Hjpcj pofoju, ujpcj twej świętej

fgobp, we# jej narufipe bojg Się na=> robo, a tp nad nie#ciej obftępowai ¡Panie, ale nam racj boba: pomocp na me.

3. ?afla twa święta, niedjaj ju| bębjie j nami, bot nie Dobrego, nic uczniem fanti, mnoj w nas nabjieję, prwfporj prawej wiarp, me# toje= jiiainp prawbjiwe twe barp.

4. ¡Ptogoflaw imanie ziem* j fwov jej jiciobrodci, me#aj nam boba Doffatef jnwności, u#oir>nj globu, i powietrza złego, baj wf}p|‘łio bobre Z miłodterbjia fwego.

I**) £nS alte 3af)r ifi nnn oergang. mirt. ^rjptifoć nam pewne zbawienie. ‘Yoemp roF jlarp fiońcjpli, a nowego ^ bojpli, a bocjefawfa Się tego bajmp $ogu cześć j niego. $reSmo

go o obnoroieuie ferca mriofe fiu ronienie, jo wota poprawienie.

v 2. dojnej, Soje, j fajbej firony bojnaliśmy obrony; miałeś nad prje« fjfego rofu na miłościwem ofu. 3a toć bjięfi obbawamy, fuboć nie taf, ja­ to mamo, wftaf eobjień poprawiamy.

3. 9lie gobniśmy twej litości, wftyflfo j twej łaffawości. Sorufta- jyć Oir wnętrzności, gby bacjyft na= fte mbfości. 3)aj byśmy to nroaja= li, na śmierć pilno pamiętali, grje; <t)ow poprjejławali.

4. $ riib jy globem Inb brogościy, iHb tej miecja frogościy utrapieni i jitębjnieni, frogg biebg ściśnieni; j*= bnaf my to znamy fami i naftymi bo* momnifatni, je $an 23óg jeft ja nami.

5. i*ecj j twej, o ¡0oje, wierności, prjebacj nam naftę jtości. iijycjaj nam flowa twego rofu juj jacjętego, fpojrjyj na nad litościwy twarjg, nanfę falftywg pogrom, a ftcjyć pra= wbjiwg.

6 O fryj nad prawicy fwoja, a niect> w pofoju fłojg miafla i WłW|Ł, baj cftleba t cjego jeftcje trjeba. S g b j łaffaw naftej 3*D*ci3fftno0ci, obbal j twojej opatrjności ob niej mftotfie trubności.

7. 3« cię wftyfcy fpolecjnie wielbić bębjiem ferbecjnie, i rofu juj jacjętego i cjafu wftelafiego, jafo w rej jiemffiej niffości taf w niebieffiej wyfofośti, w oitcj wiccjnej raboeci.

8. 3ejtiśie

8. 3ejnfie nam uarobjoitp, jbairi* cieleut jrjgbjonp, bo Ciebie fenem mo* tanin, toffi tioojej jgbamt): llcbomajj naś rofu tego i potem egafu fajbe* go uiepcjpscia rcpelafiego.

2ii tr| nalejn pieśń. Sto. 285. 33oi)u bjięfa fu nuecjnośct.

iafo tej pieśni o śmiertelności. 9?o. 388. Strófu na ropfoftem niebie. Sir. 370. ittóraj śnrtcKi niej goejina. 3łe. 372. Sieję $anie oni, gcojin». Stie mniej: Sio. 51. 3‘iS jeOen rof mi*

nq{, i pieśni biięfcjpKienia.

na śroiefo obiamieHin. 137

4) biedni na óipiffe eb ja mienia 3 <$.

1 * 3 ) SBaś ffirebfft On Reinb ^wrobeś. C^erobjie, pnecj ftf

3

ubjftego boip

ftróla ubogiego, nie ipębjierać etoiecfid) tolości baroea itióleftma wieczności.

2

.

3

E>

3cte pcjcśliroi SRfbrcoroie j>o

giptajbjie i iPańfiim (Tomie, bo S$e* tpleijein ojćjpftego miafta SJiefpańo* loego.

3. 31*>tem £róla ronrajajcie, mnr* rg o mfce jiiac bajcie, fabjibło jaś jaf miecjnenui n> baip bajcie S3ogu froetmt.

4 .fteroba fif nie Iffajcie, bo fropd) frajóio pośpiewajcie, ja obroń* Cf macie S3oga, me tlnie pę maS Żabna trmoga.

T3a-nie, w

3

m borne ocfcrjcjonu coi uqo* nil wino } wobę, ¿bobinę iiananej*

f!ie gobn. .

6. ‘Jławroć bfebne, firoć flrjefimfi, pocjmi j nań fwe jwolennifi. ®rjed> gtnow§o, baj nam wmjeć ¿miele prjej ¡śmierć na wiecjne wefele.

f *<4) £) Jfćntg aH«r <5l>rtn.

5)lel. 3u{ ftę j tobą rojftatram.

O kjufie, frólu djwafp, law ibow e * v plemię, Iro n twój jefi wiec j me trwałą, niebo I p i jietnię utriwnujefi. 9tied> lubjie fróleftwo twe gnają, a |w bochnom trucie g lo b ą prgebp walą.

2

. królem cię ngnawają mebrcp g fiońca wfcfwbu, i lo b ie fię Ffaniają beg ferca gawobu. ©wiagb«, ftóią roibgieli, i fioroo twe ¿więte cgąrą, igeć tał ¿mieli bają d>wałp »¿igle.

3. Xtydci to królem wie flint, :af ¿wicie wprofi ¿wiabcgą; lecg garbgifi wfteliiein głotem, w cgem fieroft ¿wiat fwe fłabgie ufanie, nie bbaf? o foronp, łjanbę, p^ labow anie gnofifi g l«= bgfiej Ikonę.

4. 9ttolid ¿licgnp, daniel wielfa twoja wtabga, tafla twoje Fodjanie; fto głpnt, albo gbrabga, lo b ie je(t obrgpbliropm. 93oniaflaj bobremu, bo fig luibliał ^ ¿ liw p m , abp gle gk^limentu.

5. 3lituj fig tej nabemną, potroier* bgaj mię to twojem frólefiwte, a niec& jemną, co fig fercem fwojem eb ciebie

obba<

obbalnjg, na roiefi nie bawig, ale ftórjp cię jnajg a imię twe flairią.

6.

3tied> gwiajba jłowa twego*w fercn mojem dwieci, i co jeft ct>ii>rtle= bitego fcetjej

10

niem rojnieci. $ n j bt»m (Sie pognał prawie, a

3

©pr*** Octanami ¿obie, fu wiecjnej ftawie, jpł i jłujpł, $anie.

1 9 3 .

fpiebp Jtról .£>erob frófown?, n«b jpbp panował, tebp (tf <Sprp|lit3 narobjił, a [woje wierne mile ocbło* bjił.

2

. le g o j tej SWfbrcp ^ufaft. ja nim Rf pptali, aj bo

3

erujalem prjufrfi, tamie nie milcjg, co mieli w mpśli.

3. SJłóroigc: gbjie jefi narobjonp, on jiró l uwielbiono? roibjiieliómp gwiajbę jego, jacjem pragniemp cie* |pć Hę i mego.

4. ęrjpfiliómo Cif jemu nioblić, joto S3oga cpwalić, bo, ij to wiecjno iiait, wiettip, prjetoj mu obbnć frooj pofłon dnemp.

5. ©bp to Sról ^erob njłpflaf, a fprttw? jrojuiiiioł, prtflgflo oif jerce jego, i i nim litiafla

3

erojolimf!icgo.

6

. ¿ebn jebtaw^p Siffupp i Alicję bo fupo, babajgc fTf ob nieb, pntat, gbjie jif ten &ról, ©prptfud nnrobjic miał.

7. SHjefli, ij w SSetlepem mie= śrie, wteb3 to, jfrólu, iście, tamci fif ©prpfhtS narobji, jaf o tern fjrorof

SKupcajj »merbji. S.

S fBuąwfip ^ról aitfbrce ofobnie, I pptol icb łagobnie, cbcgc ab» mu powiebjieli, fiebp wjbp onf gwiajbf wibilcli.

9. a gbp fif ob nieb bomiebjiaf, jura? ict) obeftał bo SBetlebem, bp pptali, pilnie ®

3

ieciglfrt tego flufali.

10

.

3

rjefl im: gbp je najbjie* cie, juac mi o nim bajcie, ja tej bo niego prjpjabe, tofjego bobrego roiu* fiomne bebe.

1 1

. ®bp ob iitóla objechali, gioia^bf

30

$ ujrzeli, ftóra ¿mieege prjeb nimi lila, a promie nab ono imejfce prjo^a.

12

.

2

t gbp tam bo bomu me§fi, ®

3

iecigtfo ualejli, «Pana

3

e$ufa mr* lego, o «Pamif SWarpą nimfę jego.

13. Sam na folatia pabali, jemu cjeeć bamali,

3

fiarbóm fmpcb

3

łoto pobali, fab

3

iblo, niprrę ofiarowali.

14.

8

iBeg im tę prjelirogf bal, i me ¿nie napomniał, gebp .jperoba mijali, o infjg brogg bo fmpcb jecbali.

15. ©bp to i i ról ^erob ultpfiał, barbje fię roigmemał, bo

2

*etlebein

10

gniewie pofłaf, bgiatfi niewinne morbomać fagał.

16. Sam bpło lamentowanie, rje* wne nar

3

efanie ubogich i fmętnpcb matef, gbp ¿ałomałp fwptb rniłpcb bjiatef.

17. ^roflrnp cif, ®fjrp|łe ^Pnnie, miej o nad (łatanie, ujpc

3

nam fmojej

miłości,

na ¿undo objaroienia. 141 miłości, ftóręś pofajał SJifbrcom w hojności,

18 iBodim» w ©if | ferca » terali, a tobie jlnjęli. ©lęgnij nad $ lafłi bo fiebie, bęśmę ¿9(1

3

tobę roiecjnie

10

niebie.

D pomorboroaniu tojtatef tt> SBellefjemie. fl*£B) sJKel. Jito fię Ulana S9oga boi.

©ogn prjtjjemne froiatfi, noroo* ■*“' narobjone bjiatfi! lebroieście świat pripiwtahj, gbęście prjej śmierć garble bajt).

2

. ‘¿Brtpę nieroinnę frroig watt) ©etlebemfiie fif płófnfę, a mntef (ament glfbofi górne prjecttoDjit o* błofi.

3 knebel ronnfóro froęcf) pfafala, ani fię utulić bała i$ je jbito bo je: bnego, j tcf!ai;u ^eroboroego.

4. 3efł, o bjiatti! ©brnftnś j ma* mi,

1 irooimi róroiennifami; cftoć

on. bla pewnej obronę, ufigpit ro ©gipfiie Itrom).

5. Cn, jafo ftról i 93óg praroę, aglęba

10

śroiatoroe fpraroę, roju: mem iroęm, (ecj frero jego gruntem iiośeioła śioiftego.

6 3

oi<2 t>$iatfi, fneni jmotjone, ftaioą roiecwę ojbobione, cjego m śmiecie meboltalo, to fię im niebem

łrabało

7. ©ijręllc, S3oje pojegnanę! bla uao 10 b^iecińliirie roęgnanę, jaroias biij o iTiić* łałłaioie, i po tiaro naś ro

D powołaniu poganów. fl * 7 ) 'Diel. ijirjppfoć nam pewne.

SWanie

3

eju, co$ bo ficbte bjiwnie T ciągnął iJŚoganp, baj abom ja taf bo (Siebie jawfie bpł pociągniono: @ie= bie fiufał, nie innego, bla djwałp imie= nia twego, pofiui tu w tom gpivocie

2

.

3

ow&ein cfowal (Sfjneściańftmo. jat |tf tobie bjió gobji, je $Bóg mi jenie pogańllroo j błfbów wfjelficf) wpwo= bji. S3acj, je ciemność lubji w mierje jawfle ftraßnp fontec bierje, gbp po pogańjlu jpjg.

2)jt{Fowame ja powołanie ^oganów bo gfjrpftufa.

f * 8 ) 9?un, liebe S e e l! nun ifł ei 3eit. sD?el. 2B tobie ufam o moi $anie.

C i’ eraj, bufjo! terajci cjaś, wftań, a jwa j, jat wielfi bla naś jnat tafii SSóg wpftawił, fodjanego eona fwes go | tronu tu to njbjf wprawił.

2

. 9łie (pito (tę ¿pboiu tlała ta tafia, i ftórpctł on ciała pcfiebł, lecj i poganie, tej światłości, tej ra= bości roibjielt jroiaflowanie.

3. $ tje j bjiwmj gwiajb? na niebie, pierwiafUi te $an bo fiebie wołał, bp go wibjieli, a w tom $anie fwe ufanie, cftmaląc go pewnie mieli.

4. SBp, ftórjpście poganami bpli, wbjifcjnemi bjiefami bjiś $anu ja opiewajcie, fu cjci jego j tocfołego fena, djwałf mu bajcie.

5. 3qu, ¡bawienia «Światłości!

ublicja

m bjień cc$pdeiemn ic. 143 «Wieją twego jafnoeci niechaj nad

odmiecajg, lafti Uroję, fecce moje w tem dmietie mech tfwierbjnjg.

C. @miatło twe niech mfle ciemno* dci pijemieni w b;icmie jafnodci, mech biogg twą ibjiemt), aj jacnodci obli* cjnodci twej oglgbać bfbjieuip.

4.

$iedni na bjień ocjo ocienia $ann$ iJJłarpi, a jiamienia 3. G.

id fodciele.

1 3 0 ) Sntroitud.

Suf. 2, 29 32.

3ReI. SBielbii biipo moja 8<*na 8:

^ V o dwiatfodc jafna robu $o*

gańfliego! oto ojboba lub«

Sjraelfiicgo!

3uj, $anie, wolno pudcift fhigę iroojego, w wfjjięcjnpm pofoju we* tług fi oma twego.

Albowiem iijrjałp ficjffne ocjt>

W dokumencie Kancyonał zawierajacy w sobie pieśni chrześciańskie stare i nowe z przydatkiem modlitew także z summaryuszem katechizmowym i rejestrami potrzebnemi (Stron 151-159)