• Nie Znaleziono Wyników

Poziom lekarstwa we krwi, datowanie węglem C-14, ratalna spłata pożyczek – proste przykłady równań różnicowych.

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Poziom lekarstwa we krwi, datowanie węglem C-14, ratalna spłata pożyczek – proste przykłady równań różnicowych."

Copied!
109
0
0

Pełen tekst

(1)

Poziom lekarstwa we krwi, datowanie węglem C-14,

ratalna spłata pożyczek

– proste przykłady równań różnicowych.

Maciej Burnecki

Wydział Matematyki Politechniki Wrocławskiej

(2)

Ilość lekarstwa we krwi

Podawanie leku

Przykład

Lekarstwo podawane jest trzy razy na dobę, w odstępach

ośmiogodzinnych. Organizm eliminuje pewien stały ułamek r ∈ (0, 1) lekarstwa w czasie każdego takiego okresu ośmiogodzinnego. Oznaczmy ilość podawanego za każdym razem lekarstwa przez λ. Należy wyznaczyć ilość lekarstwa we krwi w zależności od czasu oraz obliczyć jego wartość graniczną (o ile istnieje) przy dużym czasie.

Niech y (n) oznacza ilość lekarstwa we krwi po n-tym zażyciu. Próbujemy znaleźć wzór na y (n) oraz obliczyć lim

n→∞y (n).

(3)

Ilość lekarstwa we krwi

Podawanie leku

Przykład

Lekarstwo podawane jest trzy razy na dobę, w odstępach ośmiogodzinnych.

Organizm eliminuje pewien stały ułamek r ∈ (0, 1) lekarstwa w czasie każdego takiego okresu ośmiogodzinnego. Oznaczmy ilość podawanego za każdym razem lekarstwa przez λ. Należy wyznaczyć ilość lekarstwa we krwi w zależności od czasu oraz obliczyć jego wartość graniczną (o ile istnieje) przy dużym czasie.

Niech y (n) oznacza ilość lekarstwa we krwi po n-tym zażyciu. Próbujemy znaleźć wzór na y (n) oraz obliczyć lim

n→∞y (n).

(4)

Ilość lekarstwa we krwi

Podawanie leku

Przykład

Lekarstwo podawane jest trzy razy na dobę, w odstępach

ośmiogodzinnych. Organizm eliminuje pewien stały ułamek r ∈ (0, 1) lekarstwa w czasie każdego takiego okresu ośmiogodzinnego.

Oznaczmy ilość podawanego za każdym razem lekarstwa przez λ. Należy wyznaczyć ilość lekarstwa we krwi w zależności od czasu oraz obliczyć jego wartość graniczną (o ile istnieje) przy dużym czasie.

Niech y (n) oznacza ilość lekarstwa we krwi po n-tym zażyciu. Próbujemy znaleźć wzór na y (n) oraz obliczyć lim

n→∞y (n).

(5)

Ilość lekarstwa we krwi

Podawanie leku

Przykład

Lekarstwo podawane jest trzy razy na dobę, w odstępach

ośmiogodzinnych. Organizm eliminuje pewien stały ułamek r ∈ (0, 1) lekarstwa w czasie każdego takiego okresu ośmiogodzinnego. Oznaczmy ilość podawanego za każdym razem lekarstwa przez λ.

Należy wyznaczyć ilość lekarstwa we krwi w zależności od czasu oraz obliczyć jego wartość graniczną (o ile istnieje) przy dużym czasie.

Niech y (n) oznacza ilość lekarstwa we krwi po n-tym zażyciu. Próbujemy znaleźć wzór na y (n) oraz obliczyć lim

n→∞y (n).

(6)

Ilość lekarstwa we krwi

Podawanie leku

Przykład

Lekarstwo podawane jest trzy razy na dobę, w odstępach

ośmiogodzinnych. Organizm eliminuje pewien stały ułamek r ∈ (0, 1) lekarstwa w czasie każdego takiego okresu ośmiogodzinnego. Oznaczmy ilość podawanego za każdym razem lekarstwa przez λ. Należy wyznaczyć ilość lekarstwa we krwi w zależności od czasu oraz obliczyć jego wartość graniczną (o ile istnieje) przy dużym czasie.

Niech y (n) oznacza ilość lekarstwa we krwi po n-tym zażyciu. Próbujemy znaleźć wzór na y (n) oraz obliczyć lim

n→∞y (n).

(7)

Ilość lekarstwa we krwi

Podawanie leku

Przykład

Lekarstwo podawane jest trzy razy na dobę, w odstępach

ośmiogodzinnych. Organizm eliminuje pewien stały ułamek r ∈ (0, 1) lekarstwa w czasie każdego takiego okresu ośmiogodzinnego. Oznaczmy ilość podawanego za każdym razem lekarstwa przez λ. Należy wyznaczyć ilość lekarstwa we krwi w zależności od czasu oraz obliczyć jego wartość graniczną (o ile istnieje) przy dużym czasie.

Niech y (n) oznacza ilość lekarstwa we krwi po n-tym zażyciu.

Próbujemy znaleźć wzór na y (n) oraz obliczyć lim

n→∞y (n).

(8)

Ilość lekarstwa we krwi

Podawanie leku

Przykład

Lekarstwo podawane jest trzy razy na dobę, w odstępach

ośmiogodzinnych. Organizm eliminuje pewien stały ułamek r ∈ (0, 1) lekarstwa w czasie każdego takiego okresu ośmiogodzinnego. Oznaczmy ilość podawanego za każdym razem lekarstwa przez λ. Należy wyznaczyć ilość lekarstwa we krwi w zależności od czasu oraz obliczyć jego wartość graniczną (o ile istnieje) przy dużym czasie.

Niech y (n) oznacza ilość lekarstwa we krwi po n-tym zażyciu.

Próbujemy znaleźć wzór na y (n)

oraz obliczyć lim

n→∞y (n).

(9)

Ilość lekarstwa we krwi

Podawanie leku

Przykład

Lekarstwo podawane jest trzy razy na dobę, w odstępach

ośmiogodzinnych. Organizm eliminuje pewien stały ułamek r ∈ (0, 1) lekarstwa w czasie każdego takiego okresu ośmiogodzinnego. Oznaczmy ilość podawanego za każdym razem lekarstwa przez λ. Należy wyznaczyć ilość lekarstwa we krwi w zależności od czasu oraz obliczyć jego wartość graniczną (o ile istnieje) przy dużym czasie.

Niech y (n) oznacza ilość lekarstwa we krwi po n-tym zażyciu.

Próbujemy znaleźć wzór na y (n) oraz obliczyć lim

n→∞y (n).

(10)

Ilość lekarstwa we krwi

Ilość lekarstwa we krwi opisywana jest równaniem

y (n + 1) = y (n) − r · y (n) + λ = (1 − r ) · y (n) + λ. Otrzymujemy kolejno

y (1)=λ = 1 · λ = (1 − r )0· λ ,

y (2) = (1 − r ) · y (1) + λ = (1 − r ) · λ + (1 − r )0· λ = h

(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , y (3) = (1 − r ) · y (2) + λ =

(1 − r ) ·h(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ + λ = h(1 − r )2+ (1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , . . . ,

y (n) = h(1 − r )n−1+ (1 − r )n−2+ · · · + (1 − r )0i· λ ·1 − (1 − r ) 1 − (1 − r ) = 1 − (1 − r )n

r · λ .

(11)

Ilość lekarstwa we krwi

Ilość lekarstwa we krwi opisywana jest równaniem y (n + 1) =

y (n) − r · y (n) + λ = (1 − r ) · y (n) + λ. Otrzymujemy kolejno

y (1)=λ = 1 · λ = (1 − r )0· λ ,

y (2) = (1 − r ) · y (1) + λ = (1 − r ) · λ + (1 − r )0· λ = h

(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , y (3) = (1 − r ) · y (2) + λ =

(1 − r ) ·h(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ + λ = h(1 − r )2+ (1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , . . . ,

y (n) = h(1 − r )n−1+ (1 − r )n−2+ · · · + (1 − r )0i· λ ·1 − (1 − r ) 1 − (1 − r ) = 1 − (1 − r )n

r · λ .

(12)

Ilość lekarstwa we krwi

Ilość lekarstwa we krwi opisywana jest równaniem y (n + 1) = y (n) −

r · y (n) + λ = (1 − r ) · y (n) + λ. Otrzymujemy kolejno

y (1)=λ = 1 · λ = (1 − r )0· λ ,

y (2) = (1 − r ) · y (1) + λ = (1 − r ) · λ + (1 − r )0· λ = h

(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , y (3) = (1 − r ) · y (2) + λ =

(1 − r ) ·h(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ + λ = h(1 − r )2+ (1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , . . . ,

y (n) = h(1 − r )n−1+ (1 − r )n−2+ · · · + (1 − r )0i· λ ·1 − (1 − r ) 1 − (1 − r ) = 1 − (1 − r )n

r · λ .

(13)

Ilość lekarstwa we krwi

Ilość lekarstwa we krwi opisywana jest równaniem y (n + 1) = y (n) − r · y (n) +

λ = (1 − r ) · y (n) + λ. Otrzymujemy kolejno

y (1)=λ = 1 · λ = (1 − r )0· λ ,

y (2) = (1 − r ) · y (1) + λ = (1 − r ) · λ + (1 − r )0· λ = h

(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , y (3) = (1 − r ) · y (2) + λ =

(1 − r ) ·h(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ + λ = h(1 − r )2+ (1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , . . . ,

y (n) = h(1 − r )n−1+ (1 − r )n−2+ · · · + (1 − r )0i· λ ·1 − (1 − r ) 1 − (1 − r ) = 1 − (1 − r )n

r · λ .

(14)

Ilość lekarstwa we krwi

Ilość lekarstwa we krwi opisywana jest równaniem y (n + 1) = y (n) − r · y (n) + λ =

(1 − r ) · y (n) + λ. Otrzymujemy kolejno

y (1)=λ = 1 · λ = (1 − r )0· λ ,

y (2) = (1 − r ) · y (1) + λ = (1 − r ) · λ + (1 − r )0· λ = h

(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , y (3) = (1 − r ) · y (2) + λ =

(1 − r ) ·h(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ + λ = h(1 − r )2+ (1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , . . . ,

y (n) = h(1 − r )n−1+ (1 − r )n−2+ · · · + (1 − r )0i· λ ·1 − (1 − r ) 1 − (1 − r ) = 1 − (1 − r )n

r · λ .

(15)

Ilość lekarstwa we krwi

Ilość lekarstwa we krwi opisywana jest równaniem y (n + 1) = y (n) − r · y (n) + λ = (1 − r ) · y (n) + λ.

Otrzymujemy kolejno

y (1)=λ = 1 · λ = (1 − r )0· λ ,

y (2) = (1 − r ) · y (1) + λ = (1 − r ) · λ + (1 − r )0· λ = h

(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , y (3) = (1 − r ) · y (2) + λ =

(1 − r ) ·h(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ + λ = h(1 − r )2+ (1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , . . . ,

y (n) = h(1 − r )n−1+ (1 − r )n−2+ · · · + (1 − r )0i· λ ·1 − (1 − r ) 1 − (1 − r ) = 1 − (1 − r )n

r · λ .

(16)

Ilość lekarstwa we krwi

Ilość lekarstwa we krwi opisywana jest równaniem y (n + 1) = y (n) − r · y (n) + λ = (1 − r ) · y (n) + λ.

Otrzymujemy kolejno

y (1)=λ = 1 · λ = (1 − r )0· λ ,

y (2) = (1 − r ) · y (1) + λ = (1 − r ) · λ + (1 − r )0· λ = h

(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , y (3) = (1 − r ) · y (2) + λ =

(1 − r ) ·h(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ + λ = h(1 − r )2+ (1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , . . . ,

y (n) = h(1 − r )n−1+ (1 − r )n−2+ · · · + (1 − r )0i· λ ·1 − (1 − r ) 1 − (1 − r ) = 1 − (1 − r )n

r · λ .

(17)

Ilość lekarstwa we krwi

Ilość lekarstwa we krwi opisywana jest równaniem y (n + 1) = y (n) − r · y (n) + λ = (1 − r ) · y (n) + λ.

Otrzymujemy kolejno y (1)=

λ = 1 · λ = (1 − r )0· λ ,

y (2) = (1 − r ) · y (1) + λ = (1 − r ) · λ + (1 − r )0· λ = h

(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , y (3) = (1 − r ) · y (2) + λ =

(1 − r ) ·h(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ + λ = h(1 − r )2+ (1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , . . . ,

y (n) = h(1 − r )n−1+ (1 − r )n−2+ · · · + (1 − r )0i· λ ·1 − (1 − r ) 1 − (1 − r ) = 1 − (1 − r )n

r · λ .

(18)

Ilość lekarstwa we krwi

Ilość lekarstwa we krwi opisywana jest równaniem y (n + 1) = y (n) − r · y (n) + λ = (1 − r ) · y (n) + λ.

Otrzymujemy kolejno y (1)=λ =

1 · λ = (1 − r )0· λ ,

y (2) = (1 − r ) · y (1) + λ = (1 − r ) · λ + (1 − r )0· λ = h

(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , y (3) = (1 − r ) · y (2) + λ =

(1 − r ) ·h(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ + λ = h(1 − r )2+ (1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , . . . ,

y (n) = h(1 − r )n−1+ (1 − r )n−2+ · · · + (1 − r )0i· λ ·1 − (1 − r ) 1 − (1 − r ) = 1 − (1 − r )n

r · λ .

(19)

Ilość lekarstwa we krwi

Ilość lekarstwa we krwi opisywana jest równaniem y (n + 1) = y (n) − r · y (n) + λ = (1 − r ) · y (n) + λ.

Otrzymujemy kolejno y (1)=λ = 1 · λ =

(1 − r )0· λ ,

y (2) = (1 − r ) · y (1) + λ = (1 − r ) · λ + (1 − r )0· λ = h

(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , y (3) = (1 − r ) · y (2) + λ =

(1 − r ) ·h(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ + λ = h(1 − r )2+ (1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , . . . ,

y (n) = h(1 − r )n−1+ (1 − r )n−2+ · · · + (1 − r )0i· λ ·1 − (1 − r ) 1 − (1 − r ) = 1 − (1 − r )n

r · λ .

(20)

Ilość lekarstwa we krwi

Ilość lekarstwa we krwi opisywana jest równaniem y (n + 1) = y (n) − r · y (n) + λ = (1 − r ) · y (n) + λ.

Otrzymujemy kolejno

y (1)=λ = 1 · λ = (1 − r )0· λ ,

y (2) = (1 − r ) · y (1) + λ = (1 − r ) · λ + (1 − r )0· λ = h

(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , y (3) = (1 − r ) · y (2) + λ =

(1 − r ) ·h(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ + λ = h(1 − r )2+ (1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , . . . ,

y (n) = h(1 − r )n−1+ (1 − r )n−2+ · · · + (1 − r )0i· λ ·1 − (1 − r ) 1 − (1 − r ) = 1 − (1 − r )n

r · λ .

(21)

Ilość lekarstwa we krwi

Ilość lekarstwa we krwi opisywana jest równaniem y (n + 1) = y (n) − r · y (n) + λ = (1 − r ) · y (n) + λ.

Otrzymujemy kolejno

y (1)=λ = 1 · λ = (1 − r )0· λ , y (2) =

(1 − r ) · y (1) + λ = (1 − r ) · λ + (1 − r )0· λ = h

(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , y (3) = (1 − r ) · y (2) + λ =

(1 − r ) ·h(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ + λ = h(1 − r )2+ (1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , . . . ,

y (n) = h(1 − r )n−1+ (1 − r )n−2+ · · · + (1 − r )0i· λ ·1 − (1 − r ) 1 − (1 − r ) = 1 − (1 − r )n

r · λ .

(22)

Ilość lekarstwa we krwi

Ilość lekarstwa we krwi opisywana jest równaniem y (n + 1) = y (n) − r · y (n) + λ = (1 − r ) · y (n) + λ.

Otrzymujemy kolejno

y (1)=λ = 1 · λ = (1 − r )0· λ , y (2) = (1 − r ) · y (1) +

λ = (1 − r ) · λ + (1 − r )0· λ = h

(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , y (3) = (1 − r ) · y (2) + λ =

(1 − r ) ·h(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ + λ = h(1 − r )2+ (1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , . . . ,

y (n) = h(1 − r )n−1+ (1 − r )n−2+ · · · + (1 − r )0i· λ ·1 − (1 − r ) 1 − (1 − r ) = 1 − (1 − r )n

r · λ .

(23)

Ilość lekarstwa we krwi

Ilość lekarstwa we krwi opisywana jest równaniem y (n + 1) = y (n) − r · y (n) + λ = (1 − r ) · y (n) + λ.

Otrzymujemy kolejno

y (1)=λ = 1 · λ = (1 − r )0· λ , y (2) = (1 − r ) · y (1) + λ =

(1 − r ) · λ + (1 − r )0· λ = h

(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , y (3) = (1 − r ) · y (2) + λ =

(1 − r ) ·h(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ + λ = h(1 − r )2+ (1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , . . . ,

y (n) = h(1 − r )n−1+ (1 − r )n−2+ · · · + (1 − r )0i· λ ·1 − (1 − r ) 1 − (1 − r ) = 1 − (1 − r )n

r · λ .

(24)

Ilość lekarstwa we krwi

Ilość lekarstwa we krwi opisywana jest równaniem y (n + 1) = y (n) − r · y (n) + λ = (1 − r ) · y (n) + λ.

Otrzymujemy kolejno

y (1)=λ = 1 · λ = (1 − r )0· λ ,

y (2) = (1 − r ) · y (1) + λ = (1 − r ) · λ + (1 − r )0· λ =

h

(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , y (3) = (1 − r ) · y (2) + λ =

(1 − r ) ·h(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ + λ = h(1 − r )2+ (1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , . . . ,

y (n) = h(1 − r )n−1+ (1 − r )n−2+ · · · + (1 − r )0i· λ ·1 − (1 − r ) 1 − (1 − r ) = 1 − (1 − r )n

r · λ .

(25)

Ilość lekarstwa we krwi

Ilość lekarstwa we krwi opisywana jest równaniem y (n + 1) = y (n) − r · y (n) + λ = (1 − r ) · y (n) + λ.

Otrzymujemy kolejno

y (1)=λ = 1 · λ = (1 − r )0· λ ,

y (2) = (1 − r ) · y (1) + λ = (1 − r ) · λ + (1 − r )0· λ = h

(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ ,

y (3) = (1 − r ) · y (2) + λ =

(1 − r ) ·h(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ + λ = h(1 − r )2+ (1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , . . . ,

y (n) = h(1 − r )n−1+ (1 − r )n−2+ · · · + (1 − r )0i· λ ·1 − (1 − r ) 1 − (1 − r ) = 1 − (1 − r )n

r · λ .

(26)

Ilość lekarstwa we krwi

Ilość lekarstwa we krwi opisywana jest równaniem y (n + 1) = y (n) − r · y (n) + λ = (1 − r ) · y (n) + λ.

Otrzymujemy kolejno

y (1)=λ = 1 · λ = (1 − r )0· λ ,

y (2) = (1 − r ) · y (1) + λ = (1 − r ) · λ + (1 − r )0· λ = h

(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , y (3) =

(1 − r ) · y (2) + λ =

(1 − r ) ·h(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ + λ = h(1 − r )2+ (1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , . . . ,

y (n) = h(1 − r )n−1+ (1 − r )n−2+ · · · + (1 − r )0i· λ ·1 − (1 − r ) 1 − (1 − r ) = 1 − (1 − r )n

r · λ .

(27)

Ilość lekarstwa we krwi

Ilość lekarstwa we krwi opisywana jest równaniem y (n + 1) = y (n) − r · y (n) + λ = (1 − r ) · y (n) + λ.

Otrzymujemy kolejno

y (1)=λ = 1 · λ = (1 − r )0· λ ,

y (2) = (1 − r ) · y (1) + λ = (1 − r ) · λ + (1 − r )0· λ = h

(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , y (3) = (1 − r ) · y (2) + λ =

(1 − r ) ·h(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ + λ = h(1 − r )2+ (1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , . . . ,

y (n) = h(1 − r )n−1+ (1 − r )n−2+ · · · + (1 − r )0i· λ ·1 − (1 − r ) 1 − (1 − r ) = 1 − (1 − r )n

r · λ .

(28)

Ilość lekarstwa we krwi

Ilość lekarstwa we krwi opisywana jest równaniem y (n + 1) = y (n) − r · y (n) + λ = (1 − r ) · y (n) + λ.

Otrzymujemy kolejno

y (1)=λ = 1 · λ = (1 − r )0· λ ,

y (2) = (1 − r ) · y (1) + λ = (1 − r ) · λ + (1 − r )0· λ = h

(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , y (3) = (1 − r ) · y (2) + λ =

(1 − r ) ·h(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ + λ =

h(1 − r )2+ (1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , . . . ,

y (n) = h(1 − r )n−1+ (1 − r )n−2+ · · · + (1 − r )0i· λ ·1 − (1 − r ) 1 − (1 − r ) = 1 − (1 − r )n

r · λ .

(29)

Ilość lekarstwa we krwi

Ilość lekarstwa we krwi opisywana jest równaniem y (n + 1) = y (n) − r · y (n) + λ = (1 − r ) · y (n) + λ.

Otrzymujemy kolejno

y (1)=λ = 1 · λ = (1 − r )0· λ ,

y (2) = (1 − r ) · y (1) + λ = (1 − r ) · λ + (1 − r )0· λ = h

(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , y (3) = (1 − r ) · y (2) + λ =

(1 − r ) ·h(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ + λ = h(1 − r )2+ (1 − r )1+ (1 − r )0i· λ ,

. . . ,

y (n) = h(1 − r )n−1+ (1 − r )n−2+ · · · + (1 − r )0i· λ ·1 − (1 − r ) 1 − (1 − r ) = 1 − (1 − r )n

r · λ .

(30)

Ilość lekarstwa we krwi

Ilość lekarstwa we krwi opisywana jest równaniem y (n + 1) = y (n) − r · y (n) + λ = (1 − r ) · y (n) + λ.

Otrzymujemy kolejno

y (1)=λ = 1 · λ = (1 − r )0· λ ,

y (2) = (1 − r ) · y (1) + λ = (1 − r ) · λ + (1 − r )0· λ = h

(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , y (3) = (1 − r ) · y (2) + λ =

(1 − r ) ·h(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ + λ = h(1 − r )2+ (1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , . . . ,

y (n) = h(1 − r )n−1+ (1 − r )n−2+ · · · + (1 − r )0i· λ ·1 − (1 − r ) 1 − (1 − r ) = 1 − (1 − r )n

r · λ .

(31)

Ilość lekarstwa we krwi

Ilość lekarstwa we krwi opisywana jest równaniem y (n + 1) = y (n) − r · y (n) + λ = (1 − r ) · y (n) + λ.

Otrzymujemy kolejno

y (1)=λ = 1 · λ = (1 − r )0· λ ,

y (2) = (1 − r ) · y (1) + λ = (1 − r ) · λ + (1 − r )0· λ = h

(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , y (3) = (1 − r ) · y (2) + λ =

(1 − r ) ·h(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ + λ = h(1 − r )2+ (1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , . . . ,

y (n) = h(1 − r )n−1+ (1 − r )n−2+ · · · + (1 − r )0i· λ

·1 − (1 − r ) 1 − (1 − r ) = 1 − (1 − r )n

r · λ .

(32)

Ilość lekarstwa we krwi

Ilość lekarstwa we krwi opisywana jest równaniem y (n + 1) = y (n) − r · y (n) + λ = (1 − r ) · y (n) + λ.

Otrzymujemy kolejno

y (1)=λ = 1 · λ = (1 − r )0· λ ,

y (2) = (1 − r ) · y (1) + λ = (1 − r ) · λ + (1 − r )0· λ = h

(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , y (3) = (1 − r ) · y (2) + λ =

(1 − r ) ·h(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ + λ = h(1 − r )2+ (1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , . . . ,

y (n) = h(1 − r )n−1+ (1 − r )n−2+ · · · + (1 − r )0i· λ ·1 − (1 − r ) 1 − (1 − r ) =

1 − (1 − r )n

r · λ .

(33)

Ilość lekarstwa we krwi

Ilość lekarstwa we krwi opisywana jest równaniem y (n + 1) = y (n) − r · y (n) + λ = (1 − r ) · y (n) + λ.

Otrzymujemy kolejno

y (1)=λ = 1 · λ = (1 − r )0· λ ,

y (2) = (1 − r ) · y (1) + λ = (1 − r ) · λ + (1 − r )0· λ = h

(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , y (3) = (1 − r ) · y (2) + λ =

(1 − r ) ·h(1 − r )1+ (1 − r )0i· λ + λ = h(1 − r )2+ (1 − r )1+ (1 − r )0i· λ , . . . ,

y (n) = h(1 − r )n−1+ (1 − r )n−2+ · · · + (1 − r )0i· λ ·1 − (1 − r ) 1 − (1 − r ) =

(34)

Ilość lekarstwa we krwi

Powtórzmy otrzymany wzór dla wygody: y (n) = 1 − (1 − r )n

r · λ.

Ponieważ 1 − r ∈ (0, 1), to lim

n→∞(1 − r )n= 0 oraz

n→∞lim y (n) = λ r. Przykładowe dane

Jeśli r = 0, 4 oraz λ = 2 cm3, to równanie różnicowe przyjmuje postać y (n + 1) = 0, 6 · y (n) + 2,

ilość lekarstwa we krwi określona jest wzorem y (n) = 1 − (0, 6)n

0, 4 · 2 cm3, a graniczną wartością jest

n→∞lim y (n) = 5 cm3.

(35)

Ilość lekarstwa we krwi

Powtórzmy otrzymany wzór dla wygody:

y (n) = 1 − (1 − r )n

r · λ.

Ponieważ 1 − r ∈ (0, 1), to lim

n→∞(1 − r )n= 0 oraz

n→∞lim y (n) = λ r. Przykładowe dane

Jeśli r = 0, 4 oraz λ = 2 cm3, to równanie różnicowe przyjmuje postać y (n + 1) = 0, 6 · y (n) + 2,

ilość lekarstwa we krwi określona jest wzorem y (n) = 1 − (0, 6)n

0, 4 · 2 cm3, a graniczną wartością jest

n→∞lim y (n) = 5 cm3.

(36)

Ilość lekarstwa we krwi

Powtórzmy otrzymany wzór dla wygody:

y (n) = 1 − (1 − r )n

r · λ.

Ponieważ 1 − r ∈ (0, 1), to lim

n→∞(1 − r )n= 0 oraz

n→∞lim y (n) = λ r. Przykładowe dane

Jeśli r = 0, 4 oraz λ = 2 cm3, to równanie różnicowe przyjmuje postać y (n + 1) = 0, 6 · y (n) + 2,

ilość lekarstwa we krwi określona jest wzorem y (n) = 1 − (0, 6)n

0, 4 · 2 cm3, a graniczną wartością jest

n→∞lim y (n) = 5 cm3.

(37)

Ilość lekarstwa we krwi

Powtórzmy otrzymany wzór dla wygody:

y (n) = 1 − (1 − r )n

r · λ.

Ponieważ 1 − r ∈ (0, 1), to

n→∞lim(1 − r )n= 0 oraz

n→∞lim y (n) = λ r. Przykładowe dane

Jeśli r = 0, 4 oraz λ = 2 cm3, to równanie różnicowe przyjmuje postać y (n + 1) = 0, 6 · y (n) + 2,

ilość lekarstwa we krwi określona jest wzorem y (n) = 1 − (0, 6)n

0, 4 · 2 cm3, a graniczną wartością jest

n→∞lim y (n) = 5 cm3.

(38)

Ilość lekarstwa we krwi

Powtórzmy otrzymany wzór dla wygody:

y (n) = 1 − (1 − r )n

r · λ.

Ponieważ 1 − r ∈ (0, 1), to lim

n→∞(1 − r )n= 0 oraz

n→∞lim y (n) = λ r. Przykładowe dane

Jeśli r = 0, 4 oraz λ = 2 cm3, to równanie różnicowe przyjmuje postać y (n + 1) = 0, 6 · y (n) + 2,

ilość lekarstwa we krwi określona jest wzorem y (n) = 1 − (0, 6)n

0, 4 · 2 cm3, a graniczną wartością jest

n→∞lim y (n) = 5 cm3.

(39)

Ilość lekarstwa we krwi

Powtórzmy otrzymany wzór dla wygody:

y (n) = 1 − (1 − r )n

r · λ.

Ponieważ 1 − r ∈ (0, 1), to lim

n→∞(1 − r )n= 0 oraz

n→∞lim y (n) = λ r.

Przykładowe dane

Jeśli r = 0, 4 oraz λ = 2 cm3, to równanie różnicowe przyjmuje postać y (n + 1) = 0, 6 · y (n) + 2,

ilość lekarstwa we krwi określona jest wzorem y (n) = 1 − (0, 6)n

0, 4 · 2 cm3, a graniczną wartością jest

n→∞lim y (n) = 5 cm3.

(40)

Ilość lekarstwa we krwi

Powtórzmy otrzymany wzór dla wygody:

y (n) = 1 − (1 − r )n

r · λ.

Ponieważ 1 − r ∈ (0, 1), to lim

n→∞(1 − r )n= 0 oraz

n→∞lim y (n) = λ r. Przykładowe dane

Jeśli r = 0, 4 oraz λ = 2 cm3, to równanie różnicowe przyjmuje postać y (n + 1) = 0, 6 · y (n) + 2,

ilość lekarstwa we krwi określona jest wzorem y (n) = 1 − (0, 6)n

0, 4 · 2 cm3, a graniczną wartością jest

n→∞lim y (n) = 5 cm3.

(41)

Ilość lekarstwa we krwi

Powtórzmy otrzymany wzór dla wygody:

y (n) = 1 − (1 − r )n

r · λ.

Ponieważ 1 − r ∈ (0, 1), to lim

n→∞(1 − r )n= 0 oraz

n→∞lim y (n) = λ r. Przykładowe dane

Jeśli r = 0, 4 oraz λ = 2 cm3,

to równanie różnicowe przyjmuje postać y (n + 1) = 0, 6 · y (n) + 2,

ilość lekarstwa we krwi określona jest wzorem y (n) = 1 − (0, 6)n

0, 4 · 2 cm3, a graniczną wartością jest

n→∞lim y (n) = 5 cm3.

(42)

Ilość lekarstwa we krwi

Powtórzmy otrzymany wzór dla wygody:

y (n) = 1 − (1 − r )n

r · λ.

Ponieważ 1 − r ∈ (0, 1), to lim

n→∞(1 − r )n= 0 oraz

n→∞lim y (n) = λ r. Przykładowe dane

Jeśli r = 0, 4 oraz λ = 2 cm3, to równanie różnicowe przyjmuje postać

y (n + 1) = 0, 6 · y (n) + 2, ilość lekarstwa we krwi określona jest wzorem

y (n) = 1 − (0, 6)n

0, 4 · 2 cm3, a graniczną wartością jest

n→∞lim y (n) = 5 cm3.

(43)

Ilość lekarstwa we krwi

Powtórzmy otrzymany wzór dla wygody:

y (n) = 1 − (1 − r )n

r · λ.

Ponieważ 1 − r ∈ (0, 1), to lim

n→∞(1 − r )n= 0 oraz

n→∞lim y (n) = λ r. Przykładowe dane

Jeśli r = 0, 4 oraz λ = 2 cm3, to równanie różnicowe przyjmuje postać y (n + 1) =

0, 6 · y (n) + 2, ilość lekarstwa we krwi określona jest wzorem

y (n) = 1 − (0, 6)n

0, 4 · 2 cm3, a graniczną wartością jest

n→∞lim y (n) = 5 cm3.

(44)

Ilość lekarstwa we krwi

Powtórzmy otrzymany wzór dla wygody:

y (n) = 1 − (1 − r )n

r · λ.

Ponieważ 1 − r ∈ (0, 1), to lim

n→∞(1 − r )n= 0 oraz

n→∞lim y (n) = λ r. Przykładowe dane

Jeśli r = 0, 4 oraz λ = 2 cm3, to równanie różnicowe przyjmuje postać y (n + 1) = 0, 6 · y (n) + 2,

ilość lekarstwa we krwi określona jest wzorem y (n) = 1 − (0, 6)n

0, 4 · 2 cm3, a graniczną wartością jest

n→∞lim y (n) = 5 cm3.

(45)

Ilość lekarstwa we krwi

Powtórzmy otrzymany wzór dla wygody:

y (n) = 1 − (1 − r )n

r · λ.

Ponieważ 1 − r ∈ (0, 1), to lim

n→∞(1 − r )n= 0 oraz

n→∞lim y (n) = λ r. Przykładowe dane

Jeśli r = 0, 4 oraz λ = 2 cm3, to równanie różnicowe przyjmuje postać y (n + 1) = 0, 6 · y (n) + 2,

ilość lekarstwa we krwi określona jest wzorem y (n) = 1 − (0, 6)n

0, 4 · 2 cm3,

a graniczną wartością jest

n→∞lim y (n) = 5 cm3.

(46)

Ilość lekarstwa we krwi

Powtórzmy otrzymany wzór dla wygody:

y (n) = 1 − (1 − r )n

r · λ.

Ponieważ 1 − r ∈ (0, 1), to lim

n→∞(1 − r )n= 0 oraz

n→∞lim y (n) = λ r. Przykładowe dane

Jeśli r = 0, 4 oraz λ = 2 cm3, to równanie różnicowe przyjmuje postać y (n + 1) = 0, 6 · y (n) + 2,

ilość lekarstwa we krwi określona jest wzorem y (n) = 1 − (0, 6)n

0, 4 · 2 cm3,

n→∞lim y (n) = 5 cm3.

(47)

Ilość lekarstwa we krwi

Powtórzmy otrzymany wzór dla wygody:

y (n) = 1 − (1 − r )n

r · λ.

Ponieważ 1 − r ∈ (0, 1), to lim

n→∞(1 − r )n= 0 oraz

n→∞lim y (n) = λ r. Przykładowe dane

Jeśli r = 0, 4 oraz λ = 2 cm3, to równanie różnicowe przyjmuje postać y (n + 1) = 0, 6 · y (n) + 2,

ilość lekarstwa we krwi określona jest wzorem y (n) = 1 − (0, 6)n

0, 4 · 2 cm3,

(48)

Datowanie węglem C − 14

Datowanie izotopem węgla

Jak długo organizm (roślina, zwierzę) żyje, proporcja izotopu C-14 do

„zwykłego” wegla C-12 pozostaje taka sama, jak w atmosferze (około 1 do 1012) i nie zmienia się w przybliżeniu przez tysiące lat.

Z chwilą śmierci organizmu rozpadający się cały czas węgiel C-14 przestaje być uzupełniany i jego procentowa zawartość maleje.

(49)

Datowanie węglem C − 14

Datowanie izotopem węgla

Jak długo organizm (roślina, zwierzę) żyje, proporcja izotopu C-14 do

„zwykłego” wegla C-12 pozostaje taka sama, jak w atmosferze (około 1 do 1012) i nie zmienia się w przybliżeniu przez tysiące lat.

Z chwilą śmierci organizmu rozpadający się cały czas węgiel C-14 przestaje być uzupełniany i jego procentowa zawartość maleje.

(50)

Datowanie węglem C − 14

Datowanie izotopem węgla

Jak długo organizm (roślina, zwierzę) żyje, proporcja izotopu C-14 do

„zwykłego” wegla C-12 pozostaje taka sama, jak w atmosferze (około 1 do 1012) i nie zmienia się w przybliżeniu przez tysiące lat.

Z chwilą śmierci organizmu rozpadający się cały czas węgiel C-14 przestaje być uzupełniany i jego procentowa zawartość maleje.

(51)

Datowanie węglem C − 14

Rozpad węgla C − 14 następuje z prędkością proporcjonalną ze stałym współczynnikiem do wielkości tego izotopu, to znaczy zmiana ilości po kolejnym, takim samym okresie czasu wynosi

y (n + 1) − y (n) = − r · y (n)

przy pewnym r ∈ (0, 1), zatem y (n + 1) = (1 − r ) · y (n) oraz y (n + k) = (1 − r )k · y (n)

dla k ∈ N.

Wyznaczmy r . Dla węgla C − 14 czas połowicznego rozkładu wynosi około 5700 lat. Otrzymujemy y (n + 5700) = 1

2 · y (n) = (1 − r )5700· y (n), skąd

r ≈ 1 −

1 2

57001

oraz 1 − r ≈ 25700−1 .

(52)

Datowanie węglem C − 14

Rozpad węgla C − 14 następuje z prędkością proporcjonalną ze stałym współczynnikiem do wielkości tego izotopu,

to znaczy zmiana ilości po kolejnym, takim samym okresie czasu wynosi

y (n + 1) − y (n) = − r · y (n)

przy pewnym r ∈ (0, 1), zatem y (n + 1) = (1 − r ) · y (n) oraz y (n + k) = (1 − r )k · y (n)

dla k ∈ N.

Wyznaczmy r . Dla węgla C − 14 czas połowicznego rozkładu wynosi około 5700 lat. Otrzymujemy y (n + 5700) = 1

2 · y (n) = (1 − r )5700· y (n), skąd

r ≈ 1 −

1 2

57001

oraz 1 − r ≈ 25700−1 .

(53)

Datowanie węglem C − 14

Rozpad węgla C − 14 następuje z prędkością proporcjonalną ze stałym współczynnikiem do wielkości tego izotopu, to znaczy zmiana ilości po kolejnym, takim samym okresie czasu wynosi

y (n + 1) − y (n) = − r · y (n)

przy pewnym r ∈ (0, 1), zatem y (n + 1) = (1 − r ) · y (n) oraz y (n + k) = (1 − r )k · y (n)

dla k ∈ N.

Wyznaczmy r . Dla węgla C − 14 czas połowicznego rozkładu wynosi około 5700 lat. Otrzymujemy y (n + 5700) = 1

2 · y (n) = (1 − r )5700· y (n), skąd

r ≈ 1 −

1 2

57001

oraz 1 − r ≈ 25700−1 .

(54)

Datowanie węglem C − 14

Rozpad węgla C − 14 następuje z prędkością proporcjonalną ze stałym współczynnikiem do wielkości tego izotopu, to znaczy zmiana ilości po kolejnym, takim samym okresie czasu wynosi

y (n + 1) − y (n) =

− r · y (n)

przy pewnym r ∈ (0, 1), zatem y (n + 1) = (1 − r ) · y (n) oraz y (n + k) = (1 − r )k · y (n)

dla k ∈ N.

Wyznaczmy r . Dla węgla C − 14 czas połowicznego rozkładu wynosi około 5700 lat. Otrzymujemy y (n + 5700) = 1

2 · y (n) = (1 − r )5700· y (n), skąd

r ≈ 1 −

1 2

57001

oraz 1 − r ≈ 25700−1 .

(55)

Datowanie węglem C − 14

Rozpad węgla C − 14 następuje z prędkością proporcjonalną ze stałym współczynnikiem do wielkości tego izotopu, to znaczy zmiana ilości po kolejnym, takim samym okresie czasu wynosi

y (n + 1) − y (n) = − r · y (n)

przy pewnym r ∈ (0, 1), zatem y (n + 1) = (1 − r ) · y (n) oraz y (n + k) = (1 − r )k · y (n)

dla k ∈ N.

Wyznaczmy r . Dla węgla C − 14 czas połowicznego rozkładu wynosi około 5700 lat. Otrzymujemy y (n + 5700) = 1

2 · y (n) = (1 − r )5700· y (n), skąd

r ≈ 1 −

1 2

57001

oraz 1 − r ≈ 25700−1 .

(56)

Datowanie węglem C − 14

Rozpad węgla C − 14 następuje z prędkością proporcjonalną ze stałym współczynnikiem do wielkości tego izotopu, to znaczy zmiana ilości po kolejnym, takim samym okresie czasu wynosi

y (n + 1) − y (n) = − r · y (n) przy pewnym r ∈ (0, 1),

zatem y (n + 1) = (1 − r ) · y (n) oraz y (n + k) = (1 − r )k · y (n)

dla k ∈ N.

Wyznaczmy r . Dla węgla C − 14 czas połowicznego rozkładu wynosi około 5700 lat. Otrzymujemy y (n + 5700) = 1

2 · y (n) = (1 − r )5700· y (n), skąd

r ≈ 1 −

1 2

57001

oraz 1 − r ≈ 25700−1 .

(57)

Datowanie węglem C − 14

Rozpad węgla C − 14 następuje z prędkością proporcjonalną ze stałym współczynnikiem do wielkości tego izotopu, to znaczy zmiana ilości po kolejnym, takim samym okresie czasu wynosi

y (n + 1) − y (n) = − r · y (n)

przy pewnym r ∈ (0, 1), zatem y (n + 1) = (1 − r ) · y (n) oraz

y (n + k) = (1 − r )k · y (n) dla k ∈ N.

Wyznaczmy r . Dla węgla C − 14 czas połowicznego rozkładu wynosi około 5700 lat. Otrzymujemy y (n + 5700) = 1

2 · y (n) = (1 − r )5700· y (n), skąd

r ≈ 1 −

1 2

57001

oraz 1 − r ≈ 25700−1 .

(58)

Datowanie węglem C − 14

Rozpad węgla C − 14 następuje z prędkością proporcjonalną ze stałym współczynnikiem do wielkości tego izotopu, to znaczy zmiana ilości po kolejnym, takim samym okresie czasu wynosi

y (n + 1) − y (n) = − r · y (n)

przy pewnym r ∈ (0, 1), zatem y (n + 1) = (1 − r ) · y (n) oraz y (n + k) = (1 − r )k · y (n)

dla k ∈ N.

Wyznaczmy r . Dla węgla C − 14 czas połowicznego rozkładu wynosi około 5700 lat. Otrzymujemy y (n + 5700) = 1

2 · y (n) = (1 − r )5700· y (n), skąd

r ≈ 1 −

1 2

57001

oraz 1 − r ≈ 25700−1 .

(59)

Datowanie węglem C − 14

Rozpad węgla C − 14 następuje z prędkością proporcjonalną ze stałym współczynnikiem do wielkości tego izotopu, to znaczy zmiana ilości po kolejnym, takim samym okresie czasu wynosi

y (n + 1) − y (n) = − r · y (n)

przy pewnym r ∈ (0, 1), zatem y (n + 1) = (1 − r ) · y (n) oraz y (n + k) = (1 − r )k · y (n)

dla k ∈ N.

Wyznaczmy r .

Dla węgla C − 14 czas połowicznego rozkładu wynosi około 5700 lat. Otrzymujemy y (n + 5700) = 1

2 · y (n) = (1 − r )5700· y (n), skąd

r ≈ 1 −

1 2

57001

oraz 1 − r ≈ 25700−1 .

(60)

Datowanie węglem C − 14

Rozpad węgla C − 14 następuje z prędkością proporcjonalną ze stałym współczynnikiem do wielkości tego izotopu, to znaczy zmiana ilości po kolejnym, takim samym okresie czasu wynosi

y (n + 1) − y (n) = − r · y (n)

przy pewnym r ∈ (0, 1), zatem y (n + 1) = (1 − r ) · y (n) oraz y (n + k) = (1 − r )k · y (n)

dla k ∈ N.

Wyznaczmy r . Dla węgla C − 14 czas połowicznego rozkładu wynosi około 5700 lat.

Otrzymujemy y (n + 5700) = 1

2 · y (n) = (1 − r )5700· y (n), skąd

r ≈ 1 −

1 2

57001

oraz 1 − r ≈ 25700−1 .

(61)

Datowanie węglem C − 14

Rozpad węgla C − 14 następuje z prędkością proporcjonalną ze stałym współczynnikiem do wielkości tego izotopu, to znaczy zmiana ilości po kolejnym, takim samym okresie czasu wynosi

y (n + 1) − y (n) = − r · y (n)

przy pewnym r ∈ (0, 1), zatem y (n + 1) = (1 − r ) · y (n) oraz y (n + k) = (1 − r )k · y (n)

dla k ∈ N.

Wyznaczmy r . Dla węgla C − 14 czas połowicznego rozkładu wynosi około 5700 lat. Otrzymujemy y (n + 5700) = 1

2 · y (n) = (1 − r )5700· y (n),

skąd

r ≈ 1 −

1 2

57001

oraz 1 − r ≈ 25700−1 .

(62)

Datowanie węglem C − 14

Rozpad węgla C − 14 następuje z prędkością proporcjonalną ze stałym współczynnikiem do wielkości tego izotopu, to znaczy zmiana ilości po kolejnym, takim samym okresie czasu wynosi

y (n + 1) − y (n) = − r · y (n)

przy pewnym r ∈ (0, 1), zatem y (n + 1) = (1 − r ) · y (n) oraz y (n + k) = (1 − r )k · y (n)

dla k ∈ N.

Wyznaczmy r . Dla węgla C − 14 czas połowicznego rozkładu wynosi około 5700 lat. Otrzymujemy y (n + 5700) = 1

2 · y (n) = (1 − r )5700· y (n), skąd

1

oraz 1 − r ≈ 25700−1 .

(63)

Datowanie węglem C − 14

Rozpad węgla C − 14 następuje z prędkością proporcjonalną ze stałym współczynnikiem do wielkości tego izotopu, to znaczy zmiana ilości po kolejnym, takim samym okresie czasu wynosi

y (n + 1) − y (n) = − r · y (n)

przy pewnym r ∈ (0, 1), zatem y (n + 1) = (1 − r ) · y (n) oraz y (n + k) = (1 − r )k · y (n)

dla k ∈ N.

Wyznaczmy r . Dla węgla C − 14 czas połowicznego rozkładu wynosi około 5700 lat. Otrzymujemy y (n + 5700) = 1

2 · y (n) = (1 − r )5700· y (n), skąd

1

(64)

Datowanie węglem C − 14

Przykład

Wyznacz wiek kości zwierzęcia, jeśli zawartość w nich węgla C − 14 wynosi obecnie 80% początkowej wielkości.

Rozwiązanie

Podstawiając do wzoru na y (n + k),

y (n + k) = (1 − r )k· y (n) ≈ 25700−k · y (n) = 0, 8 · y (n), skąd

−k

5700 = log2

4 5



oraz k = 5700 · (log2(5) − log2(4)) ≈ 1835 lat.

(65)

Datowanie węglem C − 14

Przykład

Wyznacz wiek kości zwierzęcia, jeśli zawartość w nich węgla C − 14 wynosi obecnie 80% początkowej wielkości.

Rozwiązanie

Podstawiając do wzoru na y (n + k),

y (n + k) = (1 − r )k· y (n) ≈ 25700−k · y (n) = 0, 8 · y (n), skąd

−k

5700 = log2

4 5



oraz k = 5700 · (log2(5) − log2(4)) ≈ 1835 lat.

(66)

Datowanie węglem C − 14

Przykład

Wyznacz wiek kości zwierzęcia, jeśli zawartość w nich węgla C − 14 wynosi obecnie 80% początkowej wielkości.

Rozwiązanie

Podstawiając do wzoru na y (n + k),

y (n + k) = (1 − r )k· y (n) ≈ 25700−k · y (n) = 0, 8 · y (n), skąd

−k

5700 = log2

4 5



oraz k = 5700 · (log2(5) − log2(4)) ≈ 1835 lat.

(67)

Datowanie węglem C − 14

Przykład

Wyznacz wiek kości zwierzęcia, jeśli zawartość w nich węgla C − 14 wynosi obecnie 80% początkowej wielkości.

Rozwiązanie

Podstawiając do wzoru na y (n + k),

y (n + k) = (1 − r )k· y (n) ≈ 25700−k · y (n) = 0, 8 · y (n), skąd

−k

5700 = log2

4 5



oraz k = 5700 · (log2(5) − log2(4)) ≈ 1835 lat.

(68)

Datowanie węglem C − 14

Przykład

Wyznacz wiek kości zwierzęcia, jeśli zawartość w nich węgla C − 14 wynosi obecnie 80% początkowej wielkości.

Rozwiązanie

Podstawiając do wzoru na y (n + k),

y (n + k) = (1 − r )k· y (n) ≈ 25700−k · y (n) = 0, 8 · y (n), skąd

−k

5700 = log2

4 5



oraz k = 5700 · (log2(5) − log2(4)) ≈ 1835 lat.

(69)

Datowanie węglem C − 14

Przykład

Wyznacz wiek kości zwierzęcia, jeśli zawartość w nich węgla C − 14 wynosi obecnie 80% początkowej wielkości.

Rozwiązanie

Podstawiając do wzoru na y (n + k), y (n + k) = (1 − r )k· y (n) ≈

25700−k · y (n) = 0, 8 · y (n), skąd

−k

5700 = log2

4 5



oraz k = 5700 · (log2(5) − log2(4)) ≈ 1835 lat.

(70)

Datowanie węglem C − 14

Przykład

Wyznacz wiek kości zwierzęcia, jeśli zawartość w nich węgla C − 14 wynosi obecnie 80% początkowej wielkości.

Rozwiązanie

Podstawiając do wzoru na y (n + k), y (n + k) = (1 − r )k· y (n) ≈ 25700−k · y (n) =

0, 8 · y (n), skąd

−k

5700 = log2

4 5



oraz k = 5700 · (log2(5) − log2(4)) ≈ 1835 lat.

(71)

Datowanie węglem C − 14

Przykład

Wyznacz wiek kości zwierzęcia, jeśli zawartość w nich węgla C − 14 wynosi obecnie 80% początkowej wielkości.

Rozwiązanie

Podstawiając do wzoru na y (n + k),

y (n + k) = (1 − r )k· y (n) ≈ 25700−k · y (n) = 0, 8 · y (n),

skąd

−k

5700 = log2

4 5



oraz k = 5700 · (log2(5) − log2(4)) ≈ 1835 lat.

(72)

Datowanie węglem C − 14

Przykład

Wyznacz wiek kości zwierzęcia, jeśli zawartość w nich węgla C − 14 wynosi obecnie 80% początkowej wielkości.

Rozwiązanie

Podstawiając do wzoru na y (n + k),

y (n + k) = (1 − r )k· y (n) ≈ 25700−k · y (n) = 0, 8 · y (n), skąd

−k 5700 =

log2

4 5



oraz k = 5700 · (log2(5) − log2(4)) ≈ 1835 lat.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Moczony w alkoholu, w spirytusie pomaga na trudno gojące się rany, typu oparzenia, głębokie skaleczenia.. Wiem, że na problemy żołądkowe

Załóżmy, że pewien zbiór komórek (i, j) w macierzy wymiaru m×n zawiera więcej niż m+n−1 elementów.. Pokazać, że ten zbiór

Przedmiotem analizy uczynię dwa wydarzenia – uszkodzenie rzeźby Maurizia Cattelana La Nona Ora (Dziewiąta godzina) przez posła Witolda Tomczaka (2000) oraz zakłócenie

Biorąc pod uwagę fakt, że poziom aldehydu octowego i alkoholu we krwi zwierząt doświadczalnych, mimo zachowania możliwie stałych warunków doświadczalnych, waha się w

Badania doświadczalne, jak również obserwacje kliniczne wykazują, że nad ­ czynność hormonu pęcherzykowego w organizmie może powodować zaostrzenie się istniejącego

Chociaż takie postę- powanie może pomagać lekarzom w do- stosowaniu leczenia u tych chorych, dla samych pacjentów jest bardzo trudne i może przyczyniać się do powstawania obaw

„czeski błąd”, polega- jący na przestawieniu dwóch kolejnych

Statystycznie istotną korelację między stężeniem leptyny we krwi pępowinowej a masą urodzeniową noworodka wykazano zarówno w ciąży fizjologicznej (p=0,00) jak