• Nie Znaleziono Wyników

KREW ZWIERZĘCA W PRZETWÓRSTWIE MIĘSNYM

W dokumencie Gospodarka Mięsna, 1949.09-10 nr 3-4 (Stron 45-48)

K rew w organizmie ¡zwierzęcym należy -do tego samego rodzaju tkanek co mięso, skóra, kość itp.

Pod względem składu chemicznego krew niewie­

le różni się od tk a n k i mięsnej. Według Traw iń- skiego, stosunki te przedstawia tabela na str. 124.

Z te j tabelki widzimy, że głów ny składnik od­

żywczy mięsa, ja k im je st białko, znajduje się w k rw i prawie w te j samej ilości. Mimo nieco niższej strawnośdi białka k rw i od białek mięśni, jest krew bezsprzecznie więcej wartościowym artykułem po­

karmowym, ja k 'powszechnie spożywane, uszy i ry j, nogi Wołowe lub wieprzowe itp .

Mimo iż nikomu nie przyiszłoby do głowy bez­

użytecznie je wyrzucać jako drugorzędne produkty poubojowe, krew w wielu wypadkach bez n a jm n ie j­

szych skrupułów wypuszcza się do kanałów ście­

kowych.

Szczególnie wartościową je st krew świń, która posiada nieco więcej tłuszczu i jest smaczniejsza od k rw i bydlęcej.

Jeśli przyjm iem y, że w Polsce u b ija się rocznie ca 5.000.000 świń, a najp rym ityw n ie jszym i sposo­

bami daje się schwytać od jednej sztuki ca 2 kg krw i, daje to łączną ilość 10.000 ton krw i. Z ilością te j oo najm niej 75% t j. 7.500 ton nie jest w yko­

rzystywana.

Przeciętnie według Trawińskiego krow a posiada 20 kg krw i, cielę 2,5 kg, oisrca 2 kg, koń 23 kg, świnie zależnie od wielkości od 3 dó 5 kg

Mięśnie K rew bydlęca świeża

woda 70 — oo O woda 80,89%

miozogen

białko miogen 17 —

23 % hemoglobina 10,31%

globulina

ciała wyciągowe 1 — 2 % białko 17,29% albumina

globulina 6,98%

węglowodany kwas mlekowy

0,33 — 0,05 —

1,04%

0,07% fibrynogen

tłuszcz śródmięśniowy 0,5 — 3,5 o/0 cukier 0,07%

sole 0,8 — 1,8 o/o inne składniki l,75o/0

Powody, które ham ują masowe zużycie k rw i są * Chcąc uniknąć skrzepnięcia krw i, stosuje się następujące: 1) niedocenianie 'krw i ja ko wysoce

kalorycznego i wartościowego środka odżywczego, 2) niesłusznie u ta rte mniemanie, że w yroby mięs­

ne zawierające krew są a rtyku ła m i podrzędniej­

szego gatunku, 3) często niechęć m ajstrów i kie­

row ników produkcji, gdyż zbieranie k rw i i je j kon­

serwacja wym agają ¡specjalnego starania, oraz to, że przy p ro d u kcji i przechowywaniu wyrobów krwawych, ła tw ie j je s t o w ypadki zepsucia, niż przy wyrobach bez dodatku krw i.

W propagowaniu spożywania k rw i wziąć muszą w pierwszym, rzędzie udział kierow nicy przetw órni mięsnych, zaopatrując rynek' w smaczne w yroby zawierające krew. Konsument bardzo szybko nabie­

ra zaufania do tych wyrobów. Przykładem służyć może fa k t, że gdy w jesieni 1947 roku objąłem stanowisko kierow nika Przetw órni Mięsnej w Ra­

domiu, produkowano tam kaszankę’ o zawartości najwyżej 5% krw i. Gdy pierwszy raz poleciłem wyprodukować kaszankę z 20% dodatkiem krw i, spotkałem się z opozycją zarówno ze stro n y m a j­

stra, ja k i konsumentów. Stopniowo jednak k lie n ­ tela przyzwyczaiła się do zwiększonej ilości k rw i w kaszance, ta k że dodatek k rw i doprowadziłem do 25 i 30% Gdy po roku te j akcji pewngo razu zabrakło k rw i i wyprodukowano kaszankę ty lk o z 5% dodatkiem k rw i, mimo iż b ra k te j ostatniej zastąpiono in n ym i a rtyku ła m i mięsnymi, konsu­

menci w y ra z ili niezadowolenie i orzekli, że kaszan­

ka nie je st dobra, bo ma zamało k rw i. Kończąc- na ty m uwagi ogólne, przechodzę do rozważań szcze­

gółowych.

Jak wiadomo krew je st płynną tkanką składają­

cą się z płynnego osocza (plazmy) zawierającego rozpuszczone' białka (albumina, globulina, fib ryn o - gen) oraz z zawieszonych w osoczu ciałek czerwo­

nych, ciałek białych i mniejszej ilości tzw. płytek.

Krewr po w ypłynięciu z żywego organizmu zwie­

rzęcego krzepnie na skutek przejścia rozpuszczal­

nego białka fibrynogenu w nierozpuszczalną fib ry - nę (w łó kn ik). Fibryna, ścinając się porywa z sobą ciałka białe i czerwone oraz inne składniki k rw i tworząc skrzep. Według Trawińskiego krew po­

szczególnych zwierząt krzepnie po upływ ie 13 '—

14 m in u t u świń, 20 — 28 min. u bydła, 6 —- 7 m i­

nut u kóz i owiec.

energiczne mieszanie korfwi wiosłem, przy czym po­

wstająca fib ry n a wydziela się na wiośle, względnie tw orzy mniejsze Zbite Skrzepy, reszta zaś k rw i po­

zostaje w stanie płynnym .

. Utworzone przy mieszaniu skrzepy zwykle w y­

rzuca się, pozostała zaś płynna krew je st uboż­

sza w białko', gdyż straciła fibrynogen.

A by uniknąć ¡Straty fibrynogenu, a jednak u trz y ­ mać krew w stanie płynnym , dodaje się 0,5%

(w stosunku do ilości k rw i) cytrynianu sodu. Cy­

try n ia n sodu należy dodawać w roztworze, miesza­

jąc jednocześnie krew, aby go szybko i równo­

miernie rozprowadzić.

K rew zbierana dla celów spożywczych pochodzić musi od zwierząt uznanych przed ubojem za zdro­

we. Dotychczasowa p ra k ty k a lek. wet. nie stosuje badania k rw i od poszczególnych zwierząt, tak, że krew zbiera się do wspólnego naczynia od wielu . zwierząt.

W ykrwawienie zwierząt następować powinno -natychmiast po ogłuszeniu, przez kłucie do wew­

nątrz k la tk i piersiowej u świń i bydła, a przez przecięcie gardła u cieląt, owiec i kóz.

Kłucie względnie cięcie winno być ta k przepro­

wadzone, aby tętnica szyjowa, któ ra wychodzi z k la tk i piersiowej obok tchaw icy i przełyku była należycie rozcięta, ta k aby wykrwawienie możliwie szybko i dokładnie się odbyło. Baczyć należy, aby przy kłuciu lub cięciu ńie uszkodzić przełyku, gdyż łatw o w ten sposób krew zanieczyścić się może za­

wartością żołądka.

Przy uboju na leżąco chwytam y krew do pła­

skich naczyń, przy uboju na wisząco lepiej jest stosować naczynia wąskie, wysokie i zaopatrzone w rynienkę.

Celem uniknięcia zanieczyszczenia k rw i należy miejsce kłucia lub cięcia należycie oczyścić, oraz baczyć, aby zwierzę, w drgawkach przedśmiertel- nych nie zanurzało nóg w naczyniu, do którego krew spływa. Przy kłuciu na wisząco trzeba zw ró­

cić uwagę, aby uryna, któ rą często zwierzę przy w ykrw aw ieniu oddaje, nie dostała się do naczy­

nia z krw ią.

' Krew chwytana powyższymi sposobami zawiera według danych różnych badaczy, zależnie cd wa­

runków, od 30.000 do 100.000, a nawet do 300.000 bakcyli w 1 cm sześć. Tak bogata m ik ro flo ra spra­

wia, że krew łatw o się psuje, oraz że często w y­

roby zawierające krew nie udają się.

A by uniknąć zakażenia k rw i o ta k wysokim stopniu, zaczęto stosować aparaty pozwalające na hygieniczne pobieranie k rw i.

A p a ra t ta k i składa się z naczynia do zbierania zbiornika posiada szkło kontrolne, oświetlone lampką elektryczną, dla k o n tro li czy krew płynie;

poza ty m dopływ posiada automatyczne zabezpie­

czenie, aby zb io rn ik się nie przepełnił.

Pompa próżniowa obniża ciśnienie powietrza w zbiorniku, co uła tw ia wykrw aw ienie i spływ zalecić jego powszechne stosowanie.

Z powyższego widzimy, że krew k tó ra z n a tu ry bezbarwnego osocza zawierającego białka rozpu­

szczone (albumina, globulina i fibrynogen ), oraz

Zasadniczym warunkiem powodzenia je st jednak, aby cena salcesonu puszkowanego nie przekraczała ceny salcesonu w powłoce m iękkiej.

Skład surowcowy salcesonu puszkowanego różnił się według mej receptury od składu salcesonów

Ponieważ nie stosowano dodatku cytrynianu so­

dowego, powstałe przy mieszaniu k rw i skrzepy (po . kostki. Częściowo podgardle można zastępować tłu ­ s ty m i częściami (czoło) peklowanych głów wie­

przowych. Można też używać całych głów wieprzo­

wych, należy wówczas jednak zmniejszyć dodatek podrobów do 15%, skór do 5% i różnicę łącznie

W dokumencie Gospodarka Mięsna, 1949.09-10 nr 3-4 (Stron 45-48)