• Nie Znaleziono Wyników

To jest teatr, nic więcej...

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "To jest teatr, nic więcej..."

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

DZIENNIK LUBELSKI

NR 180 / 4 1 z d n i a 17 - I X . 1991 r .

Nieczęsto się zdarza, aby wyrastający z nurtu kultury

studenckiej teatr zgromadził na premierze ponad dwustu- osobową widownię, wśród której dostrzec było można nawet władze miasta. W u- biegłym tygodniu do sali da- wnego LST przy ulicy Grodz- kiej nie zmieściło się ponad czterdzieści osób i pozostaje

Afabularne „Ziemskie po- karmy", brak żywej akcji wypełniają niekonwencjonal- nymi pomysłami plastyczny- mi i muzyką wykonywajią przez młodych ludzi ze szko- ły muzycznej, wyśpiewywaną przez czwórkę aktorów. Sły- chać w niej echa żydowskich kapel grających na wiejskich weselach.

To jest teatr, nic więcej

tylko mieć nadzieję, że „Zie- mskie pokarmy" Teatru N.N.

będą jeszcze wielokrotnie wystawiane, mimo braku w nich magnesu sztuki lekkiej, łatwej i przyjemnej.

Teatr N.N. daleki jest od twórczości popularnej, jego spektakle prowadzą widza w stronę sacrum, powtarzając od tysiącleci zadawane pyta nie: — czym jest człowiek?

Mimo inspiracji twórczością Grigorija Kanowicza, opisu- jącego małe, litewskie miaste- czka, w których żyli Żydzi, Tomasz Pietrasiewicz wraz z zespołem tworzy spektakl nio- sący wartości uniwersalne. — Nasze czasy są chore — mówi

mężczyzna w chałacie (ą mo- że tylko w czarnym płaszczu?)

— dusze trzeba- leczyć, dopo- wiada po chwili.

• • •

Spektakl ten jest ostatecz- nym odejściem od schematu powielanego w ostatnich la- tach przez teatry zwane stu- denckimi. Tutaj scena to scena, widownia — widownia.

Rekwizyty też inne, mają jednak istotną rolę w opowie-

ści o ludzkim życiu — poszu- kiwaniu swego przejścia w niebo: gadająca głowa, piórka skrzydeł (ptasich? aniel- skich?), zegary, zmierzające dokądś buty. Na koniec w świetlistym pejzażu znikają mężczyźni w czerni, kobieta w bieli. Po drugiej stronie, porażona światłem pozostaje publiczność, sam na sam z przekazanymi jej wizjami.

„To jest teatr, nic więcej — historia fikcyjna", ale jest to też lek na oczyszczającą mózg z myśli kulturę masową.

(alf)

Cytaty

Powiązane dokumenty

Dzieci przygotowuje maski (wycina otwory na oczy i usta) w kolorach do wyboru: białym, czerwonym, niebieskim, czarnym.. Do masek mocuje cienkie gumki

An exploration of possible business cases for the introduction of Cognitive Radio revealed that the type of CR technology to be used and the appropriate regulatory regime to support

Wystawienie nie oznacza jednak po prostu, że czyni się coś widocznym: może znaczyć również ukrywanie, tak jak Antygona stara się pokryć prochem ciało Polinika

Przed wydaniem opinii o stanie psychicznym nieletniego sprawcy sąd rodzinny, na wniosek biegłych psychiatrów sporządzających opinię, może za­ rządzić (w

Мушкетика, як i для Овцця, стала „естетика страждання” (термш запроваджений укршнським поетом В. Душевш муки антич­ ного поета, породжеш

Przyjmujemy więc, że teatr, wbrew temu, co twierdzą niektórzy jego teoretycy i praktycy (Dudzik 2007; Kosiński 2015; Suzuki 2012; Balme 2016), nie ma swojej istoty, a to,

runku tworzenia różnych form codziennego życia, z których część realizuje się już teraz (nie tylko w ramach eksperymentów wspólnotowych, także w szerszej skali zmienia

W książce tej pasje literackie autorki zbiegły się z jej zainteresowaniami historycznymi, a temat książki narodził się w czasie kilkumiesięcznego pobytu Marii