N ajw iększym bezsprzecznie dziełem w czasie p o n ty fik a tu J a n a X X III, a rów nocześnie jed n y m z najw ięk szy ch w y d arzeń w h isto rii Kościoła, je s t II S o b ó r W a t y k a ń s k i . Sobór te n jest n ajliczn iejszym soborem z dotychczas odbytych.
W m yśl założeń papieża m iał to być sobór ekum eniczny, so
b ór p raw d y , jedności i m iłości. J a n X X III p o d jął n iezm iernie śm iałą m yśl zw ołania soboru, ale m yśl zb aw ien ną dla naszych czasów i ich dążeń w epoce atom u i kosm icznych lotów . P apież prag n ął, aby przez sobór „duchow ieństw o przyozdobiło się no
w ym b lask iem świętości, by lu d m ógł być sku tecznie n au cza
n y o p raw dzie, w ierze i ch rześcijań sk ich obyczajach, by m ło
de pokolenia rosnące jako n ad zieja lepszych czasów m ogły być dobrze w ychow yw ane, by p an o w ała sp raw iedliw o ść”. Ma to być w m yśl założeń J a n a X X III rów nocześnie sobór dusz
p astersk i.
Ojciec Św. J a n X X III w M otu P ro p rio z dnia 25 stycznia 1959 r. w bazylice św. P a w ła za M u ram i pod ał do w iadom ości w ie rn y c h sw ój pielęg n ow an y od początku swego p o n ty fik a tu zam iar zw ołania soboru ekum enicznego: „W N aszym u m yśle u tk w iło n a tc h n ien ie N ajw yższego, m yśl ja k a od początku N a
szego p o n ty fik a tu ja w iła się N am ja k b y k w ia t nieoczekiw anej W iosny m yśl zw ołania Soboru P ow szechnego” (Motu P ro p rio
5.V I.1960 r.).
Z p ow ziętym p lan em papież nie zw lekał. W d niu Z esłania D ucha Św iętego (17.V.1959) papież J a n X X III otw orzy ł fazę p rzed przygotow aw czą II Soboru W atykańskiego, zw ołując K o
m isję P rzed przyg o tow aw czą Soboru, złożoną „z n a jb a rd zie j dob ran y ch p rała tó w K u rii R zy m sk iej”, na czele z se k re tarz em sta n u , k a rd y n a łem D om enico T ard in im . K om isja P rz ed p rz y - gotow aw cza sk iero w ała do biskupów całego św iata katolickiego zap y tan ie, jak ie sp raw y należałoby omówić na p rzy szły m so
borze, m ają cy m nosić w m yśl zarządzenia J a n a X X III nazw ę II Soboru W atykańskiego. N adesłano w ów czas po nad dw a ty siące odpowiedzi. Z ag ad n ienia te pow ierzono k om isjom do roz
p a trz e n ia i zakw alifik o w ania ich dla o b rad soborow ych. W e n cyklice Ad P e tri C a th e d ra m z dnia 29 czerw ca 1959 r. podał papież, ,że głów nym celem II Soboru W aty kańsk iego m a być p rzy czy n ienie się „do w zro stu w ia ry katolickiej i zbaw iennego odrodzenia obyczajów chrześcijańskiego lu d u ”, przystosow anie k arn o ści kościelnej odpow iednio do potrzeb naszych czasów;
rów nocześnie sobór m a stanow ić bez w ą tp ie n ia „w spaniały w idok jedności i m iłości”, ab y „odłączeni od Stolicy A postol
s k ie j” znaleźli w n im „słodką zachętę do szukania i od nale
zienia jed n o ści”.
K om isja P rzedp rzy g o tow aw czą Soboru Pow szechnego, jak w spom iano, zebrała m a te ria ły nad esłan e przez dw a ty siące bi
skupów , zasięgła opinii u n iw e rsy te tó w k atolickich i w ydziałów teologicznych na całym świecie.
O pracow anie zeb ra n y c h m ate ria łó w i przy g oto w anie k on k re tn y c h dla życia p ro je k tó w i w niosków na przyszłe obrad y soborow e — to kro k n astęp n y .
C elem opracow ania przedłożonych m ate ria łó w papież J a n X X III pow ołał do życia 10 K om isji P rzy goto w aw czy ch-S p e- c ja ln y ch oraz K om isję C e n tra ln ą (Główną), w skład k tó rej w eszło 75 n a jw y b itn ie jszy c h członków h iera rc h ii kościelnej, re p re z e n tu ją c y c h w szy stk ie k o n ty n e n ty i rasy n a k u li ziem skiej. K om isja C e n tra ln a m iała koordynow ać p race poszcze
gólnych K om isyj i u stalać n o rm y p ra c dla całego Soboru.
W net utw orzono jeszcze S e k re ta ria t dla S p raw Jedności C h rześcijan pod p rzew o dn ictw em k a rd y n a ła Bea; se k re tarz em
jego został ks. W illebrands. K om isji C e n tra ln ej m ia ł przew od
niczyć sam papież lu b w yznaczony przez O jca Ś w iętego p eł
nom ocny zastępca. S e k reta rz K o m isji C e n tra ln ej m a być też se k re tarz em g e n e ra ln y m Soboru, a został nim arcy b isk u p P e ric le Felici, i jak o ta k i m iał kierow ać w p ra k ty c e soboro
w ym i p racam i przygotow aw czym i, został on k o n sek ro w an y na bisk u p a w 1960 r. przez J a n a X X III. Z polskiej h iera rc h ii do K om isji C e n tra ln ej w szedł ks. k a rd y n a ł W yszyński.
K om isje te by ły n astęp u jące: 1) K o m isja Teologiczna dla S p ra w W iary P ism a Św iętego i T ra d y cji z przew odniczącym k a rd y n a łe m A lfredo O ttavian im , se k re ta rz e m K o ngreg acji św.
O fficium , k tó re j p re fe k te m jest sam papież; 2) K om isja dla S p raw B iskupów i Z arząd u D iecezji z przew odniczącym k a r d y n ałem M arcello M im m im , se k re ta rz e m K ong regacji K on- sy sto ria ln e j, k tó re j p rzew odnictw o n ależy rów n ież do papieża;
(zastępcą jej b y ł k a rd y n a ł P a w e ł M arella); 3) K om isja dla D yscypliny K le ru i W ierny ch z k a rd y n a łe m P ie tro C iriacim jak o przew odniczącym ; 4) K om isja dla S p raw Zakonów , na czele z k a rd y n a łe m V alerio V aleri, z m arły m w 1963 r.; 5) K o
m isja dla tzw . D yscypliny S ak ram en tó w , n a czele k tó re j stał k a rd y n a ł B en ed etto A loisi M asella; 6) K om isja dla Ś w iętej L itu rg ii z k a rd y n a łe m G aetano C icognani, p re fe k te m K o n g re
gacji O brzędów na czele (po jego śm ierci w 1962 r. przew od nictw o p rze jął k a rd y n a ł L araona); 7) K om isja dla S tudiów T eologicznych U n iw ersy tetó w i S em in arió w K atolickich, po
zostająca pod k iero w n ictw em k a rd y n a ła G iuseppe P izzardo;
8) K om isja dla S p ra w Kościołów W schodnich z p rzew odniczą
cym k a rd y n a łe m A m leto Cicognanim ; 9) K om isja dla S p raw M isji, k tó re j przew odził k a rd y n a ł G regorio A gagianian; 10) K om isja dla S p ra w A kcji K atolickiej i A postolatu Osób Ś w ie
ckich z k a rd y n a łem F e rn an d o Cento.
W d niu 17 g ru d n ia 1962 r. u k o n sty tu o w a ła się jeszcze K o
m isja K a rd y n a łó w k o o rd y n acy jn o -k iero w n icza (Com m issione P rim aria), a je j przew odniczącym został k a rd y n a ł A m leto Gio-
|v a n n i Cicognani, se k re ta rz sta n u , k tó re j celem je s t k o o rd y n a c ja p rac in n y ch K om isji, określanie jaśn iej p lan u g e n e ra l
nego i celu Soboru.
O jciec Św. Ja n X X III zastrzeg ł sobie w M otu P ro p rio , że w m iarę p otrzeb y pow ołać m oże dalsze K om isje. P ap ież pow o
łał też osobny S e k re ta ria t dla S p raw R adia i T elew izji celem u sp ra w n ie n ia obsługi in fo rm a c y jn e j. S p e c ja ln a rad a, pow oła
n a przez O jca Św iętego, m iała inform ow ać o przeb ieg u Sobo
ru p rzed staw icieli w y zn ań chrześcijań sk ich nie będących w łączności ze Stolicą A postolską. W M otu P ro p rio z dnia 5 czerw ca 1960 r. w dniu Z esłania D ucha Ś w iętego papież zam k nął fazę przedprzygotow aw czą II Soboru W atykańskiego, a rozpoczęły się bezpośrednie przyg o tow ania w te d y do Soboru Ekum enicznego.
W spom iane M otu P ro p rio stan o w i „k am ień w ę g ie ln y ” II So
bo ru W atykańskiego.
Sobór w ięc m iał się odbyć w czterech etapach: 1) faza p rzed- przygotow aw cza; 2) faza przygotow aw cza; 3) w łaściw y sobór;
4) ogłoszenie a k t soboru.
Sobór te n został n iezm iern ie su m ienn ie przygo tow an y . A rcy
bisk u p Felici, s e k re ta rz Soborow ej K om isji P rzygotow aw czej, m u siał p rzejrzeć 8 972 odpow iedzi (w 15 tom ach) na p rz e d sta w ione p y tan ia, p rzy słan e do członków katolickiej h ie ra rc h ii w św iecie i do laikatu .
U roczysta in a u g u ra c ja drugiego e ta p u p rac p rzy gotow aw czych do S oboru Pow szechnego odbyła się 14 listopada 1960 r.
w bazylice św. P io tra w Rzym ie, w k tó re j w ziął udział papież J a n X X III i członkow ie soborow ych K om isji, w ielu b iskupów i prałató w , członków i k o n su lto ró w soborow ych, księży p rz y godnych. P apież o tw orzył uroczyście prace K om isji II Soboru W atyk ań sk ieg o w spo m n ian ym aktem .
W p racach K om isji na różn ych szczeblach i stan o w isk ach uczestniczyło 728 osób, w śró d nich 49 kard y n ałó w , 5 p a tr ia r chów i 33 arcybiskupów , 218 p ra ła tó w i księży św ieckich, 239 zakonników , 8 św ieckich.
W K om isjach b rali ud ział i P olacy (abp K om inek w K o
m isji A postolatu Św ieckich, abp G aw lina ■— se k re ta rz K om isji B iskupów i Z arząd u D iecezji, abp Baziak w K om isji D yscy
p lin y K leru , bp Z akrzew sk i i bp K ow alski w K om isji L itu r
gicznej, bp B ednorz w S e k reta ria cie dla S p raw w spółczesnych
Środków P ro p ag o w an ia M yśli; w K om isjach b y li też księża polscy: O. S zrant, in fu ła t F ilipiak, p ra ła t D esku r, O. B ed
narski).
O jciec Sw. J a n X X III o b rał za p a tro n a II Soboru W a ty k a ń skiego św. Józefa.
W d n iu 11 k w ie tn ia 1961 r. J a n X X III ogłosił list apostolski:
„C eleb ran d i Concilii O ecum enici” do w szystkich arc y b isk u pów i biskupów n a całym św iecie, w k tó ry m p o d kreślił ol
b rzy m i po stęp p rac soborow ych i w ezw ał w ie rn y c h do m od
litw y w in te n c ji Soboru. W d n iach 12— 22 czerw ca 1961 r. od
było się pierw sze posiedzenie K om isji C e n tra ln ej w sali D el
la C ongregazione w P a łac u W atyk ań sk im , k tó re j przew o d n i
czył osobiście sam papież J a n X X III, a jej p rzed m io tem było u sta le n ie kolejności sp ra w i zagadnień przedłożonych na So
borze. P ap ież J a n X X III życzył sobie, aby w Soborze w zięli udział też o b serw ato rzy K ościołów n iek ato lickich (bracia od
łączeni), k tó rz y zostali później n a zw an i oficjaln ie „obser- w a to ra m i-d e le g a ta m i” (o b servatores delegati). Z aproszeni zo
stali też na Sobór przed staw iciele p ań stw . W ty m celu p rz e w odniczący S e k re ta ria tu dla S p ra w Jedności Kościoła, k a rd y n a ł Bea, przep row adził z „w ielką dyplom atyczną zręcznością” ,.
,,w sposób lo ja ln y i w ielk o d u szn y ” szereg p e rtra k ta c ji. Celem udzielan ia in fo rm acji soborow ych p raw dziw ie i dokładnie Stolica A postolska zorganizow ała sp ecjaln e B iu ro P raso w e So
boru, któ reg o kiero w n ik iem został m ian o w an y ks. F a u sto V aillanc. N a czele polskiej sekcji b iu ra sta ł ks. S te fa n W esoły.
B ullą k o n w o k acy jn ą „H u m an ae sa lu tis ” (25 g ru d n ia 1961) Ojciec Sw. J a n X X III zapow iedział o tw arcie II Soboru W a
tyk ań sk ieg o n a ro k 1962: „na m ocy a u to ry te tu P a n a Naszego Jezu sa C h ry stu sa, św iętych apostołów P io tra i P aw ła oraz N aszego w łasnego zapow iadam y na ro k 1962, E kum eniczny i P ow szech n y Sobór, obw ieszczam y go i zw ołujem y. O dbędzie się on w B azylice W a ty k a ń sk ie j”.
D nia 2 lutego 1962 r. Ojciec Sw. J a n X X III w y d a ł M otu P rop rio , k tó ry m ogłosił d atę rozpoczęcia II Soboru W a ty k a ń skiego, m ianow icie dzień św ięta M acierzy ń stw a N ajśw iętszej M aryi P a n n y , 11 p aźd ziern ik a 1962 r. D ata ta, pisze papież,
„ została w y b ra n a przez Nas ze w zględu na p rzy p a d a ją c ą na te n dzień rocznicę w ielkiego Soboru w Efesie, k tó ry posiada ta k w ielkie znaczenie dla dziejów całego K ościoła”. W 1962 r.
O jciec Św. J a n X X III w ystosow ał do w szy stk ich w ie rn y c h sp e cja ln ą odezwę, k tó ra rozpoczyna się od słów: „O ecum eni- cum C oncilium ”, zachęcającą do m odlitw , aby II Sobór W a
ty k a ń sk i b ył „now ym Z esłaniem D ucha Ś w iętego”.
O statn ia (siódma) S esja C e n tra ln ej K o m isji Soborow ej od
była się w d n iach 12— 20 czerw ca 1962 r. O d tąd dalsze p ra c e przygotow aw cze do Soboru ko n ty n u o w ać m ia ł S e k re ta ria t O gólny i K om isja T ech niczno-O rganizacyjna.
Służba tech n iczn a M iasta W atykańskiego p rzy stą p iła do p ra cy zw iązanej z p rzy g o tow an iem bazy liki św. P io tra do o brad soborow ych.
T e k sty przyg o to w an e przez K om isje P rzedsoborow e m iesz
czą się w 119 zeszytach o 2 045 stro nicach i o b e jm u ją one 68 tzw . „sch em ató w ” p rzy g o to w an y ch przez K om isję C en
tra ln ą . N ie w szy stkie je d n a k sch em aty zostały u z n an e i za
k w alifik o w an e przez O jca Ś w iętego J a n a X X III jak o m a te ria ł do przedłożenia pod o b rad y soborow e.
W szystkie w nioski, p ro je k ty , n ad esłan e do K om isji P rz e d - przygotow aw czej, zebrano w całość i ogłoszono d ru k ie m w 16 tom ach , k tó re w raz z indeksem objęły blisko 10 000 stronic.
P apież J a n X X III zam ianow ał n a stę p u jąc y c h członków R ad y P re zy d ia ln e j II Soboru W atykańskiego Pow szechnego:
k ard . k a rd . E ugenio T isseran t, A chille L ie n art, Ignazo G a
briele T appouni, N orm anuo Tonnuasco G ilroy, F rancesco Spel-- lm an, E nrico P la y D aniel, G iuseppe F rin gs, E rn esto R u ffini, A ntonio Caggiano, B e rn a rd o G iovanni A lfrink .
K a rd y n a ł A m ieto G iovanni Cicognani, s e k re ta rz sta n u , zo
s ta ł przew odniczącym S e k re ta ria tu do N adzw yczajn ych P ra c Soborow ych, a członkam i S e k re ta ria tu zostali: k a rd . k ard . G iuseppe Siri, G iovanni B a ttis ta M ontini, C arlo C onfalonieri, G iulio D oepfner, A lb erto G regorio M eyer, L am e G iuseppe S uenens.
P rzew odniczącym T ry b u n a łu A d m in istracy jn eg o II Soboru W aty kań sk ieg o został k a rd y n a ł Francesco R oberti.
S e k re ta rz e m g e n e ra ln y m II S oboru W aty k ań sk iego został m sg r P e ric le Felici. On też objął obow iązki se k re ta rz a S e k re ta r ia tu dla N ad zw yczajn y ch S p ra w Soborow ych. N a czele K o
m isji Soboru sta n ę li k ard y n ało w ie: O ttav ian i, M arelła, Cico- gnani, M asella, C iriaci, V aleri, L a rra o n a , P izzardo, Cento.
U stalono te ż reg u la m in obrad. K ażd y dzień o b rad rozpoczy
nać się m iał Mszą św. Jak o języ k o fic jaln y Soboru p rzy ję to łacinę. D ecyzje m iały być p rzy jm o w an e w iększością gło
sów 2h. O b ra d y Soboru będą się odbyw ać w czasie sesji p u blicznych, ogólnych zgrom adzeń roboczych, zam kn ięty ch, oraz w K om isjach.
Ogłoszono też listę niekatolick ich (w ilości 12) w y znań, lub g ru p w yzn an iow y ch ch rześcijańskich, kó re p rz y ję ły zaprosze
nie S tolicy A postolskiej p rzy słan ia o b serw ato ró w n a sobór.
D nia 11 w rześn ia 1962 r. J a n X X III w ygłosił przedsoborow e orędzie, w k tó ry m po dkreślił, że nadchodzący Sobór w y razi
„tęsk n o tę ludów za pokojem , k tó ry uniem ożliw i zb ro jn e k o n flik ty i k tó ry w in ien m ieć sw e k orzenie i g w a ra n cje w sercu każdego człow ieka”. Sobór te n zechce p odkreślić w „form ie n a jb a rd zie j św iętej i solennej n ajgłębsze zastosow anie b r a te r stw a i m iłości” .
U roczyste otw arcie II Soboru W atykańskiego Pow szechnego odbyło się 11 p aźd ziern ik a 1962 r. o godzinie 9.30 w bazylice św. P io tra n a W aty k an ie. J e st to n ajw ięk sze w yd arzen ie w dziejach K ościoła w o statn ich czasach.
W orędziu sw ym na otw arcie Soboru m ów ił J a n X X III, że św iat dzisiejszy „oczekuje bodźców, k tó re by go p chn ęły w k ie ru n k u p rzep o jen ia n a u k ą Kościoła su m ień ludzkich w pełn ej zgodzie i w ierności z a u te n ty c z n ą d o k try n ą Kościoła, p rzestu d io w an ą i p o daw aną w form ie nau k o w ej i literack iej w łaściw ej w spółczesnej m en ta ln o śc i”.
W uroczystości o tw a rc ia Soboru w zięło udział 2 540 Ojców Soboru; obecni b y li przed staw iciele 85 p a ń stw i organizacji m iędzyn aro do w y ch oraz po nad 30 o b serw ato ró w delegow anych n a Sobór przez różne w y zn an ia chrześcijańskie.
Stosow nie do w ezw ań, w y słan y ch do biskupów i przełożo
nych zakonnych, p raw o i obow iązek u czestniczenia w Soborze
3 — S tu d ia T heologica
m iało 2 908 osób (85 k ard y n ałó w , 8 p a triarc h ó w , 535 a rc y b isk u pów, 2 184 biskupów , 12 opatów , 17 p ra ła tó w niezależnych, 67 przełożonych zakonów oraz zgrom adzeń zakonnych).
Ojciec Sw. J a n X X III pow ołał też 195 e k sp ertó w soborow ych spośród teologów , biblistów , kanonistów , litu rg istó w , h isto ry ków, w y b itn y ch w dziedzinie sw ych specjalności. W śród nich znaleźli się P olacy (ks. B olesław F ilipiak, ks. A ndrzej D eskur, ks. W ładysław S ikora i O. F elik s B ednarski).
Poza ty m i e k sp ertam i b isk u p i różn y ch n arodów m ieli p rzy sobie swoich bieg ły ch i se k re tarz y , k tó rz y słu ży li im pom ocą w opraco w y w an iu zagadnień. P olscy bisk u p i nie m ieli ze sobą żadnych biegłych.
Było też w ielu k o resp o n d en tó w p raso w y ch z całego św iata (około 1 000).
P rz y b y li rów nież na sobór o b serw ato rzy C erkw i rosy jsk iej.
N a k o n g reg acjach g e n e ra ln y c h czyli p le n a rn y c h posiedze
n iach soboru ojcow ie om aw iali n ajw ażn iejsze sp ra w y Kościoła i p rzygotow yw ali odpow iednie uchw ały.
T akich k o n g reg acji g e n e ra ln y c h na pierw szej sesji Soboru W aty kań sk iego było 18 (pierw sza 13 p aź d zie rn ik a 1962, o sta t
nia 13 listo p ad a 1962).
P ierw sza sesja II Soboru W atykańskiego odrzuciła jed n a k 20 listo p ad a 1962 r. sch em at „o źródłach o b jaw ie n ia ” ; 1 368 ojców soboru w ypow iedziało się za jego odrzuceniem , a 822 za p rzy jęciem jak o p o d staw y do dalszej dy sku sji. W praw dzie przeciw nikom zab rakło k w alifik o w an ej w iększości (czyli 2h), ale papież J a n X X III osobistą in te rw e n c ją nak azał skierow ać sch em at do ponow nego opracow ania.
W ydane „Typis P o ly g lo ttis V atican is” w 1962 r. „Sch em ata C o n stitu tio n u m et D e c reto ru m de ą u ib u s d isc e p ta b itu r in Con- cilii sessionibus” o b ejm u je w „Series P r im a ” schem atów sie
dem (271 stronic d ru k u ), m ianow icie: 1) Schem a C o n stitu tion is dogm aticae de fo n tib u s rev elatio n is; 2) S chem a C o n stitu tionis dogm aticae de deposito Fidei p u re custud iend o; 3) Schem a C o n stitutio n is dogm aticae de o rd in e m o rali C hristiano ; 4) Sche
m a C o n stitutio n is dogm aticae de ca stita te , m atrim o n io , fam ilia, v irg in ita te ; 5) Schem a C on stitu tio n is de S acra L itu rg ia ;
6) Schem a C o n stitu tio n is de in stru m e n tis com m unicationis so- cialis; 7) S chem a D ecreti de Ecclesiae u n ita te .
„S eries S ec u n d a ” zaw iera na 122 stro n icach d ru k u dw a schem aty: 1) Schem a C o n stitu tion is dogm aticae de Ecclesia;
2) De B eata M aria V irgine M atre Dei e t M atre hom inum . W 1963 r. w y d ru k o w a n o sch em aty II serii osobno jeszcze i rozesłano je biskupom katolickim : 1) Schem a C o nstitutio nis dogm aticae de Ecclesia; 2) Schem a D e c reti de Episcopis ac de D ioecesium R egim ine; 3) D e O ecum enism o; 4) D e clericis;
5) De sta tib u s p erfectio n is acąu iren d ae; 6) De c u ra a n im aru m . O b rad y soborow e I sesji Soboru W atykańskiego rozpoczęły się sp raw am i litu rg iczn y m i, chociaż początkow o sch em at litu r giczny nie był p o d k reślan y na pierw szy m m iejscu po rządku obrad. Sobór zajął się n a jp ie rw sch em atem litu rg iczn y m , aby zadokum entow ać, że jego celem je s t przed e w szystkim relig ijn e odnow ienie Kościoła. Sobór więc zatw ierd ził g e n e ra ln e zasady re fo rm y litu rg iczn ej i odrodzenia n a ty m polu. P ra g n ą ł on dostosow ać do p o trz e b w spółczesnego życia to, co w Kościele je s t zm ienne, u su n ąć przeszkody piętrzące się n a drodze do p o jed n a n ia ch rześcijan i przyczynić się do zbliżenia w szystkich do C h ry stu sa. Sobór p rzy jm u ją c g e n e ra ln e zasady refo rm y, s ta n ą ł na stan o w isk u, że „nie jest konieczna ab so lu tn a jed n o li
tość litu rg ic zn a u w szystkich narodów . Z ostaw ił dla litu rg ii o tw a rte drzw i tak , by się m ogła dopasow ać do ró żn ych środo
w isk ”.
Na I sesji II Soboru W aty k ań sk iego rozpoczęto załatw iać sp raw y od sch em atu liturgicznego, jak ju ż w spom niano, „om a
w iającego dialog człow ieka z B ogiem ” , czyli od najw yższego p orząd k u w zajem n y ch stosunków , k tó re należy u staw ić „na trw a ły m fu n d am en cie objaw ien ia i n a u k i ap o sto lsk iej” . N a
stęp n ie om ówiono pięć in n y ch schem atów , ja k o społecznych środk ach p rzek azy w an ia m yśli, sp raw ę Kościołów w schodnich, rozw ażono schem at o K ościele C hry stu so w y m .
Polscy b iskupi w liczbie 7 b rali udział w K om isjach Sobo
lo w y ch . K a rd y n a ł W yszyński został w y b ra n y członkiem K o
m isji dla S p raw A postolstw a Św ieckich, ale zrezygnow ał z tej godności, poniew aż papież poprzednio m ian o w ał go (18 paź
dziernika) członkiem S e k re ta ria tu dla S p ra w N adzw yczajnych.
Ks. abp B a ra n ia k został członkiem K om isji dla S p ra w Kościo
ła W schodniego; ks. bp Jo p został członkiem K om isji L itu r
gicznej; ks. bp K lepacz członkiem K om isji dla S p ra w S em in a
rió w D uch ow n ych i U n iw e rsy te tó w K atolickich; papież za
m ianow ał abpa K om inka i bpa B ednorza członkam i K om isji dla S p raw A postolstw a Św ieckich, dla S p raw P ra s y i Rozpow szechnienia M yśli. Bp Now icki n ależał do T ry b u n a łu A dm ini
m ianow ał abpa K om inka i bpa B ednorza członkam i K om isji dla S p raw A postolstw a Św ieckich, dla S p raw P ra s y i Rozpow szechnienia M yśli. Bp Now icki n ależał do T ry b u n a łu A dm ini