1
S P IS Z A W A R T O Ś C I T E C Z K I — .tA.Q.Cl.L\.U.$.KĄ.
...
I. M ateriały dokum entacyjne 1/1 - relacja właściwa
I/2 - dokumenty (sensu stricto) dot. osoby relatora I/3 - inne materiały dokumentacyjne dot. osoby relatora
II. M ateriały uzupełnieniające relację ] /
III. Inne m ateriały (zebrane przez „relatora”):
II1/1- dot. rodziny relatora
III/2 - dot. ogólnie okresu sprzed 1939 r.
III/3 - dot. ogólnie okresu okupacji (1939 -1945) III/4 - dot. ogólnie okresu po 1945 r.
III/5 - inne... —
IV. K orespondencja
V. W ypisy ze źró d eł [tzw.: „nazwiskowe karty informacyjne”]
VI. Fotografie
2
3
J
l/ /
ZOFIA MOCZULSKA
Zofia Moczulska - farmaceutka - urodzona 4 września 1892 r. w Michał
kach, po ukończeniu studiów rozpoczę
ła pracę w aptece w Zambrowie je sie
nią 1916 r. W małej, sennej mieścinie nie mogła być z dala od toczących się spraw wielkiej wagi dla Polaków. Była przepojona chęcią udziału w walce o niepodległość.
W 1919 r. wyjechała do Lwowa, gdzie wstąpiła do Ochotniczej Legii Kobiet, następnie zostaje przeniesiona do Wilna, gdzie w II OLK pełniła funkcję adiutantki komendantki OLK w stopniu podchorążego, do demobilizacji OLK w 1922 r.
Wówczas włączyła się z całym oddaniem do pracy społecznej tworzące
go się ruchu przysposobienia kobiet do obrony kraju. Została człon
kinią "Klubu Starszych Instruktorek PWK" w Społecznym Komitecie PK do OK, zdobywa specjalne przeszkolenie instruktorskie p.w.k. i w
1926 r. pełniła funkcję komendantki Koła Lokalnego PWK w Warszawie, następnie adiutantki w Komendzie Naczelnej Organizacji PWK do 1939 roku. Subtelna i życzliwa stała się powierniczką młodych pewiaczek w ich rozmaitych problemach życiowych.
We wrześniu 1939 r. zostaje zmobilizowana z przydziałem do Zambrowa. W okresie okupacji zaprzysiężona w ZWZ AK prowadziła punkt kontaktowo-przerzutowy pod Wysokim Mazowieckim w dyspozycji WSK KG, przybrała pseudonim "Marta**.
Po ustaniu działali wojennych pracowała w Zambrowie jako kierownicz
ka apteki, aż do przejścia na emeryturę w 1957 r. Wówczas przenios
ła się do Warszawy, prowadzi pracę społeczną pomocy ofiarom wojny.
4
5
Charakteryzowała Ją bezinteresowność. Dominowała chęć dawania przy braku żądania wdzięczności. Cicho, dyskretnie, sumiennie pracowała wzbudzając szacunek i zaufanie*
I cicho zmarła 29 lipca 1969 r* Została pochowana we wspólnym gro
bowcu instruktorek pwk na Powązkach.
6
Zofia Moczulska
Zofi8 Moczulska - farmaceutka - urodziła się w 189? r....
W 1919 r. wyje— chata z Zambrowa dp ^wowa 1 y/stąpić do Oc bitni czej Legii Kobiet.Przeniesione ćp Wilna pełnij w stopniu, podchorążego^
funkcję adiutantki komen^dantki OLK.Po demobilizacji w 1922 r.
jfes»s*; działała^ w Społecznym Komitecie FK do OK, była członkinią Klubu Starszych Instruktorek, zdobyła wyszkolenie instruktorskie pwk. W 1936 pełniła funkcję Komendantki Koła Lokalnego PWK
w ludatiKi* Warszawie, a następnie została adiutantką... ? w Komendzie Naczelnej OPWK. __
JbyJUt'
We wrześniu 1939 r. aostn ls r zmobilizowana i dostała przydział do Zambrowa. W okresie okupacji została zaprzysiężona w ZWZ-/K,
przybrała pseudonim Marte^ i prowadziła punkTkontaktowo-przerzu- towy p»x*yxHkiKB WSK KG pod Wysokiem Mazow.ieck^.
Po wojnie pracowała w Zambrowie jako kierowniczka apteki, a po pr^jściu na emeryturę Ą ' prowadziła społeczną pracę pomocy ofia?
rom wojny.
Zmarła 29 li]3ca I969r i została pochowana w grobowcu uczest-
O ty?
niczek walkyna Cmentarzu powązkowskim.
7
8
n r'
T. ĄM/ t f SKi
U5k KG, AK
oc KOwhO-
?s "
Zo f ia Mo c z u l s k a, ur. 1892. B y ła ż o łn ie r ze m OLK w e L w o w ie i W iln ie w sto p n iu p o d ch o rą ż e go. Od 1922 d zia ła czk a P K d O K . O d 1926 k o m e n dantka K o ła L o k a ln e g o w W a rsza w ie, p o te m adiu- tantka K om en d an tk i N a c ze ln ej PW K . W kam p anii wrześniowej 1939 czyn na dla w o jsk a ja k o farm a- ceutka w Z a m b ro w ie. Z a p rzy siężo n a w Z W Z -A K -ps. „M arta” - była k iero w n iczk ą p u nk tu przerzu
towego W SK K G A K w k ieru n k u w sch od n im . Awansowana d o sto p n ia kap itan a. Z m . w 1969 w Warszawie. P o ch o w a n a w e w sp ó ln y m g ro b ie PW K
na Powązkach^____ _____ ______
2 ,C-ZC-k no i 5
9
10
11
Podinspektorka Zofia Moczulska, ur, w 1892 r.
Adiutantka Komendantki Naczelnej Org. PWK 1929 - 19'34.
Kpt.yKierowniczka punktu przerzutowego WSK KG AK w kierunku wschodnim, ps."Marta". Zmarła w 1969 r. w Warszawie, pochowana na Powązkach we wspólnym grobie
*PWK*- ■ . . . .
12
P°dinspektorka Zofię Moczulska ur. 1892 r.Była śełnierzxen OLK we IwswŁOe Lwowie i Wilnie
v stopniu pedekorątege.Od 1922 r działaczka PX.dC :
•4 1926 r. Kenendantka Koła Lokalnego w tfarszawi >
poto b adiutantka Komendantki Naezslnej PWK.# kas - panii wzreśniowej ozjmna jako farnaeeutka w Z a»l • krewie.Zaprzasl'żona w ZWZ-AKfp3?Marta" kyła
kiorowniozką punkto plrzorzut owogo WSK KG AK w ki< - runku wokodnin.Awansowana do stopnia, kapitana.2i i zizsi Zmarła * 1969 r w Warszawie, poetyewana we 3 s
wspólnym grobie PWK na P#wązkaok.
13
podinepektorka Zofia Moczulska ur. 1892 r.Była fcełnierzxe® OLK we Łw»ad*e Lwowie i Wilnie
w stopniu podchorążego.Od 1922 r działaczka PKdOI 6d 1926 r. Komendantka Koła Lokalnego w Warszawie potem adiutantka Kemen^antklj^Iaezelnej PWK*W kam
panii wzreśniowej ezyrina^J4.ko farmaeeutka w Zamfes browie.Zaprzasiężena w Z WZ-AK, ps ? Mart a " była
kierowniczką punkki plrz er autowego WSK KG AK w kie«
runku wohednim.Awansowana de stopnia kapltana.Zmi xzxmn Zmarła * 1969 r w Warssawie, pochowana we w.
wspólnym grobie PWK na P#wązkaeh*
14
* MOCZULSKA Zofia30 K W
^
i ^^
Urodzona 4.IX.1892. Z zawodu magister farmacji. Służyła w O.L.K. we Lwowie od czerwca do listopada 1919r., uczestni
czyła w obronie Lwowa. Następnie w 2 O.L.K. w Wilnie .jako adiutantka dowódczyni aż do likwidacji O.L.K. w marcu 1922 roku. Służbę zakończyła w stopniu podchorążego. Od 1926 roku była instruktorka Powszechnej Służby Kobiet w Warszawie jako komendant koła PWK, następnie w Komendzie Naczelnej. We wrze
śniu 1939r. zmobilizowana do Zambrowa. Przez okres okupacji prowadziła punky kontaktowo-przerzutowy pod Wysokiem Mazo
wieckim. Zmarła w 1969 roku w Warszawie.
15
Zofia MOCZULSKA, ur. 2 września 1894 r. w Michałkach, pow. Wysokie Mazowieckie. Ukończyła 7 klas gimnazjum. 13 maja 1919 r. wstąpiła do OLK we Lwowie i pełniła tam służbę wartowniczą. 15 stycznia 1920 r.
plutonowa, przydział do II OLK w Wilnie. Od 20 czerwca 1920 sierżant, adiutant Batalionu OLK Wilno. Uczestniczka walk O LK w obronie Wilna.
20 lutego 1922 r. została wyznaczona na dowódcę plutonu telefonistek przy Dowództwie Grupy Bieniakonie. 10 maja 1922 r. zwolniona na własne żądanie. Po wystąpieniu z wojska zajmowała się gospodarstwem rolnym w majątku rodziców i działała w ruchu przysposobienia kobiet do obrony kraju. Od 1926 r. komendantka Koła Lokalnego PKdOK w W arszawie, następnie adiutantka Komendantki Naczelnej PWK. W kampanii wrześnio
wej pracowała w wojskowym punkcie aptecznym w Zambrowie. W konspi
racji pod pseudonimem Marta kierowniczka punktu przerzutowego WSK KG AK na wschód. Została awansowana do stopnia kapitana.
Zmarła w 1969 r. w Warszawie.
Źródła: Akia personalne w CAW; Zawacka E., Czekając na rozkaz..., Lublin 1992.
16
Zofia MOCZULSKA, ur. 2 września 1894 r. w Michałkach, pow. Wysokie Mazowieckie. Ukończyła 7 klas gimnazjum. 13 m aja 1919 r. w stąpiła do OLK we Lwowie i pełniła tam służbę wartowniczą. 15 stycznia 1920 r.
plutonowa, przydział do 11 OLK w Wilnie. Od 20 czerwca 1920 sierżant, adiutant Batalionu OLK Wilno. Uczestniczka walk O LK w obronie Wilna.
20 lutego 1922 r. została wyznaczona na dowódcę plutonu telefonistek przy Dowództwie Grupy Bieniakonie. 10 maja 1922 r. zwolniona na własne żądanie. Po wystąpieniu z wojska zajmowała się gospodarstwem rolnym w majątku rodziców i działała w ruchu przysposobienia kobiet do obrony kraju. Od 1926 r. komendantka Koła Lokalnego PKdOK w W arszawie, następnie adiutantka Komendantki Naczelnej PWK. W kam panii wrześnio
wej pracowała w wojskowym punkcie aptecznym w Zambrowie. W konspi
racji pod pseudonimem Marta kierowniczka punktu przerzutowego WSK KG AK na wschód. Została awansowana do stopnia kapitana.
Zmarła w 1969 r. w Warszawie.
Źródła: Akta personalne w CAW; Zawacka E., Czekając na rozkaz..., Lublin 1992.
