Edward Sztafrowski
Posoborowe prawodawstwo
kościelne : 34. Konstytucja
Apostolska "Sacra Rituum
Congregatio" dzieląca dotychczasową
Kongregację Obrzędów na dwie :
Kongregację dla Spraw Kultu i
Kongregację dla Spraw
Kanonizacyjnych
Prawo Kanoniczne : kwartalnik prawno-historyczny 13/3-4, 193-206
IV. — E a q u ae p e r h a s A postolicas L itte ra s decrevim us, a die X X V III h u iu s m ensis v ig e re incipient.
Q uae v ero a N obis hisce L itteris, m o tu p ro p rio d atis d ec reta sunt, ea om nia r a ta ac firm a esse iu b e - m us, c o n tra riis q u ib u slib et, etiam sp ecialissim a m e n tio n e dignis, non o b stantibus.
D atu m R om ae, apud S an ctu m P e tru m , die X V m ensis A p rilis anno M C M LXIX , P o n tific a tu s N ostro sexto.
PA U LU S P P . VI
Co zaś ty m naszym P ism em , w y danym z w łasn ej w oli zostało za rządzone, n ak azu jem y , aby w szyst ko otrzym ało sw oje za tw ie rd z en ie i moc, bez w zględu n a ja k iek o lw iek p rz e c iw n e zarządzenia, chociażby b y ły godne n ajb a rd z ie j sp ecjalnej w zm ianki. D an w R zym ie u św. P io tra , dn ia 15 k w ie tn ia 1969 roku, szóstego n a szego P o n ty fik a tu . ■ P P . PA W EŁ VI 34.
K O N STY TU C JA APOSTOLSKA „SACRA R ITU U M C O N G REG ATIO ”
dzieląca dotychczasową K ongregację Obrzędów na dwie: Kongregację dla Spraw Kultu i Kongregację dla Spraw Kanonizacyjnych.
PA U L I V I SUM M I P O N T IF IC IS CO N STITU TIO A PO STO LIC A
Sacra Rituum Congregatio in duas Congregationes dividitur: alteram pro cultu divino alteram pro causis Sanctorum
(AAS 61(1969)297—305) PA U L U S P P . VI
Servus Servorum Dei ad perpetuam rei memoriam
SACRA RITU U M CONG REGA T IO , qu am D ecessor N o ster f.r. X y stu s V an n o a r e p a ra ta sa lu te M D L X X X V III c o n d id it1 iam a p r in cipio d u plici illi v a c a v it m u n e ri: u t h in c scilicet sa cris E cclesiae la - tin a e ritib u s p ra e e sse t ac d o m e ra re
-P A -P IE Ż -PAW EŁ VI
Sługa Sług Bożych na wieczną rzeczy pamiątkę
ŚW IĘTA K O N G R EG A C JA O B RZĘDÓW, p o w ołana do życia przez N aszego P o p rz ed n ik a ś.p. S y k stu sa V w ro k u 1588, od sam ego początku w y p ełn iała dw ie fu n k cje : z jed n ej m ianow icie stro n y za rząd z ała i k ie ro w a ła sp ra w a m i dotyczącym i św
ię-1 Cfr. C onstit. A post. sub plum bo d a ta Im m e n sa a e te rn i Dei: in B u llario R om ano, V III, A u g u stae T a u rin o ru m ed. an. 1863, p. 989.
194 D okum enty, recenzje, sp raw o zd a n ia
[
12]
tu r ; illinc om nia quoad to ta m Ecclesiam p e ra g e re t, qu ae ad S an cto ru m canonizationem om ni m odo sp e cta re n t. Q uod a lte ru m m unus eam ob rem C ongregationi sacris ritib u s p rae p o sita e c re d itu m est, q u ia canonizationis eausae eo sem p e r p e rtin u e ru n t, u t S erv i Dei in S an cto ru m C aelitum album re la ti in Ecclesia u n iv e rsa publico h o n o ra re n tu r cultu.
D uplici hoc m u n e re S acra R itu u m C ongregatio p e r q u a ttu o r fe re sa e cula ea re ru m p ru d e n tia fu n c ta est, u t eam ob causam p ra e c la ra s la u des collegerit. E ten im ad sacram litu rg ia m quod a ttin e t, m entionem in ic ere su fficiat, S acram R itu u m C ongregationem , p ra e sc rip ta sacro sa n c ti C oncilii T rid e n tin i secu t a m 2, p o stq u a m S an ctu s P ius V B re v ia riu m e t M issale R om anum p ro v id e n te r em e n d a ta in lucem p r o tu le r a t,5 ceteros libros liturgicos in sta u ra v isse e t edidisse, fo rm u las ritu sq u e liturgicos E cclesiae la tin a e, expolitis p a rtib u s m ed ia qu am vo cant, a e ta te defo rm atis, ad p ris ti n am p u rita te m ap tam q u e com pres sionem re stitu isse , eo ru m q u e nim ia v a r ie ta te su b la ta , ad q u an d a m litu r- gicam u n ita te m redegisse, incolu- m en po stea se rv a tam . 4
N o stra v e ro a e ta te eadem S acra C ongregatio, m a n d a ta agens D eces soris N o stri S. P ii X, viam a p e r u it g en e rali L itu rg ia e in sta u ra tio n i
tych obrzędów K ościoła Ł aciń sk ie go, a z dru g iej stro n y za ła tw iała w całym K ościele sp raw y zw iązane w ja k ik o lw ie k sposób z kano n izacją Ś w iętych. T a d ru g a fu n k c ja z tej ra c ji została pow ierzona K o n g reg a cji k ie ru ją c e j sp raw am i św iętych obrzędów , poniew aż sp ra w y zw ią zane z k an o n izacją Ś w iętych zaw sze zm ierzały w tym k ie ru n k u , aby Słudzy Boży w ciągnięci do n ieb ie skiego k atalo g u Ś w iętych czczeni byli k u lte m publicznym w K ościele pow szechnym .
Tę p o dw ójną fu n k c ję K o ngregacja O brzędów w y p ełn iała przez cztery p raw ie w ieki z ta k ą roztropnością, że zasłużyła z tej ra c ji n a w sp a n iałe pochw ały. G dy np. chodzi o sp raw y dotyczące litu rg ii, to w y sta rc zy przypom nieć, że K o n g reg a cja O brzędów , w y p ełn iają c za rzą dzenia S oboru T rydenckiego, po w y d an iu przez św. P iu sa V w sp an iale p opraw ionego B rew ia rza i M s z a łu 3, zre fo rm o w ała i w y d ała pozostałe księgi liturgiczne, oczyszczając fo r m u ły i obrzędy litu rg iczn e K óścio- fa łacińskiego z pew nych śred n io w iecznych dodatków , przy w ró ciła do p ie rw o tn e j czystości i w łaściw ej w zięzłości, a u su w ając ponad to ich z b y tn ią rozm aitość, n a d a ła im p ew ną jedność litu rg iczn ą, zachow ując ją potem n ien aru szo n ą 4.
W naszych zaś czasach ta sam a K ongregacja, w y p ełn iają c polecenie
2 Cfr. C anones t D ec re ta S acro san cti C ecum nici e t G eneralis Concilii T rid en tin i, Sessiones X X II, X X IV , XXV.
* Cfr. C onstit, A post. Quo p rim u m , die 13 m ensis lu i. an. 1570 data. 4 Q u an to p e re S acru m hoc C oncilium de re litu rg ic a m e ru e rit satis o ste n d u n t q u in q u e ab eo ed ita v o lu m in a, q u ib u s D ec re ta a u th e n tic a
p e r illam B re v ia rii recognitionem *, qu ae ab eodem S ancto P o n tifice n o m en accepit; qu am po stea p ro secu ta, iu b e n te D ecessore N ostro ven. rec. P io X II, V igiliam P asch alem a n n o M CM LI r e s t i t u i t 6, a tq u e anno MCMLV novum O rdinem H ebdom a dae S a n c ta e e d i d it7. E x quibus in ceptis m u ltisq u e aliis proficisci q u o dam m odo v isa est ea C onstitutio, q u am C oncilium O ecum enicum V a tic an u m II p r o b a v ite.
Nec m in o ris a e stim a n d a est C on g regationis, de q u a loquim ur, op era ad S an cto ru m C ausas a p p a ra n d a s et congnoscendas collata. Quod p alam index S an cto ru m te s ta tu r, qui ab a n n o M D L X X X V III ad n o stru m hoc te m p u s in C aelitu m n u m e ru m a s crip ti su n t, vel v irtu tib u s heroicis, q u as ap p e lla n t, v e l m a rty rio accu ra te excussis.
A tta m e n n u n c sive generalis li- tu rg ia e in s ta u ra tio a C oncilio V a ti cano I I d ecreta, sive legum causas S an cto ru m resp ic ie n tiu m ad n o stri tem p o ris sen su m recognitio n ova stu" dia, novas cu ras so llicitudinesque in huiusm odi negotiis p e rtra c ta d is e t expediendis re q u ire re e t exigere v i d en tu r.
P ersp icu u m p ra e ste re a est, si res ip sa p en itu s co n sid eretu r, aliam es se litu rg ia e m a te ria m , alia ca u sa ru m S an cto ru m , ite m q u e in a lte ra
P o p rz ed n ik a Naszego św. P iu sa X , otw orzyła drogę do ogólnej odno w y litu rg iczn ej przez ow ą refo rm ę B r e w ia r z a 5, k tó ra p rz y ję ła im ię te goż św iętego P apieża. P o d ejm u jąc ją w dalszym ciągu d o konała w 1951 ro k u n a polecenie Naszego P o p rz e d n ik a P iu sa X II odnow y W igi lii P a s c h a ln e j6, a w ro k u 1955 w y d ała now y obrzęd W ielkiego T ygod n ia 7. M ożna pow iedzieć, że z tych i w ielu in n y c h in ic ja ty w , zrodziła się w p ew ie n sposób K o n sty tu c ja ogłoszona przez S obór P ow szechny W a ty k a ń sk i I I 8.
Nie m n iejszą w arto ść posiada p r a ca K o n g reg acji w łożona w przygo to w an ie i ro zpoznanie sp ra w doty czących Ś w iętych. W yraźnie św ia d czy o ty m k a ta lo g Ś w iętych, k tó rzy poczynając od ro k u 1585 aż do n a szych czasów zostali zaliczeni w po czet Ś w iętych, po dok ład n y m zb a d an iu ich cnót heroicznych lu b m ę czeństw a.
Je d n a k ż e zarów no ogólna odnow a litu rg iczn a n a k a z a n a przez Sobór W aty k ań sk i II, ja k i dostosow anie do naszych czasów przepisów do tyczących s p ra w kano n izacy jn y ch , p o trz e b u ją — ja k się w y d aje — i w y m ag a ją now ych b a d a ń now ej zapobiegliw ości i tro sk i w analizo w an iu i z a ła tw ia n iu tego ro d za ju spraw .
5 Cfr. C onstit. A post. D ivino a ffla tu , d a ta die 1 m ensis Nov., an. 1911: A.A.S., 3, 1911, pp. 633—638.
6 Cfr. S. C ongregatio R itu u m , Deer. „D om inicae R esu rrectio n is: A.A.S., 43, 1951, pp. 128 ss.
7 Cfr. S. Congr. R itu u m , Deer. M axim a R edem ptionis n o stra e m y ste ria : A.A.S., 47, 1955, pp. 838 ss.
196 D okum enty, recen zje, sp raw o zd a n ia [14] d iv e rsa qu am in a lte ra stu d iu m , in
genii cultu m , v iam ratio n e sq u e p ro cedendi p o stu lari.
H an c ob causam N osm etipsi, eo C onstitu tio n is A postolicae „R egim i n i E cclesiae” loco 9, u b i de S acra R i tu u m C ongregatione ag e b atu r, e a n dem in duas trib u i iussim us p a rte s quas S ectiones vocant, q u a ru m a l te ra circa d ivinum cultum , a lte ra circa C ausas S an cto ru m v e rsa re tu r.
N unc v ero r e e d ilig en tiu s p e r p en sa, p e rito ru m q u e v iro ru m se n te n tia p e tita , in illu d ven im u s con siliu m , u t ea ru m sectionum , ita aliam ab a lia seiungam us, u t u n a q u a q u e s u i iu r is om nino r e d d a tu r. Q u ap ro p te r N o stra hac C o n stitu tio n e A postolica, in locum S acrae R itu u m C ongregationis, q u ae adhuc o b tin u it, duas novas su b stitu im u s C ongregationes, q u a ru m p rio r SA CRA CO NG REGATIO PRO CUL TU DIV INO a p p e lla b itu r, a lte ra v e ro SACRA CO N G REG A TIO PRO CA USIS SANCTORUM.
C ongregatio au tem p ro cu ltu d i vino, p r a e te r iu ra sibi p ro p ria , q u ae m ox d e fin ie n tu r, p a rte s etiam sibi asciscet C onsilii ad exseq u en d am C on stitu tio n em de S acra L itu rg ia , quod p ro in d e ta m q u a m C orpus sui iu ris fin em ca p ere volum us, atq u e in eadem C ongregatione inesse ta m qu am p ec u lia re m C om m issionem sta tu im u s, qu ae esse p e rg a t qu o ad u sq u e inchoatos lib ro s liturgicos p erfec erit.
Q u are o rd in atio n ib u s abrogatis, q u ae in C onstitutione. A postolica
P o n ad to je s t rzeczą ja sn ą , gdy d okładnie rzecz się rozw aży, że in ny przed m io t m a litu rg ia , a inny sp ra w y Ś w iętych oraz, że i w je d nym i w dru g im w y p a d k u w y m a ga się innego badania, przy g o to w a nia, sposobu postępow ania.
Z te j to ra c ji, z a jm u ją c się w K o n sty tu c ji A postolskiej „R egim ini E cclesiae” K ong reg acją O brzędów , zarządziliśm y, aby została podzielo n a n a dw ie części zw ane S ek c ja m i, z k tó ry ch je d n a zajm ow ałaby się sp raw am i k u ltu , a d ru g a sp ra w am i kanonizacyjnym i.
G dy je d n a k obecnie rozw ażyliśm y dokład n iej tę spraw ę, zasięgnąw szy także opinii ‘biegłych, doszliśm y do w niosku, że obydw ie sekcje należy w te n sposób oddzielić je d n ą od d ru g iej, by sta ły się zupełnie n ie zależne od siebie.
D latego nin iejszą N aszą K on sty tu c ją A postolską, n a m iejsce do tychczasow ej K o ngregacji O brzędów w pro w ad zam y dw ie now e K o n g re gacje, z k tó ry ch pierw sza o trzy m u je n azw ę: K O N G R EG A C JA DLA SPRA W K U LTU BOŻEGO, d ru g a zaś: K O N G R EG A C JA DLA SPRAW KANONIZACYJNYCH.
K o n g re g ac ja d la sp ra w k u ltu , przejm ie — oprócz w łasnych u p ra w nień, k tó re zo stan ą zaraz o kreślo ne — ta k ż e za d an ia dotychczaso w ej R ad y pow ołanej do w p ro w a dzenia w życie K o n sty tu c ji o św. L itu rg ii. Z arząd zam y zatem , by w sp o m n ian a R ad a p rz e sta ła istn ieć ja k o o d ręb n y o rgan i została w łą
„R egim ini E cclesiae” 10 h a b e n tu r, se q u en tes se rv a n d a s esse decernim us.
czona do om aw ianej K o ngregacji ja k o sp e cja ln a K om isja, k tó ra b ę dzie działać do czasu ostatecznego o p rac o w a n ia refo rm o w a n y ch przez nią k sią g liturgicznych.
O dw ołując przeto za rządzenia z a w a rte w K o n sty tu c ji A postolskiej „R egim ini Ecclesiae” 10, n ak a zu jem y zachow ać to, co zarządzam y.
K O N G R EG A C JA DO SPR A W K U LTU BOŻEGO SACRA CO N G REG ATIO PRO CULTU DIVINO 1. S acra h aec C ongregatio cui
p ra e e s t C a rd in a lis P ra e fe c tu s, ju v a n tib u s S e c re ta rio e t S u b se c re ta - rio, ius h a b e t in om nia qu ae cu l tu m d iv in u m d irec te e t p ro x im e re p isc iu n t in R itu ro m an o inq u e ce te ris R itib u s la tin is, salvo iu re alio ru m . D icasterio ru m , quoad ea, q u ae vel fidei d o ctrin am , v el ec clesiasticam d isciplinam .attin g u n t, vel o rdinem iudicialem re q u iru n t.
2. S acra haec C ongregatio in tria d isp e scitu r Officia.
§ 1) O fficium p rim u m operam co n fe rt ad litu rg icu m Dei cultum , v el ritu a li v el p a s to ra li ra tio n e spe c ta ta ; te x tib u s litu rg icis e m en d a n dis a u t conficiendis v ac at; recogno scit ca le n d a ria p ec u lia ria, e t P ro p ria M issarum e t O fficiorum , sive dioecesium sive O rd in u m R eligio sorum ; o p p o rtu n as ab hisce reb u s v ac atio n es concedit; ag it de v e ra le g itim aq u e in te rp re ta tio n e cum n o rm aru m tum ru b ric a ru m , quae in lib ris litu rg icis h a b e n tu r; a tte n
-1. N iniejsza K ongregacja, k tó re j przew odniczy K a rd y n a ł P re fe k t, w sp o m ag an y przez S e k re ta rz a i P od se k re ta rz a posiada w ład zę w od n ie sieniu do w szystkiego, co dotyczy bezpośrednio k u ltu Bożego za ró w no w o b rzą d k u rzym skim , ja k i w innych o b rządkach łacińskich, z za chow aniem p ra w a innych D y k aste- riów , gdy idzie o to, co dotyczy albo d o k try n y w iary , albo dyscy p lin y k ościelnej, ew e n tu aln ie w y m ag a p o stęp o w an ia sądowego.
2. O m aw ian ia K o n g reg acja sk ła da się z trzech urzędów .
§ 1) U rząd pierw szy za jm u je się litu rg iczn y m k u lte m Bożym, roz w ażan y m w apekcie obrządkow ym lu b duszp astersk im . N ależy do n ie go p o p ra w ia n ie i sporządzanie te k stów liturgicznych. Z atw ierd za p a r ty k u la rn e k alen d a rz e, w łasne fo r m u la rze m szalne i brew iarzo w e, czy to d iecezjalne czy zakonne oraz u dziela odpow iednich okresów n ie- o bow iązyw alności w ty c h sp raw ach .
198 D okum enty, recenzje, sp raw o zd a n ia [16] d it ad cu ltu m sa c ra ru m re liq u ia
rum , ad confirm andos C oelites tu te la re s, e t ad concedendam ap p e l la tio n e m b asilicae m inoris.
§ 2) O fficium secundum ratio n em h a b e t cum C on feren tiis E piscopali bus, q u a ru m A cta litu rg ica, ad n o r m am a rt. 36 § 3 C onstitutionis de sa c ra L itu r g ia n , p erp e n d it, p ro b a t seu co n firm a t; accom m odationes, de qu ib u s a rt. 40 eiusdem C o n stitu tio n is 12 significat, a C onferentiis E piscopalibus propositas, a c cu rate co n sid erat, sp e cta tis sive legibus li- tu rg ic is gen eralib u s, sive necessi ta tib u s, tra d itio n ib u s e t ingenio sin g u lorum p o p ulorum ; denique v e r s a tu r circa cultum e x tra litu rg ic u m , hoc est circa populi c h ristia n i p ie ta tis ex ercitatio n es, salvis fa c u lta tib u s S acra e C ongregationis p ro d o ctrin a fidei.
§ 3) O fficium te rtiu m ra tio nem h a b e t cum C om m issionibus, q u as ap p e lla n t, litu rg icis, cum Com m issionibus m ix tis p lu riu m n a tio num , cum que In stitu tis, u ti vocarft, qu ae v el apo sto latu m litu rg icu m , v e l m usicam , vel can tu m , vel a rte m sacram pro m o v en t; non solum no titia s de v ita litu rg ic a in Ecclesia conq u irit, sed scriptiones etiam de hoc a rg u m e n to agentes congerit, ex qu ib u s ra tio n a ria conficit; r e p u ta t quo m odo m edia, qu ae voci ta n t, com m unicationis socialis ad div in u m cu ltu m p ro v eh e n d u m con fe rre p o ssin t; inceptis d enique p a
-Do niego należy au ten ty c zn a i p ra w n a in te rp re ta c ja norm i ru b ry k z a w a rty c h w księgach liturgicznych. Z a jm u je się w reszcie k u lte m św ię tych relik w ii, zatw ierd za Ś w iętych patro n ó w i u dziela ty tu łu bazyliki m niejszej.
§ 2) D rugi U rząd u trz y m u je łącz ność z K o n fe re n cjam i B iskupim i, k tó ry c h a k ta — zgodnie z p rz e p i sem a rt. 36 § 3 K o n sty tu c ji o św. L itu r g ii11 b a d a i zatw ierdza. P rz y stosow ania, o k tó ry ch w spom ina art. 40 tejże K o n s ty tu c ji12, p rze d staw ione przez K o n feren cje B isku pie, d o k ład n ie stu d iu je, b iorąc pod uw agę czy to ogólne przepisy litu r giczne, czy to p o trze b y , zw yczaje, tra d y c je i m entalność poszczegól nych narodów . Z a jm u je się w re sz cie k u lte m pozaliturgicznym tj. p o bożnym i p ra k ty k a m i lu d u ch rze ścijańskiego, z zachow aniem kom p eten c ji K ong reg acji D o k try n y W iary.
§ 3) U rząd trzeci u trz y m u je k o n ta k ty z K o m isjam i liturgicznym i, z K om isjam i m ieszanym i k ilk u k r a jów , i z In sty tu ta m i, zajm u jący m i się rozw ojem ap o sto lstw a litu rg icz nego, m uzyki lu b śpiew u, czy sz tu k i sa k ra ln e j. Nie ty lk o zbiera w ia dom ości o życiu litu rg iczn y m w K o ściele, lecz grom adzi ta k ż e p u b li k ac je dotyczące tego przedm iotu, sporząd zając n a te j pod staw ie od pow iednie zestaw ienia. R ozw aża
11 Cfr. Concil. Vat. II, Const. S acro sa n ctu m C oncilium : A.A.S., 56, 1964, p. 109.
sto ralib u s, C onsociationibus ex om ni· n atio n e, e t conventibus aposto- la tu s litu rg ic i fav et.
3. H aec S a c ra C ongregatio iu v a - tu r tu m a suo C oetu C onsultorum , e v iris c o n stan te re i litu rg icae pe- ritissim is, a Sum m o P o n tifice u n d i que gentium eligendis, tu m a Com m issionibus ad qu aestio n es d iffi ciliores in v e stig a n d as c o n s titu tis ,3. 4. A d in sta u ra tio n e m litu rg icam ab solvendam sa cra haec C ongrega tio ad tem p u s op era u titu r m em b ro ru m e t p e rito ru m , qui ad C on silium ad exseq u en d am C o n stitu tio nem de sa cra L itu rg ia p e rtin e b a n t; ea scilicet ra tio n e q u ae hic d efi n itu r:
§ 1) P u rp u r a ti P a tr e s q u i M em b ra e r a n t Consilii, eo ipso M em bra fiu n t C ongregationis pro cu ltu d i vino. Ad quos alii, si v isum fu erit, addi p o te ru n t.
§ 2) E piscopi dioecesani, vi L it te ra ru m A postolicarum „P ro com p e rto sa m e ” 14 u ti M em b ra huic C o n gregationi assignandi, pro hac vice, ab iis qui v elu ti M em bra ad C onsilium , quod dixim us, p e rtin e b a n t, e suis S odalibus elig en tu r.
§ 3) In C oetibus, in quibus u lti m ae conclusiones circa edendos li bros litu rg ico s a p p ro b a n d ae su n t, p a rte m h a b e b u n t tu m Sodales p e c u liaris C om m issionis, e desito Con silio o rtae, tu m M em bra h u iu s S a crae C ongregationis.
w ja k i sposób tzw . społeczne środ ki p rze k azy w a n ia m yśli ludzkiej m ogłyby się przyczynić do rozw oju k u ltu Bożego. P o p iera w reszcie in i cjaty w y d u szp astersk ie, S to w arzy szenia w szy stk ic h k ra jó w i zjazdy ap o sto lstw a liturgicznego.
3. O m aw ianą K ong reg ację w spo m aga zarów no w łasn y zespół k o n - sultorów , sk ła d a ją c y się z osób n a j bard z iej biegłych w sp raw ac h li turgicznych, w y b ra n y ch ze w szy st kich n arodów przez O jca św. ja k i ko m isje u stan o w io n e dla roz- trzy g n ięcia tru d n ie jszy c h k w e s tiils. 4. W celu d o prow adzenia do k o ń ca odnow y litu rg iczn ej om aw ian a K o n g reg acja k o rzy sta czasowo z po mocy członków i biegłych, k tó rzy należeli do R ady W ykonaw czej K on sty tu c ji o św. L itu rg ii, a to w spor sób tu ta j określony:
§ 1) K ard y n ało w ie, k tó rzy byli członkam i R ady, s ta ją się tym sa m ym członkam i K o ngregacji dla k u ltu Bożego. G dyby w ydało się to w skazane, m ożna do nich dołączyć ta k że innych.
§ 2) B iskupi diecezjalni, któ rzy n a p o d sta w ie P ism a A postolskiego „P ro com perto sa n e ” 14 m a ją być w yznaczeni ja k o członkow ie tej K ongregacji, b ęd ą tym razem w y b ra n i spośród siebie przez tych, któ rzy stan o w ili członków w spo m n ia n ej R ady.
§ 3) W ze b ran ia ch (posiedzeniach), n a k tó ry ch z a tw ie rd z a się o
statecz-13 C fr. Const. A post. R egim ini E cclesiae, η. 61, § 3: A.A.S., 59, 1967, p. 905.
200 D okum enty, recenzje, sp raw o zd a n ia [18] ne decyzje dotyczące w y d aw an ia ksiąg liturgicznych, będ ą u czestni czyli zarów no członkow ie sp e cja l nej K om isji utw orzonej z ro zw ią zanej R ady, ja k i członkow ie om a w ian e j K ongregacji.
K O NG REG A CJA DLA SPRA W K A NO N IZA CYJNYCH SACRA CONGREGATIO PR O CAU SIS SANCTORUM 5. S acra e C ongregationis pro C au
sis S an cto ru m , cui p ra e e st C a rd i nalis P ra efec tu s, iu v a n tib u s S ecre ta rio e t S u b secretario , hoc est m u nus, u t om nia ag a t qu ae vel ad B ea- tific atio n em S erv o ru m Dei, vel ad C anonizationem B eato ru m , vel ad re liq u ia ru m conservationem om ni m odo p e r t i n e n t 15.
6. S acra C ongregatio, qu ae in C ausis cognoscendis ad m odum iu - dicii p rocedit, trib u s officiis con s ta t, qu ae su n t: O fficium prim u m iudiciale, cui p ro x im e m o d e ra tu r S ecre tariu s, a d iu v a n te S u b sec re ta rio e t congruo O fficialium n um ero; O fficium secundum , cui p ra e e st P ro m o to r G en eralis F idei, ope ei fe re n tib u s S u b p ro m o to re G en erali F i dei' e t consentaneo n u m ero O fficia liu m ; te riu m O fficium H istoricum H agiographicum , cui p ra e fic ie tu r
R e la to r G eneralis.
7. Primum Officium haec prae stat:
§ 1) Supplices libellos ex p e n d it ea de cau sa delatos, u t vel C ausae in tro d u c a n tu r, vel inquisitio n es in
-5. Do K o ngregacji dla S p ra w K a nonizacyjnych, k tó re j przew odniczy K a rd y n a ł P re fe k t, w spom agany przez S e k re ta rz a i P o d se k re ta rz a należy za ła tw ian ie tego w szystkiego co dotyczy w ja k ik o lw ie k sposób, czy to B e aty fik a cji S ług· Bożych, czy K anonizacji B łogosław ionych czy w reszcie przech o w y w an ia re - l i k w i 15.
6. K ongregacja, k tó ra w ro zp a try w a n iu sp ra w p o stę p u je n a spo sób sądow y, sk ła d a się z trze ch urzędów . Są to m ianow icie: P ie rw szy U rząd sądow y, k tó ry m k ie ru je b ezpośrednio S ek reta rz , w sp o m ag a ny przez P o d se k re ta rz a i odpow ied nią liczbę u rzędników ; U rząd d ru gi, k tó rem u przew odniczy P ro m o to r G en e ra ln y W iary, w spom agany przez Z astępcę P ro m o to ra G eneralnego W iary i odpow iednią liczbę u rzę d ników . T rzeci U rząd H isto rii Ś w ię tych, k tó ry m k ie ru je R e la to r G ene ralny.
7. Pierw szy Urząd załatw ia nastę pujące sprawy;
§ 1) R o z p atru je prośby, dotyczą ce albo w p ro w ad zen ia sp raw y , albo
15 Cfr. can. 253 § 3; e t Const. Ap. R egim ini Ecclesiae, η. 59: A.A.S., 59, 1967, p. 904.
s tr u a n tu r su p e r a s se rta m ira cu la ; sc rip ta recognoscit, in quibus su p plices lib elli n itu n tu r; d ec ern it num C ausa in tro d u c i, v el processus de q uodam m ira c u lo in s tru i possit. N orm as p ra e te re a tr a d it ad p ro cessus in stru e n d o s; n u m hi v a le a n t iu d ic at; a c ta ad inq u isitio n em n e cessaria, si casus fe ra t, p e r se ip sum vel p e r Episcopum loci com p le t vel su p p le t; de exceptionibus d o c e r n it16.
In his agendis se q u en ti ratio n e procedit:
1°) D ubium n u m aliq u id obsit causae in tro d u c tio n i p ro p o n itu r in p ec u lia ri C ongressu, in quo, post acceptas ta b u la s ·— co n stan tes ex d ocum entis ab Episcopo m issis, ex triu m C on su lto ru m votis, a tq u e e voto P ro m o to ris G en e ra lis F idei — su ffrag iu m pro re i v e rita te fe ru n t S ecre tariu s, S u b sec re tariu s, P ro m o to r G en e ra lis F idei, R e la to r G ene ralis, S u b p ro m o to r G en eralis F i dei, e t tre s C onsultores, ab iis di v e rsi q u i sc rip tu m v o tu m de eadem r e tu le r u n t. P o ste a 'de fa c to e x a m i ne re la tio fin alis co m ponetur, quam om nes s u b s c rib e n t17.
2°) S e n te n tia fe re n d a e s t a p e cu lia ri C ongregatione, q u ae co n stat ex C a rd in a li P ra efec to , C a rd in ali P o n en te, e t ex trib u s saltem aliis C ard in alib u s, quibus cum p rio rib u s ta b u lis ea etiam subicienda su n t su f fra g ia’ in p e c u lia ri C ongressu p ro
-p rze -p ro w ad z en ia dochodzeń со do p rzy taczan y ch cudów . B ad a pism a (dowody), n a k tó ry ch o p ie ra ją się prośby. R ozstrzyga n a te m a t czy m ożna w nieść sp raw ę lu b rozpocząć proces na te m a t jakiegoś cudu. W y d aje p o n ad to n o rm y dotyczące p ro w ad zen ia procesów ; decy d u je o ich w ażności. G dy zachodzi p o trzeb a k o m p le tu je lu b uzu p ełn ia sam b ez p o średnio lu b przez m iejscow ego B iskupa a k ta p o trzeb n e w docho dzeniu. W ydaje decyzje w w y p a d k u zgłoszenia z a rz u tu stro n n iczo ści 1δ.
W za ła tw ian iu tych sp ra w p o stę p u je w sposób n astęp u jący :
1°) W ątpliw ość n a te m at, czy nie m a ja k ie j przeszkody w e w p ro w a dzeniu sp ra w y p rze d staw ia n a spe cjaln y m zeb ran iu , n a k tó ry m po o trzy m an iu a k t — zaw ierając y ch d o k u m e n ty p rzesłan e przez b isk u pa, trzy w nioski k o n su lto ró w oraz opinię G eneralnego P ro m o to ra W ia ry — na te m a t u zasad n ien ia (pro śby) głosują: S e k re ta rz P o d se k re ta rz , G en e ra ln y P ro m o to r W iary, R e la to r G en eraln y , Z astęp ca G ene raln e g o P ro m o to ra W iary i trze j k onsultorzy, różni od tych, k tórzy dali w niosek pisem ny w te j sam ej spraw ie. N astęp n ie o p rze p ro w ad z o nym b a d a n iu sporządza się końco w ą rela cję , k tó rą w szyscy p o d p i su ją 17.
2°) D ecyzję w y d a je sp ecjaln a, k o n g reg a cja , w k tó re j bierze u dział
19 Cfr. C onstit. A post. R egim ini Ecclesiae, η. 62, § 2, 1°: 1. с., p. 906;
cfr. L it. A post., S a n c tita s clario r, m o tu p ro p rio d ata e die 19 m ensis M art. an. 1969, n. 7: A.A.S., 61, 1969, p. 152.
202 D okum enty, recen zje, sp raw o zd a n ia [ 2 0 ]
la ta , e t R elatio finalis. C ongregatio n i p ec u lia ri ad e st S e c r e ta r iu s ie.
3°) Iu d iciu m de processuum a u c to rita te , post h ab itu m v o tu m P ro - m o to ris G en eralis, p ro n u n tia tu r in o rd in a rio C ongregationis Congressu.
4°) A d eundem o rd in a riu m Con gressum sp e cta t de exeptionibus d e c e rn e re 19.
§ 2. V idet de S erv o ru m Dei s c rip tis, de m a rty rio , de v irtu tib u s h eroicis, de co n firm atio n e an tiq u i c u ltu s atq u e de D octoris titu lo S an c
tis decernendo, se q u en ti modo: 1°) E xam en sc rip to ru m post su f fra g iu m a duobus C ensoribus th e o logis la tu m , fit in C ongressu o rd i n a rio ; si v e ro p ecu liares d iffic u lta tes o cc u rra n t, qu aestio ad ■ C ongre g ationem p le n a ria m d efe rtu r.
2°) D isceptatio de m a rty rio , vel d e v irtu tib u s heroicis — p a r a ta P o sitione, co n stan te e S um m ario e P a tro n i in fo rm atio n e, e triu m Con su lto ru m votis, ex a n im ad v e rsio n i bus P ro m o to ris G en eralis F idei, a t que e P a tro n i responsione ■— fit in p ec u lia ri C ongressu, in quo iidem qui su p ra d esig n ati su n t n. 7, § 1, 1°, q uasi iudicum m u n e re fu n g e n te s 20, su ffrag iu m pro re i v e rita te fe ru n t. De p e ra c ta discep tatio n e R e la tio fin alis com ponitur, qu am om n es su ffra g a to re s s u b s c rib u n t21.
3°) S e n te n tia p ro n u n tia tu r in C ong reg atio n e p le n a ria P a tru m C a r d in a liu m , quibus cum p rio re p o si tio n e subicienda su n t su ffra g ia in
K a rd y n a ł P re fe k t, k a rd y n a ł P onens i p rzy n a jm n ie j trzech innych k a r dynałów . O prócz w spom nianych p o przed n io a k t, n ależ y im dostarczyć rów nież głosy p rzed staw io n e n a sp e cjaln y m posiedzeniu oraz końcow ą rela cję . Na k o n gregacji obecny je st S e k re ta rz >*.
3°) O pinię n a te m a t w ażności p ro cesów, w y d aje się, po otrzy m an iu w n iosku G eneralnego P ro m o to ra na zw yczajnym posiedzeniu K o n g re gacji.
4°) Do tego sam ego zw yczajnego posiedzenia należy rozstrzy g an ie na te m a t p o d ejrz en ia o stro n n ic z o ść 19.
§ 2. R o z p atru je sp raw y dotyczące pism S ług Bożych, m ęczeństw a, cnót heroicznych, za tw ie rd z en ia sta ro ż y t nego k u ltu i p rzy z n an ia św iętym ty tu łu D oktora. Czyni to w n a s tę p u ją c y sposób:
l ° ) P o w y d an iu opinii przez dwóch teologów censorów odbyw a się b a danie pism n a posiedzeniu zw yczaj nym. G dyby p o w stały ja k ie ś spe c ja ln e trudności, sp raw ę przek azu je się kon g reg acji p le n arn ej.
2°) R ozw ażanie n a te m a t m ęczeń stw a i cnót heroicznych, odbyw a się — po p rzygotow aniu w niosku, zaw ierającego streszczenie re la c ji p a tro n a , opinii trzech konsultorów , u w ag g eneralnego p ro m o to ra w ia ry oraz odpow iedzi p a tro n a — n a spe cjalnym posiedzeniu, n a k tó ry m ci, k tó rzy są w yliczeni w n. 7 § 1, 1°, pełn iąc fu n k cję ja k b y sę d z ió w so,
18 Cfr. ibid. 19 Cfr. ibid.
*> Cfr. ibid., n. 62, § 2, 2°: 1. c. 21 Cfr. ibid.
p ec u lia ri C ongressu la ta e t R elatio fin alis. C ongregationi ad e st S ecre ta riu s 22.
4°) Ad ex c u tie n d u m dub iu m de a n tiq u o cu ltu co nfirm ando v e l de titu lo D octoris E cclesiae S an ctis d e cernendo, p a r e tu r P o sitio constans ex S u m m ario , P a tro n i In fo rm a tio n e, triu m C on su lto ru m votis, e t P ro m o - to ris G en eralis F id ei d isquisitione vel d eclaratione. D isceptatio au tem f ia t p rim u m in p ec u lia ri C ongressu, d ein d e in C ongregatione p le n a ria P a tru m C a rd in aliu m , u ti in d ic av i m us, in hac ipsa § ad nn. 2° e t 3°. § 3) Cognoscit de asse rtis m ira c u lis d ep re catio n i S erv i Dei trib u t i s 23, se q u en ti ratio n e:
1°) A sse rta m ira cu la , de quibus duo P e riti suum iud iciu m m edico- -leg a le a p e ru e rin t, e x p e n d u n tu r in coetu m edicorum , q u o ru m conclu siones a c c u ra ta re la tio n e e x p o n u n tu r.
2°) D einde p a r a tu r P ositio, con sta n s ex S u m m ario , iudiciis m edi- co-leg alib u s P e rito ru m , rela tio n e coetus m edicorum , in fo rm atio n e P a tro n i, v otis triu m C onsultorum , a n i m a d v ersio n ib u s P ro m o to ris G ene ra lis F idei, e t responsione P atro n i. De quibus ta b u lis d isc e p ta tu r p r i m u m in p ec u lia ri C ongressu, deinde in C ongregatione p le n a ria P a tru m C a rd in aliu m , u ti su p ra sig n ifica tu m est n. 7 § 2, 2° e t 3° 24.
8. § 1) S e n te n tia e P a tru m C a rd i naliu m , de quibus ad n. 7 § 1, 2°;
głosują n a te m a t u za sa d n ien ia s p ra w y. Z przep ro w ad zo n ej dy sk u sji przy g o to w u je się końcow ą relację, k tó rą p o d p isu ją w szyscy g ło su ją cy 21.
3°) W yrok w y d a je się n a k o n g re g acji p le n a rn e j k ard y n a łó w , k tó ry m należy p rze d staw ić razem ze w spo m n ia n y m poprzednio w nioskiem , ta k ż e głosy w y rażo n e n a sp ecjaln y m posiedzeniu oraz re la c ję końcow ą. W k o n g reg acji bierze u d ział S ek re ta rz 22.
4°) W celu ro zstrzygnięcia w ą t pliw ości na te m a t za tw ie rd z en ia s ta rożytnego k u ltu lu b p rzy z n an ia Ś w iętym ty tu łu D o k to ra K ościoła, należy przygotow ać w niosek, zaw ie ra ją c y streszczenie, re la c ję p atro n a , w nioski trze ch ko n su lto ró w i b a dan ie lub ośw iadczenie generalnego p ro m o to ra w iary . R o zp raw a zaś (na te n te m at) toczy się n a jp ie rw na specjaln y m ze b ran iu , a n astęp n ie na k o n g reg acji p le n a rn e j k ard y n a łó w , ja k to zostało określone w n in ie j szym §, nn. 2° i 3°.
§ 3) R o z p atru je sp raw ę cudów przy p isy w an y ch w sta w ien n ic tw u Sługi B ożego23, co czyni w n a s tę p u ją c y sposób:
1°) Przytaczane cuda, na temat
których wydali już swój wniosek
medyczno-prawny dwaj biegli, ba
da się na posiedzeniu lekarzy, któ
rych wnioski przedstawia się w spe
cjalnej relacji.
2°) Następnie
przygotowuje
się
22 C fr. ibid.
23 C fr. ibid., n. 62, § 2, 3 °: I.e ., p. 907. 24 Cfr. ibid.
204 D okum enty, recenzje, sp raw o zd an ia
[
22]
§ 2, 3° e t 4 °; § 3, 2'°, re f e r u n tu r ad S um m um P ontificem , iu x ta p ra e s c rip ta cann. 2083 §§ 1 et 2; 2107; 2111; 213325. § 2) Si S um m us P o n tifex d ecre v e r it u lte riu s esse procedendum , cau sa suum p e rg e t ite r.§ 3) Si v ero S um m us P o n tifex d e c re v e rit dubium novae C ongre gationi P a tru m ' C a rd in aliu m esse subiciendum , P ositio p a re tu r, in qua p o n a n tu r sive d ifficu ltate s non so lu ta e , sive P a tro n i responsio, sive, si ad sin t, nova docum enta.
§ 4) Si d enique S um m us P o n tifex causam esse rep o n e n d am iusserit, de 'ea iam a g e re non licet, nisi, ob nova ac p ro b a b ilia in te rp o sita do cu m en ta, v en ia a S um m o P on tifice tr ib u a tu r.
9. Officium secundum est p ro p riu m P ro m o to ris G eneralis Fidei, cuius est iu s tu e ri et an im a d v e rsio nes, vel disquisitiones a u t su ffra g ia edere, u t s u p ra in singulis casibus s ta tu tu m e s t 2e.
10. O fficium H istoricum H agio- grap h icu m , C ausis h istoricis seu a n tiq u is in stru e n d is vacans, p ec u lia ri lege re g itu r, a D ecessore N ostro f. r. Pio X I s ta tu ta A postolicis L itteris „G ia d a q u alch e te m p o ” m o tu p ro p rio die VI m ensis F e b ru a rii anno M CM XX X editis 27.
11. S a c ra haec C ongregatio suam
w niosek, sk ła d a ją c y się ze streszcze nia, opinii m ed y czn o -p raw n ej b ie głych, re la c ji z posiedzenia le k arzy , in fo rm ac ji p a tro n a , w niosków trze ch k onsultorów , uw ag g eneralnego p ro m o to ra w ia ry i odpow iedzi p a tro na. Na te n te m a t toczy się n a jp ie rw d y sk u sja n a sp ecjaln y m ze b ra n iu , a n astęp n ie n a kon g reg acji p le n a r nej k ard y n a łó w , ja k to w yżej w sk a zano w n. 7 § 2, 2° i 3° M.
8. § 1) D ecyzje k ard y n a łó w , o k tó ry ch m ow a w n. 7 § 1, 2 °; § 2, 3° i 4 °; § 3, 2° są p rzed staw io n e O jcu św., zgodnie z przepisem kan . 2013 §§ 1, 2; 2107; 2111; 2 1 33 25.
§ 2) G dy P apież zadecyduje, że należy sp ra w ę dalej prow adzić, w te dy w szystko idzie sw oją drogą.
§ 3) Je że li zaś P apież zadecy d u je, że w ątpliw ość należy p rze d sta w ić now ej kong reg acji k ard y n a łó w , w te dy trz e b a przygotow ać w niosek, w k tó ry m zam ieszcza się ju ż to tr u dności nie rozw iązane, ju ż to odpo w iedź p atro n a , ew e n tu aln ie, gdy t a k ie są, now e dokum enty.
§ 4) Jeżeli w reszcie P apież zad e cyduje, że sp raw ę należy zan iech ać, w ted y nie w olno jej prow adzić, chy ba że O jciec św. zezwoli n a to n a sk u te k p rze d staw ie n ia now ych i p raw dopodobnych dokum entów .
9. Drugi urząd stanow i p ro m o to r g en e raln y w iary,, którego za d an iem je st o brona p ra w a , p rzy g o to w y w
a-25 Cfr. ibid., n. 62, § 3: 1. c.
24 Cfr. cann. 2079; 2080,; 2106, 3, 4; 2109, 1, 2; 2010, § 1; e t Const. A post. R egim ini Ecclesiae, η. 62, § 5: 1. с., p. 907.
27 C fr. T.A.S. 22: 1930, pp. 87—88; et Const. R egim ini Eclesiae, n. 63: A.A.S., 59, 1967, p. 8.
h a b e t C an cellariam , qu am ap p e lla n t, p ro p rio in s titu to a d m in is tra ta m 2S.
12. Item C ongregatio in p ro m p tu h a b e t alb u m cum A dv o cato ru m et P ro c u ra to ru m , qui d o tibus et ti t u lis p r a e d iti esse d eb e n t iu re r e q u isitis 29, tu m collegium p e ritissi- m o ru m m edicorum , ob su am scien tia m e t p ro b ita te m ad hoc electo ru m 30.
13. Q uoad S erv o ru m Dei B eati- ficatio n em e t B eato ru m C anoniza- tionem , p o stq u a m haec in C onsisto rio d e c re ta fu e rit, ritu s e t sollem nia se rv e n tu r a C u ria R om ana rec ep ta 31.
14. Q uae C o n stitu tio n e hac N o s tr a p rae scrip sim u s ab hoc ipso die v ig e re in cipiunt.
N o stra haec au tem s ta tu ta et p ra e s c rip ta n u n c e t in p o ste ru m firm a e t efficacia esse e t fo re v o lum us, non o b sta n tib u s, q u aten u s opus est, C o n stitu tio n ib u s e t O rd i n a tio n ib u s A postolicis a D ecessori bus N ostris editis, ce te risq u e p ra e sc rip tio n ib u s etia m p e c u lia ri m e n tio n e e t dero g atio n e dignis.
D atu m R om ae, apud S an ctu m P e tru m , die V III m ensis M aii, anno M C M LXIX , P o n tifica tu s N ostri sexto.
PA U LU S P P. VI
nie uw ag, p rzep ro w ad zen ie docho dzeń, w y d aw an ie w niosków , ja k to zostało w sk azan e pow yżej w p o szczególnych w y p ad k a ch 2e.
10. U rząd H istory czn o -H ag io g rafi- czny, za jm u ją c y się p row adzeniem sp ra w h istorycznych k ie ru je się sp e cjaln y m p raw em , w y d an y m przez
naszego P o p rz ed n ik a ś.p. P iu sa X I w P iśm ie A postolskim m o tu p ro p rio „Gia da q u alch e te m p o ” z d n ia 6 lu tego 1930 ro k u 27.
11. N iniejsza K o n g reg acja posiad a w łasn ą K an celarię, m a ją c ą w łasn y re g u la m in 2S.
12. K o n g reg acja posiad a rów nież d o 'd y sp o zy c ji zespół ta k adw o k ató w ja k i pełnom ocników , k tó rzy m u szą posiadać p rzy m io ty i ty tu ły w y m a g an e p rzez p ra w o 29. M a te ż k o le gium n a jb a rd z ie j biegłych lekarzy, w y b ra n y ch do niego z r a c ji sw ojej w iedzy i p rzym iotów 30.
13. G dy chodzi o B e aty fik ację Sług Bożych i K anonizację Błogo sław ionych po ogłoszeniu ju ż na konsystorzu, to należy zachow ać obrzędy i uroczystości p rz y ję te przez K u rię R zym ską 31.
14. P rzep isy z a w a rte w niniejszej K o n sty tu c ji zaczynają obow iązyw ać z dniem ogłoszenia.
Chcem y, by te nasze p o sta n o w ie nia i przepisy obecnie i w przyszło ści zachow ały sw oją moc i sk u tecz ność, bez w zględu — gdy to je st ak
-28 Cfr. ibid., n. 62, § 6: 1. c„ p. 907. 29 Cfr. can. 2018.
30 C fr. C onst. A post. R egim ini Ecclesiae, η. 62, § 7: I.e ., p. 907. 31 C fr. can. 2111; e t Const. A post. R egim ini Ecclesiae, η. 62, § 4: I.e., p. 907.
206
D okum enty, recenzje, sp raw o zd a n ia[24]
tu a ln e — na k o n sty tu cje i zarządze nia apostolskie, w y d an e przez n a szych P oprzed n ik ó w i w szelkie in n e zarządzenia, godne n a w e t sp ecjalnej w zm ianki czy odw ołania.D an w Rzymie, u św. P io tra , dnia 8 m a ja 1969 ro k u , szóstego naszego P o n ty fik atu .
PA W EŁ VI P A P.
35.
K O N STY TU C JA A PO STO LSK A „M ISSALE ROM ANUM ”
promulgująca Mszał Rzymski odnowiony z polecenia Powszechnego .Soboru W atykańskiego II
CO N STITU TIO A PO STO LIC A
M issae Romanum ex Decreto Concilii Oecumenici Vaticani II instauratum promulgatur.
<AAS 61(1969) 217—222)
PA U LU S EPIS C O PU S
Servus Servorum Dei Ad perpetuam rei memoriam
M ISSA LE ROMANUM, ex d ecre to C oncilii T rid e n ti a D ecessore N o stro S. P io V an n o M D LX X p ro m u lg a tu m 1, nem o non suscip it in m u ltis iisque m irificis u tilita tis f r u ctibus esse n u m e ra n d u s, qui ex eadem S acro sa n cta S ynodo in u n i
v ersa m C h risti E cclesiam dilapsi sunt. P e r q u a ttu o r enim saecula, non m odo illu d ritu s la tin i sacerdotes pro n o rm a h a b u e ru n t, a d q u am Eu- c h a ristic u m S acrificium fac eren t, sed sa c ri etiam Evaingeffi n u n tii in
PAW EŁ B IS K U P
Sługa S lug Bożych Na wieczną irzeczy pamiątkę
J e s t rzeczą ja sn ą , że M SZAŁ RZY M SK I p ro m ulgow any 1 w 1570 r. n a zlecenie S oboru T rydenckiego przez naszego P o p rz ed n ik a św. P iu sa V n ależ y w yliczyć w śród licznych i to niezw ykle skutecznych owoców, ja k ie z tego Ś w iętego S y nodu w y p ły n ęły dla całego K ościo ła. P rzez cztery bow iem w iek i nie ty lko k a p ła n i obrząd k u łacińskiego m ieli go jako norm ę w ed łu g k tó re j sp raw o w ali O fiarę E uch ary sty czn ą, lecz zw iastu n i E w angelii zanieśli go
