Aplikacja adwokacka. Stosunek pomiędzy patronem a aplikantem

Rozp. o umowie o p racę pracow ników um ysłow ych nie może być stosow ane przez analogię do stosunku pom iędzy aplikantem a patronem , stosunek ten bowiem m a ch a rak ter szczególny i unor­

m ow any jest w przepisach P. u. a.

S.D . O. 7 m arca 1936 r. n r 4136.

72. Aplikacja adwokacka.

Aplikant nie m oże pełnić naw et bezpłatnie obow iązków radcy praw nego K. K. O.

S. D. O. 7 m arca 1936 r. nr 4136.

73. Art. 103. Udział aplikanta w dochodach kancelarii patrona.

Nie odpow iada istocie i zadaniom aplikacji p raca u patrona, w y n ag rad zan a udziałem w dochodach kancelarii w stosunku pro­

centow ym . Z aw arcie przez aplikanta um ow y z patronem co do takiego udziału w dochodach stanow i w ykroczenie dyscyplinarne.

S .D . O. 7 m arca 1936 r. nr 4136.

74. Art. 16. P. u. a. Pom oc prawna adw okata obrońcy z urzędu.

Naczelna R ada Adwokacka w yjaśnia: 1. że w yznaczony przez w łaściw ą R adę Adwokacką adwokat, jako obrońca z urzędu, obo­

w iązany jest w zasadzie prow adzić spraw ę cywilną strony ubogiej we w szystkich instancjach sądow ych i egzekucyjnych, jeżeli siedzi­

by sądów orzekających znajdują się w siedzibie danego adw okata;

2. że w razie konieczności dokonania czynności procesow ej poza siedzibą w yznaczonego do obrony adw okata, w łaściw a R ada Adwo­

kacka, na w niosek w yznaczonego1 adw okata lub strony ubogiej, w yznaczy jej innego adw okata, zamieszkałego w odpowiedniej m iej­

scowości, o ile uzna to za potrzebne; 3. że R ada Adwokacka, na i prow adzenia egzekucji na zasadzie piśmiennej zgody strony ubo­

giej, a jeżeli strona uboga zgody swej odmawia i w b re w opinii sw ego obrońcy żąda wniesienia pozwu lub założenia środka p ra w ­ nego, w y znaczony adw okat może zw rócić się do w łaściw ego sądu orzekającego o zwolnienie go od obowiązku udzielania dalszej pm ocy praw nej stronie ubogiej i podać uzasadnione przyczyny tej czynności procesow e, dopóki nie zajdzie potrzeba prow adzenia sp raw y w innej miejscowości i że w tym przypadku powinien

aplikacji adw okackiej. Art. 104. P. u. a. w ylicza w yczerpująco rodzaje zatrudnień, ulegających zaliczeniu; przepis ten m a ch a rak ­ ter w y jątk o w y i nie ulega .w ykładni rozszerzającej.

W ydz. W yk. 13 czerw ca 1936 r. p. 6.

76. Art. 29. P. u. a. Zakaz pracy w przemyśle lub handlu.

Piastowanie przez adwokata mandatu członka władz organizacji o charakterze społeczno-ekonomicznym.

Jeśli stow arzyszenie ma na celu obronę handlu w całości jako jednej z dziedzin gospodarki państw ow ej i ponadto w edług sta­

tutu — obronę interesów p raw n y ch i społeczno-ekonom icznych swoich członków i podniesienie poziomu etycznego i kulturalnego oraz pomoc m aterialną i m oralną dla nich, członkam i zaś sto w a­

rzyszenia mogą b y ć poza osobam i fizycznym i i praw nym i, trudnią­

cym i się czynnościam i handlow ym i, rów nież osoby m ające zasługi dla stow arzy szen ia i w tych w arunkach stow arzyszenie jest o rga­

nizacją o charak terze społeczno-ekonom icznym i nie podpada pod zakaz ustanow iony w p. VI uchw ały plenarnej Naczelnej R ady Adwokackiej z dnia 2 lutego 1935 r., nie ma przeszkód, b y adw okat należał do jego w ładz.

W ydz. W yk. 4 lipca 1936 r.

77. Art. 15. P„ u. a. Godność stanu. Niehonorowanie zobowiązań pieniężnych.

U chylanie się adw okata od honorow ania bezspornego zobow ią­

zania za okazaną przez lekarza pom oc uchybia godności adw okatury.

S. D. O. 8 m arca 1936 r. n r 1,4/36.

78. Art. 15. P. u. a. Godność stanu. Ujawnienie zarzutów osobistych przeciwko koledze adwokatowi wobec jego bliskich.

Telefonow anie do żony kolegi w spraw ie zarzutów osobistych przeciw ko tem uż koledze nie odpow iada godności adw okatury.

S.D . O. 5 kw ietnia 1936 r. n r 27/36.

79. Art. 66. P. u. a. Obliczanie przedawnienia dyscyplinarnego.

P rzedaw nienie należy liczyć od d a ty sporządzenia umowy, uchybiającego obowiązkom adw okata, a nie od ujaw nienia skutków um owy.

S.D . O. 24 m aja 1936 r. n r 47/36.

80. Art. 27. P. u. a. Obowiązek płacenia składek izbowych.

Jeśli adw okat nie m oże naw et częściow o uczynić zadość obo­

w iązkow i płacenia składek izbow ych, powinien w yciągnąć stąd od­

powiednie konsekw encje aż do zaniechania w ykonyw ania zaw odu w łącznie.

S. D. O. 24 m aja 1936 r. nr 58/36.

81. Art. 15. P. u. a. Stosunek do b. patrona.

Z asady koleżeństw a adw okat obow iązany jest szczególnie p rzestrzeg ać w stosunku do b. patrona.

S. D. O. 21 czerw ca 1936 r. nr 81/36.

82. Art. 15. P. u. a. Godność stanu — niereagowanie za zniewagę.

Zasługuje na surow ą represję niezażądanie satysfakcji i nie- zareagow anie przez adw okata na czynne zniew ażenie w lokalu pu­

blicznym.

S. D, O. 21 czerw ca 1936 r. nr 87/36.

83. Art. 15. P. u. a. Niedopuszczalne sposoby pozyskiwania klienteli.

Zasługuje n a represję w spółpraca z biurem pisania próśb przez przyjm ow anie kierow anych przez to biuro klientów i przyjęcie w charak terze sek retark i córki w łaściciela biura pracującej jedno­

cześnie w tym biurze.

S. D. O. 21 czerw ca 1936 r. nr 80/36.

84. Art. 15. P. u. a. Odmowa podjęcia czynności procesowej w sprawie prowadzonej z urzędu.

U stanow iony w art. 15 P. u. a. obowiązek sumiennjgjf i gor­

liwego w y k onyw ania zaw odu odnosi się oczyw iście rów nież do czynności obrońcy lub zastępcy z urzędu. W olno adw okatow i z urzędu odmówić zastępstw a, skoro zachodzą po temu pow ody, zaw sze jednak obow iązany jest do zachow ania gorliwości i sumien­

ności w stosunku do spraw y. W szczególności powinien zawiadom ić o odm owie podjęcia czynności dość wcześnie, by inny adw okat mógł objąć i prow adzić w dalszym ciągu spraw ę. W ynika to m. in.

z art. 18 P. u. a. Naruszeniem obowiązku jest zatem zawiadomienie 0 odmowie dokonania czynności w tak późnym czasie, że wobec term inu zaw itego w ykonanie czynności procesowej jest już nie­

możliwe.

Rzecz prosta, że adw okat nie odpowiada, jeśli niezależnie od niego okoliczności nie pozw oliły mu w cześniej zbadać sp raw y i za-, wiadom ić o odmowie dokonania czynności.

S. D. O. 5 czerw ca 36 r, niej. nr 2936.

85. Czynności adwokata — radcy prawnego instytucji bankowej