4. ROZWIĄZANIA PROJEKTOWE W ZAKRESIE NASADZEŃ
4.8. REKULTYWACJA TRAWNIKÓW
Istniejące, zniszczone trawniki należy poddać rekultywacji. Przyjęto, że powierzchnia trawników do re-kultywacji to 25% tych istniejących.
• trawniki parkowe na terenach otwartych (roboty należy przeprowadzać na suchym, nie nawodnionym trawniku):
»skoszenie trawy na minimalną wysokość (najlepiej 1,5 – 2 cm);
»wygrabienie skoszonej trawy i usunięcie jej z trawnika;
»wertykulacja trawnika;
»wygrabienie i usunięcie wyrzuconych na powierzchnię obumarłych części darni;
»mulczowanie rozdrobnionym torfem w ilości 0,1 m3 /100 m2 trawnika z wyrównaniem powierzchni broną siatkową;
»nawadnianie;
»wałowanie wałem kołkowym.
• trawniki parkowe w obrębie terenów zadrzewionych (wszystkie roboty należy przeprowadzać po na-wadnianiu lub opadach deszczu):
»oczyszczenie terenu z kamieni, gałęzi, itp.;
»wyrównanie terenu wałem gładkim i pozostawienie na okres 2 dni;
»skoszenie istniejącej trawy na wysokość 4 – 5 cm;
»wygrabienie skoszonej trawy i usunięcie jej z terenu;
»ponowne wyrównanie terenu wałem gładkim;
»wykonanie płytkiej aeracji (głębokość 1,5 – 2 cm);
»wysianie regeneracyjnej mieszanki traw w ilości 2,5 kg / 100 m2 trawnika;
»wałowanie wałem kołkowym;
»utrzymywanie umiarkowanej wilgotności.
Trawniki należy oddzielić od rabat z inną roślinnością (krzewy, byliny, rośliny okrywowe) za pomocą obrzeży ze stali zabezpieczonej galwanicznie, powleczonej proszkowo farbami odpornymi na korozję w kolorze brązowym. Parametry obrzeża:
- wysokość liczona bez szpilki mocującej: 75mm - długość elementu: 1000mm
- grubość: 1,6mm
- wysokość szpilki mocującej: 94mm
- ilość szpilek mocujących w elemencie: 6 szt (stanowią integralną część obrzeża) Podczas pomiaru należy uwzględnić 6% zapasu na łączenia 1-metrowych elementów.
W trawniku parkowym, w miejscach przynajmniej częściowo nasłonecznionych zaprojektowano rośliny cebulowe.
W miejscach poza systemem korzeniowym drzew (w okolicach stawu parkowego) sadzenie można wy-konać mechanicznie po wcześniejszym uzgodnieniu tego z Inwestorem. Na terenie zadrzewionym sa-dzenie należy wykonywać ręcznie.
Drobne cebulki można sadzić w dołki o głębokości równej trzem wysokościom cebuli, o niewielkiej (nie-co większej niż cebulka czy bulwa) średnicy, zrobionej pikownikiem. Na dno dołka należy włożyć cebul-kę, przysypać ziemią kompostową i lekko ugnieść.
Rozstawa sadzenia roślin to 30 szt./m2. Każdy płat roślin wskazany na planie sytuacyjnym składa się z mniejszych płatów pojedynczych gatunków, po ok. 5-10 m2 każdy.
Terminy sadzenia bulw i cebul:
• zimowit jesienny - sierpień
• szafran wiosenny - wrzesień-październik
• krokus wąskolistny - wrzesień-październik
• szafran cesarski - wrzesień-październik
• śnieżyczka przebiśnieg - wrzesień-październik
• szafirek - wrzesień-październik
• cebulica syberyjska - wrzesień-październik 4.9. ZABIEGI PIELĘGNACYJNE
Roślinność po posadzeniu wymaga systematycznej pielęgnacji. Zakres prac pielęgnacyjnych jest różny w zależności od rodzaju roślinności.
4.9.1. Pielęgnacja drzew i krzewów Podlewanie
• Podstawowym sposobem uzupełniania okresowych niedoborów wody w glebie jest podlewanie.
• Rośliny należy podlewać rzadziej, natomiast stopniowo i przez dłuższy czas (unika się strat wody z powodu spływu powierzchniowego).
• Aby dostarczyć wodę do korzeni na głębokość 35 cm należy drzewo podlać 35 l/m² gruntu.
• Dostarczenie do gleby takiej ilości wody w sposób efektywny zajmuje ok. 2 godzin. Nawodnienie do wymaganych głębokości pozwala na powtórzenie kolejnego podlewania po upływie 7 do 14 dni.
• Podlewanie powinno być wykonywane w określonych porach doby (ważne w okresach upałów i inten-sywnego nasłonecznienia): nocą lub w ciągu dnia – najkorzystniejsze są godziny ranne do godz. 10-tej lub popołudniowe – po godz. 16–10-tej (→ ograniczenie straty wody wynikającej z parowania, uni-knięcie uszkodzenia delikatnych liści niektórych gatunków oraz szoku termicznego na skutek różnicy temperatur powietrza i wody pochodzącej z instalacji wodociągowej).
Odchwaszczanie
Usuwanie chwastów (spontanicznych roślin niepożądanych) wokół drzew i krzewów należy przeprowadzać w trzech przypadkach:
• w otoczeniu roślin nowo posadzonych – rośliny zielne stanowią wówczas istotną konkurencję w pozyskaniu składników pokarmowych i wody – ich korzenie i korzenie młodych drzew i krzewów penetrują głównie wierzchnią warstwę gleby;
• gdy pod okapem istniejących drzew lub dużych krzewów planuje się posadzić roślinność okrywową lub założyć kwietnik – odchwaszczanie jest wtedy rutynowym zabiegiem poprzedzającym
przygotowanie podłoża pod nowe rośliny kwietne lub okrywowe;
• gdy wokół drzew/krzewów planuje się stałe wyściółkowanie terenu – np. pokrycie podłoża kruszywem.
Rośliny okrywowe wymagają odchwaszczania do czasu całkowitego zwarcia masy nadziemnej ich pędów i liści.
Ściółkowanie
Ściółkowanie powinno być bezwzględnie wykonane w obrębie nowych nasadzeń drzew i krzewów, a także starszych po przesadzeniu. Ściółkuje się cały obszar, który zajmują grupy krzewów lub powie-rzchnię wokół poszczególnych, sadzonych pojedynczo drzew i krzewów. Ściółkę należy rozkładać zaraz po sadzeniu roślin, a następnie pozostawić na kilka kolejnych lat, aż do czasu, gdy rośliny ustabi-lizują się na nowym miejscu lub osiągną większe rozmiary. W obrębie grup krzewów korzystniej jest po-zostawić ściółkę na stałe (systematycznie uzupełniając ubytki), co zapewni lepszy efekt wizualny i uła-twi pielęgnację.
Ściółkując teren wokół roślin należy:
• zapewnić odpowiednią grubość warstwy – średnio ok. 5 cm (max. do 10 cm);
• pozostawić niewielki odstęp ok. 5-10 cm od podstawy pnia drzewa lub miejsca wyrastania pędów krzewu, żeby nie dopuścić do ich ewentualnego gnicia wskutek kontaktu z mokrym materiałem ściół-kującym;
• rozłożyć ściółkę na powierzchni odpowiadającej wielkości systemu korzeniowego rośliny (dotyczy to głównie egzemplarzy młodych i nowo posadzonych); w przypadku roślin starszych – wystarczy pas uniemożliwiający uszkadzanie pni lub pędów podczas koszenia trawnika.
Nawożenie
Celem nawożenia jest uzupełnianie deficytu składników pokarmowych w glebie i stworzenie optymal-nych warunków do rozwoju roślin. Nawożenie nie jest konieczne:
• w warunkach naturalnych lub w zadrzewieniach krajobrazowych, gdzie przeważa roślinność dostoso-wana do lokalnych warunków siedliskowych;
• w odniesieniu do drzew starszych, gdy rosną na powierzchniach trawiastych regularnie nawożonych (składniki pokarmowe przeznaczone dla trawników są wykorzystywane również przez drzewa i krze-wy) lub rosną w skupinach, w których ogranicza się jesienne wygrabianie liści (liście ulegając rozkła-dowi stają się źródłem składników pokarmowych).
1 Standardy Kształtowania Zieleni dla Warszawy, Polskie Towarzystwo Dendrologiczne, Warszawa, kwiecień 2016
Rośliny, reagując na zakłócenia w gospodarce pokarmowej (niedobór lub nadmiar składników pokar-mowych) wykazują określone objawy. Są one różne w zależności od gatunku czyli określonej tolerancji na zmienność warunków środowiska.
Ogólne zakłócenia w gospodarce pokarmowej drzewa/krzewu stwierdza się już na podstawie obserwa-cji jego stanu. Niektóre objawy są charakterystyczne dla większości gatunków: zahamowanie wzrostu;
zasychanie wierzchołków pędów; zmiana zabarwienia liści; nekrozy; ograniczenie kwitnienia.
Objawy niedoboru składników pokarmowych mogą być mylone z objawami, które wywołują inne czynni-ki np. zanieczyszczenie gleby i powietrza, susza, pojaw patogenów. Zatem, przed przystąpieniem do nawożenia należy ustalić stopień zawartości składników mineralnych w roślinie oraz stan podłoża (za-wartość składników i ich wzajemne proporcje). W tym celu należy pobierać próbki do analiz szczegóło-wych – części roślin (liście, igły) oraz glebę z wybranych miejsc w obrębie systemu korzeniowego – z głębokości korzenienia się roślin - przeważnie do 30 cm (max. do 1,0 m).
Taki pomiar zawartości składników mineralnych zaleca się wykonać dopiero w drugim roku po wykona-niu nasadzeń i powtarzać co 2-3 lata.
Nawożenie można przeprowadzić dopiero po stwierdzeniu braku poszczególnych składników pokar-mowych.
Zasadniczo drzewa i krzewy wymagają zachowania określonych proporcji podstawowych makroele-mentów N:P:K – w przybliżeniu 1,0:0,8:0,6. Pożądana zawartość makroelemakroele-mentów kształtuje się w granicach:
• średnia zawartość azotu: 25-50 mg/100 g gleby;
• średnia zawartość fosforu (w mg/100 g gleby): dla młodych roślin – 7,0-10,0 dla warstwy głębokości 0-20 cm; 4,0-7,0 dla warstwy 20-40 cm; ogólnie – zawartość P2O5 15-20 mg/100 g gleby;
• średnia zawartość potasu (w mg/100 g gleby): dla młodych roślin – dla warstwy głębokości 0-20 cm:
od 8,3-13,0 na glebach lekkich, 12,5-20,8 na glebach średnich, 16,6-25,0 na glebach ciężkich; dla warstwy 20-40 cm: 4,0-7,0 na glebach lekkich, 6,6-10,0 na glebach średnich, 8,3-12,0 na glebach ciężkich; ogólnie – 20-35 mg/100 g gleby;
• średnia zawartość magnezu: 10-15 mg/100 g gleby.
Do nawożenia drzew i krzewów stosuje się różne rodzaje nawozów:
• dla wyrównania niedoboru poszczególnych składników zaleca się nawozy pojedyncze (np. saletra amonowa, saletrzak magnezowy, mocznik, superfosfat, siarczan amonowy, siarczan potasowy);
• w celu podniesienia ogólnej zasobności gleby stosuje się głównie nawozy wieloskładnikowe, granulo-wane, wolnodziałające.
Ustalenie szczegółowej wysokości dawki nawozów oraz ilości i wzajemnych proporcji poszczególnych składników zależy od: gatunku rośliny, jej wieku, stanu zdrowotnego a także od typu gleby, jej zasobno-ści i odczynu, stopnia zanieczyszczenia (np. zasolenia), rodzaju pokrycia terenu (nawierzchnia, roślin-ność zielna). Ogólnie można przyjąć:
• grupy drzew i krzewów – 4-8 dkg nawozu wieloskładnikowego na 1,0 m² powierzchni;
• drzewa pojedyncze – 40-60 dkg (w skrajnych przypadkach do 80 dkg) nawozu wieloskładnikowego na 1 cm średnicy pnia mierzonej na wysokości 1,3 m (dla roślin młodych stosuje się dawkę zmniej-szoną o połowę) lub 10-20 dkg na 1 m² powierzchni.1
Nawożenia nie należy wykonywać w otoczeniu stawu, by nie spowodować spływu nawozów.
Cięcie
Cięcie jest zabiegiem niezbędnym w uprawie wielu drzew i krzewów liściastych. Wyróżniamy następują-ce rodzaje cięcia:
• formujące – wykonywane zimą i wczesną wiosną, polega na nadaniu odpowiedniego kształtu koronie drzew.
• regulujące – przeprowadzane latem, polega na skorygowaniu cięcia wiosennego, i przystrzyżeniu no-wo wyrosłych pędów do wcześniej zaplanowanej formy. Formowane żyno-wopłoty należy skracać nawet kilkukrotnie w ciągu sezonu wegetacyjnego.
• sanitarne – wykonywane w miarę zaistnienia potrzeby, polega na usuwaniu chorych i martwych pę-dów, suchych i połamanych gałęzi, pępę-dów, dzikich pędów wyrastających z podkładki u form szcze-pionych,
• cięcie odmładzające – wykonywane wczesną wiosną polega na przycięciu krzewów nisko nad ziemią
lub usunięciu tylko pędów starych w celu odmłodzenia zbyt dużych egzemplarzy i przywróceniu im ła-dniejszej formy.
Cięcie krzewów jest niezbędne w celu utrzymania ładnego, zwartego pokroju. Pora cięcia zależy od ter-minu kwitnienia poszczególnych gatunków. Krzewy kwitnące wiosną, a więc zakładające pąki kwiatowe jeszcze przed zimą tniemy po kwitnieniu. Natomiast te, które kwitną latem i jesienią, a więc zakładające pąki kwiatowe na tegorocznych pędach tniemy wiosną.
Innym powodem cięcia są sytuacje, kiedy rośliny osiągają zbyt duże rozmiary. Tak jest często w przy-padku krzaczastych odmian jałowców. Jeżeli uznamy, że rośliny są zbyt szerokie to bez problemu mo-żemy skrócić im pędy.
L.p. Nazwa łacińska Rodzaj cięcia Termin cięcia Uwagi
Drzewa liściaste 1 Acer pseudoplatanus
sanitarne i odmładzające, Skracamy wszystkie nadmiernie wybujałe pędy oraz te wyrastające poza pożądany przez nas kontur
rośliny. Wszystkie pędy ścinamy tuż nad rozgałęzieniem albo tuż nad pąkiem
skierowanym na zewnątrz korony.
2 Acer platanoides zimą, nie później niż do II
lub VI-VIII
3 Aesculus carnea zimą, nie później niż do II
lub VI-VIII
4 Crataegus monogyna II-III
5 Fagus silvatica zimą, nie później niż do II
lub VI-VIII
6 Fraxinus excelsior II-III
7 Malus floribunda II-III
8 Tilia cordata II-III
Drzewa iglaste
9 Larix decidua sanitarne i odmładzające II-III
10 Picea pungens sanitarne i odmładzające II-III
Krzewy igalste
11 Microbiota decussata sanitarne i odmładzające II-III
12 Taxus baccata 'Repandens'' formujące, sanitarne i odmładzające II-III Krzewy liściaste
krzewy <1m wys.
13 Deutzia gracilis sanitarne i odmładzające VII, po kwitnieniu
Szkodniki:
mszyce.
Choroby:
mączniak prawdziwy 14 Forsythia xintermedia'Maluch' formujące (nieobowiązkowe), sanitarne
i odmładzające V, po kwitnieniu
15 Hydrangea arborescens 'Anabelle'
formujące, sanitarne i odmładzające.
Usuwamy słabe i martwe pędy, a pozostałe skracamy o 1/3, celem otrzymania zwartego
krzewu.
II-III
16 Hydrangea serrata 'Kurenai'
sanitarne i odmładzające , cięcie przekwitłych kwiatostanów poprzez lekkie skrócenie
gałązek od 5 do 10cm.
Gdy pędy na których pozostały kwiatostany się rozgałęziają, odcinamy je nad
rozgałęzieniem.
III-IV Choroby:
Antraknoza
17 Mahonia aquifolium sanitarne i odmładzające, formujące II-II; formujące VI, po kwitnieniu
18 Philadelphus 'Monteau d'Hermine'
sanitarne i odmładzające (co kilka lat cięcie radykalne). Po kwitnieniu skracamy przekwitłe
pędy o 1/3: tuż nad rozgałęzieniem lub tuż nad silnym pędem lub pąkiem bocznym
-skierowanym na zewnątrz krzewu.
L.p. Nazwa łacińska Rodzaj cięcia Termin cięcia Uwagi
19 Symphoricarpos ‚Pink Blizzard’
formujące (nieobowiązkowe), sanitarne i odmładzające. Skracamy wszystkie nadmiernie wybujałe pędy oraz te wyrastające
poza pożądany przez nas kontur rośliny.
Wszystkie pędy ścinamy tuż nad rozgałęzieniem albo tuż nad pąkiem
skierowanym na zewnątrz korony.
Usuwamy słabe i martwe pędy, a pozostałe skracamy o 1/3, celem otrzymania zwartego
krzewu.
Wszystkie pędy zeszłoroczne tniemy silnie na jednej wysokości: 1-2 pary dobrze wykształconych i zdrowych oczek.
II-III
23 Rosa 'Blanc de Vibert'
Przycinamy nisko (10-20 cm nad ziemi) tylko pierwszej wiosny po posadzeniu.
W następnych latach tniemy bardzo oszczędnie: cięcia sanitarne i odmładzające.
Należy wycinać przekwitłe kwiatostany. 24 Rosa 'Comte de Chambord'
25 Rosa 'Jacques Cartier' 26 Rosa gallica ' Charles de Mills' 27 Rosa gallica 'Camaïeux' 28 Rosa gallica 'Persian Yellow'
29 Salix purpurea 'Nana'
Cięcie formujące, sanitarne, odmładzające;
Wszystkie pędy tniemy nad 2-3 zdrowym i dobrze wykształconym pąkiem skierowanym
na zewnątrz krzewu. Usuwamy wszystkie martwe, uszkodzone, słabe i krzyżujące się
gałązki, które niepotrzebnie zagęszczają krzew. Całkowicie wyciąć możemy też bardzo
stare.
II-III
30 Weigela 'Red Prince' Cięcie regulujące: po kwitnieniu skracamy przekwitłe pędy o ok. 1/3 długości, do silnego
pędu bocznego - skierowanego na zewnątrz krzewu. Cięcie sanitarne i odmładzające.
VII-VII, po kwitnieniu
Po kwitnieniu skracamy przekwitłe pędy o ok.
1/3 długości, do silnego pędu bocznego -skierowanego na zewnątrz krzewu.
Pędy ścinamy tuż powyżej miejsca ich rozgałęzienia.
V-VI, po kwitnieniu
krzewy > 2m wys.
35 Hydrangea paniculata
'Floribunda' formujące, sanitarne i odmładzające. II-III Szkodniki:
mszyce.
Cięcie regulujące: po kwitnieniu skracamy przekwitłe pędy o ok. 1/3 długości, do silnego
pędu bocznego - skierowanego na zewnątrz krzewu. Cięcie sanitarne i odmładzające.
VII-VIII 37 Philadelphus coronarius
'Virginal'
38 Physocarpus opulifolius
Po kwitnieniu skracamy przekwitłe pędy o 1/3:
tuż nad rozgałęzieniem lub tuż nad silnym pędem lub pąkiem bocznym - skierowanym
na zewnątrz krzewu.
VII-VIII
39 Rhododendron 'Catawbiense Borsault'
formujące, sanitarne i odmładzające
usnięcie przekwitłych kwiatostanów VI-VII, po kwitnieniu 40 Syringa vulgaris 'Edith Cavell' Cięcia sanitarne martwych i chorych pędów
do najbliższego żywego pąka liściowego lub całkiem do pnia, jeśli pęd jest obumarły.
Nisko nad ziemią całkowicie wycinamy najstarsze, słabo kwitnące pędy.
42 Syringa vulgaris 'Jules Simon' 43 Viburnum opulus 'Roseum'
Ochrona przed szkodnikami i chorobami
Choroby i szkodniki pojawiają się dosyć często na drzewach i krzewach liściastych. Rozpoznanie i wczesne zwalczenie patogenów oraz szkodników pojawiających się masowo zapobiega utracie wa-lorów dekoracyjnych roślin.
Najczęściej pojawiające się choroby i szkodniki oraz sposób ich zwalczania:
Mszyce: Opryski najlepiej wykonywać po wieczornym oblocie pszczół. Preparaty: Teppeki 50 WG, Arox na mszyce, Mosplian 20 SP
Mączniak prawdziwy:
Wraz z pojawieniem się pierwszych objawów wykonujemy oprysk. Przed opryskiem usuwamy wszystkie porażone części i palimy.
Preparaty Signum 33 WG, Topsin M 500 SC, Amistar 250 EC, Discus 500 WG, Score 250 EC, Baymat Ultra
Antraknoza
Po zaobserwowaniu pierwszych objawów - plam - sięgamy po środki grzybobójcze
i stosujemy zgodnie z zaleceniami producenta. Najpierw wszystkie porażone części rośliny usuwamy i palimy. Opryski trzeba będzie powtarzać: 2 lub 3 razy co 7-10 dni, najlepiej stosując różne preparaty naprzemiennie.
Preparaty Bravo 500 SC, Rovral Aquaflo 500 SC, Topsin M 500 SC, Discus 500 WG, Score 250 EC, Baymat Ultra
Plamistość liści
Po zaobserwowaniu pierwszych objawów - plam - sięgamy po środki grzybobójcze
i stosujemy zgodnie z zaleceniami producenta. Najpierw wszystkie porażone części rośliny usuwamy i palimy.
Preparaty Bravo 500 SC, Signum 33 WG, Topsin M 500 SC, Discus 500 WG, Score 250 EC, Baymat Ultra
Opuchlak
Po zauważeniu pierwszych śladów pogryzień, sięgamy po jeden z poniższych preparatów i opryskujemy rośliny wieczorem.
Preparaty Karate Zeon 050 CS, Fastac 100 EC, Sumi - Alpha 050 EC, Provado Plus AE Zabezpieczenie roślin przed zimą
Zaprojektowane drzewa i krzewy są odporne na mrozy, dlatego nie wymagają zabezpieczenia.
4.9.2. Pielęgnacja roślin okrywowych, bylin i kwietników Pielęgnacja rabat i kwietników polega na:
• podlewaniu po posadzeniu – w okresie przyjmowania się roślin i w miarę potrzeb w czasie suszy w ilości 30 litrów wody/m2 powierzchni terenu, przy założeniu, że podłoże powinno zostać nawilżone na głębokość 20 cm; częstotliwość podlewania: co 10-20 dni, w okresie upałów – codzienne;
• ściółkowaniu terenu 5 cm warstwą przekompostowanej drobno mielonej kory (rośliny okrywowe i paprocie) lub torfu odkwaszonego (byliny, runo mieszane, kwietnik).
• ręcznym odchwaszczaniu terenu wokół roślin (minimum 2 razy w sezonie od V do X), spulchnianiu podłoża lub uzupełnianiu ściółki do grubości warstwy 5 cm;
• stałym monitorowaniu roślin, kontroli uszkodzeń, obecności szkodników i chorób; w miarę potrzeby -usuwanie roślin chorych, obumarłych czy uszkodzonych oraz ich wymiana;
• usunięciu przekwitłych kwiatostanów – według potrzeb, w zależności od odmiany/gatunku i pory przekwitania;
• przycinaniu pędów – w zależności od potrzeby i specyfiki/pory kwitnienia rośliny;
• nawożeniu roślin w uzasadnionych przypadkach w latach następnych po posadzeniu – 2 razy w sezonie;
• zabezpieczaniu roślin na zimę – w miarę potrzeby. Zaprojektowane byliny są odporne na mróz w naszej strefie klimatycznej.
4.9.3. Pielęgnacja trawników
Zabiegi, które należy wykonywać w czasie wegetacji to:
• koszenie - średnio co 5-10 dni w zależności od potrzeb,
• systematyczne nawożenie - częstość zależy od rodzaju nawozów – pojedyncze, mieszanki, nawozy o spowolnionym działaniu (nie należy przeprowadzać w otoczeniu stawu),
• podlewanie - w przypadku braku opadów w upalne lata,
• wałowanie - zawsze po zimie,
• grabienie i napowietrzanie darni - kilkakrotnie w sezonie wegetacji,
• wapnowanie trawnika co 2-3 lata.
5. RYSUNKI
Z-02. Projekt nasadzeń zieleni. Plan sytuacyjny (1:500)
6. ZAŁĄCZNIKI
1) Projektowany dobór gatunkowy i ilościowy drzew, krzewów i runa;
2) Projektowany dobór gatunkowy i ilościowy bylin;
3) Projektowany dobór gatunkowy i ilościowy roślin kwietnikowych.
PROJEKTOWANY DOBÓR GATUNKOWY I ILOŚCIOWY DRZEW, KRZEWÓW I RUNA Drzewa liściaste
L.p. Nazwa łacińska Nazwa polska Liczba szt.
Liczba
szkółkowań Obwód pnia Pojemnik
1 Acer pseudoplatanus klon jawor 8 3x Pa 180, 16-18 C69
2 Acer platanoides klon pospolity 6 3x Pa 180, 16-18 C69
3 Aesculus carnea kasztanowiec
czerwony 34 3x Pa 180, 20-25 C69
4 Crataegus monogyna głóg jednoszyjkowy 3 2x Pa 150, 14-16 C50
5 Fagus silvatica buk pospolity 1 3x N
16-18/250-300 C69
6 Fraxinus excelsior jesion wyniosły 1 3x N
16-18/250-300 C69
7 Malus floribunda jabłoń kwiecista 4 2x N 150-200 C50
8 Tilia cordata lipa drobnolistna 1 3x Pa 180 16-18 C69
Drzewa iglaste
9 Larix decidua modrzew europejski 2 3x 18-20/300-350 C69
10 Picea pungens świerk kłujący 2 3x 18-20/300-350 C69 Krzewy igalste
L.p. Nazwa łacińska Nazwa polska Liczba szt.
Wysokość
(cm) Pojemnik
11 Microbiota decussata mikrobiota syberyjska 1112 30-40 C3 12 Taxus baccata
'Repandens''
cis pospolity odm.
płożąca 1885 30-40 C3
Krzewy liściaste L.p. Nazwa łacińska Nazwa polska Liczba
sztuk
Wysokość
(cm) Pojemnik
krzewy <1m (doły 0,3 m)
13 Deutzia gracilis żylistek wysmukły 434 30-40 C3 14 Forsythia
'Anabelle' 159 60-80 C5
16 Hydrangea serrata 'Kurenai'
hortensja piłkowana
'Kurenai' 74 30-40 C2
17 Mahonia aquifolium mahonia pospolita 202 60-80 C5 18 Philadelphus 'Monteau
d'Hermine'
jaśminowiec
'Monteau d'Hermine' 302 30-40 C3
19 Symphoricarpos ‚Pink Blizzard’
śnieguliczka ‚Pink
Blizzard’ 600 30-40 C3
20 Symphoricarpos
×chenaultii 'Hancock'
śnieguliczka
Chenaulta 'Hancock' 480 30-40 C3
krzewy 1-2m (doły 0,5 m) 21 Hydrangea arborescens
'Grandiflora'
hortensja krzewiasta
'Grandiflora' 102 60-80 C5
22 Hydrangea paniculata 'Grandiflora'
hortensja bukietowa
'Grandiflora' 183 60-80 C5
23 Rosa 'Blanc de Vibert' róża 'Blanc de Vibert' 96 60-80 C5 Rosa 'Comte de róża 'Comte de
24 Chambord' Chambord' 80 60-80 C5 25 Rosa 'Jacques Cartier' róża 'Jacques Cartier' 249 60-80 C5 26 Rosa gallica ' Charles de
Mills'
róża francuska '
Charles de Mill' 76 60-80 C5
27 Rosa gallica 'Camaïeux' róża francuska
'Camaïeux 192 60-80 C5
28 Rosa gallica 'Persian Yellow'
róża francuska
'Persian Yellow' 18 60-80 C5
29 Salix purpurea 'Nana' wierzba purpurowa
'Nana' 57 60-80 C5
30 Weigela 'Red Prince' krzewuszka 'Red
Prince' 103 60-80 C5
31 Wejgela 'Eva Rathke' krzewuszka 'Eva
Rathke' 25 60-80 C5
32 Weigela 'Nana Variegata'
krzewuszka 'Nana
Variegata' 52 60-80 C5
33 Weigela 'Boskoop Glory' krzewuszka 'Boskoop
Glory' 34 60-80 C5
34 Spiraea ×cinerea 'Grefsheim'
tawuła szara
'Grefsheim' 124 60-80 C5
krzewy > 2m (doły 0,5) 35 Hydrangea paniculata L.p. Nazwa łacińska Nazwa polska Liczba
sztuk Szt./m2 Pojemnik 44 Asarum europaeum kopytnik pospolity 8210 10 P9
45 Hedera helix bluszcz pospolity 24368 4 C2
46 Vinca minor barwinek pospolity 6330 10 C2
Paprocie
47 Athyrium filix-femina wietlica samicza 621 3 C3 48 Dryopteris filix-mas narecznica samcza 309 3 C3 49 Pteridium aquilinum orlica pospolita 321 3 C3
50 Osmunda regalis długosz królewski 474 3 C3
51 Polypodium vulgare paprotka zwyczajna 490 4 C3 Runo parkowe
L.p. Nazwa łacińska Nazwa polska Liczba
sztuk Szt./m2 Pojemnik
52
Anemone nemorosa
(5%) zawilec gajowy 3694 6 C-1,5
Anemone ranunculoides
(5%) zawilec żółty 3694 6 C-1,5
Asarum europeanum
(10%) kopytnik pospolity 7389 6 C1,5
Convalaria majalis
(10%) konwalia majowa 7389 6 C-1,5
Epimedium sp. (3%) epimedium 2217 6 P9
Galeobdolon luteum
(10%) gajowiec zółty 7389 6 P-9
Hepatica nobilis (6%) przylaszczka
pospolita 4433 6 P-9
Lamium maculatum
(10%) jasnota plamista 7389 6 P-9
Oxalis acetosella (5%) szczawik zajęczy 3694 6 P9
Primula vulgaris (3%) pierwiosnek
bezłodygowy 2217 6 P9
Polypodium vulgare
(5%) paprotka zwyczajna 3694 6 C1,5
Pulmonaria angustifolia
Pulmonaria angustifolia