Warchlakarnia w Fermie Kietrz
Odchów jałówek powyżej 6 miesięcy prowadzony jest w trzech wychowalniach: w Kietrzu, Lubotyniu i Tłustomostach. Budyn
ki wychowalni jałówek są różnorodne: na głębokiej ściółce, rusztowe ze stanowiskami legowiskowymi oraz wiązane — dla jałówek o zaawansowanej ciąży. Po osiągnięciu wagi w grani
cach 380—400 kg jałówki są inseminowane. Przed dokonaniem inseminacji służba zootechniczna sprawdza przydatność posz
czególnych sztuk do dalszej hodowli. Sztuki nie kwalifikujące się do hodowli przeznacza się na rzeź. W ostatnich 2 miesiącach przed wycieleniem bada się zdrowotność jałowic i dokonuje się przerzutu do obór własnych na uzupełnienie stada lub grupuje partiami do sprzedaży. Przyjęto generalnie zasadę grupowania rodzin w poszczególnych oborach, to znaczy, że wszystkie córki wracają do obór macierzystych. Jałówki, w okresie przebywania w wychowalni, są co miesiąc ważone, dokonuje się analizy przyrostów oraz zużycia pasz.
W odchowie cieląt-byczków rzeźnych specjalizuje się Ferma Ra
ków i prowadzi ten odchów w cyklu zamkniętym tj. od 5 dni do wagi powyżej 450 kg. Ferma ta ma również bazę kontuma cyjną i rocznie eksportuje około 80% byków ogółem odchowa
nych. Pozostałe 20% odstawiane jest do Centrali Mięsnej. Od
chów cieląt-byczków odbywa się w starszych budynkach za
adaptowanych ze stodół i chlewni, gdzie nie ma możliwości
wprowadzenia mechanizacji obsługi. Budynki, w których pro
wadzi się opas byków to również pomieszczenia pochodzące z adaptacji różnych obiektów inwentarskich. Ta grupa inwenta
rza podlega również comiesięcznemu ważeniu w celu obliczenia przyrostów oraz bieżącej kontroli prawidłowości żywienia jak również zapłaty dla obsługi.
W warunkach Kombinatu żywienie bydła w okresie letnim opar
te jest na zielonkach z pastwisk w formie wypasu i uzupełniane lucerną z upraw polowych oraz mieszankami poplonowymi.
W tym okresie dla uzupełnienia pasz energetycznych krowy otrzymują wysłodki suche. W okresie zimowym żywienie opiera się wyłącznie na kiszonkach z małym dodatkiem siana. Pasze te, pochodzenia gospodarskiego, uzupełniane są dodatkiem pasz treściwych pochodzących z zakupu, z uwzględnieniem żywienia indywidualnego.
Jak podkreślono na wstępie, hodowla bydła jest głównym kie
runkiem produkcji zwierzęcej w Kombinacie PGR Kietrz, nie
mniej jednak, ze względu na Dosiadane pomieszczenia inwen
tarskie, prowadzi się chów trzody chlewnej i drobiu. W chowie trzody chlewnej wyspecjalizowała się Ferma Kietrz, która po
siada około 3 tysięcy świń, w tym 200 macior. Tucz trzody prowadzony jest w cyklu zamkniętym, opartym całkowicie na własnym materiale wsadowym. Ponieważ pomieszczenia
chlew-Wytwórnia pasz firmy Skjold w Kietrzu
ni macior i warchlakarnia są ogrzewane, wyproszenia macior od
bywają się przez cały rok. Dzięki takiej organizacji chowu trzo
dy porodówka jest wykorzystana w pełni przez cały rok, a od
stawa tuczu odbywa się rytmicznie dwa razy w miesiącu. Żywie
nie trzody oparte jest w całości na paszach pochodzenia prze
mysłowego.
Chów drobiu zlokalizowany jest w Fermie Czerwonków z nasta
wieniem na produkcję jaj wylęgowych i konsumpcyjnych oraz drobiu rzeźnego. Ferma ta jest fermą reprodukcyjną typu A, posiadającą średniorocznie około 4 500 niosek rasy Leghorn.
W ostatnich latach materiał wyjściowy stanowią jednodniówki seksowane, które zakupuje się z ferm zarodowych.
W perspektywie na najbliższą pięciolatkę przewidujemy nie tylko wzrost pogłowia bydła o 100%, ale również dalszą kon
centrację i specjalizację produkcji zwierzęcej. W tym też celu w planach inwestycyjnych założyliśmy powiększenie istnieją
cych ferm mlecznych do około 1 200 krów. Realizujemy obec
nie budowę bukaciarni na 5 700 stanowisk, w której odchów bydła rzeźnego będzie się odbywał w cyklu zamkniętym. Przy wychowie bukatów zastosujemy nową technologię żywienia, w oparciu o mieszanki pełnoporcjowe, granulowane, wytwarza
ne we własnej budującej się wytwórni pasz.
*
i
)
MECHANIZACJA
/• .Bfew,■?>
i
Brygadowy rozsiew nawozów mineralnych metodą naziemną
■rrc -'5^. '2TE
sDecydującym czynnikiem wpływającym na poziom uzyskiwa
nych wyników produkcyjnych Kombinatu jest stopień mechani
zacji poszczególnych procesów technologicznych. Na podstawie 15-letnich doświadczeń można z całą stanowczością stwierdzić, że zależności te są wprost proporcjonalne.
Załadunek nawozów mineralnych do śmigłowca
Znaną jest prawdą, że na wielkość i jakość uzyskiwanych pro
duktów decydujący wpływ ma rzetelna realizacja założonego procesu technologicznego, a w warunkach gospodarki rolnej, wielkotowarowej, zależy to prawie wyłącznie od kwalifikacji załogi, jak również od stanu jakości i gotowości technicznej par
ku maszynowego, gdyż udział robocizny ręcznej w tym proce
sie jest znikomy.
Realizując tę współzależność Kombinat, w miarę doskonalenia poszczególnych procesów wytwarzania, modernizował i powię
kszał wielkość parku maszynowego oraz szkolił obsługę. W ok
resie 15-lecia stan ciągników rolniczych wzrósł prawie 2,5-krot- nie, a modernizacja parku ciągnikowego następowała kilkakrot
nie. W chwili obecnej na stan 227 ciągników jest: 140 ciągników Ursus C—4011/355, 32 ciągniki gąsienicowe DT54/75 i 75 M, 8 — Ursus C—385, 22 ciągniki RS—09 służące tylko do upraw międzyrzędowych oraz 25 ciągników C—330, z czego Zuży
wane jest wyłącznie do usuwania obornika, zamiast innych urządzeń mechanicznych. W dalszej kolejności modernizacja parku ciągnikowego winna pójść w kierunku zwiększenia udzia
łu ciągników o dużej mocy i dużej sile uciągu. Taki obraz me
chanizacji dyktuje wprowadzona reorganizacja produkcji roślin
nej, polegająca przede wszystkim na powiększeniu areału pól płodozmiennych.
W ślad za modernizacją parku ciągnikowego następowała w szybkim tempie modernizacja maszyn i narzędzi rolniczych.
Zasadniczym celem dokonywanego unowocześnianie parku ma
szynowego było wprowadzanie do produkcji maszyn o nowych rozwiązaniach konstrukcyjnych, coraz bardziej dokładnych w pracy, większej szerokości i wydajności roboczej. Nie wahano się wprowadzić maszyny i urządzenia nawet z serii doświadczal
nej i próbnej, w związku z tym unowocześniania parku maszy
nowego mogło następować znacznie szybciej.
W chwili obecnej Kombinat dysponuje całym zestawem nowo
czesnych maszyn rolniczych, które gwarantują najlepsze wyniki przy uprawie oraz najmniejsze straty przy zbiorze. Zaznaczyć tu jednak należy, że utrzymywana jest zasada pełnego wykorzysta
nia posiadanych maszyn i urządzeń, a o zakupie nowych decy
dują przede wszystkim względy ekonomiczne. Wprowadzony został system mechanizacji polegający na tym, że każdy rejon produkcyjny winien być wyposażony w podstawowy zestaw maszyn i narzędzi rolniczych dostosowanych do jego struktury i profilu produkcyjnego.
W Kombinacie PGR Kietrz nie utworzono Bazy Sprzętu, wzo
rem innych przedsiębiorstw rolnych, ze względu na specyfikę rejonu działania. Użytkowanie takich maszyn jak kombajny zbożowe, buraczane, silosokombajny, odbywa się systemem brygadowym z obsadą obsługi z wszystkich rejonów, a pracą brygad kieruje dyrekcja Kombinatu. Wielkość poszczególnych brygad ustala się w takiej wysokości, by zapewnić potokowość produkcji w danym cyklu technologicznym. Ważne jest to tym bardziej, że przemysł maszyn rolniczych nie rozwiązał dotych
czas produkcji zestawów maszyn do kompleksowej mechanizacji
poszczególnych procesów produkcyjnych, dlatego niektóre og
niwa tych procesów muszą być rozwiązywane we własnym za
kresie i dostępnymi środkami. Organizacja mechanizacji stoso
wana w Kombinacie zapewnia ekonomiczne jej wykorzystanie.
Podstawą prawidłowego funkcjonowania mechanizacji w przed
siębiorstwie jest właściwie zorganizowane zaplecze techniczne.
Naprawa główna ciągnika DT w Warsztacie Mechanicznym w Kietrzu
Od momentu powstania Kombinatu wszystkie remonty oraz ob
sługa techniczna sprzętu mechanicznego wykonywane są we własnym zakresie. W tym też celu utworzono Centralny War
sztat Mechaniczny w Kietrzu, któremu powierzono wykonywa
nie wszystkich remontów kapitalnych oraz remontów bieżących
Remont kombajnu zbożowego w Warsztacie Mechanicznym w Kietrzu
ważniejszych maszyn rolniczych. Pozostałe remonty maszyn i sprzętu dokonywane są w warsztatach obsługowych ferm.
Szczególny nacisk kładzie się na terminowe wykonywanie ob
sługi technicznej oraz pełną realizację ich technologii wykona
nia. Gwarantuje to dłuższą żywotność sprzętu, odpowiednio wysokie przebiegi międzynaprawcze oraz stosunkowo niskie koszty eksploatacji i napraw. Aby zrealizować te zadania, w ok
resie 15-lecia zaplecze techniczne było stopniowo modernizo
wane i uzupełniane, a w chwili obecnej stworzono dobre warun
ki na przeprowadzanie obsługi i napraw nowoczesnego sprzętu rolniczego. Mimo że wyposażenie w środki techniczne Kombina
tu nie jest jeszcze w pełni wystarczające, stała gotowość tech
niczna sprzętu pozwala na pełną i terminową realizację podej
mowanych zadań produkcyjnych. Przyjęty program organizacji nowoczesnego zaplecza technicznego daje widoczne korzyści.
Transport zewnętrzny wykonywany jest w całości przez Bazę Transportową, w której zgrupowano wszystkie samochody cię
żarowe i specjalne, a dyspozycja środkami transportu pozostaje w gestii dyrekcji Kombinatu. Stwarza to możliwości pełnego wykorzystania posiadanego taboru samochodowego oraz obni
żenie kosztów transportu. Taka forma organizacji transportu sa
mochodowego jest konieczna w warunkach Kombinatu, tym bardziej, że realizowana jest tu zasada centralnego zaopatrzenia ferm i zakładów Kombinatu w niezbędne środki produkcji oraz części zamienne i materiały.
Na obecny poziom produkcji przedsiębiorstwa złożyło się wiele czynników, z których główną rolę należy przyznać ludziom, bo od nich przede wszystkim zależą rezultaty zarówno produkcyjne, jak i ekonomiczne. Biorąc to pod uwagę kierownictwo Kombinatu od początku jego istnienia za jeden z głównych celów postawiło sobie poprawę warunków socjalno-bytowych załogi. Miało to zapew
nić stabilizację załogi oraz zainteresowanie jej wynikami przedsiębiorstwa.
W pierwszej kolejności postanowiono poprawić warunki mieszkaniowe — poprzez