• Nie Znaleziono Wyników

Obecny przebieg badań nad zwalczaniem motylicy wątrobowej w Polsce i ich wyniki

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Obecny przebieg badań nad zwalczaniem motylicy wątrobowej w Polsce i ich wyniki"

Copied!
5
0
0

Pełen tekst

(1)

OBECNY PRZEBIEG

BADAŃ

NAD ZWALCZANIEM MOTYLICY

WĄTROBOWEJ

W POLSCE I ICH WYNIKI

WIESLA W CHOWANIEC

Zakład Parazytologii Instytutu Weterynaryjnego, Puławy

Według

programu

tytuł

mojego referatu powinien

brzmieć

„Dotych- czasowe wyniki

badań

nad zwalczaniem motylicy

wątrobowej

w Polsce".

Ponieważ

jednak w pierwszym numerze

Wiadomości

Parazytologicznych w roku 1961

ukazał się artykuł

E.

Żarnowskiego

pod

tytułem

„Stan

badań

nad problemem choroby motyliczej

przeżuwaczy

w Polsce", w którym au- tor

wyczerpująco podał

i te zagadnienia, które i ja

musiałbym uwzględnić

w swoim referacie, dlatego

też,

nie

chcąc powtarzać

tego, co

było już

raz przedstawione,

ograniczę, się

tylko do szczególowszego

naświetlenia

obecnego przebiegu

badań

i wyników nad zwalczaniem motylicy

wątrobo­

wej w naszym kraju .

W tym gronie, na

zjeździe

parazytologów nie ma potrzeby udowad-

niać, że

motylica

wątrobowa

jest

jedną

z

najpoważniejszych

chorób paso-

żytniczych

na

świecie, powodującą

rok rocznie olbrzymie straty material- ne. Mimo tak wielkiego znaczenia gospodarczego motylicy

wątrobowej

dla

całego świata

problem zwalczania Fasciola hepatica nadal jest daleki od ostatecznego pozytywnego

rozwiązania.

Do chwili obecnej sporna jest

w

oczach wielu specjalistów kwestia stosowania dwóch podstawowych terapeutyków, jak czterochlorku

węgla

CC1

4

i

sześciochlorku

etanu C

2

Cl

6 , odnośnie

do metody stosowania, dawkowania, gatunku

zwierzęcia,

jego wieku

i

kondycji oraz

działania

toksycznego na leczone

zwierzę.

W dal- szym

ciągu

istnieje spór

między

licznymi badaczami na

całym świecie

co do samego

podejścia

do zwalczania choroby motyliczej w ogólnym

ujęciu.

Jedni badacze

widzą skuteczność

akcji zwalczania

wyłącznie

w kilkulet- nich, rytmicznie powtarzanych zabiegach terapeutycznych, inni

zaś widzą możliwość

likwidacji motylicy

wyłącznie drogą

kompleksowego zwalcza- nia tej inwazji,

polegającej

na równoczesnym stosowaniu terapii i niszcze- niu

ślimaka, żywiciela pośredniego pasożyta,

w

środowisku zewnętrznym

przy pomocy takich

środków,

jak CuSO

4 ,

pentachlorfenolnatrium i inne,

Referat wygłoszony na VII Zjeździe PTP, Olsztyn-Kortowo, 11-14 VI 1961.

(2)

930

W. CHOWANIEC

oraz mielioracja terenu. Dotychczasowe badania prowadzone przez licz- nych badaczy

różnymi

metodami i w

różnych środowiskach są często

nieporównywalne ze

względu

na

różnorodność

metod i kontroli wykony- wanych

badań, różnorodność materiału zwierzęcego,

na którym prze- prowadzano badania,

różnorodność

warunków hodowlanych oraz

środo­

wisk, w których badania te

były

wykonywane.

Badania nad zwalczaniem choroby motyliczej w Polsce,

zwłaszcza

na

większą skalę, zostały zapoczątkowane

w r.

1956,

kiedy to Chowaniec,

Dróżdż

i Wertejuk na terenie woj. rzeszowskiego dokonali próby kom- pleksowego zwalczania tej inwazji u

bydła, polegającej

na równoczesnym stosowaniu terapii przy

użyciu sześciochlorku

etanu oraz niszczeniu

ży­

wiciela

pośredniego

na pastwiskach

drogą

ich opryskiwania

1°/o

roztwo- rem siarczanu miedzi. W

ciągu

roku przeprowadzono trzykrotne masow e odmotyliczanie

zwierząt

(marzec,

sierpień,

listopad) oraz

trzykrotną

de-

zynfekcję

pastwisk

(kwiecień,

lipiec,

październik).

Po

całorocznej

akcji tylko

50/o bydła było

jeszcze

zarażone motylicą,

podczas gdy przed

akcją

zamotyliczenie

zwierząt wahało się

w granicach

75-95°/n.

Natomiast na

są­

siednim terenie kontrolnym, na którym stosowano

wyłącznie samą

te-

rapię, udało się obniżyć

zamotyliczenie tylko do

350/o.

W tym samym czasie

rozpoczęto również kilkuletnią akcję

zwalczania motylicy u

bydła

i owiec na terenie woj. warszawskiego

drogą

rytmicznie stosowanej terapii przy pomocy

sześciochlorku

etanu. Wyniki tej akcji przedstawi dr

Marań­

ski.

Jednakże

dopiero w r.

1960,

po zrealizowaniu

większości

zaplanowa- nych jeszcze w

1953

r. przez Komitet Parazytologiczny PAN

zadań,

które

stanowiły fazę przygotowawczą

do

badań

nad

samą walką

z

pasożytem.

oraz

włączeniu

problemu motylicy w

skład państwowego

planu

badań

naukowych,

przystąpiono

do planowych czteroletnich

badań

nad zwalcza- niem choroby motyliczej.

Pierwszą czynnością, oczywiście

po zapewnie- niu podstawy finansowej,

było

wytypowanie kolektywu badawczego„ re-

krutującego się

z kilku placówek naukowych, i oddanie go pod jedno wspólne kierownictwo.

Równocześnie

opracowano

szczegółowy

plan ba-

dań,

który przewiduje: a) badania eksperymentalne o charakterze labo- ratoryjno-terenowym, b) badania

wyłącznie

terenowe nad praktycznym zwalczaniem motylicy

wątrobowej.

W

obrębie

tych pierwszych

uwzględ­

niono

następujące

zagadnienia:

1. wpływ

czynników

środowiska

zew-

nętrznego

na rozwój form larwalnych motylicy

wątrobowej

w

żywicielu pośrednim,

2.

przeżywalność

metacerkarii w

zależności

od

różnych

czyn- ników

środowiskowych,

3.

przeżywalność

metacerkarii w sianie w

zależ­

ności

od jego rodzaju i stopnia wysuszenia , 4.

wpływ

kiszenia pasz na

żywotność

metacerkarii. Natomiast w badaniach terenowych postano- wiono, po uprzednim wytypowaniu kilku wzorcowych

środowisk

ze-

wnętrznych różniących się konfiguracją

terenu,

podłożem,

klimatem , na-

(3)

wodnieniem - ze szczególnym

uwzględnieniem

warunków

sprzyjających

i

nie

sprzyjających

rozwojowi

żywiciela pośredniego

motylicy

wątrobowej

oraz

różniących się jakością pogłowia zwierzęcego

-

przeprowadzić

ba- dania porównawcze nad

różnymi

metodami terapeutycznymi i

różnymi

metodami zwalczania w

każdym ośrodku

z osobna . Opracowanie wyników

powyższych badań umożliwi

wytypowanie najbardziej skutecznych m etod zwalczania motylicy.

Równocześnie

porównanie wyników z poszczegól- nych

środowisk

da

odpowiedź

na pytanie, czy istnieje jedna metoda zwalczania motylicy

wątrobowej

bez

względu

na charakter

środowiska

i charakter

pogłowia zwierzęcego,

czy

też

te ostatnie

decydują

o specy- fice m etody zwalczania. W ostatnim przypadku zaplanowane badania

umożliwią

wybór odpowiedniej metody zwalczania w

zależności

od cha- rakteru

środowiska.

Niezależnie

od przedstawionych

badań

zaplanowano

również

studia nad

wpływem środków ślimakobójczych

na ryby i plankton,

traktując

je jako badania

uzupełniające.

Realizując

plan pracy w zakresie

badań

eksperymentalnych o charak- terze laboratoryjno-terenowym

zakończono już

badania nad

wpływem

czynników

środowiska zewnętrznego

na rozwój form larwalnych moty- licy

wątrobowej

w

żywicielu pośrednim

-

ślimaku

Galba truncatula. Ba- dania te wykonane w

ciągu pełnego

cyklu rocznego

i

w warunkach jak najbardziej

zbliżonych

do naturalnych (przeprowadzono j e na specjalnie do tego celu

założonych środowiskach doświadczalnych

w terenie) po-

zwoliły określić, że:

1.

Z trzech

głównych

czynników, a mianowicie temperatury, wilgot-

ności

i

pożywienia, posiadających wpływ

na

dynamikę

rozwoju larw mo- tylicy w

żywicielu pośrednim, podstawową

i

decydującą rolę

w warun- kach naturalnych odgrywa temperatura.

2. W warunkach geoklimatycznych Polski czas rozwoju

pasożyta od

miracidium do cerkarii wynosi w okresie letnim

przeciętnie około

55 dni.

najkrótszy

zaś około

35 dni. Od listopada do polowy marca rozwój larw jest wstrzymany.

3. Susza

wpływa

tylko na ograniczenie

liczebności

populacji rozwija-

jących się

larw, natomiast nie zmniejsza

szybkości

ich rozwoju.

4. W naszych warunkach klimatycznych wytwarzanie przez redie ma- cierzyste redii potomnych jest zjawiskiem rzadkim, oo pozwala jedno-

cześnie przypuszczać, że

na ich

produkcję

oprócz pory roku

muszą

wpJ:y-

wać

jeszcze i inne czynniki.

5. Sporocysty motylicy

wątrobowej mogą ulegać

nie tylko podzia-

łowi

podwójnemu, ale

również

i

podziałowi

potrójnemu.

6. Miracidia motylicy

wątrobowej,

które

wnikną

do

ciała błotniarki

moczarowej,

wykazującej już inwazję późniejszymi

stadiami larwalnymi

(4)

W. CHOWANIEC

tego

pasożyta

(superinwazja),

posiadają

bardzo minimalne szanse dla dal- szego rozwoju. Najprawdopodobniej

przyczyną uniemożliwiającą

kontynu-

ację

rozwoju miracidiów

zjawiska

odpornościowe.

7. O ile nie wszystkie

błotniarki,

to na pewno

przeważająca

ich

więk­

szość

obumiera w czasie wychodzenia cerkarii lub po ich

wyjściu.

W

związ­

ku z tym przypuszczalnie reinwazja

błotniarek

moczarowych larwami m otylicy nie ma w przyrodzie praktycznego znaczenia.

Pozostałe

zagadnienia

wchodzące

w zakres

badań

eksperymentalnych o charakterze laboratoryjno-terenowym

dopiero w

początkowej

fazie realizacji.

Równocześnie

z

powyższymi

badaniami w trzech woj ewództwach Pol- 2ki (podgórskim - woj. krakowskie, nizinnym - woj. lubelskie i nad- morskim - woj.

szczecińskie)

wybrano

ośrodki

terenowe - z

uwzględni

niem

środowisk sprzyjających

i nie

sprzyjających

bytowaniu

ślimaka Galba truncatula -

w których

przystąpiono

do

badań

terenowy~:h

rn,d

praktycznym zwalczaniem choroby motyliczej. W

każdym

z tych

rod­

ków,

składającym się

z

pięciu Państwowych

Gospodarstw Rolnych albo

pięciu

wsi, przeprowadza

się

zarówno w terenach

sprzyjających,

jak

i

nie

sprzyjających występowaniu żywiciela pośredniego

motylicy zwalczanie

pasożyta

przy pomocy samej terapii oraz akcji kompleksowej (terapia i zwalczanie

ślimaka).

W terapii

uwzględniono różne

leki, takie jak : czte- rochlorek

węgla

z olejem parafinowym w stosunku 1 : 1,

sześciochlorek

etanu (produkcji polskiej i angielskiej) oraz dwa nowe leki, a mianowi- cie heksachlorofen (Bilevon) i 1,4-bistrójchlorometylobenzen (Hetol),

różne

metody ich zadawania i stosowania. Do opryskiwania pastwisk w celu niszczenia

żywiciela pośredniego

motylicy

wątrobowej użyto

na razie 1 O/o r oztworu

CuSOł

(w dalszych

doświadczeniach

przewiduje

się użycie

rów-

nież

pentach1orfenol natrium).

Już

pierwszy etap

badań pozwolił stwierdzić, że

lansowana w niektó- rych krajach metoda zwalczania motylicy

wątrobowej

u by~la przy po- mocy iniekcji

domięśniowych

czteroch}orku

węgla

z olejem parafinowym w stosunku 1 : 1 nie

może być

polecana do masowej terapii z

następują­

cych powodów: po wprowadzeniu mieszaniny czterochlorku

węgla

z ole- jem parafinowym obserwuje

się

u

zwierząt

widoczne objawy bólu trwa-

jące

przez

kilkanaście

minut do trzech godzin. W

ciągu

kilku dni do jednego tygodnia pojawia

się

u leczonych krów w miejscu iniekcji

różnej wielkości

i

różnego

nasilenia

obrzęk

zapalny, który u

przeważającej iloścl zwierząt

cofa

się

nie

będąc

wyczuwalnym przy palpacji. Stan taki trwa przez

następne

2-3 tygodnie.

Jednakże

po

upływie

dalszych 2-3 mie-

sięcy

stwierdza

się

u

większości

krów

występowanie głębokich, wewnątrz­

mięśniowych,

twardych, niebolesnych

zgrubień wielikości

od orzecha lasko-

wego do

pięści.

Próbne sekcje kilku sztuk

zwierząt wykazały

w

mięśniu,

(5)

do którego wprowadzono lek, ograniczone zmiany wsteczne do martwicy

włókien mięśniowych włącznie

oraz wytworzenie

się

bliznowatej tkanki

łącznej.

Odnośnie

do oceny

pozostałych

stosowanych terapeutyków jak i sa- mych metod zwalczania choroby motyliczej wysnuwanie jakichkolwiek zdecydowanych wniosków w obecnej chwili jest jeszcze przedwczesne.

Równocześnie

w

myśl

ogólnych

założeń przystąpiono również

i do ba-

dań

nad

toksycznością

molluskacidów na ryby i plankton. Dotychczas wykonano badania

wstępne

z zakresu metodologii oznaczania koncen- tracji

środka ślimakobójczego

oraz badania nad

toksycznością

CuSO

4

i pentachlorfenol natrium dla narybku karpia. Otrzymane wyniki wyka-

zały, że

siarczan miedzi w

rozcieńczeniu

do

0,00010/o można wykryć

w

środowisku

wodnym p rzy pomocy ditizonu (dietyloditiokarbaminian sodu), natomia st

odnośnie

do pentachlorfenol natrium nie

udało się

opra-

cować

metod,y chemicznego oz naczania tego

środka i

zastosowano

wstępne

metody biologiczne. Ponadto stwierdzono,

że

CuSO

4

w

stężeniu 0,0001

°/o

już

nie jest szkodliwy dla narybku karpia, podczas gdy pentachlorfenol na trium w tym samym

stężeniu

powoduj e

śmierć

narybku ka rpia po

upły­

wie 2,5-3 godzin. Dalsze badania z tego zakresu

w toku realizacji.

Tak oto

przedstawiają się bieżące

badania nad zwalczaniem choroby motyliczej w naszym kraju.

Właściwy

czas na ich

ocenę nastąpi

dopiero )){) ich

z.akończeniu,

to jest za cztery lata.

Adres autora: Puławy, Inst. Wet.

Cytaty

Powiązane dokumenty

dokąd kierować. Przykładem może być Gdańsk , duże miasto portowe, z wyższą uczelnJą medyczną, które nie zorga.nizowało dotąd przychodni parazytologicznej.

i bliskich krewnych. Z zapisek wynika, że aż ośmioro z jego dzieci umarło w niemowlęctwie lub wczesnym dzieciństwie. W pamiętniku podał też kilkanaście informacji o śmierci

Oczywiście daleko im jeszcze do korzystających z innego typu danych sztucznych kolegów ogrywających ludzi najlepszych na świecie w szachy, go czy pokera, ale postęp w czasie

przyjęcie miesiąca kwietnia , jako czasu najwcześniejszego pojawiania się błotniarki a miesiąca listopada - najpóźniejszego jej występowania. Masowe

W odkrytych dotychczas partiach (nawa główna, prezbiterium i nawa południowa) mozaiki zachowały się w znaczącym stopniu. Brak jest dużych fragmentów przedstawienia we

In chapters 3, i t and appendices 1 and 2 the results of sections 2.1 to 2.it.it will be used to derive explicit expressions for the proton longitudinal and transverse

Pozycję filozoficzną Zawirskiego można określić krótko jako skłanianie się do minimalizmu, scjentyzmu i redukcjonizmu w metodologii, relatywizmu, determinizmu i cyklizmu w

Słusznie Kwiatkowski wycofał się ze swego wcześniejszego identyfikowania ry- cerza Ebela Valwe z Dobiegniewa (za którym 17 X 1410 wstawiał się zastępca wójta Nowej Marchii