Sta.n.!sław B~OWY
Uwagi o mineralizacii skał paleozoicznych w okolicy Krakowa
Przeprowadzone ostaitnio przez Górnośląską Stację Terenową I. G.
wiercenia w okolicy Krakowa. mają za zadanie rozpoznanie budowy ~
logicznej podloża jwy na zachodnim zboczu antyklinorium śląsko-.kra
kows'kiego oraz w południowo-zachodniej części niecki miechowskiej.
Na podstawie wierceń już opisanych oraoZ interpretacji pomiarów geo-' fizycznych wiadomo, że obszar ten zbudowany jest ze skał sta,rszych od triasu, a tektonika jego jest bardziej złożona niż sąsiedniego obszaru, gdzie z licznych odsłonięć w okolicy Krzeszowic znane są utwory paleo- zoiczne (S. Bukowy, 1958).
Ponieważ ze starą tektoniką utworów paleozoicznych okolic Krzeszo- wic wią~ się plutonizm i zjawiska hydrotermalne (A. Gaweł, 1953; S. Ko-
złowski, 1955), a ślady intruzji magmowych oraz mineralizacja stwier- dzone zostały również w obszarze krakawskim (w wierceniu Bęblo koło
Ojcowa - S. Bukowy, 19fH», dlatego nowe, płytkie wiercenia przepro- wadzone na tym obszarze starano się lokalizować w miejscach, gdzie znaj-- dywano ślady, które uważać możnat za echo przejawów hydrotermalnych.
Przejawy hydrotermalne w okolicy Kr2leszowic, a zarazem i w samym grzbiecie dębnickim, nie są duże, niemniej są długotrwałe. A. Gaweł (1953) podaje, że trwały one od retu do doggeru, natomiast F. Ekiert(1957) skłon
ny jest dolną granicę wieku mineralizacji przesunąć do pem1U.
W obsza,rze położonym na wschód od grzbietu dębniokiego, przykry- tym szczelnie utworami jury, znane są również ślady mineralizacji. Są to
żyły pirY'wwo-hematytowe z okolic Klucz opisane przez C. Kuźniara (1925).
W okolicy Ojcowa sporadycznie spotykane są wpryski galeny i pirytu w wapienoi.ach malmu. Były one powodem ziemnych robót poszukiwaw-- czych w XVII w., których ślady zachowały się jes.reze w Czajowicach., Znane są w wapieniach malmu tego obszaru również czerwone hematy- towe plamy, tak rozmieszczone,że ich obecności nie można tłumaczyć
procesami sedymentacyjnymi ani też wietrzeniem. Wiązać je należy ra- czej z procesem wywołanym przez wody descenzyjne uruchamia'jące mine-
ralizację znajdującą się w utworach starszych. Poza tym w malmie okolic KTakowa znane są ciemne wapienie, zaibarwione przez epigenetyczne pi-- ryty (S. Dżulyński. i W. Zabiński, 1954), a także inrteresujące dolomity-
UWIł!gi. o :mineralizacji skał paleoZO!ieznych w okolicy Krrakowa 339
ópracowane prz,ez A. Ga,wła (1953) .
.z
senonu natomiast na tym obszarze znane są hacretyny, które wedlug J. Morozewicza utworzyły się pod wpływem wód hydrotermalnych.
W loka,Iizacji wierceń wzięto pod uwagę charakterystyczne anomalie magnetyczne, które według J. Skorupy (1953) wywołane mogą ,być lak-' lroIitami, znajdującymi się w podłożu utworów mezoz.oicznych.
Właśnie w centra,lnym punkcie takiej anomalii usytuowane zostało
wiercenie Bębło, gdzie tuż 'Pod malmem nawiercono zlepieńce i piaskowce arkozowe karbonu górnego,. a pod nimi grubą Serię czarnych iłowców j mułowców silnie zdia.g.en.ezowanych. Laikkolitów tu n.ię stwierdzono,
występuje jednak w lupkach ball"dro cienka apofłza porfiru, a w pias.- kowcach karbonu - szczeliny wypełnione kwarcem, pirytem oraz kal- cytem (S. Bukowy, 19,60). Nawiercone tu skały nie tłumaczą jednak ta- kiej a,nomaJii magnetycznej i zagadnienie to wymaga osobnego opraco- wania. Stwierdzono tu jednak, że utwory paleozoiczne są silnie sfałdo
wane i nieco zmetamorfizowane, tak że omawiany obszar wykan;uje ce- chy orogenu (S. Bukowy, 1959). Znalazło to potwierdzenie w wierceniu Imbramowice, którego wyniki zreferowane zostały 15.II.1960 r. przez S. Bukowego i L. 'Szostlm na odczycie P.T.G. w Krakowie.
Ponieważ żyły w Bęble wypełnione są grubymi ziarnami pirytu ora~
ziarnami drobnoziarnistego kwarcu, a także kryształkami kalcytu, uważać
je należy za 'hydroterma,lne, powstałe z roztworów chłodnych (żyły nisko- termalne). Ponieważ mineralizacja taka charakterystyczna jest dla wierz-
chołków żył hydrotermalnych (akrobatolityczna strefa według Emmonsa), pod nią spodziewać się należy w utworach karbonu dolnego oraz dewonu
następnej strefy hydrotermalnej. Ze względu na. to, że' mineralizacja ta jest teletermalna" o małej sile reakcji chemicznych, poszukiwania prze-
prowadzić należało w karbonie wykształconym w lIacji wapiennej, gdzie
mogło dojść do meiffisomatozy węglanów. Dlatego tci opracowanie pod- łoża jury w obszarze krakowsko-miechQ.wskim rozpoczęto na zachód od
Bębła, gdzie karbon dolny ora~ dewon środkowy i górny utworzone są
z wapieni, tym bardziej że w odsłaniającym się tam spod utworów mezo- zoicznych grzbiecie dębnickim znane są intruzje skal magmowych. Wła
śnie taką mineralizację, którą zapewne wiązać należy z nieco głębszą strefą niż w Bęble, stwierdzono ostatnio w wierceniu Ka,rniowice wykJonanym (przez Górnośląską Stację TereIltOwą I. G. w Dowe KobylańSlkiej.
PROFIL KAB:NIOWICE
stratygrafia Głębokość w m Osady
Czwartorzęd 0,00+ 3;00 3,00+ il9,50 Malm 19,50+ 29,70 29,70+ 36,00 Dogger 36,00+ 46,00
gleba z drobnymd okrruehami wapienia;
wapień peliJtyc.zny, skalisty, barwy jaSlIlOlPOpielatej; .
wapień okrruchowy, słabo zaznaczone frakcjonalne war- stwowanie pojedyncze;
piasek drobnoziarnisty, w stropie z 25-centymetrową wkładką peliltycznego marglu z belemnitami;
ciemnoszary mus~owiec twardy, zwarty;
340
. 46,00+ 50,00
Stan.islaw Bulrowy
zlepieniec utworzony z drobnych, 0,3-miumetrowych, dOlbrzeobłoczonych ziarn·; .
mułowiec jasnoszary z małą ~adką węgla; w węglu
slrupienia pirytu;
Lias 56,00+ 60,60 plastyczne iły czalrnoszare, obecne· konkrecje limoni-
Dewon?
tyczne, Iru dołowi 40 cm dolom.iJtu;
.60,60+ 68,00 oer.wonożólte iły plastyczne z fragmenJtaini dolomitu
k!ryfrtalicznego o średnicy 15 cm;
68,00+ 75,00 okruchy dolomitu tkwiące wśród glinki;
75,00+ 82,60 okruchowiec zlelonawo-czarn<>-szary utworzony z Okru-·
chów dolami,tów oraz szara glinka z okruchami dolo- miotów;
82,60+ 88,80 czarny dolomit . krymaliczny, na smzellnach bardzo liozny piryt, przechodzący ku dołowi w strefę miąż
szości około 3 In, utworzoną głównie z mankasyJtu;
88,80+152,00 czarny dolomit Jn-ystalicmy, pocięty szczelinami z rzad- kJimi ziarnami pirytu lUlb warstewkami asfaltytu;
szczeliny młodsze wypełniOlIle są szczotką kalcytową;
na głębokości 131,30+132,60 m czarny dolomi,t krysta- liczny, duże pory, puSte CiPiTYt wtórnie usunięty); ku doloWJi dolomit przechOdzi w wapień.
Wiek tego dolomitu nie jest ustalony, wykształceniem litologicm.ym przypomina dewońskie dolomity ze Zbr:zy.
Miąższość strefy zmineralizowanej w dolomicie wynosi około 10 m.
POOCZaS, gdy w górnej i dolnej części ziarna markasytu rozproszone są
wśród dolomitu, to w części środkowej omawianej serii, na przestrzeni 3 m markasyt wyraźIlJi.e w skale przeważa,. Występuje on w postaci drob- nych ziarn i skorup, wypełniających kawerny w dolomicie, w którym. roz- proszone zostały ziarna pirytu.
J ak sądzić można na podstawie uzyskanego rdzenia, nie jest to wy-
pełnienie żyły, ale mineralizacja, metasomatyczna. Wskazuje na to cha- rakterystyczna korozja na. kon,takcie dolomitów z markasytem. W związku
z tym zlOOe może mieć kształt soczewki. Spra.wdmne. to zostało przez dodatkowe przewiercenie tej serii pod kątem 12°, uzyskanym przez skrzywienie otworu.
Wielkość i charakter minera1iza,cji stwierdzonej w Ka.rniowicach.
me
są jeszcze wyjaśnione, podobnie jak ich skład mineralny. Trudno więc jest na :razie określić cha.rakter mineralizacji oraz jej wiek. Jednak już
pierwsze analizy mikroskopowe i chemiczne wy!karrują, że występują tu
ślady cynku i miedzi. Zbliżona więc może być ona do mineralizacj~ z Ru- dek, opisanej już przez J. Czarnockiego (1927).
Związek okruszcowa.nia Karniowic z erupcjami skał: magmowych zna ...
nych z okolic Krzeszowic wydaje się wątpliwy, albowiem w pobliżu tych intruzji nie stwievdzono mineralizacji z wyjątkiem sla:bych śladów, wy-
stępujących m.in. przy diabazie Niedźwiedziej Góry, a opisanych przez A. Ga.wła (1953), oraz żył kalcytowych, towarzyszących porfu-om z Dęb-
Uwagi o :minerallzacjisklil PaIeoWieznych w okolicy Kra:k:owa 341
nika, gdzie występuje niskotermalny metamorfizm typu izochemicznego, jak to podaje S. Kozłowski (1955).
Wnosić stąd na,leźy, że n1e jest to strefa korzeniowa dla żył hydro-
ter,IIlałnych stwierdzonych w Bęble i w Karniowicach, której ,szukać na-
leźyw strefie jU:żbardżiej zeWnętrznej i w obrębie samego 'orogenu.
Porfiry i melafiry ,. zn:ane
z
okolic Krzeszowic stanowić więc mogą końcowe, l1Iat ogół płonne stadium hercyńskiego cyklu magmowego, pow-stałe po stronie wewnętrznej orogenu, już po jego sfałdowaniu. S. Siedle- cld (1952) tufy fi1ipowickie oraz wylewy melafirów w okoUcy Rudna, Regulic i Alwerni wiąże z fazą saalską, jednak o wieku porfirów autor ten Illd.e wypowiada się, podobnie jak i S.I>żułyński(1955). ,
Plutonizm 'w tym' stadium wykorzystuje głębqokie pęknięcia związane
z ruchami izostatycznymi, szczególnie silnie przebiegającymi
w
okresie tensji, jUż po sfałdowaniu orogenu.' , 'Intruzjom tego typli na, ogół nie towarzyszy okruszoowanie, jak to obserwujemy przy plutonizmie związaillym z batolitami czy też innym wulkanizmem pre- i synorogenicznym. Sądzić więc należy, że przesuwa-
jąc się z wiercend.ami w stronę orogenu znaleźć będzie lIlOŻna wcześniej
sze fazy ,plutonizmu ZWiązanego z' orogenezą; hercyńską oraz towa,rzy;;'
szącą mu mineralizację. Takie objawy -plutonizmu w omawianym OOOZlłl
rze znane są już od wi~enu' (T. Piłatowa" 1957). Wskazywać na nie po-
średnio może również znacznie intensywn1ejsza mineralizacja. utworów karbonu w o~olicy lVIrzygłodu (północnego obrzeżenia Górnośląskiego Zagłębia Węglowego), które opisuje F. Ekierłt (1955), ą także opisan-a tu mineralizacja w wierceniu ~rniowice vi Kobylanach. '
b
'silnych przejawach plutonizmu w obszari.epoł<JrŻonym na północi wschód od Zagłębia świadczą spotykane t;ml in'truzje lamprofirów, spi.,.
litów i porfirów (J .. Samsonowicz, 1928; F. Rutkowski, 192'8; T. Wieser, 1957; S. Bukowy, 1960; W. Ryka, H. Sylwestrzak, 1960); co pralWda F. Ekiert (1957) 'skłonny jestwiązaoć! je z okresem permskim lub fazą asturyjską. Sądzić ,jednak ,należy, że mOże to być plutonizm'starszy, a,Jbo- wiem znajoEluje, się 00 już ,w ,ooozarze· orogenicznym' SfałdoWanym prżed
permem.
Trudno jednak, na podstawie posiadanych danych wiązać, go z fazą sudecką, jak· to uczynili W. Ryka i H. Sylwestrza!k {1960), bowiem F. Ekiert (1957) poda'je, że znajduje się on. w utworach lIlamuru, a więc musi być
od nięgo młods~.
, Obecności ibatoli,tu związanego z orogenezą hercyńską należy jednak się
tu spodziewać, jCitk to przyjmuje T. Wieser (1957), a szuk:ać go zapewne trzeba w pobliżu' orogen\.l.
Biorąc pod uwagę, że plutoItizm we wschodniej części Górnośląskiego Zagłębi81 Węglów'egoIDme być duży, jak za tym przemawiają znajdowane w obrzeżeniu Zagłębia mającym cechy orogenu coraz to nowe mtruzje magmowe, przypuszczać można, że' również zjawis:lm hydrotermaLne na omawianym obszarze są odpowiednio duże i że oprócz znacznych stref z pirytami występować tu mogą równieź.strefy zawierające syderyt i he- matyt (S. Bukowy, 1960).
Górn~ąska Stacja I. G.
Nadesłano dn1a 10 czerwca 1960 r.
34:2 Stanisław BUikQwy
PISMIENNlCl'WO
BUKOWY S. (1958) - Uwagi o budowie połud.niOlWo-zachodJn.iej części' niecki mie- chowskiej. Prli. geol., 6, p. 62-64, nr 2. Warszawa.
BUKOiWY S. - PIrofi.I geologiczny wiercenia Bęhło koło Ojcowa (praca w przygo- towaniu do druku).
DZULYŃSIK·I S., żABIŃSK'! W. (1954) - Ciemne wapienie w jurze kraikowskliej.
Acta ,geol. pol., 4, p. 181-190, nr l. Warszawa.
DŻUL YŃSKI S. (1955) - O formie geologicmej wys1;ępawania IPOrfirów zalas:kicb.
BiuI. Inst. Grol., 97, p. 9-33. Warszawa.
EK'lERT F. (1957) - Warunki geologiczne. występowania skal magmowych w Mrzy-
głod2lie i w okolicy ZaWliercia. Kwart. geol., l,·!p. 106-110, nil' 1. War- szawa.
GA WEL A. (1949) - Dolomityzacja w wap;ieni:ach jurajslcich okolic Krakowa. Rocz.
Pol. Tow. Geol., 18, p. 292-308. Kraków ...
GA WEL A. (1953) - Jaspisy z diabazu Niedźwiedziej Góry koło Krzeszowic. Acta geo!. pol., 3, p. 1-32. Warszawa.
KlOZOOiWSKJI S. (1955) - Intruzje porfirowe w grzbiecie dębniakiJn BiuI. Inst. Geol., 97, p. 38-86. WaTSZawa.
KUŻNIAR C. (1925) - Złoża pi.rytów w Okolicy Klucz6w pod Olkuszem. Spraw. Pol.
Tow. Geol, 3, p. 15-39, ,nr 1-2. Kraków.
MORlOZEWICZ J. (1909) - O haczetylnie i jego bonarsklim złożu. Kosmos, 34, p. 610-623. Lwów.
PJLAT T. (1957) - otoczaki, porfirowe z łupków górnego wizenuz okolic Zallasu.
Biul. Inst. Geol., 115, p. 167-185. Warszawa.
RUTKOWSKI F. 0928) - Otwór świdrowy w Głazówce. Posiedz. nauk. Państw.
linst. GOOil.,n:r 19-20, p. 36-37. Wa'1'SZawa'.
RYKA W., SYLWESTRZAK H. (1960) - O porfirycie z Hurty starej koło Siewierza.
Kwart. geol., 4, p. 45-5'3, 'llIl' 1. Warszawa. '
SAMSONOWICZ J. (1928) -Lamprofiry okolic Iwanlsk w Lysogórach i okolic Siewierza. Posiedz. nawk. 'Państw. Jnst. Geo1.,
nr
19-20, p. 38-39. War- szawa.SIEDLECKI S. (1952) - Podłoże melafiru w Regulicach li: problem genezy zlepień
ców myślachowickich. Biul. Państw. [;nst. GeoI., 80. Warszawa.
SKoRUPA J. (1953) - Badania magnetyczne w obszarze na p6łnoony-wsCh6d od KrzeSzowic w T. 1950. BiuI. IIlS't. Geol., 10. Warszawa.
WIEEER T. (1957) - Charakterystyka petrograficzna albitof1r6w, porfirów i diaba- zów z Mrzygłodu w okolicy ZaWiercia. Kwam. geo:I., 1, p. iil,3.-,IW,nr 1.
Warszawa.
Sfreszczende 343
CTaHHCJIaB BYKOBóI
o
MłlBEPAJIH3A1UłJł DAJlE030RCKJIX DOPO~ B OKPECTBOCTBX KPAKOBA P eSIOMeB IOpCImX -H MeJIOBblX OT'JIOZemmx, 06paSYIOIqHX BOC'I'O'łIHhm CKJlOB; CHJlE!3CKO- -IqlaKO'BCKO'ro aHTHKJIHHOpHH, H3BecTHbI HM'iTOZHbIe CJle~I MHHepaJIHSa~ (10. Mo- poseBWI, 1909; A. raBSJI, 1949; C. ĄlKYJIblHbCKH, B. :»{a6HHbcKH, 1955; C. BYKOBbl, 1956). CJIe,lU'eT ~rrOJIara'rb, 'i'OO 0Ha iBbI3SSiHa acqeH3HOHlHbIMH paCTBopa1l4H, Ha- pyxmmurm.m MHHepaJIbHble MecTOpo~eHHH B O'CHO'SaHHH IOpbl.
CJIa6aH MHHepaJIHSaqHH OCHOBaHHH IOpbl STOrO paiiO'Ha KOHCTaTnpOBaHa B BeM- 6JIe B cPDPMe rmpwro-KBap~o:tł :atHJIbI (C. BY!lOOBbl, 1958), a B KapHesxqax B «PoP-
Me MeTaCO'MaTWIeCKHX MapKaSHTOB.
CTPO'eHHe cPy~aMeHTa IOpbl STOrO' paiiOHa eIqe CJla6O' HSyqeHO; Ha OCHO'Bamm nO'CJIe~HMx HCCJIe~OBaHH:tł H~O' C_TaTb, qTO' STO' pa:tłoH OqeHb CJIO'lKHO'ro CTPoelIHlł, O'6JIa~alO~ CBo:tłcTBaMH oporeHa, OXBaTblBaIOIqerO BepXHeCHJIE!3CKH:tł yrOJIbHbItł 6accetiIH c cesepa H BOCTOKa H C03,lYłHlHOrOIl!OO,lIIHeIIaJIe0300ClKllWJf rOipHbIM'H rropo-
~aMH (C. BYX:OBbI, 1957, 1958, 1960 H. pecPepaT: C. BYX:O'BbI H jr. mOCTSK, 8.II.1960).
B 9THX 06pasO'BaHHHX KOHCTaTnpO'BaHbI HHTPYSHBbI MarMaTWIeCKHX rropo~
B MlKHrJIo~e (~. !3KepT, 1957 H T. BH3ep, 11957) H B BeM6JIe (C. BYX:OBbI, 1958), BoopacT 9THX HHTPy3HBO'B 11.0 CHX nO'P eIqe He yCTaHOBJIeH, HO O'HM OTJIWlaIOTCJl O'T 60JIbIIIHX HHTPySHBOB H 9KCTPy3HBOB H30KPecTHOCTe:tł KmemO'BHq, CBH3b1Ba- eMbIX C. C~JIeqKJfM (1952) c CaaJIbCKO:tł cPaso:tł. IInyToHHSM B CaaJIbCKO'A cPase HCIIO'JIb30BaJI rJIy60KHe ~I B.03BiKKIIIł1e c BHYor.peHlHe:tł C'I'OPOHhI qporeHa, CBH- 3aHlHbIe c M3OCTaTJAEliCIIOfM:H ~emmMH npmłCX01I,HBIlIHMH yze llOCJIe SasepUXemłH CKJI~qaTblX HBJIeHH:tł. !3THM mrr.pySHBaM He COIJYTC'I'BYeT opy~ElHeHHe (C. KooJlOBCKH, 1955). limK MOJKHO npe1I,IlOJI8II'aTb, 'łTO iH3BefcPrHbIe CJIe,l(bI ~MaJIbHoa M~e
paJIM3aqHH CBJI3aHb1 c 60JIee pa.HIHHMH cPasallGf ruryTOHHsMa, Ha.JlM'Dłe KorropoI'O 0'rMe- qaJIOCb T. llHJIaTO'BO':tł (19518) H T. BH3epoM (1957).
TaK KaK STO' O'POreHHqecKaH SOHa, TO' 311.eCb MOZeT nO'HBJIRTCH CHHTeKTOHJ{qecKH1t UJlyTOHHSM 6aTOJIHTO'BO'ro xapaKTepa.
Stanisław BUKOWY
REMARKS ON MINERALlZATION OF PALAEOZOIC ROCKS IN REGION OF CRACOW
Summary
In the Jurassic and Oretaceous deposits liuilding eastem slope ot the Silesla-
Cracow a-nticlinorium negligible traceS ol mineralization are well known (J. Moroze- wioz, 1909; A. Gaweł, 1949; S. Dźułyński, W. ża'biński~ 1955; S. Bukowy, 1956). It may be assum.ed that ,tMs mineraJ.ization bas bean ca.used by descending solutions whlch
mabillzed minerail deposiłs in 1lhe wb9bratum of the JUl"ass1c.
344 S1m!ds.łaW. Bukowy
A feeble mLnerałizatiOlll Oof the substratum Oof the Juras.sic depo6its bas been ascertained at BębłOo in, the fOorm of a pyriJte-qlm,r:tz ve1n (8. BukOoWy, 1968),anda.t Karn.iOowice in the form of metasomatic JIl8IIXasites.
Hitherto; łhe geoilogicalstruk:ture of the JuTasmC sulbstTllItum in this area is but scart:ely Ilmown; Oon :flhe basis at the most Il'"ecent jn-vestigations it m1l3" be assumed: ~at 'IIhls is an a1l."ea ot a verycomplicated s'b:uci:ure, with features Oof an orogen ooana>rrising the Upper Slles.ian Coal,
Bam
ID the.!llorth and east, and builtO!
Young'-PalaeOtzoic rocks (8. Bukowy, 1957, 19'58, 1960, and report -by S. Bukowy and L. SIzo6tek Oon Feb. 8, 1960)... In there .. deposits there were determined int1l."Us!ions ol magmatic rodtsat l\kzygił6d(F. Ekiert, 1957 and T. Wieser, 1957), as weJll
sa
at BęblOo (S~ Bukowy,~. 50 far, the age Oof these inłrusiOons bas mat bee~ 'estaWsheld; however, they di:ffer jlrom rthe large 1n1il'lUsiOllls and extruslions :knowrn fro:m. the, !region ,of . Krze- sżowice,· lihked !Wiith the Saale ,pruise by
s:.
Siectlec.ki (1952). DuriJng the· &iale phaBe, pLutonism took advantage Oof deepsea'ted fl"actures . fomD.ed onthe inte:riOor sideot the
orogen
.imd oonnected wiłfJh isostatic mOovements taking place after folddng.These in'trusaOons were not accompan1ed. by 1Jhe formatiOlll Oof ore bodies (S. Kozlow- Ski~ 191>5). . Thu~ it, mdght be assumed that the know.n :tmces ,. ot hydrothermal :mmerali7JaIt:iOon must be .oonnecteld . wirllh ea1l."lier phases ot plutonism.the ~e
ar
w.biclh ,bas. bean pointed out by T. Pilatowa (1958) and T. Wieser (1957). . '.... . . '. . . ' . . .
Since the areaunder discuss.i.onis a!ll Oorogenie. 2OIIle, ILt seems prOobalblethat
'jw~ arrefacl:n.g hęre a syntecton;i(! plu:tonlism of'barthOolithoOOract.eL,
