AM\698959PL.doc PE398.540v01-00
PL PL
2004
2009
Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów
7.12.2007 PE398.540v01-00
POPRAWKI 1-8
Projekt zalecenia do drugiego czytania (PE398.305v01-00) Janelly Fourtou
Wspólne stanowisko Rady mające na celu przyjęcie rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Zmodernizowany Kodeks Celny)
Wspólne stanowisko Rady (11272/6/2007 – C6-0354/2007 – 2005/0246(COD))
Wspólne stanowisko Rady Poprawki Parlamentu
Poprawkę złożył Nicola Zingaretti Poprawka 1
Artykuł 4 ustęp 6 6) „przedstawiciel celny” oznacza każdą
osobę ustanowioną przez inną osobę w celu prowadzenia czynności i załatwiania
formalności wymaganych przepisami prawa celnego przed organami celnymi;
(6) „przedstawiciel celny” oznacza każdą osobę posiadającą kwalifikacje zawodowe bezpośrednio związane z wykonywaną działalnością i ustanowioną przez inną osobę w celu prowadzenia czynności i załatwiania formalności wymaganych przepisami prawa celnego przed organami celnymi;
Or. it
Uzasadnienie
Przepis musi gwarantować, że przedstawiciel celny posiada wymagane kwalifikacje do wykonywania czynności zawodowych, tak aby zapewnić przestrzeganie standardów jakości dla ochrony rynku i konsumentów.
PE398.540v01-00 2/6 AM\698959PL.doc
PL
Poprawkę złożył Bill Newton Dunn Poprawka 2
Artykuł 14 Kryteria przyznawania statusu
upoważnionego przedsiębiorcy są następujące:
Kryteria przyznawania statusu upoważnionego przedsiębiorcy są następujące:
a) przestrzeganie wymogów celnych i podatkowych;
a) przestrzeganie wymogów celnych;
b) zadowalającego systemu zarządzania ewidencją handlową oraz – w stosownych przypadkach – transportową,
umożliwiającego właściwą kontrolę organów celnych;
zadowalającego systemu zarządzania ewidencją handlową oraz – w stosownych przypadkach – transportową,
umożliwiającego właściwą kontrolę organów celnych;
c) udowodniona wypłacalność; (c) udowodniona wypłacalność;
d) zgodnie z art. 13 ust. 2, w przypadkach gdy upoważniony przedsiębiorca pragnie korzystać z uproszczeń przewidzianych zgodnie z przepisami prawa celnego – spełnienie praktycznych standardów w zakresie kompetencji lub kwalifikacji zawodowych bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością;
e) zgodnie z art. 14 ust. 2, w przypadkach gdy upoważniony przedsiębiorca pragnie korzystać z ułatwień w zakresie kontroli celnych dotyczących bezpieczeństwa i ochrony, odpowiednie standardy bezpieczeństwa i ochrony”.
zgodnie z art. 14 ust. 2, w przypadkach gdy upoważniony przedsiębiorca pragnie korzystać z ułatwień w zakresie kontroli celnych dotyczących bezpieczeństwa i ochrony, odpowiednie standardy bezpieczeństwa i ochrony.
Or. en
Uzasadnienie
Odniesienie do „wymogów podatkowych” w lit. a) rozszerza zakres wymaganych kryteriów dla przyznania statusu upoważnionego przedsiębiorcy o kryteria wykraczające poza wymogi celne. Włączenie tego rodzaju odniesienia, bez podania formalnej definicji do czego się ono odnosi, prowadzić będzie do pomyłek i do błędnej interpretacji przepisów w Unii
Europejskiej.
Ponadto, jako że administracja celna zaangażowana jest w pobieranie należności celnych i podatków związanych z importem i eksportem towarów, podatki takie jak podatek od osób prawnych i podatek dochodowy powinny zostać wyłączone z tego wymogu.
AM\698959PL.doc 3/6 PE398.540v01-00
PL
2. Kontrole celne, inne niż kontrole
wyrywkowe, opierają się głównie na analizie ryzyka – przeprowadzanej z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych w celu identyfikacji i oceny ryzyka oraz podjęcia niezbędnych środków
zapobiegawczych – na podstawie kryteriów opracowanych na szczeblu krajowym, wspólnotowym oraz, w stosownych przypadkach, międzynarodowym.
2. Kontrole celne opierają się na analizie ryzyka – przeprowadzanej z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych w celu identyfikacji i oceny ryzyka oraz podjęcia niezbędnych środków
zapobiegawczych – na podstawie kryteriów opracowanych na szczeblu krajowym, wspólnotowym oraz, w stosownych przypadkach, międzynarodowym.
Państwa członkowskie we współpracy z Komisją opracowują, utrzymują i stosują wspólne ramy zarządzania ryzykiem oparte na wymianie pomiędzy administracjami celnymi informacji o ryzyku i analiz oraz na ustaleniu, między innymi, wspólnych kryteriów oceny ryzyka, środków kontroli i priorytetowych obszarów kontroli.
Kontrole oparte na takich informacjach i kryteriach przeprowadzane są bez
uszczerbku dla innych kontroli
przeprowadzanych zgodnie z ust. 1 i 2 lub zgodnie z innymi obowiązującymi
przepisami.
Or. en
Uzasadnienie
Ustęp 2 wciąż odnosi się do możliwości przeprowadzania „kontroli wyrywkowych”, podczas gdy systemy zarządzania ryzykiem wykluczają właśnie taką możliwość. Ustęp drugi
pozostawia również otwartą drogę do ustalania kryteriów analizy ryzyka na poziomie krajowym. W praktyce powinno to oznaczać, że przedsiębiorstwo mogłoby być poddawane częstszym kontrolom w jednym państwie członkowskim, niż w innym tylko dlatego, że krajowe systemy ryzyka stosują różne kryteria.
Ponadto krajowe zakazy i ograniczenia powinny zostać zastąpione europejskimi, a analizy i oceny ryzyka powinny być przeprowadzane na poziomie europejskim.
PE398.540v01-00 4/6 AM\698959PL.doc
PL
Poprawkę złożył Bill Newton Dunn Poprawka 4
Artykuł 51 Jeżeli do zapłaty kwoty należności celnych
przywozowych lub wywozowych odpowiadającej temu samemu długowi celnemu zobowiązanych jest kilku
dłużników, odpowiadają oni solidarnie za całość długu.
Jeżeli w odniesieniu do tego samego długu celnego występuje kilku dłużników, każdy z nich jest odpowiedzialny za całość długu. W pierwszym rzędzie należy przyznać priorytet odzyskaniu długu od importera lub
eksportera ewidencji.
Or. en
Uzasadnienie
Aktualne brzmienie artykułu 51 jest wciąż niewystarczająco precyzyjne i może prowadzić do dążenia przez krajowe organy celne do łatwiejszego celu. Organy celne lub podatkowe (VAT) zaangażowane w ocenę danych zawartych w deklaracji nie podejmują bowiem wystarczającej liczby działań mających na celu odzyskanie długu od importerów/eksporterów i wykazują tendencję do dążenia do łatwiejszego celu, tj. korzystania z usług agenta celnego.
Poprawkę złożył Bill Newton Dunn Poprawka 5
Artykuł 106 ustępy 1 oraz 2 1. Organy celne mogą upoważnić osobę do
złożenia lub udostępnienia w urzędzie celnym właściwym dla miejsca jej siedziby zgłoszenia celnego towarów, które zostały przedstawione w innym urzędzie celnym. W takich przypadkach uznaje się, że dług celny powstał w urzędzie celnym, w którym zgłoszenie celne zostało złożone lub udostępnione.
1. Organy celne mogą upoważnić osobę do złożenia lub udostępnienia w urzędzie celnym właściwym dla miejsca jej siedziby zgłoszenia celnego towarów, które zostały przedstawione w innym urzędzie celnym. W takich przypadkach uznaje się, że dług celny powstał, a podatek VAT został pobrany w urzędzie celnym, w którym zgłoszenie celne zostało złożone lub udostępnione.
2. Urząd celny, w którym zgłoszenie celne jest składane lub udostępniane,
przeprowadza formalności związane z weryfikacją zgłoszenia, odzyskiwaniem kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych odpowiadających jakiemukolwiek długowi celnemu oraz ze zwolnieniem towarów.
2. Urząd celny, w którym zgłoszenie celne jest składane lub udostępniane,
przeprowadza formalności związane z weryfikacją zgłoszenia, z odzyskiwaniem kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych odpowiadających jakiemukolwiek długowi celnemu, z odzyskiwaniem kwoty należnego
podatku VAT oraz ze zwolnieniem towarów.
AM\698959PL.doc 5/6 PE398.540v01-00
PL
Ustępy 1 i 2 powinny zawierać odniesienie do podatku. Oczywiste jest, że zcentralizowana odprawa celna nie będzie działać jeżeli podatek od towarów importowanych we wszystkich państwach członkowskich nie będzie mógł być pobierany przez urząd upoważniający w jednym państwie członkowskim i przekazywany państwom członkowskim, którym przysługuje.
Poprawkę złożył Bill Newton Dunn Poprawka 6
Artykuł 106 ustęp 3 3. Urząd celny, w którym towary zostały
przedstawione, bez uszczerbku dla własnych kontroli bezpieczeństwa i ochrony,
przeprowadza wszelkie kontrole żądane w uzasadniony sposób przez urząd celny, w którym zostało złożone lub udostępnione zgłoszenie celne, i pozwala na zwolnienie towarów, uwzględniając informacje otrzymane od tego urzędu.
3. Urząd celny, w którym towary zostały przedstawione, przeprowadza wszelkie kontrole żądane w uzasadniony sposób przez urząd celny, w którym zostało złożone lub udostępnione zgłoszenie celne, i pozwala na zwolnienie towarów, uwzględniając
informacje otrzymane od tego urzędu.
Osoba składająca zgłoszenie może wnioskować o przeprowadzenie rewizji w innym miejscu.
Or. en
Uzasadnienie
Ustęp 3 stanowi podstawę prawną dla kontroli przeprowadzanych przez lokalny urząd celny na wniosek nadzorującego urzędu celnego. Przepisy ustępu 3 upoważniają także lokalny urząd celny do przeprowadzania własnych kontroli bezpieczeństwa i ochrony. Innymi słowy oba urzędy mogą przeprowadzać kontrole. Utworzona powinna zostać jednak baza danych UE, tak aby każdy upoważniony urząd mógł mieć dostęp do danych dotyczących oceny ryzyka i by mógł z nich korzystać. Założenie takie wspiera przepisy art. 25, w którym proponujemy podejście paneuropejskie.
Poprawkę złożył Bill Newton Dunn Poprawka 7
Artykuł 106 ustęp 4 akapit drugi tiret drugie
- w odniesieniu do lit. d) – miejsce, w - w odniesieniu do lit. d) – miejsce, w
PE398.540v01-00 6/6 AM\698959PL.doc
PL
którym prowadzona jest główna księgowość wnioskodawcy na potrzeby celne lub w którym jest ona dostępna, w celu ułatwienia kontroli opartych na audycie, i w którym ma być wykonywana przynajmniej część
czynności objętych pozwoleniem.
którym prowadzona jest główna księgowość wnioskodawcy na potrzeby celne lub w którym jest ona dostępna, w celu ułatwienia kontroli opartych na audycie.
Or. en
Uzasadnienie
Jeżeli chodzi o ust. 4, w nowoczesnym otoczeniu nie powinien istnieć jakikolwiek wymóg obowiązujący przedsiębiorstwo przeprowadzające zcentralizowaną odprawę celną, dotyczący posiadania zezwolenia w kraju, w którym wykonywana jest przynajmniej część czynności.
Poprawkę złożył Bill Newton Dunn Poprawka 8
Artykuł 125 Jeżeli organy celne mają ku temu
uzasadnione podstawy mogą zażądać zniszczenia towarów przedstawionych organowi celnemu i odpowiednio informują o tym posiadacza towarów. Koszty
zniszczenia ponosi posiadacz towarów.
Jeżeli organy celne mają ku temu uzasadnione podstawy mogą zażądać zniszczenia towarów przedstawionych organowi celnemu i odpowiednio informują o tym posiadacza towarów. Koszty
zniszczenia ponosi właściciel towarów lub osoba, która ma podobne prawo do dysponowania towarami.
Or. en
Uzasadnienie
Koszty zniszczenia towarów nie powinny być ponoszone przez przewoźnika, spedytora lub przedstawiciela celnego.
