Scenariusz zajęć dla 5-latków Autor: Jolanta Heller
Obszar podstawy programowej:
1. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych.
Grupa wiekowa: 5 - latki
Blok tematyczny: Jestem przedszkolakiem zgodnie bawię się z innymi Temat: To właśnie ja.
Cele operacyjne:
Dziecko:
rozpoznaje różne stany emocjonalne u siebie oraz innych osób;
klasyfikuje i grupuje obiekty zgodnie z podanymi cechami;
współpracuje w zabawach ruchowych ze śpiewem oraz tańcem;
wypowiada się samorzutnie na temat własnego wyglądu;
udziela potrzebującym pomocy.
Wykaz nabywanych umiejętności (ujętych w podstawie programowej, jako osiągnięcia dziecka kończącego przedszkole):
Dziecko:
wie, jak wygląda;
zna swoje imię i nazwisko, potrafi przedstawić się;
potrafi podać kilka informacji na własny temat, podać swój wiek; wie, komu oraz w jakich sytuacjach można takie informacje podawać;
umie wskazać kilka cech charakterystycznych własnego wyglądu (np. niebieskie oczy, krótkie włosy);
potrafi wymienić czynności, które lubi robić, zabawy, w które chętnie się bawi;
wyraża, a także nazywa emocje;
uczestniczy w zabawach pozwalających na poznanie swoich możliwości;
potrafi zaprezentować własne osiągnięcia;
zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym, składniowym;
grupuje obiekty w sensowny sposób (klasyfikuje), formułuje uogólnienia typu: to do tego pasuje, te obiekty są podobne, a te są inne;
odgrywa role w zabawach parateatralnych posługując się mową, mimiką, gestem, ruchem; umie posługiwać się rekwizytami (np. maską);
śpiewa piosenki z dziecięcego repertuaru i łatwe piosenki ludowe; chętnie uczestniczy w zbiorowym śpiewie, w tańcach, muzykowaniu;
potrafi uważnie patrzeć (organizuje pole spostrzeżeniowe), aby rozpoznać, a także zapamiętać to, co jest przedstawione na ilustracjach;
interesuje się czytaniem oraz pisaniem; jest gotowe do nauki czytania i pisania.
Treści kształcenia:
kształtowanie umiejętności społecznych (obdarzanie uwagą dzieci i dorosłych, zgodne funkcjonowanie w zabawie, stosowanie form grzecznościowych wobec innych dzieci oraz dorosłych, pomaganie innym, uważne słuchanie wypowiedzi innych osób);
wzbogacanie i rozwój mowy (wyraźne mówienie, bogacenie słownictwa czynnego, słowotwórstwo);
grupowanie obiektów, klasyfikowanie ze względu na podane cechy;
kształtowanie sprawności fizycznej poprzez uczestnictwo w zabawach ruchowych;
posługiwanie się w zabawie mimiką, gestem, ruchem, rekwizytem;
rozwijanie wrażliwości przestrzennej (szukanie obrazków w różnych miejscach sali);
posługiwanie się nazwami różnych stanów emocjonalnych;
rozumienie sensu informacji podanych w formie symbolu (rysunek).
Opis sposobu realizacji:
Lp. Część dnia aktywności
dziecka
Przebieg zajęć Warunki pobudzające
aktywność/uwagi o realizacji 1. Schodzenie się dzieci, przywitanie, zabawy
dowolne w kącikach zainteresowań.
Indywidualna aktywność dzieci.
I. Zajęcia poranne
2. Mam na imię… i jestem wesoły gdy…:
zabawa na powitanie z „kostką z emocjami”.
Pomoce: kostka do gry z narysowanymi emocjami w postaci symboli.
Dzieci siedzą w kręgu.
Każde z nich po kolei rzuca kostką do gry, następnie wypowiada formułę powitania związaną z emocją, której symbol „wyrzuciło” na kostce.
II. Zajęcia dydaktyczne
1. Pocieszanie smutnego:
zabawa dramowa, w której biorą udział chętne dzieci (jedno dziecko gra rolę bardzo smutnej osoby, a inne starają się go pocieszyć na różny sposób: zachęcanie do zabawy, przytulanie, głaskanie; następnie dzieci zamieniają się rolami).
Nauczyciel (N) zachęca dzieci do wspólnej zabawy. Opowiada sytuację, w której czuł się smutny, a dzieci zastanawiają się, co można uczynić, aby taką sytuację
zmienić. Następnie chętne dzieci mogą wypowiadać się o przeżywanych codziennie emocjach.
2. Nasze emocje:
wyszukiwanie wśród rozłożonych ilustracji tych, które przedstawiają różne stany emocjonalne. Nazwanie ich oraz rozmowa na temat, w jakich sytuacjach dzieci przeżywają emocje pokazane na obrazkach. Następnie dzieci grupują ilustracje wg zaprezentowanych na nich stanów emocjonalnych: oddzielnie rysunki przedstawiające radość, smutek, strach i gniew (mogą także przeliczać ilustracje).
Poznawanie przez zainteresowane dzieci wyglądu graficznego wyrazu „emocje”.
„Podpisanie” wystawki poprzez położenie kartki z napisem „emocje” oraz przy ilustracjach prezentujących emocje kartek z napisami: „radość”, „smutek”, „strach”,
„złość”.
Pomoce: ilustracje przedstawiające różne stany emocjonalne, kartki z napisami do czytania globalnego (załączniki nr 2 i 3).
W różnych miejscach sali znajdują się ilustracje wyrażające różne emocje (mogą to być obrazki wycięte z czasopism) oraz kartki z napisami:
„emocje”, „radość,
„smutek”, „strach”,
„gniew”.
3. Wielki człowiek:
wysłuchanie wiersza oraz rozmowa z dziećmi na temat, kto może być „wielkim człowiekiem”
i dlaczego; wspólne wyciągnięcie wniosku, iż każdy może być „wielki”, gdy jest dobry, dba o innych, potrafi panować nad emocjami, zwraca uwagę na emocje innych itp.
Pomoce: tekst wiersza (załącznik nr 1), podkład muzyczny (załącznik nr 5).
Dzieci siedzą w kręgu.
N recytuje lub czyta wiersz, w tle słychać nagranie nastrojowej melodii. Następnie N tak prowadzi rozmowę, aby dzieci potrafiły wyciągnąć właściwe wnioski o niepowtarzalności, wyjątkowości i wartości każdego człowieka. Próby odpowiedzi na pytanie, co to znaczy być „wielkim”
człowiekiem.
Demonstracja ilustracji (załącznik nr 4) – wypowiedzi na temat żartobliwego
potraktowania tematu
bycia wielkim
człowiekiem (kontekst wzrostu chłopca).
4. To właśnie ja:
rysowanie pastelami swojego autoportretu (próba ujęcia swoich charakterystycznych cech oraz tego, co sprawia, że jest się wyjątkowym).
Pomoce: kartki, kredki pastelowe, kartoniki
z wydrukowanymi
imionami dzieci.
Po wykonaniu pracy dzieci mogą nakleić podpis - kartkę z wydrukowanym własnym imieniem.
5. Zatańcz ze mną:
zabawa taneczno – integracyjna. Dzieci dobierają się parami i poruszają się po obwodzie koła w rytm muzyki; podczas przerwy w muzyce dzieci dowolnie zmieniają parę.
Pomoce: podkład
muzyczny (załącznik nr 6).
Dzieci mogą bawić się tak długo, aż każdy zatańczy z każdym (jeśli wykazują zainteresowanie).
1. Pobiegamy razem?:
zabawy w ogrodzie przedszkolnym lub na placu zabaw.
Aktywność własna dzieci.
III. Zajęcia popołudniowe
2. Gry multimedialne lub zabawa przy stoliku dla zainteresowanych dzieci.
Załączniki nr 4 lub/i 7, 8.
Uwaga: Propozycje zawarte w scenariuszu zostały przygotowane w taki sposób, aby nauczyciel mógł dostosować czas realizacji zajęć do możliwości dzieci w grupie oraz z zachowaniem tzw. zasady 1/5, zalecanej w części podstawy programowej dotyczącej zalecanych warunków i sposobu jej realizacji.
Metody za M. Kwiatowską (1985):
Czynne: ćwiczeń praktycznych, kierowanie własną działalnością dziecka, zadań stawianych dziecku, czytanie globalne.
Słowne: rozmowy, objaśnienia.
Percepcyjne: pokaz.
Formy: praca indywidualna jednolita i zróżnicowana, grupowa jednolita, zbiorowa jednolita i zróżnicowana.
Środki dydaktyczne:
kostka do gry z symbolami emocji zamiast „oczek”, ilustracje wycięte z czasopism przedstawiające różne stany emocjonalne, kartki oraz kredki pastele, kartoniki z imionami
dzieci, komputer z dostępem do Internetu oraz głośnikami lub tablica multimedialna, odtwarzacz płyt CD oraz pomoce dydaktyczne opisane poniżej zamieszczone na portalu Scholaris (dla nauczyciela, do wykorzystania w pracy z dzieckiem):
1. Tekst wiersza Wielki człowiek, autor: Jolanta Heller;
2. Materiał do wydrukowania – wyraz do czytania globalnego: Emocje;
3. Materiał do wydrukowania – wyrazy do globalnego czytania: Radość, smutek, strach, gniew;
4. Kolorowanka Wielki mały człowiek - materiał do wydrukowania;
5. Podkład muzyczny Wielki człowiek;
6. Plik muzyczny do zabawy integracyjnej Zatańcz ze mną;
7. Kolorowanka multimedialna – Tańcząca para;
8. I ty możesz być wielki, choć jeszcze jesteś mały - kolorowanka multimedialna.