Jak nie zmarnować pieniędzy na szlaki rowerowe

(1)

Użytkownicy Wymagania podstawowe Przebieg szlaku Zakończenie

Jak nie zmarnować pieniędzy na szlaki rowerowe

Marcin Jackowski

Stowarzyszenie Zielone Mazowsze http://zm.org.pl

Rozwój turystyki rowerowej Kielce, 14 września 2018 r.

Jak nie zmarnować pieniędzy na szlaki rowerowe Marcin Jackowski

(2)

1 Użytkownicy

Rowerzysta miejski Turysta na rowerze

2 Wymagania podstawowe Oznakowanie

Informacja

Odpoczynek, wyżywienie i zakwaterowanie Parkowanie

Intermodalność Inne udogodnienia

3 Przebieg szlaku

Dwie szkoły trasowania Standardy jakości

4 Zakończenie

Podsumowanie

(3)

1 Użytkownicy

Rowerzysta miejski Turysta na rowerze

2 Wymagania podstawowe Oznakowanie

Informacja

Odpoczynek, wyżywienie i zakwaterowanie Parkowanie

Intermodalność Inne udogodnienia

3 Przebieg szlaku

Dwie szkoły trasowania Standardy jakości

4 Zakończenie Podsumowanie

(4)

Infrastruktura rowerowa jako produkt

Nie da się tworzyć dobrej infrastruktury nie wiedząc, kto,

jak i

w jakim celu będzie z niej korzystał.

Kluczem do sukcesu jest rozpoznanie, zrozumienie i uwzględnianie potrzeb użytkowników.

Udana inwestycja w infrastrukturę rowerową =

zadowolenie użytkownika.

(5)

Rowerzyści miejscy to nie wyczynowcy (Amsterdam)

(6)

Wśród rowerzystów są osoby starsze (Amsterdam)

(7)

Rowerem wozi się paczki i listy (Amsterdam)

(8)

Ładunek może być duży i ciężki, a rower długi ^(Berlin)

(9)

Co miałby zrobić taki rowerzysta w tym miejscu?

(10)

Typowy rower bagażowo–osobowy (Amsterdam)

(11)

Przewozi się dzieci – z tyłu ^(Malm¨ o, Szwecja)

(12)

Przewozi się dzieci – z przodu (Amsterdam)

(13)

Także zimą (Amsterdam)

(14)

Ile dzieci przewiezie jeden rower? (Kopenhaga)

(15)

Dorosłych pasażerów też się przewozi ^(Holandia)

(16)

Z roweru korzysta się o każdej porze roku (Amsterdam)

(17)

Właściwości i możliwości rowerzysty (1)

Rowerzysta to nie jest pieszy!

Nie zatrzyma się w ułamku sekundy.

nie zmieni kierunku jazdy w miejscu, jadąc zbyt wolno traci stabilność,

może mieć trudności z zatrzymaniem i zsiadaniem, zatrzymując się musi zsiąść lub znaleźć punkt podparcia, na zakrętach odchyla się od pionu, co wymaga skrajni.

(18)

Właściwości i możliwości rowerzysty (2)

Rowerzysta to jednocześnie kierowca, silnik i ładunek napędza się pracą mięśni,

rozpędza się powoli,

chce ograniczać wysiłek (jak najmniej hamowania i oporów toczenia),

bezbronny wobec przeszkód w skrajni,

odczuwa dyskomfort jako słabszy na drodze.

(19)

Turystyczny ruch rowerowy

Turystyka rowerowa – wielodniowe wyjazdy

z przemieszczaniem się na rowerze pomiędzy kolejnymi noclegami.

Typowe cechy turysty rowerowego:

kosztowny rower i sakwy,

duży bagaż, często namiot, przyczepka;

niezależność od warunków pogodowych;

wiek ok. 50 lat (!), zarobki, wykształcenie i status społeczny wyższe od przeciętnej;

wysokie wymagania co do jakości usług (minimum /*).

(20)

Turyści jeżdzą indywidualnie

(21)

Bardzo wielu jeździ parami

(22)

Zdarzają się wycieczki grupowe

(23)

Znaczny procent turystów na rowerach stanowią dzieci

(24)

Niemiecka rodzina na urlopie rowerowym

(25)

Typowy profil turysty rowerowego na Zachodzie

Austriacka Organizacja Turystyczna: turyści rowerowi mają wykształcenie i dochody znacznie wyższe od przeciętnych, wysoki status społeczny, wiek powyżej 50 lat; dziennie wydają ok. 80 euro/osobę

ADFC (Niemcy): na szlaku wzdłuż Łaby turyści rowerowi zostawiali w 2004 roku dziennie 62 euro/osobę

Veloland (Szwajcaria): większość przychodów (niemal 60%) pochodzi od turystów długodystansowych (5%)

Taki turysta jest niezwykle atrakcyjnym klientem, ale jednocześnie wymaga dokładnego zrozumienia i spełnienia jego potrzeb.

(26)

Typowy profil turysty rowerowego na Zachodzie

Austriacka Organizacja Turystyczna: turyści rowerowi mają wykształcenie i dochody znacznie wyższe od przeciętnych, wysoki status społeczny, wiek powyżej 50 lat; dziennie wydają ok. 80 euro/osobę

ADFC (Niemcy): na szlaku wzdłuż Łaby turyści rowerowi zostawiali w 2004 roku dziennie 62 euro/osobę

Veloland (Szwajcaria): większość przychodów (niemal 60%) pochodzi od turystów długodystansowych (5%)

Taki turysta jest niezwykle atrakcyjnym klientem, ale jednocześnie

wymaga dokładnego zrozumienia i spełnienia jego potrzeb.

(27)

Tradycyjny tandem

(28)

Rower dwuosobowy pionowo–poziomy w ruchu

(29)

Rower dwuosobowy pionowo–poziomy – zbliżenie

(30)

1 Użytkownicy

Rowerzysta miejski Turysta na rowerze

2 Wymagania podstawowe Oznakowanie

Informacja

Odpoczynek, wyżywienie i zakwaterowanie Parkowanie

Intermodalność Inne udogodnienia

3 Przebieg szlaku

Dwie szkoły trasowania Standardy jakości

4 Zakończenie

Podsumowanie

(31)

Dotychczasowe oznakowanie szlaków rowerowych

(32)

Pięć kolorów nie wystarcza

(33)

Nowe oznakowanie szlaków rowerowych w Polsce

(34)

Oznakowanie szlakowe i drogowskazowe ^(Czechy)

(35)

Oznakowanie szlakowe i drogowskazowe ^(Niemcy)

(36)

Oznakowanie szlakowe i drogowskazowe ^(Dania)

(37)

Oznakowanie szlakowe ^(Dania)

(38)

Oznakowanie drogowskazowe poza miastem ^(Szwecja)

(39)

Oznakowanie drogowskazowe w mieście ^(Malm¨ o, Szwecja)

(40)

Przykład tablicy drogowskazowej (Donau Radweg, Austria)

(41)

Przykład tablicy drogowskazowej (Genewa, Szwajcaria)

(42)

Schemat fragmentu szlaku EuroVelo w Belgradzie

(43)

Fragment na zbliżeniu

(44)

Mocowanie znaków do drzew nie sprawdza się

(45)

Malowanie znaków na drzewach także zawodzi

(46)

Zagadka: wytęż wzrok...

(47)

Szlak ginie w obfitości oznakowania

(48)

Oszczędność materiału?

(49)

Znak na tablicy ogłoszeń łatwo zniknie

(50)

Znak za blisko korony drzewa

(51)

Znak za nisko i po lewej stronie drogi

(52)

Złudna stabilność kamienia

(53)

Tablica z planem przy wjeździe do miasta (Orzysz, Polska)

(54)

Tablica z planem przy wjeździe do miasta (Lund, Szwecja)

(55)

Drogowskaz do przechowalni rowerów (Genewa, Szwajcaria)

(56)

Drogowskaz do dworca kolejowego ^(Szwecja)

(57)

Drogowskazy do zabytków (Inowłódź, Polska)

(58)

Zbiór istotnych informacji (Tulln, Austria)

(59)

Mapy i foldery dostępne nawet, gdy punkt informacyjny jest nieczynny ^(Szwecja)

(60)

Uliczny plan miasta (Kolonia, Niemcy)

(61)

Informacje w walorach przyrodniczych (Nadrenia, Niemcy)

(62)

Informacja o obiekcie widocznym ze szlaku (Nadrenia, Niemcy)

(63)

Rowerzysta to dobry klient, dużo je i pije ^(Niemcy)

(64)

Restauratorzy zabiegają o klientów na rowerach ^(Irlandia)

(65)

Może z tej kartki narodzi się duży biznes?

(66)

Miejsze odpoczynku z wiatą (Nadrenia, Niemcy)

(67)

Miejsze odpoczynku (Great Western Greenway, Irlandia)

(68)

Ujęcie wody (Donau Radweg, Austria)

(69)

Dojechawszy do celu turysta szuka noclegu

(70)

Spontaniczna reklama miejsca noclegowego ^(Polska)

(71)

Jak widać – dotarli tu już cudzoziemcy

(72)

Noclegowy schron turystyczny (Skania, Szwecja)

(73)

Niewłaściwe stojaki rowerowe grożą uszkodzeniem roweru

(Warszawa Bielany)

(74)

Stojaki modułowe ^(Londyn)

(75)

Prawidłowy parking z zadaszeniem ^(Toruń)

(76)

Litera P też się sprawdza (Budapeszt)

(77)

cyclehoop – dodatek do latarni ^(Londyn)

(78)

Kwietnik w roli stojaka? Czemu nie! ^(Londyn)

(79)

Intermodalność a turystyka rowerowa

Dlaczego intermodalność jest istotna dla turystyki rowerowej?

Turysta rowerowy nie wyląduje na szlaku ze spadochronem.

Nie jedzie na rowerze z miejsca stałego zamieszkania do miejsca stałego zamieszkania.

Do skrócenia trasy może go zmusić załamanie pogody, awaria roweru, kontuzja, przeszacowanie swojej kondycji.

Może chcieć ominąć fragmenty trasy – już znane albo mało interesujące.

A z drugiej strony – może odwiedzać dalsze rejony pokonując część trasy np. koleją.

Powiązanie z transportem publicznym umożliwiającym przewóz roweru to warunek konieczny powodzenia trasy rowerowej.

(80)

Typowy scenariusz wakacji na rowerze

(81)

Rampa do prowadzenia rowerów NL

(82)

Uchwyt do mocowania rowerów na tyle autobusu ^(Szwecja)

(83)

Prom bardzo pomaga w planowaniu tras

(84)

Wagon rowerowy wąskotorowej kolejki turystycznej ^(Rugia,

Niemcy)

(85)

Automat sprzedający dętki (Uznam, Niemcy)

(86)

Samoobsługowy kompresor do pompowania kół ^(Szwecja)

(87)

Samoobsługowy punkt serwisowy ^(Bruksela)

(88)

Zamykane szafki bagażowe przy muzeum (Melk, Austria)

(89)

Kosz na śmieci dla cyklistów (Amersfoort, Holandia)

(90)

1 Użytkownicy

Rowerzysta miejski Turysta na rowerze

2 Wymagania podstawowe Oznakowanie

Informacja

Odpoczynek, wyżywienie i zakwaterowanie Parkowanie

Intermodalność Inne udogodnienia

3 Przebieg szlaku

Dwie szkoły trasowania Standardy jakości

4 Zakończenie

Podsumowanie

(91)

Dwie szkoły trasowania

„Szalonego Przewodnika”

przebieg „od atrakcji do atrakcji”

maksymalizacja liczby zabytków, rezerwatów, pomników znaczne wydłużenie trasy

zróżnicowana przejezdność trasy dla wszystkich? a może dla nikogo?

„Kręgosłupa i ości”

„kręgosłup” – główna trasa – maksymalnie bezpośrednio, szybko, wygodnie, bezpiecznie – łączy centra regionów

„ości” – sięgacze, pętle, trasy alternatywne –

umożliwiają dojazd do poszczególnych atrakcji

(92)

Dwie szkoły trasowania

„Szalonego Przewodnika”

przebieg „od atrakcji do atrakcji”

maksymalizacja liczby zabytków, rezerwatów, pomników znaczne wydłużenie trasy

zróżnicowana przejezdność trasy dla wszystkich? a może dla nikogo?

„Kręgosłupa i ości”

„kręgosłup” – główna trasa – maksymalnie bezpośrednio, szybko, wygodnie, bezpiecznie – łączy centra regionów

„ości” – sięgacze, pętle, trasy alternatywne –

umożliwiają dojazd do poszczególnych atrakcji

(93)

Dwie szkoły trasowania

(94)

„Kręgosłup i ości”

Dobrze zaprojektowany hierarchiczny system szlaków:

możliwość dostosowania trasy do własnych zainteresowań i umiejętności

służy wszystkim grupom użytkowników rowerów:

rowerzyści okazjonalni – krótkie wycieczki po trasach głównych cykliści wyczynowi – dojazd trasą główną do bliższych lub

dalszych tras terenowych

turyści z sakwami – przejazd trasą główną pomiędzy kolejnymi miejscami noclegowymi, ewentualnie wycieczki

„na lekko” trasami lokalnymi

(95)

Standardy EuroVelo

Trasy przechodzą przez centra miast

Przystosowane do ruchu rowerów z ciężkim bagażem Co najmniej 80% nawierzchni asfaltowej

Jeżeli szlak prowadzi jezdnią, ruch na jezdni nie powinien przekraczać 1 000 samochodów na dobę

Większość odcinków trasy umożliwia jazdę 2 osób obok siebie Dostępne przez cały rok i przy każdej pogodzie

Gastronomia nie rzadziej niż co 30 km, noclegi nie rzadziej niż co 50 km

Transport publiczny umożliwiający przewóz roweru nie rzadziej niż co 150 km

(96)

1 Użytkownicy

Rowerzysta miejski Turysta na rowerze

2 Wymagania podstawowe Oznakowanie

Informacja

Odpoczynek, wyżywienie i zakwaterowanie Parkowanie

Intermodalność Inne udogodnienia

3 Przebieg szlaku

Dwie szkoły trasowania Standardy jakości

4 Zakończenie

Podsumowanie

(97)