Kontrola towarów

Artykuł 27 Kontrole celne

1. Organy celne mogą przeprowadzać wszelkie kontrole, jakie uznają za niezbędne dla zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego oraz innych przepisów regulujących wprowadzenie, wyprowadzenie, tranzyt, przeniesienie lub ostateczne przeznaczenie towarów przemieszczanych między obszarem celnym Wspólnoty a innymi obszarami oraz obecność niewspólnotowych towarów.

Kontrole te (dalej zwane „kontrolami celnymi”) mogą polegać na weryfikacji towarów, weryfikacji danych zawartych w zgłoszeniu oraz kontrolę posiadania i autentyczności dokumentów w papierowej lub elektronicznej formie, kontrolę księgowości i innych dokumentów przedsiębiorstw, inspekcję środków transportu, kontrolę bagaży i innych towarów przewożonych przez osoby.

Kontrole celne mogą być przeprowadzane poza obszarem celnym Wspólnoty, jeśli taka możliwość została przewidziana umową międzynarodową.

2. Kontrole celne, inne niż kontrole wyrywkowe, oparte są na analizie ryzyka mającej na celu identyfikację i ocenę ryzyka oraz podjęcie niezbędnych środków zapobiegawczych, przeprowadzanej przy wykorzystaniu technik elektronicznego

przetwarzania danych oraz w oparciu o kryteria opracowane na szczeblu krajowym, wspólnotowym oraz, w stosownych przypadkach, międzynarodowym.

Najpóźniej do dnia 30 czerwca 2009 r. Państwa Członkowskie we współpracy z Komisją opracowują, wprowadzają w życie i stosują elektroniczny system umożliwiający wprowadzenie zarządzania ryzykiem.

3. Komisja, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 196 ust. 2, przyjmuje środki dotyczące:

a) zasad dotyczących wspólnych ram zarządzania ryzykiem;

b) zasad określania wspólnych kryteriów i identyfikacji obszarów priorytetowej kontroli;

c) zasad wymiany informacji o ryzyku oraz wyników analiz między administracjami celnymi.

Artykuł 28 Współpraca organów

1. W przypadku gdy kontrole tych samych towarów, inne niż kontrole celne, wykonywane są przez właściwe organy inne niż organy celne, kontrole te przeprowadzane są w ścisłej współpracy z organami celnymi, w tym samym czasie i miejscu, gdy tylko istnieje taka możliwość („punkt kompleksowej kontroli”).

2. W ramach kontroli, o których mowa w niniejszej sekcji, organy celne i inne właściwe organy mogą, w przypadku gdy jest to konieczne dla zmniejszenia ryzyka, przekazywać sobie wzajemnie otrzymane dane dotyczące wprowadzenia, wyprowadzenia, tranzytu, przeniesienia lub ostatecznego przeznaczenia towarów przemieszczanych między obszarem celnym Wspólnoty a innymi obszarami oraz obecności niewspólnotowych towarów, jak również dokonywać takiej wymiany z organami celnymi innych Państw Członkowskich oraz z Komisją.

Artykuł 29

Weryfikacja po zwolnieniu

Po dokonaniu zwolnienia towarów organy celne mogą, w celu upewnienia się o prawidłowości danych zawartych w deklaracji skróconej lub zgłoszeniu celnym, dokonać inspekcji dokumentów i danych handlowych dotyczących operacji w odniesieniu do towarów objętych zgłoszeniem oraz późniejszych operacji handlowych dotyczących tych samych towarów.

Inspekcje te mogą być przeprowadzone u zgłaszającego, jego przedstawiciela bądź u każdej innej osoby bezpośrednio lub pośrednio zainteresowanej zawodowo tymi operacjami, jak również u każdej innej osoby posiadającej dla potrzeb zawodowych wymienione dokumenty i dane. Organy te mogą również przeprowadzić rewizję towarów, o ile istnieje jeszcze możliwość ich przedstawienia dla tych celów.

Artykuł 30 Wyjątki

1. Nie przeprowadza się kontroli ani nie stosuje się formalności w odniesieniu do:

a) bagażu podręcznego i bagażu w ładowni osób odbywających lot wewnątrzwspólnotowy;

b) bagażu osób przekraczających morze wewnątrz Wspólnoty.

2. Przepisy ust. 1 stosuje się bez uszczerbku dla:

a) kontroli bezpieczeństwa bagażu przeprowadzanych przez organy Państw Członkowskich, władze portów morskich i lotniczych oraz przewoźników;

b) kontroli wynikających z zakazów lub ograniczeń wprowadzonych przez Państwa Członkowskie, pod warunkiem iż są one zgodne z postanowieniami Traktatu.

Sekcja 8

Przechowywanie dokumentów i innych danych; opłaty i koszty

Artykuł 31

Przechowywanie dokumentów i innych danych

1. Osoba, której to dotyczy, przechowuje do celów kontroli celnej przez okres określony obowiązującymi przepisami i nie krócej niż przez trzy lata dokumenty i dane, o których mowa w art. 9 ust. 1, niezależnie od stosowanego sposobu przechowywania.

W przypadku towarów dopuszczonych do swobodnego obrotu w okolicznościach innych niż okoliczności określone w akapicie trzecim lub towarów zgłoszonych do wywozu, obowiązkowy okres przechowywania dokumentów rozpoczyna się z końcem roku, w którym przyjęto zgłoszenie o dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu lub zgłoszenie wywozowe.

W przypadku towarów dopuszczonych do swobodnego obrotu z zastosowaniem zerowej lub obniżonej stawki należności celnych przywozowych ze względu na ostateczne przeznaczenie, okres ten rozpoczyna się z końcem roku, w którym towary przestają pozostawać pod dozorem celnym.

W przypadku towarów objętych innymi procedurami celnymi okres ten rozpoczyna się z końcem roku, w którym odpowiednia procedura celna zostaje zakończona.

2. Nie naruszając przepisów art. 73 ust. 4, w przypadku gdy kontrola celna przeprowadzona przez organy celne w zakresie długu celnego wykaże konieczność wprowadzenia korekty właściwego zapisu księgowego, a zainteresowana osoba została o tym powiadomiona, dokumenty są przechowywane przez następne trzy lata po upływie okresu określonego w ust. 1 niniejszego artykułu.

W przypadku gdy złożono odwołanie, dokumenty muszą być przechowywane do czasu zakończenia procedury.

Artykuł 32 Opłaty i koszty

1. Organy celne nie pobierają opłat za przeprowadzanie kontroli celnych lub stosowanie przepisów prawa celnego w jakiejkolwiek innej formie, wykonywanych w normalnych godzinach otwarcia właściwych urzędów celnych.

Jednakże organy celne mogą pobierać opłaty lub przystąpić do odzyskania kosztów w przypadku świadczenia specyficznych usług.

2. Komisja, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 196 ust. 2, przyjmuje środki w celu wykonania przepisów ust. 1 akapit drugi, a w szczególności środki dotyczące:

a) obecności funkcjonariuszy celnych, w stosownych przypadkach, poza normalnymi godzinami urzędowania lub w pomieszczeniach innych niż pomieszczenia celne;

b) analiz oraz sprawozdań ekspertów oraz opłat pocztowych za odesłanie towarów do wnioskodawcy, w szczególności w odniesieniu do decyzji wydanych na mocy przepisów art. 21 lub udzielenia informacji zgodnie z art. 8 ust. 1;

c) rewizji lub pobierania próbek towarów dla celów weryfikacji lub zniszczenia towarów, jeśli oznacza to koszty inne niż koszty zatrudnienia funkcjonariuszy celnych;

d) środków kontroli nadzwyczajnych, stosowanych w przypadkach, gdy wymaga tego rodzaj towarów lub potencjalne ryzyko.

ROZDZIAŁ 3

PRZELICZANIE WALUTY, TERMINY I UPROSZCZENIE Artykuł 33

Przeliczanie waluty

1. Jeśli z jednego z poniżej podanych powodów konieczne jest przeliczenie waluty, stosowany jest kurs wymiany, który został opublikowany lub udostępniony w Internecie przez właściwe organy:

a) jeżeli czynniki służące do ustalenia wartości celnej towarów wyrażone są w walucie innej niż waluta Państwa Członkowskiego, w którym ustalana jest wartość celna;

b) jeżeli konieczne jest podanie wartości euro w walutach krajowych w celu określenia klasyfikacji taryfowej towarów, wartości progowych i wysokości należności celnych przywozowych lub wywozowych;

Stosowany kurs odzwierciedla w sposób tak efektywny, jak to możliwe, aktualną wartość tej waluty w walucie danego Państwa Członkowskiego.

2. W przypadkach, gdy konieczne jest przeliczenie waluty z powodów innych niż powody określone w ust. 1, równowartość euro w walutach krajowych, stosowana w ramach przepisów prawa celnego, jest określana raz do roku.

3. Komisja, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 196 ust. 2, przyjmuje środki w celu wykonania ust. 1 i 2 niniejszego artykułu.

Artykuł 34 Terminy

1. Jeżeli okres, data lub termin jest określony w przepisach prawa celnego, okres nie może zostać przekroczony, a data ani termin odroczone, poza wypadkami wyraźnie określonymi w odpowiednich przepisach.

2. Zasady mające zastosowanie do okresów, dat i terminów określone w rozporządzeniu Rady (EWG, Euratom) nr 1182/71¹⁵ stosowane są do terminów określonych w ramach przepisów prawa celnego, z wyjątkiem przypadków gdy zastosowanie mają inne szczególne przepisy.

Artykuł 35 Uproszczenie

Komisja, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 196 ust. 2, może przyjąć środki określające przypadki oraz warunki, w których możliwe jest uproszczenie stosowania przepisów niniejszego Kodeksu.

TYTUŁ II

CZYNNIKI, NA PODSTAWIE KTÓRYCH NALICZA SIĘ NALEŻNOŚCI CELNE