Anna Majda
Definicja:
Umożliwienie dojścia do światła żołądka i jelita cienkiego.Metody zgłębniko wania:
• przez nos lubusta;
• przez skórę(ga.strostomiay,
• jejunostomia.
Cel:
• diagnostyczny - pobranie soku żołądkowego;
• leczniczy - płukanie żołądka lub drenaż soku żołądkowego;
• dostarczenie pokarmów, płynów, lekówi żywienie przez zgłębnik.
Wskazania do wykonania:
• schorzenia przewodupokarmowego;
• zatrucia;
• zabiegi operacyjnena przewodzie pokarmowym;
• zaburzenia w karmieniudoustnym.
Zagrożenia:
•aspiracjatreści żołądkowej dodrógoddechowych;
• uszkodzenie żylaków przełyku;
• podrażnienie,krwawienie z błon śluzowych nosa, gardła, przełyku,żołądka;
•przedostanie się zgłębnika do dróg oddechowych, zatrzymanie akcji serca i krążenia;
•odruch wymiotny;
• dostanie się powietrza do żołądka.
Przygotowanie pacjenta:
• poinformowanie o celu i przebieguzabiegu;
• uzyskanie zgodynawykonanie zabiegu;
• oczyszczenie nosa;
250 STANY ZAGROŻENIA ŻYCIA
• zdjęcie okularów, szkieł kontaktowych,wyjęcieprotezy;
• wybór pozycji: u chorego przytomnego siedząca na krześle, siedząca lub półsiedzącaw łóżku z uniesionym wezgłowiem, u chorego z zaburzeniami świa domości w ułożeniu nabokuprawym lub jeżeli tomożliwechorego najpierwza- intubować;
• poinformowaniechorego, że:
a)w momencie, gdy zgłębnik przedostanie siędo gardła,po ok. 7,5cm powi nien przygiąć głowę do klatki piersiowej i spokojnie oddychaćoraz wykonywać ruchy połykania (przygięcie głowy do przodu ułatwiaprzejście zgłębnika do tyl
negogardła,a nie dojamy ustnej); choremu w ciężkim stanieprzygiąćgłowę po
winna osoba towarzyszącaprzy zabiegu;
b) wprowadzenie zgłębnika głębiej następuje w momencie ruchu połykania (ułatwia to przesuwanie wzdłuż przełyku w wyniku zamknięcia nagłośni oraz skurczu mięśni gardła i perystaltyki przełyku; przełykanie powoduje chwilowe wstrzymanie oddechu, a płytki oddech zmniejsza niebezpieczeństwo przedosta niasię zgłębnikado tchawicy);
c) w czasie wystąpienia odruchów wymiotnych zostanie przerwane wprowa
dzanie zgłębnika i powinien wykonać kilka głębokich, spokojnych oddechów do chwili, gdyuczucie to minie;
d) odruchom wymiotnym można zapobiegać przez połykanie śliny i niegro- madzenie jej w jamie ustnej lubpicie wodymałymi łykami podczas przechodze niazgłębnika przez gardło, gdyteodruchy są największe;
e) powinien odchylić głowę do tyłu, otworzyć usta i wysunąćjęzyk przy za
kładaniu zgłębnika przez usta;
f) przy wystąpieniu kaszlu, napotkaniu oporu podczas zakładania konieczne jest usunięcie zgłębnikai ponowne jego założenie.
Przygotowanie sprzętu:
• zgłębnik jałowy,jednorazowego użytku, o różnych rozmiarach, do wyboru (8, 10,25 Ch)w zależności od celuzabiegu,np.:
- zgłębnik typu Flocare zpolichlorkuwinylu (PCV), wymienianyco 7 dni;
- zgłębniktypu Flocare z poliuretanu (PUR),mogący pozostać w przewodzie pokarmowym6-8tygodni;
- zgłębnik Argyle do krótkotrwałego żywienia nosowo-żołądkowego, wyko
nany z termoczułego winylu, z zamknięciem „Pigtail” zabezpieczającym kanał zgłębnikaprzed zanieczyszczeniem orazuniemożliwiającym refluks soków żo łądkowych;
-zgłębnik Indwell nosowo-żołądkowy przeznaczony do długotrwałego ży wienia, wykonany zmiękkiegopoliuretanu, ze specjalną nakładkądozamykania w przerwach w podawaniupokarmu;
- zgłębnik Salem żołądkowo-dwunastniczy, przeznaczony do długotrwałego odżywianiai podawania leków, ale również do leczenia dekompresyjnego górne go odcinka układu pokarmowego, terapii krwawień żołądkowo-jelitowych, po miaru ciśnienia wcelu diagnostyki i kontroli aktywności motorycznej w układzie
trawiennym, pobierania treści z żołądk^do analizy laboratoryjnej; wykonany z silikonu, poliuretanu;
• lidokaina 2% żel lub spray (środek znieczulający błonę śluzową nosogar- dzieli i ułatwiający wprowadzenie zgłębnika);
• stetoskop do sprawdzenia położenia zgłębnika;
• serwetadoosłonięcia pacjenta;
• płatki ligniny;
• strzykawka 50 ml do zaaspirowaniatreści żołądkowej;
•rękawiczkijednorazowego użytku;
• miska nerkowata;
•przylepiec, nożyczki;
• płaty ligniny;
• pean do zaciśnięcia zgłębnika;
• urządzenie ssące.
Przebieg wykonania:
• ocena stanu chorego;
• umycierąk;
• założenierękawiczek jednorazowego użytku;
• wybór drogi założenia zgłębnika, uwzględniający preferencje chorego (przez nos - mniejsze odruchy wymiotne lub przez usta - skrzywienieprzegrody nosowej,brak podniebieniatwardego, dużyrozmiarzgłębnika);
• wybór rozmiaru zgłębnika;
• ułożenie chorego w wygodnej i bezpiecznej pozycji;
•osłonięcieubrania;
• określeniedługości wprowadzeniazgłębnika (tj. odległość od nasady nosa do wyrostkamieczykowatego lub od wyrostka mieczykowatego do płatka uszne
go przez czubek nosa, w przybliżeniu 45-55 cm)i zaznaczeniemiejsca na zgłęb
niku;
• przy zakładaniu zgłębnika poliuretanowego kontrola umocowania mandry- nunakońcówce zgłębnika;
• nasmarowanie końca zgłębnika2%lidokainąw żelu lubwodą;
• uchwyceniezgłębnika w odległości ok.7,5cm od końca,ustawienie w noz
drzach przednich, a następnie przesuwanie do przodu iw dół;
• gdy zgłębnik znajdzie się w gardle (ok. 7,5 cm), poproszenie chorego o przygięcie głowy do klatki piersiowej i spokojny oddech lub gdy końcówka zgłębnikaoprzesię o podniebieniemiękkie, zachęcenie chorego dowypicia wody przezsłomkę małymiłykami;
• wprowadzenie zgłębnikana zaznaczoną głębokośćzgodnie zruchami poły
kania;
• w przypadkuzgłębnika poliuretanowego usunięcie mandrynu;
• przy silnych odruchach kaszlowychlub sinicyusunięciezgłębnika;
• sprawdzenie położeniazgłębnika jednym ze sposobów:
- aspiracja treściżołądkowej;
252 STANY ZAGROŻENIA ŻYCIA
- wstrzyknięcie przez zgłębnik 5 ml powietrza i osłuchiwanieodgłosów po wietrzawchodzącego do żołądkaza pomocą stetoskopu ustawionego w okolicy nadbrzusza;
-wstrzyknięcieprzez zgłębnik 1-2 ml 0,9% NaCl i obserwowanie, czy nie nastąpi gwałtownynapad kaszlu;
-umieszczenie zewnętrznego końcazgłębnikaw wodzie i obserwowanie, czy wydostają się pęcherzykipowietrza podczas wydechuchorego;
- badanie rentgenowskie;
• przy braku wydzieliny żołądkowej ułożenie chorego na lewym boku (koniec zgłębnika przesuwasięw stronę krzywizny większej żołądka, na której zbiera się wydzielina żołądkowa)lubpoleceniedalszegopołknięcia zgłębnika;
• umocowanie zgłębnika przylepcem, zwracając uwagę, aby nie uciskał tka nek ani nie zaburzał pola widzenia;
• w zależnościod celu założenia zgłębnika: karmienie, odbarczenie, płukanie, następnie:
a) pozostawienie z zabezpieczoną specjalną nakładką;
b) usunięcie zgłębnika: zdjęcie przylepca, polecenie choremu zrobieniadłu
giego, spokojnego wydechu i w trakcie jego trwaniaszybkim jednostajnym ru
chem usunięcie zamkniętego peanem zgłębnika z użyciem płata ligniny, wypłu
kanie jamyustnej wodą;
• umycie rąk;
• udokumentowaniezabiegu.
Uwaga!
Wprowadzenie zgłębnika przez usta przebiega podobnie, jak przez nos:
• włożenie zgłębnika przez otwarte usta i ułożeniego wzdłuż linii środkowej języka,dochodząc dopodstawy języka;
• polecenie choremuwykonywania ruchów połykania;
• polecenie otwarcia jamy ustnej przy dużych odruchach wymiotnych (zwi nięcie zgłębnika na tylnej powierzchni gardła), usunięcie zgłębnika i ponowne założenie;
• przemieszczenie zgłębnikana lewą stronę jamyustnej po wprowadzeniu na głębokośćok. 15cm, między zęby apoliczek, celem zmniejszenia odruchów wy miotnych;
• wsuwanie zgłębnika głębiej przy każdym ruchu połykania do wyznaczonego miejsca;
• sprawdzenie ustawieniazgłębnika jw.;
• umocowaniezgłębnikadobrody.
BIBLIOGRAFIA
1. Dison N.: Technika zabiegów pielęgniarskich. PZWL, Warszawa 1998.
2. Huber A., Karasek-Kreutzinger B., Jobin-Howald U.: Kompendium pielęgniarstwa. PZWL, Warszawa 1995.
3. Kirschnick O.: Pielęgniarstwo. Urban & Partner, Wrocław 1997.
4. Tatoń J. (red.): Technika zabiegów internistycznych. PZWL, Warszawa 1994.