,,O KOMPLEKSACH BEZ KOMPLEKSÓW’’
Akademia Ciekawej Chemii Uniwersytetu Łódzkiego Prezentację i pokazy przygotowali:
Martyna Nawrot Olga Książkiewicz Robert Karpiński
1. AMFOTERYCZNOŚĆ – BADANIE WŁAŚCIWOŚCI WODOROTLENKU GLINU
A)Otrzymanie wodorotlenku glinu Al(OH)3 Obserwacje :
Al(NO3)3 + 3NaOH → Al(OH)3 + 3NaNO3 B)Dodanie kwasu solnego
Obserwacje :
Al(OH)3 + 3HCl → AlCl3 +3H2O
C) Dodanie nadmiaru zasady sodowej Obserwacje :
Al.(OH)3 + NaOH → Na[Al(OH)4]
Al(OH)3 + OH- → [Al(OH)4]-
Wnioski : Wodorotlenek glinu posiada charakter amfoteryczny, czyli reaguje zarówno z mocnymi kwasami jak i z mocnymi zasadami.
Powstaje osad
Osad roztwarza się, powstaje dobrze rozpuszczalna w wodzie sól trichlorek glinu.
Osad roztwarza się, powstaje kompleks - tetrahydroksoglinian sodu.
2. PALETA BARW ZWIĄZKÓW KOMPLEKSOWYCH ŻELAZA
A) Dodajemy roztwór tiocyjanianu potasu KSCN do roztworu chlorku żelaza(III) – FeCl3
Obserwacje :
Fe(H2O)6 3+ + 6 SCN-→ Fe(SCN)6 3- + 6H2O
B) Dodajemy kilka kropel roztworu fluorku sodu (NaF) Obserwacje :
Fe(SCN)63- + 6F-→ FeF6 3- + 6SCN-
C) Dodanie do kompleksu fluorkowego kilku kropli kwasu solnego HCl Obserwacje :
FeF63- + 6H+ + 6SCN- → Fe(SCN)63- + 6HF
Powstanie czerwonokrwistego zabarwienia roztworu w wyniku powstania kompleksu heksacyjanożelazianowego(III)
Powrót roztworu do czerwonej barwy w wyniku
odtworzenia się kompleksu jonów żelaza(III) z jonami tiocyjanianowymi
Odbarwienie roztworu w wyniku powstania kompleksu fluorkowego.
2. PALETA BARW ZWIĄZKÓW KOMPLEKSOWYCH ŻELAZA
D) Dodanie wody, spirytusu salicylowego i chlorku żelaza (III) Obserwacje : Zmiana barwy roztworu na fioletową – powstaje
kompleks żelaza(III)
2. PALETA BARW ZWIĄZKÓW KOMPLEKSOWYCH ŻELAZA
E) Dodajemy roztwór heksacyjanożelazianu(II) potasu K4[Fe(CN)6] do roztworu chlorku żelaza(III) FeCl3
Obserwacje:
4 Fe3+ + 3 [Fe(CN)6] 4- →Fe4 [Fe(CN)6]3
Zmiana barwy roztworu na niebieską
3. BARWA JONÓW MIEDZI(II)
Ogrzewamy w tygielku stały hydrat – siarczan(VI) miedzi(II) - woda 1/5 – CuSO4· 5H2O Obserwacje: Odbarwienie niebieskiego hydratu
CuSO4 • 5H2O → CuSOtemp 4 + 5H2O↑
4. STRĄCENIE OSADU WODOROTLENKU MIEDZI (II) I REAKCJA Z GLICEROLEM
A) Strącenie osadu wodorotlenku miedzi (II) poprzez dodanie zasady sodowej do siarczanu (VI) miedzi (II)
Obserwacje :
CuSO4 + 2NaOH → Cu(OH)2↓ +Na2SO4 Cu2+ + 2OH- → Cu(OH)2↓
B) Do świeżo strąconego osadu wodorotlenku miedzi (II) dodajemy glicerolu (propano-1,2,3-triol)
Obserwacje : Osad roztwarza się i powstaje szafirowy roztwór w wyniku powstania kompleksu.
Powstanie niebieskiego galaretowatego osadu
5. PERŁY BORAKSOWE
Barwienie perły boraksowej otrzymanej z boraksu (Na2B4O7· 10 H2O) na druciku platynowym.
W obecności małych ilości związków metali ciężkich perełka zabarwia się na różne kolory.
Równania reakcji:
Otrzymywanie perły: Na2B4O7 ·10 H2O Na2B4O7 + 10 H2O 2NaBO2 + B2O3 Reakcja w płomieniu utleniającym: CuO + B2O3 Cu(BO2)2
Reakcja w płomieniu redukującym: 2 Cu(BO2)2 + 2 NaBO2 + C 2 CuBO2 + Na2B4O7 + CO
Możliwe wyniki
Pierwiastek
Płomień utleniający Płomień redukujący
Na gorąco Na zimno Na gorąco/
na zimno
chrom żółto- czerwony zielony zielony
magnez fioletowy fioletowy bezbarwny
nikiel brązowy czerwonobrunatny szary
miedź zielony zielono- niebieski czerwonobrunatny
kobalt niebieski niebieski niebieski
żelazo żółto- czerwony żółty/ bezbarwny zielony
