Szanowni Państwo
Z uwagi na zaistniałą sytuację przesyłamy propozycje zadań do wykonania zgodny z naszym planem pracy.
Wybrałyśmy niektóre z pośród tych zaplanowanych.
Tematyka tego tygodnia dotyczy oznak wiosny. Poniżej zamieszczamy przykładowe ćwiczenia i zadania na nadchodzący tydzień:
1.„Marcowy kalendarz pogody” - założenie kalendarza do rejestrowania zjawisk
pogodowych. Utrwalenie nazw dni tygodnia. Na kartce tworzycie kalendarz z podziałem na poszczególne dni tygodnia. W wyznaczonym miejscu dziecko odnotowuje symbolem pogodę, którą zaobserwuje przez okno. Kalendarze możecie zatrzymać i po powrocie do przedszkola będziemy je oglądać.
2. „W marcu jak w garncu...” - zapoznanie z przysłowiem. Zapoznanie dzieci z różnymi zjawiskami atmosferycznymi – burza, deszcz, słońce, mgła, śnieżyca, wiatr, wichura,
mżawka. Wykonanie rysunku adekwatnego do przysłowia. Możecie porozmawiać również o innych przysłowiach i wyjaśnić ich znaczenie.
Dla efektywności Waszej pracy podajemy cele, które zakładałyśmy zrealizować w ćwiczeniach 1 i 2:
- dziecko uczestniczy w systematycznym rejestrowaniu zjawisk pogodowych posługując się zapisem symbolicznym
- dziecko utrwala pojęcia związane z czasem (wczoraj, dzisiaj, jutro)
- dziecko utrwala znajomość nazwy bieżącego miesiąca oraz dni tygodnia i pór roku - dziecko wyjaśnia znaczenie przysłowia
- wyodrębnia zjawiska atmosferyczne charakterystyczne dla zimy i wiosny
3. „Fasola” – założenie domowej hodowli. Potrzebne będą trzy nasiona fasoli, słoik, gaza i gumka recepturka.
Tak powinna wyglądać prawidłowo przygotowana hodowla
Jeżeli nie masz możliwości zapewnienia Twojej roślinie dalszego rozwoju w ziemi - Ty decydujesz o jej dalszych losach. Możesz postarać się hodować ją jak najdłużej, albo podjąć decyzję o zakończeniu hodowli - możesz wtedy na pamiątkę zasuszyć jej liście lub kwiaty (jeśli się ich doczekasz), albo zrobić fotografie czy rysunki (jeśli lubisz rysować).
4. „Ciekawostki o ptakach” - pogadanka, swobodne wypowiedzi dzieci na podstawie posiadanej wiedzy. Można również wykorzystać książki, albumy i zdjęcia. Niżej
zamieszczamy krótkie opisy niektórych ptaków. Poproś aby dziecko opowiedziało Ci historię o wróbelku Elemelku, pustym brzuszku i rondelku albo o kamizelce Elemelka – poznaliśmy je wcześniej.
5. „Nikt mnie więcej nie zobaczy” - słuchanie opowiadania i rozmowa na temat jego treści.
Poznanie etapów rozwoju motyla. Rysowanie połowy motyla wyznaczonej osią symetrii.
Rodzicu, narysuj na kartce lewą lub prawą stronę motyla, a Twoje dziecko dokończy rysunek.
Zalecamy aby rodzice dzieci leworęcznych narysowali prawą stronę. Motyla kolorujemy mieszcząc się w konturach.
NIKT MNIE WIĘCEJ NIE ZOBACZY – opowiadanie Walentyn Bieriestow
Gąsienica uważała się za bardzo piękną i nie ominęła ani jednej kropli rosy, żeby się w niej nie przejrzeć. – Ach, co to za uroda! – szeptała, oglądając ze wszystkich stron swój pospolity pyszczek i wyginając grzbiet, żeby popatrzeć na dwa złociste prążki. – Szkoda, że nikt, a nikt nie zwraca na mnie uwagi. Aż raz zdarzyło się, że po łące chodziła dziewczynka i zbierała kwiaty. Gąsienica czym prędzej wpełzła na najpiękniejszy kwiatek. Dziewczynka spostrzegła ją i zawołała: – Co za brzydactwo! – Ach, tak! – syknęła obrażona gąsienica. – Wobec tego nikt nigdy, nigdzie, za nic w świecie, w żadnym wypadku i w żadnych okolicznościach więcej mnie nie zobaczy! Daję na to słowo honoru uczciwej gąsienicy! Skoro się dało słowo honoru – należy go dotrzymać. Zwłaszcza kiedy się jest gąsienicą. 122Scenariusze zajęć Kwiecień I gąsienica wpełzła na drzewo. Z pnia na sęk, z sęka na gałąź, z gałęzi na gałązkę, z gałązki na sęczek. Wyciągnęła z pyszczka jedwabną niteczkę i zaczęła się nią owijać. Snuje się niteczka, owija gąsienicę raz, drugi, dziesiąty, setny… I wreszcie gąsienica zniknęła w miękkim
jedwabnym kokonie. – Och, jaka jestem zmęczona! – westchnęła. – Ale owinęłam się znakomicie. W kokonie było ciepło, ciemno i… nudno. Gąsienica ziewnęła raz, potem drugi i zasnęła. Mijał dzień za dniem. Letni wietrzyk kołysał gałązką, szeleściły cicho liście, a obrażona gąsienica spała i spała. Obudziła się wreszcie. Widocznie słońce musiało mocno dogrzewać, bo w kokonie upał był nieznośny. – Muszę przewietrzyć trochę mój domek – postanowiła i wyskubała małe okienko w kokonie. – Ach, jak pięknie pachną kwiaty! – Gąsienica wychyliła się nieco. „Nikt mnie tu wśród listków nie zauważy, co mam sobie żałować powietrza” – pomyślała. Wychyliła się jeszcze troszeczkę, znowu troszeczkę i…
wypadła ze swojej kryjówki! Ale zamiast spaść z drzewa na ziemię, uniosła się do góry!
I nagle na tejże samej łące zobaczyła tę samą dziewczynkę. „Co za wstyd! – pomyślała. Że jestem brzydka, to nie moja wina, gorzej, że teraz wszyscy będą mnie nazywać kłamczuchą.
Dałam słowo honoru, że nikt mnie nie zobaczy, i słowa nie dotrzymałam. Hańba!”.
Zrozpaczona upadła w trawę. A wtedy nadbiegła dziewczynka i zawołała: – Ach, jaki piękny!
– Czyżby to o mnie mowa? – szepnęła zdziwiona gąsienica. – Zdaje się, że o mnie. I wierz tu ludziom! Dziś mówią tak, a jutro zupełnie inaczej. Na wszelki wypadek przejrzała się jednak w kropelce rosy. – Cóż to takiego? W lustereczku ktoś nieznajomy z długimi, bardzo długimi wąsami! Wygięła grzbiet. Na grzbiecie są dwa piękne kolorowe skrzydła! – Patrzcie, patrzcie!
Stał się cud! Najprawdziwszy cud! Jestem motylem! I kolorowy motylek poszybował wesoło nad łąką, bo przecież on nie dawał motylowego słowa honoru, że nikt go nie ujrzy.
CIEKAWOSTKI O PTAKACH
Łabędzie żywią się trawą i roślinami, a także wodnymi ślimakami i małżami. Pływają bardzo szybko, ustawiając pióra skrzydeł pod wiatr. Łączą się trwale w pary. Gniazda budują na ziemi.
Dzikie gęsi budują gniazda na ziemi z traw, mchu, puchu. Jaja wysiadywane są przez samicę, ale gąsior strzeże jej i gniazda.
Kukułki nie tworzą par, tym bardziej że samców jest więcej niż samic. Nigdy nie zakładają gniazd ani nie wychowują piskląt – swoje jaja podrzucają do gniazd innych ptaków. Zjadają owady, szczególnie owłosione gąsienice motyli, których często unikają inne ptaki.
Sikorki gnieżdżą się w dziuplach, budkach lęgowych, opuszczonych gniazdach. Mogą założyć gniazdo nawet w starym czajniku lub skrzynce na listy. Jesienią zjadają jajeczka i larwy owadów ukryte w szczelinach gałęzi. Potrafią zjeść 24 owady w ciągu minuty i odwiedzić w ciągu doby około tysiąca drzew.
Bociany – opieką nad potomstwem zajmują się oboje rodzice, nie tylko karmią, ale i w upalne dni opryskują maluchy wodą. Żywią się owadami: pasikonikami i chrząszczami, również jaszczurkami, wężami, pisklętami i małymi zającami. W latach obfitujących w myszy i norniki zjadają prawie wyłącznie gryzonie, pomagając w ten sposób rolnikom chronić uprawy.
Jaskółki (dymówki) budują swoje gniazda z gliny i grudek błota, które sklejają śliną i usztywniają trawami i słomą. Kształt tych gniazd przypomina otwartą od góry kulę wyściełaną piórami i roślinami.
Jaskółki najczęściej gnieżdżą się wewnątrz stajni, stodół, korytarzy, pod mostami i przy rurach. W miastach budują swoje lepianki wewnątrz bram kamienic.
Skowronki budują gniazda na ziemi, pośród niskiej i zielonej roślinności, najczęściej z końskiego włosia i traw. Zwykle przylatują w pobliże gniazda, ale dochodzą do niego pieszo, by nie doprowadzić drapieżników.
Dla efektywności Waszej pracy podajemy niektóre cele, które zakładałyśmy zrealizować w ćwiczeniach 3,4, 5:
- dziecko uczestniczy w zakładaniu hodowli fasoli, obserwuje jej wzrost - dziecko dostrzega znaczenie wody dla życia roślin
- dziecko wypowiada się pełnymi zdaniami na określony temat
- dziecko wykazuje zainteresowanie pogłębianiem wiedzy przyrodniczej o ptakach - dziecko nazywa niektóre ptaki, wie, które odlatują na zimę do ciepłych krajów - dziecko uważnie słucha opowiadania
- dziecko zna etapy rozwoju motyla, potrafi dorysować motyla, koloruje rysunek – zwróć uwagę na prawidłową postawę dziecka przy pracy
6. „Mniej czy więcej?” - matematyczna zabawa dydaktyczna. Na osobnych karteczkach zapisujecie poznane cyfry od 0 do 9. Układacie przed dzieckiem różne przedmioty a ono dopasowuje właściwą cyfrę. Zadziałajcie też odwrotnie – pokażcie cyfrę, a dziecko ułoży przedmioty. Można też wykonywać proste obliczenia matematyczne: ile będzie 2+3, 5-1 itp.
Przygotujcie na kartce zapisy dwóch cyfr, a zadaniem dziecka będzie wpisanie między nie właściwego znaku:>,<,=
7.„Literowe losy” - zabawa ćwicząca analizę i syntezę słuchową wyrazów. Wrzućcie do woreczka kartoniki z literami. Dzieci losują po jednym kartoniku, samodzielnie lub
z pomocą odczytują literę i podają słowo rozpoczynające się odpowiednią głoską. Po podaniu właściwego wyrazu kartonik z literą wraca do woreczka. Spróbujcie wspólnie odnaleźć wyrazy kończące się na wylosowaną głoskę. Możecie przegłoskować konkretny wyraz, a zadanie dziecka będzie polegało na jego wysłyszeniu. Uwaga – zacznij od wyrazów 3- literowych.
8.”Czytamy” - odczytywanie sylab, wyrazów i zdań, utrwalenie poznanych liter.
Proponujemy wyciąć z gazety wyrazy, pociąć na sylaby i zachęcić do ich odczytywania. Nie poznaliśmy jeszcze ł, j, h, f oraz nie czytaliśmy dwuznaków(cz, sz, rz…)
Dla efektywności Waszej pracy podajemy niektóre cele, które zakładałyśmy zrealizować w ćwiczeniach 6, 7, 8:
- dziecko potrafi dopasować cyfrę do właściwej ilości elementów
- dziecko wykonuje proste operacje matematyczne – dodaje i odejmuje w zakresie do 9 - dziecko doskonali umiejętność porównywania liczebności zbiorów prze przeliczanie i za pomocą znaków matematycznych „<”, „>”
- dziecko nazywa prezentowane litery, wyodrębnia głoski słyszane na początku i na końcu wyrazów
- dziecko znajduje wyrazy, których nazwy zaczynają się na podana głoskę, dokonuje syntezy wyrazów
- dziecko czyta wyrazy, a także proste zdania ze zrozumieniem
9. „Obłoczek” - słuchanie opowiadania, rozmowa na temat jego treści. Po zaprezentowaniu utworu dzieci odpowiadają na pytania, np. Kto poprosił obłoczka o wodę? Do czego była im potrzebna woda? Czy obłoczek podjął słuszną decyzję? Dlaczego? Następnie objaśniają znaczenie wody dla roślin i zwierząt. Próbują również narysować przy pomocy osoby
dorosłej schemat krążenia wody w przyrodzie: woda ze zbiorników wodnych jest ogrzewana przez słońce i paruje podobnie jak woda znajdująca się w liściach roślin; pod wpływem niskiej temperatury para zmienia się w chmury; drobne kropelki wody w chmurach zderzają się ze sobą, powiększają się i w końcu spadają w postaci deszczu, śniegu.
10. Proponujemy utrwalić poznaną piosenkę o wiośnie. Dla ułatwienia podajemy link, który może okazać się pomocny https://www.youtube.com/watch?v=733cfng95PE
11. Wiosenne kwiaty – zachęcamy do wykonanie pracy plastycznej. Do jej przygotowania będą potrzebne kolorowe kartki i klej. Możecie przygotować różnego koloru koła, albo zachęcić dziecko by samodzielnie je odrysowało i wycięło. Następnie zademonstrujcie składanie tych kół i właściwe ułożenie. Potem trzeba już tylko nakleić i gotowe.
Obłoczek opowiadanie Czesława Janczarskiego
Pewnego roku taka była susza, że ludzie powoli zapomnieli, co to jest deszcz i jak wygląda kałuża.
Wyschły nawet głębokie studnie. Niebo było jasne, słońce prażyło niemiłosiernie. Aż tu nagle pojawił
się na niebie siwy obłoczek. – Daj mi wody – prosi człowiek. – Daj mi wody – prosi krowa. – Daj mi wody – prosi trawa. – Daj mi wody – prosi ziemia. Zatrzymał się obłoczek na chwilę i myśli: „Komu dać wody?” Chciałby dać wszystkim, ale nie może jej przecież rozdzielić na cztery części. – Po co wam jest potrzebna woda? – zapytał. – Do picia – mówi człowiek. – Studzienka wyschła. Krowa mleka nie daje. – Nie mogę dawać człowiekowi mleka – ryczy krowa – bo trawa jest sucha jak siano.
– Nie mogę być soczysta – mówi trawa – bo ziemia mi nie daje wilgoci. – Daj mi wody – prosi ziemia – oddam wilgoć trawie, a kiedy krowa zje soczystą trawę, da człowiekowi mleko. Obłoczek skropił ziemię rzęsistym deszczem. Ziemia oddała wilgoć trawie. Krowa naskubała się do syta soczystej trawy i dała człowiekowi mleko. Człowiek napił się mleka. Wszyscy byli zaspokojeni.
Dla efektywności Waszej pracy podajemy niektóre cele, które zakładałyśmy zrealizować w ćwiczeniach 9, 10, 11:
- dziecko potrafi składać koło na pół, sprawnie posługuje się nożyczkami
- dziecko estetycznie wykonuje swoja pracę doprowadzając ją do końca, porządkuje swoje miejsce pracy
- dziecko śpiewa piosenkę o wiośnie
- dziecko odpowiada na pytania dotyczące opowiadania, wypowiada si pełnymi zdaniami - dziecko zna obieg wody w przyrodzie, umie wyrazić to w formie rysunku
Przypominamy, że rozwój poznawczy to jedna cząstka z całokształtu rozwoju dziecka.
Nie zapominajmy o potrzebach emocjonalnych- pochwały, motywacja do działania, okazywaniu zainteresowania wykonywaną pracą oraz o właściwym rozwoju ruchowym.
Poniżej zamieszczamy propozycję ćwiczeń gimnastycznych z naszych zajęć ruchowych.
• „Ślimak chowa się pod liściem” – ćwiczenie dużych grup mięśniowych. Dzieci czołgają się między rozstawionymi krzesełkami. Na hasło: Ślimak chowa się pod liściem – wpełzają pod krzesełko i kładą się na brzuchu z rękoma ułożonymi pod brodą.
• „Powódź” – ćwiczenie dużych grup mięśniowych. Dzieci we wspięciu na palcach maszerują między krzesełkami. Na hasło: Powódź – stają obunóż na najbliższym krzesełku. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy.
• „Dmuchnij piłeczkę” – ćwiczenie oddechowe. Dzieci leżą przodem do krzesełka
naprzeciwko osoby ze swojej pary. Dmuchają na piłeczkę pingpongową, tak aby przeleciała pod krzesełkiem i doturlała się do osoby współćwiczącej. Piłeczkę możecie zastąpić
papierową kulką.
• „Przejdź przez most” – ćwiczenie równowagi. Rozwińcie na podłodze nitkę czy sznurek na długości ok.1,5-2 metry. Zademonstrujcie jak przejść tą trasą tiptopami. Trasę pokonajcie też idąc trzymając kubek napełniony wodą.
• „Slalom” – ćwiczenie dużych grup mięśniowych. Dzieci maszerują we wspięciu na palcach między krzesełkami z rękoma ułożonymi w „skrzydełka”.
• „Slalom na czworakach” – ćwiczenie dużych grup mięśniowych. Dzieci przechodzą na czworakach między krzesełkami.
• „Uczymy się pływać strzałką” – ćwiczenie dużych grup mięśniowych. Dzieci kładą się na siedzeniu krzesełka, tak aby wyprostowane ręce i nogi wystawały poza nie. Dzieci trzymają wyprostowane przed sobą ręce, a nogami wykonują nożyce pionowe, jak przy pływaniu strzałką.
Życzymy miłej zabawy, a przede wszystkim dużo zdrowia, spokoju i wytrwałości. Tęsknimy za wspólnymi zabawami i spotkaniami z Nutkami. Wszystkich serdecznie pozdrawiamy.
Rozważamy pracę w domu z książkami, ale w tej kwestii będziemy z Wami w kontakcie.
Pani Magda i pani Agata
PROPOZYCJE ĆWICZEŃ DO PRACY INDYWIDUALNEJ 23-27.03.2020 tematyka: Oznaki wiosny
- kształtowanie umiejętności klasyfikowania w życiu codziennym
Do tego, aby rozwijać umiejętność klasyfikowania wiele nie potrzeba. Można zacząć od szukania okazji w czasie wykonywania codziennych czynności:
- rozpakowywanie zmywarki wymaga podziału na talerze i sztućce różnego rodzaju, oraz układanie ich w i w szafce w osobne stosy lub wkładanie do stosownych przegródek;
- robienie porządku w szafkach z produktami i dzielenie ich na kasze, mąki, przyprawy;
- sortowanie rzeczy do prania: białe i kolorowe, ręczniki, bielizna itp.
