Zajęcia nr II PL/SQL

PL/SQL

Zajęcia nr II

Obsługa wyjątków

Wyjątkiem w PL/SQL jest spełnienie warunków wystąpienia sytuacji nieprawidłowej, w której ciąg instrukcji nie jest dalej realizowany, ale

realizacja przechodzi do odpowiedniego miejsca bloku PL/SQL w klauzuli EXCEPTION lub sytuacja zgłaszana jest jako błąd środowisku

wywołującemu.

Wyjątki dzielą się na predefiniowane i definiowane przez użytkownika.

Przykładami wyjątków predefiniowanych mogą być: "NO_DATA_FOUND" lub

"TOO_MANY_ROWS".

W języku PL/SQL użytkownik może definiować wyjątki w części deklaracyjnej

bloku PL/SQL oraz wiązać błędy PL/SQL ze zdefiniowanymi wyjątkami.

Wyjątki predefiniowane

• CURSOR_ALREADY_OPEN - wywoływany w przypadku próby otwarcia kursora już otwartego;

• INVALID_CURSOR - wywoływany w przypadku próby dostępu do nieprawidłowego kursora (np. nie otwartego);

• INVALID_NUMBER - wywoływany w przypadku próby wykonania konwersji do typu numerycznego z tekstu, który nie reprezentuje liczby;

• NO_DATA_FOUND - wywoływany wtedy, gdy rozkaz SELECT powinien zwrócić jeden wiersz a nie zwraca żadnego (np. SELECT ... INTO) oraz wskazaniu nieokreślonej komórki tablicy PL/SQL ;

• STORAGE_ERROR - wywoływany w przypadku braku wolnej pamięci lub uszkodzenia zawartości pamięci;

• TOO_MANY_ROWS - wywoływany w przypadku, gdy rozkaz SELECT zwraca więcej niż jeden wiersz, a oczekiwany jest tylko jeden (np. SELECT ... INTO);

• VALUE_ERROR - wywoływany w przypadku przypisania złej wartości do zmiennej lub pola;

• ZERO_DIVIDE - próba dzielenia przez zero;

Wyjątki (jako obsługa poszczególnych błędów) są definiowane w pakiecie STANDARD

Klauzula OTHERS nie jest specyfikowanym wyjątkiem, ale sekcją obsługi dowolnego wyjątku

Przykład obsługi wyjątku

DECLARE

x NUMBER := 1;

y NUMBER := 1;

BEGIN

DBMS_OUTPUT.PUT_LINE( x/y );

DBMS_OUTPUT.PUT_LINE(‘ Dalsze wykonanie’);

EXCEPTION

WHEN ZERO_DIVIDE THEN

DBMS_OUTPUT.PUT_LINE(‘ y wyniosło zero!!!’);

END;

Zadanie:

Wykonać kod jak powyżej, następnie zmienić y na 0 i wykonać, a następnie objąć komentarzem całą sekcję

obsługi wyjątku ( /* .. */ lub każdą linię --) i wykonać

Definiowanie własnych wyjątków

Definiowanie w sekcji deklaracyjnej bloku PL/SQL własnego wyjątku

DECLARE

ex_koniec EXCEPTION;

BEGIN

Wiązanie błędu ze zdefiniowanym wyjątkiem

DECLARE

ex_zly_miesiac EXCEPTION ;

PRAGMA EXCEPTION_INIT(ex_zly_miesiac, -1843 );

BEGIN

DBMS_OUTPUT.PUT_LINE( to_date( '13-13-2005', 'dd-mm-yyyy') );

EXCEPTION

WHEN ex_zly_miesiac THEN

DBMS_OUTPUT.PUT_LINE( 'to zły miesiąc był..' );

END;

Zadanie: analogicznie zbudować obsługę złej specyfikacji dnia

Wykorzystanie wyjątków

• Standaryzacja struktur oprogramowania (jedno miejsce obsługi wyjątku dla bloku, specyficzne wykorzystanie jako instrukcji sterującej - warunkowej)

• Komunikacja błędów w modelu klient serwer

(przekazywanie komunikatu błędu oprogramowaniu wywołującemu operację)

Raise_Application_Error(

numer_bledu

, tekst_opisu_bledu ) ;

Gdzie:

numer_bledu – <-20000, -20999> (dla uniknięcia konfliktu)

tekst_opisu_bledu – ciąg znaków do 2048 znaków

Schemat zastosowania wyjątku w aplikacji klienckiej

BEGIN

…

IF b_nie_znaleziono_stawek THEN

RAISE_APPLICATION_ERROR(-20101 , ‘Brak aktualnych stawek');

END IF;

… END;

DECLARE

ex_brak_stawek EXCEPTION;

PRAGMA EXCEPTION_INIT(ex_brak_stawek, -20101);

BEGIN

…

Operacja(…);

…

EXCEPTION

Operacja na serwerze

Kod oprogramowania klienckiego

Instrukcje warunkowe; IF

Składnia:

IF warunek THEN ciąg instrukcji

[

ELSIF warunek THEN ciąg instrukcji ] *

[ ELSE

ciąg instrukcji ]

END IF;

Gdzie:

warunek może się składać z ciągu warunków lub wartości logicznych (również uzyskiwanych funkcjami) połączonych spójnikami

*- oznacza możliwą wielokrotność

ciąg instrukcji oznacza jedną lub więcej instrukcję PL/SQL

Instrukcje warunkowe: CASE

Składnia:

^{Wersja 1:}

CASE element_sprawdzany

[ WHEN wartość THEN ciąg instrukcji ]

* [ ELSE ciąg instrukcji ]!

END CASE;

Wersja 2:

CASE [ WHEN warunek THEN

ciąg instrukcji ]

* [ ELSE ciąg instrukcji ]!

END CASE;

Gdzie:

1* oznacza minimum jedno wystąpienie

! oznacza, że mimo, że sekcja nie musi wystąpić, nie znalezienie

obsługiwanego przypadku powoduje błąd, gdy sekcja nie występuje

Instrukcje warunkowe: CASE cd

Instrukcja CASE funkcjonuje również jako operator umożliwiający określenie wartości (analogia do SQL 9i):

Składnia:

Zmienna := CASE element_sprawdzany [ WHEN wartość THEN wartość ]

* [ ELSE wartość ]

END;

Gdzie:

1* oznacza minimum jedno wystąpienie

Instrukcje pętli: LOOP

Składnia:

LOOP

ciąg instrukcji PL/SQL END LOOP;

Polecenie EXIT bez parametru służy do bezwarunkowego lub warunkowego wyjścia z pętli.

Składnia:

EXIT [WHEN warunek] ;

Parametry:

Instrukcje pętli: FOR

Składnia:

FOR zmienna_indeksowa IN [REVERSE] zakres LOOP

ciąg instrukcji PL/SQL END LOOP;

Pętla FOR udostępnia możliwość wykonywania przy pomocy zmiennej indeksowej, która iterowana jest w zdefiniowanym zakresie.

Deklaracja zmiennej indeksowej nie jest obowiązkowa, ale zakres istnienia zmiennej indeksowej dotyczy tylko danej pętli.

Zakres może być zdefiniowany jako numeryczny ( wartosc_od..wartosc_do ) lub kursorowy.

Istnieje klauzula REVERSE umożliwiająca zmniejszanie zmiennej indeksowej pętli

(domyślnie indeks jest zwiększany).

Instrukcje pętli: WHILE

Składnia:

WHILE warunek LOOP

ciąg instrukcji END LOOP;

Pętla jest iterowana dotąd, dopóki jest spełniony warunek

(posiada wartość logiczną TRUE).

Zadania

1. Za pomocą anonimowego bloku z inicjowaną zmienną x umożliwić wypisanie wartości funkcji na podstawie wykresu 2. Napisany w p.1 blok

zmodyfikować aby wypisać zakres zachowania się

funkcji w zakresie -5..5 (dla liczb całkowitych)

3. Napisany w p. 1 blok

zmodyfikować tak, żeby od zadanej, inicjacją zmiennej, wielkości podać największą wartość argumentu

całkowitego funkcji przy

której wartość funkcji jest

ujemna.