Opowieści na dobranoc dla młodych buntowniczek : 100 historii niezwykłych kobiet Elena Favilli i Francesca Cavallo
Katowice : Wydawnictwo Debit, copyright 2017.
Czas trwania: 4 godz.
Czyta Maja Ostaszewska.
„Warunków się nie zmieni, ale podejście do nich – owszem”. - Jessica Watson
Kończy się marzec. Za nami kolejny Dzień Kobiet, marsze, manifestacje, Manify… oraz dyskusje
o roli kobiet we współczesnym świecie. Pozostając w tematyce rozważań o kobiecości, zapraszam do zapoznania się z treścią audiobooka "Opowieści na dobranoc dla młodych buntowniczek : 100 historii niezwykłych kobiet".
Dużo słyszało się o tej publikacji. O projekcje było głośno w mediach. Książka powstała dzięki rekordowej – internetowej zbiórce pieniędzy. Jej sponsorzy pochodzą z ponad siedemdziesięciu krajów świata.
Autorki publikacji, Elena Favilli (dziennikarka i działaczka medialna) i Francesca Cavallo (pisarka i reżyserka), ukazały w niej 100 sylwetek kobiet żyjących w różnych czasach - sięgających odległych wieków przed naszą erą - po współczesność. Kobiety przedstawione w tej książce dorastały w różnych uwarunkowaniach: społecznych
i politycznych. Pochodzą z najdalszych zakątków świata (Jamajka, Wielka Brytania, Indie, Sudan, Afganistan), zajmują się najróżniejszymi zajęciami (lotnictwo, projektowanie mody, malarstwo, żeglarstwo, astrofizyka, agentura wywiadu).
Wiele różni wszystkie te nietuzinkowe niewiasty. Można jednak wymienić również cechy je łączące. Są to: odwaga, wiara w spełnienie najśmielszych marzeń, upór, bezkompromisowość, przekraczanie granic, działanie wbrew obiegowym opiniom i stereotypom.
A zatem włączmy audiobook i posłuchajmy o barwnych osobowościach: o utalentowanej Ninie Simon, która pokonując uprzedzenia rasowe, została jedną z najsłynniejszych wokalistek jazzowych świata, o Simone Biles – najwybitniejszej gimnastyczce w historii Ameryki, o Manal Asz-Szarif – saudyjskiej obrończyni praw kobiet, która za
„zwykłe” prowadzenie auta trafiła do aresztu czy
o Adzie Lovelace, angielskiej, XIX-wiecznej poetce i matematyczce, która przeszła do historii jako autorka pierwszego programu komputerowego.
Inspirująca lektura. Choć adresowana głównie do młodych odbiorców, z pewnością zainteresuje także dorosłych.
Taylor Pittman uznała, że „autorki tych bajek zastępują księżniczki kobietami, które zmieniły świat”. Natomiast blogerka, Caroline Siegrist, stwierdziła: „lepszych opowieści na dobranoc nie znajdziecie”. Jak jest naprawdę?
Przekonajcie się sami. Oprócz audiobooka w interpretacji Mai Ostaszewskiej, polecam książkę w tradycyjnej formie. Jest niezwykle barwna, ciekawa pod względem wizualnym. Nic dziwnego – nad warstwą graficzną pracowało aż sześćdziesiąt artystek z całego świata.
Jak przestałem kochać design Marcin Wicha
Nagranie na podstawie edycji książkowej: Kraków : Wydawnictwo Karakter, 2015 Czas trwania: 4 godz. 29 min.
Czyta Marcin Popczyński
Kolejną lekturą, po którą warto sięgnąć jest esej „Jak przestałem kochać design” tegorocznego laureata Paszportu Polityki, Marcina Wichy (nagrodę otrzymał za „Rzeczy, których nie wyrzuciłem”).
Autor urodził się w 1972 roku w Warszawie. Jako syn architekta, wychowywał się w domu, do którego wstępu nie miały kapcie, pufy, meblościanki - symbole peerelowskiej estetyki. Po podłodze natomiast stukały „drewniaki, zdobyte cudem odrzuty z eksportu”1. Plakaty Waldemara Świerzego, klocki Lego, deska kreślarska ojca – były swoistymi „narzędziami” w walce z peerelowską brzydotą.
To specyficzne wychowanie miało wpływ na karierę zawodową Marcia Wichy. Autor został grafikiem. Projektuje okładki książek i czasopism, plakaty, znaki graficzne. Tworzy komentarze rysunkowe, artykuły prasowe oraz książki dla dzieci.
Publikacja „Jak przestałem kochać design” ukazała się w 2015 roku. Była pierwszą książką eseistyczną autora.
4 i pół godzinny audiobook w interpretacji Marcina Popczyńskiego skłania do refleksji na temat współczesnego wzornictwa, projektowania i designu. Czym w ogóle jest design?
Odpowiedź na to pytanie znajdujemy w książce Ewy Solarz adresowanej do dzieci: „D.E.S.I.G.N : domowy elementarz sprzętów i gratów niecodziennych”. Czytamy w niej, że: z designem (czyli najogólniej mówiąc projektowaniem przedmiotów) mamy do czynienia na każdym kroku, ponieważ „właściwie wszystko, (…) zostało zaprojektowane: łóżko, materac, zasłonki, dywan, biurko, krzesło, lampa, regał na książki, zeszyt, tornister, komputer, kredki piórnik... nawet papierek od cukierka, i sam cukier też”2 .
Lakshmi Bhaskaran zauważa natomiast, że „wzornictwo stało się nieodłączną częścią naszego życia”, gdyż
„potrzebujemy rzeczy oryginalnych, niepowtarzalnych. Nieustannie poszukujemy czegoś innego, lepszego”3. Historycy designu, Charlotte i Peter Fiell stwierdzają z kolei, że design dał nam „najważniejsze wynalazki cywilizacji:
cegłę, pług, monetę, prasę drukarską, samochód i komputer”4.
A zatem, czy chcemy, czy nie chcemy, nie da się uciec od designu. Design – nas otacza.
Powróćmy do audiobooka. Dlaczego warto po niego sięgnąć?
Otóż, znajdziemy w nim całe spectrum wątków i tematów:
• „krótkie, finezyjne teksty” na temat przedmiotów codziennego użytku (posłuchamy o klockach Lego, wyciskarce do cytrusów Starcka);
• refleksje o zmianach w Polsce, które nastały wraz z nadejściem kapitalizmu (np. o otwarciu pierwszej restauracji McDonald’s);
• uwagi o artystycznych prądach i zjawiskach (np. o polskiej szkole plakatu).
Włączmy audiobook i wraz z autorem przyjrzyjmy się estetycznym przemianom, jakie nastąpiły w Polsce w ciągu ostatnich czterdziestu lat. Posłuchajmy o świecie idei, wzornictwa
i projektowania oraz o przedmiotach, które, jak twierdzi Wicha, są wszystkim, co po nas zostaje i „jedyną forma nieśmiertelności, na jaką możemy liczyć."
1M. Wicha, Jak przestałem kochać design, Kraków: Wydawnictwo Karakter 2015
2E. Solarz, D.E.S.I.G.N : domowy elementarz sprzętów i gratów niecodziennych, Warszawa: Wydawnictwo Dwie Siostry, 2013 3L. Bhaskaran, Design XX wieku: Główne nurty i style we współczesnym designie, Warszawa,:ABE Marketing, 2006
4Ch. , P. Fiell, Design. Historia projektowania, Warszawa: Wydawnictwo ARKADY 2015.
Agnieszka Hałubiec
Dział Instrukcyjno-Metodyczny WBP w Opolu
Na regale
Przegląd nowości wydawniczych
Regał: Opowiadania polskie, Polska powieść obyczajowa
Skoruń / Maciej Płaza. Warszawa : Wydawnictwo W.A.B. - Grupa Wydawnicza Foksal, 2015. - 348, [4] s. : il. ; 20 cm. (...Archipelagi...)
Robinson w Bolechowie / Maciej Płaza. Warszawa : W.A.B. Grupa Wydawnicza Foksal, 2017. - 453, [3] strony ; 21 cm. (…Archipelagi…)
Czytając prozę Macieja Płazy, można trwać w poczuciu szacunku dla czytelnika, któremu autor chce opowiedzieć historię napisaną z dbałością i z namysłem.
Godny podziwu talent narracyjny, który pozwala czytelnikowi nasycić się
literacko. Po ukończonej lekturze pozostaje się w więzi z opowiedzianymi losami i w więzi z autorem, który powierzył nam te historie. Twórczość Macieja Płazy jest koniecznością literacką dla każdego, kto ceni bogaty język.
Autor jak dotąd zaoferował dwa utwory prozatorskie, które już pokazują, iż zmiana formy pisarskiej – Maciej Płaza znany był wcześniej głównie z pracy translatorskiej i publikacji akademickich – była dobrym kierunkiem.
W wywiadach pisarz daje nadzieje na kolejne powieści, więc wszyscy czytelnicy, który docenili „Skorunia” i „Robinsona w Bolechowie” mają szansę na kolejną ucztę literacką już niebawem.
„Robinson w Bolechowie” najnowsza książka autora posiada dość
skomplikowaną architekturę i widać, że Płaza ma „rękę stwórcy”, którą solidnie położył na opowiadanych historiach. Panuje nad nimi i dopracowane oddaje czytelnikowi. Wędrówka wśród nawiązań, porównań, ukrytych znaczeń jest wspaniałą literacką szaradą. Maciej Płaza od czasu „Skorunia” został wrzucony w szufladę prozy wiejskiej. Jednak już „Robinson w Bolechowie” schodzi z tej ścieżki i nie tylko wiejskość jest istotą fabuły. Awans społeczny, losy arystokracji po wojnie, świat sztuki współczesnej, chwianie się struktur społecznych – takie tematy zaprzątają autora w ostatniej powieści i znajdują swoją fabularną realizację. Ludzkie tajemnice, zrządzenia losu, złe wybory, dramatyczne decyzje, które ciążą na życiorysie już do końca. W takim uwikłaniu trwają bohaterowie
„Robinsona…”. Przełamywanie tabu, przekraczanie siebie, konfrontacja z innym