am, gdzie jest jedność i czystość, tam jest boskość. Może być jedność bez czystości lub czystość bez jedności, ale w obu tych przypadkach nie ma boskości. Nie wystarczy, że będziecie zjednoczeni – powinniście być również czyści. Nie wystarczy, że będziecie czyści, powinniście również być zjednoczeni.
Wielu ludzi na świecie jest zjednoczonych, ale nie są czyści, więc nie mogą dostąpić boskości. Na przykład, wielu przestępców jest silnie zjednoczonych!
(Śmiech) Na świecie jest wielu dobrych ludzi, którzy pragną czynić dobro, ale nie są zjednoczeni. Oni też nie mogą osiągnąć boskości.
Popatrzcie na ten paradoks! Grzesznicy nie mogą osiągnąć boskości, ponie-waż, chociaż mają jedność, nie mają czystości. Z drugiej strony święci też nie mogą osiągnąć boskości, gdyż, chociaż mają czystość, nie mają jedności. Biedna boskość! (Śmiech) Tak więc boskość przychodzi tylko do tych, którzy są zjedno-czeni i jednocześnie czyści.
Na świecie jest wiele krajów; wykonuje się wiele prac w imieniu Swamiego.
Wszyscy powinni zwrócić uwagę na to, że cała praca Swamiego przejawia się tylko tam, gdzie jest zarówno jedność, jak i czystość. Tam, gdzie są dobrzy lu-dzie, ale nie pracują w jedności, ta praca nie dokonuje się, nawet gdy oni myślą, że wszystko to jest ważne dla Swamiego – że ważne są budynki lub aśramy, gdyż to oznacza, że oni nie zrozumieli, czym jest praca Swamiego!
Dla Swamiego ważniejsi od budynków, aśramów czy innych miejsc są ludzie.
Czy nie ma pustych świątyń i kościołów? Czy nie ma miejsc pełnych przes-tępstw? Samo miejsce nie przyciągnie ludzi – to ludzie tworzą miejsce. Dla Boga liczy się transformacja ludzi zaangażowanych w Jego pracę; to jej Bóg chce.
Jak osiągnąć jedność? Gdy więcej myślicie o innych niż o sobie, osiągacie jedność. Wtedy możecie akceptować innych i ich uwzględniać, więc jesteście zjednoczeni. Kiedy osiągacie czystość? Gdy potraficie robić to, co jest dobre dla
T
23
wszystkich, a nie tylko to, co chcecie, wtedy osiągacie czystość. Zatem jedność osiągacie, gdy potraficie stawiać innych na pierwszym miejscu, a siebie – na ostatnim; czystość osiągacie, gdy potraficie robić to, co jest dobre dla wszyst-kich, a nie tylko to, co chcecie. Gdy występują te dwie rzeczy, pojawia się boskość – faktycznie dokonuje się wszelka boska praca. Gdy występują te dwie rzeczy, wewnątrz każdego następuje transformacja i wtedy przejawia się boskość w postaci dobrej pracy.
Ludzie w Turcji, chociaż w połowie drogi stracili Kayę, nie porzucili pracy.
Jeszcze bardziej się zespolili, aby z większą jednością i czystością urzeczywist-nić marzenie Kayi.
Chociaż było bardzo wiele głów, była tylko jedna myśl;
chociaż było bardzo wiele serc, było tylko jedno uczucie;
chociaż było bardzo wiele rąk, była tylko jedna praca;
chociaż angażowało się bardzo wielu, wszyscy pracowali jako jedno.
Tak się działo, gdyż ludzie ci byli gotowi przełknąć swoją dumę i ego i zaakceptować siebie nawzajem i swoje opinie. W głowie mieli przede wszystkim myśl: „Musimy zrobić to, co jest dobre dla wszystkich, co chce Kaya, co chce Swami, a nie co chcesz ty czy ja.”
W czasie, gdy ten dom był budowany, oni też byli „budowani” jako jednostki.
Kolejna cegła miłości, kolejna cegła służby – taka budowa zachodziła wewnątrz.
Podczas wznoszenia siedziby Boga na zewnątrz, powstawała inna siedziba Boga w każdym z nich. Czyż właśnie nie tam, wewnątrz każdego, naprawdę chce On mieszkać? Bóg chce mieszkać bardziej wewnątrz niż na zewnątrz. Tak się stało i to Swamiego cieszy. Po dwóch latach wy, jako jednostki, jesteście ludźmi z większą wiarą, większym poddaniem, większą pokorą, większą jednością i więk-szą czystością. Tak się stało i to jest dla Swamiego ważne. I właśnie dlatego to wszystko przyciągnęło do siebie boskość.
Zadajcie sobie pytanie, czy nie jesteście lep-szymi ludźmi niż dwa lata temu? Dzisiaj cała teoria miłości i jedności przełożyła się na praktykę. Ła-two jest powiedzieć „kochamy wszystkich,” gdy nie pracujecie razem. (Śmiech) Gdy pracujecie ra-zem, cała miłość znika! (Śmiech) Zachowywanie miłości nawet wtedy, gdy musicie pracować razem w obecności wszystkich różnic i różnorodności – oto duchowość. Akceptowanie siebie nawzajem ta-kimi, jacy jesteście – tak jak Bóg akceptuje i kocha każdego – tym jest duchowość. Tam, gdzie są tacy ludzie, tam przejawia się praca Swamiego – bez końca, bez żadnych ograniczeń.
24
(Mówiąc o głównym zespole trustu w Turcji) Powiedziałem im w pokoju spotkań, że będę tolerował wszystko – jeśli popełnicie błąd, wybaczę – to żaden problem. Coś zrobicie dobrze, przyjmę to. Przyjmę bez problemu wszystko, co dacie z oddaniem. Ale jeśli zrobicie coś z ego, nawet się do tego nie zbliżę. Do takiej rzeczy Bóg nie zbliży się. Bóg przychodzi tylko wtedy, gdy odchodzi ego.
Tak jak dzisiaj to miejsce przejawiło się dla Boga, wiem, że w sercu każdego z was powstało miejsce o wiele lepsze niż to, co istniało dwa lata temu. Właśnie to jest dla mnie ważne. Gdy dalej będziecie budować ten aśram, uświadomicie sobie, że wewnątrz siebie też budujecie aśram, miejsce dla Boga.
Gdy rodzi się dziecko, wszyscy to celebrują, ale nikt nie zna bólu matki. Oni przeszli olbrzymie trudności – wiem o tym. Pokonywali liczne wyzwania. Wielu przychodziło i sprzeciwiało się realizacji tego projektu, ostrzegając ich. Wielu źle o nich mówiło. Ludzie nawet próbowali ich poróżnić. Niemniej oni przetrwali to wszystko, gdyż w głowie mieli tylko jedną myśl, jeden cel i jedną ambicję:
zadowolić Swamiego i zrobić to, czego Swami oczekuje. Oni są zdecydowanie lepszymi wielbicielami, niż byli wcześniej. To mnie cieszy. Tak jak to się doko-nało, inne rzeczy też się stopniowo dokonają, krok po kroku, i te sto akrów (40 ha) stanie się pięknym niebem.
Powiedziałem im, że cechą Boga jest współczucie. Każdy, kto okazuje współ-czucie, jest boski. Gdy ktoś tu przyjdzie – na przykład, gdy przyjdzie zwierzę – i spyta:
„Czy jest tu miejsce dla mnie?”
„Tak!”
Gdy przylecie tu ptak i powie: „Czy jest tu miejsce dla mnie? Czy możecie mi pomóc?”
„Tak!”
Gdy małe dziecko przyjdzie i spyta:
„Czy jest tu miejsce dla mnie?”
„Tak!”
Gdy przyjdzie ktoś ubogi lub chory i spyta: „Czy możecie mi pomóc?”
„Tak!”
Jest tu miejsce dla każdego. Gdy ktokolwiek przychodzi i prosi o pomoc, nasza pierwsza odpowiedź powinna brzmieć: „Tak!”
25 schronienie i jakaś sewa dla każdego. Zaczniemy od centrum duchowego. Ludzie będą tu przychodzić, przyciągani duchowością. Wśród nich będą tacy, którzy kochają pomagać dzieciom, tacy, którzy chcą służyć starszym i tacy, którzy chcą służyć chorym. Pogrupujcie ich, a wtedy pojawią się projekty.
Najpierw powinniście mówić: „Tak!” Gdy ktoś prosi o pomoc – „Tak!”
Jak w Turcji mówicie „tak”?
Wielbiciel: Evet.
(Swami wykonał gest wyrażający niemożność wypowiedzenia słowa „Hayır,” co wywołało śmiech.)
Wszyscy są mile widziani! Zastanówcie się, jak im pomóc i zawsze starajcie się to zrobić.
Jeśli natkniecie się na trudność, jeśli w czymś utkniecie lub pojawi się pro-blem, po prostu zamknijcie oczy, pomódlcie się w sercu do Swamiego, a rozwią-zanie przyjdzie. Jeśli rozwiązania nie otrzymacie, będziecie wiedzieli, że nie modliliście się szczerze, nie modliliście się bezinteresownie, modliliście się z jakimś ego. Nie powinno być ego typu „Ja chcę pomóc.” To, jak szybko dosta-niecie odpowiedź od Swamiego, zależy od tego, jak szczerze lub pokornie modli-liście się.
Czy rozumiecie?
Zapisujcie wszystko, co mówię, i gdy się spotkacie na satsangu, przeczytaj-cie to, przedyskutujprzeczytaj-cie, zrozumprzeczytaj-cie i przetrawprzeczytaj-cie. Są to bardzo ważne przesłania, które będą wami kierować w waszej podróży w tym aśramie. Te przesłania będą wam pomagać w całym życiu aśramu.
Z czasem moje mówienie będzie coraz rzadsze. Dlatego wszystko, co Swami mówi, zachowujcie, dyskutujcie, zrozumcie i przetrawcie.
25
26
(Odnosząc się do wielbicieli, którzy czekali na zewnątrz) Ponieważ oni nie mogli wejść do środka, modlili się: „Prosimy, pozwól nam też zobaczyć Twoje miejsce!” Dlatego zaprosiłem wszystkich na wieczór.
(Tureccy wielbiciele zauważyli, że tłumacz źle przetłumaczył. Tłumacz prze-prosił, ale Swami wtrącił się, mówiąc, że tłumaczenie jednak było dobre!)
Pokora w akceptowaniu – o to proszę. Jeśli coś źle zrobicie, pokornie zgódź-cie się z tym – jest to bardzo ważne. Jeśli myślizgódź-cie, że nigdy nie możezgódź-cie się po-mylić, wiedzcie, że jesteście największym ignorantem na ziemi. Znaczy to, że niczego w życiu się nie nauczyliście!
Bardzo szczęśliwy!
Zapiszcie wszystkie te rzeczy i udostępnijcie wszystkim do czytania.
(Do tłumacza) Podejdź.
Tłumacz: Tak, Swami.
Swami: Tak, podejdź tutaj. Jest to dla ciebie.
(Wśród oklasków Swami pobłogosławił tłumacza.)
Zapisujcie wszystko, wszystkie swoje postępy i dokonania; publikujcie to i dzielcie się tym ze wszystkimi, aby każdy wiedział, jak ten aśram się rozwija.
(Oklaski)
Pozwólcie tym, którzy nie widzieli, zobaczyć.
Teraz pójdziemy na piętro i pokażemy im to miejsce.
27