• Nie Znaleziono Wyników

Przesunięcia równoległe

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Przesunięcia równoległe"

Copied!
33
0
0

Pełen tekst

(1)

Przesunięcia równoległe

(2)

Mając dany wykres funkcji f (x ) musimy umieć naszkicować wykresy funkcji g (x ) = a × f (b × x ), gdzie a i b to stałe.

(3)

Zadanie wprowadzające

Proszę znów wejść na stronę:

https://www.desmos.com/calculator i ponownie wpisać wpisać funkcję:

f (x ) = x3− 2x2− x + 2

(4)

Zadanie wprowadzające

Drugą funkcją niech będzie:

g (x ) = a × f (x ) Proszę dodać suwak dla a.

Przesuwając suwakiem możemy zobaczyć, jak zmienia się wykres funkcji g (x ).

Gdy a = 1, to g (x ) = f (x ) i wykresy się pokrywają. Gdy a = 2, to wykres funkcji g (x ) powstał z rozciągnięcia wykresu funkcji f (x ) w pionie o czynnik 2. Gdy a = 13, to wykres funkcji g (x ) powstał z rozciągnięcia w pionie wykresu funkcji f (x ) o czynnik. Gdy a = −3, to wykres funkcji g (x ) powstał najpierw z odbicia w osi OX (symetrii osiowej względem OX ), a następnie rozciągnięcia w pionie wykresu funkcji f (x ) o czynnik 3.

(5)

Zadanie wprowadzające

Drugą funkcją niech będzie:

g (x ) = a × f (x ) Proszę dodać suwak dla a.

Przesuwając suwakiem możemy zobaczyć, jak zmienia się wykres funkcji g (x ).

Gdy a = 1, to g (x ) = f (x ) i wykresy się pokrywają. Gdy a = 2, to wykres funkcji g (x ) powstał z rozciągnięcia wykresu funkcji f (x ) w pionie o czynnik 2. Gdy a = 13, to wykres funkcji g (x ) powstał z rozciągnięcia w pionie wykresu funkcji f (x ) o czynnik. Gdy a = −3, to wykres funkcji g (x ) powstał najpierw z odbicia w osi OX (symetrii osiowej względem OX ), a następnie rozciągnięcia w pionie wykresu funkcji f (x ) o czynnik 3.

(6)

Zadanie wprowadzające

Drugą funkcją niech będzie:

g (x ) = a × f (x ) Proszę dodać suwak dla a.

Przesuwając suwakiem możemy zobaczyć, jak zmienia się wykres funkcji g (x ).

Gdy a = 1, to g (x ) = f (x ) i wykresy się pokrywają.

Gdy a = 2, to wykres funkcji g (x ) powstał z rozciągnięcia wykresu funkcji f (x ) w pionie o czynnik 2. Gdy a = 13, to wykres funkcji g (x ) powstał z rozciągnięcia w pionie wykresu funkcji f (x ) o czynnik. Gdy a = −3, to wykres funkcji g (x ) powstał najpierw z odbicia w osi OX (symetrii osiowej względem OX ), a następnie rozciągnięcia w pionie wykresu funkcji f (x ) o czynnik 3.

(7)

Zadanie wprowadzające

Drugą funkcją niech będzie:

g (x ) = a × f (x ) Proszę dodać suwak dla a.

Przesuwając suwakiem możemy zobaczyć, jak zmienia się wykres funkcji g (x ).

Gdy a = 1, to g (x ) = f (x ) i wykresy się pokrywają. Gdy a = 2, to wykres funkcji g (x ) powstał z rozciągnięcia wykresu funkcji f (x ) w pionie o czynnik 2.

Gdy a = 13, to wykres funkcji g (x ) powstał z rozciągnięcia w pionie wykresu funkcji f (x ) o czynnik. Gdy a = −3, to wykres funkcji g (x ) powstał najpierw z odbicia w osi OX (symetrii osiowej względem OX ), a następnie rozciągnięcia w pionie wykresu funkcji f (x ) o czynnik 3.

(8)

Zadanie wprowadzające

Drugą funkcją niech będzie:

g (x ) = a × f (x ) Proszę dodać suwak dla a.

Przesuwając suwakiem możemy zobaczyć, jak zmienia się wykres funkcji g (x ).

Gdy a = 1, to g (x ) = f (x ) i wykresy się pokrywają. Gdy a = 2, to wykres funkcji g (x ) powstał z rozciągnięcia wykresu funkcji f (x ) w pionie o czynnik 2. Gdy a = 13, to wykres funkcji g (x ) powstał z rozciągnięcia w pionie wykresu funkcji f (x ) o czynnik.

Gdy a = −3, to wykres funkcji g (x ) powstał najpierw z odbicia w osi OX (symetrii osiowej względem OX ), a następnie rozciągnięcia w pionie wykresu funkcji f (x ) o czynnik 3.

(9)

Zadanie wprowadzające

Drugą funkcją niech będzie:

g (x ) = a × f (x ) Proszę dodać suwak dla a.

Przesuwając suwakiem możemy zobaczyć, jak zmienia się wykres funkcji g (x ).

Gdy a = 1, to g (x ) = f (x ) i wykresy się pokrywają. Gdy a = 2, to wykres funkcji g (x ) powstał z rozciągnięcia wykresu funkcji f (x ) w pionie o czynnik 2. Gdy a = 13, to wykres funkcji g (x ) powstał z rozciągnięcia w pionie wykresu funkcji f (x ) o czynnik. Gdy a = −3, to wykres funkcji g (x ) powstał najpierw z odbicia w osi OX (symetrii osiowej względem OX ), a następnie rozciągnięcia w pionie wykresu funkcji f (x ) o czynnik 3.

(10)

Zadanie wprowadzające

Proszę wprowadzić kolejną funkcję

h(x ) = f (b × x ) Znów chcemy dodać suwak dla b.

Analizujemy, jak zmienia się wykres funkcji h(x ).

Gdy b = 1, to oczywiście h(x ) = f (x ) i wykresy się pokrywają. Gdy b = 14, to wykres funkcji h(x ) powstał z rozicągnięcia w poziomie wykresu funkcji f (x ) o czynnik 4. Gdy b = 2, to wykres funkcji h(x ) powstał z

rozciągnięcia w poziomie wykresu funkcji f (x ) o czynnik 12. Gdy b = −13, to wykres funkcji h(x ) powstał najpierw z odbicia względem osi OY wykresu funkcji f (x ), a później rozciągnięcia go w poziomie o czynnik 3.

(11)

Zadanie wprowadzające

Proszę wprowadzić kolejną funkcję

h(x ) = f (b × x ) Znów chcemy dodać suwak dla b.

Analizujemy, jak zmienia się wykres funkcji h(x ).

Gdy b = 1, to oczywiście h(x ) = f (x ) i wykresy się pokrywają. Gdy b = 14, to wykres funkcji h(x ) powstał z rozicągnięcia w poziomie wykresu funkcji f (x ) o czynnik 4. Gdy b = 2, to wykres funkcji h(x ) powstał z

rozciągnięcia w poziomie wykresu funkcji f (x ) o czynnik 12. Gdy b = −13, to wykres funkcji h(x ) powstał najpierw z odbicia względem osi OY wykresu funkcji f (x ), a później rozciągnięcia go w poziomie o czynnik 3.

(12)

Zadanie wprowadzające

Proszę wprowadzić kolejną funkcję

h(x ) = f (b × x ) Znów chcemy dodać suwak dla b.

Analizujemy, jak zmienia się wykres funkcji h(x ).

Gdy b = 1, to oczywiście h(x ) = f (x ) i wykresy się pokrywają.

Gdy b = 14, to wykres funkcji h(x ) powstał z rozicągnięcia w poziomie wykresu funkcji f (x ) o czynnik 4. Gdy b = 2, to wykres funkcji h(x ) powstał z

rozciągnięcia w poziomie wykresu funkcji f (x ) o czynnik 12. Gdy b = −13, to wykres funkcji h(x ) powstał najpierw z odbicia względem osi OY wykresu funkcji f (x ), a później rozciągnięcia go w poziomie o czynnik 3.

(13)

Zadanie wprowadzające

Proszę wprowadzić kolejną funkcję

h(x ) = f (b × x ) Znów chcemy dodać suwak dla b.

Analizujemy, jak zmienia się wykres funkcji h(x ).

Gdy b = 1, to oczywiście h(x ) = f (x ) i wykresy się pokrywają. Gdy b = 14, to wykres funkcji h(x ) powstał z rozicągnięcia w poziomie wykresu funkcji f (x ) o czynnik 4.

Gdy b = 2, to wykres funkcji h(x ) powstał z

rozciągnięcia w poziomie wykresu funkcji f (x ) o czynnik 12. Gdy b = −13, to wykres funkcji h(x ) powstał najpierw z odbicia względem osi OY wykresu funkcji f (x ), a później rozciągnięcia go w poziomie o czynnik 3.

(14)

Zadanie wprowadzające

Proszę wprowadzić kolejną funkcję

h(x ) = f (b × x ) Znów chcemy dodać suwak dla b.

Analizujemy, jak zmienia się wykres funkcji h(x ).

Gdy b = 1, to oczywiście h(x ) = f (x ) i wykresy się pokrywają. Gdy b = 14, to wykres funkcji h(x ) powstał z rozicągnięcia w poziomie wykresu funkcji f (x ) o czynnik 4. Gdy b = 2, to wykres funkcji h(x ) powstał z

rozciągnięcia w poziomie wykresu funkcji f (x ) o czynnik 12.

Gdy b = −13, to wykres funkcji h(x ) powstał najpierw z odbicia względem osi OY wykresu funkcji f (x ), a później rozciągnięcia go w poziomie o czynnik 3.

(15)

Zadanie wprowadzające

Proszę wprowadzić kolejną funkcję

h(x ) = f (b × x ) Znów chcemy dodać suwak dla b.

Analizujemy, jak zmienia się wykres funkcji h(x ).

Gdy b = 1, to oczywiście h(x ) = f (x ) i wykresy się pokrywają. Gdy b = 14, to wykres funkcji h(x ) powstał z rozicągnięcia w poziomie wykresu funkcji f (x ) o czynnik 4. Gdy b = 2, to wykres funkcji h(x ) powstał z

rozciągnięcia w poziomie wykresu funkcji f (x ) o czynnik 12. Gdy b = −13, to wykres funkcji h(x ) powstał najpierw z odbicia względem osi OY wykresu funkcji f (x ), a później rozciągnięcia go w poziomie o czynnik 3.

(16)

Podsumowanie

Mając dany wykres funkcji f (x ), by otrzymać:

wykres funkcji 2f (x ), to mnożymy współrzędne y wszystkich punktów na f razy 2,

wykres funkcji 13f (x ), to mnożymy współrzędne y wszystkich punktów na f razy 13,

wykres funkcji f (14x ), to mnożymy współrzędne x wszystkich punktów na f razy 4,

wykres funkcji f (3x ), to mnożymy współrzędne x wszystkich punktów na f razy 13.

(17)

Podsumowanie

Mając dany wykres funkcji f (x ), by otrzymać:

wykres funkcji 2f (x ), to mnożymy współrzędne y wszystkich punktów na f razy 2,

wykres funkcji 13f (x ), to mnożymy współrzędne y wszystkich punktów na f razy 13,

wykres funkcji f (14x ), to mnożymy współrzędne x wszystkich punktów na f razy 4,

wykres funkcji f (3x ), to mnożymy współrzędne x wszystkich punktów na f razy 13.

(18)

Podsumowanie

Mając dany wykres funkcji f (x ), by otrzymać:

wykres funkcji 2f (x ), to mnożymy współrzędne y wszystkich punktów na f razy 2,

wykres funkcji 13f (x ), to mnożymy współrzędne y wszystkich punktów na f razy 13,

wykres funkcji f (14x ), to mnożymy współrzędne x wszystkich punktów na f razy 4,

wykres funkcji f (3x ), to mnożymy współrzędne x wszystkich punktów na f razy 13.

(19)

Podsumowanie

Mając dany wykres funkcji f (x ), by otrzymać:

wykres funkcji 2f (x ), to mnożymy współrzędne y wszystkich punktów na f razy 2,

wykres funkcji 13f (x ), to mnożymy współrzędne y wszystkich punktów na f razy 13,

wykres funkcji f (14x ), to mnożymy współrzędne x wszystkich punktów na f razy 4,

wykres funkcji f (3x ), to mnożymy współrzędne x wszystkich punktów na f razy 13.

(20)

Podsumowanie

Mając dany wykres funkcji f (x ), by otrzymać:

wykres funkcji 2f (x ), to mnożymy współrzędne y wszystkich punktów na f razy 2,

wykres funkcji 13f (x ), to mnożymy współrzędne y wszystkich punktów na f razy 13,

wykres funkcji f (14x ), to mnożymy współrzędne x wszystkich punktów na f razy 4,

wykres funkcji f (3x ), to mnożymy współrzędne x wszystkich punktów na f razy 13.

(21)

Przykład

Diagram przedstawia wykres funkcji f (x )

Naszkicuj funkcje 12f (x ),−13f (x ), f (3x ), f (12x ) oraz f (−2x ).

(22)

Przykład

Wykresy f (x ) oraz 12f (x ):

(23)

Przykład

Wykresy f (x ) oraz 12f (x ):

(24)

Przykład

Wykresy f (x ) oraz −13f (x ):

(25)

Przykład

Wykresy f (x ) oraz −13f (x ):

(26)

Przykład

Wykresy f (x ) oraz f (3x ):

(27)

Przykład

Wykresy f (x ) oraz f (3x ):

(28)

Przykład

Wykresy f (x ) oraz f (12x ):

(29)

Przykład

Wykresy f (x ) oraz f (12x ):

(30)

Przykład

Wykresy f (x ) oraz f (−2x ):

(31)

Przykład

Wykresy f (x ) oraz f (−2x ):

(32)

Wejściówka

Na wejściówkę trzeba umieć narysować wykres funkcji af (x ) oraz f (bx ) mając dany wykres f (x ).

(33)

W razie jakichkolwiek pytań, proszę pisać na T.J.Lechowski@gmail.com.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Proszę zapoznać się z pytaniami i opracować (samodzielnie lub w grupach odpowiedzi dla siebie) Uczymy się samodzielnie z dostępnych źródeł. W następnym tygodniu należny

Wiem, kiedy wykonana jest praca mechaniczna a kiedy jest równa zero Znam wzór na obliczenie pracy mechanicznej.. Znam

Na liście nie znajdują się osoby, które uzyskały już ocenę na potrzeby egzaminu przedterminowego., jak również studenci zobowiązani do poprawy

Na wejściówkę trzeba umieć zapisać wyraz ogólny dwumianu Newtona i rozwinąć proste dwumiany.... W razie jakichkolwiek pytań, proszę pisać

W razie jakichkolwiek pytań, proszę pisać

Na wejściówkę trzeba umieć przekształcić dany wykres o przesunięcie równoległe oraz zapisać wektor mając wzór i wzór mając wektor... W razie jakichkolwiek pytań, proszę

W razie jakichkolwiek pytań, proszę pisać

W razie jakichkolwiek pytań proszę o kontakt mailowy na