• Nie Znaleziono Wyników

O sposobie wykorzystania miary rozwoju do podziału budżetu premii motywacyjnych w przedsiębiorstwie

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "O sposobie wykorzystania miary rozwoju do podziału budżetu premii motywacyjnych w przedsiębiorstwie"

Copied!
17
0
0

Pełen tekst

(1)

O sposobie wykorzystania miary

rozwoju do podziału budżetu premii

motywacyjnych w przedsiębiorstwie

Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania 31/2, 253-268

2013

(2)

STUDIA I PRACE WYDZIAŁU NAUK EKONOMICZNYCH I ZARZĄDZANIA NR 31

Anna Turczak*

Zachodniopomorska Szkoła Biznesu w Szczecinie

Patrycja Zwiech**

Uniwersytet Szczeciński

O SPOSOBIE W YKORZYSTANIA MIARY ROZWOJU DO PODZIAŁU BUDŻETU PREMII MOTYWACYJNYCH

W PRZEDSIĘBIORSTWIE

Streszczenie

W artykule przedstaw iono m iarę ro zw o ju ja k o instrum ent, k tó ry m ożna w ykorzystać do racjonalnego p o d ziału bu d żetu p rem ii uznaniow ych. D odatkow o, przedstaw iono przy k ład w d ro żen ia m eto d y obiektyw izującej podział prem ii u zn a n io ­ w y ch opartej n a m ierze rozw oju tak, ab y proporcje m ięd zy nagrodam i otrzym anym i p rzez p o szczególnych praco w n ik ó w odpow iadały relacjo m ocen, które uzyskali w ram ach system u ocen pracow niczych. W artykule w ykazano, że w artość m iary rozw oju, k tó rą w y zn acza się w m etodzie sum standaryzow anych, m oże stać się lo g ic zn ą i w y g o d n ą p o d sta w ą u sta le n ia k lu c za p o d ziału bu d żetu przeznaczonego n a n agrody m otyw acyjne d la pracow ników . T aki k lu cz p o d ziału charakteryzuje się obiek ty w i­ zm em , p rz e jrz y sto śc ią i je s t spraw iedliw y, stąd też n ie pow in ien spotykać się z brakiem akceptacji ze strony pracow ników .

Słowa kluczowe

: system m otyw acyjny, w ielow ym iarow a an aliza p orów naw cza

A d res e-m ail: atu rc za k @ z p sb .szc z ec in .p l. A d res e-m ail: p a try c ja z w iec h @ tle n .p l.

(3)

Wprowadzenie W y s o k o ś ć p r e m ii o tr z y m a n e j p r z e z d a n e g o p r a c o w n ik a w s to s u n k u d o w y ­ s o k o ś c i p r e m ii o tr z y m a n y c h p r z e z in n y c h p r a c o w n ik ó w z a tr u d n io n y c h w ty m s a m y m p r z e d s ię b io r s tw ie p o w in n a b y ć p o c h o d n ą o b ie k ty w n e j o c e n y j e g o k o m ­ p e t e n c ji i d o k o n a ń n a tle k o m p e te n c ji i d o k o n a ń p o z o s ta ły c h p r a c o w n ik ó w . O z n a c z a to , ż e k r y te r ia o c e n y w in n y b y ć w s p o s ó b j e d n o z n a c z n y z d e f in io w a n e i u m o ż liw ia ć p o r ó w n a n ie p r a c o w n ik ó w m ię d z y so b ą . A b y s y s te m p r z y d z ie la n ia p r e m ii u z n a n io w y c h b y ł d la p r a c o w n ik a w p e łn i s p r a w ie d liw y i z r o z u m ia ły , n a l e ż y g o p o z b a w ić j a k ic h k o l w i e k o b s z a r ó w n a p o d e jm o w a n ie a r b itr a ln y c h d e c y z ji, g d y ż a r b itr a ln o ś ć ta k a z a w s z e z m n ie js z a p r z e jr z y s to ś ć s y s te m u . C e le m n in ie js z e g o a r ty k u łu j e s t p r z e d s ta w ie n ie m ia r y r o z w o ju j a k o in ­ s tr u m e n tu , k tó r y m o ż n a w y k o r z y s ta ć d o r a c jo n a ln e g o p o d z i a łu b u d ż e tu p r e m ii u z n a n io w y c h . D o d a tk o w o , p r z e d s ta w io n o p r z y k ła d w d r o ż e n ia m e to d y o b ie k ­ ty w iz u ją c e j p o d z ia ł p r e m ii u z n a n io w y c h o p a rte j n a m ie r z e r o z w o ju ta k , a b y p r o p o r c je m ię d z y n a g r o d a m i o tr z y m a n y m i p r z e z p o s z c z e g ó ln y c h p r a c o w n ik ó w o d p o w ia d a ły r e la c jo m o c e n , k tó r e u z y s k a li w r a m a c h s y s te m u o c e n p r a c o w n i­ c z y c h .

1. Polityka płacowa jako instrument zarządzania zasobami ludzkimi

W ła ś c iw a p o lity k a p ła c o w a j e s t je d n y m z n a js k u te c z n ie js z y c h n a r z ę d z i z a ­ r z ą d z a n ia p o te n c ja łe m lu d z k im p r z e d s ię b io r s tw a . C e le m ta k ie j p o lity k i p o w in ­ n o b y ć p r z e c ią g n ię c ie o d p o w ie d n ic h k a n d y d a tó w d o o r g a n iz a c ji, u tr z y m a n ie d o b r y c h p r a c o w n ik ó w o r a z m o ty w o w a n ie ic h d o c o r a z e f e k ty w n ie js z e j p ra c y . S y s te m w y n a g r a d z a n ia m u s i b y ć p o s tr z e g a n y p r z e z p r a c o w n ik ó w j a k o z r o z u ­ m ia ły i s p r a w ie d liw y . W s y s te m ie ta k im n a w y n a g r o d z e n ie p r a c o w n ik a w in n y m ie ć w p ły w j e g o r z e c z y w is te k w a lif ik a c je , u m ie ję tn o ś c i, w ło ż o n y w y s iłe k i o s ią g n ię te p r z e z n ie g o w y n ik i p ra c y . M o ty w o w a n ie j e s t j e d n ą z p o d s ta w o w y c h f u n k c ji z a r z ą d z a n ia . M o ty w o ­ w a n ie d o p r a c y p o le g a n a s to s o w a n iu w s to s u n k u d o p r a c o w n ik ó w o k r e ś lo n y c h b o d ź c ó w z w a n y c h m o ty w a to r a m i. M o ż n a w y r ó ż n ić tr z y p o d s ta w o w e g r u p y m o ty w a to r ó w w y k o r z y s ty w a n y c h w p r z e d s ię b io r s tw ie : - p ła c a , - b o d ź c e p o z a p ła c o w e m a te r ia ln e , - b o d ź c e p o z a p ła c o w e n ie m a te r ia ln e .

(4)

An n aTu r c z a k, Pa t r y c j aZw i e c h O s p o s o b i ew y k o r z y s t a n i am i a r yr o z w o j u. . . S y s te m w y n a g r o d z e ń m a te r ia ln y c h j e s t g łó w n y m n a r z ę d z ie m w y k o r z y ­ s ty w a n y m d o m o ty w o w a n ia p r a c o w n ik ó w . W y n a g r o d z e n ia m a te r ia ln e m o ż n a z k o le i p o d z ie lić n a : a) w y n a g r o d z e n ie p ie n ię ż n e - p ła c a , n a g r o d y , p r e m ie i r ó ż n e g o r o d z a ju d o d a tk i p ie n ię ż n e ;

b ) w y n a g r o d z e n ie n ie p ie n ię ż n e - s łu ż b o w e s a m o c h o d y , f irm o w e te le f o n y k o m ó r k o w e , g a d ż e ty , o r g a n iz o w a n y p r z e z p r a c o d a w c ę w y p o c z y n e k p r a c o w n ik a , o p ie k a n a d d z ie c k ie m p r a c o w n ik a itp .

W w ię k s z o ś c i p r z y p a d k ó w p o d s ta w o w y m e le m e n te m w y n a g r o d z e n ia p i e ­ n ię ż n e g o j e s t p ła c a z a s a d n ic z a . W y s o k o ś ć p ła c y z a s a d n ic z e j p o w ią z a n a j e s t n a jc z ę ś c ie j z r o d z a je m p r a c y w y k o n y w a n e j n a k o n k r e tn y m s ta n o w is k u o ra z f o r m a ln y m i k w a lif ik a c ja m i z a tr u d n io n e g o n a ty m s ta n o w is k u p r a c o w n ik a . O k r e ś le n iu w a r to ś c i p r a c y s ł u ż ą m e to d y w a r to ś c io w a n ia s ta n o w is k p r a c y . W y ­ s z c z e g ó ln ia s ię w n ic h m ię d z y in n y m i ta k ie k r y te r ia , j a k z ło ż o n o ś ć p r a c y , je j u c ią ż liw o ś ć c z y w ie lk o ś ć o d p o w ie d z ia ln o ś c i.

D o p ła c y z a s a d n ic z e j d o c h o d z i n ie r z a d k o d r u g i s k ła d n ik w y n a g r o d z e n ia p ie n ię ż n e g o , a m ia n o w ic ie p r e m ia . P r e m ia j e s t s k ła d n ik ie m w y n a g r o d z e n ia z a le ż n y m o d k o n k r e tn y c h w y n ik ó w u z y s k a n y c h p r z e z d a n e g o p r a c o w n ik a , g r u ­ p ę p r a c o w n ik ó w b ą d ź n a w e t c a łe p r z e d s ię b io r s tw o . W a r u n k i i w y s o k o ś ć

premii

regulaminowych

o k r e ś la n e s ą z a z w y c z a j w r e g u la m in ie p r e m io w a n ia b ę d ą c y m z w y k le p r z e d m io te m n e g o c ja c ji p r z e d s ta w ic ie li p r a c o d a w c y i p r a c o b io r c ó w 1. Z k o le i

premie uznaniowe

p r z y z n a w a n e s ą p o s z c z e g ó ln y m p r a c o w n ik o m z a ic h in d y w id u a ln e o s ią g n ię c ia z a z w y c z a j n a p o d s ta w ie a r b itra ln e j d e c y z ji b e z p o ­ ś r e d n ie g o p r z e ło ż o n e g o .

Z o b ie k ty w iz o w a n y s y s te m o c e n p r a c o w n ik ó w to n a jle p s z e i n a jb a r d z ie j p r z e jr z y s te n a r z ę d z ie u m o ż liw ia ją c e d o k o n a n ie

racjonalnego podziału bud

ż

tu premii uznaniowych

m ię d z y p o s z c z e g ó ln y c h p r a c o w n ik ó w . P r a c o w n ik b o w ie m p o w in ie n m ie ć p e w n o ś ć , ż e ty lk o j e g o a k ty w n o ś ć , w y s iłe k w ło ż o n y w p r a c ę o r a z r z e c z y w is te w y n ik i p r z y n i o s ą m u d o d a t k o w ą w a r to ś ć w p o s ta c i p r z y z n a n e j p r e m ii c z y n a g r o d y . J e ś li w ię c c h c e b y ć le p ie j w y n a g r a d z a n y , p o w i­ n ie n k o n c e n tr o w a ć s ię p r z e d e w s z y s tk im n a ty m , a b y j e g o p r a c a b y ła c o r a z b a r d z ie j e f e k ty w n a . B y o s ią g n ą ć te n k o r z y s tn y e f e k t m o ty w a c y jn y p r e m ii u z n a ­ n io w y c h i n a g r ó d j a k o in s tr u m e n tu w y n a g r a d z a n ia p r a c o w n ik ó w , p r z e d s ię b i o r ­

1 Zarządzanie. Teoria i praktyka, red. A. Koźmiński, W. Piotrowski, PWN, Warszawa

1995, s. 340.

(5)

stwo musi najpierw zapewnić właściwe funkcjonowanie systemu ocen pracow­

niczych oraz odpowiedni sposób przepływu informacji zwrotnej do pracowni­

ków2 3

4

.

Dla racjonalnego podziału budżetu premii uznaniowych można zastosować

między innymi miarę rozwoju.

2. Miara rozwoju

Aby otrzymać miarę rozwoju, należy dokonać obliczeń zgodnie z następu­

jącymi etapami: standaryzacja zmiennych, zamiana destymulant i nominant na

stymulanty, obliczenie sum standaryzowanych i w konsekwencji obliczenie

miary rozwoju oraz uszeregowanie obiektów (pracowników).

Wielowymiarowa analiza porównawcza (WAP) zajmuje się metodami

i technikami porównywania obiektów opisanych za pomocą wielu cech. WAP

bada zatem zjawiska złożone - czyli takie, których nie można zmierzyć w spo­

sób bezpośredni, a które są zależne od co najmniej dwóch różnych zmiennych

o znanych obserwacjach3 4

. Zjawiskiem złożonym w obszarze motywacji może

być suma kompetencji, osiągnięć i wyników pracy pracownika, od których to

kompetencji, osiągnięć czy wyników uzależniona będzie wartość przyznanej

premii motywacyjnej. Z kolei obiektami w wielowymiarowej analizie porów­

nawczej będą w tym przypadku poszczególni pracownicy.

W przypadku rozpatrywania n pracowników ze względu na m zmiennych

dane będące przedmiotem analizy można przedstawić w postaci następującej

4

macierzy :

2 Ibidem, s. 337.

3 H. Wasilewska, M. Jasiakiewicz, Taksonomiczna miara atrakcyjności inwestycji w ak­

cje na przykładzie wybranych spółek giełdowych, „Bank i Kredyt” 2000, nr 6, s. 276.

4 A. Młodak, Analiza taksonomiczna w statystyce regionalnej, Difin, Warszawa 2006, s. 26.

(6)

An n aTu r c z a k, Pa t r y c j aZw iech

O s p o s o b iew y k o r z y s t a n iam ia r yr o z w o j u...

X11 X12

··· X1 j

··· X1m

X 21 X22

··· X2 j

··· X2m

X = ,

(i = 1, 2, ···, n; j

= 1, 2, ···, m) (1)

Xi1

Xi 2

··· Xij

··· Xim

X

n1

X

n 2

··· X

nj

··· X

nm

gdzie:

Ху -

wartość j-tej cechy dla i-tego pracownika.

W badaniu zjawisk złożonych może wystąpić sytuacja, że zmienne są wy­

rażone w różnych jednostkach miary, a nawet jeżeli są wyrażone w tych samych

jednostkach miary, to mogą mieć różne rzędy wielkości. Metody wielowymia­

rowej analizy porównawczej można natomiast stosować tylko wtedy, gdy

wszystkie zmienne są wyrażone w tych samych jednostkach miary o zbliżonych

rzędach wielkości. Aby spełnić ten warunek, stosuje się standaryzację zmien­

nych5. Standaryzację przeprowadza się, wykorzystując wzór6:

x y ~ x i

Zy

=———, (i = 1 2 ...,

n;у

= ^ 2 ...,

m)

(2)

S (

x y

)

gdzie:

Xi—

-

wartośćy-ego kryterium oceny dla i-tego pracownika,

z —

-

standaryzowana wartość y-ego kryterium oceny dla i-tego pra­

cownika,

Xy

-

średnia arytmetyczna y-ego kryterium oceny,

S(xy) -

odchylenie standardowe y-ego kryterium oceny,

n

-

liczba rozpatrywanych pracowników,

m

-

liczba wziętych pod uwagę kryteriów oceny.

5 S tan d ary zacja ta k a m a zatem n a celu u jed n o licen ie je d n o s te k m ia ry z m ie n n y ch oraz u jed n o lice n ie rz ęd ó w w ie lk o ści zm iennych.

6 E k o n o m e tria sto so w a n a w p r z y k

ł

a d ach i za d a n ia ch , red. J. H o zer, W y d ział N a u k E k o ­

n o m ic z n y ch i Z arz ąd z an ia U n iw e rsy tetu S zczeciń sk ieg o - S to w arzy szen ie P o m o c i R ozw ój, S zczecin 200 7 , s. 231.

(7)

P o s ta n d a r y z a c ji7 w s z y s tk ie z m ie n n e s t a j ą się n ie m ia n o w a n e . Z e s ta n d a r y - z o w a n e w a r to ś c i m z m ie n n y c h o b lic z o n e d la n p r a c o w n ik ó w m o ż n a z a p is a ć w p o s ta c i m a c ie r z y :

Z11 Z12

··· Z1 j

··· Z1m

Z 21 Z 22

··· Z 2 j

··· Z 2m

Z- ... (3 ) Z

i1

Z 1

2

···

Z

ij

···

Z

im

Z

n1

Z

n 2

···

Z

nj

···

Z

nm

N a s tę p n ie , a b y o tr z y m a ć m ia r ę r o z w o ju , n a le ż y z a s to s o w a ć m e to d ę p o ­ r z ą d k o w a n ia lin io w e g o (a k o n k r e tn ie m e to d ę s u m s ta n d a r y z o w a n y c h ) . C e le m p o r z ą d k o w a n ia lin io w e g o j e s t u s z e r e g o w a n ie o b ie k tó w (w ty m p r z y p a d k u p r a ­ c o w n ik ó w ) w k o le jn o ś c i o d n a jle p s z e g o do n a j g o r s z e g o 8, a k r y te r iu m p o r z ą d ­ k o w a n ia j e s t p o z io m z ja w is k a z ło ż o n e g o (w ty m p r z y p a d k u j e s t to s u m a k o m ­ p e te n c ji, o s ią g n ię ć i w y n ik ó w p r a c y p r a c o w n ik a ) . A b y m o ż n a b y ło z a s to s o w a ć p o r z ą d k o w a n ie lin io w e , z m ie n n e m u s z ą b y ć n ie ty lk o z e s ta n d a r y z o w a n e , a le d o d a tk o w o w s z y s tk ie m u s z ą m ie ć c h a r a k te r s y m u la n t. W p r z y p a d k u d e s ty m u - la n t i n o m in a n t n a l e ż y j e z a te m s p r o w a d z ić d o p o s ta c i s ty m u la n t. D e s ty m u la n tę m o ż n a z a m ie n ić n a s ty m u la n tę p o p r z e z p o m n o ż e n ie w s z y s tk ic h j e j w a r to ś c i p r z e z - 1 . Z k o le i z a m ia n a n o m in a n ty n a s ty m u la n tę m o ż e b y ć p r z e p r o w a d z o n a w e d łu g n a s tę p u ją c e j p r o c e d u r y 9:

7 K a żd a zm ien n a p o stan d ary zacji m a ś re d n ią a ry tm ety c zn ą ró w n ą 0 o raz odch y len ie stan d ard o w e ró w n e 1.

8 A . K an d y b a, R. K o czk o d aj, E. B o ry szew sk a, W ykorzystanie m e to d p o rz ą d k o w a n ia li­

nio w eg o do k la syfika cji o d d zia łó w b anku, w: M eto d y ilo ścio w e w ekonom ii. R y n e k kapitałow y. R y n e k n ieru ch o m o ści, Z es zy ty N a u k o w e U n iw e rsy tetu S zczeciń sk ieg o 1999, n r 233, „P race

K a ted ry E k o n o m etrii i S taty sty k i” , n r 7, s. 113.

9 E ko n o m etria . M etody, p rzykła d y, za d a n ia , red. J. D ziech ciarz, W y d aw n ictw o A k ad em ii

(8)

O An n aTu r c z a k, Pa t r y c j aZw iech s p o s o b iew y k o r z y s t a n iam ia r yr o z w o j u... 259 1, d l a Z j = N j , * - 1 Z j = 1--- 77---7 , d l a Z j < N j , (i = 1, 2 , ..., n) (4 ) z j - N j - 1 --- 1--- , d l a z if > N , . , { Z j - N j + 1 j j

gdzie:

Nj - wartość nominalna dla j-ej zmiennej,

Zj

- wartość zestandaryzowanej j-ej zmiennej (nominanty) dla i-tego

obiektu,

*

Zj

- wartość j-ej zmiennej (po zamianie na stymulantę) dla i-tego

obiektu.

Wartości stymulanty uzyskane po zastosowaniu wymienionej formuły ma­

ją tę własność, że mieszczą się w przedziale (0, 1).

Następnym krokiem jest zastosowanie metody sum standaryzowanych10.

Składają się na nią dwa etapy przeprowadzanej procedury obliczeniowej:

Etap 1. Dla każdego obiektu (w tym przypadku pracownika) oblicza się sumę

wartości poszczególnych zmiennych według wzoru:

P

i =

Σ-j=1

(i = 1, 2, . . . , n ) (5)

gdzie:

Pi - wartość sumy standaryzowanej dla i-tego obiektu (tutaj: i-tego pra­

cownika).

(9)

Etap 2.

D la k a ż d e g o o b ie k tu ( w ty m p r z y p a d k u p r a c o w n ik a ) o b lic z a s ię m ia r ę r o z w o ju z g o d n ie z e w z o r e m 11:

Pi P- 0

-, „

s

^

Щ = --- , (i = 1, 2,

n)

(6)

Po - P- o

gdzie:

mi - wartość miary rozwoju dla i-tego obiektu (tutaj: i-tego pracownika).

Wielkości

p

0 oraz p _0 wyznacza się z formu

ł

:

m m

p o = Σ z oj

,

p - o = Σ z -oj

(7)

i=1 j=1

Oznaczenia zoj oraz z_oj są wartościami analizowanych zmiennych dla

pewnych obiektów hipotetycznych - odpowiednio wzorca i antywzorca12

. War­

tości te otrzymuje się w następujący sposób13:

z oj = m a x z v

,

z - o j = m i n z ij

(8)

Obliczenie miar rozwoju ma na celu uzyskanie unormowanych wartości

sum standaryzowanych poszczególnych zmiennych, gdyż wartości mi zawarte

są w przedziale (o,1).

Opisana powyżej metodyka zosta

ł

a zastosowana do ustalenia podzia

ł

u bu­

dżetu nagród uznaniowych w przedsiębiorstwie ALFA

14

.

11 W. Tarczyński, Fundamentalny portfel papierów wartościowych, PWE, Warszawa 2oo2, s. 121.

12 Miara rozwoju obliczona dla wzorca rozwoju jest równa 1, a dla antywzorca wynosi o. 13 A. Majewska, Klasyfikacja światowych giełd terminowych za pomocą taksonomicznego

miernika rozwoju, w: Rynki kapitałowe. Rynki nieruchomości, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu

Szczecińskiego 2ooo, nr 294, „Prace Katedry Ekonometrii i Statystyki”, nr 9, s. 74. 14 Nazwa przedsiębiorstwa została zmieniona.

(10)

An n aTu r c z a k, Pa t r y c j aZw i e c h O s p o s o b i ew y k o r z y s t a n i am i a r yr o z w o j u. . . 3 . Z a s t o s o w a n i e m i a r y r o z w o j u j a k o k r y t e r i u m r ó ż n i c o w a n i a p r e m i i u z n a n i o w y c h p r z y z n a w a n y c h p r a c o w n i k o m w p r z e d s i ę b i o r s t w i e A L F A A L F A j e s t p r z e d s ię b io r s tw e m p r o d u k c y jn y m d z ia ła ją c y m n a te r e n ie w o ­ j e w ó d z tw a z a c h o d n io p o m o r s k ie g o . Z a tr u d n ia łą c z n ie 1 2 0 o s ó b . D o b a d a n ia p ilo ta ż o w e g o w y b r a n o d z ia ł, w k tó r y m n a p o d o b n y c h s ta n o w is k a c h z a tr u d n io ­ n y c h j e s t 5 o só b . W r a m a c h f u n k c jo n u ją c e g o s y s te m u o c e n p r a c o w n ic z y c h o s o ­ b y te z o s ta ły o c e n io n e p o d w z g lę d e m tr z e c h k r y te r ió w ( k r y te r iu m A , k r y te ­ r iu m B , k r y te r iu m C ), z k tó r y c h k a ż d e m a c h a r a k te r s ty m u la n ty . W a r to ś c i ty c h k r y te r ió w o tr z y m a n e p r z e z p o s z c z e g ó ln e o s o b y z p r z e b a d a n e g o z e s p o łu p r z e d ­ s ta w io n o w ta b e li 1.

T ab ela 1. W yniki uzyskane w ram ach system u ocen p racow niczych

Wyszczególnienie Kryterium oceny A Kryterium oceny B Kryterium oceny C Pracownik 1 19 4 35 Pracownik 2 13 2 42 Pracownik 3 26 8 40 Pracownik 4 19 9 49 Pracownik 5 15 5 47

Źródło: opracowanie własne na podstawie materiałów wewnętrznych (oceny pracownicze) przedsiębiorstwa ALFA. C e le m p r z e p r o w a d z e n ia b a d a n ia b y ło p ilo ta ż o w e w d r o ż e n ie m e to d y o b ie k ty w iz u ją c e j p o d z i a ł p r e m ii u z n a n io w y c h ta k , a b y p r o p o r c je m ię d z y n a g r o ­ d a m i o tr z y m a n y m i p r z e z p o s z c z e g ó ln y c h p r a c o w n ik ó w o d p o w ia d a ły r e la c jo m o c e n , k tó r e u z y s k a li w r a m a c h s y s te m u o c e n p r a c o w n ic z y c h . P r e m ie m ia ły c h a ­ r a k te r p r e m ii k w a r ta ln y c h , a b u d ż e t n a g r ó d k w a r ta ln y c h d la te g o z e s p o łu w y n o ­ s ił 15 0 0 0 zł. W c e lu u je d n o lic e n ia j e d n o s t e k i r z ę d ó w w ie lk o ś c i p o s z c z e g ó ln y c h k r y te ­ r ió w o c e n y , p r z e p r o w a d z o n o s ta n d a r y z a c ję . K o n ie c z n e b y ło z a te m o b lic z e n ie d la k a ż d e j z k o lu m n ta b e li 1 ś r e d n ic h a r y tm e ty c z n y c h o r a z o d c h y le ń s ta n d a r ­ d o w y c h . O tr z y m a n e w y n ik i z e b r a n o w ta b e li 2.

(11)

T ab ela 2. W artości o bliczonych średnich arytm etycznych i o dchyleń standardow ych

Wyszczególnienie Kryterium oceny

A Kryterium oceny B Kryterium oceny C Średnia arytmetyczna 18,40 5,60 42,60 Odchylenie standardowe 4,45 2,58 5,00

Źródło: opracowanie własne na podstawie tabeli 1.

M a ją c j u ż w y z n a c z o n e w a r to ś c i ś r e d n ic h a r y tm e ty c z n y c h i o d c h y le ń s ta n ­ d a r d o w y c h , p r z y s tą p io n o d o s ta n d a r y z a c ji p o s z c z e g ó ln y c h z m ie n n y c h . U z y s k a ­ n e w y n ik i s ta n d a r y z a c ji z a p r e z e n to w a n o w ta b e li 3.

T ab ela 3. W artości p oszczególnych k ry terió w oceny po standaryzacji

Wyszczególnienie Kryterium oceny

A Kryterium oceny B Kryterium oceny C Pracownik 1 0,13 -0,62 -1,52 Pracownik 2 -1,21 -1,40 -0,12 Pracownik 3 1,71 0,93 -0,52 Pracownik 4 0,13 1,32 1,28 Pracownik 5 -0,76 -0,23 0,88 Średnia arytmetyczna 0,00 0,00 0,00 Odchylenie standardowe 1,00 1,00 1,00

Źródło: opracowanie własne na podstawie tabel 1 i 2.

W n a s tę p n y m k r o k u d la k a ż d e g o p r a c o w n ik a o b lic z o n o s u m y s ta n d a r y z o ­ w a n e . U z y s k u je się j e p o p r z e z z s u m o w a n ie w s z y s tk ic h tr z e c h w a r to ś c i w p o ­ s z c z e g ó ln y c h w ie r s z a c h ta b e li 3. O tr z y m a n e s u m y z e b r a n o w ta b e li 4.

T ab ela 4. W artości o bliczonych sum standaryzow anych

Wyszczególnienie Suma standaryzowana Kolejność pracowników

Pracownik 1 -2,01 IV

Pracownik 2 -2,73 V

Pracownik 3 2,12 II

Pracownik 4 2,73 I

Pracownik 5 -0,12 III

(12)

An n aTu r c z a k, Pa t r y c j aZw i e c h O s p o s o b i ew y k o r z y s t a n i am i a r yr o z w o j u. . . N a s tę p n ie z s u m o w a n o n a jm n ie js z e u z y s k a n e w a r to ś c i d la p o s z c z e g ó ln y c h k r y te r ió w o c e n y o r a z n a jw ię k s z e u z y s k a n e w a r to ś c i d la p o s z c z e g ó ln y c h k r y t e ­ r ió w o c e n y . W ta b e li 5 p r z e d s ta w io n o w a r to ś c i w s p o m n ia n y c h su m : m in im a ln e j i m a k s y m a ln e j.

T ab ela 5. Sum y n ajm niejszych i najw ięk szy ch w artości po standaryzacji

Wyszczególnienie Kryterium oceny A Kryterium oceny B Kryterium oceny C Suma Wartość najmniejsza -1,21 -1,40 -1,52 -4,13 Wartość największa 1,71 1,32 1,28 4,30

Źródło: opracowanie własne na podstawie tabeli 3.

W o p a r c iu o s u m y s ta n d a r y z o w a n e w y z n a c z o n o d la k a ż d e g o p r a c o w n ik a m ia r ę r o z w o ju . O c z y w iś c ie ż a d e n z p r a c o w n ik ó w n ie b ę d z ie w a n a liz o w a n y m p r z y k ła d z ie w z o r c e m r o z w o ju , g d y ż d la ż a d n e g o z p r a c o w n ik ó w s u m a s ta n d a ­ r y z o w a n a n ie w y n o s i 4 ,3 0 . O z n a c z a to , ż e ż a d n a z r o z p a tr y w a n y c h p ię c iu o s ó b n ie b ę d z ie m ia ła m ia r y r o z w o ju n a p o z io m ie 1. R ó w n ie ż ż a d e n z p r a c o w n ik ó w n ie b ę d z ie tu ta j a n ty w z o r c e m r o z w o ju , p o n ie w a ż d la ż a d n e g o z p r a c o w n ik ó w s u m a s ta n d a r y z o w a n a n ie w y n o s i - 4 , 1 3 . W y n ik a z te g o , iż ż a d n a z r o z p a tr y w a ­ n y c h p ię c iu o s ó b n ie b ę d z ie m ia ła m ia r y r o z w o ju n a p o z io m ie 0. U z y s k a n e w y n ik i m ia r y r o z w o ju d la k a ż d e g o z p r a c o w n ik ó w u m ie s z c z o n o w ta b e li 6.

T ab ela 6. W artości o b liczonych m iar rozw oju

Wyszczególnienie Miara rozwoju Kolejność pracowników

Pracownik 1 0,25 IV

Pracownik 2 0,17 V

Pracownik 3 0,74 II

Pracownik 4 0,81 I

Pracownik 5 0,48 III

Źródło: opracowanie własne na podstawie tabel 4 i 5.

D z ię k i o tr z y m a n y m w y n ik o m m ia r y r o z w o ju m o ż n a w y c ią g n ą ć n a s tę p u j ą ­ c e w n io s k i d o ty c z ą c e b a d a n y c h p r a c o w n ik ó w . N a jl e p s z y z p r a c o w n ik ó w to p r a c o w n i k 4 - m a o n ty lk o 19 p u n k tó w p r o c e n to w y c h d o w z o r c a r o z w o ju i a ż 81 p u n k tó w p r o c e n to w y c h d o a n ty w z o r c a r o z w o ju . P r a c o w n ik te n r ó ż n i s ię o d d r u g ie g o w k o le jn o ś c i o 7 p u n k tó w p r o c e n to w y c h , a o d n a jg o r s z e g o p r a c o w n i­ k a z z e s p o łu - o 6 4 p u n k ty p r o c e n to w e . P r a c o w n ik z a jm u ją c y p o z y c ję d r u g ą 263

(13)

w r a n k in g u to p r a c o w n i k 3 - m a o n 2 6 p u n k tó w p r o c e n to w y c h d o w z o r c a r o z ­ w o ju i 7 4 p u n k ty p r o c e n to w e d o a n ty w z o r c a r o z w o ju . P r a c o w n ik z a jm u ją c y p o z y c ję t r z e c i ą w r a n k in g u to p r a c o w n i k 5, c z w a r tą - p r a c o w n i k 1 i o s ta tn ią - p r a c o w n i k 2. O s ta tn im e ta p e m b a d a n ia j e s t w y z n a c z e n ie s tr u k tu r y s ta n o w ią c e j k lu c z p o d z i a łu b u d ż e tu o r a z u s ta le n ie k w o t, k tó r e z o s ta n ą p r z y p is a n e p o s z c z e g ó ln y m p r a c o w n ik o m . S u m a m ia r r o z w o ju d la p ię c iu r o z p a tr y w a n y c h p r a c o w n ik ó w w y n o s i 2 ,4 5 . U d z ia ł k a ż d e g o s k ła d n ik a w te j s u m ie o b lic z o n o w n a s tę p u ją c y s p o s ó b : 1. W a r to ś ć m ia r y r o z w o ju d la p r a c o w n ik a 1 to 0 ,2 5 . D z ie lą c lic z b ę 0 ,2 5 p r z e z 2 ,4 5 , o tr z y m u je s ię 0 ,1 0 3 , c z y li 1 0 ,3 % . 2. W a r to ś ć m ia r y r o z w o ju d la p r a c o w n ik a 2 to 0 ,1 7 . D z ie lą c lic z b ę 0 ,1 7 p r z e z 2 ,4 5 , o tr z y m u je s ię 0 ,0 6 8 , c z y li 6 ,8 % . 3. W a r to ś ć m ia r y r o z w o ju d la p r a c o w n ik a 3 to 0 ,7 4 . D z ie lą c lic z b ę 0 ,7 4 p r z e z 2 ,4 5 , o tr z y m u je s ię 0 ,3 0 3 , c z y li 3 0 ,3 % . 4. W a r to ś ć m ia r y r o z w o ju d la p r a c o w n ik a 4 to 0 ,8 1 . D z ie lą c lic z b ę 0,81 p r z e z 2 ,4 5 , o tr z y m u je s ię 0 ,3 3 2 , c z y li 3 3 ,2 % . 5. W a r to ś ć m ia r y r o z w o ju d la p r a c o w n ik a 5 to 0 ,4 8 . D z ie lą c lic z b ę 0 ,4 8 p r z e z 2 ,4 5 , o tr z y m u je s ię 0 ,1 9 4 , c z y li 1 9 ,4 % . N a s tę p n ie m n o ż ą c k a ż d y z o tr z y m a n y c h u d z ia łó w p r z e z c a łk o w itą w a r to ś ć b u d ż e tu n a g r ó d o p ie w a ją c ą n a 15 0 0 0 z ł, u z y s k a n o k w o ty n a g r ó d p r z y p is a n e p o s z c z e g ó ln y m p r a c o w n ik o m , c o z o b r a z o w a n o w ta b e li 7.

T ab ela 7. P odział bu d żetu w o parciu o m iarę rozw oju

W y szczególnienie Miara rozwoju Struktura

(w %) Podział budżetu (w zł) Pracownik 1 0,25 10,3 1 542,94 Pracownik 2 0,17 6,8 1 016,58 Pracownik 3 0,74 30,3 4 539,21 Pracownik 4 0,81 33,2 4 986,20 Pracownik 5 0,48 19,4 2 915,07 Suma: 2,45 100,0 15 000,00

Źródło: opracowanie własne na podstawie tabeli 6.

D z ię k i z a s to s o w a n e j m e to d o lo g ii p r o p o r c je m ię d z y k w o ta m i n a g r ó d o tr z y m a n y m i p r z e z p o s z c z e g ó ln y c h p r a c o w n ik ó w o r a z p r o p o r c je m ię d z y m ia

(14)

-O

An n aTu r c z a k, Pa t r y c j aZw iech s p o s o b iew y k o r z y s t a n iam ia r yr o z w o j u... 265

rami rozwoju określającymi miejsca zajmowane przez tych pracowników

w rankingu są identyczne. Powyższe proporcje zobrazowano na rysunku 1.

R ysunek 1. G raficzna p rezen tacja przeprow adzonego porząd k o w an ia liniow ego

Pracownik 4 Pracownik 3 Pracownik 5 Pracownik 1 Pracownik 2 0,81 0,74 0,48 0,25 0,17 4 986,20 zł 4 539,21 zł 2 915,07 zł 1 542,94 zł 1 016,58 zł

0,00 Wartość przydzielonej nagrody

Miara rozwoju

Źródło: opracowanie własne na podstawie tabeli 7.

I tak przykładowo pracownik 1 otrzymał nagrodę o 51,8% wyższą od pracow­

nika, który zajął ostatnią pozycję w rankingu, ponieważ różnica pomiędzy mia­

rą rozwoju pracownika 1 oraz miarą rozwoju pracownika 2 opiewa również na

51,8%. Z kolei pracownik 1 otrzymał nagrodę o 69,1% niższą od pracownika

zajmującego pozycję pierwszą w rankingu i różnica pomiędzy miarą rozwoju

pracownika 1 oraz miarą rozwoju pracownika 4 opiewa także na -69,1%.

Udział procentowy poszczególnych składników w wartości sumy dla wszyst­

kich pięciu miar rozwoju jest taki sam jak udział procentowy poszczególnych

kwot nagród w budżecie wartości nagród ogółem, co zobrazowano na rysun­

ku 2.

(15)

R ysunek 2. G raficzne p rzedstaw ienie rozkładów Pracownik 4 2,45 0,81 --- 15 000,00 zł ... 4 986,20 zł 33,2% Pracownik 3 0,74 4 539,21 zł 30,3% Pracownik 5 0,48 2 915,07 zł 19,4% Pracownik 1 0,25 1 542,94 zł 10,3% Pracownik 2 0,17

0,17

0,00

1

016,58 zł 0 , 0 0 zł ...

6

,8%

100,00

%

0,00

%

Miara rozwoju Podział budżetu nagród Struktura

Źródło: opracowanie własne na podstawie tabeli 7.

P o d s u m o w a n i e W e w n ę tr z n ie n ie s p ó jn y s y s te m m o ty w o w a n ia , w k tó r y m z n a jd o w a ło b y się w ie le n ie m a ją c y c h r a c jo n a ln e g o u z a s a d n ie n ia w y ją tk ó w , z a w s z e b ę d z ie p r z e z p r a c o w n ik ó w p o s tr z e g a n y j a k o n ie lo g ic z n y i d la n ic h k r z y w d z ą c y . W e f e k c ie ta k i n ie c z y te ln y s y s te m m o ż e w p ły n ą ć n a s p a d e k m o r a le p r a c o w n ik ó w i w te d y s y s te m y o c e n p r a c o w n i c z y c h o r a z w y n a g r a d z a n ia , z a m ia s t s p e łn ia ć f u n k c ję m o ty w a c y jn ą , s t a j ą s ię w r ę c z d e m o ty w a to r a m i. B a rd z o is to tn e j e s t to , a b y p r a c o w n ic y w p e łn i id e n ty f ik o w a li się z o b o ­ w ią z u ją c y m i w p r z e d s ię b io r s tw ie z a s a d a m i m o ty w o w a n ia , w ty m z z a s a d a m i p r z y d z ie la n ia im d o d a tk o w e g o w y n a g r o d z e n ia w p o s ta c i p r e m ii. N a jle p s z y m s p o s o b e m n a d o p r o w a d z e n ie d o p e łn e g o u to ż s a m ia n ia s ię p r a c o w n ik ó w z p r z y ­ ję t y m i w p r z e d s ię b io r s tw ie z a s a d a m i p o lity k i m o ty w a c y jn e j j e s t n ie w ą tp liw ie b e z p o ś r e d n ie z a a n g a ż o w a n ie p r a c o w n ik ó w w tw o r z e n ie w s p o m n ia n y c h z a s a d . D z ię k i ta k ie m u w s p ó łu c z e s tn ic tw u p r a c o w n ic y z a m ia s t o d b ie ra ć o b o w ią z u ją c y s y s te m j a k o c o ś im n a r z u c o n e g o , b ę d ą tr a k to w a li g o j a k sw ó j w ła s n y . J e s t b o ­ w ie m m a ło p r a w d o p o d o b n e , a b y p r a c o w n ic y k r y ty k o w a li c o ś , co s a m i w s p ó ł­ tw o r z y li. N a to m ia s t w p r z y p a d k u , g d y n ie j e s t m o ż liw e b e z p o ś r e d n ie u c z e s tn i­

(16)

An n aTu r c z a k, Pa t r y c j aZw i e c h O s p o s o b i ew y k o r z y s t a n i am i a r yr o z w o j u. . . c z e n ie p r a c o w n ik ó w w tw o r z e n iu s y s te m u , n ie z b ę d n e j e s t p r z y n a jm n ie j, a b y z o s ta ł o n p r z e z n ic h c a łk o w ic ie z r o z u m ia n y i o s ta te c z n ie z a a k c e p to w a n y . Z a p r e z e n to w a n a w n in ie js z y m o p r a c o w a n iu m ia r a r o z w o ju p o z w a la z o ­ b ie k ty w iz o w a ć p r z y d z ia ł p r e m ii u z n a n io w y c h , d la te g o in s tr u m e n t te n m o ż e sta ć s ię lo g ic z n ą i w y g o d n ą p o d s t a w ą u s ta le n ia k lu c z a p o d z i a łu b u d ż e tu p r z e z n a ­ c z o n e g o n a n a g r o d y m o ty w a c y jn e d la p r a c o w n ik ó w . D o d a tk o w o , p r z e d s ta w io ­ n y w a r ty k u le p r z y k ła d w d r o ż e n ia m e to d y o b ie k ty w iz u ją c e j p o d z ia ł p r e m ii u z n a n io w y c h o p a rte j n a m ie r z e r o z w o ju w p r z e d s ię b io r s tw ie A L F A u k a z u je , ż e is tn ie je m o ż liw o ś ć u s ta le n ia s p r a w ie d liw e g o p o d z i a łu b u d ż e tu p r z e z n a c z o n e g o n a n a g r o d y ta k , a b y p r o p o r c je m ię d z y n a g r o d a m i o tr z y m a n y m i p r z e z p o s z c z e ­ g ó ln y c h p r a c o w n ik ó w o d p o w ia d a ły r e la c jo m o c e n , k tó r e u z y s k a li w r a m a c h s y s te m u o c e n p r a c o w n ic z y c h . N a le ż y s z c z e g ó ln ie p o d k r e ś lić , ż e z a p r e z e n to w a n y m o d e l j e s t b a r d z o e la ­ s ty c z n y . M o ż n a g o b o w ie m z a s to s o w a ć w p r z y p a d k u r o z p a tr y w a n ia n ie o g r a n i­ c z o n e j lic z b y z m ie n n y c h o d o w o ln y m c h a r a k te r z e - z m ie n n e te n ie m u s z ą b y ć s ty m u la n ta m i, le c z m o g ą b y ć d e s ty m u la n ta m i c z y n o m in a n ta m i. P rz e d s ta w io n y m o d e l b o w ie m o b e jm u je r ó w n ie ż n a r z ę d z ie p o z w a la ją c e p r z e k s z ta łc ić d e s ty m u - la n ty i n o m in a n ty n a s ty m u la n ty . K o le jn y m w a lo r e m o p is y w a n e g o n a r z ę d z ia j e s t to , ż e m o ż e o n o b y ć w y k o r z y s ty w a n e w p r z y p a d k u , g d y p o s z c z e g ó ln e z m ie n n e m a j ą r ó ż n e je d n o s tk i f iz y c z n e b ą d ź m o n e ta r n e i/lu b r ó ż n e r z ę d y w i e l ­ k o ś c i, p o n ie w a ż z a s to s o w a n ie te g o in s tr u m e n t p o z w a la n a u je d n o lic e n ie w s z y s tk ic h z m ie n n y c h p o d w z g lę d e m ic h j e d n o s t e k o r a z r z ę d ó w w ie lk o ś c i. N a le ż y te ż u w y p u k lić fa k t, iż p r o p o n o w a n y m o d e l j e s t b a r d z o e la s ty c z n y i n a p o tr z e b y k o n k r e tn y c h w a r u n k ó w w d r o ż e n io w y c h m o ż e z o s ta ć n ie ty lk o z n a c z ­ n ie u p r o s z c z o n y , a le r ó w n ie ż b a r d z ie j r o z b u d o w a n y . Literatura

E ko n o m e tria sto so w a n a w p rzy kła d a c h i zadaniach, red. J. H ozer, W ydział N au k E k o ­

nom icznych i Z arządzania U niw ersy tetu Szczecińskiego - S tow arzyszenie Pom oc i R ozw ój, S zczecin 2007.

E konom etria. M etody, przykłady, za dania, red. J. D ziechciarz, W ydaw nictw o A kadem ii

E konom icznej im. O skara L angego w e W rocław iu, W rocław 2002.

K an d y b a A ., K oczkodaj R., B oryszew ska E., W ykorzystanie m e to d p o rzą d k o w a n ia

liniow ego do klasyfikacji o ddziałów banku, w: M etody ilościow e w ekonom ii. R y ­ 267

(17)

n ek kapitałow y. R y n e k nieruchom ości, Z eszy ty N aukow e U niw ersy tetu S zczeciń­

skiego 1999, n r 233, „Prace K atedry E konom etrii i S tatystyki” , n r 7.

M ajew sk a A ., K la syfika c ja św iatow ych g ie łd term inow ych z a p o m o c ą taksonom icznego

m iernika rozw oju, w: R yn k i kapitałow e. R yn k i nieruchom ości, Z eszyty N aukow e

U n iw ersytetu S zczecińskiego 2000, n r 294, „P race K atedry E konom etrii i Sta­ tystyki” , n r 9.

M łodak A ., A n a liza taksonom iczna w sta tystyce regionalnej, D ifin, W arszaw a 2006. T arczyński W ., F undam entalny p o r tfe l p a p ie ró w w artościow ych, P W E, W arszaw a

2002.

W asilew ska H., Jasiakiew icz M ., T aksonom iczna m iara a trakcyjności inw estycji

w akcje na p rzy k ła d zie w ybranych sp ó łe k giełdow ych, „B ank i K redyt” 2000, n r 6. Z arządzanie. T eoria i p ra k tyk a , red. A. K oźm iński, W . P iotrow ski, PW N , W arsza­

w a 1995.

HOW TO USE TAXONOMIC MEASURES TO DIVIDE THE BUDGET OF INCENTIVE BONUSES IN A COMPANY

Abstract

This article presents taxonom ic m easures as instrum ents, th a t can be u se d for a ratio n al division o f th e b u d g et o f incentive bonuses in a com pany. T he standardized sum m eth o d is one o f m u lti-dim ensional com parative analysis m ethods. It is utilized to calculate the values o f appropriate taxonom ic m easures. T hese values allow to linearly ran k people and to determ ine p roportions b etw een the ratings received b y them . The proportions b etw een th eir ratings and th e proportions b etw een th e ir bonuses should be the same. In the article a convincing exam ple o f im plem entation o f th e m eth o d w as show n. T his exam ple is a sufficient evidence th a t taxonom ic m easures can becom e co nvenient and logical b ases to divide the b u d g et o f incentive bonuses in any com pany. Such a divisio n seem s to be objective, fair and transparent, so it should be easily accepted b y em ployees.

Keywords

: incentive system , m ulti-dim ensional com parative analysis

Kody JEL

: M 12, M 52, C10

Cytaty

Powiązane dokumenty

Hurtownia założona przez Stanisława Rakszewskiego i Michała Adolfa znajdo- wała się w centrum Lublina przy ul.. Importowano wina z Fran- cji, Hiszpanii, Włoch, Węgier i innych

W przypadku wyizolowania drobnoustroju uzna- nego za czynnik etiologiczny zakażenia wykonuje się, zgodnie z aktualnymi w tym zakresie rekomendacjami, antybiogram/mykogram,

Wraz ze wzrostem stopnia umi nienia tuczników (bez wzgl du na mas tuszy ciepłej) zwi kszała si masa cennych elementów tj. Wynikaj cy ze zwi kszenia mi sno ci

Odsłonięcie kołków erozyjnych wskutek cofania się powierzchni brzegów powo- dowanego przez procesy mrozowe było na badanych stanowiskach zróżnicowane.. Podane wyżej wielkości

Rozwiązanie 2: Całość energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacji fotowoltaicznej zostanie zużyta na potrzeby własne gospodarstwa domowego, przy czym ewentualny

Jak wspomnieliśmy, założycielem i pierwszym dyrek- torem Instytutu Balneoklimatycznego w Poznaniu był profesor JÓZEF JANKOWIAK (1904–1984), który kie- rował nim do czasu

Gminy, ubiegając się o wsparcie finanso- we swych zamierzeń inwestycyjnych w ra- mach programów I typu, musiały udowodnić we wniosku korzystny wpływ tych

Potencjalna wartose zasobow kopalin skalnych (w cenach krajowych z 1983 r.) stanowi 13,8% ogolnej wartosci kopalin Polski; wartose wydobytych surowcow skalnych