Filariosis loa - opis przypadku

WIADOMOŚCI PARAZYTOLOGICZNE T. VII, NR 2, 1961

FILARIOSJS LOA - OPIS PRZYPADKU

II Klinika Chorób Wewnętrznych A. M., Łódź

Zarażenie

nicieniem Loa - loa rozpowszechnione jest w równikowych okolicach Afryki Zachodniej.

owady

krew,

zwłaszcza

Chrysops dimidiatus i Chrysops siiaceus.

robaka przez

chorego towarzyszy

-

dawne

przelotny" [1, ·3],

kalaharski" (od

Wybrzeża

Kalabar nad

Niekiedy z tkanki podskór- nej lub spod spojówki

chorego udaje

nicienia. Mikrofilarie wykrywa

we krwi u

150/o chorych [4, 5].

,,Rozwój tego robaka jest najwidoczniej powolny pisze Brumpt - skoro w wioskach, w których niemal wszyscy

dzieci, na-

rażone przecież

w równym stopniu, nie

jeszcze larw we krwi" [1].

W przypadkach wczesnych, a

w naszym przypadku, rozpoznanie opiera

na charakterystycznym zespole objawów klinicznych.

60-letnia Jadwiga F. zgłosiła się do kliniki 28 grudnia 1957 r. z powodu bo- lesnego obrzęku lewej kończyny górnej (historia choroby Nr 3497/1957).

Od 14 kwietnia do 14 października przebywała w ówczesnej Francuskiej Afryce Równikowej w okolicy Bangassou. Czuła się dobrze, polowała. Stykała się z miej- scowymi mieszkańcami. ktorzy chorowali na „robaka ocznego" (Loa - Loa). W razie pojawienia się nicienia w oku przykładano lód, po czym pasoźyt cofał się spod spojówki. W końcu sierpnia chorą dwukrotnie ukąsiły owady. Ukąszony paluch prawy był bolesny w ciągu doby, zaczerwienienie w miejscu ukąszenia pod prawą iopatką utrzymywało się przez dwa tygodnie. Do Polski chora wróciła samolotem 20 października. W kraju na początku listopada przebyła chorobę gorączkową,

jakoby zapalenie płuc. Była leczona penicyliną. W grudniu wystąpił bolesny ograniczony obrzęk i zasinienie skóry w okolicy lewego nadgarstka. Zmiana ta

znikła po kilku dniach. pojawił się natomiast podobny bolesny obrzęk na lewym przedramieniu. W końeu grudnia wystąpiły dokuczliwe bóle mięśnia kapturowego i karku, nasilające się przy ucisku i porusza:1.iu głową. Jednocześnie wystąpił obrzęk całej lewej kończyny górnej, lewego sutka i dołka nadobojczykowego. Ogól- ne poczucie chorej było dość dobre. Badaniem krwi wykryto eozynofilię (400/o),

chorą skierowano do kliniki.

Od 25 lat miała podwyższone ciśnienie tętnicze (do 210/110 mm), poza tym nie chorowała.

Badanie przedmiotowe: ogólny stan chorej był dobry. Ciepłota ciała 37,3°.

Cała lewa kończyna górna była obrzękła, skóra na niej napięta, sinawa. Ramię

lewe mierzyło w obwodzie 42 cm, prawe - 34 cm. Miejsca obrzękłe były twar-

Winrłon1ości P:uazytologiczne, z. 2 3

140

dawe, jedynie na grzbiecie ręki obrzęk wznosił się w postaci miękkiej poduszki.

Poruszanie kończyną, a zwłaszcza ucisk powodowały silny ból. Powyżej połowy

ramienia obrzęk i zasinienie wyraźnie odgraniczały się od zdrowej skóry barku.

Nad lewym obojczykiem ^obrzęk tkanki podskórneJ ^{powodował wyraźne} wypu-- Klenie. skóra nad nim nie była zrriieniona. Lewy sutek był obrzękły, twardawy, o lekko zasinionej skórze. Na sutku, w okolicy lewego obojczyka i dołu pachowego

widniała sieć rozszerzonych żył powierzchniowych. W lewym dole pachowym wyczuwalne były dwa węzły chłonne wielkości śliwki, twardawe, nieco bolesne.

Węzły barkowe po stronie lewej były nie większe niż ziarno grochu, podszczę­

kowe - po obu stronach - rozmiarów fasoli.

Poza tym stwierdzono tylko wzmocnienie II tonu na tętnicy głównej, ciśnienie tętnicze 180/100, mm. Innych nieprawidłowości nie znaleziono. Wątroba ani śle­

dziona nie były wyczuwalne.

Stwierdzono w l mm~ krwi obwodowej 2 880 OOO erytrocytów, 10 200 krwinek

białych, w tym 490/o obojętnochłonnych o jądrach wielopłatowych, 36¹¹/o kwaso-

chłonnych, 12¾ limfocytów i 30/o monocy~ów. Zawartość hemoglobiny wynosiła

570/o, opadanie krwinek - 30/63 mm. Surowica krwi zawierała 7,66 g⁰/o białka,

w tym 4,9 g¹'/o albumin i 2,76 g"/o globulin; ich rozdział elektroforetyczny by!

prawidłowy. Mocz o ciężarze właściwym 1013 zawierał ślady białka. Badania kału

nie wykryły pasożytów ani jaj. Odczyn skórny z antygenem włośniowym i odczyn

wiązania dopełniacza z antygenem bąblowcowym były ujemne. W krwi żylnej,

pobieranej o godzinie 9 rano, między 10 a 14 i w nocy, w grubej kropli nie bar- wionej oglądanej pod szkiełkiem nakrywkowym, w rozmazach barwionych spo- sobem May-Grunwalda i Giemsy, w krwi heparynizowanej i w odwirowanym osadzie krwi zhemolizowanej 20/o roztworem formaliny nie znaleziono mikro- filarii. Badanie radiologiczne klatki piersiowej wykazało zagęszczony rysunek obu

wnęk i równomierne poszerzenie tętnicy głównej.

W czasie pobytu chorej w klinice ciepłota ciała wznosiła się wieczorami do 37,5°, odsetek krwinek kwasochłonnych wahał się od 27 do 41. Obrzęk stopniowo

przesuwał się w kierunku oka, objął lewą połowę szyi, okolicę podszczękową, później okolicę kąta żuchwy i skroniową. W połowie stycznia wystąpił obrzęk

powiek lewego oka, bóle gałki ocznej, przekrwienie spojówki; na spojówce gał­

kowej uwidoczniły się nastrzyknięte naczynia. Przygotowano narzędzia niezbędne

do wydobycia nicienia, jeśli pojawi się w oku. Obrzęk i przekrwienie oka po-

wracały dwukrotnie i utrzymywały się przez kilkanaście godzin. 21 stycznia za-

częto leczenie cytrynianem l-dwuetylo-karbamylo-4-metylo-piperazyny (,,Hetra- zan" Lederle) w dawce 450 mg na dobę doustnie. W ostatnich dniach stycznia

obrzęk twarzy i szyi ustąpił, obrzęk kończyny zaczął się zmniejszać, ustąpiły

bóle. W połowie lutego ustąpił zupełnie obrzęk sutka, zmniejszyły się węzły chłon­

ne. Odsetek krwinek kwasochłonnych aż do połowy lutego wahał się od 14 do 25, 20 II wynosił 11, 25 II -- 7"/o i 27 II - 40/o. W tym samym czasie opadanie krwinek

zwolniło się do 7/15 mm, liczba erytrocytów wzrosła do 3 460 OOO w mm". Leczenie

„Hetrazanem" stosowano w ciągu miesiąca. W dniu wypisania do domu (1 marca 1958 r.) chora nie miała dolegliwości. Od trzech prawie lat obserwujemy ją w przy- chodni klinicznej. W ciągu roku utrzymywał się nieznaczny obrzęk kończyny,

a obecnie -- tylko nieco ciemniejsze zabarwienie skóry. Nigdy nie stwierdza się więcej niż 5"/,1 krwinek kwasochłonnych. W 1959 r. leczenie „Hetrazanem" po- wtórzono.

Obrzęk przesuwający się wzdłuż kończyny

górnej przez

oko-

licę kąta żuchwy

w kierunku oka oraz eozynofilia u osoby, która prze-

bywała

w zachodnich okolicach Afryki Równikowej ,

na

ft"·- ., , ..

FILARIOSIS LOA

14-1

tyle charakterystyczny,

na jego podstawie

nicieniem Loa - Loa. Obok na,icze;stszych w tej chorobie

zapalno-alergicznych w przypadku tym

rów- mez

zapewne zapalnym

~wiatła naczyń chłonnych

i

Otrzymano 9 I 1961 Adres autorów:

Łódź, Ster!inoa 1/J

LITERATURA

i. Br u mp t E.: Precis de parasitologie. - Wyd. 3. Paris 1922.

2. Ca 11 ot J.: Les filarioses. ,.Traite de Medecine", Paris 1948, t. 2, s. 887.

3. Faust E. C.: Loajoza. ,,Choroby Wewnętl'Zne", red. R. L. Cecil i R F. Loeb, t. 1, s. 580.

i. Stefanopoulo G., Schneider J.: Essais de traitement de la filariose a F. loa par la l-diethyl-carbamyl-4-mcthyipiperazine. - C. R. Soc. Biol., 142 : f.130, l\J48.

5. W a n son M.: Essai de traitemcnt curatif de la filariose a Loa loa et de la filariose aperiodique par les derives de la piperazine. - Ann. Soc. Belqe de Med. Trop., 29: 73. 1949.

LOA-LOA INVASION. CASE REPORT

R. FENI:;SEN, K. OLSZEWSKA

Painfui migrating oedcma and high eosinophilia appeared in a 60 years old f-'olish woman within six wceks since her return from Western Africa. Treatment with diethylcarbamylmethylpipcrazine proved cffcctive.