• Nie Znaleziono Wyników

Paternalizm w etyce zawodowej

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Paternalizm w etyce zawodowej"

Copied!
29
0
0

Pełen tekst

(1)

Paternalizm w etyce zawodowej

Etyka zawodów prawniczych

(2)

Kwestia definicji i oceny

paternalizmu podnoszona była w ramach europejskiej i

amerykańskiej filozofii społecznej od XIX wieku.

Nazwa „paternalizm” pochodzi od łacińskiego słowa pater – ojciec i oznacza kształtowanie relacji

międzyludzkich na wzór relacji między rodzicem – ojcem i dziećmi.

(3)

Odwołanie się do metafory

ojcostwa przy opisywaniu roli władzy państwowej było przez wieki rozpowszechnione,

zwłaszcza w czasach, gdy

władzę państwową uosabiał monarcha.

(4)

Wiele prób budowania definicji

paternalizmu ma charakter jawnie

wartościujący. Wspólnymi elementami definicji paternalizmu jest ograniczenie czyjejś autonomii (wolności) uzasadniane powodami należącymi do zamkniętej klasy.

„Paternalizm to ingerencja w działanie człowieka lub ludzką wolność

usprawiedliwiana przez racje odnoszące się wyłącznie do dobra, szczęścia,

interesów, potrzeb osoby, która jest poddawana przymusowi”.

(5)

Krytyka paternalizmu prowadzona była i nadal jest przede wszystkim z pozycji liberalnych. Paternalizm

zdaje się nie do pogodzenia z

autonomią człowieka. Zło tkwiące w paternalizmie polega na naruszeniu

wspólnego dobra – możliwości

decydowania o swoim postępowaniu, w tym również o swobodnym

decydowaniu ku jakim dobrom

postępowanie to będzie nakierowane.

(6)

Ludzie uważają, że życie w swych różnorodnych aspektach ( dla

przykładu zdrowie, edukacja,

finanse) jest tak skomplikowane, że aby dokonywać prawidłowych

wyborów trzeba dysponować bardzo specjalistyczną wiedzą. Taką wiedzą dysponują specjaliści. Zatem

najlepiej na nich scedować

konieczność podejmowania decyzji dotyczących naszego życia.

(7)

Specjaliści (profesjonaliści) uzyskują w ten sposób

władzę nad zwykłymi

obywatelami, posiadana przez nich specjalistyczna

wiedza staje się legitymacją do odgrywania w

społeczeństwie roli kapłanów państwowego kościoła.

(8)

J. S. Mill

– surowy krytyk paternalizmu, dopuszczał pewną jego postać. Mill uznawał potrzebę wprowadzenia obowiązku szkolnego

uzasadniając go tym, że człowiek niewykształcony nie potrafi docenić

wartości wiedzy, gdyż do tego potrzebne jest wykształcenie. Uważał również, że

państwo powinno chronić obywateli przed negatywnymi odległymi konsekwencjami ich decyzji.

(9)

J.S. Mill

Tutaj usprawiedliwieniem ingerencji w sferę autonomii człowieka jest fakt, że większość ludzi nie potrafi

przewidzieć takich odległych w czasie konsekwencji swoich czynów. Mill

aprobował postać paternalizmu

polegającą na decydowaniu za osoby małoletnie.

(10)

Paternalizm miękki

Pozwala ingerować w sferę wolności człowieka jeśli osoba, której wolność się ogranicza nie ma pełnego

rozeznania sytuacji (z powodu młodego wieku, braku życiowego

doświadczenia, psychicznej choroby lub umysłowego upośledzenia albo z powodu braku istotnych informacji o własnej sytuacji i skutkach działania).

(11)

Przykładem takiej postaci paternalizmu jest sytuacja, w której człowiek nieposługujący się znanym nam językiem zamierza wejść na

uszkodzony most. Skoro zatem nie możemy ustrzec go przed niebezpieczeństwem, mamy prawo powstrzymać go siłą. Inaczej sytuacja wygląda, gdybyśmy wiedzieli, że człowiek ten –będący przy zdrowych zmysłach – chce

popełnić samobójstwo. W takim przypadku należy uszanować jego wolę i nie

powstrzymywać go przed tym krokiem.

Przykład wymyślony przez J.S. Milla

(12)

Paternalizm twardy

• W takiej sytuacji usprawiedliwiałby

powstrzymanie samobójcy nawet w sytuacji, w której

mielibyśmy pewność, że jego

władze psychiczne (rozum i

wola) są w pełni sprawne.

(13)

Paternalizm w prawie

Gerald Dworkin podał listę regulacji prawnych demaskowanych jako

paternalistyczne, np.

1. nakaz noszenia kasków ochronnych

przez motocyklistów i pasażerów w czasie jazdy;

2. zakaz pływania na publicznym kąpielisku poza godzinami pracy ratowników;

3. zakaz wykonywania pewnych prac przez kobiety i dzieci;

(14)

4. zakaz hazardu;

5. zakaz pojedynkowania się.

• Paternalizm regulacji może

przejawiać się również w tym , że powodują one dla swych adresatów istotne

utrudnienia lub wręcz

uniemożliwiają realizację

planów.

(15)

Przykłady regulacji utrudniających realizację planów podawanych przez Geralda Dworkina

1. prawo nakazujące sądom, by uznawały za nieważne pewne typy umów nawet w tych przypadkach, gdy umowy zostały zawarte z zachowaniem pełnej swobody stron;

2. zakaz uwzględniania zgody ofiary jako okoliczności wyłączającej

odpowiedzialność karną zabójcy lub sprawcy napadu;

(16)

3.przymuszenie członków

pewnych sekt religijnych do

poddawania się transfuzji krwi, chociaż tego rodzaju zabieg

medyczny jest zabroniony przez zasady ich wiary;

4. dodawanie fluoru do wody w sieci komunalnej.

(17)

Paternalizm w etyce zawodowej

Paternalizm jest również poddawany

krytyce w oparciu o argumenty wysuwane na gruncie etyki zawodowej. Problem

paternalizmu jest przedmiotem debaty na gruncie etyki lekarskiej. Do lat 70 XX

wieku dominował pogląd, zgodnie z którym postawa paternalistyczna w

relacji lekarz – pacjent jest całkowicie usprawiedliwiona w świetle zasad etyki lekarskiej.

(18)

Etyka lekarska

Tylko lekarz wyposażony w wiedzę medyczną jest w stanie dostrzec, co jest dobre dla jego pacjenta. Pacjentowi przyświeca jeden cel:

mianowicie powrót do pełnego zdrowia.

Ten cel wydaje się oczywisty. Tylko lekarz zna sposób osiągnięcia tego celu, zatem nie jest konieczne informowanie pacjenta o

stosowanych środkach terapeutycznych, a nawet informowanie go o jego stanie i

rokowaniach, jeśli mogłoby to utrudnić proces leczenia.

(19)

W ostatnich dwóch dekadach XX wieku zaczął zwyciężać jednak pogląd, zgodnie z którym obok

zdrowia pacjenta równie ważnym dobrem w ramach relacji terapeutycznej jest autonomia pacjenta.

Dzięki poszanowaniu tego dobra pacjent staje się podmiotem w ramach relacji terapeutycznej i nie

jest uprzedmiotowiony. Podejmowanie przez lekarza decyzji dla dobra pacjenta, bez jego zgody jest

zasadniczo zabronione przez etykę lekarską, a także przez współczesne regulacje prawne. Taki sposób działania lekarza jest dopuszczalny jedynie w

szczególnych okolicznościach, które ograniczają lub wyłączają zdolność pacjenta do decydowania o sobie (cierpienie, stres, zaburzenia spowodowane lekami).

(20)

Warunki uzasadniające paternalizm

1. ryzyko spowodowane brakiem

interwencji lekarza lub niewypełniania jego zaleceń dla pacjenta jest znaczne;

2. ryzyko związane z interwencją jest względnie małe;

3. spowodowane tą interwencją

ograniczenie autonomii nie jest duże.

(21)

Etyka prawnicza

Dla etyki zawodów prawniczych argumenty wysuwane w sporach

dotyczących etyki lekarskiej są również – w pewnym stopniu – przydatne. W etyce lekarskiej kluczowe znaczenie ma

ustalenie właściwej relacji lekarza do pacjenta, podobnie dla etyki zawodów prawniczych podstawowe znaczenie ma ustalenie właściwej relacji między

adwokatem, radcą prawnym a klientem.

(22)

• Kwestia dopuszczalności przyjmowania

paternalistycznej postawy wobec klienta, czyli

poszanowania jego

autonomii, należy do

fundamentalnych problemów, do których musi się odnieść

etyka zawodów prawniczych.

(23)

Paternalizm prawniczy

Jest to postawa polegająca na podejmowaniu przez prawników działań w interesie klienta i dla jego dobra w sposób samodzielny, bez

uzgodnienia z samym klientem, często nawet wbrew jego woli. W normatywnie rozumianej etyce prawniczej tak rozumiany paternalizm jest obecny w sposobie ukształtowania relacji miedzy prawnikiem a klientem, mimo

istnienia różnorakiego rodzaju ograniczeń chroniących autonomię klienta.

(24)

Dyskurs egalitarystyczny w sferze politycznej

• Głównym zadaniem

prawników jest zapewnienie wszystkim obywatelom

równej pomocy prawnej,

która ma na celu ochronę

praw i wolności.

(25)

Dyskurs elitarystyczny w odniesieniu do pozycji społecznej zawodów prawniczych

Umożliwienie wszystkim obywatelom równej pomocy prawnej możliwe jest

jedynie dzięki szczególnym kompetencjom intelektualnym i etycznym prawników.

Powstaje więc napięcie między

powszechnym charakterem praw

podmiotowych a rozumieniem ich sensu jedynie przez profesjonalnych prawników i w konsekwencji możliwością ich

skutecznej ochrony jedynie przy ich pomocy.

(26)

eksperci

Ekspert to osoba mogąca z powodzeniem rościć sobie prawo do określonych

umiejętności lub znajomości pewnych

obszarów wiedzy niedostępnych dla laika.

Każdy ekspert jest specjalistą i poza

specjalnością staje się laikiem. Systemy eksperckie funkcjonują w sposób ciągły.

Zastępują one tradycję jako źródło wiedzy.

(27)

Systemy eksperckie

To systemy każdej wiedzy specjalistycznej.

Są przekazywane jednym jednostkom przez drugie. Oparte są również na

regułach proceduralnych. Funkcjonują w oparciu o ciągłe zaufanie laików. Jest ono rodzajem zawierzenia. Bardziej istotne jest tutaj ogólne zaufanie do

systemów eksperckich, niż do

zaufanie do konkretnej jednostki – eksperta.

(28)

Prawnicy jako profesjonaliści

Prawnicy to eksperci; prawo to system ekspercki.

Prawnicy dostarczają laikom prawnym wiedzy, która pozwala podejmować różnorakie decyzje.

Laicy zwierzają się prawnikom, czyli obdarzają ich ogólnym zaufaniem. Dzięki temu zyskują poczucie bezpieczeństwa swoich spraw. Zadanie prawników nie ogranicza się jedynie do aplikacji prawa do

konkretnych sytuacji. Wynika to ze związku

między działaniem a wiedzą. Zadaniem prawników jest refleksyjne rozwijanie wiedzy prawnej poprzez krytycyzm.

(29)

Dominacja ekspertów

Nie musi być ona z konieczności paternalistyczna. Specjalizacja i

profesjonalizacja są zjawiskami powszechnymi i każdy ekspert jest jednocześnie laikiem w

innych dziedzinach. Powoduje to, że

nieodzowność systemów eksperckich nie musi prowadzić do elitaryzmu. Eksperci zdają sobie bowiem sprawę, że ich przewaga występuje

tylko w kontekście zawodowym i nie jest żadnym wyjątkowym statusem społecznym.

Cytaty

Powiązane dokumenty

przykładem jest relacja koloru zdefiniowana na zbiorze wszystkich samochodów, gdzie dwa samochody są w tej relacji, jeśli są tego samego koloru.. Jeszcze inny przykład to

nierozsądnie jest ustawić się dziobem żaglówki w stronę wiatru – wtedy na pewno nie popłyniemy we właściwą stronę – ale jak pokazuje teoria (i praktyka), rozwiązaniem

W przestrzeni dyskretnej w szczególności każdy jednopunktowy podzbiór jest otwarty – dla każdego punktu możemy więc znaleźć taką kulę, że nie ma w niej punktów innych niż

Spoglądając z różnych stron na przykład na boisko piłkarskie, możemy stwierdzić, że raz wydaje nam się bliżej nieokreślonym czworokątem, raz trapezem, a z lotu ptaka

Następujące przestrzenie metryczne z metryką prostej euklidesowej są spójne dla dowolnych a, b ∈ R: odcinek otwarty (a, b), odcinek domknięty [a, b], domknięty jednostronnie [a,

nierozsądnie jest ustawić się dziobem żaglówki w stronę wiatru – wtedy na pewno nie popłyniemy we właściwą stronę – ale jak pokazuje teoria (i praktyka), rozwiązaniem

W przestrzeni dyskretnej w szczególności każdy jednopunktowy podzbiór jest otwarty – dla każdego punktu możemy więc znaleźć taką kulę, że nie ma w niej punktów innych niż

Zbiór liczb niewymiernych (ze zwykłą metryką %(x, y) = |x − y|) i zbiór wszystkich.. Formalnie: