SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT
REMONTOWYCH w
Szkole Podstawowej nr 32 w TORUNIU
ul. Kosynierów Kościuszkowskich 11
CPV 45000000-7
Najważniejsze oznaczenia i skróty:
ST – Specyfikacja Techniczna
SST – Szczegółowa Specyfikacja Techniczna ITB – Instytut Techniki Budowlanej
1. Wstęp
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Szczegółowej Specyfikacji Technicznej (SST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót remontowych węzła sanitarnego i sztni nr 323 - parter seg.C przy sali gimnastycznej w Szkole Podstawowej nr 32 w Toruniu.
1.2. Podstawa opracowania SST a) zlecenie inwestora
b) uzgodnienia z inwestorem c) wizja lokalna
d) przedmiar robót - inwentaryzacja 1.3. Zakres stosowania SST
Specyfikacja techniczna jest dokumentem przetargowym i kontraktowym przy zleceniu i realizacji robót, przeznaczona jest dla Oferentów i stanowi podstawę do kontroli i odbioru robót objętych niniejszą specyfikacją.
1.4.1. Szczegółowy zakres robót określa przedmiar robót (kosztorys nakładczy) obejmujący:
1. Roboty demontażowe - węzeł sanitarny i sztnia nr 323 a) sanitarne
- demontaż przyborów toaletowych - umywalek, muszli ustępowej, brodzików - demontaż instalacji zasilającej przybory - zwu, cwu
- demontaż instalacji odpływowej - kanalizacyjnej - demontaż grzejników co
b) budowlane
- demontaż ościeżnic drzwiowych - demontaż płytek ściennych - demontaż posadzki z lastryko - demontaż posadzki PCV
- demontaż lamp oświetleniowych
- wykucie bruzd pod przewody zwu, w. zmieszanej - ługowanie farby olejnej z lamperii - szatnia
- zeskrobanie i zmycie powierzchni ścian i sufitów - demontaż zabudowy piomów kanalizacyjnych 2. Roboty montażowe - węzeł sanitarny i szatnia nr 323 a) sanitarne
- montaż przyborów toaletowych - umywalek i muszli ustępowej - montaż instalacji zasilającej przybory - zwu i zmieszanej - montaż zaworów odcinających zwu i cwu
- montaż instalacji odpływowej - kanalizacyjnej - montaż grzejnika co - panelowy C22
b) budowlane
- zamurowanie bruzd z przewodami instalacyjnymi zwu, w. zmieszanej i kanalizacji - montaż ościeżnicy ze skrzydłami drzwiowymi
- uzupełnienie i wyrównanie tynków ścian i otworów drzwiowych - wykonanie warstwy wyrównującej pod posadzkę z płytek gres
- wykonanie izolacji wodoszczelnej posadzki i ścian w rejonie przyborów toaletowych - montaż płytek ściennych
- montaż posadzki z płytek gres - montaż lamp oświetleniowych
- wykonanie tynków - gładzi gipsowych na sufitach i ścianach - wykonanie ocieplenia ściany pod oknem w pom. szatni - malowanie ścian i sufitów farbami emulsyjnymi
3. Wywóz gruzu i odpadów - materiałów z demontażu 1.4.2. Szkic sytuacyjny pomieszczenia prysznicy
1.5. Określenia podstawowe,definicje, grupy robót - Wspólny Słownik Zamówień(CPV)
Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z odpowiednimi normami oraz określeniami podanymi w ST
- wymagania ogólne - CPV 45000000-7, pkt 1.4
- roboty posadzkarskie - kładzenie płytek gres CPV 45431000-7
- roboty okładzinowe - kładzenie glazury na ścianach CPV 45431200-9 - roboty tynkarskie - tynki pocienione - gładzie gipsowe CPV45410000-4 - instalowanie urządzeń oświetleniowych - CPV 45316000-5
- robót malarskie wewnętrzne - CPV 45442100-8
- roboty posadzkarskie - okładziny podłogowe CPV 45432111-5 1.6. Ogólne wymagania dotyczące robót
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność z przedmiarem robót, specyfikacją techniczną i poleceniami Inspektora nadzoru. Ogólne wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót podano w ST Wymagania ogólne” Kod CPV 45000000-7, i pkt 1. 5.
1.7. Dokumentacja robót Dokumentację robót stanowią :
- dziennik budowy, prowadzony zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury.
- Z dnia 26 czerwca 2002 r. w sprawie dziennika budowy, montażu i rozbiórki, tablicy informacyjnej oraz ogłoszenia zawierającego dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia (Dz. U. z 2002 r. Nr 108, poz. 953 z późn. zmianami),
- dokumenty świadczące o dopuszczeniu do obrotu i powszechnego lub jednostkowego zastosowania użytych wyrobów budowlanych, zgodnie z ustawą z 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz. U. z 2004 r. Nr 92, poz. 881), karty techniczne wyrobów lub zalecenia producentów, dotyczące stosowania wyrobów,
- protokoły odbiorów częściowych, końcowych i robót zanikających, z załączonymi protokołami z badań kontrolnych,
- dokumentacja powykonawcza, czyli wymienione wcześniej części składowe
dokumentacji robót z naniesionymi zmianami dokonanymi w toku wykonywania robót (zgodnie z art. 3, pkt 14 ustawy Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. - Dz. U. z 2003 r.
Nr 207, poz. 2016 z późniejszymi zmianami).
2. MATERIAŁY
2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania składowania podano w ST „Wymagania ogólne Kod CPV 45000000-7, pkt 2
2.2. Materiały stosowane do wykonania robót powinny mieć:
- oznakowanie znakiem CE co oznacza, że dokonano oceny ich zgodności ze zharmonizowaną normą europejską wprowadzoną do zbioru Polskich Norm, z europejską aprobatą techniczną lub krajową specyfikacją techniczną państwa
członkowskiego Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego, uznaną przez Komisję Europejską za zgodną z wymaganiami podstawowymi, albo
- deklarację zgodności z uznanymi regułami sztuki budowlanej wydaną przez
producenta, jeżeli dotyczy ona wyrobu umieszczonego w wykazie wyrobów mających niewielkie znaczenie dla zdrowia i bezpieczeństwa określonym przez Komisję
Europejską, albo
- oznakowanie znakiem budowlanym, co oznacza że są to wyroby nie podlegające obowiązkowemu oznakowaniu CE, dla których dokonano oceny zgodności z Polską Normą lub aprobatą techniczną, bądź uznano za „regionalny wyrób budowlany, - termin przydatności do użycia podany na opakowaniu.
- dodatkowo oznakowanie powinno umożliwiać identyfikację producenta i typu wyrobu, kraju pochodzenia, daty produkcji.
- wszystkie produkty powinny posiadać dokumenty dopuszczające do stosowania w budownictwie.
2.3. Wariantowe stosowanie materiałów
Podany „materiał” stanowi propozycję projektanta lub zamawiającego. Zgodnie z Ustawą
„Prawo Zamówień Publicznych” art.29 ust.3 - Wykonawca ma prawo zastosować każdy inny „równoważny” wyrób.- po uprzednim zaakceptowaniu przez Inspektora nadzoru.
2.4. Warunki przyjęcia na budowę materiałów i wyrobów budowlanych
Materiały i wyroby mogą być przyjęte na budowę, jeśli spełniają następujące warunki:
- są właściwie oznakowane i opakowane,
- spełniają wymagane właściwości, wskazane odpowiednimi dokumentami odniesienia, - producent dostarczył dokumenty świadczące o dopuszczeniu do obrotu i
powszechnego lub jednostkowego zastosowania oraz karty katalogowe wyrobów lub firmowe wytyczne stosowania wyrobów.
- przyjęcie materiałów i wyrobów na budowę powinno być potwierdzone wpisem do dziennika budowy.
2.5. Warunki przechowywania i składowania
Wszystkie materiały powinny być dostarczane w oryginalnych opakowaniach
przechowywane zgodnie z instrukcją producenta oraz odpowiednią Aprobatą Techniczną 2.6. Materiały do wykonania robót określonych w pkt 1.1
Do wykonania w/wym. prac remontowych zastosować materiały wskazane w ZESTAWIENIU MATERIAŁÓW - PRZEDMIAR ROBÓT
3. SPRZĘT
3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST „Wymagania ogólne Kod CPV45000000-7, pkt 3
3.2.Wykonawca jest zobowiązany do używania jedynie takiego sprzętu, który nie spowoduje niekorzystnego wpływu na jakość wykonywanych robót.
Liczba i wydajność sprzętu będzie gwarantować przeprowadzenie robót w terminie przewidzianym umową. Sprzęt będący własnością Wykonawcy lub wynajęty do wykonania robót ma być utrzymywany w dobrym stanie i gotowości do pracy. Będzie spełniał normy ochrony środowiska i przepisy dotyczące jego użytkowania.
4. TRANSPORT
4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST „Wymagania ogólne Kod CPV45000000-7, pkt 4
4.2. Wykonawca jest zobowiązany do stosowania jedynie takich środków transportu, które nie wpłyną niekorzystnie na jakość wykonywanych robót i właściwości
przewożonych materiałów. Wykonawca będzie usuwać na bieżąco, na własny koszt, wszelkie zanieczyszczenia spowodowane jego pojazdami na drogach publicznych oraz dojazdach i terenie samej budowy.
4.3. Transport składowanie materiałów
Materiały i elementy mogą być przewożone dowolnymi środkami transportu.
Podczas transportu materiały powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniami lub utratą stateczności.
5. WYKONYWANIE ROBÓT- ROBOTY WŁAŚCIWE
5.1. Ogólne wymagania dotyczące wykonywania robót podanow ST „Wymagania ogólne Kod CPV 45000000-7, pkt 5
Wszystkie roboty budowlano-montażowe muszą być prowadzone zgodnie z:
- Umową
- Poleceniami organów kontrolujących i nadzorujących - Warunkami Technicznymi Wykonania robót
- Obowiązującymi przepisami prawa.
5.2. Instalacje wody i kanalizacji
5.2.1. Instalacja kanalizacyjna wewnętrzna
1. Miejsca wymiany instalacji kanalizacyjnej: węzeł sanitarny i pom.piwniczne pod węzłem
2. Materiały i normy
a. Materiały , elementy i urządzenia przeznaczone do wykonania instalacji kanalizacyjnej powinny
odpowiadać Polskim Normom i Normom Branżowym, a w razie ich braku powinny posiadać decyzje
dopuszczające je do stosowania w budownictwie wydane przez COBI INSTAL.
b. Kanalizację sanitarną odprowadzającą ścieki z urządzeń z rur z PCW fi 50 - 110 mm c. Rury i kształtki z PCV spełniać muszą wymagania norm :
PN-80/C-89205 Rury kanalizacyjne z nieplastyfikowanego polichlorku winylu PN-81/C-89203 Kształtki kanalizacyjne z nieplastyfikowanego polichlorku winylu
PN-88/C-82206 Rury wywiewne kanalizacyjne z nieplastyfikowanego polichlorku winylu PN-92/B-10735 Kanalizacja. Przewody kanalizacyjne. Wymagania i badania przy odbiorze
3. Montaż instalacji kanalizacyjnej sanitarnej
a.Rurociąg instalacji kanalizacji łączone będą na wcisk. Wymagania ogólne dla połączeń na wcisk określone są w tomie II „Warunków
technicznych wykonania i odbioru robót ”.
b. Przewody kanalizacyjne należy wykonać z rur PCV po istniejących trasach z zachowaniem istniejących średnic. Nowe przejścia przez strop i ściany wykonać jako wiercone(niedozwolone jest kucie elementów konstrukcyjnych).
c.Rury należy układać od najniższego punktu tj. odbiornika w kierunku przeciwnym do spadku.
d.Przewody należy układać w odcinkach prostych, równolegle do najbliższej ściany i w odpowiedniej od niej odległości
e.Zmiany kierunków przewodów należy wykonać za pomocą kolanek podwójnych.
Promień tak wykonanego łuku nie powinien być mniejszy od 10 średnic rur przewodów głównych i od 5 średnic rur przewodów drugorzędnych. Przewody boczne powinny się łączyć z przewodem głównym pod kątem nie większym niż 60 st
f.W przewodach odpływowych nie należy stosować odgałęzień podwójnych, które są dopuszczone w pionach.
g.Przed układaniem przewodów należy sprawdzić trasę oraz usunąć możliwe do wyeliminowania przeszkody, mogące powodować
uszkodzenie przewodów (np. pręty, wystające elementy zaprawy betonowej i muru).
h.Przed zamontowaniem należy sprawdzić, czy elementy przewidziane do zamontowania nie posiadają uszkodzeń mechanicznych
oraz czy w przewodach nie ma zanieczyszczeń (ziemia, papiery i inne elementy). Rur pękniętych lub w inny sposób uszkodzonych
nie wolno używać.
i.Przed przystąpieniem do montażu rury muszą być skontrolowane pod względem ujawnienia
ewentualnych uszkodzeń. Rury łączy się przez wciśnięcie do oporu bosego końca w kielich rury
uprzednio położonej. Należy zwrócić szczególną uwagę na sposób umieszczenia uszczelki we wgłębieniu kielicha
sprawdzając:
- Czystość wgłębienia kielicha
- Ścisłość przylegania uszczelki do wgłębienia.
Przed przystąpieniem do wcisku bosego końca w kielich rury z założoną uszczelką, bosy koniec należy posmarować cienko środkiem antyadhezyjnym. Obecnie w praktyce ma zastosowanie pasta BHP, płyn FF, lub inny środek zalecany przez producenta rur.
Stosowanie do tego celu olejów lub smarów jest niedopuszczalne.
j.W miejscach przejść przewodów przez ściany i stropy nie wolno wykonywać żadnych połączeń. Przejścia przez przegrody budowlane
wykonać w tulejach ochronnych. Wolną przestrzeń między zewnętrzną ścianą rury i wewnętrzną tulei należy wypełnić odpowiednim materiałem termoplastycznym.
Wypełnienie powinno zapewniać jedynie możliwość osiowego ruchu przewodu. Długość tulei powinna być większa od grubości ściany lub stropu.
k.Przewody należy mocować do konstrukcji budynku za pomocą uchwytów lub obejm.
Powinny one mocować przewody pod kielichami. Na przewodach pionowych należy stosować na każdej kondygnacji, co najmniej jedno mocowanie stałe zapewniając przenoszenie obciążeń rurociągów i jedno mocowanie przesuwne. Mocowanie
przesuwne powinno zabezpieczać rurociąg przed dociskiem.
Wszystkie elementy przewodów spustowych powinny być mocowane niezależnie.
l.Badanie szczelności
Badanie szczelności odcinka kanału na eksfiltrację i infiltrację wykonać zgodnie z PN-92/B-10735.
Badania szczelności powinny być wykonane przed zakryciem rurociągów, w których prowadzona jest instalacja kanalizacji wewnętrznej jak następuje: podejścia i przewody spustowe ( piony) kanalizacji wewnętrznej należy sprawdzić na szczelność w czasie swobodnego przepływu przez nie wody.
4. Montaż przyborów
Montowane przybory i urządzenia sanitarne łączone z kanalizacją należy wyposażyć w indywidualne syfony. Wysokość zamknięcia wodnego powinna gwarantować niemożność zasysania wody z syfonu podczas spływu wody z innych przyborów oraz przenikania zapachów z instalacji do pomieszczeń.
a. Umywalki (łaźnia) wraz z półpostumentem należy umocowac do ściany w sposób zapewniajacy łatwy demontaż oraz właściwe użytkowanie przyborów - na wysokosci 82 cm
- umywalka porcelanowa Koło Idol szer. 50 cm z otworem kod.produktu M 11150 gat I - półpostument Koło Idol do umywalki kod.produkty 77100 gat I
b. Umywalka (WC) narożna porcelanowa Koło Nova Top szer 35 cm z otworem c. Miskę ustępową (kompakt) z odpływem tylnim należy mocować do posadzek w sposób zapewniajacy łatwy demontaż i właściwe ich użytkowanie. Miska ustępowa powinny być ze wszystkich stron dostępna. Zabetonowanie obrzeży przy posadzce jest niedopuszczalne.
- miska ustępowa Koło Idol o wys. 39 cm kod.produktu M13200 gat I - płuczka ustępowa Koło Idol kod.produktu M14020 gat I
- deska sedesowa Koło Idol kod.produktu 10111
d. kabiny prysznicowe i pom. węzła sanit - wpusty podłogowe firmy Dalmer - wpust łazienkowy podłogowy o śr.50 typ 61HT nr kat.3-611024
- nasada na wpust typ E 15 , 100x100 nr kat 3-500014 5.2.2. Instalacji cwu , zwu
1. Miejsca wymiany instalacji zwu, cwu i zmieszanej - węzeł sanitarny i pom.piwniczne pod węzłem
2. Instalację zwu, cwu w.zmieszanej wykonać z rur stalowych oc.Na zasilaniu odałęzień zainstalować zawory odcinające. Z istniejącego mieszacza wyprowadzić dopływy do umywalek i brodzika. Wszystkie przejścia przez ściany wykonać w tulejach ochronnych z PCV.Średnice tuleji muszą być o 1cm większe od zewnętrznej średnicy rur. Przestrzeń między tuleją a rurą wypełnić szczelnie ubitym sznurem łojowym lub pianką
poliuretanową wodoodporną. Instalacje zwu, cwu i w.zmieszanej wykonać w bruzdach jako kryte.
3. Po wykonaniu całej instalacji a przed zakryciem bruzd należy przeprowadzić próby szczelności na ciśnienie p=0,6MPa.Wynik próby szczelności należy potwierdzić zapisem przez Kierownika Budowy i Inspektora Nadzoru w dzienniku Budowy.
4. Montaż izolacji
Przewody prowadzone w bruzdach ułożyć w izolacji termicznej THERMOFLEX grubości 4 - 9 mm
Montaż izolacji cieplnej rozpoczynać należy po uprzednim przeprowadzeniu wymaganych prób szczelności.
Powierzchnia rurociągu powinna być czysta i sucha. Nie dopuszcza się wykonywania izolacji cieplnych na
powierzchniach zanieczyszczonych ziemią, cementem, smarami itp. Materiały
przeznaczone do wykonania izolacji cieplnych
powinny być suche, czyste i nie uszkodzone, a sposób składowania materiałów na stanowisku pracy powinien
wykluczać możliwość ich zawilgocenia lub uszkodzenia.
5.Montaż przyborów
- umywalki - bateria na wodę zmieszaną stojąca PRESTO 605 - przyłącze 1/2 cala
- wykonanie wandaloodporne - regulacja czasu wypływu wody - wypływ wody ok. 6l/min
- kabiny prysznicowe - bateria natryskowa na wodę zmieszaną, czasowa PRESTO 50 B nr. kat. 38222 - wykonanie wandaloodporne
- wylewka PRESTO z rozetą nr. kat. 29110 - wykonanie wandaloodporne
- mieszacz centralny termostatyczny Presto SFR III nr.kat. 29003 - przyłącze 3/4 cala 5.3. Roboty tynkarskie
1. Miejsce - węzeł sanitarny
2. Tynki na ścianach, w otworach drzwiowych i bruzdach wykonać z zaprawy cementowej klasy M-4.
Podłoże powinno być suche, stabilne, równe i nośne, tzn. odpowiednio mocne, oczyszczone z warstw mogących osłabić przyczepność zaprawy, zwłaszcza z kurzu, brudu, wapna, olejów, tłuszczów, wosku, resztek farby olejnej i emulsyjnej. Słabo związane części powierzchni należy odkuć, zaś części luźne lub osypliwe usunąć przy pomocy szczotki stalowej. Bezpośrednio przed tynkowaniem należy podłoże zmoczyć czystą wodą. Jeżeli istnieje potrzeba redukcji chłonności podłoża, zaleca się stosowanie emulsji ATLAS UNI-GRUNT. Zaprawy tynkarskiej nie stosuje się na podłożach drewnianych, metalowych i z tworzyw sztucznych. Przed tynkowaniem podłoży gipsowych powierzchnię istniejących ścian należy zarysować ostrym dłutem w gęstą, skośną siatkę tak, by głębokość rys wynosiła ok. 3 mm.
Tynk należy wykonywać jako dwuwarstwowy. Pierwszym etapem tynkowania jest wykonanie „obrzutki wstępnej”. Po jej związaniu (ale jeszcze przed stwardnieniem) należy wykonać „narzut wierzchni”. Tynk w obydwu etapach narzuca się równomiernie kielnią (lub agregatem tynkarskim). Nadmiar zaprawy należy zbierać pacą styropianową lub drewnianą i wrzucać z powrotem do naczynia. Świeży tynk można wyrównywać długą łatą, wykorzystując listwy prowadzące. Moment przystąpienia do zacierania należy określić doświadczalnie tak, aby nie nastąpiło zbytnie przesuszenie powierzchni tynku.
Zacieranie wykonuje się z reguły po nałożeniu dodatkowej, cienkiej warstwy zaprawy, odpowiadającej grubości kruszywa. Prace wykończeniowe należy wykonywać zgodnie z technologią robót tynkarskich, stosując narzędzia odpowiednie do oczekiwanego efektu wykończenia i przeznaczenia tynku. Jeżeli tynk ma stanowić podłoże pod okładziny ceramiczne nie należy go w ogóle zacierać. Gdy na tynku ma zostać położona gładź gipsowa należy go zatrzeć pacą styropianową. W czasie wysychania tynków wewnętrznych należy zapewnić dobrą wentylację pomieszczeń.
5.4. Tynki pocienione - gładzie gipsowe
1.Miejsce : węzeł sanitarny,korytarz wejściowy i szatnia nr 323
2. Gładzie w wymienionych miejscach, wykonać z gotowej gipsowej gładzi szpachlowej.
Podłoże powinno być suche, stabilne, równe i nośne, tzn. odpowiednio mocne, oczyszczone z warstw mogących osłabić przyczepność zaprawy, zwłaszcza z kurzu, brudu, wapna, olejów, tłuszczów, wosku, resztek farby olejnej i emulsyjnej. Słabo związane części powierzchni należy odkuć, zaś części luźne lub osypliwe usunąć przy pomocy szczotki stalowej. Jeżeli istnieje potrzeba redukcji chłonności podłoża, zaleca się stosowanie emulsji ATLAS UNI-GRUNT. Zaprawy gipsowej nie stosuje się na podłożach
drewnianych, metalowych i z tworzyw sztucznych. Powierzchnię istniejących ścian należy zarysować ostrym dłutem w gęstą, skośną siatkę. Przygotowanie zaprawy oraz sposób nakładania wykonać zgodnie z instrukcją Producenta. Po wyschnięciu gładzi całą powierzchnię przeszlifować płótnem ściernym drobnoziarnistym lub siatką ścierną 5.1.1. Wykonanie ocieplenia ściany pod oknem - szatnia nr 323
Do ściany zewnętrznej pod oknami zamocować konstrukcję stalową z kształtowników typu U i C 100, którą należy wypełnić izolacją termiczną (wełna mineralna lub
styropian-niepalny). Całość pokryć płytą gipsowo - kartonową wodoodporną.Wysokość ocieplenia wykonać do okna.
5.5.Wykonanie hydroizolacji na konstrukcji stropu 1. Miejsce- węzeł sanitarny
5.5.1. Przygotowanie podłoża
- podłoże musi być nośne oraz pozbawione warstw zmniejszających przyczepność:
cienkich, odspajających się warstw jastrychu i tynków, gładzi gipsowej, zabrudzeń od farb itp.
- chłonny beton, tynki cementowe i płyty G-K należy zagruntować preparatem do podłoży chłonnych, np. Sopro GD 749
- nierówności w podłożu oraz spadki w kierunku odpływów podłogowych należy wyrównać za pomocą szpachli, np. Sopro AMT 468, przed uszczelnianiem powierzchni i układaniem płytek
5.5.2. Własności i parametry techniczne szpachli wyrównawczej z trasem Sopro AMT 468
Szybkowiążąca, cementowa szara zaprawa szpachlowa do wygładzania i napraw powierzchni ścian i podłóg z betonu, tynku, murów, jastrychów. Szczególnie jako tynk wyrównawczy oraz warstwa tworząca spadki w pomieszczeniach wilgotnych i mokrych oraz na balkonach i tarasach.
- Do ścian i podłóg
- Do wewnątrz i na zewnątrz - Zawiera tras reński
- Grubości warstw: 2-20 mm, do 30 mm na niewielkich powierzchniach (< 1 m˛) - Czas użycia: ok. 45 minut
- Możliwość chodzenia: po ok. 6 h
- Możliwość układania płytek: po ok. 12 h
- Niska zawartość chromianów zg. z Dyrektywą 2003/53/EWG - Zużycie: ok. 1,5 kg/m2 na 1 mm grubości warstwy
5.5.3. Uszczelnianie podłoża
- uszczelnienie powinno zabezpieczać nie tylko przed przeciekaniem wody do
pomieszczeń pod łazienką, ale również przed przenikaniem wilgoci pod okładzinę do warstw nośnych
- w łazienkach należy uszczelnić wszystkie strefy mokre
- do uszczelnienia należy użyć zaprawy uszczelniającej jednoskładnikowej DSF 523 - ułożonej dwu warstwowo o gr.2 mm
- przed ułożeniem pierwszej warstwy zaprawy uszczelniajacej nałeży we wszystkie narożniki pomiędzy ścianą a posadzką wkleić taśmy uszczelniające Sopro DBF 638, a na przejścia przez stropy wkleić uszczelki-kołnierze elastomerowe Sopro EDMB.
- powierzchnię posadzki w prysznicach uszczelnić dodatkowo matą uszczelniająco - odcinającą SOPRO z wywinięciem na powierzchnie pionowe min. 25 cm
5.5.4. Własności i parametry zaprawy uszczelniającej jednoskładnikowej DSF 523 Jednoskładnikowa, cementowa zaprawa uszczelniająca do wytwarzania elastycznych powłok nie przepuszczających wody i pokrywających rysy. Stosowana do alternatywnych uszczelnień balkonów, tarasów, pryszniców, pralni, toalet, basenów i zbiorników wody o głębokości do 5 m. Również do renowacji starych, mocnych, nośnych okładzin
ceramicznych na balkonach i tarasach metodą „płytka na płytkę”.
- Do wewnątrz i na zewnątrz - Przepuszcza parę wodną
- Czas schnięcia: ok. 4 h na warstwę - Czas użycia: ok. 2 h
- Możliwość wchodzenia: po ok. 5-6 h - Możliwość obciążania: po 3 dniach
- Do nanoszenia wałkiem, szpachlą, do malowania i natryskiwania - Niska zawartość chromianów zg. z Dyrektywą 2003/53/EWG - Zużycie:ok. 1,4 kg/m2 na 1 mm grubości warstwy
5.6. Wykonanie wykładzin podłogowych z płytek Gres - pom.prysznicy,sanitariatu i korytarza wejściowego
5.6.1. Kolorystyka do uzgodnienia z inwestorem 5.6.2.Charakterystyka techniczna
Okładziny posadzki w pomieszczeniu prysznicy wykonać z gresów nieszkliwionych wydzielając poszczególne kabiny prysznicy od pozostałej części podłogi poprzez zastosowanie płytek o różnych kolorach i klasach antypoślizgiwości
- nasiąkliwość E
- plamienie(klasa) - 5 - ścieralność PEI 4
- antypoślizgowość w pomieszczeniu prysznicy R -9 (tz. skałka) - antyposlizgowość w kabinach prysznicowych w klasie R10 lub R11 5.6.3. Warunki przystąpienia do robót
a.Przed przystąpieniem do wykonywania wykładzin powinny być zakończone:
- wszystkie roboty stanu surowego łącznie z wykonaniem podłoży, warstw konstrukcyjnych i izolacji podłóg,
- roboty instalacji sanitarnych, centralnego ogrzewania, elektrycznych i innych
- wszystkie bruzdy, kanały i przebicia naprawiane i wykończone tynkiem lub masami naprawczymi
b.Roboty wykładzinowe i okładzinowe należy wykonywać w temperaturach nie niższych niż +5st.C i temperatura ta powinna utrzymywać się w ciągu całej doby.
c.Wykonane wykładziny należy w ciągu pierwszych dwóch dni chronić przed nasłonecznieniem i przewiewem.
5.6.4. Montaż wykładzin pdłogowych
Przed przystąpieniem do zasadniczych robót wykładzinowych należy przygotować wszystkie niezbędne materiały, narzędzia i sprzęt, posegregować płytki według wymiarów, gatunku i odcieni oraz rozplanować sposób układania płytek. Położenie płytek należy rozplanować uwzględniając ich wielkość i szerokość spoin. Na jednej płaszczyźnie płytki powinny być rozmieszczone symetrycznie a skrajne powinny mieć jednakową szerokość większą niż połowa płytki. Szczególnie starannego rozplanowania wymaga wykładzina zawierająca określone w dokumentacji wzory lub składająca się z różnego rodzaju i wielkości płytek.
Do klejenia płytek na podłodze należy użyć kleju Sopro VF 413. Kompozycja (zaprawa) klejąca musi być przygotowana zgodnie z instrukcją producenta.
Układanie płytek rozpoczyna się od najbardziej eksponowanego narożnika w pomieszczeniu lub od wyznaczonej linii. Kompozycję klejącą nakłada się na podłoże gładką krawędzią pacy a następnie „przeczesuje” się zębatą krawędzią ustawioną pod kątem około 50°. Kompozycja klejąca powinna być nałożona równomiernie i pokrywać całą powierzchnię podłoża. Wielkość zębów pacy zależy od wielkości płytek. Prawidłowo dobrane wielkość zębów i konsystencja kompozycji klejącej sprawiają, że kompozycja
nie wypływa z pod płytek i pokrywa minimum 65% powierzchni płytki.Powierzchnia z nałożoną warstwą kompozycji klejącej powinna wynosić około 1 m2 lub pozwolić na wykonanie wykładziny w ciągu około 10-15 minut.
Po nałożeniu kompozycji klejącej układa się płytki od wyznaczonej linii lub wybranego narożnika. Nakładając pierwszą płytkę należy ją lekko przesunąć po podłożu (około 1 cm), ustawić w żądanej pozycji i docisnąć dla uzyskania przyczepności kleju do płytki.
Następne płytki należy dołożyć do sąsiednich, docisnąć i mikroruchami odsunąć na szerokość spoiny. Dzięki dużej przyczepności świeżej kompozycji klejowej po dociśnięciu płytki uzyskuje się efekt „przyssania”. Większe płytki zaleca się dobijać młotkiem gumowym.
Dla uzyskania jednakowej wielkości spoin stosuje się wkładki (krzyżyki) dystansowe.Minimalna szerokość szczeliny fugowej 1 mm
Zaleca się następujące szerokości spoin przy płytkach o długości - od 100 do 200 mm– około 3 mm
- od 200 do 600 mm– około 4 mm - powyżej 600 mm – około 5-20 mm.
Przed całkowitym stwardnieniem kleju ze spoin pomiędzy płytkami należy usunąć jego nadmiar, można też usunąć wkładki dystansowe. W trakcie układania płytek należy także mocować listwy dylatacyjne i wykończeniowe.
Do spoinowania płytek można przystąpić nie wcześniej niż po 24 godzinach od ułożenie płytek. Dokładny czas powinien być określony przez producenta w instrukcji stosowania zaprawy klejowej. W przypadku gdy krawędzie płytek są nasiąkliwe przed spoinowaniem należy zwilżyć je wodą mokrym pędzlem. Do spoinowania użyć spoiny Sopro Dur HF 8 wodoodpornej z dodatkiem kompozytów przeciw bakteryjnych i zabrudzeniowych. Spoinowanie wykonuje się rozprowadzając zaprawę do spoinowania (zaprawę fugową) po powierzchni wykładziny pacą gumową. Zaprawę należy dokładnie wcisnąć w przestrzenie między płytkami ruchami prostopadle i ukośnie do krawędzi płytek. Nadmiar zaprawy zbiera się z powierzchni płytek wilgotną gąbką. Świeżą zaprawę można dodatkowo wygładzić zaokrąglonym narzędziem i uzyskać wklęsły kształt spoiny.
Płaskie spoiny uzyskuje się poprzez przetarcie zaprawy pacą z naklejoną gładką gąbką.
Jeżeli w pomieszczeniach występuje wysoka temperatura i niska wilgotność powietrza należy zapobiec zbyt szybkiemu wysychaniu spoin poprzez lekkie zwilżanie ich wilgotną gąbką.
Przed przystąpieniem do spoinowania zaleca się sprawdzić czy pigment spoiny nie brudzi trwale powierzchni płytek. Szczególnie dotyczy to płytek nieszkliwionych i innych o powierzchni porowatej.Dla podniesienia jakości wykładziny i zwiększenia odporności na czynniki zewnętrzne po stwardnieniu spoiny mogą być powleczone specjalnymi preparatami impregnującymi. Impregnowane mogą być także płytki.
5.6.5. Własności i parametry zaprawy klejowej Sopro VF 413
Cementowa, elastyczna, półpłynna lub cienkowarstwowa zaprawa klejowa do układania płytek i płyt na podłogach. Stosowana w konsystencji półpłynnej zapewnia pełne
przyleganie płytek do podłoża. Dzięki wzmocnieniu włóknami i ulepszeniu dodatkami z tworzyw
sztucznych charakteryzuje się bardzo dobrymi parametrami roboczymi i wysoką wydajnością. Szczególnie zalecana do gresów i płyt
dużego formatu oraz do podłóg ogrzewanych, silnie obciążonych podłóg w obiektach handlowych i przemysłowych, na balkony
i tarasy, do basenów. Również do układania płytek na starych okładzinach metodą
„płytka na płytkę”.
- Klasyfikacja C2 E wg normy PN-EN 12004 - Na podłogi
- Możliwość wyboru odpowiedniej konsystencji - Optymalna urabialność i plastyczność
- Długi czas otwartego schnięcia - Czas użycia: ok. 3-4 h
- Możliwość chodzenia / fugowania po ok. 12-14 h - Do wewnątrz i na zewnątrz
- Niska zawartość chromianów zg. z Dyrektywą 2003/53/EWG - Zużycie: ok. 1,2 kg/m na 1 mm grubości warstwy
5.6.6. Własności i parametry fugi Sopro Dur HF 8
Cementowa, szybkowiążąca, wysokowytrzymała, zawierająca tras zaprawa fugowa, przeznaczona do obszarów szczególnie
obciążonych. Posiada wysoką wytrzymałość na ściskanie i ścieranie dzięki technologii Mikrodur. Do fugowania materiałów okładzinowych z kamionki, gresu, płyt betonowych i z kamienia naturalnego. Dzięki gładkiej i delikatnej powierzchni fugi nadaje się
szczególnie do spoinowania mozaiki drobnej, szklanej, porcelanowej. Przeznaczona również do stosowania na basenach jako
alternatywa dla zapraw z żywicy reaktywnej.
- Klasyfikacja CG2 wg normy PN-EN 13888 - Szerokość spoiny: 2-8 mm
- Czas użycia: ok. 20 minut - Do wewnątrz i na zewnątrz - Do ścian i podłóg
- Wysoka wytrzymałość
- Odporna na mróz i sól stosowaną przy odmrażaniu - Odporna na czyszczenie wodą pod ciśnieniem
- Niska zawartość chromianów zg. z Dyrektywą 2003/53/EWG
5.7.Wykonanie okładzin ściennych z płytek ceramicznych szkliwionych - pomieszczenie prysznicy i sanitariat
5.7.1. Kolorystyka - do uzgodnienia z inwestorem
5.7.2. Wysokość - okładzinę ścienną w pomieszczeniu prysznicy i sanitariacie wykonać do h= 205 cm
5.7.3. Podłoża pod okładzinę
Podłożem pod okładziny ceramiczne mocowane na kompozycjach klejowych mogą być:
- ściany betonowe
- otynkowane mury z elementów drobno wymiarowych - płyty gipsowo kartonowe.
Przed przystąpieniem do robót okładzinowych należy sprawdzić prawidłowość przygotowania podłoża.
Podłoża betonowe powinny być czyste, odpylone, pozbawione resztek środków antyadhezyjnych i starych powłok, bez raków, pęknięć i ubytków.Połączenia i spoiny między elementami prefabrykowanymi powinny być płaskie i równe. W przypadku wystąpienia nierówności należy je zeszlifować, a ubytki i uskoki wyrównać zaprawą cementową lub specjalnymi masami naprawczymi. W przypadku ścian z elementów drobno wymiarowych tynk powinien być dwuwarstwowy (obrzutka i narzut) zatarty na ostro, wykonany z zaprawy cementowej lub cementowo-wapiennej marki M4-M7. W
przypadku okładzin wewnętrznych ściana z elementów drobnowymiarowych może być otynkowana tynkiem gipsowym zatartym na ostro marki M4-M7. W przypadku podłóż nasiąkliwych zaleca się zagruntowanie preparatem gruntującym (zgodnie z instrukcją producenta).
W zakresie wykonania powierzchni i krawędzi podłoże powinno spełniać następujące wymagania:
-powierzchnia czysta, niepyląca, bez ubytków i tłustych plam, oczyszczona ze starych powłok malarskich,
-odchylenie powierzchni tynku od płaszczyzny oraz odchylenie krawędzi od linii prostej, mierzone łatą kontrolną o długości 2 m, nie może przekraczać 3 mm przy liczbie odchyłek nie większej niż 3 na długości łaty,
-odchylenie powierzchni od kierunku pionowego nie może być większe niż 4 mm na wysokości kondygnacji,
-odchylenie powierzchni od kierunku poziomego nie może być większe niż 2 mm na 1 m.
Nie dopuszcza się wykonywania okładzin ceramicznych mocowanych na kompozycjach klejących na podłożach pokrytych starymi powłokami malarskimi, tynkiem z zaprawy cementowej, cementowo-wapiennej, wapiennej i gipsowej marki niższej niż M4.
5.7.4. Montaż okładzin ściennych
Przed przystąpieniem do zasadniczych robót okładzinowych należy przygotować wszystkie niezbędne materiały, narzędzia i sprzęt, posegregować płytki według, wymiarów, gatunku i odcieni oraz rozplanować sposób układania płytek. Położenie płytek należy rozplanować uwzględniając ich wielkość i przyjętą szerokość spoin. Na jednej ścianie płytki powinny być rozmieszczone symetrycznie a skrajne powinny mieć jednakowa szerokość, większą niż połowa płytki. Szczególnie starannego rozplanowania wymaga okładzina zawierająca określone w dokumentacji wzory lub składa się z różnego rodzaju i wielkości płytek.
Przed układaniem płytek na ścianie należy zamocować prostą, gładką łatę drewnianą lub aluminiową. Do usytuowania łaty należy użyć poziomnicy. Łatę mocuje się na wysokości cokołu lub drugiego rzędu płytek.
Do klejenia płytek na ścianach należy użyć kleju Sopro FBK-372 , przygotowanego (zgodnie z instrukcją producenta) Kompozycję klejącą nakłada się na podłoże gładką krawędzią pacy a następnie „przeczesuje” się powierzchnię zębatą krawędzią ustawioną pod kątem około 50°. Kompozycja klejąca powinna być rozłożona równomiernie i pokrywać całą powierzchnię podłoża. Wielość zębów pacy zależy od wielkości płytek.
Prawidłowo dobrane wielkość zębów i konsystencja kompozycji sprawiają, że kompozycja nie wypływa z pod płytek i pokrywa minimum 65% powierzchni płytki.
Powierzchnia z nałożoną warstwą kompozycji klejącej powinna wynosić około 1 m2 lub pozwolić na wykonanie okładziny w ciągu około 10-15 minut.Grubość warstwy kompozycji klejącej w zależności od rodzaju i równości podłoża oraz rodzaju i wielkości płytek wynosi około 4-6 mm. Układanie płytek rozpoczyna się od dołu w dowolnym narożniku, jeżeli wynika z rozplanowania, że powinna znaleźć się tam cała płytka. Jeśli pierwsza płytka ma być docinana, układanie należy zacząć od przyklejenia drugiej całej płytki w odpowiednim dla niej miejscu.Układanie płytek polega na ułożeniu płytki na ścianie, dociśnięciu i „mikroruchami” ustawieniu na właściwym miejscu przy zachowaniu wymaganej wielkości spoiny. Dzięki dużej przyczepności świeżej zaprawy klejowej po dociśnięciu płytki uzyskuje się efekt „przyssania”. Płytki o dużych wymiarach zaleca się
dobijać młotkiem gumowym.
Pierwszy rząd płytek, tzw. cokołowy, układa się zazwyczaj po ułożeniu wykładziny podłogowej. Płytki tego pasa zazwyczaj trzeba przycinać na odpowiednią wysokość. Dla uzyskania jednakowej wielkości spoin stosuje się wkładki (krzyżyki) dystansowe.
Przed całkowitym stwardnieniem kleju ze spoin należy usunąć jego nadmiar, można też usunąć wkładki dystansowe.W trakcie układania płytek należy także mocować listwy wykończeniowe oraz inne elementy jak np. drzwiczki rewizyjne szachtów instalacyjnych.
Drobne płytki (tzw. mozaikowe) są powierzchnią licową naklejane na papier przez co możliwe jest klejenie nie pojedynczej płytki lecz większej ilości. W trakcie klejenia płytki te dociska się do ściany deszczułką do uzyskania wymaganej powierzchni lica. W przypadku okładania powierzchni krzywych (np. słupów) należy używać odpowiednich szablonów dociskowych. Po związaniu kompozycji klejącej papier usuwa się po uprzednim namoczeniu wodą.
Do spoinowania można przystąpić nie wcześniej niż po 24 godzinach od ułożenia płytek. Dokładny czas powinien być określony przez producenta w instrukcji stosowania zaprawy klejowej. W przypadku gdy krawędzie płytek są nasiąkliwe przed spoinowaniem należy zwilżyć je wodą mokrym pędzlem. Do spoinowania użyć spoiny Sopro Saphir 5 wodoodpornej z dodatkiem kompozytów przeciw bakteryjnych i zabrudzeniowych.
Spoinowanie wykonuje się rozprowadzając zaprawę do spoinowania (zaprawę fugową) po powierzchni okładziny pocą gumową. Zaprawę należy dokładnie wcisnąć w przestrzenie między płytkami ruchami prostopadle i ukośnie do krawędzi płytek. Nadmiar zaprawy zbiera się z powierzchni płytek wilgotną gąbką. Świeżą zaprawę można dodatkowo wygładzić zaokrąglonym narzędziem i uzyskać wklęsły kształt spoiny. Płaskie spoiny otrzymuje się poprzez przetarcie zaprawy pacą z naklejoną gładką gąbką.
Jeżeli w pomieszczeniach występuje wysoka temperatura i niska wilgotność powietrza należy zapobiec zbyt szybkiemu wysychaniu spoin poprzez lekkie zwilżenie ich wilgotną gąbką.Przed przystąpieniem do spoinowania zaleca się sprawdzić czy pigment spoiny nie brudzi trwale powierzchni płytek. Szczególnie dotyczy to płytek nieszkliwionych i innych o powierzchni porowatej.
Dla podniesienia jakości okładziny i zwiększenia odporności na czynniki zewnętrzne po stwardnieniu spoiny mogą być powleczone specjalnymi preparatami impregnującymi.
Dobór preparatów powinien być uzależniony od rodzaju pomieszczeń w których znajdują się okładziny i stawianym im wymaganiom.
5.7.5. Właściwości i parametry zaprawy klejowej Sopro FBK 372
Cementowa zaprawa klejowa cienkowarstwowa o dobrej przyczepności kontaktowej, stabilności, wysokiej zdolności zatrzymywania wody, wodoodporna i odporna na cykliczne zamarzanie i rozmarzanie. Do płytek i płyt ceramicznych, kamionkowych, klinkierowych płyt posadzkowych, płytek i płyt łupanych i równorzędnych materiałów budowlanych, do murowania lekkich, wewnętrznych ścianek działowych. Do
pomieszczeń wilgotnych i mokrych, stosowana na podłoża beton i beton lekki, sezonowany co najmniej 6 miesiący; jastrych cementowy, anhydrytowy; płyty gipsowe,gipsowo-kartonowe, gipsowo-włókniste, mur o pełnych spoinach i równej powierzchni (nie stosować do muru mieszanego);
tynk cementowy i cementowo-wapienny.
Przy układaniu płytek na jastrychach z lanego asfaltu, konstrukcjach podłóg
ogrzewanych, płytach z pianki sztywnej oraz w obszarach balkonów i tarasów zaprawę Sopro FBK 372 należy wzbogacić dodaniem dyspersji uelastyczniającej Sopro FD 447 (5 kg na 25 kg zaprawy klejowej). Do podłoży trudnych tj: chłonnych i o zróżnicowanej chłonnościl lub gładkich o zamkniętych porach stosować odpowiednio grunty Sopro GD 749 lub HPS 674
- Niska zawartość chromianów zgodnie z Dyrektywą 2003/53/EWG.
- Spełnia wymagania C1T, zgodnie z normą PN-EN 12004 - Mrozoodporna
- Do obszarów suchych i mokrych - Na ściany i podłogi
- W pomieszczeniach i na zewnątrz - Reakcja na ogień A1/A1fl
- Przyczepność w warunkach suchych ≥ 0,5 N/mm2 - Przyczepność po zanurzeniu w wodzie ≥ 0,5 N/mm2 - Przyczepność po oddziaływaniu termicznym ≥ 0,5 N/mm2
- Przyczepność po cyklach zamarzania i rozmarzania ≥ 0,5 N/mm2 - Czas dojrzewania 3-5 minut
- Czas użycia ok. 3-4 godziny; związanej zaprawy nie należy uzdatniać do ponownego uż ycia przez dodanie wody lub zmieszanie
ze świeżą zaprawą
- Czas otwartego schnięcia ok. 20 minut
- Możliwość chodzenia/fugowania po ok. 24 godzinach lub po stwardnieniu zaprawy - Możliwość obciążania Po ok. 3 dniach; wzbogacona Sopro FD 447 – po ok. 10 dniach.
Dane czasowe odnoszą się do normalnego zakresu temperatur +23 °C, przy względnej wilgotności powietrza 50%, wyższe temperatury skracają, niższe wydłużają podane dane czasowe
- Temperatura stosowania od +5 °C do +25 °C (podłoże, materiał, powietrze) - Zużycie Ok. 2,5-4,0 kg/m2 w zależności od rodzaju ceramiki i podłoża
- Narzędzia mechaniczne mieszadło obrotowe, kielnia zębata o odpowiedniej wielkości z ębów do mozaiki drobnej 3-4 mm, do
płytek ściennych i podłogowych 4-6 mm, do płytek o formatach > 30x30 cm 6-10 mm - Czyszczenie narzędzi Wodą, bezpośrednio po zakończeniu pracy
- Składowanie W zamkniętym, oryginalnym opakowaniu, w suchym miejscu, na paletach, ok. 18 miesięcy od daty produkcji
5.7.6. Właściwości i parametry fugi Sopro Saphir 5 ( fuga perłowa)
Cementowa, elastyczna, odporna na wodę i zabrudzenia zaprawa fugowa, z efektem perlenia. Dzięki zastosowaniu technologii Hydrodur fuga jest łatwa w czyszczeniu, działa antybakteryjnie.
Szczególnie do spoinowania chłonnych płytek ceramicznych, o szerokości spoin 1-5 mm w pomieszczeniach i na zewnątrz, na ścianach i podłogach. Na podłogi ogrzewane i szczególnie wskazana w pomieszczeniach wilgotnych i mokrych. Można również używać do słabo chłonnych płytek (np. gresu itp.).
- Produkt o niskiej zawartości chromianów, zgodnie z Dyrektywą 2003/53/EWG.
- Zgodna z klasyfikacją CG2 wg normy PN-EN 13888.
- Elastyczna
- Wiąże bez powstawania pęknięć i plam - Delikatna i gładka powierzchnia spoiny - Na ogrzewanie podłogowe
- Do spoin o szerokości 1-5mm - Na ściany i podłogi
- W pomieszczeniach i na zewnątrz - Czas dojrzewania 3-5 minut
- Czas użycia ok. 2 godziny; związanej zaprawy nie należy uzdatniać do ponownego użycia przez dodanie wody lub zmieszanie ze świeżą zaprawą.
- Możliwość chodzenia: Po ok. 12 godzinach - Możliwość obciążania: Po ok. 48 godzinach
- Dane czasowe Odnoszą się do normalnego zakresu temperatur +23 °C, przy względnej wilgotności powietrza 50%; wyższe temperatury
skracają, niższe wydłużają podane dane czasowe.
- Temperatura stosowania Od +5 °C do +25 °C (podłoże, materiał, powietrze)
- Zużycie: Ok. 0,5 kg/m2 przy płytkach formatu 15x20cm i szerokości spoiny ok. 3 mm ok. 0,3 kg/m2 przy płytkach formatu 20x30cm i szerokości spoiny ok. 3 mm
- Narzędzia: Mieszadło śrubowe, nierdzewna kielnia, paca do spoinowania, gąbka i zestaw rolkowy do zmywania
- Czyszczenie narzędzi: Wodą, bezpośrednio po zakończeniu pracy
- Składowanie: W zamkniętym, oryginalnym opakowaniu, w suchym miejscu, na paletach, ok. 18 miesięcy od daty produkcji.
5.8. Roboty wykładzinowe PCV - podłoża 5.8.1. Wymagania dotyczące podłoży.
Przy montażu elastycznych wykładzin podłogowych bardzo ważną czynnością jest dokładna kontrola podłoża i ustalenie jego stanu pod katem nastepujacych parametrów:
- wytrzymałości, szczególnie przy intensywnym obciażeniu posadzki,
- równości, aby można było wyliczyc ilość potrzebnych mas wyrównawczych,
- wilgotności, co ma istotne znaczenie dla prawidłowego i długotrwałego przylegania wykładziny do podłoża. Gdy podłoże jest usytuowane bezpośrednio na gruncie, pod warstwą betonu należy wykonać izolacje przeciwwilgociowa.
Podłoże pod elastyczne wykładziny podłogowe Gamrat musi być:
- wytrzymałe i odporne na naciski występujące w czasie eksploatacji podłóg, - suche - maksymalna dopuszczalna wilgotność podkładu cementowego mierzona metoda CM nie może przekraczac 2,5 %,
- bez rys i spękań - wszystkie uszkodzenia muszą być naprawione przed wykonaniem warstwy wygładzającej,
- gładkie - na powierzchni nie mogą występować żadne zgrubienia, a całość powinna być wygładzona za pomoca masy wyrównawczej.
- równe oraz poziome - maksymalna odchyłka od prostoliniowości nie może przekraczać 1 mm na odcinku 1 m i 2 mm na odcinku 2 m.
- czyste i niepylace - powierzchnia powinna być wolna od kurzu i innych zanieczyszczeń (farby, zaprawa, lepik, itp.).
Do układania wykładzin podłogowych Gamrat można przystapić po:
- zakończeniu wszystkich prac wykończeniowych, z malarskimi włącznie, oraz prac instalacyjnych,
- wyschnieciu tynków i mas szpachlowych na ścianach i sufitach,
- sprawdzeniu szczelności urzadzeń grzewczych i sanitarnych, a także stolarki okiennej, - sprawdzeniu, czy kolor wyrobu i jego ilości są zgodne z zamówieniem, czy towar nie jest uszkodzony i pochodzi z jednej partii produkcyjnej.
W pomieszczeniach, w których ma być przyklejana wykładzina Gamrat, nie należy wykonywać żadnych prac dodatkowych mogących spowodować zabrudzenie, wzrost wilgotności powietrza lub też zawilgocenia ścian lub podłoża.
Wykładzine Gamrat należy układać w pomieszczeniach, w których panują nastepujace warunki:
- temperatura otoczenia 17 – 25 °C - temperatura podłoża 15 – 22 °C
- wzgledna wilgotność powietrza max. 75%.
Wszystkie materiały (wykładzina, listwy, klej) powinny pozostać przez 24 godz. w
pomieszczeniu, w którym panują opisane powyżej warunki. Wykładzine należy rozwinąć w celu dokładnego dopasowania do podłoża.
Nie należy instalowac wykładzin na następujących pokryciach podłogowych: wykładziny dywanowe, linoleum, wykładziny z PCW, wykładziny gumowe.
5.8.2. Wykonanie podłoża
Najważniejszym elementem w procesie instalacji wykladzin jest właściwe przygotowanie
podloża. Gwarantuje ono długoletnią i bezproblemową eksploatację podlogi. Podłoże pod finalne pokrycie posadzki musi być suche, czyste, odpowiednio równe i wytrzymałe na obciazenia skupione. Dla uzyskania niezbednej gładkości i równości wymagane jest wygladzenie powierzchni masą samopoziomującą. Podłoża (szlichty) zbudowane są z frakcji dużo wiekszych (piach) niż frakcja mas samopoziomujących (frakcja podobna do mąki). W przypadku nie stosowania mas samopoziomujących, w trakcie nanoszenia kleju, dochodzi do wyczesywania słabiej związanych ziarenek piachu, które są nie do zauważenia w kleju, natomiast po przyklejeniu wykladziny PCV lub linoleum są widoczne na ich powierzchni. Ma to wplyw na efekt estetyczny i znacząco przyśpiesza zużycie wykladziny. Reasumując, warto zaznaczyć, że prawidłowo przygotowane podłoże
decyduje, o powodzeniu całego przedsięwzięcia, jakim jest instalacja podlóg w obiekcie.
5.8.3. Wykonanie podłoża - warstwa gruntująca
Do gruntowania podłoża użyć preparatu gruntującego PRIMER G 1.Własności
PRIMER G jest dyspersyjnym środkiem impregnacyjnym na bazie żywic syntetycznych wzmacniającym podłoże, zwiększającym przyczepność dla klejów, szpachlówek, tynków, farb i klejów do płytek ceramicznych. Jako środek gruntujący do samowyrównujących się szpachlówek jak: ULTRAPLAN, PLANOLIT, PIANODUR, PIANODUR, NIVORAPID, NOVOPLAN 21. Zapobiega powstawaniu baniek powietrza i zbyt szybkiemu wiązaniu wody przy wyrównywaniu podłoża. Nie zawiera rozpuszczalników, można go zatem bez przeszkód stosować w pomieszczeniach zamkniętych, jest produktem niepalnym. Nie stosować na podłożach z kapilarnym podciąganiem wody.
PRIMER G należy przed użyciem dokładnie wymieszać. Nanosić go obficie i równomiernie szczotką do malowania. Nie stosować w ilościach, która wytworzy błonę, w wypadkach tych rozcieńczyć wodą w zależności od wilgotności i chłonności podłoża.
PRIMER G należy sprawdzić pod względem umocnienia i utwardzenia się przez próbę drapania. Dopiero po utwardzeniu się powłoki gruntowej można przystąpić do dalszych prac.
2. Zastosowanie
- środek zwiększający przyczepności szpachlówek na powierzchniach gipsowych, cementowych, asfaltowych, ceramicznych z kamienia naturalnego,
- środek poprawiający przyczepność szpachlówek do wszystkich chłonnych podłoży oraz regulujący chłonność podłoż cementowych.
- do umacniania i gruntowania podłoży z płyt kartonowo-gipsowych przed układaniem płytek ceramicznych,
- jako warstwa szczepna przy tynkach gipsowych nanoszonych agregatem, - w celu wyregulowania chłonności podłoży cementowych i gipsowych.
-środek do gruntowania podłoży cementowych zwartych i gładkich przed naniesieniem szpachlówek MAPEI (patrz produkty do przygotowania podłoży).
3. Dane techniczne - konsystencja: ciekła - kolor: niebieski
- temperatura przerabiania:od + 5C do + 40C - minimalny czas twardnienia:2 godziny
- ciężar właściwy: 1,01 g/cm3 - wartość pH: 7,6
- zawartość ciał stałych: 20%
- dopuszczalny okres magazynowania: 12 miesiące w oryginalnie zamkniętych opakowaniach. Chronić przed mrozem.
- szkodliwość wg normy CEE 88/379: nie - EMICOD: EC1 – bardzo niska emisja - kod celny 3903/9000/0
- odporność na starzenie: bardzo dobra
- odporność na oleje i rozpuszczalniki:średnia - odporność na kwasy i ługi: dobra
- odporność na temperaturę: od -5C do +80C
- zużycie: zależy od porowatości i chłonności podłoża ok. 100 - 200 g/m2.
5.8.4. Wykonanie podłoża - warstwy wygładzającej z masy samopoziomującej Novoplan 21
NOVOPLAN 21 jest samopoziomującą szybko wiążącą masą szpachlową o doskonałej rozlewności do wygładzania i wyrównywania normalnych podkładów stosowanych w budownictwie, łącznie z jastrychami ogrzewanymi, o grubości pojedyńczej warstwy od 1 do10 mm.
Nadaje się do wyrównywania podkładów obciążanych wózkami na kółkach wg DIN 68 131 / Normy Austriackiej 5208, jak również do ogrzewania podłogowego i może być stosowany z wszystkimi wykładzinami tekstylnymi , elastycznymi i ceramicznymi.
1.WŁAŚCIWOŚCI TECHNICZNE
PARAMETRY TECHNICZNE I WŁAŚCIWOŚCI PRODUKTU:
Trwałość podczas składowania: 12 miesięcy w zamkniętym oryginalnym opakowaniu, w miejscu suchym i zimnym.
Oznakowanie według:
- GGVS/ADR: Nie jest materiałem niebezpiecznym
- VbF: Nie dotyczy
- GefStoffV: Nie wymaga oznakowania
- GISCODE: ZP1, “niewielka zawartość chromianów” według TRGS 613
Oznakowanie celne 3824 50 90
DANE APLIKACYJNE w temperaturze +23°C i wilg. wzgl. 50%
Skład mieszanki: Ok. 6,5 l wody na 25 kg NOVOPLAN 21 Grubość pojedynczej warstwy: 1 -10 mm
Właściwości samo wyrównujące: Tak Gęstość świeżej zaprawy: 2,0 g/cm3
PH: Ok. 12
Czas urabialności: Ok. 20-30 min.
Minimalna temperatura stosowania Powyżej +5°C
Początek twardnienia: Ok. 50-70 min.
Przydatność do chodzenia: Po ok. 3-4 godz.
Przydatność do układania okładzin: Po ok. 24 godz.
Ogrzewanie podłogowe: Nadaje się
Przejezdność wózków na kółkach: Nadaje się
(Kółka wg DIN 68 131/Ö-Norm 5208) CHARAKTERYSTYKA MECHANICZNA
Wytrzymałość na ściskanie:
- Po 28 dniach: Powyżej 25 N/mm2
Wytrzymałość na rozciąganie przy zginaniu:
- Po 28 dniach: Ok. 6,2 N/mm2 Wytrzymałość na ścieranie wg Taber’a (tarcza
szlifierska H22-550g-200 obrotów)
- Jako ubytek masy (po 28 dniach): 3,5 g
NOVOPLAN 21 można stosować bez rys o pojedynczej grubości warstwy do 10 mm.
2.WAŻNE WSKAZÓWKI
- Najlepsze warunki przerobu stanowi temperatura od + 15°C do + 35°C i wilgotność względna powietrza poniżej 75%
- Niższe temperatury i wysoka wilgotność powietrza przedłuża, a wyższe temperatury i niska wilgotność powietrza skraca czas wiązania.
- Nadaje się tylko do stosowania wewnątrz pomieszczeń.
- Chronić świeżo położoną warstwę masy szpachlowej NOVOPLAN 21 przed działaniem podwyższonej temperatury, bezpośrednim nasłonecznieniem i prądami powietrza.
- Nie mieszać z innymi masami szpachlowymi.
- Nie stosować pod parkiet klejony.
3.Przygotowanie masy samopoziomującej
25 kg NOVOPLAN 21 należy wymieszać z 6,5 litrami zimnej czystej wody.
Dla otrzymania jednolitej, pozbawionej grudek masy zaleca się stosowanie mieszalnika o maksimum 600 Obr/min. z odpowiednim mieszadłem (najlepsze jest mieszadło dwutalerzowe). Zmieszany z wodą, NOVOPLAN 21 daje płynną, o bardzo dobrych właściwościach przerobowych, szybko wiążącą i o skompensowanym skurczu masę szpachlową o doskonałej rozlewności i przyczepności do podłoża.
Po upływie czasu dojrzewania, kilku minut, masę ponownie wymieszać.
4.Nakładanie
Wymieszaną masę szpachlową nakłada się na przygotowane podłoże, możliwe jest stosowanie rakli o pojedynczej grubości warstwy 1-10 mm. Na dużych powierzchniach NOVOPLAN 21 można nakładać także maszynowo. Czas urabialności NOVOPLAN 21 do ok. 30 min. Nie stosować w temperaturach poniżej + 5°C.
Uwagi końcowe:
a. Dylatacje znajdujące się w podłożu należy ponownie naciąć.
b. Wyoblenia styku posadzki i ściany wykonać z masy szpachlowej Novorapid i listew wyobleniowych 15x15 mm.
c. Po wyschnięciu masy szpachlowej całą powierzchnię przeszlifować i dokładnie odkurzyć.
5.9. Roboty wykładzinowe - wykładziny PCV 5.9.1 Rodzaj wykładzin - Gamrat - Norma 43 1. Miejsce - szatnia nr 323
2. Kolorystyka - do ustalenia z inwestorem
3. Charakterystyka wykładziny Gamrat Norma 43
Wykładzina prasowana o własnościach rozpraszania ładunków elektrostatycznych.
Posiada wzór bezkierunkowy. Produkowana w arkuszach. Zabezpieczona poliuretanem PUR. Odporna na działanie mikroorganizmów. Przeznaczona do stosowania w obiektach użyteczności publicznej o bardzo dużym natężeniu ruchu, również w pomieszczeniach przeznaczonych na stały pobyt ludzi, w pomieszczeniach przemysłu lekkiego o wysokiej intensywności użytkowania.
4. Parametry techniczne Lata gwarancji -15
Zabezpieczenie powierzchni Poliuretan PUR
Klasyfikacja użytkowania PN-EN 649+PN-EN 685 34/43 Certyfikat Zgodności WE PN-EN 14041 1488-CPD-0017/W
Klasyfikacja w zakresie reakcji na ogień PN-EN 13501-1 Bfl-s1 Ocena higieniczna - Pozytywna
Zachowanie elektryczne PN-EN 14041 Antystatyczna i rozpraszająca Rezystancja elektryczna PN-EN 1081 <= 109OM
Napięcie elektrostatyczne PN-EN 1815 <= 2kV Odporność na poślizg PN-EN 14041 Klasa DS
Dynamiczny współczynnik tarcia (wzdłuż / w poprzek) PN-EN 13893 0,37 / 0,34 Grubość całkowita PN-EN 428 mm 2,0
Grubość warstwy użytkowej PN-EN 429 mm 2,0 Ciężar PN-EN 430 kg/m2 2,6
Szerokość rulonu PN-EN 426 m 2 Długość rulonu PN-EN 426 m 20
Odporność na ścieranie PN-EN 660-1 - Grupa T Wgniecenie resztkowe PN-EN 433 mm 0,04
Stabilność wymiarów po działaniu ciepła PN-EN 434 % <=0,4 Zwijanie się po działaniu ciepła PN-EN 434 mm <=8
Odporność na światło PN-ISO 105-B02 - >7 Elastyczność PN-EN 435 - Dobra
Odporność chemiczna PN-EN 423 - Dobra
Odporność na mikroorganizmy PN-EN ISO 846 - Tak
Odporność na oddziaływanie krzesła na rolkach PN-EN 425 - Dobra
Możliwość stosowania w pomieszczeniach z ogrzewaniem podłogowym -Tak 5.9.2. Układanie wykładziny
Jeżeli warunki podłoża i otoczenia umożliwiają, należy ustalić kompozycję kolorystyczną, którą chcemy wykonać w pomieszczeniu. W czasie analizowania projektu należy zwrócić uwagę czy poszczególne kolory są zaprojektowane w ilości dostępnej w opakowaniach jednostkowych. Zaprojektowanie jednego elementu o powierzchni 2 m2 zmusi do zakupu np. 24 m2 wykładziny. Nadmiar będzie wykorzystany dopiero przy realizacji kolejnej inwestycji, co wiąże się z poniesieniem kosztów magazynowania.
Na przygotowanym podłożu należy wyznaczyć w skali 1:1 wszystkie linie łączeniowe zgodnie z opracowanym projektem kolorystycznym.
Wykładzinę dokładnie dociąć do linii wyznaczonych na podłożu. Montaż rozpocząć od krawędzi ściany położonej najdalej od wejścia.
Wykonanie posadzki polega na przyklejeniu wykładziny całą powierzchnią do podłoża . Klej rozprowadzić za pomocą pacy ząbkowanej typu A3, gdy uzyska odpowiednią siłę klejącą (ok. 10 – 15 min od jego nałożenia) należy dokładnie docisnąć wykładzinę do podkładu, a następnie całą powierzchnię przewalcować wałkiem dociskowym o ciężarze ok. 50 - 70 kg.
Przygotowanej posadzki nie należy użytkować przez co najmniej 48 godziny.
5.9.3. Klejenie wykładzin PCV
Do klejenia wykładzin użyć kleju Ultrabond Eco 380 1. Właściwości
Ultrabond Eco 380 jest bezrozpuszczalnikowym klejem na bazie syntetycznego polimeru w dyspersji wodnej, dostepnym w postaci łatwej do rozprowadzania pasty.
Charakteryzuje się bardzo niską emisją lotnych związków organicznych (EMICODE EC 1). Produkt jest przeznaczony do klejenia każdego typu wykładzin podłogowych PVC.
Jest szczególnie polecany ze wzgledu na bardzo latwe rozprowadzanie oraz bardzo mocne wiązanie początkowe, które pozwala uniknąć odkształceń sprężystych
przyklejanego materiału. Ultrabond Eco 380 zachowuje właściwości klejące przez długi czas (klejenie wykładziny może być przeprowadzone do 70 minut od aplikacji kleju, przy temperaturze +23°C). Po utwardzeniu, Ultrabond Eco 380 tworzy wytrzymałą, elastyczną warstwe, dzieki czemu można go stosować na każdym rodzaju podłoża. Moze być
stosowany do podłóg obciążonych intensywnym ruchem pieszym i kołowym oraz na
posadzkach z ogrzewaniem podłogowym. Klej ten może być przechowywany bez szczególnych środków ostrożności w zamkniętym opakowaniu, suchym miejscu i w dodatniej temperaturze.
2. Zastosowanie
Wysokiej klasy klej dyspersyjny o bardzo niskiej emisyjności do klejenia wewnątrz budynków:
- winylowych jednorodnych i niejednorodnych okładzin w arkuszach lub płytkach na podłogach lub ścianach;
- półelastycznych płytek winylowych;
- wszystkich typów wykładzin na podkładzie lateksowym, PVC i pianki poliuretanowe 3. Przygotowanie podłoża
Podłoża muszą być równe, suche, chłonne, odporne na siły ściskające i rozciagające, odkurzone, pozbawione luźno związanych części, pęknięć, farb, wosków, olejów, rdzy i śladów gipsu oraz innych produktów utrudniających wiązanie. W przypadku podłoży nie chłonnych należy przestrzegać zaleceń co do czasu oczekiwania znajdujących się w karcie technicznej. Generalna zasadą jest, że poziom wilgotności podłoża, nie powinien być wyższy niż 2,5 do 3% dla podkładów cementowych i 0,5% dla podkładów gipsowych lub anhydrytowych. Ważne jest, aby podkład był zabezpieczony przed podciąganiem wilgoci z podłoża. Podkłady pływające mocowane na lekkim betonie lub materiałach izolacyjnych oraz podkłady układane bezpśrednio na gruncie muszą być odizolowane od podłoża przy użyciu izolacji paroszczalnej. W przypadku podłoży, które nie są
dostatecznie gładkie należy zastosować odpowiednią samopoziomującą masę szpachlową, aby przygotować powierzchnie do instalacji wykładziny.
4. Sposów użycia
Przed użyciem należy dobrze rozmieszać klej w wiaderku. Za pomocą odpowiedniej pacy zebatej (w zależności od podłoża i materiału okladzinowego, należy użyć pacy numer 1 lub 2), nanieść na podłoże wymaganą ilość produktu Ultrabond Eco 380 i rozprowadzić klej w równomiernej warstwie. Przed aplikacją należy upewnić się, że podłoże posiada odpowiednie parametry.
5. Uwagi zalecenia
- Wykladziny należy ukladać w temperaturze pomiedzy +15°C a +25°C.
- Nie nalezy kleić wykładzin na podłożach, które nie są zabezpieczone przed podciąganiem wilgoci
- Na powierzchniach nie chłonnych, wykładziny można układać tylko, gdy woda zawarta w Ultrabond Eco 380 wyparuje a powłoka stanie się transparentna.
- W przypadku, gdy wykładziny zawierają wysoki poziom plastyfikatorów, (pianka PCV, wysokoelastyczne materialy stosowane do posadzek sportowych, itd.) należy stosować Adesilex V4 lub Ultrabond Eco V4 SP.
4. Dane techniczne
Konsystencja: kremowa pasta.
Kolor: jasnobeżowy.
Zapalność: nie.
Temperatura stosowania: od +15°C do +35°C.
Czas oczekiwania: ok. 10-20 min.
Czas schnięcia otwartego: 70 minut.
Ruch pieszy: po 3-4 godzinach.
Pełne obciażenie: po 48 godzinach.
EMICODE: EC1 Plus - bardzo niska emisja.
Przechowywanie: 12 miesięcy. Chronić przed mrozem.
Nakladanie: paca zebata.
5.9.4. Spawanie na gorąco wykładziny Norma 43.
Spawanie styków można rozpocząć po upływie 24 godzin od przyklejenia wykładziny.
Zbyt wczesne przystąpienie do pracy stwarza niebezpieczeństwo odspajania się
wykładziny na stykach w skutek działania wysokiej temperatury na niecałkowicie związany klej. Styki wykładziny zafrezować za pomocą ręcznej lub automatycznej frezarki, a następnie w powstałe wyżłobienie wprowadzić na gorąco sznur spawalniczy.
Do spawania wykładzin zaleca się sznur o średnicy 4 mm produkcji Gamrat S.A.
Po wykonaniu spawania nadmiar sznura należy ściąć, aby tworzył z wykładziną jedną powierzchnię. Ścinanie sznura wykonujemy w dwóch etapach:
- wstępne ścinanie spawu należy wykonać specjalnym nożem z nałożoną prowadnicą lub za pomocą specjalnego ścinacza. Ścinanie prowadzimy w taki sposób, aby sznur został ścięty ok. 1 mm nad powierzchnią wykładziny. Ścinanie to można wykonywać, gdy wykonany spaw jest jeszcze ciepły,
- właściwe ścinanie spawu należy wykonać nożem bez prowadnic zwracając uwagę, aby nie uszkodzić brzegów wykładziny. Ścinanie to należy prowadzić dopiero po całkowitym wystygnięciu spawu.
5.9.5. Utrzymanie w czystości i konserwacja
Wykładziny PCV używane w miejscach o dużym natężeniu ruchu, wymagają prawidłowej i regularnej konserwacji. W tym celu należy wykonać:
- czyszczenie początkowe – po ułożeniu powierzchnię wykładziny należy dokładnie zmyć środkami do czyszczenia wykładziny z PCV,
- pierwsza konserwacja – po umyciu i wyschnięciu wykładzinę należy zakonserwować nakładając min. dwie warstwy odpowiedniego środka do konserwacji,
- konserwacja bieżąca – zakonserwowana wykładzina wymaga bieżącej pielęgnacji polegającej na zamiataniu i okurzaniu, a także myciu roztworem środka do konserwacji w rozcieńczeniu 0,5 – 2,0 %,
- konserwacja okresowa – w miejscach większej eksploatacji np. na ciągach
komunikacyjnych konserwacja zużywa się szybciej niż w miejscach słabiej używanych.
Częściowo zużytą lub bardzo zniszczoną konserwację można odnowić. W tym celu należy całkowicie usunąć zniszczoną powłokę nanosząc środek zmywający. Następnie całą posadzkę dokładnie umyć i ponownie zakonserwować nanosząc min. dwie warstwy jak przy pierwszej konserwacji.
5.10. Osprzęt elektryczny
5.10.1.Oprawy jarzeniowe rastrowe Rubin 236 Ppar -100-EVG 1. Miejsce - sztnia nr 323
2. Charakterystyka techniczna
Oprawa wnętrzowa rastrowa do montażu nastropowego do sufitów stałych, z rastrem PPAR 100, zapłonem elektronicznym EVG
- Zastosowanie: Oświetlenie wewnętrzne, w obiektach użyteczności publicznej typu:
banki, biura, hotele, sklepy, szkoły, tam gdzie wymagany jest wysoki poziom natężenia oświetlenia.
- Material: korpus z blachy stalowej malowanej proszkowo, raster z aluminium wysokiej czystości
- Zródła swiatła: swietlówki liniowe 36 W T8 G13
- Możliwość montażu na podłożu o normalnym stopniu palności - Stopien szczelnosci: IP 20
- Inne dane opisowe: Możliwość zastosowania tych opraw z różnymi rodzajami rastrów . Specjalna konstrukcja reflektora i zastosowany material ograniczaja odbicie olśnieniowe.
- Kolor: biały
- Wymiary: długość: 1239 mm, szerokość: 337 mm, wysokość: 85 mm - Normy: PN-EN 60598-2-22, PN-EN 55015, PN-EN 61547, PN-EN 6100
5.10.2. Węzeł sanitarny- zastosować oprawy- plafoniery o IP- 54 ze świetlówkami kompaktowymi - wybór inwestora
5.10.3. Osprzęt: wyłączniki p/t, gniazda p/t podwójne ze stykiem ochronnym
5.10.4. Do wentylacji pomieszczenia prysznicy zastosować wentylatory ścienne MURO
standard f-my Danfos
5.11. Roboty malarskie wewnetrzne
5.11.1. Warunki przystąpienia do robót malarskich
Do wykonywania robót malarskich można przystąpić po całkowitym zakończeniu poprzedzających robót budowlanych oraz po przygotowaniu i kontroli podłoży pod malowanie.
5.11.2. Wymagania dotyczące podłoży pod malowanie
a)Nowe niemalowane tynki powinny odpowiadać wymaganiom normy PN-70/B-10100.
Wszelkie uszkodzenia tynków powinny być usunięte przez wypełnienie odpowiednią zaprawą i zatarte do równej powierzchni. Powierzchnia tynków powinna być pozbawiona zanieczyszczeń (np. kurzu, rdzy, tłuszczu, wykwitów solnych).
b)Tynki malowane uprzednio farbami powinny być oczyszczone ze starej farby i wszelkich wykwitów oraz odkurzone i umyte wodą. Po umyciu powierzchnia tynków nie powinna wykazywać śladów starej farby ani pyłu po starej powłoce malarskiej.
Uszkodzenia tynków należy naprawić odpowiednią zaprawą.
c)Wilgotność powierzchni tynkowanych przewidzianych pod malowanie farbami emulsyjnymi powinna być nie większa niż 4% masy , a farbami syntetycznymi nie większa niż 3%masy
d)Wystające lub widoczne nieusuwalne elementy metalowe powinny być zabezpieczone antykorozyjnie.
5.11.3.Warunki prowadzenia robót malarskich Roboty malarskie powinny być prowadzone:
- w temperaturze nie niższej niż +5°C, z dodatkowym zastrzeżeniem, że w ciągu doby nie nastąpi spadek temperatury poniżej 0°C,
- w temperaturze nie wyższej niż 25°C, z dodatkowym zastrzeżeniem, by temperatura podłoża nie przewyższyła 20°C (np. w miejscach bardzo nasłonecznionych).
- prace malarskie na elementach metalowych można prowadzić przy wilgotności względnej powietrza nie większej niż 80%.
- przy wykonywaniu prac malarskich w pomieszczeniach zamkniętych należy zapewnić odpowiednią wentylację.
- roboty malarskie farbami, emaliami lub lakierami rozpuszczalnikowymi należy prowadzić z daleka od otwartych źródeł ognia, narzędzi oraz silników powodujących iskrzenie i mogących być źródłem pożaru.
- elementy, które w czasie robót malarskich mogą ulec uszkodzeniu lub zanieczyszczeniu, należy zabezpieczyć i osłonić przez zabrudzeniem farbami. Prace malarskie należy prowadzić zgodnie z instrukcją producenta farb
5.11.4. Wymagania dotyczące powłok malarskich
1. Wymagania w stosunku do powłok z farb dyspersyjnych Powłoki z farb dyspersyjnych powinny być:
- niezmywalne przy stosowaniu środków myjących i dezynfekujących, odporne na tarcie na sucho i na szorowanie oraz na reemulgację,
- aksamitno-matowe lub posiadać nieznaczny połysk,
- jednolitej barwy, równomierne, bez smug, plam, zgodne ze wzorcem producenta i dokumentacją projektową,
- bez uszkodzeń, prześwitów podłoża, śladów pędzla,
