Komitet do Spraw Umów Offsetowych

Komitet do Spraw Umów Offsetowych jest ciałem doradczym ministra właściwego do spraw gospodarki, w jego skład wchodzą przedstawiciele różnych ministerstw. Zatem Komitet tworzą wysłannicy następujących ministrów: gospodarki, finansów publicznych, Skarbu Państwa, spraw zagranicznych, spraw wewnętrznych, środowiska, pracy, transportu, łączności, zdrowia, rolnictwa i rozwoju wsi, Obrony Narodowej i nauki. W Komitecie zasiadają również delegaci Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych. Jeżeli wymaga tego sytuacja, w obradach Komitetu uczestniczyć może przedstawiciel Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, ma on zapewnione prawo zabierania głosu. W niektórych sytuacjach udział w obradach Komitetu mogą brać udział przedstawiciele innych ministerstw oraz eksperci. Są oni zapraszani przez Przewodniczącego Komitetu, nie dysponują jednak prawem zabierania głosu161. Przewodniczący komitetu każdorazowo jest wyznaczany przez ministra właściwego do spraw gospodarki, a powołuje go i odwołuje Prezes Rady Ministrów. Minister ten również wnioskuje o wydelegowanie z poszczególnych ministerstw przedstawicieli, którzy wejdą w skład Komitetu¹⁶².

Komitet do Spraw Umów Offsetowych działa jedynie jako ciało doradcze, nie posiada statusu organu administracji państwowej. Komitet swoją działalnością ma wspierać ministra właściwego do spraw gospodarki, jest więc organem pomocniczym¹⁶³. W kompetencjach Komitetu leży przeprowadzanie analiz i

160 http://mg.gov.pl, z dnia 5.11.2010.

161 Art. 20 Ustawy z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych

w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa, Dz. U. z dnia 8

października 1999 r., nr 80 poz. 903.

162 Ust. 3.1. Załącznika do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 sierpnia 2007 r. w sprawie

regulaminu organizacyjnego Komitetu do Spraw Umów Offsetowych, Dz. U. z dnia 31 sierpnia 2007 r. nr

158 poz. 1107.

163 M. H. Koziński, Umowa offsetowa i inne formy udziału państwa w międzynarodowym obrocie

gospodarczym, op. cit., s. 93.

60

wydawanie opinii. Ustawa offsetowa¹⁶⁴ (art. 21.) dokładnie określa zadania, jakie ma wykonywać Komitet, wprowadza podział na osiem grup. Po pierwsze do obowiązków komitetu należy wybranie najistotniejszych potrzeb offsetowych a następnie przedstawienie ich ministrowi właściwemu do spraw gospodarki. Drugim zadaniem jest analizowanie zobowiązań offsetowych z punktu widzenia zapotrzebowania i możliwości w zakresie inwestycji i innowacyjności, tak by w jak najwyższym stopniu stanowiły wartość dla interesów gospodarczych, bezpieczeństwa i obronności państwa. Komitet przedstawia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki wnioski, jakie wynikają z analizy zobowiązań offsetowych dla interesu państwa 165. Po czwarte organ ten wydaje opinie odnośnie założeń do ofert offsetowych, założenia te następnie są przedkładane zamawiającemu przez ministra właściwego do spraw gospodarki. Komitet opracowuje opinię ofert offsetowych, aby opinia była pozytywna oferta musi pozytywnie wpływać na gospodarkę, obronność lub bezpieczeństwo państwa. Taka opinia następnie trafia na ręce ministra właściwego do spraw gospodarki. Po szóste Komitet opiniuje sprawozdania, które minister gospodarki przedstawia Radzie Ministrów. Sprawozdania te dotyczą wywiązywania się zagranicznych dostawców z umowy offsetowej i są sporządzane co roku. Organ ten sporządza liczne opinie, których odbiorcą jest minister właściwy do spraw gospodarki. Opinie te dotyczą: zmiany statusu propozycji zobowiązania offsetowego na przyrzeczenie offsetowe, projektów umów offsetowych, procedury podpisania umowy offsetowej w przypadku negocjacji z jednym zagranicznym dostawcą, zmiany umowy offsetowej i zaliczania wykonania zobowiązań offsetowych na poczet wartości umowy offsetowej. Jako ósme zadanie Komitetu ustawa offsetowa wymienia możliwość wydawania innych opinii dla potrzeb Ministra Gospodarki, odnośnie problematyki offsetowej¹⁶⁶.

W ramach Komitetu do Spraw Umów Offsetowych funkcjonuje stanowisko Sekretarza Komitetu, zajmuje je dyrektor komórki organizacyjnej funkcjonującej w Ministerstwie Gospodarki, która zapewnia zaplecze administracyjno-organizacyjne

164 Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa, Dz. U. z dnia 8 października 1999

r., nr 80 poz. 903.

165 Vademecum offsetowe, Ministerstwo Gospodarki, Warszawa 2009, ss. 40-41, http://mg.gov.pl, z dnia

5.11.2010.

166 Art. 21 Ustawy z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych

w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa, Dz. U. z dnia 8

października 1999 r., nr 80 poz. 903.

61

Komitetu. Sekretarz Komitetu przygotowuje projekty zawiadomień odnośnie terminu, miejsca, przebiegu obrad Komitetu, zapewnia również materiały niezbędne dla prawidłowego przebiegu tych spotkań. Opracowuje projekty ustaleń Komitetu oraz ich wykaz. Do zadań sekretarza należy też opracowanie projektu protokołu z posiedzeń oraz sprawozdania z działalności organu167.

Kompetencję w zakresie zwoływania i prowadzenia obrad Komitetu posiada przewodniczący lub jego zastępca. Obrady Komitetu przyjmują formę posiedzeń, decyzje zapadają bezwzględną większością głosów, przy równoczesnym spełnieniu warunku w zakresie obecności przynajmniej połowy Komitetu168. Informacja o terminie, miejscu i przebiegu posiedzeń powinna dotrzeć do członków Komitetu i innych zaproszonych przedstawicieli nie później niż pięć dni roboczych przed datą zwołania spotkania. W wyjątkowych sytuacjach istnieje możliwość, by Komitet zebrał się w trybie pilnym, zawsze jednak podaje się przyczynę konieczności nagłego zebrania169

Osoba prowadząca spotkanie Komitetu prezentuje porządek, według którego obrady mają się toczyć. Przedstawia członkom Komitetu, protokół z poprzedniego posiedzenia, aby ci po zapoznaniu się z jego treścią, zatwierdzili go. W kompetencjach przewodniczącego leży zarządzenie głosowania, którego przedmiotem są wypracowane wcześniej ustalenia. Przyjmowanie ustaleń Komitetu może odbywać się w dwojaki sposób. Po pierwsze w formie opinii opatrzonej podpisami członków Komitetu, można zastosować też drugie rozwiązanie, jakim jest zapis do protokołu. Jeśli zaistnieje konieczność to Komitet może powoływać zespoły problemowe albo doradcze, by te opracowały ekspertyzy konieczne do realizacji zadań Komitetu. Przewodniczący Komitetu w uzasadnionych sytuacjach ma prawo ogłosić tryb obiegowy przyjmowania ustaleń. Oznacza to, że stanowiska są ustalane korespondencyjnie, termin, jaki obowiązuje członków Komitetu to cztery dni robocze. Decyzja zostaje podjęta, jeśli każdy z przedstawicieli wyraził zgodę w formie pisemnej, nie przedstawiając przy tym

167 Załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 sierpnia 2007 r. w sprawie regulaminu

organizacyjnego Komitetu do Spraw Umów Offsetowych, Dz. U. z dnia 31 sierpnia 2007 r. nr 158 poz.

1107.

168 M. H. Koziński, Umowa offsetowa i inne formy udziału państwa w międzynarodowym obrocie

gospodarczym, op. cit., s. 94.

169 Załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 sierpnia 2007 r. w sprawie regulaminu

organizacyjnego Komitetu do Spraw umów Offsetowych, Dz. U. z dnia 31 sierpnia 2007 r. nr 158 poz.

1107.

62

zastrzeżeń, oraz jeśli w wyznaczonym terminie nie wpłyną uwagi lub zastrzeżenia odnośnie projektu. W przypadku zaistnienia uwag i zastrzeżeń, przyjęcie ustalenia może mieć miejsce na posiedzeniu Komitetu, po ponownym rozpatrzeniu. Na każdym posiedzeniu Komitetu, następującym po przyjęciu ustaleń w trybie obiegowym, przewodniczący prezentuje wykaz ustaleń przyjętych przez Komitet170. Posiedzenia Komitetu mają charakter jawny, istnieje jednak możliwość wyłączenia jawności całego posiedzenia lub tylko części, uzasadniając tę decyzję charakterem omawianych spraw171. Po każdym spotkaniu Komitetu spisuje się protokół, który następnie każdy z członków musi sygnować swoim podpisem. Protokół jest dokumentem, do którego prawo wglądu przysługuje członkom Komitetu oraz osobom posiadającym upoważnienie Przewodniczącego. Roczne sprawozdanie z prac Komitetu jest spisywane do trzydziestego pierwszego marca każdego roku, następnie przekazuje się je na ręce ministra właściwego do spraw gospodarki172.