METODA USTALANIA RAM WYKONANIA

1. Ramy wykonania składają się z celów pośrednich ustanowionych na 2018 r. dla każdego priorytetu, z wyjątkiem priorytetów na rzecz pomocy technicznej oraz programów na rzecz instrumentów finansowych zgodnie z art. 39, oraz z celów końcowych ustalonych na 2023 r. Cele pośrednie i końcowe przedstawiane są zgodnie ze wzorem określonym w tabeli 1.

Tabela 1: Standardowy wzór dla ram wykonania

Priorytet Wskaźnik i jednostka miary, w

stosownych przypadkach

Cel pośredni na 2018 r. Cel końcowy na 2023 r.

2. Cele pośrednie są bezpośrednio związane z osiąganiem szczegółowych celów priorytetu i w stosownych przypadkach wyrażają zamierzony postęp w realizacji celów końcowych

ustanowionych na koniec okresu. Cele pośrednie ustanowione na 2018 rok zawierają wskaźniki finansowe, wskaźniki produktu oraz, w stosownych przypadkach, wskaźniki rezultatu, które są ściśle powiązane z interwencjami polityki otrzymującymi wsparcie.

Wskaźniki rezultatu nie są uwzględniane dla celów art. 22 ust. 6 i 7. Jako cele pośrednie mogą również służyć kluczowe etapy wdrażania.

3. Cele pośrednie i końcowe są:

a) realistyczne, możliwe do osiągnięcia, relewantne, obejmujące istotne informacje na temat postępów w danym priorytecie;

b) spójne z charakterem celów szczegółowych priorytetu;

c) przejrzyste, z obiektywnie weryfikowalnymi wartościami docelowymi oraz zidentyfikowanymi i, o ile to możliwe, publicznie dostępnymi danymi źródłowymi;

d) weryfikowalne, nienakładające nieproporcjonalnych obciążeń administracyjnych;

e) spójne dla wszystkich programów, w stosownych przypadkach.

4. Cele końcowe na 2023 r. dla danego priorytetu ustala się z uwzględnieniem kwoty rezerwy wykonania związanej z priorytetem

5. W należycie uzasadnionych przypadkach, np. w razie istotnej zmiany uwarunkowań gospodarczych, środowiskowych i na rynku pracy w danym państwie członkowskim lub regionie, obok zmian wynikających ze zmian w alokacji dla danego priorytetu, państwo członkowskie może zaproponować korektę celów pośrednich i końcowych zgodnie z art.

30.

ZAŁĄCZNIK III

PRZEPISY DOTYCZĄCE OKREŚLANIA ZAKRESU I POZIOMU ZAWIESZENIA ZOBOWIĄZAŃ LUB PŁATNOŚCI O KTÓRYCH MOWA W ART. 23 UST. 11 1. OKREŚLANIE POZIOMU ZAWIESZENIA ZOBOWIĄZAŃ

Maksymalny poziom zawieszenia stosowany do danego państwa członkowskiego powinien w pierwszej kolejności zostać określony z uwzględnieniem pułapów określonych w art. 23 ust. 11 akapit trzeci lit. a)-c). Poziom ten zostaje obniżony, jeżeli występuje jeden z poniższych warunków:

a) jeżeli stopa bezrobocia w państwie członkowskim w roku poprzedzającym moment spełnienia przesłanki uruchamiającej stosowne procedury, o której mowa w art. 23 ust. 9, przekracza średnią stopę dla Unii o ponad dwa punkty procentowe, maksymalny poziom zawieszenia jest obniżany o 15 %;

b) jeżeli stopa bezrobocia w państwie członkowskim w roku poprzedzającym moment spełnienia przesłanki uruchamiającej stosowne procedury, o której mowa w art. 23 ust. 9, przekracza średnią stopę dla Unii o ponad pięć punktów procentowych, maksymalny poziom zawieszenia jest obniżany o 25 %;

c) jeżeli stopa bezrobocia w państwie członkowskim w roku poprzedzającym moment spełnienia przesłanki uruchamiającej stosowne procedury, o której mowa w art. 23 ust. 9, przekracza średnią stopę dla Unii o ponad osiem punktów procentowych, maksymalny poziom zawieszenia jest obniżany o 50 %;

d) jeżeli odsetek osób zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem społecznym w państwie członkowskim przekracza średnią dla Unii o ponad 10 punktów procentowych w roku poprzedzającym moment spełnienia przesłanki uruchamiającej stosowne procedury, o której mowa w art. 23 ust. 9, maksymalny poziom zawieszenia jest obniżany o 20 %;

e) jeżeli realny PKB państwa członkowskiego zmniejsza się przez dwa lub więcej kolejno następujących po sobie lat poprzedzających moment spełnienia przesłanki uruchamiającej stosowne procedury, o której mowa w art. 23 ust. 9, maksymalny poziom zawieszenia jest obniżany o 20 %;

f) jeżeli zawieszenie dotyczy zobowiązań na lata 2018, 2019 lub 2020, obniżenie jest

stosowane do poziomu wynikającego z zastosowania przepisów art. 23 ust. 11 w następujący sposób:

(i) w roku 2018 poziom zawieszenia jest obniżany o 15 %;

(ii) w roku 2019 poziom zawieszenia jest obniżany o 25 %;

(iii) w roku 2020 poziom zawieszenia jest obniżany o 50 %;

Obniżenie poziomu zawieszenia wynikające z zastosowania przepisów lit. a)-f) nie przekracza łącznie 50 %.

W przypadku gdy sytuacje opisane w lit. b) lub c) występują jednocześnie wraz z sytuacjami opisanymi w lit. d) oraz e), zastosowanie zawieszenia przesuwane jest o rok.

2. OKREŚLANIE ZAKRESU ZAWIESZENIA ZOBOWIĄZAŃ W RÓŻNYCH PROGRAMACH I PRIORYTETACH

Zawieszenie zobowiązań stosowane do danego państwa członkowskiego w pierwszej kolejności dotyczy proporcjonalnie wszystkich programów i priorytetów.

Jednak następujące programy i priorytety są wyłączone z zakresu zawieszenia:

(i) programy lub priorytety, które już podlegają zawieszeniu na mocy decyzji przyjętej zgodnie z art. 23 ust. 6;

(ii) programy lub priorytety, których środki finansowe mają zostać zwiększone w wyniku wniosku o przeprogramowanie złożonego przez Komisję zgodnie z art. 23 ust. 1 w roku, w którym następuje moment spełnienia przesłanki uruchamiającej stosowne procedury, o której mowa w art. 23 ust. 9;

(iii) programy lub priorytety, których środki finansowe zostały zwiększone w okresie dwóch lat poprzedzających moment spełnienia przesłanki uruchamiającej stosowne procedury, o której mowa w art. 23 ust. 9, w wyniku decyzji przyjętej zgodnie z art. 23 ust. 5;

(iv) programy lub priorytety, które mają kluczowe znaczenie dla sprostania niekorzystnym warunkom gospodarczym lub społecznym. Takie programy lub priorytety obejmują programy lub priorytety wspierające inwestycje o szczególnym znaczeniu dla Unii, które są związane z Inicjatywą na rzecz zatrudnienia ludzi młodych. Programy lub priorytety mogą zostać uznane za mające takie kluczowe znaczenie, gdy wspierają inwestycje związane z wdrażaniem zaleceń skierowanych do danego państwa członkowskiego w ramach europejskiego semestru i zorientowane na reformy strukturalne, lub są związane z priorytetami wspomagającymi ograniczanie ubóstwa lub instrumenty finansowe na rzecz konkurencyjności MŚP.

3. OKREŚLANIE OSTATECZNEGO POZIOMU ZAWIESZENIA ZOBOWIĄZAŃ W PRZYPADKU PROGRAMÓW WCHODZĄCYCH W ZAKRES ZAWIESZENIA

Wyłączenie priorytetu w ramach programu jest dokonywane poprzez zmniejszenie zobowiązania programu proporcjonalnie do alokacji na ten priorytet.

Poziom zawieszenia, który należy zastosować do zobowiązań programów, musi być taki, który pozwoli na osiągnięcie łącznego poziomu zawieszenia określonego w pkt 1.

4. OKREŚLANIE ZAKRESU I POZIOMU ZAWIESZENIA PŁATNOŚCI

Programy i priorytety, o których mowa w pkt 2 ppkt (i)-(iv), są również wyłączone z zakresu zawieszenia płatności.

Poziom zawieszenia, który należy zastosować, nie przekracza 50 % płatności na rzecz programów i priorytetów.

ZAŁĄCZNIK IV

WDRAŻANIE INSTRUMENTÓW FINANSOWYCH: UMOWY O FINANSOWANIU 1. Jeżeli instrument finansowy jest wdrażany na mocy art. 38 ust. 4 lit. a) i b), umowa o

finansowaniu obejmuje zasady i warunki dokonywania wkładów z programu do

instrumentu finansowego oraz zawiera przynajmniej następujące elementy:

a) strategię lub politykę inwestycyjną obejmującą uzgodnienia dotyczące wdrażania, oferowane produkty finansowe, docelowych odbiorców ostatecznych, a także - w stosownych przypadkach - planowane połączenie ze wsparciem w ramach dotacji;

b) biznesplan lub równoważne dokumenty dotyczące instrumentu finansowego, który ma być wdrażany, w tym spodziewany efekt dźwigni, o którym mowa w art. 37 ust. 2;

c) spodziewane wyniki, jakie dany instrument finansowy ma osiągnąć, by przyczynić się do celów szczegółowych i rezultatów danego priorytetu;

d) przepisy dotyczące monitorowania wdrażania inwestycji oraz napływu projektów inwestycyjnych, w tym sprawozdań składanych przez instrumenty finansowe funduszowi funduszy lub instytucji zarządzającej, by zapewnić zgodność z art. 46;

e) wymogi w zakresie audytu, takie jak minimalne wymogi dotyczące dokumentacji przechowywanej na poziomie instrumentu finansowego (i w stosownych przypadkach na poziomie funduszu funduszy) oraz wymogi w zakresie utrzymywania oddzielnej ewidencji dla różnych form wsparcia zgodnie z art. 37 ust. 7 i 8 (w stosownych przypadkach), w tym przepisy i wymogi dotyczące dostępu krajowych instytucji audytowych państw członkowskich, audytorów Komisji i Europejskiego Trybunału Obrachunkowego do dokumentów, by zapewnić właściwą ścieżkę audytu zgodnie z art. 40;

f) wymogi i procedury zarządzania stopniowo wnoszonymi wkładami z programu zgodnie z art. 41 oraz wymogi i procedury dotyczące prognozowania napływu projektów inwestycyjnych, w tym wymogi dotyczące księgowości rachunków powierniczych/oddzielnego systemu księgowości zgodnie z art. 38 ust. 6;

g) wymogi i procedury zarządzania odsetkami i innymi generowanymi korzyściami, o których mowa w art. 43, w tym dopuszczalne operacje finansowe/inwestycje oraz obowiązki i zobowiązania zaangażowanych stron;

h) przepisy dotyczące wyliczania i pokrywania poniesionych kosztów zarządzania lub opłat za zarządzanie związanych z instrumentem finansowym;

i) przepisy dotyczące ponownego wykorzystania środków związanych ze wsparciem z EFSI do końca okresu kwalifikowalności zgodnie z art. 44;

j) przepisy dotyczące wykorzystania środków związanych ze wsparciem z EFSI po zakończeniu okresu kwalifikowalności zgodnie z art. 45 oraz strategię wyjścia z instrumentu finansowego w odniesieniu do wkładu z EFSI;

k) warunki ewentualnego całkowitego lub częściowego wycofania wkładów przekazanych z programów do instrumentów finansowych, w tym - w stosownych przypadkach - do funduszu funduszy;

l) przepisy, dzięki którym podmioty wdrażające instrumenty finansowe zarządzają nimi niezależnie i zgodnie z właściwymi normami zawodowymi oraz działają w wyłącznym interesie stron zapewniających wkłady do instrumentu finansowego;

m) przepisy dotyczące likwidacji instrumentu finansowego.

Ponadto gdy instrumenty finansowe są organizowane przez fundusz funduszy, umowa o finansowaniu między instytucją zarządzającą a podmiotem wdrażającym fundusz funduszy musi także zawierać uzgodnienia dotyczące oceny i wyboru podmiotów wdrażających instrumenty finansowe, w tym procedury zaproszeń do wyrażenia zainteresowania lub zamówień publicznych.

2. Dokumenty dotyczące strategii, o których mowa w art. 38 ust. 8, instrumentów finansowych wdrażanych na mocy art. 38 ust. 4 lit. c) zawierają przynajmniej następujące elementy:

a) strategię lub politykę inwestycyjną instrumentu finansowego, ogólne zasady i warunki planowanych produktów dłużnych, docelowych odbiorców i przedsięwzięcia, które mają otrzymać wsparcie;

b) biznesplan lub równoważne dokumenty dotyczące instrumentu finansowego, który

ma być wdrażany, w tym spodziewany efekt dźwigni, o którym mowa w art. 37 ust. 2

c) wykorzystanie i ponowne wykorzystanie środków związanych ze wsparciem z EFSI zgodnie z art. 43, 44 i 45;

d) monitorowanie i sprawozdawczość w zakresie wdrażania instrumentu finansowego, by zapewnić zgodność z art. 46.

ZAŁĄCZNIK V

OKREŚLENIE STAWEK ZRYCZAŁTOWANYCH DLA PROJEKTÓW GENERUJĄCYCH