• Nie Znaleziono Wyników

"La doctrine de l'analogie de l'etre d'après Saint Thomas d'Aquin", B. Montaignes, Paris 1963 : [recenzja]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share ""La doctrine de l'analogie de l'etre d'après Saint Thomas d'Aquin", B. Montaignes, Paris 1963 : [recenzja]"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

E. Morawiec

"La doctrine de l’analogie de l’etre

d’après Saint Thomas d’Aquin", B.

Montaignes, Paris 1963 : [recenzja]

Studia Philosophiae Christianae 1/2, 233-234

(2)

zastrzeżeń tw ierdzeń jeg o m etafizyki. Stąd teza m etafizyczna o istn ien iu abso lu tu w kw estii przyjęcia b u dzi pow ażne zastrzeżenia. P o d o b n ie ja k in n e tezy jego m etafizyki, teza o istn ie­ n iu B o g a ze w zględu na fa k t istnienia szeregu założeń, w inna b y ć zakw alifikow ana jedyn ie, ja k o zdanie o charakterze hipotetyczn ym .

M im o szeroko uw zględnionego aspektu epistem ologicznego w pro blem ie dowodzenia istn ien ia a b so lu tu , analiza argum en tacji n ie w ykracza poza zakres analizy treściow ej. S tro­ na fo rm a ln a zagadnienia została p om inięta. T o zdaje się b y ć p ew nym b rakiem w pracy.

E . M orawiec

M ontaignes B ., La doctrine de l ’analogie de l ’etre d'après Saint Thom as

d ’A quin, Paris 1963 r.

N a tem at analo gii, a w szczególn ości analogii bytow ej u Tom asza z A k w in u , w iele pisano. R ozpracow yw ano to zagadnien ie z w ielu p u n któw w idzenia. N ie je st w ięc łatwo coś now ego w ty m w zględzie napisać. K ażd a nowa praca m usi się liczy ć z obszerną na ten tem at literaturą. A u to r p racy „L a d octrin ède F analogiede l ’ê tre ...." jak o p rzedm iot rozpraco­ w ania o b rał so b ie n ie ty le zagadnienie analogii bytow ej u Tom asza z A k w in u , ile raczej przed staw ien ie n iejedn olitości tej d o k try n y w aspekcie historyczn ym . N ade w szystko zw raca uw agę na p roblem stosu n ku to m istycznej do ktryn y analogii bytow ej w ypraco­ w anej p o d w p ływ em K ajetana do k o n cep cji analogii zawartej w dziełach św. Tom asza. Ś c iś le iz e c z b iorąc ch odzi tu o to, czy klasyczn a, tom istyczn a doktryna analogii bytow ej z g o d n a je s t z d o ktryn ą Tom asza, czy też od niej odbiega (12). O branie takiego asp ektu , n ie n astąpiło u autora p o d w pływ em p rzekonania, ja k o b y ten p u n k t widzenia n ie b y ł d o tych cza s jeszcze n ierozpracow any. A u to r zdaje so b ie spraw ę, że postaw ienie takiego p r o b le m u n ie je st nowy m. Jeśli go stawia od now a, to ty lk o dlatego że uważa dotychcza­ so w e rozpracow ania za niedopracow ane w sto su n k u do ważności zagadnienia.

P ro b lem ten autor pod ejm u je dwupłaszczyznow o : h istoryczn ie i d oktryn aln ie. Sądzi, że szczegółow a analiza tekstów dzieł Tom asza z A k w in u , p o ch od zących z różn ych okresów czasu , p ozw oli w skazać na ew olucję jeg o m yśli, oraz w yjaśni spraw ę, czy doktryn a analogii C ajetan a odpow iada poszczególn ym m om en tom tej ew olucji. W odtwarzaniu teorii analogii u św. T o m asza, autor w w ielu p rzyp ad kach odw oływ ał się do teorii b y tu . Jest bow iem prze­ k o n an y , że teoria analogii nie jest obojętna w sto su n k u do pojęcia b y tu , p ro blem u p arty - c y p a c ji czy naw et p rzyczynow ości.

W rozdziale pierw szym zatytu łow an ym : „L e s elem entes de la doctrine th om iste de ’a n a lo g ie " om aw ia — najogólniej m ówiąc p ro b lem atyk ę stru k tu ry an alogii. Podkreśla m yś l, że w d o ktryn ie o analogii daje się w yróżn ić dwa elem en ty: jed n o ść p orządku bytów w sto su n k u do b y tu pierw szego i teorię p artycyp acji. D o k o n u jąc szczegółowej analizy tekstó w z „ D e p rin cip is n atu rae", „ D e ente et essen tia", „C o n tra G e n tile s", „S u m m a th eo­ lo g ic a " stw ierdza, że Tom asz w zagadnieniu a n alo gii ciągle naw iązyw ał do pierw szego elem en tu . Jest zdania, iż w ty m p rzyp ad ku trudno p rzyp u ścić jakąś ew olu cję d o ktryn y a n a lo g ii w dziełach św. Tom asza. G d y ch odzi natom iast o elem en t d ru g i — teorię party- cy p a cji, autor przypuszcza m odyfikację i pew ną ew olucję m yśli u Tom asza, począwszy

(3)

ju ż od „C o n tra g e n tile s". R ozdział pierw szy k o ń czy defin icją analogii. S u geru je m yśl, że „relatio ad u n um " określa analogię. Z w raca rów nież uw agę na dwa ty p y a n alo gii: pred ykam en taln ej i transcedentalnej. N a str. 6 1 — 63 m ożna znaleźć opis różn ic m iędzy wyżej w ym ien ion ym i.

Z asadn iczym celem d rugiego rozdziału zdaje s ię b y ć rozpracow anie a n alo gii transcen ­ dentalnej i predykam en taln ej. R ozpracow ania tego dokon u je autor w op arciu o analizy te k stó w „K o m en tarza do S en ten cji", „ D e v e ritate ", „ D e p o ten tia". W skazu je na p od o­ b ień stw a i różnice charakterystyczn e dla k o n cep cji analogii bytow ej u św. To m asza w „ K o ­ m entarzu do Sen ten cji" i w „D e v eritate". O dk ryw a rów nież ścisłą paralelę m iędzy d o k try ­ n ą a n a lo g ii a teorią p artycyp acji. T o pow iązanie naprow adza go na stw ierdzenie, że ana­ logia b ytow a odtwarza jedn ość porządku , ja k i istnieje m iędzy b ytam i i ic h P rin cip iu m (s. 1 1 4 ). P o om ów ieniu d o k try n y analogii u Tom asza z A k w in u , autor w rozdziale trzecim zatytu ło w an ym : „ D e saint T h om as à C ajetan " d okonuje kon fron tacji Tom aszow ej d o k ­ try n y a n alo gii z d o ktryn ą K ajetan a. W ie le ciek aw ych spostrzeżeń m ożna tu n ap otkać rów nież n a tem at a n alo gii u H en ryka z G andaw y i D u n sa Skota. W zw iązku z analizą sto­ su n ku te o rii analogii u Tom asza z A k w in u i K ajetan a autor k o n klu d u je, że istn ieje m iędzy n im i zasadnicza różnica. D o k tryn a analogii u K ajetana je st przesunięta z płaszczyzny m etafizyki do lo g ik i. Filozofia p o jęć zajęła m iejsce filozofii b ytu . *

E. M orawiec

W olff Chr., Philosophia prima sive O ntologia, wydał J. Ecole H ildesheim

1962 r.

P ism a C hristian a W olffa b y ły liczn e. W zasadzie b y ły to p u b lik acje o charakterze p o d ­ ręcznikow ym . D o najw ażniejszych zalicza się lo g ik ę , antolo gię, kosm ologię, teo lo gię n a ­ turalną, fizyk ę, e ty k ę , p o lityk ę i praw o n atu ry. W iększo ść z n ich m iała podw ójn ą re d a k c ję : łaciń ską, bardziej eru d ycyjn ą i n ie m ie ck ą, bardziej popularną. W śró d ty c h p u b lik a c ji n a szczególną uw agę zasługuje jeg o ogólna n au k a o b ycie. M im o że w dziale n au k teo retycz­ n y c h zajm ow ała pierw sze m iejsce, to je d n a k n ie doczekała się za w iele w ydań. O statnio ukazało się now e w ydanie „o n to lo g ii" W olffa, przygotow ane przez

J.

E co le profesora lite ra tu ry w A n gers.

W ydan ie to posiada szereg cen n ych w łaściw ości. O patrzone obszern ym ła c iń sk im w stę­ p em daje m ięd zy in n y m i szczegółow ą h istorię w yrażenia „o n to lo g ia".

J.

E co le śled zi od stron y historycznej rozwój tego pojęcia. W w y n ik u sw ych h isto ryczn ych analiz docho dzi do prześw iadczenia, że źródeł term inu „o n to lo g ia" i jego znaczenia n ależy szu ka ć w odległej trad ycji starożytnej oraz scholastycznej filozofii. Chociaż autor now ego w ydan ia „ o n to ­ lo g ii" W olffa zdaje sobie spraw ę, że W o lff w ych ow yw ał się na k las y k a ch X V I I w ie k u : K artezju szu , Sp in ozie, a zwłaszcza L eib n izu i że p rzeszedł do h isto rii z ety k ietą ucznia L eibn itza, to jed n ak sądzi że g d y ch odzi o pod staw y zasadniczych u jęć i rozw iązań w za­ k resie „o n to lo g ii" oraz m etod ologii W olffa, n ależy szu kać, je żeli n ie w filozofii starożyt­ n ej, to na pewno w trad ycji scholastycznej. Z d an iem

J.

E co le’ a w żadn ym p rzy p a d k u nie m ożna uw ażać W olffa za tw órcę „o n to lo g ii" — -ja k to n iektó rzy ch cieli, lecz raczej za tego,

Cytaty

Powiązane dokumenty

On suppose que l’extension locale F/E est mod´ er´ ement rami- fi´ ee d’indice de ramification pair e et de degr´ e r´ esiduel f.. La d´ emonstration imite celle du lemme 4

Dans le cas du tremblement de terre à Liège en 1983, même si une ori- gine naturelle doit être envisagée, on peut aussi se poser la question du rôle qu’a pu jouer la

Dans le cadre de la m´ethode d’analyse de discours, nous aborde- rons le discours scientifique `a partir d’un ‘mot’, afin de comparer le mode d’approche des termes

2) Ce petit conciliabule dura quelque espace (Saint Simon, ibid.) Un tel emploi absolu n’est plus disponible aujourd’hui, où le nom espace doit être, pour recevoir

The most important elements of that speech in- cluded: (a) the recognition of Hungary as a state not having its own strength and the conclusion on the need to focus on

The impulse for the study came from the author’s interest in intercultural FL education. Poland, where the author is based, is a homogeneous country; thus

C’est pourquoi, en vertu de la responsabilité qui est la nôtre, à travers les professionnels que nous formons, dans la configuration visuelle, matérielle et imaginaire du monde

Gdy dziecko idzie to przedszkola, zaczyna się nowy etap nie tylko dla niego, ale także dla Was kochani rodziców.. Zaczynacie zastanawiać się nad tym, czy