Z przyczyn praktycznych ważne kwestie dotyczące działalności gospodarczej uregulowane są także w innych aktach prawnych. Zasada wolności gospodarczej zapisana jest w Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej (Dz.U. 1997 nr 78 poz. 483 z późń. zm.) w artykule 20, określa ustrój gospodarczy, jako: „społeczną gospodar-kę rynkową opartą na wolności działalności gospodarczej, własności prywatnej oraz solidarności, dialogu i współpracy partnerów społecznych stanowi podstawę ustroju gospodarczego RP”.
Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej, w artykule 6., stanowi, iż „podej-mowanie i wykonywanie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego na rów-nych prawach, z zachowaniem warunków określorów-nych przepisami prawa”. Nato-miast artykuł 2 Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, definiuje ją, jako
„działalność wytwórczą, handlową, budowlaną, usługową oraz poszukiwanie, roz-poznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodową wykony-waną w sposób zorganizowany i ciągły.”
Omawiając tematykę swobody działalności gospodarczej, należy także uwzględ-nić w niej definicję przedsiębiorcy, jako podmiotu wykonującego tą działalność.
Ponadto artykuł 431 Kodeksu Cywilnego (Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93 z późń. zm.) określa przedsiębiorcę, jako „osobę fizyczną, osobę prawną i jednostkę organizacyj-ną, która nie jest osobą praworganizacyj-ną, a której ustawa przyznaje zdolność praworganizacyj-ną, pro-wadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową.” W ustawie o swobodzie działalności gospodarczej w artykule 4 przedsiębiorcą jest „osoba fizyczna, osoba prawna, jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której osobna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu dzia-łalność gospodarczą. Za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej”, podobnie jak w po-przedniej definicji. Natomiast w ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji z dnia 16 kwietnia 1993 r., (Dz.U. 1993 nr 47 poz. 211 z późń. zm.) „przedsiębior-cami są osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające oso-bowości prawnej, które prowadząc-chociażby ubocznie-działalność zarobkową lub zawodową uczestniczą w działalności gospodarczej”. W Ustawie o ochronie konku-rencji i konsumentów (Dz.U. 2007 nr 50 poz. 331 z późń. zm.) w artykule 4 ust. 1, jest wskazane, iż „poprzez przedsiębiorcę rozumie się przedsiębiorcę w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz:
a) osobę fizyczną, osobę prawną, a także jednostkę organizacyjną niemającą oso-bowości prawnej, organizującą lub świadczącą usługi o charakterze użyteczno-ści publicznej, które nie są działalnoużyteczno-ścią w rozumieniu przepisów o działalnoużyteczno-ści gospodarczej,
b) osobę fizyczną wykonującą zawód we własnym imieniu i na własny rachunek lub prowadzącą działalność w ramach wykonywania takiego zawodu,
c) osoba fizyczna posiadająca akcje lub udziały zapewniające jej co najmniej 25%
głosów w organach co najmniej jednego przedsiębiorcy lub posiadająca kontrolę
nad co najmniej jednym przedsiębiorcą, choćby nie prowadziła działalności go-spodarczej, jeżeli podejmuje dalsze działania podlegające kontroli koncentracji”.
Artykuł 3. Ustawy prawo własności przemysłowej (Dz.U. 2001 nr 49 poz. 508 z późń. zm.), mówi, iż „przedsiębiorcą jest osoba prowadząca w celach zarobko-wych działalność wytwórczą, budowlaną, handlową lub usługową”. Natomiast artykuł 3. Ustawy o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz.U.2013.0.385 z późń. zm.), mówi, iż przedsiębiorcą jest „podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, a także osoby prowadzące działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego”.
Artykuł 6, Ustawy prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. 2011 nr 163 poz. 981 z późń. zm.), przytacza, iż jest to podmiot „posiadający koncesję na prowadzenie działalności ustawowej, czyli prowadzenie prac geologicznych i górniczych”. W usta-wie o usługach turystycznych, mianem przedsiębiorców określa się „podmioty określone, jako przedsiębiorcy w ustawie o swobodzie gospodarczej oraz przedsię-biorcy zagraniczni”. Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Są-dowym, (Dz.U. 1997 nr 121 poz. 769 z późń. zm.) artykuł 36., definiuje „przedsię-biorcę, jako:
a) spółki jawne
b) europejskie zgrupowania interesów gospodarczych c) spółki partnerskie
d) spółki komandytowe
e) spółki komandytowo-akcyjne
f) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością g) spółki akcyjne
h) spółki europejskie
i) spółdzielnie, spółdzielnie europejskie j) przedsiębiorstwa państwowe k) jednostki badawczo-rozwojowe
l) przedsiębiorcy określeni w przepisach o zasadach prowadzenia na terytorium RP działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagranicz-ne osobny prawzagranicz-ne i fizyczzagranicz-ne, zwazagranicz-ne dalej „przedsiębiorcami zagranicznymi”
ł) towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych
m) odziały przedsiębiorców zagranicznych działające na terytorium RP n) główne oddziały zagranicznych zakładów ubezpieczeń
o) inne osoby prawne, jeżeli wykonują działalność gospodarczą i podlegają obo-wiązkowi wpisu do rejestru”. Ustawa prawo upadłościowe i naprawcze nato-miast rozumie przedsiębiorcę jako „osobę fizyczną, osobę prawną albo jednost-kę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną , jeżeli prowadzi we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową”.
Polskie przepisy prawne nie są jednolite, co do definicji przedsiębiorcy i przed-siębiorstwa, każdy dział prawa, a nawet część ustaw w ramach tego samego działu prawa posługuje się odmienną definicją działalności gospodarczej. Z tego względu bardzo ważne jest, aby przedsiębiorca działający na terenie Polski sprawdził, czy jego działalność jest działalnością gospodarczą w związku z regulacjami zawarty-mi w tej ustawie a które mogą tego przedsiębiorcę obowiązywać. Ustawa o swo-bodzie działalności gospodarczej w art. 2 mówi, iż „działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszuki-wanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodo-wa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły”. W artykule 2. zamieszczona jest legalna definicja działalności gospodarczej, oznacza to, iż ta własne definicja powinna być ona traktowana, jako powszechnie obowiązująca, wiążąca zarówno dla ustawodawcy, jak i organów wykonawczych oraz sądowniczych. Wynika to z postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 2 lutego 2009 r. (V KK 330/08). Bardzo ważnym aspektem prowadzenia działalności gospodarczej jest także obowiązek podatkowy wynikający z odpowiednich ustaw. Dodatkowo Ordynacja Podatkowa (Dz.U. 2017 poz. 201 z późń. zm.) w art. 3. pkt. 9. określa działalność gospodarczą
„jako każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalno-ści gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu a także każda inną działal-ność zarobkowa wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, co ważne nawet, gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospo-darczej lub osoby wykonującej taką działalność do przedsiębiorców”.
Kolejną ustawą podatkową definiującą przedsiębiorcę na własne potrzeby jest ustawa o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2004 nr 54 poz. 535 z późń. zm.), która w art. 15. ust. 2. określa działalność gospodarczą „jako obejmującą wszel-ką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonu-jących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednora-zowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wy-korzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.” Należy także zaznaczyć, że ustawa o podatku od towa-rów i usług w art. 15. ust. 3. stosuje także wyłączenia spod jej obowiązywania. Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:
1) z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm);
2) z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wy-konania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecają-cym wykonanie czynności i wykonujązlecają-cym zlecane czynności co do warunków
wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
Natomiast według ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych artykułu 5a pkt. 6. działalnością gospodarczą albo pozarolniczą działalnością gospodarczą jest działalność zarobkowa:
a) wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
b) polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, c) polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych
i praw-nych
- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizo-wany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.”
Odrębna definicję na swój użytek posiada także ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. 1998 nr 137 poz. 887 z późń. zm.), która w art. 8 ust. 6 Za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uznaje:
„1) osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepi-sów o działalności gospodarczej lub innych przepiprzepi-sów szczególnych;
2) twórcę i artystę;
3) osobę prowadzącą działalność w zakresie wolnego zawodu:
a) w rozumieniu przepisów o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektó-rych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne,
b) z której przychody są przychodami z działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych;
4) wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz wspól-ników spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej;
5) osobę prowadzącą niepubliczną szkołę, placówkę lub ich zespół, na podstawie przepisów o systemie oświaty.”
Także. zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. 1991 nr 80 poz. 350 z późń. zm.), art. 5b ust. 1. i 2., za pozarolniczą działalność gospo-darczą nie uznaje się czynności, „jeżeli łącznie spełniają następujące warunki:
1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wyko-nywanie z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolo-nych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowa-dzoną działalnością.”
ZAKOŃCZENIE
Prezentowana w pracy problematyka podejmuje próbę ukazania wpływu przepi-sów prawa na skuteczność i łatwość prowadzenia działalności gospodarczej w Pol-sce. Podsumowując wielkość obrotu gospodarczego i inwestycji w kraju wpływa bezpośrednio na jego kondycję gospodarczą jak i finansową. W związku z po-wyższym przepisy dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej są niezwykle ważne. Wszelkie nieścisłości i nieprecyzyjne stwierdzenia powodują komplikacje, które są dla przedsiębiorstw kosztami, nierzadko hamującymi rozwój i inwesty-cje. Każde państwo dąży do jak największej stabilizacji w procesie swojego ist-nienia, do optymalizacji przychodów podatkowych, ale także do maksymalizacji rozwoju warunków gospodarczych, które przekładają się na rozwój. Działalność gospodarcza jest fundamentem gospodarki wolnorynkowej opartej na obrocie ka-pitałowym - aby państwo skutecznie funkcjonowało, musi efektywnie gospodaro-wać swoimi zasobami oraz działać w sposób konstruktywny, zgodnie z przyjętymi wcześniej założeniami. Jednolitość i prostota przepisów powinny być priorytetem nad doktrynalnymi sporami dotyczącymi definiowania przedsiębiorców, bo poza doktrynalnym spojrzeniem na problem należy zwrócić uwagę na także istotny, a nawet ważniejszy problem dotyczący rozwoju gospodarki. Polska wypada coraz lepiej w rankingach dotyczących łatwości prowadzenia działalności gospodarczej sporządzanych corocznie przez Bank Światowy, jednak zaprezentowana w powyż-szej pracy mnogość przepisów dotyczących interpretacji czy dany podmiot jest przedsiębiorca czy nie pokazuje, iż prawodawca ma możliwość do dalszych zmian w celu ułatwiania możliwości prowadzenia działalności gospodarczej. Szczególną uwagę należy tu zwrócić na przepisy prawa prywatnego publicznego regulującego kwestie obowiązków przedsiębiorców wobec państwa, w szczególności obowiąz-ków podatkowych, które są niezwykle skomplikowane w porównaniu z przepisa-mi w innych krajach. Należy także zwrócić uwagę na to, że przepisy publicznego prawa prywatnego spełniają swoją funkcję dobrze, czuwając nad obrotem gospo-darczym miedzy przedsiębiorcami, co odzwierciedla się bardzo pozytywny sposób w gospodarce.
BIBLIOGRAFIA
• Kidyba A., (2016) Prawo Handlowe, Warszawa
• Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. 1997 nr 78 poz. 483 z późń. zm.)
• Mróz T., Stec M., (2005) Prawo Gospodarcze prywatne, Warszawa, s. 9-12
• Olszewski J., (2013) Prawo gospodarcze kompendium, Warszawa, s. 15-17
• Ordynacja podatkowa z dnia 17 stycznia 2017 r. (Dz.U. 2017 poz. 201 z późń. zm.)
• Strzyczkowski K., (2005) Prawo gospodarcze publiczne, Warszawa, s.237-244
• Ustawa - Kodeks cywilny z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93 z późń. zm.)
• Ustawa Kodeks spółek handlowych z dnia 15 września 2000 r. (Dz.U. 2000 nr 94 poz. 1037 z późń. zm.)
• Ustawa o cenach z dnia 5 lipca 2001 r. (Dz.U.2013.0.385 z późń. zm.)
• Ustawa o gospodarce komunalnej z dnia 20 grudnia 1996 r.. (Dz.U. 1997 nr 9 poz.
43 z późń. zm.)
• Ustawa o Krajowym Rejestrze Sądowym z dnia 20 sierpnia 1997 r. (Dz.U. 1997 nr 121 poz. 769 z późń. zm.)
• Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz.U.
1991 nr 80 poz. 350 z późń. zm.)
• Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz.U.
1992 nr 21 poz. 86
• Ustawa o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz.U. 2004 nr 54 poz. 535 z późń. zm.)
• Ustawa o przedsiębiorstwach państwowych z dnia 25 września 1981 r. (Dz.U.
Z 2013 poz. 1384 z późń. zm.)
• Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej z dnia 2 lipca 2004 r. (Dz.U. 2004 nr 173 poz. 1807 z późń. zm.)
• Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych z dnia 13 października 1998 r. (Dz.U.
1998 nr 137 poz. 887 z późń. zm.)
• Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji z dnia 16 kwietnia 1993 r. (Dz.U.
1993 nr 47 poz. 211 z późń. zm.)
• Ustawa prawo geologiczne i górnicze z dnia 9 czerwca 2011 r. (Dz.U. 2011 nr 163 poz. 981 z późń. zm.)
• Ustawa Prawo własności przemysłowej z dnia 30 czerwca 2000 r.. (Dz.U. 2001 nr 49 poz. 508 z późń. zm.)
• Ustawa. o ochronie konkurencji i konsumentów z dnia 16 lutego 2007 r. (Dz.U.
2007 nr 50 poz. 331 z późń. zm.)
• Zdyb M., (2000) Prawo działalności gospodarczej, Komentarz do ustawy, Kraków
• http://www.worldbank.org/pl/news/press-release/2014/10/29/doing-business- -in-poland-better-and-smarter-regulations-in-support-of-a-more-business-friendly--environment, 17.08.2017 r.
• http://www.pit.pl/dzialalnosc_gospodarcza_definicje_1052.php, 17.08.2017 r.
Redakcja „SiE” zaprasza do współpracy Autorów, którzy chcieliby publikować swoje teksty na łamach naszego pisma. Uprzejmie informujemy, że przyjmujemy do publikacji artykuły nie dłuższe niż 20 stron znormalizowanego maszynopisu (1800 znaków ze spacjami na stronę), a w przypadku recenzji – niż 8 stron. Do artykułów prosimy dołączyć streszczenie w języku polskim i angielskim (wraz z angielskim tytułem artykułu) o objętości do 200 słów. Prosimy o niewprowadzanie do manuskryptów zbędnego formatowania (np. nie należy wyrównywać tekstu spacjami czy stosować zróżnicowanych uwypukleń, wyliczeń itp.). Sugerowany format: czcionka Arial, 12 pkt., interlinia 1,5. Piśmiennictwo zawarte w artykule należy sformatować zgodnie z tzw. zapisem harwardzkim, zgodnie z którym lista publikacji istotnych dla artykułu ma być zamieszczona na jego końcu i ułożona w porządku alfabetyczny. Publikacje książkowe należy zapisywać:
Fijałkowska B., Madziarski E., van Tocken T.L. jr., Kamilska T. (2014). Tamizdat i jego rola w kulturze radzieckiej.
Warszawa: Wydawnictwo WSM.
Rozdziały w publikacjach zwartych należy zapisywać:
Bojan A., Figurski S. (2014). Nienowoczesność – plewić czy grabić. W.S. Białokozowicz (red.), Nasze czasy – próba syntezy. Warszawa: Wydawnictwo WSM.
Artykuły w czasopismach należy zapisywać:
Bobrzyński T.A. (2009). Depression, stress and immunological activation. British Medical Journal 34 (4): 345-356.
Materiały elektroniczne należy zapisywać:
Zientkieicz K. Analiza porównawcza egocentryka i hipochondryka. Żart czy parodia wiedzy? Portal Naukowy “Endo”.
www.endo.polska-nauka.pl (data dostępu: 2014.07.31).
W tekście artykułu cytowaną publikację należy zaznaczyć wprowadzając odnośnik (nazwisko data publikacji: strony) lub – gdy przywołane jest nazwisko autora/nazwiska autorów w tekście – (data publikacji: strony), np.: Radzieckie władze „[…] podjęły walkę z tamizdaten na dwóch płaszczyznach: ideologicznej i materialnej” (Fijałkowski i wsp. 2014: 23). lub: Radziecka prasa, jak stwierdzają Fijałkowski i wspólnicy, „lżyła autorów druków bezdebitowych” (2014: 45). W przypadku przywoływanych tekstów, gdy nie ma bezpośredniego cytowania, należy jedynie podać nazwisko i rok publikacji (bądź sam rok, jeśli nazwisko autora pada w tekście głównym). W odnośnikach w tekście głównym należy w przypadku więcej niż dwóch autorów wprowadzić „i wsp.”, np. (Fijałkowski i wsp. 2014). W tekście piśmiennictwa (tj. alfabetycznie ułożonej literaturze) prosimy wymienić wszystkich autorów danej publikacja. Więcej o zasadach stylu harwardzkiego m.in. na Wikipedii (http://pl.wikipedia.
org/wiki/Przypisy_harwardzkie). Uwaga, przypisy krytyczne, inaczej tzw. aparat krytyczny, prosimy w miarę możliwości zredukować do minimum i wprowadzać do głównego tekstu manuskryptu.
Zaznaczamy, że Redakcja nie płaci honorariów, nie zwraca tekstów niezamówionych oraz rezerwuje sobie prawo do skraca-nia tekstów.
Teksty prosimy przesyłać drogą elektroniczną za pomocą formularza na stronie WWW: http://humanum.org.pl/
czasopisma/humanum/o-czasopismie lub na adres e-mailowy: biuro@humanum.org.pl
Do tekstu należy dołączyć informację o aktualnym miejscu zamieszkania, nazwie i adresie zakładu pracy, tytule nau-kowym, stanowisku i pełnionych funkcjach. Każdy tekst przesłany pod adres Redakcji z prośbą o druk na łamach czaso-pisma podlega ocenie. Proces recenzji przebiega zgodnie z założeniami „double blind” peer review (tzw. podwójnie ślepej recenzji). Do oceny tekstu powołuje się co najmniej dwóch niezależnych recenzentów (tzn. recenzent i autor tekstu nie są ze sobą spokrewni, nie występują pomiędzy nimi związki prawne, konflikty, relacje podległości służbowej, czy bezpośred-nia współpraca naukowa w ciągu ostatnich 5 lat). Recenzja ma formę pisemną i kończy się stwierdzeniem o dopuszcze-niu lub niedopuszczedopuszcze-niu tekstu do druku.
W związku z przypadkami łamania prawa autorskiego oraz dobrego obyczaju w nauce, mając na celu dobro Czytelników, uprasza się, aby Autorzy publikacji w sposób przejrzysty, rzetelny i uczciwy prezentowali rezultaty swojej pracy, nieza-leżne od tego, czy są jej bezpośrednimi autorami, czy też korzystali z pomocy wyspecjalizowanego podmiotu (osoby fizy-cznej lub prawnej).
Wszystkie przejawy nierzetelności naukowej będą demaskowane, włącznie z powiadomieniem odpowiednich podmi-otów (instytucje zatrudniające Autorów, towarzystwa naukowe itp.).
Do przedłożonych tekstów z prośbą o druk, Autor tekstu jest zobowiązany dołączyć:
1. Informację mówiącą o wkładzie poszczególnych Autorów w powstanie publikacji (z podaniem ich afiliacji oraz kon-trybucji, tj. informacji, kto jest autorem koncepcji, założeń, metod, protokołu itp. wykorzystywanych przy przygot-owaniu publikacji), przy czym główną odpowiedzialność ponosi Autor zgłaszający manuskrypt.
2. Informację o źródłach finansowania publikacji, wkładzie instytucji naukowo-badawczych, stowarzyszeń i innych podmiotów.
Autorów
Kolegium Redakcyjne | Editorial boards:
Paweł Stanisław Czarnecki – Redaktor Naczelny /Chief Editor
Michal Cibere –
Sekretarz redakcji / Assistant editor Redaktor naukowy tematyczny | Section Editor:
Stanislav Szabo, Juraj Herdics, Wojciech Mądrzycki Rada Naukowa | Scientific Council:
Henryk Bednarski – Przewodniczący/ Chairman Josef Polacko – wiceprzewodniczący / vice-chairman Wojciech Słomski – wiceprzewodniczący / vice-chairman
Bazyli Nazaruk – sekretarz naukowy / scientific secretary Redaktorzy językowi | Language Editors:
Tamara Yakovuk – język rosyjski, tiyakovuk@yandex.ru Jaroslava Kmecova – język czeski i słowacki,
jaroslava.kmecova@dare.sk
Ramiro Delio Borges de Meneses - język angielski, hiszpański i portugalski, borges272@gmail.com Marcin Shaviel – język polski, marcin.szawiel@wp.pl Martin Laczek – język angielski, martin.laczek@yahoo.co.uk
Jurij Kariagin – język ukraiński, yuriy.karyagin@gmail.com Redaktor statystyczny i techniczny | Statistical
Editor: Fedir Nazarchuk, fedornaz@gmail.com
Członkowie / Members:
Jewgenij Babosov, Pavol Dancak, Kazimierz Doktór, Anatolij Drabowskij, Rudolf Dup-kala, Sergiej Gawrow, Vasili Gricenko, Jurij Kariagin, Natalia Kutuzowa, Ella Libanowa, Mariola Lemounier, Ramiro Delio Borges de Meneses, František Mihina, Andrzej Misiołek,
Zdzisław Nowakowski, Walery Nowikow, Michajło Popławskij, Olena Pierełomova, Jurij Reznik, Kirił Rozłogow, Wanda
Rusiec-ka, Aleksandr Stiepanow, Stanislav Stolarik, Marek Storoška, Ireneusz Świtała, Maciej Tanaś, Walentyn Wandyszew, Anna Wawr-zonkiewicz Słomska, Nonna Zinowiewa, Josef
Suvada, Ivica Gulasova, Vladimir Krcmery, Irena Piskorova, Daniel West, Nella Nyczka-lo, Ivan Grischenko, Irina Ignatieva, Vasil Kremen, Alexander Belohalvek, Peter Vojcik.
Wszystkie nadsyłane artykuły naukowe są recenzowane. Procedura recenzowania artykułów, zapora ghostwriting oraz zasady przygotowywania tekstów i instrukcje dla autorów znajdują się na stronie internetowej czasopisma http://humanum.org.pl w zakładce Czasopisma / All articles are peer reviewed. The procedure for reviewing articles,
and the Guide for Authors can be found on the website of the journal (http://humanum.org.pl) Korekta artykułów zamieszczanych w czasopiśmie
wykonywana jest przez Autorów periodyku / Proofreading by authors.
Wersja pierwotna (referencyjna) czasopisma to wersja drukowana. / The original (reference) version of the
journal is printed.
Lista recenzentów | List of reviewers:
Lista recenzentów znajduje się na stronie www.studiahumanistyczne.pl