Ewa TOMCZY'KOWA
o trylobicie Acasłella prima n. sp.
WSTĘP
Opracowanie mmeJsze obejmuje opis nowego gatunku trylobita Acastella prima n. sp., którego występowanie zostało stwierdzone w otworze Lębork w osadach górnego syluru, w stropie warstw sie- dleckich poziomu Monograptus formosus. Jest to forma stojąca na po- graniczu dwóch rodzajów, a mianowicie: Acaste i Acastella. Autorka podaje tu opis tej formy oraz przeprowadza porównanie z gatunkami najbardziej do niej zbliżonymi.
WYSTĘPOWANIE STRATYGRAFICZNE
W wierceniu Lębork w północnej Polsce, na głębokośc~ od 1047,0 do 1062,7 m, gdzie występują utwory iłowców częściowo wapnistych, odpo-
wiadających górnej części poziomu Monograptus formosus, po raz pierw- szy ~twierdzono obecność trybolita, który może stanowić pośrednie ogni- wo między dwoma rodzajami: Acaste i Acastella. W warstwach leżących niżej występuje Acaste dayiana R. et E. R i c h t e r, natomiast kilka metrów wyżej, bo już od głębokości 1058,2 m stwierdzono obecność
AcasteZla spinosa (S a l t e r), z wyraźnymi kolcami policzkowymi, do-
chodzącymi do 1 mm długości.
Zasięg Acastella prima n. sp. wiąże się ściśle ze stropem warstw sie- dleckich, odpowiadającym górnej części środkowego ludlowu i odnosi
się do pogranicza zasięgów graptolitów Monograptus for.mosus B o u
c
e ki Pristiograptus ultimus (P e r n e r), z uwagi na co sygnalizowano już
jej obecność (E. Tomczykowa, H. Tomczyk 1961). Ponadto wartość stra- tygraficzna gatunku AcasteIla prima tym bardziej wzrasta, że jej zasięg
pionowy jest dużo mniejszy od zasięgu graplolita Monograptus formosus i innych, nie opracowanych dotychczas, zbliżonych do niego form (H. Tomczyk, 1960).
AcasteUa prima n. sp. nie została stwierdzona dotychczas w żadnym
innym wierceniu na obszarze Polski, ani nie jest znana z obszaru Gór
Świętokrzyskich. Jedynie podawana z wiercenia w Łebie przez F. Dahl-
o trylobicie Acastella prima n.sp. 261
. griina i O. Seitza (1944) Acaste downingiae (M U r C h i S O n), której wy-
stępowanie stratygraficzne związane jest z poziomem Monograptus for-'
m08U8 (H. Tomczyk, 1960), a więc analogicznie jak w Lęborku. może być odpowiednikiem opisanej tu Acastella prima n. sp.
OPIS
Fam1J.la: Dalmanitutae V o g d e s, 1890 Bubfam1lla: ACIIBtat-'inae S t r u v e, 1958
Genus: AcaateZla R e e d, 1925
Acastella prima !D~. (Fig. 10, c; tabl. r, ng. 2-7)
Holotypus: kranii.di.um, przedstawiOlIle na tab'l. l, fig. 2'----4.
Stratum typicum: górne wa:rs;twy siedleclde, poziom Monograptus formosus - odpoWoiednik Stropu środkowego ludlowu.
Locus typicus: wi.e:reende LęIbook, zachodnia k:traiwędź iplaltformy wschodlliio- europejslkiej, lPóllnocna Po!lska.
Derivatio nominis: prima = piat"WlltLa ..:..- gatunek o na.jnliż:sĄym zasięgu straty ...
gmfiC2ilym dla· tego rodzaju.
1\1[ a t e il" d a ł: 3 niakompletlne kranidia, 1 n,iekomplebny cefalOlIl jako negatyw, 2 polk2'Jk:i ruchome, 1 toraks z pygii.diwn i z zaChOlWanym pancerzem, oraz 2 pygidIia nii.ek<l'llllPletne z pancerzem.
iD i a g !D' o z a: Glabe11la z przodu szerOka i zao'kTągIOlIla. Bruzdy grzbietowe odchylają się <Id osi na zewnątrz pod kątem około .200• Bruzdy boczne SI i S2 krótkie i prawie równoległe do bruzdy potylicznej, S3 z przodu łukiem wygięte
ku tyłowi, łączą się z bruzdami grzebietowymi przy przednim krańcu oka. Płat
powiekowy lekko nachylony ku bruzdom grzebietowym. Na krawędzi poli'Czka
wyraźny guzek 'skierowany ku tyłOWi, odpowiadający kokom u młodszych form AcasteUa.
Wym,iary w lllIm:
Głabella l II Pygidium I II Toraks
szerokość 5,5 5,0 szerdkość 8,0 5,5 szerokość 10,0
s.zerolro6ć z tylu 3,5 2,8 długość 5,0 3,5 długość 9,0
długość 5,5 5,0 szerokość osi (tr.) 2,5 2,0 szerokość osi (tr.) 2,6
O P i s: CefalO'n półkolisty, glabella z przodu szeroka i zaokrąglona,
Bruzdy grzbietowe głębokie i wąskie odchylają się od osi na zewnątrz
pcd :kątem okO'ło 20°. Płat czołO'wy duży. Bruzdy boczne S1 i S2 wąskie
i prawie równO'ległe dO' bruzdy potylicznej, są tej samej głębokO'ści cO' S3, które z przodu wyginają się łukiem ku tyłowi i łączą się z bruzdami grzbietO'wymi przy przednim krańcu O'ka. Płaty boczn€ L1 stanO'wią 1/2 szerO'kO'ści L2, .a te z kO'lei 1/2 szerO'kości L3. Pierścień PO'tyliczny wąski,
w środkowej części wygięty nieco ku tyłowi. Płat powiekowy lekko pochylO'ny w kierunku bruzd grzbietowych. Przedni brzeg policzka sta-
łegO' O'dchodzi na zewnątrz prawie linią prostą. Tylny brzeg opada lekko ku tyłowi, a następnie linią wygiętą esowato przebiega do kąta policz- kowegO', gdzie tworzy wyraźny guzek skierowany ku tyłowi.
262 Ewa Tomczykowa
Toraks składa się z 11 segmentów. Oś stanowi prawie 1/, maksymal- nej szerokości toraksu. Bruzdy grzbietowe głębokie i wąskie. Plewy
żakończone w tylnej części, podobnie jak kąty policzkowe, wyraźnymi
guzkami.
Pygidium małe o kształcie trójkątnym. Oś zwężająca się stożkowato złożona z 7 pierścieni nie dochodzi do brzegu pygidium. Bruzdy grzbie- towe bardzo wąskie i głębokie. Pleury złożone z 5 żeber nie dochodzących
do brzegu pygidium, szybko zwężających się ku tyłowi. Tylny brzeg pygidium ostro zakończony ..
Cała powierzchnia pancerza pokryta jest drobną i gęstą granulacją.
A E c D
~~~~
• • ~
Fig. 1. Schemat porównawczy niektórych gatunków rodzaju Acaste i Acastella Diagramcomparing several species of genera Acaste and AcasteZla
. A, a - Aooate doumłngCae (M u r c h l B o n. 1839) - wenlok (Wenlock L1mestone) DudJey. England. Ce!alon l pyg1dJum na podstaWie rysunku z pracy Treat1se on Inverte- brata Paleontology, P.O. Arthropoda l. Trllobltomorpha, str. 489, fig. 387 (X 2); B, b - Aooate ttaVUlna R. et E. R 1 c h t e r, 1954 - Dle TrUoblten des Ebbe-Sattels, str. 25, :tlg. 'a, b, środkowy ludlow, KObb1nghAuser-Sclllchten, Ebbe-Sattels (ZWiększone X 2)' C, c - Acastel14 prima n.sp. strop środkowego ludlowu, pOZiom Monograptu.1I lormOllWl:
wlercen1e Lębork, rysunek wykonany na podstawie paru okazów, częśclowo l!nterpreto- wany (ZWiększone X 2); D - AcasteZ14 spł1lO8a (Salter, 1864) - A Monograph of British Trllobltes. Palaeont. SOC., str. 27, fig. 7, Uppęr LudJovian, Whltcllffe, S'hropshlre (wlelk. nat.).
A. a - Aooat8 downingCae (M u r c h 1 s o n, 1839) - Wenlock L1me9tone, Dudley·, England.
Cephalon and pyg1d1um on the basls of a drawing fram paper: Treatlse on Inverte- brata Paleontology, P. O. Arthropoda l. TrUobltomorpha, p. 489, F'1g. 387. (X 2); B, b -
Acaste ttayłana R. et E. R l c h t e r, 1954 - Dle Trlloblten des Ebbe-Sattels, p. 25, F'1g. 4 a, b. Wddle Ludlovlan, KObblnghl!.user-Bchlchten, Ebbe-Battels (enlarged X 2);
C, c - Acastel14 prima n..sp. top ot Mlddle LUdlovlan, zone Monograptu.s lormolJ'LUJ bore-hole Lębork, drawIng prepared on bas1s ot several 8pec1mens, partly 1nterpreted (enlarged X 2); D - Acastella spłll08a (S a l t e r, 1864) - A Monograph ot British Trllobltes. Palaeont. 8oc., p. 27, Fig. 7, Upper Ludlovia.n, Whltcl1ffe, Shropshlre (nat. s.1ze).
P O rów n a n i e: Obserwacje autorki przeprowadzone. nad więk
szością znanych form z rodzaju Acaste i AcasteUa pozwalają stwierdzić między gatunkami obu tych rodzajów bardzo duże podobieństwo, które
podkreśla jeszc.ze nowy opisany ,wyżej gatunek. Acastella prima n. sp.
charakteryzuje się bowiem zaczątkowymi kolcami policzkowymi i ostro
zakończonym tylnym końcem pygidium, który u form młodszych Aca~, ..
stella przechodzi w kolec. Gatunek ten· zatem wydaje się jak gdyby
pośrednim między rodzajem Acaste i AcasteUa, gdyż zarówno kolce po- liczkowe, jak kolec na pygidium stanowią główne cechy wyodrębniające
formy Acastella od form Acaste.
W przedstawionym wyżej schemacie graficznym (fig. 1 A, a, . B, b, C, c i D) oraz w załączonej tabeli 1, obserwuje się niektóre cechy gatun- kowe ulegające kolejnym zmianom w etapie rozwojowym, obserwowa- nym u charakterystycznych gatunków omawianych rodzajów. W porów-
i"or6wname Acasteila prima B.Sp. z innymi (ol"DlllDli Acasteiia i Acaste Elementy budowy Acaste downingiae (Mur-
Acaste dayiana R., E. Richter Acastella prima n. sp.
chison) I
Glabella Z przodu szeroka i za- Z przodu trójkątna Z przodu szeroka i za-
okrąglona okrąglona
Bruzdy grzbietowe Prawie równoległe, płytkie Odchylają się od osi pod kątem Odchylają się od osi pod 3oo, wąskie i głębokie kątem 2oo , głębokie i
wąskie
Płaty boczne Prawie równej wielkości L3 o połowę szersze od L2, a te LI stanowią 1/2 szero- zn6w o połowę od LI' kości L2, a te 1/2 szero-
kości L3
---
SI i S2 łukowato wygięte SI i S2 prawie r6wnoległe, głę- SI i S2 r6wnoległe, wąskie
ku sobie, S3 kształtu si- bokie i wąskie. SI po zewnętrz- i głębokie, S3 podobnie gmoidalnego, opadają ku nej stronie przegłębione w posta- wąskie i głębokie, łukiem
Bruzdy boczne bruzdom grzbietowym po- ci dołka. S3 płytkie do przodu wygięte ku tyłowi łączą się wyżej przedniego krańca - wygięte, łączą się z bruzdami z bruzdami grzbietowymi oka grzbietowymi powyżej przednie- na wysokości przedniego
go krańca oka krańca oka
Płat powiekowy Lekko pochylony w kie- Stromo opadający w kierunku Lekko pochylony w kie- runku bruzd grzbietowych bruzd grzbietowych runku bruzd grzbietowych
Kąt policzkowy Niezupehiie zaokrąglony, Zaokrąglony, podcięty Zakończony guzkiem, skie·
2. ukrytym guzkiem skie- rowanym ku tyłowi
rowanym na bok
El Trójkątny Zaokrąglony Tr6jkątny
.8 zarys
l
~l: tylny koniec PodgiętY Zaokrąglony Ostro zakończony
tabela 1
Acastella spinosa (Salter)
Z przodu szeroka i za·
okrąglona
Płytkie i doŚĆ szerokie
L3 i L2 prawie r6wnej
szerokości, LI o 1/2 węższe
---- --
Jednakowo głębokie. SI i S2 prawie równoległe,
S3 łączą się z bruzdami grzbietowymi na wyso-
kości przedniego krańca
oka
- - - 1
Brak danych 1 I
1
Zakończony kolcem skie- rowanym ku tyłowi 1 ,
~~--
Brak danych I
.. -_._--~-_.-1
-
... _---
o
';i ::t
g. ...
,.,
;.~ 2
~
~~ ~.
~
l:lI~
264 . Ewa Tomczykowa
naniach z nowym gatunkiem Acastella prima uwzględniono Acaste do- wningiae (M u r 'c h i s o n), Acaste dayiana R. et E. R i c h t e r oraz.
Acastella spinosa (S a l t e r), gdyż szczególnie one różnią się wykSztał
ceniem opisywanych cech.
Niezmiernie interesująco przedstawia się przebieg bruzd grzbieto- wych, które na cefalonie Acaste downingiae (M u r c h i s o n) są prawie
równoległe, au Acaste dayiana R. et E. R i c h t e r odchylają się od osi na zewnątrz pod kątem około 30° . U Acastella prima n. sp. bruzdy grzbietowe są odchylone na zewntąrz od osi pod kątem około 20°, nato- miast u Acastella spinosa (S a l t e r) kąt ten znacznie maleje, by u ga- tunków młodszych, jak Acastella heberti heberti (G o s s e l e t) i A. he- berti elsana R., E. R i c h t e r wykazywać kierunek prawie równoległy.
Najmłodszy gatunek Acastella, jakim jest A. tiro R. et E. R i c h t e r wykazuje znów odchylenie bruzd grzbietowych od osi pod kątem
około 20°.
Rozwój kąta policzkowego u omawianych form przedstawia się na-
stępująco: u Acaste downingiae (M u r c h i s o n) jest on wyraźnie za-
okrąglony lub jedynie z małym ukrytym guzkiem "a tubercule onty in place of a spine" jednak skierowanym wyraźnie na bok, natomiast u Acaste dayiana R. et E. R i c h t e r kąt policzkowy jest zaokrąglony
ipo zewnętrznych stronach podcięty. Kąt policzkowy u Acastella prima n. sp. przechodzi w wyraźny guzek skierowany ku tyłowi jak gdyby
"pączkujący" kolec, który jest u pierwszych form Acastella spinosa (S a l t e r) wyraźnie zaznaczony i osiąga długość 1 mm, a następnie"
u form młodszych tego gatunku dochodzi nawet do 3 mm długości.
Kształt pygidium Acaste downingiae (M u r c h i s o n) jest trójkąt
ny, a tylny koniec nieco podgięty, u Acaste dayiana R. et E. R i c h t e r jest wyraźnie zaokrąglony, natomiast u Acastella prima n. sp. pygidium jest trójkątne i ostro zakończone. Pygidium Acastella spinosa (S a l t e r)
było nieznane, jednak na podstawie nie opracowanych dotychczas mate-
riałów z warstw rzepińskich w Górach Swiętokrzyskich można sądzić, że gatunek ten ma prawdopodobnie pygidium o krótkim, zaczątkowym
jedynie kolcu. Tak więc można przypuszczać, że kolec na pygidium wy- kazuje rozwój znacznie wolniejszy niż kolce na policzkach u form Aca- stella, gdyż dopiero gatunki znacznie młodsze, jak Acastella heberti heberti (G o s s e l e t) i Acastella heberti etsana R. et E. R i c h t e r charakteryzują się prócz kolców policzkowych wyraźnym kolcem na pygidium. U najmłodszego gatunku tego rodzaju, u Acastella tirO' R. et E. R i c h t e r poza kolcem na pygidium, również jego brzeg jest zlekka ząbkowany, co pozwala przypuszczać, że w dalszym rozwoju podobne fo"rmy miały kolce wkoło brzegu pygidialnego, jak np. u Aste- ropyge czy Treveropyge.
Na szczególną uwagę zasługuje jeszcze położenie stratygrafkzne omawianych form. Zasięg ich występowania obejmuje wenlok i ludlow.
Acaste downingiae (M u r c h i s o n) notowana jest w Anglii w zasięgu całego wenloku. Natomiast Acaste dayiana R. et E. R i c h t e r wystę
puje w Nadrenii w warstwach Kobbinghauser, które prawdopodobnie
odpowiadają środkowemu ludlowowi. Formy te również występują.
w wierceniu Lębork w poziomie Monograptus formosus, jednak poniżej
nowego gatunku Acastella prima. Acastella spinosa (S a l t er), która
Streszczenie 265·
w wierceniu Lębork pojawia się powyżej występowania form A. prima~
znana jest również w Polsce jeszcze z profilu Łężyce - Bełcz, tj.
z warstw rzepińskich. Główny rozwój gatunków z rodzaju Acastella przypada jednak na utwory naj niższego dewonu (Gedinnian) w Górach
Świętokrzyskich, tj. na warstwy bostowskie (E. Tomczykowa, 1961),:
gdzie formy znane z żedynu Nadrenii i Arden są licznie reprezentowane.
Wyżej przedstawione gatunki trylobitów z rodzaju Acaste i AcasteUa
wykazują rozwój pewnych cech, przy czym można je ułożyć w szereg morfologiczny, który być może odpowiada rozwojowi ewolucyjnemu .. Jest to tym bardziej interesujące, że szereg ten zgadza się ze stratygra- ficznym występowaniem poszczególnych gatunków.
ŚWiętokrzyska. Stacja. Terenowa I.G.
Nad!l8łano dnia 7 paZd.z1ern.tka 1961 r.
PISMIENNICTWO
DAHLGRON F., SEITZ E. (1944) - Die Bohrung Leba in Pommern. Jb. ReIohsamŁ
Bodearforsch., 63, p. 8~ (f. 119i42). BeIl"lin..
REED F. R. (1925) - Some new SilUlrlan trllobites,. Geol. Mag., 62, p. 67-76. Lo.nid.on.
RliCHTER R., E. (1954) - Die TrdiJ.obiten des Ebbe-SattelJs. ,A,bh. Senckenb. Natur- forsch. Ges., 488, p. 1-62. Frankiurt a. M. .
SALTER J. W. (18641) - A M<JI1logl"aJPh CIf British Tr.iiIobiJtes. Palaeonl1:ogr. Soc., 17 •.
oz. ]l, ru' 2, p. 1-.2124. Sltuttgalt.
STRUVE W. (1958) - Acastavinae n. subfam. Abh. Senckenb. Naturforsch. Ges., 39;.
nr 3-4, p. 221-226. Fran:kfurt a. M.
STRUVE W. (1009) - !aJ. Treatise au I'llvertebrata Paleontology. (rt)ol. Soc. Ame.r.
Univer. Kansas Press. p. 468-489. New York.
TOMCZYK H. (1960) - Atlas geologiczny Polski. Zagadnienia stratygraficzno-fa-- cja'lne,z. 4 - Sylur. Inst. ·Geoł. Warszawa.
TOMCZYKOWA E. (1962) - O rodzaju ScotieIla Delo w warstwach rzepińskich
Gór świętokrzyskich. Acta geol. pol. Księga pamiątkowa ku czci profesora Jallla Samsonowicza), p; 187-200. Warszawa.
TOIMCZYKOWA E., 'WMCZYK H. (19611~ - Prob1.em .gran!i.cy międrz;y sylurem a dewonem w fulBce. Prz. geol., 9, p. 357~65, nIl" 7. Wamzawa.
3Ba TOM"lliKOBA
o TPHJIOBHTE ACASTELLA PRIMA N. SP.
CTaTbJI CO.n;epJKHT orrncaHHe HOBoro Bn,n;a TpIi!JIo611Ta AcasteHa prima n. sp .• _ Han,n;eHHOrO B CKBaJKIilHe JIeM60pK B BepXHeM CIi!JIype B KpoBJJ'e ce.n;JIe~ CJIoeB 30HbI Monograptus formosus. 3m <poPMa npOMeJKYTO'IHaJI Me2i!:.n;y' .n;BYMJI po.n;aMH~
Acaste Ii! AcasteHa. ABTOPOM .n;aeTCJI OIlIi!CaHIi!e 3Ton <pOPMbI Ii! aHaJl'Ii!3 CpaBHeHIi!Jł
ee c HaIi!6oJIee 6JIIi!3KIi!M11 c Hen Bn,n;aMl1.
2.66 Ewa Tomczykowa
AcasteHa prima n. sp.
l1. H a rHO 3: rJIa6eJIh cnepeAH IDHPOKasI, oKpyrJIa8. Cmmmue OOP03,ltKH OTKJIOHIl- JOTCIl (}T OCH Hapy:m:y no~ yrJIOM OKOJIO 20°. SI H S2 KOTopbIe H no'ITH napaJIJIeJIh- BhIec 3aTbIJJO'lHO~ OOp03~0~, S3 cnepeAA BbIrHyTbI ~yro~ Ha3a~ H Ha BbIcoTe
nepe~ero KPa8 rJIa3a Coe~HHmoTC$I C CIlHHHbIHH 60P03~aMH. BeKO CJIem BaKJ.tO- HeBO K CIIHHHbIM Oop03~KaM. 3a~ KP~ Beno~BH:m:ao~ ~eKH H30rayT B nOJIO- BHHe ~yro~, a 3aTeM Ba Bapy:m:aOM KPae nepexO~HT B OT'IeTJIHB~ OyroPOK, ~ B 3~eM BanpaBJIeBHH H COOTBeTCTByro~ THnaM Y MOJJO~ <pOPM Acastella.
TyJIOBHIQHbI~ ~T COCTOHT H3 11 'IJIeBHKOB, OCb COCTaBJI8eT no'ITH 1/, IDHPHBhl, nJIespbI 3aKaB'lHBruoTCSi OT'IeTJIHBblM oyropKOM. XBOCTOBO~ ~T TPeyrOJIb~, ero
3~ KPa~ OCTPo 3aKOB'IeB.
]i)\\"a TQiM:OZYKOWA
NOTES ON TRILOBITE ACASTELLA PRIMA N. SP.
Summary
This paper deals with the description of a-new species of trilobite, Acastella prima n.sp. which was found in the L~bork bore-ho!e (Pomerania) in the Upper SiIurian, at the top ()f the Siedlce beds in the zone Monograptus formosus. This is a form standing at the boundary of two genera, i.e. of Acaste and Acastella. The author presents a description of this -form, adding an analysis correlating it with species most closely resembling this new form.
Acastella prima n.sp.
D i a g nos i s: Glabella wide in front, rounded. Axial furrow diverted -outwards from axis at an angle of some 20°. SI and S2 short and almost parallel with the -occipital flirrow, S3 at fro-nt bent -backwards, at the height of the front end of the eye connected with axial furrow. Palpebral lobe slightly inclined towards axial furrow. Genal angle with a nodule directed rearwards, corresponding to genal spine in younger AcasteHa forms.
The thorax consists of 11 segments, the rhachis equals almost 1/. of the total width; the pleurae are terminated by a distinct small nodule. _The pygidiutJ1. is triangular: its posterior border is pointed.
Kwa.rt. geol., nr 2, 1962 r. TABLICA I
Bwa TOMCZYKOW A - 0 trylobicie Acastella prima n.sp.
TABLICA I Acastelta prima 'n.sp.
Fig. 2. Cranidium, holotyp,: z zachowanym cz~sciowo-:pancerzem, z wiercenia Lf:-
bork,gl~bokosc 1048m- poziom· Monograptus jormosus; pow. 4 X Cranidium, holotype, wlthpartlypreserved ar.mour,,'from . bore-hole L~bork,
depth 1048 m. - zone Monogtaptus formosus;enl. . X.4 Fig. 3. Tosamo cranidium z przodu
Identicalcranidium, front view Fig. 4. Tosamo cranidiumz boku
.Identical cranidium, side view
Fig. 5. Niekompletne cranidium zcz~sc1owo zachowanym pancerzem, .z wiercen~d
·L~bork, gl~bokoscI060m-poziom Monograptus for.mosus;pow. 4,5 X
Fig .. 6.
Incomplete cranidium, with partly preserved armour, from bore-hole Lf:- bork, depth1060.m. - zone Mnograptus formosus; enl. X 4,5
TOTak's z pygidium pokrytepancerzem, z wiercenia L~bork, gl~boko!c
1048 m - poziom Monograptus formosus, pow. 5 X
Thorax wHh pygidium covered by armour, from bore-hole L~bork, depth 1048 m. -
zone
Monograptus formosus; enl. X 5Fig. 7. To samopygidiumz toraksemzboku
.\:...
Identical pygidium, with thorax, side view
Wszystkie okazy pokrywane chlorkiemamonu All specimens covered with ammonium chloride
FotografowaJa M.Czarnocka 1 R. Topaczewska
.. Photos .by .M;CZarnocka and R. Topaczewslta
