Lokalizacja oraz odległość od obiektów sąsiadujących

Przedmiotowy budynek usytuowany jest w rejonie zwartej zabudowy ul. Kieleckiej w pierzei czterech budynków. W najbliższym sąsiedztwie znajduje się głównie zabudowa mieszkaniowa i usługowo – biurowa. W pobliżu budynku brak jest stacji paliw. W odległości do 20 m, poza sąsiadującym budynkiem w pierzei występuje stacja transformatorowa oddalona o ok. 14 m i budynek gospodarczy oddalony o ok. 17m. Lokalizację przedstawiono na poniższej fotografii.

Fot. 1. Lokalizacja budynku.

Źródło: mapa.um.warszawa.pl 2.1.2. Użytkownicy obiektów

Użytkownikami obiektu są głównie pracownicy budynku.

2.1.3. Charakterystyka procesu produkcyjnego

Nie dotyczy – budynek administracyjno – biurowy, posiadający salę konferencyjną mieszczącą maksymalnie 32 stałych użytkowników.

2.1.4. Charakterystyka obiektu

Przedmiotowy budynek domu studenckiego charakteryzuje się następującymi parametrami technicznymi:

a) parametry budynku :

Powierzchnia zabudowy: ok. 190 m² Powierzchnia piwnicy ok. 175 m².

Powierzchnia kondygnacji nadziemnych : ok. 500 m²

Kubatura : ok. 2000 m³

liczba kondygnacji:

liczba kondygnacji nadziemnych: 3

liczba kondygnacji podziemnych: 1

Maksymalna wysokość budynku nie przekracza 12 m (maksymalnie ok. 11,5 m) - zalicza się do grupy niskich (N).

2.1.5. Kategoria zagrożenia ludzi i przewidywana liczba osób

Ze względu na przeznaczenie budynek zakwalifikowany jest do kategorii zagrożenia ludzi ZL III.

Magazyny, pomieszczenia techniczne i gospodarcze kwalifikowane są jako pomieszczenie PM (produkcyjno-magazynowe) o gęstości obciążenia ogniowego do 500 MJ/m². Piwnica została oddzielona od pozostałej części budynku drzwiami o klasie odporności ogniowej co najmniej El 30.

Przewidywana ilość osób zgodnie z uzyskanymi od inwestora informacjami wynosi:

• piwnica: brak pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi

• parter: ok. 10 osób

• I piętro: ok. 15 osób

• II piętro: ok. 11 osób

Ogółem w budynku maksymalnie do 50 osób.

2.1.6. Warunki ewakuacji

Wyjścia z pomieszczeń na drogi ewakuacyjne powinny być zamykane są drzwiami. W

pomieszczeniach ZL długości przejść ewakuacyjnych nie powinny przekraczać 40 m. Przejście ewakuacyjne nie powinny prowadzić przez więcej niż 3 pomieszczenia. Długość dojścia ewakuacyjnego w strefach pożarowych zakwalifikowanych jako ZL III na poziomej drodze ewakuacyjnej, przy jednym kierunku ewakuacji nie powinna przekraczać 30 m, przy co najmniej dwóch kierunkach 60 m.

Łączną szerokość drzwi w świetle, stanowiących wyjścia ewakuacyjne z pomieszczenia, należy obliczyć proporcjonalnie do liczby osób mogących przebywać w nim równocześnie, przyjmując co najmniej 0,6 m szerokości na 100 osób, przy czym najmniejsza szerokość drzwi w świetle ościeżnicy wynosi 0,9 m.

Z pomieszczeń ZL o powierzchni powyżej 300 m² oraz przeznaczonych dla ponad 50 osób , powinny być zapewnione min. 2 wyjścia ewakuacyjne usytuowane w odległości min. 5 m od siebie.

Szerokość poziomych dróg ewakuacyjnych należy obliczać proporcjonalnie do liczby osób mogących przebywać jednocześnie na danej kondygnacji obiektu, przyjmując co najmniej 0,6 m na 100 osób, lecz nie mniej niż 1,4 m. Jeżeli poziome drogi ewakuacyjne będą przeznaczone do ewakuacji nie więcej niż 20 osób, szerokości poziomej drogi ewakuacyjnej będzie wynosiła co najmniej 1,2 m.

Drzwi otwierane na poziome drogi ewakuacyjne, których skrzydła po pełnym otwarciu mogą

zawężać szerokość poziomych dróg ewakuacyjnych będą otwierały się o 180^o lub będą wyposażone w samozamykacze.

Obudowa poziomych dróg ewakuacyjnych w obiekcie posiada klasę odporności ogniowej wynikającą z klasy odporności pożarowej poszczególnych części kompleksu budynków, nie mniejszą niż EI 15.

Wysokość drogi ewakuacyjnej wynosi co najmniej 2,2 m, natomiast wysokość lokalnego obniżenia 2 m, przy czym długość obniżonego odcinka drogi nie jest większa niż 1,5 m.

Opis szczegółowy:

Długość dojść ewakuacyjnych

Dopuszczalna długość dojścia (drogi ewakuacyjnej) w strefie ZL III, od wyjścia z pomieszczenia na tę drogę do wyjścia do innej strefy pożarowej lub na zewnątrz budynku, wymagana jest do 30 m przy jednym dojściu, w tym nie więcej niż 20 m na poziomej drodze oraz 60 m przy dwóch dojściach ewakuacyjnych.

Powyższe warunki w zakresie długości dojść ewakuacyjnych w przedmiotowym budynku zostały spełnione. Maksymalna długość dojścia ewakuacyjnego przy jednym kierunku ewakuacji wynosi ok.

30 m., klatka schodowa zamykane drzwiami EI 30 oraz wyposażona w urządzenie do usuwania dymu.

Przejścia ewakuacyjne

Dopuszczalna długość przejścia w pomieszczeniu kwalifikowanym do ZL wynosi 40 m, w części PM 75 m. Przejście ewakuacyjne może prowadzić łącznie nie więcej niż przez trzy pomieszczenia.

Dopuszczalna długość przejścia nie będzie przekroczona. Powyższe warunki w analizowanym budynku zostały spełnione.

Szerokości dróg ewakuacyjnych

Wymagana szerokość poziomych dróg ewakuacji nie mniejsza niż obliczona wskaźnikiem:

0,6 m na każde 100 osób, lecz nie mniejsza niż 1,4 m. Dopuszcza się zmniejszenie wymaganej szerokości poziomej drogi ewakuacyjnej do 1,2 m o ile jest ona przeznaczona do ewakuacji nie więcej niż 20 osób. Szerokości w projektowanym budynku zostały zachowane i wynoszą min. 1,4 m.

Skrzydła drzwi, stanowiące wyjście na drogę ewakuacyjną, nie mogą, po ich całkowitym otwarciu, zmniejszać wymaganej szerokości drogi. Do drzwi, które zawężają wymaganą szerokość drogi ewakuacyjnej należy zastosować samozamykacze. Główne korytarze w budynku posiadają szerokość większą niż wymagane min. 1,4 m, występują niewielkie korytarze w piwnicy przeznaczone do ewakuacji nie więcej niż 20 osób o szerokości min. ok. 1 m.

Szerokości drzwi z pomieszczeń

Szerokość wyjść (drzwi) ewakuacyjnych z pomieszczeń oblicza się przyjmując 0,6 m na każde 100 osób, lecz szerokość ta powinna być nie mniejsza niż 0,9 m - mierzona w świetle ościeżnicy.

Większość drzwi charakteryzuje się szerokością min. 0,8 m i 0,9 m, występują pojedyncze drzwi o szerokości ok. 0,7 m.

Klatki schodowe

Do komunikacji pionowej służy jedna klatka schodowa, która łączy wszystkie kondygnacje nadziemne - obudowane ścianami, zamykane drzwiami o odporności ogniowej EI 30 . Poniżej przedstawiono podstawowe parametry klatki schodowej.

• szerokość biegów ok. 1,12 m oraz ok. 165 cm w piwnicy

• szerokość spoczników ok. 1,4 m

Klatka schodowa jest wyposażona w samoczynne urządzenie oddymiające uruchamiane za pomocą przycisków zlokalizowanych na klatce schodowej na parterze i II piętrze

Szerokość drzwi stanowiących wyjście ewakuacyjne z budynku

Szerokość drzwi stanowiących wyjście ewakuacyjne z budynku, a także szerokość drzwi na drodze ewakuacyjnej z klatki schodowej, prowadzących na zewnątrz budynku lub do innej strefy pożarowej, powinna być nie mniejsza niż szerokość biegu klatki schodowej, co dla opiniowanego budynku wynosi nie mniej niż 1,2 m. W przedmiotowym budynku główne drzwi z budynku posiadają szerokość min. 1,2 m.

2.1.7. Klasa odporności pożarowej oraz klasa odporności ogniowej

Dla budynku wymagana jest klasa „C” odporności pożarowej. Dla elementów budynków spełniających nie rozprzestrzenianie ognia (NRO) wymagana jest następująca klasa odporności ogniowej:

1.1 Klasa odporności pożarowej budynku K : „C”

1.2 Klasa odporności ogniowej elementów budynku

• główna konstrukcja nośna : R160

• konstrukcja dachu : R15

• Strop¹⁾ : REI 60

• Ściana zewnętrzna^{1), 2)} : EI 30 (o-i)

• Ściana wewnętrzna¹⁾ : EI 15

• Przykrycie dachu ³ : RE15 Oznaczenia:

R - nośność ogniowa (w minutach), określona zgodnie z Polską Normą dotyczącą zasad ustalania klas odporności ogniowej elementów budynku,

E - szczelność ogniowa (w minutach), określona jw., I - izolacyjność ogniowa (w minutach), określona jw., (-) - nie stawia się wymagań.

1) Jeżeli przegroda jest częścią głównej konstrukcji nośnej, powinna spełniać także kryteria nośności ogniowej (R) odpowiednio do wymagań zawartych w kol. 2 i 3 dla danej klasy odporności pożarowej budynku.

2) Klasa odporności ogniowej dotyczy pasa międzykondygnacyjnego wraz z połączeniem ze stropem.

3) Wymagania nie dotyczą naświetli dachowych, świetlików, lukarn i okien połaciowych (z zastrzeżeniem § 218), jeśli otwory w połaci dachowej nie zajmują więcej niż 20 % jej

powierzchni; nie dotyczą także budynku, w którym nad najwyższą kondygnacją znajduje się strop albo inna przegroda, spełniająca kryteria określone w kol. 4.

4) Dla ścian komór zsypu wymaga się klasy E I 60, a dla drzwi komór zsypu klasy E I 30.

5) Klasa odporności ogniowej dotyczy elementów wraz z uszczelnieniami złączy i dylatacjami.

Elementy budynku, o których mowa powyżej, powinny być nierozprzestrzeniające ognia.

2.1.8. Strefy pożarowe

Dopuszczalna powierzchnia strefy pożarowej dla budynku niskiego zaliczonego do ZL III wynosi 8.000 m². Z możliwej wizji wynika, że budynek stanowi jedna strefę pożarową o powierzchni mniejszej niż dopuszczalna. Powierzchnia stref pożarowych wynosi ok. 700 m².

2.1.9. Gęstość obciążenia ogniowego

Dla pomieszczeń technicznych i magazynowych nie przekracza 500 MJ/m² 2.1.10. Zagrożenie wybuchem

W budynku nie ma pomieszczeń ani stref zagrożonych wybuchem. W myśl przepisów pomieszczenie zagrożone wybuchem, jest to takie pomieszczenie, w którym może wytworzyć się mieszanina

wybuchowa, powstała z wydzielającej się takiej ilości palnych gazów, par, mgieł lub pyłów, której wybuch mógłby spowodować przyrost ciśnienia w tym pomieszczeniu przekraczający 5 kPa.

2.1.11. Droga pożarowa

Do budynku nie jest wymagane zapewnienie drogi o utwardzonej nawierzchni, umożliwiającą dojazd o każdej porze roku pojazdów jednostek ochrony przeciwpożarowej – budynek ZL III niski o

powierzchni poniżej 1000 m².

Główny dojazd do budynku zlokalizowany jest od strony ul. Kieleckiej (ulica jednokierunkowa, wjazd od str. ul. Rakowieckiej).

2.1.12. Zaopatrzenie w wodę do zewnętrznego gaszenia pożaru

Do budynku wymagane jest zaopatrzenie w wodę do zewnętrznego gaszenia pożaru z wodociągu o

wydajności min. 10 l/s - jest to budynek użyteczności publicznej o kubaturze brutto poniżej 5000 m³ i o powierzchni wewnętrznej poniżej 1000 m², położony na terenie jednostki osadniczej, w związku z

czym ilość wody służąca do zewnętrznego gaszenia pożaru, wynosi 10 dm³/s. Dla budynku

zapewniono pobór wody z hydrantów na sieci miejskiej zlokalizowanych w odległości ok. 75 m i 105 m od przedmiotowego budynku. Lokalizacja najbliższych hydrantów przedstawiona została na planie zagospodarowania terenu.

2.1.13. Wymagania dla pozostałych elementów budowlanych i elementów wykończenia wnętrz

Na drogach komunikacji ogólnej, służących celom ewakuacji zabronione jest stosowanie materiałów i wyrobów budowlanych łatwo zapalnych. Podłogi podniesione na wysokość powyżej 0,2 m nie występują.

W pomieszczeniach, przeznaczonych do jednoczesnego przebywania ponad 50 osób oraz w pomieszczeniach produkcyjnych, stosowanie łatwo zapalnych przegród, stałych elementów wyposażenia i wystroju wnętrz oraz wykładzin podłogowych jest zabronione.

Okładziny sufitów oraz sufity podwieszone należy wykonywać z materiałów niepalnych lub niezapalnych, niekapiących i nieodpadających pod wpływem ognia.

Przestrzeń między sufitem podwieszonym i stropem powinna być podzielona na sektory o powierzchni nie większej niż 1.000 m², a w korytarzach - przegrodami co 50 m, wykonanymi z materiałów niepalnych.

3. Parametry pożarowe występujących substancji palnych

Do podstawowych materiałów palnych występujących na terenie budynku należy zaliczyć:

- papier, materiały biurowe, meble, urządzenia elektroniczne

4. Dobór urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic w obiekcie

Dobór urządzeń na podstawie parametrów technicznych oraz kwalifikacji budynku:

4.1. Gaśnice

Budynek wyposażono w ilość gaśnic zgodnie z wymaganiami w tym zakresie, tj. 2 kg/100 m². Wymagana ilość gaśnic w budynku – min. 4 gaśnic 4 kg ABC. Dodatkowo zaleca się wyposażenie kuchni w gaśnice do gaszenia pożarów tłuszczy – obecnie nie występują. Proponowane

rozmieszczenie gaśnic zostało pokazane w części graficznej niniejszego opracowania.

4.2. Przeciwpożarowy wyłącznik prądu.

Z uwagi na kubaturę budynku (pow. 1000 m³) wymaga się zastosowania w budynku przeciwpożarowego wyłącznika prądu.

Obecnie w budynku przeciwpożarowy wyłącznik prądu zlokalizowano w pobliżu wejścia głównego do budynku oraz oznakowano.

4.3. Instalacja oddymiania

Klatka schodowa wyposażona została w instalację służącą do usuwania dymu. Uruchomienie oddymiania odbywa się ręcznie, poprzez wciśnięcie ręcznych przycisków oddymiania

zlokalizowanych w obrębie klatki schodowej. Scenariusz pożarowy stanowi odrębne opracowanie.

5. Sposób poddawania przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym stosowanych w obiekcie urządzeń przeciwpożarowych oraz gaśnic

Przez urządzenia przeciwpożarowe należy rozumieć urządzenia (stałe lub półstałe, uruchamiana ręcznie lub samoczynnie), służące do wykrywania i zwalczania pożaru lub ograniczania jego skutków w obiektach, w których lub przy których są zainstalowane. Urządzenia przeciwpożarowe w obiekcie powinny być wykonane zgodnie z projektem uzgodnionym pod względem ochrony przeciwpożarowej przez rzeczoznawcę do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych, a

warunkiem dopuszczenia do ich użytkowania jest przeprowadzenie odpowiednich dla danego urządzenia prób i badań potwierdzających prawidłowość ich działania. Urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice powinny być poddawane przeglądom technicznym i

czynnościom konserwacyjnym zgodnie z zasadami określonymi w Polskich Normach dotyczących urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic, w odnośnej dokumentacji

techniczno-ruchowej oraz instrukcjach obsługi. Za spełnienie powyższych wymagań (zgodnie z art. 3 i 4 ustawy [1]) właściciel obiektu, zadania te wykonując poprzez Administratora/Zarządcę obiektu.

5.1. Gaśnice przenośne

Gaśnice znajdujące się na wyposażeniu budynku powinny być poddawane przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym zgodnie z zasadami określonymi w Polskich Normach, dotyczących gaśnic oraz w instrukcjach obsługi ustalonych przez producenta.

Przeglądy techniczne i czynności konserwacyjne powinny być przeprowadzane w okresach ustalonych przez producenta, nie rzadziej jednak niż raz w roku. Gaśnice winny być utrzymywane w pełnej sprawności technicznej i funkcjonalnej – kontrole w tym zakresie powinien przeprowadzać pracownik wyznaczony przez Administratora Obiektu – osoba zajmująca się sprawami przeciwpożarowymi - przynajmniej raz w miesiącu. Gaśnice uszkodzone powinny zostać poddane naprawie, jeżeli stopień i rodzaj uszkodzenia na to pozwalają, albo wycofane z użytkowania.

Przeglądy techniczne i czynności konserwacyjne wszystkich typów gaśnic, powinny być prowadzone w okresach i w sposób zgodny z instrukcją ustaloną przez producenta, nie rzadziej jednak niż raz w roku. Remonty gaśnic należy wykonywać raz na 5 lat. Na taki okres czasu wydawane są dopuszczenia do użytkowania podręcznych sprzętów gaśniczych.

Podczas oględzin należy sprawdzić przede wszystkim:

• wskazania ciśnienia na manometrze gaśnicy,

• termin badań UDT,

• ogólny stan zbiornika - powłoka lakiernicza, brak wgnieceń, czytelność informacji zamieszczonych na gaśnicy,

• elementy z tworzyw sztucznych lub elementy gwintowane na obecność uszkodzeń,

• stan uszczelek (czy nie usypuje się proszek gaśniczy),

• sprawność urządzeń zabezpieczających, wyzwalająco-przerywających oraz drożności kanałów i przewodów,

• czy nie został przekroczony termin 5 lat od daty produkcji, jeśli został przekroczony wykonać remont gaśnicy,

• zawleczki i plomby, czy nie są wyciągnięte, naruszone itp.

• ocenić sypkość proszku gaśniczego (czy nie jest zbrylony).

Jeżeli gaśnica jest sprawna i nie wykazuje powyższych uchybień należy przykleić na nią kontrolkę informującą o terminie przeprowadzonego przeglądu, terminie następnego przeglądu. „Kontrolka”

powinna również zawierać: imię i nazwisko konserwatora, nazwę firmy która przeprowadzała

kontrolę.

Sprzęt, który nie przejdzie pomyślnie przeglądu i czynności konserwacyjnych powinien zostać wyremontowany. Wyremontowany powinien zostać również taki, którego termin badania UDT uległ przedawnieniu.

W zakres czynności objętych remontem wchodzą:

• demontaż osprzętu, ładunków,

• kontrola elementów z tworzyw sztucznych lub elementów gwintowanych na obecność uszkodzeń i ew. naprawa,

• kontrola i ew. naprawa urządzeń zabezpieczających, wyzwalająco-przerywających oraz kanałów i przewodów,

• wymiana uszczelnień i uszczelek,

• przeprowadzenie prób wytrzymałościowych zbiorników gaśnic (Dozór Techniczny),

• filtracja i osuszanie środka gaśniczego,

• odnowienie powłok lakierniczych,

• wymiana etykiet,

• kontrola i montaż ładunków, osprzętu,

• kontrola jakości przeprowadzonego remontu.

5.2. Przeciwpożarowe wyłączniki prądu

Przeciwpożarowy wyłącznik prądu jest elementem bezpieczeństwa pożarowego,

umożliwiającym w szczególności bezpieczne prowadzenie działań ratowniczych oraz w określonych sytuacjach, zabezpieczającym przed możliwością

rozprzestrzeniania się pożaru, poprzez odcięcie dopływu energii elektrycznej do wszystkich obwodów elektrycznych, z wyjątkiem tych, których funkcjonowanie w czasie pożaru jest niezbędne (pompownia przeciwpożarowa). Zainstalowane w budynku przeciwpożarowe wyłączniki prądu powinny być poddawany systematycznym sprawdzeniom i kontroli

prawidłowości działania tj. potwierdzenia, że dokonuje on wyłączenia energii elektrycznej w całym lokalu. Kontrole w tym zakresie powinny być przeprowadzone przynajmniej raz w roku, a wszelkie stwierdzone nieprawidłowości natychmiast eliminowane przez uprawnionego elektryka.

Sprawdzenie właściwego funkcjonowania przeciwpożarowego wyłącznika prądu dokonywane jest przez uprawnionego elektryka, który każdorazowo o wynikach kontroli informuje Administratora obiektu, a przeprowadzone próby wpisuje do książki kontroli. W

przeciwpożarowego wyłącznika prądu, dokonywane prace naprawcze powinny zostać udokumentowane w książce kontroli, z podaniem rodzaju nieprawidłowości, sposobu jej

usunięcia oraz uprawnionej osoby, która dokonała niezbędnej naprawy i daty wykonania naprawy. Przeprowadzona kontrola działania przeciwpożarowego wyłącznika prądu powinna każdorazowo obejmować sprawdzenie czy dopływ energii elektrycznej został odłączony od wszystkich obwodów elektrycznych w całym budynku (za wyjątkiem tych, których

funkcjonowanie w czasie pożaru jest niezbędne) oraz czy w wyniku odcięcia dopływu energii elektrycznej załączyła się instalacja oświetlenia awaryjnego

5.3. Instalacja oddymiania klatki schodowej

W czasie rocznego przeglądu tych urządzeń przeciwpożarowych wykonane powinny być następujące czynności:

• Sprawdzenie działania centralki , jej zamocowania, stanu technicznego i parametrów,

• sprawdzenie układu zasilającego i urządzeń pomiarowych,

• sprawdzenie stanu i ewentualna wymiana bezpieczników i gniazd stykowych, sprawdzenie stanu technicznego baterii akumulatorów, wartości napięcia, prądu ładowania,

sprawdzenie automatycznego przełączania na zasilanie awaryjne w przypadku zaniku zasilania sieci 220 V,

• sprawdzenie stanu technicznego przewodów linii dozorowych i sygnalizacyjnych,

• sprawdzenie działania zewnętrznych urządzeń sygnalizacyjnych, sprawdzenie czasów systemowych, czasów opóźnień. Symulacja stanów systemu (pożar, usterka, itd..).

• Kontrola sprawności wysterowań systemów współpracujących.

• Sprawdzenie poprawności pracy systemu oddymiania w cyklu alarmowym i trybie przewietrzania.

• Sprawdzenie stanu zamocowania i działania siłownika i zawiasów klapy.

• Sprawdzenie poprawności działania systemu oddymiania przez wyzwolenie gazem testowym wybranych detektorów. Sprawdzenie stanu zabrudzenia i ewentualne czyszczenie czujek dymu (o ile stopień zabrudzenia nie kwalifikuje czujek do przeprowadzenia czyszczenia u producenta lub do wymiany).

• Kontrola wpisów w książce pracy systemu.

6. Organizacja ochrony przeciwpożarowej

Nadzór nad ochroną przeciwpożarową podczas eksploatacji budynku sprawuje właściciel/zarządca budynku.

Za przestrzeganie przepisów przeciwpożarowych w trakcie realizacji budowy odpowiadają Wykonawcy.

Zadania szczegółowe pracowników stosownie do schematu organizacyjnego i zajmowanego stanowiska określono w dalszej części instrukcji.

6.1. Zadania i obowiązki stałych użytkowników

6.1.1. Obowiązki Właściciela

Właściciel obiektu jest odpowiedzialny za:

• Zarządzanie obiektem lub zapewnienie ustanowienia Zarządzającego (Administratora) obiektem i określenia jego obowiązków, w tym w zakresie ochrony przeciwpożarowej,

• zapewnienie środków na realizację zadań z zakresu ochrony przeciwpożarowej.

6.1.2. Obowiązki Administratora/Zarządcy obiektu

Administrator/Zarządca jest odpowiedzialny za:

• organizację ochrony przeciwpożarowej w obiekcie,

• zapewnienie przestrzegania przeciwpożarowych wymagań budowlanych, instalacyjnych

• i technologicznych w obiekcie,

• zapewnienie wyposażenia obiektu i terenu w sprzęt pożarniczy i ratowniczy oraz środki gaśnicze,

• zapewnienie osobom przebywającym w obiekcie lub na terenie bezpieczeństwa i możliwości ewakuacji,

• przygotowanie obiektu i terenów do prowadzenia akcji ratowniczo-gaśniczej,

• ustalenie sposobu postępowania na wypadek pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia,

• prawidłową realizację planów dostosowania obiektu do wymagań ochrony przeciwpożarowej, o ile będą sporządzane z uwagi na okoliczności,

• rozpatrywanie i wdrażanie wniosków zmierzających do poprawy stanu bezpieczeństwa pożarowego w obiekcie, zgłaszanych przez osobę prowadzącą sprawy ochrony

przeciwpożarowej, nadzoru wszystkich szczebli oraz pozostałych pracowników,

• nadzorowanie przestrzegania przez osoby zatrudnione w obiekcie przepisów przeciwpożarowych poprzez wprowadzenie odpowiedniego systemu kontroli,

• okresowe rozpatrywanie stanu zabezpieczenia przeciwpożarowego obiektu.

W zakresie administrowania obiektem zarządca zobowiązany jest do:

• znajomości i stosowania obowiązujących przepisów przeciwpożarowych, a w szczególności dotyczących prawidłowego utrzymania i eksploatacji obiektu,

urządzeń technologicznych i istniejących w obiekcie instalacji, jak również kontrolowania przestrzegania tych przepisów,

• nadzoru nad instalacjami: elektryczną, odgromową, uziemiającą, ogrzewczą,

• wentylacyjną, sygnalizacji pożaru, gaśniczymi, wodociągową ppoż., kanalizacyjną, kontrolno - pomiarowymi (egzekwowania sprawności technicznej, terminów przeglądów itp.),

• dokonywania przeglądów tych instalacji i prowadzenia dokumentacji zgodnie z obowiązującymi przepisami,

• utrzymywania instalacji w należytym stanie technicznym, a w razie potrzeby do przeprowadzenia ich modernizacji,

• realizacji zadań wynikających z przeprowadzonych przeglądów i kontroli urządzeń i instalacji,

• ustalania form instruktażu i szkolenia konserwatorów,

• określania zasad postępowania w przypadku awarii urządzeń i instalacji,

• prognozowania zagrożenia wywołanego zewnętrznymi awariami z udziałem toksycznych substancji przemysłowych (TSP) lub aktami o charakterze dywersyjnym.

W zakresie prowadzenia spraw ochrony przeciwpożarowej Administrator jest zobowiązany do:

• nadzoru nad właściwą i terminową konserwacją sprzętu pożarniczego,

• uczestniczenia w kontrolach stanu zabezpieczenia ppoż., prowadzonych przez jednostkę nadrzędną lub osobę upoważnioną,

• wyposażania obiektu w sprzęt gaśniczy i ratowniczy,

• wyposażania obiektu w pożarnicze tablice informacyjne,

• zapewnienia opiniowania pod względem zgodności z wymaganiami ochrony ppoż.

projektów modernizacji pomieszczeń i procesów technologicznych oraz uzgadniania zabezpieczeń ppoż.,

• współpracy z Komendą Miejską Państwowej Straży Pożarnej w Warszawie

• nadzoru nad realizacją zaleceń pokontrolnych,

• prowadzenia dokumentacji związanej z ochroną ppoż., zawierającej m.in. protokoły

• prowadzenia dokumentacji związanej z ochroną ppoż., zawierającej m.in. protokoły

W dokumencie INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA POŻAROWEGO DLA BUDYNKU K - ADMINISTRACYJNEGO SZKOŁY GŁÓWNEJ HANDLOWEJ W WARSZAWIE, UL. KIELECKA 43, WARSZAWA (Stron 12-0)