CZĘSTO ZADAWANE PYTANIA

Komisja Europejska

CZĘSTO

ZADAWANE PYTANIA

dotyczące skutecznego informowania

pacjentów na temat

transgranicznej opieki

zdrowotnej ¹

Często zadawane pytania

dotyczące skutecznego informowania pacjentów na temat transgranicznej opieki zdrowotnej

Pacjenci wyjeżdżający*

Zarówno w rozporządzeniach (WE) nr 883/2004 i 987/2009 w sprawie zabezpieczenia

kosztów leczenia* w dowolnym innym państwie członkowskim UE*/EOG*. Zakres refundowanych świadczeń opieki zdrowotnej, warunki dostępu do leczenia* oraz skutki finansowe będą różne w zależności od tego, w ramach jakiego systemu pacjent będzie korzystał z leczenia za granicą. W związku z tym bardzo ważne jest, aby pacjenci byli odpowiednio informowani o poszczególnych konsekwencjach poddawania się leczeniu na podstawie jednego albo drugiego instrumentu prawnego UE.

Zadaniem krajowych punktów kontaktowych* (KPK) jest dostarczanie pacjentom informacji na temat ich praw i uprawnień do transgranicznej opieki zdrowotnej* w innym kraju UE*/EOG*. Ponadto KPK mają obowiązek informowania pacjentów o pierwszeństwie przepisów rozporządzeń (WE) nr 883/2004 i 987/2009 w sprawie zabezpieczenia społecznego*, w przypadku gdy spełniono warunki udzielenia uprzedniej zgody w ramach zakresu ich stosowania. Dlatego też KPK, aby móc wypełniać swoje zadania informacyjne wobec pacjentów, koniecznie muszą mieć odpowiednią wiedzę na temat różnic między rozporządzeniami (WE) nr 883/2004 i 987/2009 w sprawie zabezpieczenia społecznego a dyrektywą 2011/24/UE.

KPK mogą wykorzystać poniższy szablon z często zadawanymi pytaniami na swojej stronie internetowej lub jako punkt wyjścia do indywidualnego doradztwa i informowania pacjentów wyjeżdżających o ich prawach i uprawnieniach do transgranicznej opieki zdrowotnej* na podstawie rozporządzeń w sprawie zabezpieczenia społecznego* oraz dyrektywy 2011/24/UE*.

Zachęcamy KPK do skopiowania i wklejenia części lub całości poniższych treści celem wykorzystania na stronie internetowej KPK lub w komunikacji z pacjentami.

1 Każde słowo lub pojęcie oznaczone w niniejszym dokumencie z często zadawanymi pytaniami gwiazdką (*) zdefiniowano i objaśniono w dołączonym alfabetycznym glosariuszu.

Zastrzeżenie prawne

Niniejszy dokument opracowano w ramach Programu działań Unii w dziedzinie zdrowia (2014 –2020) na podstawie umowy szczegółowej zawartej z Agencją Wykonawczą ds. Konsumentów, Zdrowia, Rolnictwa i Żywności (CHAFEA) z upoważnienia Komisji Europejskiej. Treść niniejszego dokumentu przedstawia poglądy wykonawcy i to wykonawca ponosi za niego wyłączną odpowiedzialność; w żadnym wypadku nie odzwierciedla on poglądów Komisji Europejskiej, CHAFEA ani żadnego innego organu Unii Europejskiej. Komisja Europejska ani CHAFEA nie gwarantują poprawności danych zamieszczonych w niniejszym dokumencie ani nie ponoszą odpowiedzialności za jakiekolwiek wykorzystanie tych danych przez osoby trzecie.

Wykaz pytań

Prawa pacjentów do transgranicznej opieki zdrowotnej

Co należy rozumieć pod pojęciem europejskiego prawa do transgranicznej opieki zdrowotnej*?

Jakie są ramy prawne regulujące transgraniczną opiekę zdrowotną* na podstawie prawa Unii?

Czym jest dyrektywa 2011/24/UE w sprawie praw pacjentów?

Czym są rozporządzenia w sprawie zabezpieczenia społecznego?

Czy poza ramami prawnymi określonymi dyrektywą 2011/24/UE i rozporządzeniami w sprawie zabezpieczenia społecznego* mam inne możliwości skorzystania z leczenia za granicą?

Czy mam prawo do korzystania z transgranicznej opieki zdrowotnej?

W których krajach mogę skorzystać z leczenia?

Leczenie w nagłych sytuacjach podczas pobytu za granicą, takiego jak urlop, wizyta u rodziny, podróż służbowa czy wymiana studencka

Co się stanie, jeśli nagle zachoruję lub odniosę uraz w trakcie pobytu za granicą?

Co należy rozumieć pod pojęciem leczenia koniecznego ze względów medycznych*?

Co zrobić, jeśli wiem, że z powodu choroby przewlekłej lub ciąży mogę potrzebować leczenia podczas pobytu za granicą?

Czym jest europejska karta ubezpieczenia zdrowotnego*?

Kiedy mogę skorzystać z europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego*?

Jakiego rodzaju leczenie będzie refundowane na podstawie europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego*?

Co zrobić, jeśli zapomniałem(-am) zabrać ze sobą europejską kartę ubezpieczenia zdrowotnego* lub nie mogę z niej skorzystać?

Czy będę musiał(-a) zapłacić za leczenie za granicą samodzielnie, czy też koszty zostaną pokryte bezpośrednio przez krajową służbę zdrowia* / ubezpieczyciela zdrowotnego* mojego kraju zamieszkania?

Do uzyskania pokrycia jakiej kwoty będę uprawniony(-a)?

Jakie koszty kwalifikują się do pokrycia?

Gdzie znajdę informacje na temat tego, w jaki sposób wystąpić o zwrot kosztów?

Co zrobić, jeśli nie zgadzam się z decyzją krajowej służby zdrowia* / podmiotu oferującego ustawowe ubezpieczenie zdrowotne* w sprawie mojego wniosku o zwrot kosztów?

Czy potrzebuję prywatnego ubezpieczenia podróżnego lub prywatnego/dodatkowego ubezpieczenia zdrowotnego

Które świadczenia opieki zdrowotnej zostaną pokryte z mojego prywatnego ubezpieczenia?

Jak ustalić, z kim należy się skontaktować i do którego świadczeniodawcy lub szpitala się udać w razie nagłej choroby lub odniesienia urazu za granicą?

Korzystanie z opieki zdrowotnej za granicą (planowane leczenie* za granicą) Czy mam prawo do skorzystania z leczenia za granicą?

Jakie są różnice pomiędzy leczeniem za granicą na podstawie rozporządzeń w sprawie zabezpieczenia społecznego* a leczeniem za granicą na podstawie dyrektywy 2011/24/UE*?

Z jakiego rodzaju leczenia mogę skorzystać za granicą?

Czy telemedycyna* również jest refundowana?

Co należy rozumieć pod pojęciem uprzedniej zgody*?

Czy potrzebuję uprzedniej zgody* krajowej służby zdrowia* / podmiotu oferującego ustawowe ubezpieczenie zdrowotne* mojego kraju zamieszkania za każdym razem, gdy wyjeżdżam za granicę?

Czy mogę dowolnie decydować o tym, czy wniosek o udzielenie uprzedniej zgody* złożę na podstawie

rozporządzeń w sprawie zabezpieczenia społecznego*, czy też na podstawie dyrektywy 2011/24/UE*?

Gdzie znajdę informacje na temat sposobu złożenia wniosku o udzielenie uprzedniej zgody*?

Która instytucja jest odpowiedzialna za udzielenie uprzedniej zgody*?

Co zrobić, jeśli skorzystam z leczenia za granicą bez wcześniejszego uzyskania wymaganej uprzedniej zgody*?

Co zrobić, jeśli nie zgadzam się z decyzją krajowej służby zdrowia* / podmiotu oferującego ustawowe ubezpieczenie zdrowotne* w sprawie mojego wniosku o udzielenie uprzedniej zgody?

Czy potrzebuję skierowania, aby móc skorzystać z leczenia za granicą?

Czy będę musiał(-a) zapłacić za leczenie samodzielnie?

Do uzyskania pokrycia jakiej kwoty będę uprawniony(-a)?

Gdzie znajdę więcej informacji na temat cen leczenia, z którego chcę skorzystać?

Jakie koszty kwalifikują się do pokrycia?

Gdzie znajdę informacje na temat tego, w jaki sposób wystąpić o zwrot kosztów?

Co zrobić, jeśli nie zgadzam się z decyzją krajowej służby zdrowia* / podmiotu oferującego ustawowe ubezpieczenie zdrowotne* w sprawie mojego wniosku o zwrot kosztów?

Jak uzyskać informacje na temat możliwości leczenia za granicą?

Jak ustalić, z którym świadczeniodawcą mam się skontaktować za granicą?

Jakość i bezpieczeństwo

Gdzie znajdę informacje na temat jakości leczenia w innym kraju?

Gdzie znajdę więcej informacji na temat konkretnego zagranicznego świadczeniodawcy lub szpitala?

Dokumentacja medyczna i język

Gdzie znajdę więcej informacji na temat języka używanego podczas leczenia w innym kraju?

Jak zorganizować przekazanie mojej dokumentacji medycznej za granicę?

Dalsza opieka

A co jeśli będę potrzebować dalszej opieki po skorzystaniu z leczenia za granicą?

Wnoszenie skarg i dochodzenie roszczeń

Co zrobić, jeśli nie jestem zadowolony(-a) z leczenia za granicą lub jeśli wystąpią nieprawidłowości w leczeniu?

Gdzie znajdę więcej informacji na temat możliwości wniesienia skargi i dochodzenia roszczeń?

Recepta wystawiona za granicą

Czy mogę zrealizować w zagranicznej aptece recepty wystawione przez świadczeniodawcę prowadzącego moje leczenie w kraju zamieszkania?

Czy pokrycie kosztów zakupu leku na receptę nadal będzie mi przysługiwać, jeśli kupię ten lek za granicą?

Krajowe punkty kontaktowe

Czym są krajowe punkty kontaktowe?

Jak skontaktować się z krajowym punktem kontaktowym?

Choroby rzadkie

Jakie mam możliwości uzyskania za granicą nowego lub alternatywnego leczenia, które nie jest dostępne w moim kraju zamieszkania*?

Czym są europejskie sieci referencyjne?

Gdzie znajdę informacje na temat organizacji pacjentów w innym kraju?

Mieszkanie za granicą

Co z moim zabezpieczeniem społecznym, jeśli planuję osiedlić się za granicą?

Kto może wydać uprzednią zgodę na transgraniczną opiekę zdrowotną, jeśli mieszkam poza granicami kraju, w którym jestem objęty(-a) ubezpieczeniem społecznym?

Czy przysługuje mi prawo do opieki zdrowotnej podczas pobytu w kraju, w którym jestem objęty(-a) ubezpieczeniem społecznym?

Z którym krajowym punktem kontaktowym należy się kontaktować, aby uzyskać więcej informacji? Z krajowym punktem kontaktowym w kraju, w którym jestem objęty(-a) ubezpieczeniem społecznym, czy z krajowym punktem kontaktowym w kraju zamieszkania?

① Prawa pacjentów do transgranicznej opieki zdrowotnej

1.1. Definicja i ramy prawne transgranicznej opieki zdrowotnej

Co należy rozumieć pod pojęciem europejskiego prawa do transgranicznej opieki zdrowotnej*?

Zgodnie z prawem Unii transgraniczną opiekę zdrowotną* (często nazywaną leczeniem za granicą) można określić jako opiekę zdrowotną otrzymywaną poza krajem zamieszkania pacjenta*, lecz w dowolnym innym kraju UE*/EOG*, przy czym oba takie kraje nie muszą mieć wspólnej granicy geograficznej.

Obywat el UE*/EOG* ma prawo do transgranicznej opieki zdrowotnej*, tj. prawo dostępu d o diagnostyki medycznej i leczenia, jak również do przepisywania, wydawania i dostarczania leków i wyrobów medycznych w dowolnym kraju UE*/EOG* oraz do uzyskania pokrycia kosztów w swoim kraju zamieszkania*. A zatem pacjent ma prawo do niedyskryminacji ze względu na swoje obywatelstwo w kwestii dostępu do opieki zdrowotnej i jej cen w całej Europie.

Jakie są ramy prawne regulujące transgraniczną opiekę zdrowotną* na podstawie prawa Unii?

W prawie Unii przewidziano dwa rozwiązania umożliwiające dostęp do transgranicznej opieki zdrowotnej* i pokrycie kosztów w ramach systemu zabezpieczenia społecznego:

 na podstawie rozporządzeń (WE) nr 883/2004 i 987/2009 w sprawie zabezpieczenia społecznego*

 na podstawie dyrektywy 2011/24/UE w sprawie praw pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej*.

Oba te instrumenty prawne spójnie stosuje się w sytuacji leczenia za granicą. W związku z tym pacjent ma swobodę wyboru rozwiązania, w ramach którego woli skorzystać ze swoich praw w transgranicznej opiece zdrowotnej*.

Należy jednak dobrze poznać poszczególne założenia obu instrumentów:

 na podstawie rozporządzeń (WE) nr 883/2004 i 987/2009 w sprawie zabezpieczenia społecznego*

pacjent ma prawo do uzyskania pokrycia kosztów leczenia poniesionych za granicą, tak jakby był ubezpieczony w ramach systemu zabezpieczenia społecznego kraju leczenia*

 na podstawie dyrektywy 2011/24/UE* pacjent ma prawo do uzyskania pokrycia kosztów leczenia za granicą, tak jakby leczenie zostało przeprowadzone w jego kraju zamieszkania*.

Te dwa odmienne punkty wyjściowe skutkują różnicami w zakresie refundowanych świadczeń opieki zdrowotnej, warunków dostępu do leczenia oraz skutków finansowych w ramach obu rozwiązań.

Czym jest dyrektywa 2011/24/UE w sprawie praw pacjentów?

Dyrektywa 2011/24/UE z dnia 9 marca 2011 r. w sprawie praw pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej* umożliwia każdemu obywatelowi UE*/EOG* korzystanie z nowych możliwości dostęp u do opieki zdrowotnej za granicą i uzyskania pokrycia całości lub części kosztów leczenia, co stanowi uzupełnienie wcześniej istniejących możliwości przewidzianych w rozporządzeniach (WE) nr 883/2004 i 987/2009 w sprawie zabezpieczenia społecznego*. Ponadto

 dyrektywa 2011/24/UE* ułatwia dostęp do informacji na temat wszystkich istotnych aspektów transgranicznej opieki zdrowotnej*, na przykład przez zobowiązanie państw członkowskich do powołania krajowych punktów kontaktowych* (KPK*) mających dostarczać pacjentom jasnych

i przystępnych informacji

 w dyrektywie 2011/24/UE* ustanowiono minimalny zbiór praw pacjentów mający na celu poprawę sytuacji prawnej pacjentów mobilnych, zapewnienie bezpiecznej i wysokiej jakości opieki zdrowotnej za granicą oraz zapewnienie przejrzystych procedur wnoszenia skarg i dochodzenia roszczeń w przypadku wystąpienia nieprawidłowości w leczeniu

 w dyrektywie 2011/24/UE* zachęca się do współpracy międzynarodowej (np. przez ustanowienie europejskich sieci referencyjnych* lub wprowadzenie e-zdrowia), aby pacjenci potrzebujący specjalistycznego leczenia lub pacjenci cierpiący na choroby rzadkie mieli możliwość wyboru spośród większej liczby świadczeniodawców oraz łatwiejszy dost ęp do specjalistycznego leczenia za granicą.

Zgodnie z dyrektywą 2011/24/UE* pacjenci mają prawo dostępu do opieki zdrowotnej w dowolnym kraju UE*/EOG* oraz do uzyskania pokrycia kosztów, tak jakby leczenie zostało przeprowadzone w kraju zamieszkania pacjenta*.

W związku z tym w przypadku leczenia za granicą na podstawie przepisów dyrektywy 2011/24/UE*

będziesz musiał(-a) zapłacić świadczeniodawcy za leczenie za granicą z góry. Na tej podst awie pacjent po powrocie do kraju ma prawo do zwrotu kosztów* przez krajową służbę zdrowia* / podmiot oferujący ustawowe ubezpieczenie zdrowotne* zgodnie z przepisami i stawkami stosowanymi w przypadku leczenia w kraju zamieszkania*.

Dyrektywa 2011/24/UE ma zastosowanie wyłączni e w przypadku, gdy leczenie, któremu pacjent się poddał za granicą, jest objęt e systemem zabezpieczenia społecznego kraju zamieszkania* pacjenta.

Jeśli leczenie nie jest objęt e zakresem powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, pacjent nie ma też prawa do zwrotu kosztów* w przypadku skorzystania z leczenia za granicą. Jeśli jednak leczenie wchodzi w zakres świadczeń zdrowotnych objętych systemem zabezpieczenia społecznego, pacjent ma również prawo do zwrotu kosztów* w przypadku skorzystania z leczenia za granicą, niezależnie od tego, czy leczenie przeprowadził świadczeniodawca publiczny* czy prywatny*.

Transgraniczna opieka zdrowotna w Szwajcarii* nie jest objęta zakresem stosowania dyrektywy 2011/24/UE*.

Czym są rozporządzenia w sprawie zabezpieczenia społecznego?

Rozporządzenia (WE) nr 883/2004 i 987/2009 w sprawie zabezpieczenia społecznego* to:

 rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r.

w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego

 rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r.

dotyczące wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (zwane również rozporządzeniem wykonawczym).

Celem rozporządzeń w sprawie zabezpieczenia społecznego jest koordynacja systemów zabezpieczenia społecznego oraz zapewnienie obywatelom UE*/EOG* lub Szwajcarii ochrony podczas przemieszczania się lub podróży do innego kraju UE*/EOG* lub do Szwajcarii* . Rozporządzenia przewidują szeroki zakres możliwości dost ępu do leczenia poza krajem zamieszkania pacjenta:

 leczenie konieczne ze względów medycznych na podstawie europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego* podczas krótkot rwałego pobytu za granicą, np. urlop, podróż służbowa, wizyta u rodziny itp. (zwane również nieplanowanym leczeniem)

 korzystanie z opieki zdrowotnej za granicą po uzyskaniu uprzedniej zgody* (formularz S2*) krajowej służby zdrowia* / ubezpieczyciela zdrowotnego* pacjent a (zwane również planowanym leczeniem)

 szczególne stałe ustalenie dotyczące pracowników delegowanych, pracowników przygranicznych i emerytów lub rencistów zamieszkujących poza krajem, w którym są objęci systemem zabezpieczenia społecznego.

Na podstawie przepisów rozporządzeń (WE) nr 883/2004 i 987/2009 w sprawie zabezpieczenia społecznego* pacjenci mają prawo do uzyskania pokrycia kosztów leczenia poniesionych za granicą, tak jakby byli ubezpieczeni w ramach systemu zabezpieczenia społecznego kraju leczenia*.

Pacjent będzie miał prawo do opieki zdrowotnej świadczonej w ramach systemu zabezpieczenia społecznego odwiedzanego kraju na podst awie zwykłego okazania zaświadczenia o posiadaniu ubezpieczenia społecznego w swoim kraju zamieszkania: europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego* w przypadku nieplanowanego leczenia oraz europejskiego formularza S2*

w przypadku planowanego leczenia.

Rozporządzenia w sprawie zabezpieczenia społecznego* mają zastosowanie do wszyst kich usług opieki zdrowotnej uwzględnionych w wykazie świadczeń zdrowotnych objętych systemem zabezpieczenia społecznego kraju leczenia*. W związku z tym możesz skorzystać z leczenia wykraczającego poza zakres usług objętych powszechnym ubezpieczeniem zdro wotnym Twojego kraju zamieszkania*.

Uzyskasz pokrycie kosztów zgodnie z metodą płatności i stawkami mającymi zastosowanie w kraju leczenia*. Oznacza to, że w większości przypadków możesz korzystać z leczenia nieodpłatnie (płatność przez osobę trzecią*), czasami w połączeniu z niewielką kwotą współpłacenia*. Jeśli jednak musisz samodzielnie pokryć wszyst kie koszty leczenia z góry, możesz następnie wystąpić z wnioskiem o zwrot kosztów* do lokalnego organu ds. zabezpieczenia społecznego, gdy jeszcze przebywasz za granicą, albo do krajowej służby zdrowia* / podmiotu oferującego ust awowe ubezpieczenie zdrowotne* po powrocie do kraju. W obu przypadkach zastosowana zostanie stawka zwrotu kosztów* obowiązująca w kraju leczenia*.

W niektórych przypadkach pacjenci mogą otrzymać opiekę zdrowotną za granicą na podst awie stałego ustalenia:

(! Członkowie rodziny pracownika przygranicznego zamieszkują cy w kraju wymienionym w załączniku III do rozporządzenia nr 883/2004* są wyłączeni ze szczególnych ustaleń określonych poniżej)

 Pracownicy (delegowani), w tym pracownicy przygraniczni*, zamieszkujący w innym kraju niż kraj aktywności zawodowej i ubezpieczenia społecznego są uprawnieni do opieki zdrowotnej podczas pobytu w kraju zatrudnienia na koszt oraz zgodnie z przepisami tego kraju, tak jakby zamieszkiwali w tym kraju.

 Emeryci lub renciści zamieszkujący poza krajem, w którym są ubezpieczeni na mocy krajowych przepisów w zakresie zabezpieczenia społecznego, mogą być uprawnieni do opieki zdrowotnej podczas pobytu w kraju swojego ubezpieczenia społecznego na koszt oraz zgodnie z przepisami tego kraju, tak jakby zamieszkiwali w tym kraju (rozwiązanie to ma zastosowanie tylko wówczas, gdy kraj ubezpieczenia społecznego wybrał to rozwiązanie i jest ujęty w załączniku IV do rozporządzenia nr 883/2004*).

 Emerytowani pracownicy przygraniczni zachowują prawo do leczenia w kraju ostatniej aktywności zawodowej, o ile jest to kontynuacja leczenia, które rozpoczęło się jeszcze w okresie takiej aktywności. W niektórych przypadkach emerytowany pracownik przygraniczny zachowa prawo do opieki zdrowotnej w kraju poprzedniej aktywności zawodowej, niezależnie od tego, czy kontynuuje leczenie, na koszt oraz zgodnie z przepisami tego kraju, tak jakby zamieszkiwał w tym kraju. Dotyczy to sytuacji, gdy pracownik pracował przez co najmniej dwa lata jako pracownik przygraniczny w ciągu ostatnich pięciu lat poprzedzających datę przejścia na emeryturę, a zarówno państwo członkowskie poprzedniej aktywności zawodowej, jak i kraj ubezpieczenia społecznego wybrały to rozwiązanie oraz są wymienione w załączniku V do rozporządzenia

nr 883/2004*.

Czy poza ramami prawnymi określonymi dyrektywą 2011/24/UE i rozporządzeniami w sprawie zabezpieczenia społecznego* mam inne możliwości skorzystania z leczenia za granicą?

Zważywszy, że zabezpieczenie społeczne pozostaje w zakresie wyłącznej kompet encji państw członkowskich, możesz mieć również prawo do transgranicznej opieki zdrowotnej* na mocy przepisów o wyłącznie krajowym charakterze, na przykład w ramach krajowych projektów w dziedzinie opieki zdrowotnej dla regionów przygranicznych.

Dowiedz się o wszystkich możliwościach dostępu do opieki zdrowotnej za granicą, kontaktując się z krajową służbą zdrowia* / podmiotem oferującym ustawowe ubezpieczenie zdrowotne*.

1.2. Kto ma prawo do korzystania z transgranicznej opieki zdrowotnej? W których krajach jest to możliwe?

Czy mam prawo do korzystania z transgranicznej opieki zdrowotnej?

Rozporządzenia w sprawie zabezpieczenia społecznego* mają zastosowanie do:

 obywateli, bezpaństwowców i uchodźców zamieszkałych w kraju UE*/EOG* lub w Szwajcarii, którzy podlegają lub podlegali przepisom w zakresie zabezpieczenia społecznego jednego z tych krajów lub większej ich liczby, a także członków ich rodzin i bliskich im osób pozostałych przy życiu

 obywateli krajów spoza UE*/EOG* legalnie zamieszkujących w kraju UE*/EOG* lub

w Szwajcarii*, z wyjątkiem obywateli krajów spoza UE*/EOG* legalnie zamieszkujących w Danii, Islandii, Liechtensteinie, Norwegii i Szwajcarii.

Dyrektywa 2011/24/UE* ma zastosowanie do:

 obywateli, bezpaństwowców i uchodźców zamieszkałych w kraju UE*/EOG*,którzy podlegają lub podlegali przepisom w zakresie zabezpieczenia społecznego jednego z tych krajów lub większej ich liczby, a także członków ich rodzin i bliskich im osób pozostałych przy życiu

 obywateli krajów spoza UE*/EOG* legalnie zamieszkujących w kraju UE*/EOG*, w tym obywateli krajów spoza UE*/EOG* legalnie zamieszkujących w Danii, Islandii, Liechtensteinie, Norwegii i Szwajcarii.

W których krajach mogę skorzystać z leczenia?

Na podstawie rozporządzeń (WE) nr 883/2004 i 987/2009 w sprawie zabezpieczenia społecznego pacjentowi przysługuje dostęp do opieki zdrowotnej w dowolnym kraju UE*/EOG* oraz w Szwajcarii*.

Na podstawie dyrektywy 2011/24/UE* pacjentowi przysługuje dostęp do opieki zdrowotnej w dowolnym kraju UE*/EOG*. Dyrektywa nie ma jednak zastosowania do transgranicznej opieki zdrowotnej w Szwajcarii.

② Leczenie w nagłych sytuacjach podczas pobytu za granicą, takiego jak urlop, wizyta u rodziny, podróż służbowa czy wymiana studencka

2.1. Nagła choroba lub uraz podczas pobytu za granicą

Co się stanie, jeśli nagle zachoruję lub odniosę uraz w trakcie pobytu za granicą?

Jeśli zachorujesz lub odniesiesz uraz podczas pobytu za granicą, np. w wyniku wypadku na nartach, wypadku samochodowego lub niefortunnego upadku, będziesz mieć prawo do leczenia koniecznego ze względów medycznych*, przy czym koszty zostaną pokryte z tytułu ubezpieczenia społecznego / uprawnień do świadczeń publicznej opieki zdrowotnej przysługujących Ci w kraju zamieszkania*.

Najpowszechniejszą drogą do uzyskania pokrycia kosztów jest okazanie europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego* (EKUZ) zagranicznemu świadczeniodawcy prowadzącemu leczenie.

Europejska karta ubezpieczenia zdrowotnego* to bezpłatna karta wydawana przez krajową służbę zdrowia* / podmiot oferujący ustawowe ubezpieczenie zdrowotne* kraju zamieszkania* jako dowód, że posiadacz jest objęty systemem zabezpieczenia społecznego w tym kraju.

Samo okazanie europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego* daje pacjentowi prawo do skorzystania z leczenia koniecznego ze względów medycznych* na podstawie rozporządzeń (WE) nr 883/2004 i 987/2009 w sprawie zabezpieczenia społecznego*: będziesz uprawniony(-a) do korzystania z opieki zdrowotnej, tak jakbyś był(-a) ubezpieczony(-a) w ramach systemu zabezpieczenia społecznego odwiedzanego kraju (a tym samym tak jak pacjent krajowy objęty powszechnym ubezpieczeniem zdrowotnym). Uzyskasz pokrycie kosztów zgodnie z metodą płatności i stawkami mającymi zastosowanie w odwiedzanym kraju. Oznacza to, że w większości przypadków możesz korzystać z leczenia nieodpłatnie (płatność przez osobę trzecią*), czasami w połączeniu z ograniczoną kwotą współpłacenia*. Jeśli jednak musisz samodzielnie pokryć wszystkie koszty leczenia z góry, możesz następnie wystąpić z wnioskiem o zwrot kosztów* do lokalnego organu ds. zabezpieczenia społecznego, gdy jeszcze przebywasz za granicą, albo do krajowej służby zdrowia* / podmiotu oferującego ustawowe ubezpieczenie zdrowotne* po powrocie do kraju . W obu przypadkach zastosowana zostanie stawka zwrotu kosztów* obowiązująca w kraju leczenia*.

Należy pamiętać, że z europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego* można korzystać tylko w przypadku leczenia świadczonego w szpit alu publicznym lub przez świadczeniodawcę publicznego*.

Opieka zdrowotna świadczona przez świadczeniodawcę prywatnego* lub w szpit alu prywatnym zazwyczaj nie jest refundowana, z wyjąt kiem przypadków, w których świadczeniodawca lub szpit al prywatny zawarł umowę lub jest powiązany z systemem zabezpieczenia społecznego i jest uprawniony do świadczenia usług objętych przepisami w zakresie zabezpieczenia społecznego.

Jeśli poddajesz się leczeniu bez ważnej europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego* lub nie możesz z niej skorzystać, na przykład ponieważ leczenie odbywa się w szpitalu prywatnym, będziesz leczony( - a) jak pacjent prywatny. W takim przypadku możesz zapłacić za leczenie prywatnie albo złożyć wniosek o zwrot kosztów* na podstawie dyrektywy 2011/24/UE*.

Na podstawie dyrektywy 2011/24/UE po powrocie do kraju będziesz mieć prawo do zwrotu kosztów*

przez krajową służbę zdrowia* / podmiot oferujący ustawowe ubezpieczenie zdrowotne* zgodnie z przepisami i stawkami stosowanymi w przypadku leczenia w kraju zamieszkania*.

Należy mieć jednak świadomość, że dyrektywa 2011/24/UE* ma zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy leczenie, z którego pacjent skorzystał za granicą, jest objęte systemem zabezpieczenia społecznego kraju zamieszkania* pacjent a. Jeśli leczenie nie jest objęt e zakresem powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, pacjent nie ma też prawa do zwrotu kosztów* w przypadku skorzystania z leczenia za granicą. Jeśli jednak leczenie wchodzi w zakres świadczeń zdrowotnych objętych systemem zabezpieczenia społecznego, pacjent ma również prawo do zwrotu kosztów* w przypadku skorzystania z leczenia za granicą, niezależnie od tego, czy leczenie przeprowadził świadczeniodawca publiczny* czy prywatny*.

Należy pamięt ać, że transgraniczna opieka zdrowotna* w Szwajcarii* nie jest objęta zakresem

stosowania dyrektywy 2011/24/UE*.

Aby uzyskać więcej informacji, skontaktuj się z krajową służbą zdrowia* / podmiotem oferującym ustawowe ubezpieczenie zdrowotne* lub krajowym punktem kontaktowym w Twoim kraju zamieszkania*.

Co należy rozumieć pod pojęciem leczenia koniecznego ze względów medycznych*?

Leczenie konieczne ze względów medycznych* oznacza leczenie konieczne z powodu nagłej choroby lub nagłego urazu odniesionego podczas krótkoterminowego pobytu za granicą, takiego jak wakacje, podróż służbowa, wizyta u rodziny czy wymiana studencka, którego to leczenia nie można odłożyć i które jest konieczne, aby uniknąć wymuszonego powrotu pacjent a do kraju zamieszkania przed końcem planowanego okresu pobytu. Leczenie w żadnym wypadku nie może być pierwotną przyczyną pobytu za granicą.

Leczenie konieczne ze względów medycznych*, zwane również nieplanowanym leczeniem* za granicą, to odwrotność sytuacji, w której pacjent wyjeżdża za granicę w wyraźnym celu uzyskania dostępu do opieki zdrowotnej, zwanego również planowanym leczeniem* za granicą:

 nieplanowane leczenie*: podczas pobytu za granicą, np. podczas urlopu, podróży służbowej, wizyty u rodziny lub wymiany studenckiej, pacjent wymaga leczenia koniecznego ze względów medycznych* z powodu nagłej choroby lub urazu

 planowane leczenie*: leczenie jest główną przyczyną pobytu za granicą.

Europejska karta ubezpieczenia zdrowotnego* obejmuje wyłącznie leczenie konieczne ze względów medycznych*.

Co zrobić, jeśli wiem, że z powodu choroby przewlekłej lub ciąży mogę potrzebować leczenia podczas pobytu za granicą?

Europejska kart a ubezpieczenia zdrowotnego* obejmuje również sytuację, gdy cierpisz na chorobę przewlekłą (np. cukrzycę, astmę, raka lub przewlekłą chorobę nerek) lub gdy jest eś w ciąży i z góry wiadomo, że podczas pobytu za granicą możesz potrzebować leczenia*. Jeśli bezpośrednim celem podróży nie było skorzystanie z leczenia za granicą, np. poród lub skorzystanie z leczenia związanego z ciążą lub chorobą przewlekłą, tego rodzaju leczenie zostanie uznane za leczenie konieczne ze względów medycznych* zgodnie z rozporządzeniami (WE) nr 883/2004 i 987/2009 w sprawie zabezpieczenia społecznego*.

Pamiętaj, że w przypadku niezbędnego leczenia wymagającego specjalistycznego sprzętu lub wyspecjalizowanego personelu należy najpierw uzyskać uprzednią zgodę szpitala lub zakładu opieki zdrowotnej, który ma przeprowadzić leczenie. W ten sposób instytucja zagraniczna może zapewnić dostępność i ciągłość leczenia podczas pobytu za granicą. Przykładem takiego leczenia są dializy nerek, tlenoterapia, specjalne metody leczenia astmy oraz chemioterapia.

2.2. Europejska karta ubezpieczenia zdrowotnego

Czym jest europejska karta ubezpieczenia zdrowotnego*?

Europejska kart a ubezpieczenia zdrowotnego* (EKUZ*) to bezpłatna kart a wydawana przez krajową służbę zdrowia* / podmiot oferujący ustawowe ubezpieczenie zdrowotne* w kraju zamieszkania jako dowód, że posiadacz jest objęty systemem zabezpieczenia społecznego w swoim kraju zamieszkania*

i tym samym ma prawo do publicznej opieki zdrowotnej w tym kraju. Karta EKUZ* uprawnia do uzyskania pokrycia kosztów związanych z leczeniem koniecznym ze względów medycznych* podczas pobytu krótkoterminowego w innym kraju UE*/EOG* lub w Szwajcarii*, np. podczas wakacji czy

wymiany studenckiej, na takich samych warunkach i po takich samych kosztach (nieodpłatnie w większości krajów), jak pacjenci krajowi objęci powszechnym ubezpieczeniem zdrowotnym w ramach systemu zabezpieczenia społecznego tego kraju (transgraniczna opieka zdrowotna* na podstawie rozporządzeń (WE) nr 883/2004 i 987/2009 w sprawie zabezpieczenia społecznego*).

 O wydanie europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego* można wystąpić do krajowej służby zdrowia* / podmiotu oferującego ustawowe ubezpieczenie zdrowotne* w kraju zamieszkania.

 Karta jest wydawana nieodpłatnie.

 Każdy członek rodziny powinien posiadać własną kartę.

Należy pamiętać, że z europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego* można korzystać tylko w przypadku leczenia świadczonego w szpit alu publicznym lub przez świadczeniodawcę publicznego*.

Opieka zdrowotna świadczona przez świadczeniodawcę prywatnego* lub w szpit alu prywatnym zazwyczaj nie jest refundowana, z wyjąt kiem przypadków, w których świadczeniodawca lub szpit al prywatny zawarł umowę lub jest powiązany z systemem zabezpieczenia społecznego i jest uprawniony do świadczenia usług objętych przepisami w zakresie zabezpieczenia społecznego.

Ponadto obywatele krajów spoza UE*/EOG* legalnie zamieszkujący w kraju UE*/EOG nie mogą korzystać z europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego* w przypadku nieplanowanego leczenia*

podczas tymczasowego pobytu w Danii, Islandii, Liechtensteinie, Norwegii i Szwajcarii.

Aby uzyskać więcej informacji na temat europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego* i sposobu korzystania z niej w różnych krajach UE*/EOG* lub w Szwajcarii*, skontaktuj się z krajową służbą zdrowia* / ubezpieczycielem zdrowotnym* lub z krajowym punkt em kontaktowym* w kraju zamieszkania bądź pobierz bezpłatną aplikację EKUZ* stworzoną przez Komisję Europejską (aplikacja mobilna „Europejska karta ubezpieczenia zdrowotnego”, dostępna w 25 językach).

Kiedy mogę skorzystać z europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego*?

 Z europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego* można korzystać tylko w przypadku leczenia koniecznego ze względów medycznych* podczas tymczasowego pobytu (urlop, podróż służbowa itp.) w innym kraju UE*/EOG* lub w Szwajcarii*.

 Europejska karta ubezpieczenia zdrowotnego* obejmuje jedynie leczenie świadczone w szpitalu publicznym lub przez świadczeniodawcę publicznego*. Opieka zdrowotna świadczona przez świadczeniodawcę prywatnego* lub w szpitalu prywatnym zazwyczaj nie jest refun dowana, z wyjątkiem przypadków, w których świadczeniodawca lub szpital prywatny zawarł umowę lub jest powiązany z syst emem zabezpieczenia społecznego i jest uprawniony do świadczenia usług objętych przepisami w zakresie zabezpieczenia społecznego.

 Poza tym europejska karta ubezpieczenia zdrowotnego* pokryje koszty leczenia* tylko wtedy, gdy dane leczenie wchodzi w zakres świadczeń zdrowotnych objętych przepisami w zakresie zabezpieczenia społecznego odwiedzanego kraju.

 Zagraniczny świadczeniodawca zaakceptuje jedynie ważną europejską kartę ubezpieczenia zdrowotnego*. Z awsze pamięt aj o zamówieniu karty z dużym wyprzedzeniem, jeśli planujesz wyjazd za granicę. W razie potrzeby dopilnuj, aby odnowić swoją kartę w odpowiednim terminie.

Należy zwrócić uwagę, że obywatele krajów spoza UE*/EOG* legalnie zamieszkujący w kraju UE*/EOG* nie mogą korzystać z europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego* w przypadku nieplanowanego leczenia* podczas tymczasowego pobytu w Danii, Islandii, Liechtensteinie, Norwegii i Szwajcarii.

Jakiego rodzaju leczenie będzie refundowane na podstawie europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego*?

Europejska kart a ubezpieczenia zdrowotnego* obejmuje jedynie leczenie konieczne ze względów

medycznych* (nieplanowane leczenie*) objęte systemem zabezpieczenia społecznego odwiedzanego kraju i świadczone przez świadczeniodawcę publicznego*.

Zasadniczo leczenie oferowane przez świadczeniodawcę prywatnego* lub w szpitalu prywatnym nie będzie refundowane, z wyjątkiem przypadków, w których świadczeniodawca lub szpital prywatny zawarł umowę lub jest powiązany z syst emem zabezpieczenia społecznego i jest uprawniony do świadczenia usług objętych przepisami w zakresie zabezpieczenia społecznego.

Co zrobić, jeśli zapomniałem(-am) zabrać ze sobą europejską kartę ubezpieczenia zdrowotnego*

lub nie mogę z niej skorzystać?

Jeśli potrzebujesz pilnego leczenia, ale zapomniałeś( -aś) zabrać ze sobą europejską kartę ubezpieczenia zdrowotnego*, lub jeśli zagraniczny świadczeniodawca nie przyjął Twojej karty, jak najszybciej skontaktuj się z krajową służbą zdrowia* / ubezpieczycielem zdrowotnym* kraju zamieszkania. Podmioty te mogą być w stanie dostarczyć lokalnym instytucjom dowód, że jesteś objęty(-a) syst emem zabezpieczenia społecznego, dzięki czemu unikniesz konieczności płacenia z góry.

Jeśli Twoja karta nadal nie zostanie zaakceptowana, w rozwiązaniu problemu może pomóc SOLVIT.

SOLVIT przypomina organom władzy o prawach i uprawnieniach pacjentów w UE i współpracuje z nimi, aby rozwiązać problem. Więcej informacji znajduje się na stronie internetowej SOLVIT-u:

www.ec.europa.eu/solvit

Jeśli poddajesz się leczeniu bez ważnej europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego* lub nie możesz z niej skorzystać, na przykład ponieważ leczenie odbywa się w szpitalu prywatnym, będziesz leczony( - a) jak pacjent prywatny. W takim przypadku możesz zapłacić za leczenie prywatnie albo złożyć wniosek o zwrot kosztów* na podstawie dyrektywy 2011/24/UE*.

Na podst awie dyrektywy 2011/24/UE* masz prawo ubiegać się o zwrot* poniesionych za granicą wydatków na opiekę zdrowotną na takich samych warunkach i po takich samych stawkach, tak jakby leczenie zostało przeprowadzone w Twoim kraju zamieszkania*.

Dyrektywa 2011/24/UE* obowiązuje również w przypadku opieki zdrowotnej świadczonej w szpitalu prywatnym lub przez prywatnego świadczeniodawcę*, który nie zawarł umowy / nie jest powiązany z systemem zabezpieczenia społecznego. Jeśli dane leczenie jest objęte systemem zabezpieczenia społecznego w Twoim kraju zamieszkania, masz również prawo do zwrotu kosztów* w przypadku poddania się leczeniu w dowolnym kraju UE*/EOG*, niezależnie od tego, czy leczenie prowadzi świadczeniodawca publiczny* czy prywatny*.

Najważniejsze zasady określone w dyrektywie 2011/24/UE*:

 Masz prawo wyłącznie do leczenia objętego systemem zabezpieczenia społecznego Twojego kraju zamieszkania*.

 Najpierw samodzielnie pokrywasz z góry* wszystkie koszty leczenia.

 Po powrocie do kraju możesz wystąpić z wnioskiem o zwrot kosztów* do krajowej służby zdrowia* / ubezpieczyciela zdrowotnego* kraju zamieszkania.

 Otrzymasz zwrot kosztów leczenia do kwoty, która zostałaby zwrócona, gdyby leczenie zostało przeprowadzone w kraju zamieszkania.

Należy pamięt ać, że transgraniczna opieka zdrowotna* w Szwajcarii* nie jest objęta zakresem stosowania dyrektywy 2011/24/UE*.

2.3. Co z kosztami otrzymanego leczenia?

Czy będę musiał(-a) zapłacić za leczenie za granicą samodzielnie, czy też koszty zostaną pokryte bezpośrednio przez krajową służbę zdrowia* / ubezpieczyciela zdrowotnego* mojego kraju zamieszkania?

To, czy koszty leczenia zostaną pokryte bezpośrednio przez krajową służbę zdrowia* / ubezpieczyciela zdrowotnego* (płatność przez osobę trzecią*), czy też będziesz musiał( -a) pokryć wszyst kie koszty z góry, a nast ępnie wystąpić o zwrot kosztów*, zależy od tego, czy otrzymałeś(-aś) leczenie konieczne ze względów medycznych* na podstawie rozporządzeń (WE) nr 883/2004 i 987/2009 w sprawie zabezpieczenia społecznego*, korzystając ze swojej europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego*, czy też na podstawie dyrektywy 2011/24/UE*, na przykład w przypadku leczenia w szpitalu prywatnym.

 Zgodnie z rozporządzeniami w sprawie zabezpieczenia społecznego* sposób płatności będzie zależał od syst emu obowiązującego w kraju leczenia*. Ponieważ jesteś leczony( -a) tak, jakbyś był(-a) ubezpieczony(-a) w ramach systemu zabezpieczenia społecznego kraju leczenia*, przysługują Ci takie same prawa i uprawnienia, jeśli chodzi o metodę płatności, jak pacjentowi krajowemu objętemu powszechnym ubezpieczeniem zdrowotnym. Istnieją dwie możliwości:

 Leczenie, którego potrzebujesz, jest bezpłatne (co często się zdarza), lub czasami wiąże się z niewielką kwotą współpłacenia* – w takim przypadku koszty zostaną rozliczone bezpośrednio między świadczeniodawcą a organem ds. zabezpieczenia społecznego kraju leczenia. Nast ępnie zagraniczny organ automatycznie skontaktuje się z krajową służbą zdrowia* / ubezpieczycielem zdrowotnym* w Twoim kraju zamieszkania w celu uzyskania zwrotu, przy czym sam( -a) nie musisz podejmować żadnych dodatkowych działań.

 Musisz samodzielnie pokryć wszystkie koszty leczenia, a następnie wystąpić z wnioskiem o zwrot kosztów* do lokalnego organu ds. zabezpieczenia społecznego, gdy jeszcze przebywasz za granicą, albo do krajowej służby zdrowia* / podmiotu oferującego ustawowe ubezpieczenie zdrowotne* po powrocie do kraju . W obu przypadkach zastosowana zostanie stawka zwrotu kosztów* obowiązująca w kraju leczenia*.

 Zgodnie z dyrektywą 2011/24/UE* zawsze będziesz musiał(-a) dokonać płatności za leczenie z góry*. Wszystkie faktury opłacasz bezpośrednio u zagranicznego świadczeniodawcy / w zagranicznym szpitalu. Po powrocie do kraju możesz wystąpić z wnioskiem o zwrot kosztów*

do krajowej służby zdrowia* / podmiotu oferującego ustawowe ubezpieczenie zdrowotne*.

Zastosowane zostaną takie same stawki zwrotu kosztów*, jak w przypadku leczenia prowadzonego w kraju zamieszkania*.

Do uzyskania pokrycia jakiej kwoty będę uprawniony(-a)?

Kwota kosztów, która zostanie pokryta, zależy od tego, czy otrzymałeś( -aś) leczenie konieczne ze względów medycznych* na podstawie rozporządzeń (WE) nr 883/2004 i 987/2009 w sprawie zabezpieczenia społecznego*, korzystając ze swojej europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego*, czy też na podstawie dyrektywy 2011/24/UE*, na przykład w przypadku leczenia w szpitalu prywatnym.

 Zgodnie z rozporządzeniami (WE) nr 883/2004 i 987/2009 w sprawie zabezpieczenia społecznego*

koszty zostaną pokryte według kwoty przewidzianej w przepisach ustawowych i wykonawczych kraju leczenia*.

 Zgodnie z dyrektywą 2011/24/UE* koszty zostaną pokryte według kwoty przewidzianej w przepisach ustawowych i wykonawczych kraju zamieszkania*.

Jakie koszty kwalifikują się do pokrycia?

Ponieważ na podstawie rozporządzeń (WE) nr 883/2004 i 987/2009 w sprawie zabezpieczenia społecznego* oraz dyrektywy 2011/24/UE* masz prawo wyłącznie do uzyskania pokrycia kosztów świadczeń objętych systemem zabezpieczenia społecznego w kraju zamieszkania, uwzględnione zostaną wyłącznie koszty leczenia związane bezpośrednio z przeprowadzonym leczeniem. Koszty dodatkowe, takie jak koszty podróży i pobytu, utrzymania, repatriacji lub wydatki na zakup leków przeciwbólowych bez recepty, co do zasady będziesz musiał(-a) pokryć samodzielnie. Koszty te mogą jednak zost ać pokryte w ramach Twojego prywatnego ubezpieczenia podróżnego / prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego lub dodatkowego ubezpieczenia zdrowotnego.

Należy pamiętać, że zgodnie z rozporządzeniami w sprawie zabezpieczenia społecznego* koszty podróży i pobytu za granicą mogą zost ać pokryte, jeśli przepisy krajowe przewidują zwrot kosztów podróży i pobytu nierozerwalnie związanych z leczeniem, w przypadku gdyby leczenie odbywało się w kraju zamieszkania*.

Gdzie znajdę informacje na temat tego, w jaki sposób wystąpić o zwrot kosztów?

Bardziej szczegółowych informacji na t emat tego, jak złożyć wniosek o zwrot kosztów*, w tym na temat mających zastosowanie procedur, niezbędnych dokumentów i obowiązujących terminów, udzieli krajowa służba zdrowia* / ubezpieczyciel zdrowotny* lub krajowy punkt kontaktowy* w kraju zamieszkania.

Co zrobić, jeśli nie zgadzam się z decyzją krajowej służby zdrowia* / podmiotu oferującego ustawowe ubezpieczenie zdrowotne* w sprawie mojego wniosku o zwrot kosztów?

Co zrobić, jeśli nie jest eś zadowolony(-a) z kwoty, którą postanowi Ci zwrócić krajowa służba zdrowia*

/ ubezpieczyciel zdrowotny*? Lub co zrobić w sytuacji, gdy Twój wniosek o zwrot kosztów* zost ał odrzucony, ponieważ nie dotrzymałeś(-aś) obowiązujących terminów lub nie byłeś(-aś) w stanie przedstawić wszystkich niezbędnych dokumentów, takich jak oryginały rachunków?

Masz prawo odwołać się od każdej decyzji krajowej służby zdrowia* / podmiotu oferującego ustawowe ubezpieczenie zdrowotne* Twojego kraju zamieszkania dotyczącej pokrycia kosztów leczenia za granicą koniecznego ze względów medycznych*. Jeśli nie jesteś zadowolony( -a) z decyzji w sprawie wniosku o zwrot kosztów* leczenia poniesionych za granicą, możesz najpierw zwrócić się do krajowej służby zdrowia* / podmiotu oferującego ustawowe ubezpieczenie zdrowotne* Twojego kraju zamieszkania o ponowne rozpatrzenie tej decyzji. Jeśli nie uda się osiągnąć porozumienia, możesz wnieść skargę i dochodzić roszczeń zgodnie z procedurami obowiązującymi w Twoim kraju zamieszkania*. Należy pamiętać, że obowiązują określone terminy przewidziane na wniesienie skargi i dochodzenie roszczeń. Należy zwrócić uwagę, że wspomniane terminy na wniesienie skargi lub ubieganie się o odszkodowanie nie upływają w przypadku podjęcia próby osiągnięcia porozumienia, aby uniknąć sytuacji, w której nie będzie już możliwości wniesienia skargi lub dochodzenia roszczeń w przypadku braku porozumienia.

Aby uzyskać więcej informacji na temat przysługujących Ci praw i możliwości wniesienia skargi, skontaktuj się z krajową służbą zdrowia* / podmiotem oferującym ustawowe ubezpieczenie zdrowotne* lub krajowym punktem kontaktowym* kraju zamieszkania.

2.4. Czy potrzebuję prywatnego ubezpieczenia podróżnego lub dodatkowego ubezpieczenia zdrowotnego?

Czy potrzebuję prywatnego ubezpieczenia podróżnego lub prywatnego/dodatkowego ubezpieczenia zdrowotnego?

Należy pamięt ać, że system publicznej opieki zdrowotnej nie pokrywa dodat kowych kosztów podróży i pobytu ani dodatkowych kosztów związanych z powrot em do kraju czy z interwencją służb ratownictwa. Koszty te mogą jednak być objęte prywatnym ubezpieczeniem podróżnym lub prywatnym/dodatkowym ubezpieczeniem zdrowotnym.

Które świadczenia opieki zdrowotnej zostaną pokryte z mojego prywatnego ubezpieczenia?

To, które świadczenia zostaną pokryte w ramach prywatnego ubezpieczenia podróżnego lub prywatnego/dodatkowego ubezpieczenia zdrowotnego, zależy od zakresu ubezpieczenia. Przed wyjazdem za granicę zawsze zapoznaj się ze swoją polisą ubezpieczeniową, aby ustalić, które świadczenia zdrowotne są refundowane.

Aby uzyskać więcej informacji, skontaktuj się ze swoim prywatnym ubezpieczycielem.

2.5. Z kim należy się skontaktować w razie nagłej sytuacji?

Jak ustalić, z kim należy się skontaktować i do którego świadczeniodawcy lub szpitala się udać w razie nagłej choroby lub odniesienia urazu za granicą?

Krajowy punkt kontaktowy* kraju Twojego pobytu może udzielić więcej informacji na temat tego, co należy zrobić i z kim należy się skontaktować w przypadku choroby lub odniesienia urazu podczas pobytu za granicą.

W nagłych sytuacjach podczas pobytu w UE* lub w Szwajcarii należy dzwonić pod numer 112.

Europejski numer alarmowy 112 jest dost ępny w całej UE*. Połączenia z tym numerem są bezpłatne.

Jeśli potrzebujesz pilnej pomocy medycznej, zadzwoń pod numer 112, aby uzyskać bezpośredni dostęp do wsparcia policji, pogotowia ratunkowego lub straży pożarnej.

③ Korzystanie z leczenia za granicą

3.1. Jakie mam prawa i uprawnienia w kwestii dostępu do opieki zdrowotnej za granicą?

Czy mam prawo do skorzystania z leczenia za granicą?

W przypadku gdy jesteś uprawniony(-a) do opieki zdrowotnej w ramach syst emu zabezpieczenia społecznego w kraju UE*/EOG*, masz prawo korzystać z opieki zdrowotnej w dowolnym innym państwie UE*/EOG* lub Szwajcarii*, zwanej również planowanym leczeniem* za granicą, oraz uzyskać pokrycie kosztów przez kraj zamieszkania*.

Masz prawo dostępu do opieki zdrowotnej obejmującej:

 diagnozę lekarską

 leczenie

 przepisywanie, wydawanie i dostarczanie leków i wyrobów medycznych.

Możesz uzyskać pokrycie kosztów planowanego leczenia* w innym kraju UE*/EOG* zarówno na podstawie rozporządzeń (WE) nr 883/2004 i 987/2009 w sprawie zabezpieczenia społecznego*, jak i na podstawie dyrektywy 2011/24/UE*.

Oba rozwiązania mają różne konsekwencje dla pacjentów, jeśli chodzi o podstawę prawną, zakres stosowania, właściwe organy, warunki udzielania zgody, mające zastosowanie stawki zwrotu

kosztów*, procedurę płatności i wymagane formalności, a także wysokość udziału własnego pacjenta.

Przed wyjazdem za granicę zawsze upewnij się, że posiadasz dostat eczne informacje na temat skutków finansowych i innych.

Należy pamiętać, że transgraniczna opieka zdrowotna w Szwajcarii* nie jest objęta zakresem stosowania dyrektywy 2011/24/UE*.

Jakie są różnice pomiędzy leczeniem za granicą na podstawie rozporządzeń w sprawie zabezpieczenia społecznego* a leczeniem za granicą na podstawie dyrektywy 2011/24/UE*?

Zgodnie z rozporządzeniami (WE) nr 883/2004 i 987/2009 w sprawie zabezpieczenia społecznego*:

 Masz prawo do transgranicznej opieki zdrowotnej* w dowolnym kraju UE*/EOG* lub w Szwajcarii*.

 Świadczenia z zakresu telemedycyny* nie są refundowane.

 Przed wyjazdem za granicę zawsze musisz uzyskać uprzednią zgodę* krajowej służby zdrowia* / ubezpieczyciela zdrowotnego* Twojego kraju zamieszkania.

 Masz prawo do uzyskania pokrycia kosztów, tak jakbyś był(-a) ubezpieczony(-a) w ramach systemu zabezpieczenia społecznego kraju leczenia*.

 Dany rodzaj leczenia musi być uwzględniony w wykazie świadczeń zdrowotnych objętych systemem zabezpieczenia społecznego kraju leczenia* (nawet gdyby przysługiwało Ci prawo do uzyskania pokrycia kosztów tego leczenia w kraju zamieszkania*).

 Zastosowanie mają metoda płatności (często leczenie jest bezpłatne) oraz stawki zwrotu kosztów* obowiązujące w kraju leczenia*.

Zgodnie z dyrektywą 2011/24/UE*:

 Masz prawo do transgranicznej opieki zdrowotnej* w każdym kraju UE*/EOG* (nie w Szwajcarii*!).

 Leczenie długoterminowe*, przydzielanie narządów* i dostęp do nich oraz powszechne szczepienia* nie są refundowane.

 Zazwyczaj uprzednia zgoda* krajowej służby zdrowia* / ubezpieczyciela zdrowotnego* kraju zamieszkania nie jest wymagana. W przypadku niektórych świadczeń zdrowotnych, takich jak leczenie szpitalne lub wysoce specjalistyczne i kosztowne leczenie, przed wyjazdem za granicę wymagana może być jednak uprzednia zgoda*.

 Masz prawo do uzyskania pokrycia kosztów leczenia za granicą, tak jakby leczenie zostało przeprowadzone w Twoim kraju zamieszkania*.

 Dany rodzaj leczenia musi być uwzględniony w wykazie świadczeń zdrowotnych objętych systemem zabezpieczenia społecznego Twojego kraju zamieszkania* (pokrycie kosztów przysługuje Ci tylko wówczas, gdy koszty te zostałyby pokryte, gdyby leczenie zost ało przeprowadzone w Twoim kraju zamieszkania).

 W każdym przypadku musisz najpierw samodzielnie pokryć całkowity koszt leczenia. Po powrocie do kraju możesz wystąpić z wnioskiem o zwrot kosztów* do krajowej służby zdrowia* / ubezpieczyciela zdrowotnego* kraju zamieszkania. Zostanie zastosowana ta sama stawka zwrotu kosztów*, co w przypadku leczenia w Twoim kraju zamieszkania*.

3.2. Z jakiego leczenia mogę skorzystać za granicą?

Z jakiego rodzaju leczenia mogę skorzystać za granicą?

Masz swobodny dostęp do diagnostyki medycznej i leczenia, jak również do przepisywania, wydawania i dostarczania leków i wyrobów medycznych w całej Europie.

Zgodnie z rozporządzeniami w sprawie zabezpieczenia społecznego*:

 Refundacja obejmuje planowane leczenie w dowolnym kraju UE*/EOG* lub w Szwajcarii*.

 Rodzaj leczenia, któremu chcesz się poddać, musi być uwzględniony w wykazie świadczeń zdrowotnych objętych systemem zabezpieczenia społecznego kraju leczenia*. Jeśli zatem krajowa służba zdrowia* / ubezpieczyciel zdrowotny* wyraźnie udzieli zgody, możesz otrzymać opiekę zdrowotną wykraczającą poza zakres świadczeń objętych refundacją w Twoim kraju zamieszkania*. Decyzję o udzieleniu lub odmowie udzielenia uprzedniej zgody podejmuje jednak krajowa służba zdrowia* / ubezpieczyciel zdrowotny* według własnego uznania.

 Refundacja obejmuje tylko leczenie świadczone przez świadczeniodawcę publicznego lub szpital publiczny. Opieka zdrowotna świadczona przez świadczeniodawcę prywatnego lub w szpitalu prywatnym zazwyczaj nie jest refundowana, z wyjątkiem przypadków, w których świadczeniodawca lub szpital prywatny zawarł umowę lub jest powiązany z systemem zabezpieczenia społecznego i jest uprawniony do świadczenia usług objętych przepisami w zakresie zabezpieczenia społecznego.

 Rozporządzenia w sprawie zabezpieczenia społecznego* nie obejmują usług z zakresu telemedycyny*.

Zgodnie z dyrektywą 2011/24/UE*:

 Refundacja obejmuje planowane leczenie w dowolnym kraju UE*/EOG* (nie w Szwajcarii*).

 Masz prawo wyłącznie do leczenia wchodzącego w zakres refundowanych świadczeń zdrowotnych przewidzianych w przepisach o zabezpieczeniu społecznym Twojego kraju zamieszkania. Innymi słowy, zwrot kosztów* leczenia poniesionych za granicą przysługuje Ci wyłącznie pod warunkiem, że jesteś uprawniony(-a) do uzyskania pokrycia kosztów tego samego leczenia w swoim kraju zamieszkania*.

 Refundacja obejmuje zarówno leczenie prowadzone przez państ wowego, jak i prywatnego świadczeniodawcę oraz przez państwowe lub prywatne szpitale.

 Dyrektywa 2011/24/UE* obejmuje również usługi z zakresu telemedycyny.

 Dyrektywa 2011/24/UE nie obejmuje opieki długoterminowej*, przeszczepiania narządów* oraz programów powszechnych szczepień*.

Czy telemedycyna* również jest refundowana?

Telemedycyna* oznacza świadczenie usług opieki zdrowotnej „na odległość” przy wykorzystaniu rozwiązań ICT, np. telekonsultacje, telemonitoring, telechirurgia itp.

Usługi z zakresu telemedycyny* również podlegają refundacji na podstawie dyrektywy 2011/24/ UE*.

Przepisy dyrektywy 2011/24/UE* mogą mieć zastosowanie, o ile usługa z zakresu telemedycyny* jest świadczona przez świadczeniodawcę z siedzibą w innym kraju UE*/EOG*.

Z kolei ponieważ w rozporządzeniach (WE) nr 883/2004 i 987/2009 w sprawie zabezpieczenia społecznego* wyraźnie wymaga się fizycznego przemieszczenia i obecności pacjenta za granicą, tj.

w kraju, w którym znajduje się siedziba świadczeniodawcy, przepisy te nie mają zastosowania w przypadku telemedycyny*.

Dowiedz się, jakie masz prawa i uprawnienia w zakresie transgranicznej opieki zdrowotnej*

w przypadku telemedycyny* na podstawie dyrektywy 2011/24/UE*.

3.2. Czy potrzebuję uprzedniej zgody krajowej służby zdrowia* / podmiotu oferującego ustawowe ubezpieczenie zdrowotne* mojego kraju zamieszkania?

Co należy rozumieć pod pojęciem uprzedniej zgody*?

Uprzednia zgoda* odnosi się do zatwierdzenia wydanego przez krajową służbę zdrowia* /

ubezpieczyciela zdrowotnego* Twojego kraju zamieszkania, którego możesz potrzebować przed wyjazdem za granicę, aby uzyskać gwarancję pokrycia kosztów leczenia za granicą.

Czy potrzebuję uprzedniej zgody* krajowej służby zdrowia* / podmiotu oferującego ustawowe ubezpieczenie zdrowotne* mojego kraju zamieszkania za każdym razem, gdy wyjeżdżam za granicę?

Kwestia konieczności uzyskania uprzedniej zgody* przed skorzystaniem z leczenia za granicą zależy od tego, czy korzystasz z prawa do transgranicznej opieki zdrowotnej* na podst awie rozporządzeń w sprawie zabezpieczenia społecznego*, czy t eż na podstawie dyrektywy 2011/24/UE*, a także od rodzaju opieki zdrowotnej, z której chcesz skorzystać . Z reguły uprzednia zgoda* zapewne będzie wymagana, gdy planujesz skorzyst ać z leczenia szpitalnego za granicą lub w przypadku wysoce specjalistycznego i kosztownego leczenia.

Jeśli chcesz skorzystać z transgranicznej opieki zdrowotnej* na podstawie rozporządze ń w sprawie zabezpieczenia społecznego* , uprzednia zgoda* jest zawsze wymagana – zarówno w przypadku leczenia stacjonarnego*, jak i leczenia ambulatoryjnego*. Będziesz musiał(-a) wystąpić z wnioskiem o udzielenie uprzedniej zgody* do krajowej służby zdrowia* / ubezpieczyciela zdrowotnego* kraju zamieszkania. Po pozytywnym rozpatrzeniu Twojego wniosku podmiot ten wystawi formularz S2*, który należy przedstawić świadczeniodawcy prowadzącemu leczenie za granicą jako dowód posiadania ubezpieczenia społecznego.

Zasadniczo zgodnie z dyrektywą 2011/24/UE* uprzednia zgoda* krajowej służby zdrowia* / ubezpieczyciela zdrowotnego* nie jest wymagana . W przypadku niektórych rodzajów leczenia prawodawca Unii przyznał jednak państwom członkowskim możliwość wprowadzenia systemu uprzedniej zgody*. W każdym przypadku uprzednia zgoda* może być wymagana wyłącznie w odniesieniu do:

 opieki zdrowotnej obejmującej pobyt w szpitalu przez noc

 opieki zdrowotnej wymagającej użycia wysoce specjalistycznej i kosztownej infrastruktury lub aparatury medycznej

 opieka zdrowotnej stwarzającej zagrożenie dla bezpieczeństwa pacjenta (zagrożenie dla bezpieczeństwa pacjenta*) lub dla bezpieczeństwa ogółu społeczeństwa (zagrożenie dla bezpieczeństwa ogółu społeczeństwa*)

 opieki zdrowotnej świadczonej przez świadczeniodawcę, która – w zależności od przypadku – może budzić poważne i konkretne obawy dotyczące jakości i bezpieczeństwa opieki.

Aby uzyskać bardziej szczegółowe informacje na temat tego, które leczenie wymaga uzyskania uprzedniej zgody*, skontaktuj się z krajową służbą zdrowia* / ubezpieczycielem zdrowotnym* lub z krajowym punktem kontaktowym* w kraju zamieszkania.

UWAG A: Nigdy nie poddawaj się leczeniu za granicą bez uzyskania uprzedniej zgody* krajowej służby zdrowia* / ubezpieczyciela zdrowotnego* Twojego kraju zamieszkania, jeśli zgoda taka jest wymagana. Jeśli poddałeś(-aś) się leczeniu za granicą bez uzyskania wymaganej uprzedn iej zgody*

krajowej służby zdrowia* / ubezpieczyciela zdrowotnego*, istnieje możliwość, że Twoje wnioski o zwrot kosztów* zost aną odrzucone. W rezultacie możesz być zmuszony( -a) do samodzielnego poniesienia wszystkich kosztów leczenia za granicą.

Czy mogę dowolnie decydować o tym, czy wniosek o udzielenie uprzedniej zgody* złożę na podstawie rozporządzeń w sprawie zabezpieczenia społecznego*, czy też na podstawie dyrektywy 2011/24/UE*?

Gdy złożysz wniosek o udzielenie uprzedniej zgody*, krajowa służba zdrowia* / ubezpieczyciel zdrowotny* Twojego kraju zamieszkania zawsze najpierw zbada możliwość zastosowania rozporządzeń (WE) nr 883/2004 i 987/2009 w sprawie zabezpieczenia społecznego*.

Jeśli spełnione są warunki skorzystania z leczenia na podst awie tych rozporządzeń*, krajowa służba zdrowia* / ubezpieczyciel zdrowotny* automatycznie udzieli uprzedniej zgody* na podstawie rozporządzeń w sprawie zabezpieczenia społecznego* (formularz S2*). Jeśli jednak wolisz skorzystać z leczenia na podstawie dyrektywy 2011/24/UE*, musisz zwrócić się z wyraźnym wnioskiem w tej sprawie do krajowej służby zdrowia* / ubezpieczyciela zdrowotnego* Twojego kraju zamieszkania.

Gdzie znajdę informacje na temat sposobu złożenia wniosku o udzielenie uprzedniej zgody*?

Bardziej szczegółowych informacji na temat tego, jak złożyć wniosek o udzielenie uprzedniej zgody*, w tym na temat mających zastosowanie procedur, niezbędnych dokumentów i obowiązujących terminów, udzieli krajowa służba zdrowia* / ubezpieczyciel zdrowotny* lub krajowy punkt kontaktowy* w kraju zamieszkania. Należy zawsze pamiętać, że leczenie* za granicą może być bardzo kosztowne!

Która instytucja jest odpowiedzialna za udzielenie uprzedniej zgody*?

Za udzielenie uprzedniej zgody* odpowiada najczęściej krajowa służba zdrowia* / ubezpieczyciel zdrowotny* kraju, w którym jesteś ubezpieczony(-a) w ramach syst emu zabezpieczenia społecznego (tj. właściwego państwa członkowskiego*).

Jeśli zamieszkujesz w innym kraju niż właściwe państwo członkowskie*, możesz wystąpić z wnioskiem o udzielenie uprzedniej zgody* do lokalnej krajowej służby zdrowia* / ubezpieczyciela zdrowotnego*

w swoim kraju zamieszkania. Podmioty te przekażą Twój wniosek krajowej służbie zdrowia* / ubezpieczycielowi zdrowotnemu* we właściwym państwie członkowskim*. Na zasadzie odst ępstwa krajowa służba zdrowia* lub ubezpieczyciel zdrowotny* Twojego kraju zamieszkania będą jednak uprawnieni do udzielenia uprzedniej zgody*, jeśli jesteś:

 emerytem lub rencistą bądź członkiem jego rodziny lub

 (pozostającym na utrzymaniu) członkiem rodziny, który zamieszkuje w innym kraju niż ubezpieczony,

a w Twoim kraju zamieszkania stosuje się mechanizm zwrotu kosztów świadczeń zdrowotnych między państwami członkowskimi na podstawie kwot ryczałtowych / kwot zryczałtowanych* i kraj ten jest wymieniony w załączniku 3 do rozporządzenia (WE) nr 987/2009*.

Aby uzyskać więcej informacji, skontaktuj się z krajową służbą zdrowia* / ubezpieczycielem zdrowotnym* lub krajowym punkt em kont aktowym w kraju, w którym posiadasz ubezpieczenie społeczne.

Co zrobić, jeśli skorzystam z leczenia za granicą bez wcześniejszego uzyskania wymaganej uprzedniej zgody*?

Jeśli poddałeś(-aś) się leczeniu za granicą bez uzyskania wymaganej uprzedniej zgody* krajowej służby zdrowia* / ubezpieczyciela zdrowotnego*, istnieje możliwość, że Twoje wnioski o zwrot kosztów* zost aną odrzucone i będziesz musiał(-a) samodzielnie ponieść wszystkie koszty leczenia za granicą.

Co zrobić, jeśli nie zgadzam się z decyzją krajowej służby zdrowia* / podmiotu oferującego ustawowe ubezpieczenie zdrowotne* w sprawie mojego wniosku o udzielenie uprzedniej zgody?

Masz prawo odwołać się od każdej decyzji krajowej służby zdrowia* / podmiotu oferującego ustawowe ubezpieczenie zdrowotne* Twojego kraju zamieszkania dotyczącej wniosku o udzielenie uprzedniej zgody* na skorzystanie z opieki zdrowotnej za granicą. Jeśli nie jesteś zadowolony( -a) z dec yzji krajowej służby zdrowia* / ubezpieczyciela zdrowotnego* Twojego kraju zamieszkania, możesz najpierw zwrócić się o jej ponowne rozpatrzenie. Jeśli nie uda się osiągnąć porozumienia, możesz

wnieść skargę i dochodzić roszczeń zgodnie z procedurami obowiązującymi w Twoim kraju zamieszkania*. Należy pamiętać, że obowiązują określone terminy przewidziane na wniesienie skargi i dochodzenie roszczeń. Należy zwrócić uwagę, że wspomniane terminy na wniesienie skargi lub ubieganie się o odszkodowanie nie upływają w przypadku podjęcia próby osiągnięcia porozumienia, aby uniknąć sytuacji, w której nie będzie już możliwości wniesienia skargi lub dochodzenia roszczeń w przypadku braku porozumienia.

Aby uzyskać więcej informacji na temat przysługujących Ci praw i możliwości wniesienia skargi, skontaktuj się z krajową służbą zdrowia* / podmiotem oferującym ustawowe ubezpieczenie zdrowotne* lub krajowym punktem kontaktowym* kraju zamieszkania.

3.3. Czy potrzebuję skierowania, aby skorzystać z leczenia specjalistycznego za granicą?

Czy potrzebuję skierowania, aby móc skorzystać z leczenia za granicą?

Jeśli chcesz się poddać leczeniu na podstawie rozporządzeń (WE) nr 883/2004 i 987/2009 w sprawie zabezpieczenia społecznego* , wymóg przedstawienia skierowania zależy od tego, czy w kraju leczenia*

funkcjonuje system skierowań. Jeśli system taki istnieje, dostęp do specjalistycznej opieki zdrowotnej w danym kraju może wymagać skierowania od lekarza POZ* z kraju zamieszkania lub od lekarza POZ* z kraju leczenia*.

Jeśli jednak zamierzasz skorzystać z leczenia za granicą na podstawie dyrektywy 2011/24/UE*, wymóg przedstawienia skierowania zależy od tego, czy system skierowań na leczenie specjalistyczne funkcjonuje w Twoim kraju zamieszkania*. Jeśli dostęp do opieki zdrowotnej w Twoim kraju zamieszkania* nie wymaga skierowania, nie ma również obowiązku uzyskania od lekarza podstawowej opieki zdrowotnej* skierowania przed rozpoczęciem specjalistycznego leczenia za granicą.

Aby uzyskać więcej informacji, skontaktuj się z krajową służbą zdrowia* / ubezpieczycielem zdrowotnym* oraz z krajowym punktem kontaktowym* w kraju zamieszkania. Krajowy punkt kontaktowy* w kraju, w którym chcesz się poddać leczeniu, będzie w stanie udzielić Ci więcej informacji na temat tego, czy w tym kraju funkcjonuje system skierowań.

3.3. Koszty i ich zwrot

Czy będę musiał(-a) zapłacić za leczenie samodzielnie?

To, czy koszty leczenia zostaną pokryte bezpośrednio przez krajową służbę zdrowia* / ubezpieczyciela zdrowotnego* (płatność przez osobę trzecią*), czy też będziesz musiał( -a) pokryć wszyst kie koszty z góry, a nast ępnie wystąpić o zwrot kosztów*, zależy od tego, czy poddałeś(-aś) się leczeniu za granicą na podstawie formularza S2* (tj. na podstawie rozporządzeń (WE) nr 883/2004 i 987/2009 w sprawie zabezpieczenia społecznego*), czy też na podstawie dyrektywy 2011/24/UE*.

 Zgodnie z rozporządzeniami w sprawie zabezpieczenia społecznego* sposób płatności będzie zależał od syst emu obowiązującego w kraju leczenia*. Ponieważ jesteś leczony( -a) tak, jakbyś był(-a) ubezpieczony(-a) w ramach systemu zabezpieczenia społecznego kraju leczenia*, przysługują Ci takie same prawa i uprawnienia, jeśli chodzi o metodę płatności, jak pacjentowi krajowemu objętemu powszechnym ubezpieczeniem zdrowotnym. Istnieją dwie możliwości:

 Leczenie, którego potrzebujesz, jest bezpłatne (co często się zdarza), lub czasami wiąże się z niewielką kwotą współpłacenia* – w takim przypadku koszty zostaną rozliczone bezpośrednio między świadczeniodawcą a organem ds. zabezpieczenia społecznego kraju leczenia. Nast ępnie zagraniczny organ automatycznie skontaktuje się z krajową