Katechizm Kościoła Katolickiego poświęca niewiele miejsca za gadnieniu obecności Matki Bożej w liturgii. Ukazuje interesujące nas zagadnienie w podwójnej perspektywie. W niebow zięta M aryja, uczestnicząca w liturgii niebiańskiej, wielbi i wychwala Boga wraz z wielkim tłumem, którego nie mógł nikt policzyć, z każdego narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków (Ap 7, 9). Błogosławiona Dzie
259 M ise ric o rd ia m tu a m cu m b e a ta Virgine tu g ite r e x to ller e a tq u e illiu s experiri
tu te la m , q u a m R egin am c le m e n te m in p e cc a to r es p r o fite m u r e t in pa u p e res m iserico rd ia m . Post c o m m u n io n em , Sancta M aria regina et m ater m isericordiae.
C M 1 5 4 .
260 H a ec est regina clem en s, qu ae m iserico rd ia m tu a m sin gu lariter ex p erta , om n e s
a d ea m con fu gien tes recipit ac d e trib u la tio n e c la m a n tes ex a u d it. Prefatio, Sancta
M a ria , regin a et m ater m iserico rd ia e. C M 1 5 3 . Por. J. A L D A Z A B A L , L as
n u eva s m isas m a ria n a s ..., 2 3 1 .
261 M issa „Beata M aria V irgo m ater et m ed iatrix gratiae”. C M 1 1 8 -1 2 1 .
262 S o le a m ic ta m e t stellis c o ro n a ta m , glo ria e D o m in i su i in a e te rn u m c o n so r te m . P refatio, B eata M aria V irgo, im a g o et m ater E cclesiae III. C M 1 0 9 .
263 S u p er ch o ro s A n geloru m e x a lta sti, u bi c u m ip so regn at gloriosa, p ro c u n c tis
h o m in ib u s exoratis, a d v o c a ta g ra tia e e t u n ive rso ru m regina. P refatio, B eata
M aria V irgo, u n iversoru m regina. C M 1 1 6 .
264 Q u i E cclesiae tu a e b e a ta m V irginem M a ria m m a te rn i m u n eris et fu tu ra e gloriae
p u r is sim a m d e d is ti im a g in em . P refatio, B eata M aria V irgo im a g o et m ater
E cclesiae III. C M 1 0 9 .
265 C o n ced e, D o m in e , E cclesiae tu ae, ut, hu ius sa c ra m e n ti v ir tu te ro borata, se m ita s
E va n g elii a la crite r p ercu rrat don cec b e a ta m p a cis visio n em a ttin g a t, qua Virgo M aria, h u m ilis an cilla tua, iam fru itu r in a etern u m gloriosa. Post c o m m u n io n em ,
B eata M aria V irgo, im ago et m ater E cclesiae III. C M 1 1 0 ; co n ced e pro p itiu s,
u t, ipsiu s in tercession e su ffulti, tu o ru m in regno ca elesti c o n seq u a m u r g lo ria m filio ru m . C o llecta , Beata M aria V irgo, u n iversoru m regina. C M 1 1 5 .
wica, zaznacza Katechizm, oddaje cześć Bogu, dzięki Jej zjednocze niu w Chrystusie266.
Więcej miejsca zostało poświęcone liturgii pielgrzymującego Kościoła, poprzez którą lud Boży oddaje cześć Matce Pana. M oty wem czci jest miejsce i rola M aryi Dziewicy w zbawczym planie Bożym, Jej wyjątkowe uczestnictwo w tajemnicy Chrystusa267. Ko ściół pielgrzymujący na ziemi, wspominając w liturgii Najświętszą Maryję Pannę oraz świętych, łączy się z liturgią Kościoła uwielbio nego w niebie, wielbiąc Chrystusa za zbawienie dokonane w swo ich uwielbionych członkach268. Chrystus znajduje się w centrum li turgicznej celebracji świętych. Katechizm podkreśla, że jedynie przez Chrystusa i w Chrystusie Lud Boży spotyka Matkę Pana. W modli twie Duch Święty jednoczy nas z Osobą Jedynego Syna w Jego uwiel bionym człowieczeństwie. To przez nie i w nim nasza synowska m o dlitwa prowadzi do komunii w Kościele z Matką Jezusa269. Kościół, odkrywając Jej szczególne współdziałanie z Duchem Świętym, łączy się z Matką Pana po to, aby razem z Nią uwielbiać Boga za wielkie rzeczy, których w Niej dokonał270. Wyjątkowa synergia Maryi Pan ny z Boskim Parakletem sprawia, że uczniowie Chrystusa kierują do Niej swoją modlitwę, która koncentruje się na Osobie i tajemnicach życia Jezusa Chrystusa. W modlitwie do M atki Bożej, zaznacza Ka techizm, występują najczęściej dwa dążenia: jedno uwielbia Pana za „wielkie rzeczy”, jakie uczynił swojej pokornej Służebnicy, a przez Nią wszystkim ludziom, drugie powierza Matce Jezusa błagania dzieci Bożych271.
Katechizm, cytując num er 66 Konstytucji o Kościele Lumen gentium, podkreśla, że maryjna pobożność Kościoła nie jest rzeczy wistością oderwaną, lecz integralnym elementem chrześcijańskiego kultu272. Kult skierowany do Błogosławionej Dziewicy różni się od kultu uwielbienia oddawanego Bogu w Trójcy Jedynemu, w niczym go nie umniejsza, lecz właśnie mu sprzyja273. Jego obecność w Ko ściele sięga najdawniejszych czasów i trwa do dzisiaj w Kościele274.
2«« KKK 1 1 3 8 .
267 S O B Ó R W ATYKAŃSKI II, K onstytu cja o litu rgii S acrosan ctu m C o n c iliu m , 1 0 3 . Por. KKK 1 1 7 2 . 268 KKK 1 1 9 5 . ™ T A M Ż E , 2 6 7 3 . 270 T A M Ż E , 2 6 8 2 . 271 T A M Ż E , 2 6 7 5 . 272 T A M Ż E , 9 7 1 . 273 T A M Ż E . 274 T A M Z E , 9 7 1 .
11. Liturgia jako źródło teologicznej refleksji nad
postacią Matki Pana
Opublikowany ostatnio list Papieskiej Międzynarodowej Akade mii Mariologicznej, zatytułowany „Matka Pana”, zwraca uwagę na konieczność większego niż do tej pory uwzględnienia w badaniach mariologicznych liturgii, będącej wszakże częścią Tradycji. Liturgia nie tylko wyraża wiarę podczas celebracji zbawczych tajemnic Chry stusa, ale jest ona, zaznacza dokument, celebrowaną wiarą Kościo ła275. Dlatego też jest uważana za jeden z loci theologici.
List Akademii, przedstawiając źródła mariologii, podkreśla war tość liturgii w teologicznej refleksji. Wspomniana wartość wyraża się w tym, że celebracja tajemnic zbawienia ukazuje uczestnictwo M a ryi w dziele zbawczym C hrystusa. To uczestnictw o wyraża się w dwojaki sposób: z jednej strony jest ono bierne, gdyż Maryja, po dobnie jak wszyscy ludzie, została odkupiona przez Syna. Z drugiej zaś strony, ma ono również charakter aktywny, jako że pokorna Socia Redemptoris była zjednoczona w dziele zbawczym swojego Syna.
Liturgia, inspirując refleksję teologiczną, zwraca uwagę na świę tość M atki Pana, ukazując Jej cnoty i przykład Jej życia276. Obraz Maryi, ukazany w liturgii, przedstawia Ją jako wzór modlitwy, wy pełniania woli Bożej, miłości Boga ponad wszystko, pokornej służ by braciom277.
Wartość liturgii dla refleksji mariologicznej wyraża się również w podkreślaniu obecności Błogosławionej Dziewicy w zgromadze niu liturgicznym wiernych. Jak zaznacza dokument Akademii, M at ka Jezusa, wyniesiona do niebieskiej chwały, pozostaje nadal w Ko ściele i z Kościołem, wobec którego nadal pełni swoją misję macie rzyńską278.
12. Zakończenie
Należy stwierdzić, że postulaty odnowy liturgicznej zgłaszane przed Soborem doczekały się realizacji, co więcej, żaden z ówcze snych pionierów ruchu odnowy liturgicznej nie śmiał przypuszczać, w jakim stopniu odnowiona liturgia podejmie i rozwinie wytyczo
275 P O N T IF IC IA A C A D E M IA M A R IA N A IN T E R N A T IO N A L E , L a M adre d el
Signore. M em o ria , presenza, speran za, C ittà del V aticano 2 0 0 0 , 2 6 , 3 3 . 276 T A M Ż E , 3 4 . 277 T A M Ż E . 278 T A M Ż E . 1 9 7 Matka B oż a w p o so b o ro w e j li tu rg ii K o śc io ła
ny przez nich kierunek. Dokonana przez nas analiza ukazuje wpływ, jaki wywarł nurt odnowy liturgicznej na zalecenia dotyczące liturgii sformułowane podczas obrad Soboru Watykańskiego II.
Zaobserw ow ane w liturgii zmiany odnosiły się zarów no do nowego kalendarza liturgicznego, podkreślającego jeszcze bardziej Osobę Chrystusa oraz tajemnice Jego życia, jak i do nowych formu larzy mszalnych, które znalazły się w Mszale Rzymskim, zaaprobo wanym przez Pawła VI.
Analiza modlitewnych tekstów zawartych w nowym Mszale pozw oliła ujawnić, że teologiczny obraz M aryi wyłaniający się z wymienionych tekstów jest bogatszy, w większym niż dotąd stop niu oparty na Piśmie świętym, uwzględniający wymagania stawiane przez dialog ekumeniczny.
Nowe kierunki wytyczone przez euchologię maryjną, zarysowa ną w Missale Romanum, zostały rozwinięte w Collectio missarum de Beata Maria Virgine. Wspomniane teksty mszalne bardzo wiele uwagi poświęciły miejscu i roli Maryi w Kościele, uwypuklając wie lorakie aspekty Jej duchowego macierzyństwa, ukazując Ją jako wzór dla Kościoła.
Ten ostatni aspekt stał się przedmiotem refleksji ostatnich wy powiedzi Magisterium Kościoła. Postać Maryi Panny oddającej cześć Ojcu w Duchu i Prawdzie, została w adhortacji apostolskiej Maria- lis cultus przedstawiona jako wzór do naśladowania przez wierzą cych: jako Virgo orans, Virgo audiens, Virgo offerens.
O. dr Bogusław Kochaniewicz OP Pontificia Università di san Tommaso d ’Aquino „Angelicum”
Largo Angelicum 1 00184 Roma Italia