• Nie Znaleziono Wyników

Uwagi na temat raportu NAS „Strengthening Forensic Science in the United States: A Path Forward”

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Uwagi na temat raportu NAS „Strengthening Forensic Science in the United States: A Path Forward”"

Copied!
6
0
0

Pełen tekst

(1)

Uwagi na temat raportu

NAS "Strengthening Fo

rensic

Science

in the United States: A Path Forward"

Tło i gen eza rap ortu

NA S

Artykuł ten ma na celu przedstawienie najbardziej istotnych kwestii zawartych w raporcie amerykańskiej

Narodowej Akademii Nauk (National Academy of Science - NAS), który został również opublikowany w postaci książki pt."Strengthening Forensic Science in the UnitedStates:A Path Forward".Wszczególności autor omówi te zagadnienia ,problemy isłabości

ame-rykańskiej kryminalistyk i,które dotyczą również krymi

-nalistyki w Polsce . W związku z tym wskazane jest

także rozważeniezawartych w raporcieNASwniosków i rekomendacji, mających na celu wzmocnienie nauk

sądowych w Stanach Zjednoczonych, pod kątem ich ewentualnegowykorzystaniajako wskazówek dlanauk sądowychwPolsce.

Raport NAS przygotowanyzostał z inicjatywy Kon-gresu Stanów Zjednoczonych, który w 2006 r.zlecił Na-rodowej AkademiiNauk powołanie niezależn ego komi-tetu, grupującego przedstawicieli nauk prawnych, są­

dowych,atakże naukowcówróżnych specjalności, do któregozadań należałoprzede wszystkim:

•dokonanie oceny obecnych i przyszłych potrzeb w zakresiezasobów iśrodków będącychw dyspo-zycji amerykańskiej społeczności kryminalistycz-nej,

orozpowszechnienienajlepszychpraktyk w zakresie

zabezpieczaniai analizśladówkryminalistycznych

przy wykorzystaniu dostępnych technik it echnolo-gii badawczych,

owypracowanie zaleceń oraz programów, które umożl iwiłyby zwiększenie liczby wykwalifikowa

-nych ekspertówkryminalistyki.

Na powołanie komitetu złożyło się kilka przyczy n.

Jednąz nichbyłycoraz częściejpojawiaj ące się wątpli­

wości odnośniedoniezawodności idokładności szere-gu metod badawczych stosowanych w naukach sądo­

wych,spowodowane nagłaśnianymiprzez media dość

licznymi przypadkami błędnychopinii,które skutkowa -ły nawet wyrokami skazującymi. Pon i eważ najczęściej błędy te wykrywano w następstwie zastosowania

ba-dań DNA, skłoniło to również do zastanowienia, czy

osiągnięcia i zaawansowane technologie badawcze

w innychdziedzinach nauk niemogłybyrównież zostać wykorzystane w naukach sądowych. In n ą przyczyn ę stanowiły dochod z ące z różnych stron alarm ujące

in-formacje opan ujących w wielu laboratoriach kryminali

-PROBLEMY KRYMINALISTYKI 270(październik-grudzień)2010

stycznych krytycznych warunkach pracy, spowodowa

-nych natłokiem oczekujących na wykonanie spraw, brakiem wykwalifikowanego personeluoraz niewystar

-czającymi środkami będącymi w dyspozycji laborato-riów. Powyższa sytuacja, któraoczywiście ma również przełożeniena funkcjonowaniecałegosystemu wymia-rusprawiedliwości ,zaczęła wzbudzaćstopniowo coraz

większezainteresowanie iuwagęKongresu,aż wresz

-ciedoprowadziłado wydaniaaktu prawnegonakazują­

cego powołanie komitetu w celu dokonania wsz

ech-stronnej oceny w zakresie potrzeb i przyszłych możli­

wościlaboratoriów kryminalistycznych.

Jak już wspomniano, komitet składał się z trzech grup ekspertów,tj. pięciu prawników (głównie sędziów bądż profesorów naukprawnych),sześci u p rzedstawi-cieliróżnych dyscyplin kryminalistycznych oraz sześciu

naukowców - spozanauksądowych . Komitet tenodbył

osiem dwudniowych spotkań w latach 2007-2008, w trakcie których wysłuchiwał opinii ekspertów

wywo-dzących się zarówno ze środowisk naukowych, me-dycznych,sądowych,jak równieżprzedstawicieli różne­

go szczeblalaboratoriów kryminalistycznych.Pomiędzy

oficjalnymi spotkaniami członkowie komitetu zapozna-wali się z licznymi materiałami, pracami, publikacjami i raportami dotyczącymi róż nych dyscyplin kry

minali-stycznych; przeprowadzali własne niezależ n e badania, ata kżepracowali nadwspólnym raportemkońcowym.

Wroku2009ukazał sięraportkomitetu,zawierający

m.in. trzynaści e wspólnie i jed nog łoś n i e przyjętych przez wszystkich członków rekomendacji, które mają pomóc wrozwi ązan i u najważni ejszychproblem ów, s to-jących przed amery kański mi naukami sądowy m i. Re-komendacje te dotycząprzede wszystkim:

•polepszeniajakości badańwposzczególnychd ys-cyplinachkryminalistycznych,

ozarządzania jakością w laboratoriach

kryminali-stycznych,

• ecukac]i i szkolenia personelu laboratoriów

krymi-nalistycznych, • reform strukturalnych. Pole p s zenie jakości badań

w

poszczególnych dyscyplinach krym i n ali st y c zny ch

W ramach funkcjon ujących dyscyplin kry

minali-stycznyc h istnieje, jak stwierdził komitet, duż e zróżni

(2)

KOMUNIKATY I DONIESIENIA NAUKOWE

cowanie, jeśli idzie o stosowane techniki badawcze,

niezawodnośćmetod,poziombłędów, sposób op inio-wania, naukowe wsparcie, jak również powszechną akceptację . Część z tych dyscyplin, jak na przykład

analizy DNA, badanianarkotyków,toksykologia,op

ie-rają się na mocnych podstawach naukowych wza kre-siezarówno teorii,jakieksperymentów.

Inne natomiast, jak na przykład badania dakty lo-skopijne, mechanoskopijne, bądź też pisma ręczne­ go,bazująprzede wszystkimna subiektywnej ocenie eksperta,który na podstawieswojego doświadczenia dokonuje analizy materiału badawczego pod kątem jakości iilościzawartych w nim cech, anastępnie po przeprowadzeniu badań porównawczych podejmuje w kwestii pochodzenia danego śladu określonądecy

-zję, która w pewnych przypadkach (nie dotyczy to ba-dań daktyloskopijnych) może miećcharakter prawdo-podobny (przy czym stopień tego prawdopodobień­

stwa jest również wynikiem subiektywnej oceny eks-perta).

W trakcie swoich prac komitet dokonał oceny sze-regu dyscyplin kryminalistycznych, przede wszystkim pod kątem sposobu zabezpieczania śladów, analizy tych śladów, a także dokumentowania wyników

ba-dań. I takjedyną dziedziną badań kryminalistycznych, która nie budzi w tym zakresie żadnych zastrzeżeń,

są badania DNA,charakteryzujące się wysoką nieza-wo d ności ąstosowanej metody,bardzo wysokim praw-dopodobieństwem (akceptowanym przez sądy) usta-lenia konkretnej osoby,która pozostawiła ślad biolo -giczny na miejscu zdarzenia,atakże wyczerpującym

sposobem dokumentowania wyników badań poprzez

dokładnyopismateriału badawczego,przedstawienie metodologiiorazrezultatów analiz wraz z ich interpre-tacją. Dośćwysokozostały równieżocenione badania narkotyków, włókien, atakże badania toksykolog icz-ne,którewykorzystująpotwierdzonew sposób nauko-wy klasyczne metody chemiianalitycznej.

Natomiastjeś l i idzie o znaczną część pozostałych

dyscyplin kryminalistycznych, stosowane przez nie metody badawcze niezostały jak dotychczas podda-ne surowej ocenie naukowej. Większość tych metod

powstawała i rozwijała się w laboratoriach kryminal i-stycznych,stanowiąc istotną pomoc w prowadzonych dochodzeniach dotyczących różnych zdarzeń

prze-stępczych , jednakżebadanianad podstawami nauko-wymi i ograniczeniamitych metod nigdy niebyły

spra-wą priorytetospra-wą. Takwięc do czasu rozpoczęcia ba

-dań nad wykorzystaniem analiz DNA do celów krymi-naiistycznych nie były prowadzone żadne usystema-tyzowane badania mające na celu określenie

nieza-wodności pozostałych metod badawczych, a więk­ szość przedstawicieli społeczności kryminalistycznej

pozostawała w przeświadczeniu, że przetrzymanie

6

6

krzyżowego ognia pytań podczas zeznań przed są­

dem jest wystarczającym potwierdzen iem niez

awod-ności stosowanej przez nich metody. Jednakże, jak

stwierdził komitet , wiele ze stosowanych metod wanalizachkryminalistycznychniespełn iapodstaw o-wychwym ag a ńnaukowych wzakresiepowtarza ln oś c i wyników badań oraz walidacji,chociaż poszczególne dyscyplinywyrażnie różni ą się wtymwzg lędz ie stop -niemzaawansowan ia.

I tak naprzy kładjeśliidzie o badaniad aktyloskopij-ne, komitet stwierdzi/, że istnieją dowody naukowe

potwierdzające założenie, że linie papilarne są i ndy-widualnedlakażdego człowiekaipozostająn iezmien-newciągutrwaniajegożycia,a wzwiązkuz tym prze-prowadzone uważnie analizy mogą precyzyjnie

okre-ślić,żenp.dwa odciski pochodząz tego samego źró ­ dła. Jednakżeutrzymywanie,żetakieanalizy charak-te ryz uj ą się zerowym poziomem błędu (jak twierdzi, zdaniem komitetu, część przedstawicieli amerykań­

skich ekspertów daktyloskopii), nie jest wiarygodne:

niepowtarzalność nie daje jeszcze gwarancji, że np. odciski pochodząceodróżnych osóbsązawsze w ta-kim stopniu rozróżnialne, żeniemoże dojśćdopomył­

ki. Zakażdym razem odcisk pozostawiony przez palec jest inny, z uwagi naniemożliwedo przewidzenia róż­

nice w nacisku poszczególnych obszarów powierzch-ni palca napodłoże.

Komitet uważa, że niezbędne jest przeprowadze-niewiększej ilości badań, które mają na celu groma-dzenie danych mogących wyjaśnić , w jakim stopniu

różnicują się kolejne odciski tego samego palca, a także w jakim stopniu różnicują się linie papilarne wielu osób w ramach danej populacji. Dopierowyn i-ki takich badań mogłyby dać ekspertom da ktylosko-piimocniejsze naukowe podstawy do wypracowywa -nia bardziej wiążących wniosków w kwestii łączeni a dowodowego odcisku linii papilarnych z określoną

osobą.

Generalnie,w odniesieniu do zdecydowanej więk­

szości dyscyplin kryminalistycznych, komitet stw ier-dzi/ brak skutecznych metodokreślan iawie lkości błę­ du, atakże brak badań prowadzonych na większych

populacjach,mających na celu potwierdzeniezałożeń dotyczących niepowtarzalnościcech. W swoich reko -mendacjach komitet zalecił prowadzenie systema-tycznych, skoordynowanych z przedstawicielami in -nych dyscyplin naukowych badań, którestworzą pod -stawy do przeprowadzenia walidacji technik badaw -czych stosowanych w poszczególnych dziedzinach kryminalistyki, a także stwierdził potrzebę opracowa -nia jednolitych standardów odnośnie do dokumento-wania wyników badań, ze szczególnym uwzględnie­

niem stosowanej terminologii dotyczącej wypracowy-wanych wniosków.

(3)

Zarządzanie jakością

w laborat

oriach

kryminali

stycznych

W kwestii zarządzania jakością komitet zdecydowa-niestoi na stanowisku, żezarówno akredytacja labora-toriów, jak równieżcertyfikacja w odniesieniu do pracu-jących w nich ekspertów, powinny być obowiązkowe.

Chociażw chwili obecnej akredytacja laboratoriów jest wymagana jedynie w trzech stanach, tj. Nowy Jork,

Oklahoma i Texas,jednakże według danych za 2005 rok w Stanach Zjednoczonychjuż ponad 80% publicz-niefinansowanych laboratoriówbyłoakredytowanych.

Najważniejszą instytucją, która w Stanach Zjedno-czonych odpowiadaza proces akredytacji laboratoriów kryminalistycznych,jest Amerykańskie Stowarzyszenie Dyrektorów Laboratoriów Kryminalistycznych/Rada

Akredytacji Laboratoriów (American Society of Crime Laboratory Directors/Laboratory Accreditation Board -ASCLD/LAB), która została uformowana na bazie Amerykańskiego Stowarzyszenia Dyrektorów Labora-toriów Kryminalistycznych (ASCLD) i od 1993 r.działa

jako samodziel na organizacja, oferując opracowany przez siebie dobrowolny prog ram akredytacyjny. W 2003 r. Zgromadzenie Delegatów ASCLD/LAB za-aprobowało wdrożenie programu akredytacji zgodnie znormąISO/lEC 17025,który oferowanyjest od kwiet-nia2004r.

Kolejna kwestia poddana ocenie komitetu dotyczy przyjętych w laboratoriach krymina listycznych standardów pracy, stanowiących podstawę do praw i-dłowo zwalidowanych i niezawodnych procedur ba-dawczych,zgodniez którymi przeprowadzasię eksper-tyzy kryminalistycz ne. W Stanach Zjednoczonych główną instytucją nadzorującąstandardy pracy w na-ukach sądowych jest Narodowy Instytut Standardów i Technologii (National Institute of Standar dsand Tech-nology - NIST), który kieruje badaniami mającym i na celuopracowy wan iestandardów pracy, atakże instruk-cji i wytycznych dla laboratoriów kryminali stycznyc h.

Równ ieżodpocz ątkulatdziewięćd ziesiątychz inicjaty-wy FBIdziałajątzw.Naukowe Grupy Robocze (Scienti-fic Working Groups - SWGs)gromadzące przedstawi-cieli różnychczołowych amerykańskichorgani zacji kry-minalistycznych, zaangażowanych przy opracowywa-niu i publikowaopracowywa-niu standardów pracy i podręczników

dobrych praktyk dla całej społeczności krym inalistycz-nej.

Jednakże, jak stwierdził komitet , pomimo szerokie-go rozpowszechniania standardówpracydla wielu dys-cyplin kryminalistycznych, działalność ta jest jednak mało skuteczna z uwagi na dobrowolny udział w tym programie, a wzwiązkuztymni ewystarczaj ąco konse-kwentne jego wdraż a nie. Komitet stoi na stanowisku iwyraził to równ i eżw swoich rekomendacjach,że

naj-PROBLEMY KRYMINALISTYKI 270(październik-grudzieri)2010

lepsze standardy pracy powinny być w sposób konse-kwentny stosowane we wszystkich laboratoriach krymi-nalistycznych, co łączn ie z obowiązkową akredytacją i certyfikacją zapewni największą efektywność pracy w tych laboratoriach.

E

dukacja

i

s

zkolenie p

ersonelu

lab

oratoriów

kr

yminalistycznych

Jak zauważył komitet, edukacja i szkolenie w na-ukach sądowychpowinny realizowaćtrzygłównecele:

1. Przygotowanie dzięki nowoczesnym programom edukacyjnym kolejnych pokoleń kandydatów do pracy w laboratoriach kryminalistycznych. 2.Zapewnienie możliwości nieustannego szkolenia

i rozwoju w zakresie nowych zaawansowanych technik i specjalizacji pojawiających się w na-ukach sądowych, w odniesieniu do kandydatów na ekspertów w trakcie nabywania przez nich umiejętności niezbędnychdo uzyskiwania certyfi-katu i również doświadczonych ekspertów, po-trze bującychnowychumiejętności do przeprowa-dzania coraz bardziej zaawansowanych analiz kryminalistycznych.

3

.

Przekazywanieniezbędnejwiedzy przedstawicie-lom nauk prawniczych,awięc studentom,obroń­ com,prokuratorom oraz sędziom, która umożliwi

im lepsze zrozumienie głównychzasad leżących u podstaw nauk sądowych, dzięki czemu będą mogliw bardziej profesjonalny sposóbocenićn

ie-zawodność metod badawczych stosowanych przez ekspertów,a tym samym wartość dowodo-wą sporządzanychprzez nichopinii.

Jeśli idzie o programy edukacyjne dotyczącenauk sądowych w Stanach Zjednoczonyc h, do niedawna jeszcze charakteryzowałysię one dużym zróżnicowa­

niem wpoziom ienauczania,bez okreś lo n ych sta ndar-dówjakościowyc h,copowod owało,żewielu absolwe n-tów studiów z zakresu nauksądowychniebył o przygo-towanych w sposó bwystarczającydopracy w labora-toriach kryminalistycznych. Z inicjatywy Narodowego Instytutu Sprawiedliwości oraz Amerykańskiej Akade-mii Nauk Sądowychw 2004 r.zapoczątkowała dz iała­ nie Komisja Akredytacyjna do sprawProgramów Edu-kacyjnych w Naukach Sądowych (Forensic Science Education Program Accreditation Commission - FE· PAC),która rozpoczęła proces akredytowania progra -mów licencjackich i magisterskich z zakresu nauksą­ dowych(do 2008 r.taką akredytację uzyskało 16 pro-gramów edukacyjnych realizowanych przezwiele ame-rykańskich wyższych uczelni).

Pom imo opisany ch powyżej działań, atakż e szere-gu innych przed si ęwz i ęć dotyczących wszechstro nne-go szkolenia personelu laboratoriów

(4)

KOMUNIKATY I DONIESIENIA NAUKOWE

nych oraz pracowników wymiarusprawiedliwości , ko-mitet uznał te działania za zdecydowanie

niewystar-czającezarównow zakresieich finansowania,jak

rów-nieżorganizacji.I tak wszczególnościwodniesieniu do ekspertów kryminalistyki niezbędne są dodatkowe szkolenia ukierunkowane na bardziejdogłębne pozna-nie prawikontekstu naukowego w stosowanychprzez nich metodykach badawczych. Z kolei praktykujący

kandydaci na ekspertów powinni konce ntrować się

wdużo większym stopniu na szkoleniachdotyczących

pogłębiania wiedzy z zakresu dyscyplin naukowych, które stanowią bazę dla ich specja lności kryminali-stycznych,atakże nabywać podstawową wiedzę z za-kresu statystyki matematycznej i rachunku

prawdopo-dobieństwa, co z kolei jest niezbędne przy anallzowa-niu wyników badań (i szacowaniu błędu metody ba-dawczej).Wreszcie w odniesieniu do prawników

pracu-jących dla wymiaru sprawiedliwości, aprzede wszyst-kim prokuratorów i sędziów, niezbędne są szkolenia, które umożliwią im lepsze zrozumienie i interpretację

wniosków zawartych w opiniach kryminalistycznych

(zwłaszcza pod kątem niezawodności stosowanych w nich metod badawczych).

Reformy strukturalne

Badając poszczególne dziedziny, które są

najbar-dziej istotne dla rozwoju amerykańskich nauk sądo­

wych, a dotyczące przede wszystkim zasobów, pro-wadzonych badań,standaryzacji oraz edukacji,

komi-tet stwierdził , że największym mankamentem w tych

obszarachdziałań jest brakniezależnej instytucjirzą­

dowej, która z takiego poziomu mogłaby koordyn

o-wać wszystkie przedsięwzięcia zmierzające do po-prawy sytuacji w laboratoriach kryminalistycznych. Wprawdzie,jakzau ważyłkomitet, istnieje kilka insty-tucji,którezaangażowane są w szereg inicjatyw, jak np. Narodowy Instytut Sprawiedliwości oraz FBI, i uczestniczą w finansowaniu badań w ró żnych dys-cyplinach kryminalistycznych, bądż teżNarodowy ln -stytut Standardów i Technologii opracowujący nowe standardy badań kryminalistycznych. Jednakże żad­

na z tych instytucjiniejest postrzegana jako natural-ny lider naukowców i praktyków działających w ob-szarze nauksądowych,aniteżnie jestwystarczająco niezależna . Komitetwyrażniezaznacza,żenauki są­

dowe powinny w takim samym stopniu służyćpolicji , prokuratorom, jak również obrońcom, a ewentualne

podporządkowanie takiej centralnej instytucji policji lub prokuraturze mogłoby powodowaćkonflikt

intere-sów.

Takwięcw celu zapewnienia jak najlepszego rozwo-ju nauk sądowych w Stanach Zjednoczonych komitet

zwrócił się do Kongresu o zapewnienie funduszów

68

wcelu utworzenianiezależnejjednostkinapoziomie fe-deralnym: Narodowego Instytutu NaukSądowych, któ-regocelembędzieprzedewszystkim:

• nadzór nad wprowadzaniem obowiązkowej akre-dytacji laboratoriów kryminalistycznych oraz

obo-wiązkowej certyfikacji w odniesieniu do pracują­

cych tam ekspertów,

•nadzorowanie badań mających na celuzwiększe­

niewiarygodności i niezawodności metod

badaw-czych stosowanych w poszczególnych dyscypli-nachkryminalistycznych,

• wypracowywanienajlepszychstandardówdla pro-gramów edukacyjnych z zakresu nauk sądowych realizowanychw szkolnictwiewyższym,

• opracowywanienowych technologiizmierzających

do bardziej skutecznego ujawniania i zabezpiecza-niaśladów kryminalistycznych.

Natomiast w kwestii usytuowania organizacyjnego laboratoriów kryminalistycznych,komitet opowiada się

za niezależnością bądż też autonomią laboratoriów w ramach struktur policji.Dziękitemu poszczególne la-boratoria mogiyby samodzielnie ustalaćwiasne priory-tety dotyczące np. budżetu, wpływu spraw i innych

ważnychkwestii. Przy takim usytuowaniurównież labo-ratoria nie byłyby narażone na ustawiczne krytyczne uwagiodnoszące się do brakubezstronności w wyda-wanychprzeznichopiniach.

Uwagi i wnioski

Powyższe rozważania , jak zaznaczono

w

części wstępnejniniejszego artykułu, miałyna celu przedsta -wienie tych problemówisłabości dotyczących społecz­ ności kryminalistycznej w USA, któresą równ i eż typo-we dla kryminalistykiw Polsce.Omówionetakże

zosta-ły w ogólnym zarysie rekomendacjekomitetu powoła­

nego przez NAS, czyli przedsięwzięcia, jakie należy podjąć, aby rozwiązać te problemy ipolepszyć jakość

iefektywnośćpracylaboratoriów kryminalistycznych. W związku z tym teraz przedstawione zostaną

naj-większe słabości, które nurtująobecniekryminalistykę policyjną w Polsce,aby następnie rozważyć, czy fak-tycznierekomendacje podane przez NASmożna

wyko-rzystaćdo poprawy kondycji naszych laboratoriów kry-minalistycznych.

Jeśli idzie onajwiększe słabości polskiej kryminali-styki, wydajesię, że sąto przedewszystkim:

1.Niewystarczające zasoby iśrodki będące w dys-pozycji laboratoriów kryminalistycznych,

prowa-dzącez jednej strony dodużych zaległości w wy-konawstwie ekspertyz, z drugiejzaśdozaniżone­

go poziomu jakościowego tych ekspertyz (przez

pojęcie niewystarczające zasoby iśrodki należy rozumiećnie tylko braki w specjalistycznej

(5)

turze badawczej iniedostateczną ilośćpersonelu,

czyli problemy, którewzględnie łatwo można

roz-wiązać za pomocą odpowiednich środków

finan-sowych, ale przede wszystkim niewystarczający

poziom wiedzy ekspertów do przeprowadzania

skomplikowanych analiz kryminalistycznych , czy

też wyodrębniania niektórych istotnych informacji

zawartych wśladach kryminalistycznych).

2. Brak wpełnizwalidowanych technik badawczych

w szeregu dyscyplin kryminalistycznych, zwłasz­

cza jeśli idzie o precyzyjne określenie błędu za

-stosowanej metody.

3. Brak nowoczesnych, akredytowanych programów

edukacyjnych z zakresu nauk sądowych umożli­

wiających uruchomienie studiów licencjackich

i magisterskich,kształcących przyszłych

kandyda-tów do pracy w laboratoriach kryminalistycznych.

4.Brak nowoczesnych programów szkoleniowych

kierowanych do:

- praktykujących kandydatów na ekspertów

-ukierunkowanych na pogłębianie ich wiedzy

z zakresu dyscyplin naukowych stanowiących

bazę dla ich specjalności kryminalistycznej,

atakżepodstawowej wiedzy z zakresu

statysty-ki matematycznej i rachunku prawdopodobień­

stwa, niezbędnej przy analizowaniu wyników

badań i szacowaniu błędumetody badawczej,

- ekspertów kryminalistyki- ukierunkowanych na

pogłębianie wiedzy z zakresu podstawowych

praw naukowych i całego kontekstu naukowe

-go, na którymopierająsięstosowane przez nich

techniki i metody badawcze,

- adwokatów, prokuratorów isędziów-

ukierun-kowanych napogłębianie ich wiedzy z zakresu

podstawowychzasad leżących u podstaw nauk sądowych, dzięki czemu będą w stanie w

bar-dziej profesjonalny sposób ocenić stopień

nie-zawodnościzastosowanej przez eksperta

meto-dy badawczej, a tym samymwartość dowodową

jego opinii.

Wszystkie te wyszczególnione powyżej słabości

(wspólne zarówno dia polskiej, jak iamerykańskiej

kry-minalistyki) zostały w raporcie NAS szczegółowo

opi-sane, wraz z podanymi rekomendacjami, w jaki sposób jeprzezwyciężać.Jednakże, zdaniem autora,jest

jesz-cze jedna kwestia, awłaściwie słabość, która nie

zosta-ła może przez raport zbyt mocno wyeksponowana (bo

teżtrudno jestustosunkować siędo niej,stosując

kon-kretną rekomendację),jednakże przy uważnej lekturze

raportu NAS widać wyraźnie, że przezwyciężenie tej

słabości ma wprost fundamentalne znaczenie dlakaż­

dego laboratorium kryminalistycznego. Słabością tą

jest mianowicie brak w pełni zaadaptowanej kultury

pracy naukowej.

PROBLEMY KRYMINALISTYKI 270(październik-grudzien)2010

W tym miejscu wartoprzypomnieć, że każda

meto-da naukowa ma na celu wzbogacanie naszej wiedzy

poprzez uważnegromadzenie i porównywanie różnych

informacji i wyciąganie na tej podstawie określonych

wniosków. Pracownicy naukiprzeprowadzają

nieustan-ne obserwacje i testy, dzięki temu modyfikują w ten

sposóbswoją wiedzę. Prawdziwośćtej wiedzy jest przy

tym nieustannie sprawdzana poprzez niezliczone

oce-ny naukowe, publikacje, seminaria i konterencje,

w trakcie których ewentualne błędy sąnabieżąco

kory-gowane.W tenwłaśniesposób funkcjonuje kultura

pra-cy naukowej, z wypracowanymi mechanizmami

kory-gowania własnych błędów, otwarta nawszelką krytykę

i wątpliwości ze strony zarówno starszych, jak i naj-młodszych jej przedstawicieli. W laboratorium

krymina-listycznym,w którym taka kultura jest wpełni

zaadap-towana,niezdarzają sięsytuacje,aby naprzykład

pra-cującytam eksperci twierdzili,żestosowane przez nich

metody badawczesą całkowicieniezawodne ibezbłęd­

ne (czyli w istociepopełnianyprzez nichbłądjest

zero-wy), bądź też nie dopuszczali możliwości wydawania

opinii prawdopodobnych,alboteżwreszcie

utrzymywa-li,żew celuwykształceniadobrego eksperta wystarczy

jedynie praktykowanie pod okiem mistrza, bez potrzeby

dodatkowej edukacji,ajedyną instancją, która powinna

oceniać niezawodność i wiarygodność ekspertyz

kryminalistycznych jestsąd.

Autor uważa, że uzdrawianie kryminalistyki

policyj-nej w Polsce należy rozpocząć przede wszystkim od

wprowadzenia takich mechanizmów, takich działań,

dzięki którym w pełni będzie możliwe zaadaptowanie

kuitury pracy naukowej w naszych laboratoriach, a na

-stępnie dbać troskliwie o jej tunkcjonowanie jako coś

najcenniejszego dla pomyślnego rozwoju

kryminalisty-ki. Proces adaptowania takiej kultury w laboratoriach

kryminalistycznych będzie sprzyjał zmianie świadomo­

ścizatrudnionych tam ekspertów w kwestiach takważ­

nych jak koniecznośćstandaryzacji, akredytowania

la-boratoriów, brania udziału w testach bieg/ości, czyteż

walidacji metod badawczych, czyli tych podstawowych składników zarządzania jakością, które nie sąjeszcze

w

pełni zrozumiane i akceptowane przez znaczną częśćekspertów.

Działania takie muszą być możliwie wszechstronne

i skoordynowane,dotyczące jednocześnie wszystkich

istotnych kwestii ważnych dla polskiej kryminalistyki.

Nie można stosować tutaj półśrodków, o czym autor mógł przekonać się,obserwującproces akredytacji

wo-jewódzkich laboratoriów kryminalistycznych w Polsce.

Pomimo od wielu lat konsekwentnego promowania standaryzacji w badaniach kryminalistycznych przez Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Komendy Głównej Policji, atakże podejmowania szeregu przed-sięwzięć (tj. różnego rodzajuszkoleń z zakresu

(6)

KOMUNIKATY I DONIESIENIA NAUKOWE

dzania jakości ą, warsztatów, spotkań zespołów

bran-żowych), mających nacelu przygotowanie wojewódz-kichlaboratoriówkryminalistycznych do wprowadzenia systemu zarządza nia jakością i w konsekwencji akre-dytowania tych laboratoriów,obecniezwyjątki em Cen-tralnego Laboratorium Kryminalistycznego KGP akre-dytowane jest jedynie Laboratorium Kryminalistyczne KomendyStołecznej Policji.Możliwe , żew najb l iższym czasienastąpiwtejkwestiipewneprzyspieszenie,

jed-na kże raczej nie będzie ono spowodowane nagłym

wzrostem świadomości ekspertów kryminalistyki i zro-zumienia dla potrzeby akredytacji, ale koniecznością dostosowania się do decyzjiUnii Europejskiej w spra-wie akredytacji dostawców usług kryminalistycznych wykon ujących czynności laboratoryjne,czylipo prostu

obawąprzedprawdopodobną likwid acjątego laborato-rium,które nie dostosujesiędo decyzjiUnii,co oczywi-ści ew dalszej konsekwencjibędzie sięwiązaćzmożli­

wościąutraty pracy przez ekspertów.

Jeszcze bardziej o konieczności podjęcia skoordy-nowanych działań dla polepszeniasytuacji w naukach

sądowych przekonały się Stany Zjednoczone, gdzie

pomimo ogólnie bardzo wysokiegopoziomu stosowa-nych w laboratoriachkryminalistycznychmetod i tech-nologii badawczych, najlepszych standardów pracy oraz standardów edukacyjnych z zakresu nauk sądo­ wych, akredytacji zdecydowanej większości laborato-riów, a także największej ilości publikacji z różnych dziedzinkryminalistyki,dość licznesąjednak

przypad-ki aresztowań, a nawet wyroków skazujących

niewin-nych ludzi w następstwie błędnych opinii kryminali-stycznych.Każdy taki przypadek tooczywiściedramat konkretnego człowieka ijego rodziny,ale równ ież po-zostawienie na wolności faktycznego sprawcy

prze-stępstwa, którywczasie,kiedyosoba niewinna

odsia-dujewyrok,popeiniakolejneprzestępstwa.

Podsumowując powyższe wywody, wydaje się , że

w celu najskuteczniejszego rozwiązan ia wielu proble-mów isłabości, którejuż od wielu latdotykają polską

krymin al istykę, należy wykorzystać myśl przewodnią

zawartą w pierwszej inajważniejszej rekomendacji

ko-mitetu powołanego przez amerykańską Narodową

AkademięNauk,dotyczącąkonieczności powołaniado

życia centralnej jednostki koordynującej w sposób

wszechstronny całość krajowej kryminalistyki. Do

za-dańtakiej jednostkinależałobyprzede wszystkim

spra-wowanie nadzoru nad procesem akredytacji laborato-riów i certyfikacji ekspertów, koordynowanie badań

zmierzających do zwiększenia wiarygodności i

nieza-wodności metod badawczych w poszczególnych dys-cyplinach kryminalistycznych, opracowywanienowych

technologii zmierzających do skuteczniejszego

ujaw-niania i zabezpieczania ślad ów kryminalistycznych, a także wypracowywanie najlepszych standardów dla

70

programówedukacyjnychz zakresunauksądowych re-alizowanych przezwyższeuczelniew Polsce.Taka jed-nostka byłaby w stanie stworzyć warunki dla pełnego zaadaptowania kultury pracy naukowej we wszystkich policyjnych laboratoriach kryminalistycznych w kraju, atym samymzapewn ić immożliwość nieskrępowan e­ go rozwoju.

Janusz Oziechciaruk

Streszczenie

Artyku łtenjestpróbąprzedstauiienialIajistotll iejszycł,k

we-stiizawartychw raporcieamerykańskiej Narodowej Akademii

Nauk "Strengthening Forensic Sciencein file United Smres:

A Path Foruard ", podkątem ewentualnego wykorzystaniaza

-wartychw tym raporciewnioskówirekomendacjidowzmocnie~

niastanu kryminalistykiwPolsce.

Słowakluczowe:znrządzanie jakością,akredytacja,certyfi

-kncja,walidacja,edukacja.

Summary

Thearticleis an attempt to presenttltemost importantissues

eomprisedinthe report: "StrengtheningForcnsicSciencein the

Uniied States: A Path Forward"bythe Nationat Academy oj Science with a view oj applying its conclusions and recommendations for improving the condision oj Jorensie sciences inPoland.

Keywords: quality management, accreditation,

certification,tialidation,education,

REDAKCJA "PROBLEMY KRYMINALISTYKI"

00-583

Warszawa

A

leje

Ujazdowskie 7

tel

.:

(22)60-155-48

faks:

601-55-57

,

601

-55-58

e-ma

il:

c

lkpk@policja.gov.pl

www.c

lk.policja.gov.pl

BIBLIOTEKA

tel.: (22)60

-145-30,

60-155

-61

Cytaty

Powiązane dokumenty

o wyrażeniu zgody na udostępnienie oraz wykorzystanie pracy do celów naukowych, badawczych i

Jezus Chrystus jest Zbawicielem nie tylko dlatego, że jest Synem Ojca czy też tylko dzięki tajemnicom swojego Wcielenia i Zmartwychwstania, lecz dlatego, iż jest On S

Innym przykładem opracowania fotogrametrycznego obiektu architekto- nicznego jest rysunek wektorowy (rys. elewacji ogrodowej pałacu Lubo- mirskich w Niezdowie. 8) stanowiące

Proszę Was bardzo, jeżeli w czym Was obraziłem, odpuście mej duszy■ Ja będę się modlił za Was do Boga 0 błogosławieństwo i o to, abyśmy kiedyś razem

as well by nationality and native language, the feature they supposedly shared in the samples in question related to their body language/posture and/or gestures and head movements

Crystal Structure, Stability, and Electronic Properties of Hydrated Metal Sulfates MSO4(H2O)n (M=Ni,Mg; n=6,7) and Their Mixed Phases: A First Principles Study.. 135 The

Niniejsza rozpraw a jest próbą rozwinięcia takiej metody. Po pierw ­ sze należy określić nasze własne pojęcie literatu ry i teorii literatury, następnie trzeba

In de fase waarin de ontwikkelingsvisie wordt opgesteld zijn het vooral Com•wonen en de deelgemeente die gezamenlijk het beleid voor het Oude Noorden vormgeven.. In de fase waarin