• Nie Znaleziono Wyników

Konkurs na najlepszego użytkownika obiektu zabytkowego 1989-1990 r.

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Konkurs na najlepszego użytkownika obiektu zabytkowego 1989-1990 r."

Copied!
6
0
0

Pełen tekst

(1)

Elżbieta Stachurska

Konkurs na najlepszego użytkownika

obiektu zabytkowego 1989-1990 r.

Ochrona Zabytków 44/4 (175), 309-313

(2)

14. Czarnków — Sarkofag cynow y Adama Sędziwoja Czarn- kow skiego z 16 27-1628 r. Stan po konserwacji

(fot. J.P olachow ski, 1990)

15. Skrzatusz — gm. Szydłowo. Rzeźba Pietà z 1 poł. XV w. Stan po konserw acji (fot. J.P olachow ski, 1990)

w Szczecinę — zespół pod k ie ro w n ic t­ wem mgr Elżbiety Grabarczyk.

Inw estor — WKZ w Pile.

S k r z a t u s z (gm. S zydłow o) — 5 rzeźb z fasady kościęła parafialnego W n ie b o w ­ zięcia NM P; Sw. Jakuba Starszego, Św.

Grzegorza, 2 biskupów , N M P N iepokala­ nie Poczętej

W latach 19 85 -198 6 w ykonano kopie rzeźb z lekkiego materiału — zdjęto form y

z oryginału po uzupełnieniu brakujących elementów. Rzeźby umieszczono w fasa­ dzie kościoła. Oryginały, ze względu na znaczne zniszczenie atmosferyczne, p o d ­ dano konserwacji zachowawczej. W ykonawca — PKDS PKZ — Oddział w Szczecinie — zespół pod k ie ro w n ic t­ wem mgr Elżbiety Grabarczyk.

Inwestor — WKZ w Pile.

W a ł c z — kufer intarsjowany, XIX w..

ze zbiorów Muzeum O kręgowego w Wałczu.

Prace konserwatorskie wykonane w 1986 r. obejm ow ały następujące zabiegi: demontaż okuć, dezynfekcję i dezynsek­ cję, uzupełnienie ubytków intarsji, p o ­ lichrom owanie.

W ykonawca — PKDS PKZ — Oddział w Szczecinie — zespół pod k ie ro w n ic t­ wem dr. A. Zyzika.

Inwestor — WKZ w Pile.

mgr Bernadeta Piecuch

UŻYTKOW NIKA OBIEKTU ZABYTKOWEGO 1989-1990 R.

KONKURS NA NAJLEPSZEGO

Zadaniem konkursu jest popularyzacja o b ie któ w zabytkow ych oraz rozwijanie mecenatu instytucji oraz osób fizycznych nad dobram i kultury. Zasadniczym celem konkursu jest uhonorow anie i w yró żnie­ nie w zo row ych gospodarzy i u ż y tk o w n i­ ków. Ma to jednocześnie stanow ić za­ chętę do podejm ow ania opieki nad zaby­ tkami przez inne jednostki państwowe, społeczne oraz osoby fizyczne.

Zasady typow ania kandydatów : Uczestników konkursu — gospodarzy o b ie k tó w zabytkow ych — zgłaszają W o ­ je w ódzcy Konserwatorzy Zabytków na następująych zasadach:

— użytko w nik spoza resortu kultury i sztuki,

— obiekt, który nie brał udziału w po

przednich konkursach,

— prace przy obiekcie wykonane lub zakończone w okresie ostatnich pięciu lat,

— prace przynajmniej częściowo w y k o ­ nane ze środków użytkownika,

— wysoka jakość prac,

— funkcja obiektu zgodna z wytycznym i konserwatorskimi,

— właściw e zagospodarowanie i utrzy­ manie obiektu,

— właściw e utrzymanie i estetyczne w y ­ posażenie obiektu.

Zasady oceny:

Zgłoszone obiekty są poddawane kom i­ syjnym lustracjom. Przy ocenie ju ry bie­ rze pod uwagę grupy zagadnień obejm u­ jących szereg elementów:

1 ) stopień trudności przeprowadzonych prac ze w zględu na stan obiektu przed przejęciem, zaangażowanie własnych środków finansow ych i sił w y k o n a w ­ czych użytkownika,

2) estetyka i utrzymanie obiektu, jakość prac rem ontow ych, wyposażenie wnętrz, stan wyposażenia, utrzymanie otoczenia, 3) zaangażowanie społeczne w dziedzi­ nie ochrony zabytków, inicjatyw a i udział użtkownika w pracach rem ontow ych i utrzymanie własnego obiektu, opieka nad innym i zabytkami w okolicy, oddzia­ ływ anie na środow isko przez właściw e wykorzystanie i w zorow e utrzymanie obiektu.

Do konkursu zgłoszono 29 ob ie któ w z 12 w o jew ód ztw . Do nagród w ytypo w a no

(3)

1. Poznań — kościół K arm elitów Bosych. W idok wnętrza (fot. B. C ynalewski, 1889)

2. Biedrusko — pałac (fot. B. Cynalewski, 1989)

26 laureatów i przyznano: 1 nagrodę specjalną, 7 nagród I stopnia, 2 nagrody II stopnia, 8 nagród III stopnia oraz 8 wyróżnień.

N a g r o d ę s p e c j a l n ą otrzym ał Z a­ kon 0 0 . K arm elitów Bosych w Poznaniu — za podjęcie o d b u d o w y kościoła pw. Św. Józefa w Poznaniu — z przeznacze­ niem na cele sakralne.

Kościół klasztorny 0 0 . K arm elitów nale­ ży do cennych o b ie k tó w sakralnych o dużych w artościach arch itekton icz­ nych. W zniesiony został na wzgórzu Św. W ojciecha w Poznaniu, na miejscu

zboru i szkoły Braci Czeskich. Z b u d o w a ­ ny w latach 1 6 3 5 -1 6 6 7 jest dziełem dw óch w y b itn y c h arch itektów — Krzysz­ tofa B onadury St. i Jerzego Catenaci. W XIX w. został zam ieniony na kościół starokatolicki, później na zbór protestan­ cki, a w latach 1 9 1 9 -1 9 3 9 był ga rnizono­ w ym kościołem miasta. Częściowo z n i­ szczony w okresie II w o jn y św iatow ej. W 1945 r. kościół i sąsiadujący z nim klasztor pono w nie objęli 0 0 . Karmelici Bosi i przystąpili do od bu do w y. Jednak zasadniczy rem ont św iątyni rozpoczęto w 1985 r. O db udo w a no m.in. dachy.

i sklepienie, elewacje, od tw orzo no stolar­ kę, sztukaterie oraz w ykonano rekonstru­ kcję wyposażenia kościoła.

Wszystkie prace w ykonane zostały syste­ mem gospodarczym, a koszty finansow e poniósł klasztor 0 0 . Karm elitów Bosych, przywracając kościołow i jego dawną świetność.

N a g r o a y I s t o p n i a

1 ) Parafia rzymskokatolicka kościoła pw. Ś w.Św. Kośmy i Damiana w M ęcinie W ielkiej (w o j. nowosądeckie) za w zo ro ­ w o przeprowadzony rem ont kapitalny kościoła, mający na celu nie tylko

polep-3. Będlew o — gm. Stęszew, w o j. poznańskie — pałac (fot. B. Cynalewski, 1989)

4. B ędlewo — wnętrze sali posiedzeń w pałacu (fot. B. Cynalewski, 1989)

(4)

szenie stanu technicznego św iątyni zb u ­ dow anej w 1807 r., lecz przywrócenie pierw otnej bryły architektonicznej, ze­ szpeconej przebudową z pocz. XX w. P rzywrócono m.in. wysokość dachów nawy i prezbiterium oraz odtw orzono ich zwieńczenia. Przywrócono również pier­ w o tn e pokrycie dachu — gontem. Obiekt odzyskał swoje wcześniejsze w alory ar­ chitektoniczne i iest w zo row o utrzym a­ ny.

2) Pani Jadw iga Kujawska — za ura to­ wanie dw oru pochodzącego z 1929 r. we wsi Pstrągowa (w o j. rzeszowskie) z przeznaczeniem na cele mieszkalne. Remont dw oru został przeprowadzony w okresie 2 lat, z dużą rroską o utrzymanie w artości zabytkowych. Na szczególną uwagę zasługuje zaangażowanie Państ­ wa Kujawskich przy realizacji prac re­ m ontow o-konserw atorskich oraz adap­ tacji i wyposażeniu wnętrz dw oru. Odzy­ skano część mebli stanowiących p ie rw o ­ tne urządzenie wnętrz. Całość uzupełnia­ ją okazy dawnej broni, trofea myśliwskie — co niew ą tpliw ie przyczyniło się ró w ­ nież do podniesienia w a loró w artystycz­ nych obiektu.

3) Parafia rzymskokatolicka pw. MB Szkaplerznej w Szczeglinie — za urato­ wanie kościoła filialnego pw. Św. A n to ­ niego Padewskiego w Garbnie (w o j. k o ­ szalińskie).

Prace rem ontow o-konserw atorskie za­ bytko w eg o kościoła w Garbnie, zbu do­ w anego w 1769 r., wykonane zostały zgodnie z w ytycznym i konserwatorskim i i objęły m.in. szereg niezbędnych prac budow lanych, których jakość została oceniona wysoko. Uszanowano nie tylko oryginalną architekturę obiektu, ale ró w ­ nież, co niezwykle ważne, dawną te c h n i­ kę budowlaną. Prace te uratowały bu d o ­ w lę sakralną, w łaściw ie skazaną już na zagładę. Podczas prac przyw rócono ob ie kto w i jego w artości artystyczne i pierw otną form ę kościoła. Zachowano cenny przykład X V III-w iecznej, szachul- cow ej bu do w li sakralnej, typow ej dla tego regionu.

4) Jednostka W ojskowa Nr 1549 w B ie­ drusku — za p ra w id ło w o przeprowadzo­ ny rem ont X IX -w iecznego pałacu w B ie­ drusku (w oj. poznańskie) z przeznacze­

niem na ośrodek ku ltu ra ln o -w ych o w a w - czy.

Obiekt zaniedbany, niszczejący, w ym a ­ gał pilnie kapitalnego remontu. Prace rem ontow o-konserw atorskie wykonali żołnierze Jednostki W ojskowej w B ied­ rusku w oparciu o wytyczne i zalecenia W ojew ódzkiego Konserwatora Z abyt­ ków w latach 1986-1990. Na szczególną uwagę zasługuje nie tylko praw idłow e wykonanie prac budowlanych, ale ró w ­ nież konserwacja dekoracji architektoni­ czno-rzeźbiarskiej oraz stolarki drz w io ­ wej i okiennej. Elewacje pałacu otrzymały nowe tynki, których kolorystykę ustalono na podstawie zachowanych fragm en­ tów . W oparciu o wzory z epoki i stare fotografie zaprojektowano nowe balust­ rady i kraty. O dnow iono również bogatą dekorację malarską we wnętrzach pała­ cu.

5) Polska Akademia Nauk w Poznaniu — za odbudow ę X IX-wiecznego zespołu pałacow o-parkow ego w Będlewie (w o j. poznańskie) z przeznaczeniem na ośro­ dek szkoleniow o-w ypoczynkow y. Pałac zbudow ano w 1866 r. w stylu neogotyku angielskiego dla Bolesława Potockiego. Po w o jnie w ielokrotnie zmieniał użytkow ników , co do pro w ad zi­ ło do dużej dewastacji obiektu, a szcze­ gólnie jego wnętrz i wyposażenia. Prace rem ontow o-konserw atorskie roz­ poczęto w 1979 r„ generalnym w y k o n a ­ w cą robót było Przedsiębiorstwo Państ­ w o w e Pracownie Konserwacji Z abyt­ ków. Faktem jest, że to właśnie z in icja ty­ w y Polskiej Akademii Nauk zespół w Bę­ dlewie odzyskał swoją dawną świetność. Prace były bardzo trudne, nie tylko b u d o ­ wlane ale i konserwatorskie. Bogactwo dekoracji sztukatorskiej w e wnętrzach wym agało udziału wysoko w y k w a lifik o ­ wanych specjalistów.

6) Kombinat P aństwow ych G ospo­ darstw Rolnych w Czempiniu — za re­ m ont i adaptację XIX -w iecznego dw oru w Gorzyczkach (w oj. poznańskie) z prze­ znaczeniem na bursę dla studentów A ka­ demii Rolniczej.

Prace rem ontow o-konserw atorskie w y ­ konali: brygada rem ontowa Kombinatu oraz PP Pracownie Konserwacji Z abyt­ ków.

Na podkreślenie zasługuje w ykonanie z ogrom ną pieczołow itością remontu elewacji, elem entów i detali a rch itekton i­ cznych oraz bogatego wystroju wnętrz w oparciu o w ytyczne i zalecenia W o je ­ wódzkiego Konserwatora Zabytków. O dn ow iony obiekt służy jako ośrodek praktyk studenckich resortu rolnictwa. 7) Rejon Dróg Publicznych w Puszczy­ kow ie — za w zorow e w ykonanie prac rem ontow o-konserw atorskich zespołu pałacow o-parkow ego w Skrzynkach (w oj. poznańskie) z przeznaczeniem na ośrodek szkoleniow o-w ypoczynkow y. Pochodzący z końca XIX w. zespół w Skrzynkach został przejęty przez Rejon Dróg Publicznych w stanie daleko posu­ niętej dewastacji. Prace rem ontow e w y ­ konano w latach 1987-1990, a w y k o n a ­ w cą prac była brygada rem ontowa Rejo­ nu Dróg Publicznych. Działając w opar­ ciu o w ytyczne i zalecenia W ojew ódzkie­ go Konserwatora Z abytków przyw róco­ no zespołowi jego d aw ny blask. Na u w a ­ gę zasługuje szczególna dbałość o za­ chow anie struktury zabytkowej obiektu. N a g r o d y I I s t o p n i a

1 ) W ojew ódzki Ośrodek Doskonalenia Kadr A dm inistracji w Nosowie — za remont i adaptację X IX -w iecznego ze­ społu pałacow o-parkow ego w Nosowie (w oj. koszalińskie) z przeznaczeniem na ośrodek szkoleniow o-w ypoczynkow y. Remont pałacu w ykonano w oparciu 0 pełną dokum entację techniczną na za­ sadnicze roboty budow lane oraz w ystrój 1 wyposażenie wnętrz, opracowaną zg o ­ dnie z wytycznym i W ojew ódzkiego K on­ serwatora Zabytków. W ykonawcam i prac byli rzemieślnicy. Bardzo dobrze w ykonano szereg prac specjalistycznych, w tym rekonstrukcję sztukaterii i stolarki. Przebieg prac rem ontow ych prezentuje szczegółowo opracowana dokumentacja z kolejnych etapów robót zarówno b u d o ­ wlanych, jak i konserwatorskich. 2) 0 0 . Franciszkanie Konwentualni w G łogów ku — za odbudow ę baroko­ w ego klasztoru 0 0 . Franciszkanów w G łogów ku (w oj. opolskie) z prze­ znaczeniem na filię Wyższego Sem ina­ rium Duchow nego 0 0 . Franciszkanów w Krakowie. 0 0 . Franciszkanie przejęli

5. Gorzyczki — gm. Czempiń, w oj. poznańskie — pałac (fot. B.Cynalewski, 1989)

6. Skrzynki — gm. Stęszew, woj. poznańskie — pałac (fot. B.Cynalewski, 1989)

(5)

obiekt w stanie 80%. zniszczenia. Do prac rem ontow ych zaangażowano m iejscowe rzemiosło. Efektem prac jest p ra w id ło w o w yko na ny remont, adaptacja i zagospo­ darow anie obiektu oraz jego otoczenia. Rem ont i adaptacja klasztoru w G ło g ó w ­ ku stan ow i n iew ą tpliw ie czynnik m o b ili­ zujący dla miasta, a tej części osiedla, w której jest usytuow any przyw rócił d a ­ w n y w yg ląd i urok.

N a g r o d y I I I s t o p n i a

1) Urząd Miasta Przeworska — za re­ m ont i adaptację ratusza w Przeworsku (w o j. przemyskie) z przeznaczeniem na cele użyteczności publicznej.

Pochodzący z okresu XV-XVII w. ratusz c h y lił się ku upadkow i. Sprawnie prze­ prow adzony remont, zgodnie z w y ty c z ­ nymi i zaleceniami W ojew ódzkiego K on­ serwatora Z abytków , przyczynił się do zachow ania obiektu stanow iącego jeden z nielicznych dziś przykładów miejskiego b u d o w n ic tw a epoki renesansu.

2) S półdzielnia R o lniczo-W ytw órcza w Nizinach — za uratow anie X IX -w ie cz- nej o ficyn y dw orskiej w M aćkow icach (w o j. przemyskie) z przeznaczeniem na cele ho telow o-socjalne.

W latach 1 9 8 7 -1 9 8 9 przeprowadzono rem ont kapitalny podnosząc obiekt z ru ­ iny. Prace rem ontow e wykonała brygada

rem ontow a S półdzielni w oparciu o w y ­ tyczne W ojew ódzkiego Konserwatora Z abytków . Na uw agę zasługuje fakt, że S półdzielnia R olniczo-W ytw órcza w N i­ zinach już po raz trzeci jest laureatem naszego konkursu.

3) Krośnieńskie H uty Szkła — za ura to­ w anie X IX -w iecznego zespołu pałaco- w o -p a rk o w e g o w e wsi Nozdrzec (w o j. krośnieńskie) z przeznaczeniem na ośro­ dek w yp oczyn kow y.

O biekt przejęto w stanie kom pletnej ru i­ ny. W ykonanie kom pleksow ych robót rem ontow ych należy uznać za n ie w ą tp li­ w e osiągnięcie z uw agi na ogrom w y k o ­ nanych prac. Na podkreślenie zasługuje wysoka jakość i estetyka prac oraz w y ­ strój i w yposażenie wnętrz pałacu. 4) M ad le śnictw o Podanin — za ura to­ w anie X IX -w iecznego zespołu pałaco- w o -p a rk o w e g o w M argońskiej Wsi (w o j pilskie) z przeznaczeniem na o g ó ln o p o l­ ski ośrodek szkolenia leśników.

Prace rem ontow e przeprowadzono sy­ stemem gospodarczym , a wykonała je grupa rem ontow a Nadleśnictw a w op ar­ ciu o w ytyczne i zalecenia W oje w ód zkie­ go Konserwatora Zabytków.

Na szczególną uw agę zasługuje staranne uporządkow anie parku.

5) Stacja H o d o w li Roślin — W iatrow o

— za uratowanie X IX -w iecznego zespo­ łu pałacow o-parkow ego w W iatrow ie (w oj. pilskie) z przeznaczeniem na cele adm inistracyjno-socjalne.

Obiekt przejęto w stanie ruiny. Prace re­ m ontowo-konserwatorskie pałacu w y k o ­ nała brygada remontowa SHR. Uporząd­ kowano również siedm iohektarowy park. 6) Towarzystwo Łączności z Polonią Zagraniczną „P o lo n ia ", Oddział w Pozna­ niu - za uratowanie XV-wiecznej kamie­ nicy, usytuowanej w Poznaniu, Stary Ry­ nek 51 — z przeznaczeniem na cele uży­ teczności publicznej — Dom Polonii. Remont kapitalny w ykonano w ciągu trzech lat. Na szczególną uw agę zasługu­ je dbałość o zachowanie wartości zabyt­ kow ych obiektów .

7) Komitet S tronnictw a Dem okratycz­ n e g o — za uratowanie i adaptację maga­ zynu huty żelaza z 1802 r. w Zagwiździu (w o j. opolskie) z przeznaczeniem na sie­ dzibę SD i świetlicę.

Z in icja tyw y S tronnictw a Dem okratycz­ nego zagospodarowano fragm ent zabu­ d o w y huty wraz z otoczeniem. Przyczyni­ ło się to do aktyw izacji środowiska i za­ chęciło do podejm ow ania prac przy in ­ nych obiektach w zespole.

8) Pan W łodzim ierz W ieczorkiew icz — za uratowanie X IX -w iecznego kościoła

7. G łogów ek — w o j. opolskie. Kościół Franciszkanów (fot. Z.Czauner, 1989)

8. G łogów ek — klasztor Franciszkanów od strony dziedzińca (for. Z.Czauner, 1989)

(6)

9. W iatrow o — w o j. pilskie. Pałac z XIX w. (fot. J.Polachow ski)

10. Poznań — Stary Rynek 51. Dom POLONII (fot. B.Cynalewski, 1990)

poew angelickiego w Sulm inie (w oj. gdańskie) z przeznaczeniem na cele m ie­ szkalne, pracow nię rzeźbiarską oraz gale­ rię sztuki.

O biekt po zakończeniu prac rem onto- w o-adaptacyjnych służy nie tylko użyt­ ko w n iko w i, ale i m iejscowem u społe­ czeństwu. O rganizowane przez w łaści­ ciela w ystaw y dają mieszkańcom Sulm i- na m ożliw ość bezpośredniego kontaktu ze sztuką na najwyższym poziomie artys­ tycznym.

W y r ó ż n i e n i a :

1 ) P aństwow e A rchiw um w Przemyślu — za uratowanie i adaptację cerkwi z pocz XX w. w Przemyślu — z przezna­ czeniem na cele archiwum .

Remont kapitalny i adaptację Domiesz- czeń budynku d. cerkw i przeprowadzono zgodnie z w ytycznym i W ojew ódzkiego Konserwatora Zabytków , dostosow ując zabytkow y obiekt sakralny do nowych potrzeb.

2) Rejonow y Zarząd K w aterunkow o­ - B udow lany w Rzeszowie — za urato­ wanie X V III-w ieczn ego d. klasztoru SS. Dom inikanek w Przemyślu — z przezna­ czeniem na Klub Garnizonowy. Prace rem ontow e w ykonała brygada re­ m ontow a Jednostki W ojskow ej w Jaros­ ła w iu zgodnie z zasadami postępowania konserwatorskiego. Dużo w ysiłku w ło ­ żono w konserwację bogatego wystroju

wnętrz oraz zagospodarowania najb liż­ szego otoczenia.

3) Zakład Budżetow y W czasów dla

Dzieci i Młodzieży przy Kuratorium Oświaty i W ychow ania w Poznaniu — odbudow a X IX-wiecznego zespołu pała - cow o-p arkow eg o w Zajączkowie (w oj. poznańskie) z przeznaczeniem na ośro­ dek szkoleniow o-w ypoczykow y. Prace budow lano-konserw atorskie w y ­ konano w latach 19 87-1989 przystoso­ w ując zniszczony zespół do nowych p o ­ trzeb w oparciu o wytyczne i zalecenia WKZ.

4) Studium Nauczycielskie w B ielsku­ - Białej — za odbudow ę 2 budynków w Bielsku-Białej, przy ul. PKWN 24 i 25, pochodzących z lat 1880 -190 0 — z prze­ znaczeniem na cele szkolne.

Na wyróżnienie zasługuje duże osobiste zaangażowanie dyrektora Studium , który w oparciu o źródła ikonograficzne d o ­ prowadził do rekonstrukcji istniejącej niegdyś dekoracji malarskiej elewacji, przedstawiającej sylwetki w yb itn ych Po ­ laków.

5) Polska Akademia Nauk, Zakład Fizyki Ciała Stałego w Zabrzu — za odbudow ę pochodzącego z 1900 r. tzw. dw oru G rabowskich w Kozach (w oj. bielskie) z przeznaczeniem na ośrodek laborato- ryjno-szkoleniow y. Starannie o d n o w io ­ ny dw ór oraz próba odtworzenia m oder­ nistycznego niegdyś otoczenia, tw orzy

ciekawie i estetycznie prezentujący się zespół.

6) Biuro P rojektów O biektów S p o rto ­ w ych i Rekreacyjnych „P o ls p o rt" O d­ dział w Opolu — za adaptację X IX -w ie - cznego spichrza w Opolu — z przezna­ czeniem na cele biurowe.

Prace rem onowe i adaptacyjne w y k o n a ­ no starannie, zgodnie z zaleceniami WKZ z zachowaniem charakteru zabytkow ego wnętrz.

7) Parafia Kościoła Chrystusowego w O polu — za adaptację XIX-wiecznego, daw nego domu Rybaka w Opolu — z przeznaczeniem na dom m o d litw y i mieszkanie.

Uratow ano jeden z nielicznych budynkó w rybackich istniejących niegdyś wzdłuż rzeki Odry.

8) Spółdzielnia Pracy Twórczej Polskich A rtystó w Plastyków w Gdańsku — za uratowanie i adaptację Stągwi M lecz­ nych w Gdańsku, pochodzących z okre­ su XV-XVI w. — z przeznaczeniem na ekspozycję, galerię sprzedaży oraz p o ­ mieszczenia adm inistracyjne Spółdzielni. Stągwie Mleczne to najstarszy obiekt fortyfikacyjny na terenie W yspy S p ic h ­ rzów. Dzięki w ys iłk o w i inwestora został przyw rócony miastu w swej pierw otnej formie.

Elżbieta Stachurska

Cytaty

Powiązane dokumenty

The calibration of the mathematical model for the considered cases are more complicated than in the preceeding test cases because the axi-symmetric depth distribution cannot

Już sam proces powstawania dokumentu świadczy o chęci wprowadzenia przez miasto nowej jakości zarządzania w kulturze. Dodatkowo program kładzie moc- ny nacisk na

nęły na udział w piciu alkoholu przez kobiety i mężczyzn. Kolejnym kryterium wziętym pod uwagę były zmiany procentowe w stwierdzonej przyczynie zejścia

szych przestrzeni. Z tego też powodu, w obu działach, badania ześrodkowują się na poznaniu granic występowania, możliwie jaknaj większej ilości form i warunków,

dane Agencji Ubezpieczenia Depozytów (Агентство по страхованию вкладов), a także opra- cowania Federalnej Służby Statystyki (Федеральная служба

3 Przykładem są podatek rolny i leśny, które na ogół klasyfikowane są – ze względu na uzależnienie powstania obowiązku podatkowego od faktu posiadania gruntu, posiadania

Ja...oświadczam, że złożona przeze mnie praca w Konkursie plastycznym na projekt graficzny logo i nazwę Ośrodka Kultury w Sułkowicach, organizowanym przez

Skumulowanie poszczególnych uszkodzeń przyczynia się do złego stanu obiektu zabytkowego co doprowadzić może do utraty jego wartości architektonicznej, naukowej lub historycznej