Tadeusz Olejnik
Prof. dr hab. Henryk Stefan
Jaworowski – Honorowym
Członkiem Wieluńskiego
Towarzystwa Naukowego
Rocznik Wieluński 8, 243-244
Rocznik Wieluński Tom 8 (2008)
Tadeusz Olejnik
PROF. DR HAB. HENRYK STEFAN JAWOROWSKI – HONOROWYM CZŁONKIEM WIELUŃSKIEGO TOWARZYSTWA NAUKOWEGO
Grono wybitnych uczonych, którzy wnieśli swój wielki wkład w badania nad przeszłością Wielunia i historycznej ziemi wieluńskiej, a których Wieluńskie Towarzystwo Nauko-we uhonorowało swą najwyższą godnością – Honorowym Członkostwem – zaszczy-cił ostatnio Profesor Politechniki Łódzkiej, dr hab. Henryk Stefan Jaworowski1. Walne ze-branie członków WTN nadało Profesorowi tę godność 28 lutego 2008 r. Przede wszystkim doceniono liczącą już kilkadziesiąt lat współ-pracę Profesora z władzami miasta w zakre-sie rewitalizacji wieluńskiej Starówki, publi-kacje naukowe oraz opracowania projektów koncepcyjnych konserwacji i ekspozycji po-zostałości budowli obronnych Wielunia.
Prof. Henryk Stefan Jaworowski urodził się
9 lutego 1931 r. w Radzyminie. Po ukończeniu szkoły średniej w rodzinnym mieście podjął studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, które ukończył w 1953 r. W 1957 r. Komitet do Spraw Urbanistyki i Architektury nadał Mu uprawnienia budowlane i projektowe. W latach 1961–1969 był kierownikiem pracowni projektowej Państwowego Przedsiębiorstwa Pracownie Konserwacji
1 Biogram prof. H. Jaworowskiego opracowano na podstawie: T. O l e j n i k, Leksykon miasta
Wielunia, Wieluń 2007, s. 109; Złota Księga Nauk Technicznych 2003, Gliwice 2004, s. 144. H.S. Jaworowski
KRONIKA
244 Tadeusz Olejnik Zabytków w Łodzi, będącej oddziałem PKZ w Warszawie. W 1968 r. ukończył podyplomowy kurs konserwatorski w Katedrze Zabytkoznawstwa i Konser-watorstwa na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Na początku lat 60. XX w. opracował dokumentację adaptacji zabytkowego zespołu poklasztor-nego na Muzeum Ziemi Wieluńskiej, wykonał też dokumentację odbudowy znisz-czonej Bramy Krakowskiej w Wieluniu oraz koncepcję rewaloryzacji zabytkowej architektury obronnej Wielunia. W 1979 r. Rada Naukowa Instytutu Historii Ar-chitektury, Sztuki i Techniki Politechniki Wrocławskiej nadała H.S. Jaworowskie-mu stopień doktora nauk technicznych, a w 1981 r. Minister Kultury i Sztuki przy-znał Mu prawa twórcy. W 1983 r. mianowany na stanowisko docenta, a w latach 1992–1997 na stanowisko profesora nadzwyczajnego Politechniki Łódzkiej. W latach 1993–2001 był rzeczoznawcą Ministra Kultury w specjalności rewa-loryzacja zabytkowych założeń urbanistycznych i zespołów architektonicznych, był też rzeczoznawcą Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków w zakresie badań architektonicznych, projektowania konserwatorskiego i inwentaryzacji konserwatorskiej. W 1991 r. mianowany członkiem Sekcji Historii Architektu-ry, Urbanistyki i Konserwacji Zabytków Komitetu Architektury i Urbanistyki PAN.
Jako wybitny znawca zagadnień konserwatorskich wykonywał wiele projek-tów architektoniczno-konserwatorskich zabytków architektury w Łęczycy, Ło-dzi, Pabianicach, Sieradzu, Mogilnie, Inowłodzu, Strzelnie. Opracował m.in. studia uwarunkowań z zakresu środowiska kulturowego do planu zagospoda-rowania przestrzennego miasta Łęczycy. Wespół z synem Tomaszem sporządził analizę cech i wartości elementów dziedzictwa kulturowego oraz dóbr kultury współczesnej na obszarze Starego Miasta w Wieluniu, opracował miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obszaru Starego Miasta w Wieluniu.
Za swą długoletnią działalność naukową i twórczość projektową był nagradza-ny i wyróżnianagradza-ny licznagradza-nymi nagrodami m.in. przez PP PKZ, Towarzystwo Przyja-ciół Wielunia (1979), Ministra Kultury i Sztuki, Prezydenta m. Łodzi, Ministra Gospodarski Przestrzennej i Budownictwa, Oddział Łódzki SARP. Rada Miej-ska Łęczycy nadała prof. H.S. Jaworowskiemu godność Honorowego Obywa-tela Miasta.
Jest autorem następujących opracowań dotyczących Wielunia: Problemy
ośrodków staromiejskich Wielunia i Łęczycy („Kwartalnik Architektury i
Urba-nistyki” 1971, z. 4); Problemy urbanistyki i badań terenowych średniowiecznego
Wielunia, [w:] Między Północą a Południem. Sieradzkie i Wieluńskie w późnym średniowieczu i czasach nowożytnych, Sieradz 1993); Restauracja zespołu po-klasztornego bernardynek w Wieluniu. Problematyka badań i prac konserwator-skich („Zeszyty Naukowe Politechniki Łódzkiej” 1990, nr 332).
