43, s. 145-154, Gliwice 2012
MODELOWANIE SPRĘŻYSTYCH PROSTOKĄTNYCH PŁYT TRÓJWARSTWOWYCH Z RDZENIEM FALISTYM
ZGINANIE I WYBOCZENIE
K
RZYSZTOFM
AGNUCKI1,2), M
ARCINK
RUŚ2), P
AWEŁK
ULIGOWSKI2), L
ESZEKW
ITTENBECK2)1) Instytut Mechaniki Stosowanej, Politechnika Poznańska, 2) Instytut Pojazdów Szynowych TABOR, Poznań e-mail:1) krzysztof.magnucki@ put.poznan.pl, 2) obliczenia@tabor.com.pl
Streszczenie. Przedmiotem pracy jest prostokątna płyta trójwarstwowa z rdzeniem falistym poddana zginaniu i ściskaniu. Opisano właściwości geometryczne przekrojów płyty oraz jej sztywności. Wyznaczono analitycznie i numerycznie - MES ugięcia i obciążenia krytyczne. Wyniki obliczeń z dwóch metod porównano.
1. WPROWADZENIE
Konstrukcje trójwarstwowe charakteryzuje warstwa środkowa - rdzeń, którego masa jest znacznie mniejsza od masy okładzin. Model teoretyczny struktur trójwarstwowych został sformułowany w połowie XX wieku. Vinson [20] omówił elastyczne zachowanie struktur trójwarstwowych. Hohe i Becker [9] opisali rdzenie o budowie komórkowej, wyróżnili klasyczny model ulowy. Szczególną grupę stanowią rdzenie wykonane z blachy falistej.
Carlsson i in. [6] wyznaczyli sztywności na rozciąganie, ścinanie, zginanie oraz skręcanie konstrukcji trójwarstwowych z pofałdowanym rdzeniem oraz porównali je z wynikami badań eksperymentalnych. Aboura i in. [2] przedstawili ocenę elastycznych własności tektury falistej na podstawie porównania rezultatów obliczeń analitycznych, numerycznych MES oraz badań stanowiskowych. Briassoulis [3] wyprowadził zależności na sztywność blachy falistej.
Gilchrist i in. [8], wykorzystując metodę elementów skończonych MES, analizowali zginanie i skręcanie pofałdowanych płyt. Natomiast Cheng i in. [7], stosując MES, określili sztywności zastępcze płyt trójwarstwowych o różnej budowie rdzenia. Buannic i in. [5] omówili metodę homogenizacji płyt trójwarstwowych z rdzeniem falistym. Abbes i Guo [1] opisali analityczną homogenizację dla skręcania tektury falistej. Talbi i in. [18] przedstawili możliwość wykorzystania MES w homogenizacji na przykładzie tektury falistej. Rubino i in. [15]
omówili porównanie dynamicznego zachowania całkowicie utwierdzonej płyty jednorodnej oraz trójwarstwowej z rdzeniem falistym lub w kształcie „Y”. Seong i in. [16] zaprezentowali rezultaty zginania płyty trójwarstwowej z rdzeniem pofałdowanym w dwóch kierunkach.
Magnucki i Wittenbeck [13], [21] wyznaczyli sztywności cylindrycznego zbiornika o budowie dwuwarstwowej, w którym warstwa wewnętrzna jest pofałdowana. Przedstawili również rezultaty analiz stateczności takiej konstrukcji. Magnucki i in. [14] opisali zachowanie belek trójwarstwowych z pofałdowanym rdzeniem oraz porównali wyniki obliczeń analitycznych i numerycznych z rezultatami badań eksperymentalnych. Ji i in. [10]
omówili przykład zastosowania płyt trójwarstwowych z pofałdowanym rdzeniem wykonanych z włókna szklanego wzmocnionego polimerem do budowy mostu drogowego.
Przedmiotem pracy jest klejona płyta trójwarstwowa z rdzeniem wykonanym z cienkiej blachy falistej. Okładziny płaskie o grubościach tf połączone są za pomocą kleju z blachą falistą o grubości t , podziałce pofałdowania 0 a oraz wysokości 0 t (rys.1). Grubość c całkowita płyty h 2tf tc. Warstwy wykonane są ze stopów aluminium. Płyta podparta jest przegubowo na czterech brzegach. Rozpatrzono dwa przypadki obciążeń. Płytę poddano zginaniu ciśnieniem p równomiernie rozłożonym na powierzchni okładziny (rys.2) oraz 0 ściskaniu w płaszczyźnie środkowej obciążeniem równomiernie rozłożonym w obu kierunkach o stałych intensywnościach Nx
N mm
oraz Ny
N mm
(rys.3), aż do utraty stateczności.Rys.1. Przekrój płyty trójwarstwowej
Rys.2. Schemat płyty trójwarstwowej obciążonej ciśnieniem p 0
Rys.3. Schemat płyty trójwarstwowej obciążonej w płaszczyźnie środkowej
Szerokość i długość płyty są a i b . Pofałdowanie blachy rdzenia jest wzdłuż osi x . Brzegi płyty są zamknięte przegrodami płaskimi o grubościach okładzin.
2. SZTYWNOŚCI PŁYTY
Płyta, z uwagi na budowę rdzenia – pofałdowanie, jest ortotropowa. Modelowanie płyt lub powłok o ortotropii konstrukcyjnej opisali Brzoska [4], Kołakowski [11], Kotelko i in.[12], Singer [17] oraz Ventsel i Krauthammer [19]. Wyróżniono, zgodne z układem współrzędnych
y
x, , dwa kierunki główne. Odpowiednie sztywności płyty na jednostkę długości dla tych kierunków na podstawie rys. 1, 2 i 3 zapisano:
sztywność na rozciąganie-ściskanie w kierunku poprzecznym do pofałdowania rdzenia (kierunek osi x )
x
c
x Et x k
B
2
1 2 1 , (1)
gdzie
4
2 0 1
2 0 1
3 0
1 3
4x x S x S
kx x
,
tc
x0 t0 ,
c f
t x 1 t ,
tc
x2 a0 ,
4 1
0 2 2
0
1 1 cos 2
c
S d ,
c
d S sin 2 1 02cos2 21
0 2
2
, S 4 14S2,2 0 0
1 x
c x
,
a0
x
.
sztywność na rozciąganie-ściskanie w kierunku zgodnym z pofałdowaniem rdzenia (kierunek osi y)
0 0 1
2 2
1Et x S x
By c
, (2)
gdzie
1
0
2 2 0
0 1 c cos 2 d
S .
sztywność na zginanie w kierunku osi x
c
x
ix Et f x
D 2
3
1 12
, i0,1,2, (3)
gdzie
1
1
2 130 3
0 6x 1 x 2x
S x x
fx i .
sztywność na zginanie w kierunku osi y
c
y
iy Et f x
D 2
3
1 12
, i0,1,2, (4)
gdzie fy
xi 3x0
1x0
2S26x1
1x1
2 2x13. sztywność na skręcanie
Etc
fxy
xiH 2
3
1 12
, i0,1,2, (5)
gdzie fxy
xi
fx
xi fy
xi
fs xi 12 6 ,
1 2 1 2 0 2 0 1
2 1
3 1
1 x x x x
x x x x x
fs i
.
3. UGIĘCIE PŁYTY
3.1. Rozwiązanie analityczne
Równanie równowagi trójwarstwowej płyty prostokątnej z rdzeniem falistym, ortotropowym, obciążonej ciśnieniem p (rys.2) jest postaci [19] 0
x y y pD w y x H w x
Dx 4w4 2 24 2 x 44 0 ,
, (6)
gdzie: D , x H, Dy - sztywności płyty, p0(x,y)- obciążenie powierzchniowe-ciśnienie.
Ugięcie płaszczyzny środkowej płyty opisano
b y a
w x y x
w
sin sin
, 1 , (7)
gdzie w1
mm jest parametrem ugięcia.Funkcja (7) spełnia warunki podparcia przegubowego na czterech brzegach:
brzegi x0 i x ; ugięcie a w
0 aw 0 oraz moment zginający
0 M
a 0Mx x ,
brzegi y0 i y b; ugięcie w
0 aw 0 oraz moment zginający
0 M
b 0My y .
Podstawiając funkcję (7) do równania (6) i przenosząc p na lewą stronę równania, 0 otrzymano
, 1 4 2 2 2 4 sin sin p0b y a
D x H b
b D a
w a y
x x y
. (8)
Równanie (8) rozwiązano w przybliżony sposób stosując metodę Bubnowa-Galerkina.
Warunek ortogonalności przyjmuje postać
, sin sin 00 0
a b x y ax by dydx . (9)Po wykonaniu całkowania i uwzględnieniu (3), (4) i (5) uzyskano
y xy
x
c f
b f a a f
D b
p
w 2 ab 2
6
0 2 1
2 16
, (10)
gdzie
2
3
1 12
c
c
D Et .
Obliczenia wykonano dla płyty trójwarstwowej o następujących danych materiałowych i geometrycznych: E 69000 MPa, 0.33, ab504mm, a0 14mm, h11.5mm,
mm
tf 1.0 , t0 0.3mm, tc h2tf oraz ciśnienia p0 0.1MPa.
3.2. Rozwiązanie numeryczne MES
Ogólny widok modelu numerycznego w metodzie elementów skończonych MES płyty trójwarstwowej pokazano na rys.4. Ze względu na symetrię geometrii i obciążeń rozpatrzono ćwiartkę konstrukcji płyty. Niezbędne obliczenia przeprowadzono w systemie ABAQUS.
Okładziny płaskie i blachę falistą modelowano elementami powłokowymi („shell”). Warstwy klejowe pomiędzy okładzinami a rdzeniem zamodelowano za pomocą odpowiedniego, dostępnego w systemie obliczeniowym, elementu łączącego („tie constraint”).
Przykładowy kształt ugięcia płyty dla obciążenia ciśnieniem p0 0.1MPa równomiernie rozłożonym na powierzchni płyty przedstawiono na rys.5. Porównanie wartości ugięcia środka płyty w kierunku pionowym uzyskane analitycznie i numerycznie MES przedstawiono w tabeli 1.
Rys.4. Widok ogólny modelu numerycznego MES płyty trójwarstwowej
Rys.5. Rozkład przemieszczeń pionowych płyty trójwarstwowej pod działaniem ciśnienia równomiernie rozłożonego
Tabela 1. Porównanie wyników analitycznych i numerycznych MES Środek płyty
]
)[
(
1 mm
wAnal 7.890
]
)[
(
1 mm
wFEM 7.822
4. WYBOCZENIE PŁYTY 4.1. Rozwiązanie analityczne
Równanie równowagi trójwarstwowej płyty prostokątnej z rdzeniem falistym, ortotropowym, obciążonej w płaszczyźnie środkowej (rys.3) jest postaci [19]
2 2 2
2 4
4 2
2 4 4
4
2 y
N w x N w y
D w y x H w x
Dx w x x y , (11)
gdzie: D , x H, Dy - sztywności płyty, N i x Ny - intensywności obciążeń.
Ugięcie - wyboczenie płaszczyzny środkowej płyty w stanie krytycznym
b y n a
x w m
y x
w
sin sin
, 1 , (12)
gdzie w1
mm jest parametrem ugięcia, m,n - liczby naturalne.Funkcja (12) spełnia warunki podparcia przegubowego na czterech brzegach:
brzegi x0 i x ; ugięcie a w
0 aw 0 oraz moment zginający
0 M
a 0Mx x ,
brzegi y0 i y b; ugięcie w
0 aw 0 oraz moment zginający
0 M
b 0My y .
Podstawiając funkcję (12) do równania (11) otrzymano, po prostych przekształceniach, następujące obciążenia krytyczne dla następujących trzech przypadków obciążeń:
płyta ściskana wzdłuż osi x (Nx 0,Ny 0)
D D H
b X
H D D b X
N x y x y
CR X
x
2 2
2 2
, min 2 2
, (13)
gdzie parametr
a mb X .
Po uwzględnieniu (3), (4) i (5) zapisano
c CR CR
x f
b
N Et2 2
3 2
, 12(1 )
, (14)
gdzie
) (
2 x y xy
CR f f f
f .
płyta ściskana wzdłuż osi y (Nx 0,Ny 0)
D D H
D a Y Y H
D
N a x y x y
CR Y
y
2 2
2 2
, min 2 2
, (15) gdzie parametr
b na Y .
Po uwzględnieniu (3), (4) i (5) zapisano
c CR CR
y f
a
N Et2 2
3 2
, 12(1 )
. (16)
płyta ściskana jednocześnie w obu kierunkach (Nx 0,Ny 0)
2
2 2
2
, ,
1 2 min
na k mb
mb D H na na D
mb a
N m
N
y x
n CR m y
, gdzie
y x
N N
k N . (17)
Dane materiałowe i wymiary gabarytowe przyjęto identyczne jak punkcie 3.
Przeanalizowano szereg przypadków różniących się konfiguracją grubości okładzin mm
tf (0.8;1.0;1.2) oraz blachy falistej rdzenia t0 (0.2;0.3;0.4)mm. 4.2. Rozwiązanie numeryczne MES
Analizę utraty stateczności przeprowadzono również za pomocą metody elementów skończonych MES. Model obliczeniowy zbudowano w identyczny sposób jak dla analizy zginania opisany w punkcie 3.2.
Parametry geometryczne i materiałowe oraz obciążenia dla poszczególnych przypadków obliczeniowych przyjęto analogicznie jak dla rozwiązania analitycznego. Przykładową postać wyboczenia przedstawiono na rys.6.
Rys.6. Postać wyboczenia ściskanej płyty trójwarstwowej w kierunku osi y
Porównanie wyników rozwiązań analitycznych i numerycznych MES przedstawiono w postaci tabel 2 i 3 oraz wykresów na rys.7 i 8.
Tabela 2. Obciążenia krytyczne dla różnych grubości tf okładzin oraz mm
t0 0.3 ,a0 14mm
mmtf 0.8 1.0 1.2
N mm
Nx,AnalCR 450.8 528.8 599.9
N mm
Nx,MESCR 440.8 526.4 612.1
Rys.7. Porównanie wyników rozwiązań analitycznych i numerycznych MES w zależności od grubości okładzin płaskich tf
Tabela 3. Obciążenia krytyczne dla różnych wartości podziałki a0 pofałdowania blachy rdzenia oraz t0 0.3mm,tf 1.0mm
mma0 10 12 14 16
N mm
Nx,AnalCR 517.3 523.0 528.8 534.3
N mm
Nx,MESCR 515.0 521.7 525.8 529.5
Rys.8. Porównanie wyników rozwiązań analitycznych i numerycznych MES w zależności od podziałki pofałdowania blachy rdzenia a0
5. ZAKOŃCZENIE
Przedmiotem pracy jest płyta trójwarstwowa z rdzeniem wykonanym z blachy falistej.
Wyznaczono sztywności na rozciąganie-ściskanie, zginanie oraz skręcanie. Rozpatrzono dwa przypadki obciążenia. Pierwszym z nich jest zginanie płyty pod wpływem ciśnienia p 0 równomiernie rozłożonego na powierzchni okładziny płaskiej. Z porównania wyników
Zależność intensywności obciążenia krytycznego od grubości okładzin płaskich (grubość blachy falistej t0=0,3 mm)
360 410 460 510 560 610 660
0,8 1,0 1,2
Grubość okładziny płaskiej tf [mm]
Intensywność NX,CR [N/mm]
Numerycznie MES Analitycznie
Intensywność obciążenia krytycznego w zależności od podziałki pofałdowania
510,00 515,00 520,00 525,00 530,00 535,00
10 12 14 16
Podziałka pofałdow ania a0 [mm]
Intensywność NX,CR[N/mm]
Numerycznie MES Analitycznie
obliczeń analitycznych i numerycznych MES, zestawionych w tabeli 1. wynika, że różnica między nimi nie przekracza 1.0 %.
Dla drugiego przypadku obciążenia ściskania płyty w płaszczyźnie środkowej w dwóch prostopadłych kierunkach obciążeniami równomiernie rozłożonymi omówiono problem globalnej stateczności sprężystej. Z przeprowadzonych analiz wynika, że dla kwadratowych płyt ortotropowych (a=b) wartość obciążenia krytycznego nie jest zależna od kierunku ściskania, co wynika z wyrażeń (14) i (16). Właściwość tę potwierdzają badania numeryczne MES. Uzyskane wyniki dla różnych grubości okładzin płaskich (tabela 2) nie wykazują różnic większych niż 2.5 %, a dla różnych podziałek pofałdowania blachy rdzenia (tabela 3) nie przekraczają 1.0 %. Obciążenia krytyczne dla płyty prostokątnej (a≠b), ściskanej jednocześnie w dwóch kierunkach lub odrębnie w każdym z nich, będą różne.
Na podstawie przeprowadzonych analiz można stwierdzić, że zaproponowane modele, analityczny oraz numeryczny MES, płyty trójwarstwowej z rdzeniem falistym wykazują wystarczającą zgodność uzyskanych rezultatów.
LITERATURA
1. Abbes B., Guo Y.Q.: Analytic homogenization for torsion of orthotropic sandwich plates:
Application to corrugated cardboard. “Composite Structures” 2010, Vol.92, p. 699-706.
2. Aboura Z., Talbi N., Allaoui S., Benzeggagh M.L.: Elastic behaviour of corrugated cardboard: experiments and modelling. “Composite Structures” 2004, Vol.63, p.53-62.
3. Briassoulis D.: Equivalent orthotropic properties of corrugated sheets. “Computers and Structures” 1986, Vol.23(2), p.129-128.
4. Brzoska Z.: Statyka i stateczność konstrukcji prętowych i cienkościennych. Warszawa:
PWN, 1965.
5. Buannic N., Cartraud P., Quesnel T.: Homogenization of corrugated core sandwich panels. “Composite Structures” 2003, Vol.59, p. 299–312.
6. Carlsson L.A., Nordstrand T., Westerlind B.: On the elastic stiffnesses of corrugated core sandwich. “Journal of Sandwich Structures and Materials” 2001, Vol.3, p. 253-267.
7. Cheng Q.H., Lee H.P., Lu C.: A numerical analysis approach for evaluation elastic constants of sandwich structures with various cores. “Composite Structures” 2006, Vol.74, p. 226-236.
8. Gilchrist A.C., Suhling J.C., Urbanik T.J.: Nonlinear finite element modelling of corrugated board. “Mechanics of Cellulosic Materials” 1999, Vol. AMD 231/MD 85, p. 101-106.
9. Hohe J., Becker W.: Effective stress-strain relations for two-dimensional cellular sandwich core: Homogenization, materials models, and properties. “Applied Mechanics Reviews” 2002, Vol.55(1), p. 61-87.
10. Ji H.S., Song W., Ma Z.J.: Design, test and field application of a GFRP corrugated-core sandwich bridge. “Engineering Structures” 2010, Vol.32, p. 2814-2824.
11. Kołakowski Z: Podstawy wytrzymałości i stateczności płytowych konstrukcji kompozytowych. Łódź: Wyd. Politechniki Łódzkiej, 2008.
12. Kotelko M., Kowal-Michalska K., Kubiak T., Kołakowski Z., Gradzki R.: Estimation of load-carrying capacity of multi-layered plated structures. “Thin-Walled Structures” 2008, Vol.46, p. 1003-1010.
13. Magnucki K., Wittenbeck L.: Stability of elastic orthotropic circular cylindrical vessel. In:
Proceedings of the ASME 2010 Pressure Vessels and Piping Division Conference 2010, Bellevue, Washington, USA, (PVP2010-25221), p. 1-7.
14. Magnucki K., Krus M., Kuligowski P., Wittenbeck L.: Strength of sandwich beams with corrugated core under pure bending. In: The 2011 World Congress on Advances in Structural Engineering and Mechanics (ASEM’11+), Volume of Abstracts, Seoul, Korea, 2011, CD p. 321-330.
15. Rubino, V., Deshpande, V.S., Fleck N.A.: The dynamic response of clamped rectangular Y-frame and corrugated core sandwich plates. “European Journal of Mechanics A/Solids”
2009, Vol.28, p. 14-24.
16. Seong, D.Y., Jung, C.G., Yang, D.Y., Moon, K.J., Ahn, D.G.: Quasi-isotropic bending responses of metallic sandwich plates with bi-directionally corrugated cores. “Materials and Design” 2010, Vol.31, p. 2804-2812.
17. Singer J.: Stiffened cylindrical shells. In Buckling of thin metal shells. J.G. Teng, J.M.
Rotter (Eds.). London, New York: Spon Press, Tayolor & Francis Group, 2004, p.286-343.
18. Talbi N., Batti A., Ayad R., Guo Y.Q.: An analytical homogenization model for finite element modelling of corrugated cardboard. “Composite Structures” 2009, Vol.88, p. 280-289.
19. Ventsel E., Krauthammer T.: Thin plates and shells: theory, analysis, and applications.
New York, Basel: Marcel Dekker Inc., 2001.
20. Vinson, J.R.: Sandwich structures. “Applied Mechanics Reviews, ASME” 2001, Vol.54(3), p. 201-214.
21. Wittenbeck L., Magnucki K.: Elastic buckling of orthotropic cylindrical vessel. In: The 12th Intl Conference on Pressure Vessel Technology, ICPVT-12. Phoenix Island, Jeju, Korea, Abstract Book 2009, pp. 16, (CD p.98-100).
PROBLEMS OF BENDING AND BUCKLING MODELLING OF RECTANGULAR SANDWICH PLATES
WITH CORRUGATED CORE
Summary. The subject of the paper is a sandwich rectangular plate with corrugated core. Geometric properties and rigidities of the plate are described.
Analytical and numerical - FEM calculations are presented. Results of both methods for bending and global buckling compared.
Praca finansowana przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego Grant nr 10 0047 06.