n e l e i z d z o r

u r o l o k o g e n d e j m e i n e i c d o

t n i t r o e l d d i m e h t n i s h t a p e n i l n o i t a r a p e s

r o l o c e n o

1

i m a r o l o k i m y n

¿ ó r k e

¿ e i c

œ a i n e l e i z d z o r k a r b

s r o l o c t n e r e f f i d h t a p f o n o i t a r a p e s f o k c a

l 0

1 i l e b a t . d c

1 e l b a t . t n o c

1 2 3 4 5

i k

¿ e i c

œ e i n e l t e i w

œ O

h t a p f o n o i t a n i m u l l I

e n o z c z s e i m z o r e w o i n e l t e i w

œ o y p m a l

e n b o d z o , e c

¹ j a

³ a i z d , e i n r e i m o n w ó r

e v i t a r o c e d , g n i t c a , n e v e d e t a c o l s p m a l

2

5 9 0 , 0 e

n o z c z s e i m z o r e w o i n e l t e i w

œ o y p m a l

e c

¹ j a

³ a i z d e i n b u l e n a w o t s a w e d z , o k d a z r

r o e z i l a d n a v , m o d l e s d e t a c o l s p m a l

g n i t c a n u

1

h c y w o i n e l t e i w

œ o p m a l k a r b

p m a l f o k c a

l 0

a i n e z c e i p z e b a z ,i k r e i r a B

s e c n a r u s n i , s r e i r r a B

j e i n d e i w o p d o y n a w a r a p b u l i k r e i r a b

i c

œ o k o s y w

s t h g i e h r e p o r p f o s n e e r c s r o s r e i r r a b

2

8 8 0 , 0 e

i k s i n t y b z y n a w a r a p b u l i k r e i r a b

o o t r a f w o l s n e e r c s r o s r e i r r a

b 1

h c y c

¹ j a z c e i p z e b a z k e r e i r a b k a r b

h c y n z c e i p z e b e i n h c a c s j e i m w

s e c a l p s u o r e g n a d n i r e i r r a b f o k c a l

g n i y f i n m e d n i

0

- o z s e i p i k

¿ e i c

œ e i n e l a d d O

a s a p d o j e w o r e w o r -

w ó d o h c o m a s a l d u h c u r

m o r f h t a p f o t u o - l l u P

s r a c r o f c i f f a r t f o p i r t s

u h c u r a s a p d o m 0 , 1

>

a n o l a d d o a k

¿ e i c

œ

w ó d o h c o m a s a l d

r o f c i f f a r t f o p i r t s m o r f e c n a t s i d n o h t a p

m 0 , 1

>

g n i y l t u o s r a c

2

6 8 0 , 0 m

0 , 1 o d m 5 , 0 d o a n o l a d d o a k

¿ e i c

œ

w ó d o h c o m a s a l d u h c u r a s a p d o

m 0 , 1 r o f m 5 , 0 m o r f e c n a t s i d n o h t a p

s r a c r o f c i f f a r t f o p i r t s m o r f

1 u

h c u r a s a p d o m 5 , 0

<

a n o l a d d o a k

¿ e i c

œ

w ó d o h c o m a s a l d

r o f c i f f a r t f o p i r t s m o r f e c n a t s i d n o h t a p

m 5 , 0

<

g n i y l t u o s r a c

0

u h c u r i m a s a p z e j z i l o K

h c y z s e i p a l d i m a i c

œ j e z r p i

s p i r t s h t i w s e h s a l C

r o f d n a c i f f a r t f o

s e g a s s a p s n a i r t s e d e p

i j z i l o k z e b e n a w o t k e j o r p a z i k

¿ e i c

œ

h c y z s e i p a l d i m a i c

œ j e z r p i u h c u r i m a s a p z

s p i r t s h t i w h s a l c t u o h t i w d e n g i s e d s h t a p

s e g a s s a p s n a i r t s e d e p r o f d n a c i f f a r t f o

2

6 8 0 , 0 u

h c u r i m a s a p z k e

¿ e i c

œ e j z i l o k e i k d a z r

e z r b o d , h c y z s e i p a l d i m a i c

œ j e z r p i

k e

¿ e i c

œ a i c ê i c e z r p e n a w o k a n z o

b u l u h c u r i m a s a p z h c y w o r e w o r

h c y z s e i p a l d i m a i c

œ j e z r p

c i f f a r t f o s p i r t s h t i w s h t a p f o s e h s a l c e r a r

d e k r a m , s e g a s s a p s n a i r t s e d e p r o f d n a

f o s p i r t s h t i w s h t a p e l c y c i b f o s n o i t c e s r e t n i

s e g a s s a p s n a i r t s e d e p r o f c i f f a r t

1

k e

¿ e i c

œ a i c ê i c e z r p e n a w o k a n z o e i n , e t s ê z c

b u l u h c u r i m a s a p z h c y w o r e w o r

h c y z s e i p a l d i m a i c

œ j e z r p

e l c y c i b f o s n o i t c e s r e t n i d e k r a m , t n e u q e r f

r o f r o t o n c i f f a r t f o s p i r t s h t i w s h t a p

s e g a s s a p s n a i r t s e d e p

0

i k

¿ e i c

œ e i n e l e i z d d O

i m a s a p j e w o r e w o r - o z s e i p

u h c u r a s a p d o i n e l e i z

w ó d o h c o m a s

m o r f h t a p f o g n i t a r a p e S

e l c y c i b

– r a c c i f f a r t f o p i r t s

t o o f n o n e e r g s p i r t s

m 5 , 1

>

i c

œ o k o r e z s o i n e l e i z s a p

m 5 , 1

>

n e e r g h t d i w t u o b a p i r t

s 2

5 7 0 , m 0

5 , 1 o d m 5 , 0 d o i c

œ o k o r e z s o i n e l e i z s a p

m 5 , 0 r o f m 5 , 1 m o r f h t d i w t u o b a n e e r g p i r t

s 1

i n e l e i z a s a p k a r b

n e e r g p i r t s f o k c a

l 0