ANALIZA SWOT
MOCNE STRONY/SZANSE SŁABE STRONY/ZAGROŻENIA
- dodatnie saldo migracji wewnętrznych i zagranicznych na pobyt stały
- spadkowy trend liczby ludności województwa
- zwiększający się odsetek dzieci objętych opieką żłobkową i przedszkolną
- pogłębiające się ujemne saldo przyrostu naturalnego
- zwiększająca się sieć żłobków i przedszkoli
- niekorzystny bilans demograficzny regionu; starzenie się populacji dolnośląskiej
- rosnące zainteresowanie samorządów lokalnych rozwojem sieci usług
środowiskowych
- niekorzystne perspektywy demograficzne
- rosnąca liczba placówek wsparcia środowiskowego
- niewystarczający rozwój usług środowiskowych
- rosnąca potrzeba aktywności osób starszych w przestrzeni publicznej, utrzymująca się chęć rozwoju osobistego
- zwiększenie odpowiedzialności instytucji publicznych za zapewnienie opieki i wsparcia osobom starszym
- rosnąca liczba klubów i innych miejsc spotkań dla seniorów
- niewystarczająca infrastruktura opieki nad osobami starszymi
- duża aktywność dolnośląskich Uniwersytetów Trzeciego Wieku
- rosnące koszty wsparcia systemowego kierowanego do osób starszych
- rosnąca liczba rad senioralnych
- niedostateczny rozwój form wsparcia opiekunów nieformalnych w pełnieniu funkcji opiekuńczych
159 - wprowadzenie instrumentów
systemowych mających na celu wspieranie dzietności
- uzależnienie rozwoju infrastruktury pomocy i integracji społecznej od funduszy unijnych
- rosnąca liczba form wsparcia rodzin przeżywających problemy opiekuńczo-wychowawcze
- ograniczanie dzietności przez rodziny
- zmniejszenie się liczby rodzin z dziećmi korzystających z systemu pomocy społecznej
- zróżnicowany i nierówny dostęp do usług umożliwiających rodzicom godzenie życia zawodowego z rolą rodzica/matki/ojca (dotyczy to zarówno usług świadczonych przez JST, jak i prywatnie)
- wzrost liczby placówek wsparcia osób doświadczających przemocy w rodzinie
- niewystarczający rozwój infrastruktury wsparcia rodziny przeżywającej problemy opiekuńczo-wychowawcze
- rosnąca liczba osób doświadczających przemocy w rodzinie korzystających z poradnictwa psychologicznego, prawnego, zawodowego i rodzinnego oraz medycznego
- nierównomierny rozwój infrastruktury wspomagającej rodzinę w prawidłowym pełnieniu funkcji
opiekuńczo-wychowawczych - stała liczba Zespołów Interdyscyplinarnych
ds. przeciwdziałania przemocy w rodzinie oraz rosnąca liczba Grup Roboczych ds.
przeciwdziałania przemocy w rodzinie
- utrzymujący się na przestrzeni lat poziom liczby rodzin, wobec których wszczynana jest procedura Niebieskie Karty
- rozwój form wsparcia kompetencji i umiejętności kadr pracujących w obszarze przeciwdziałania przemocy w rodzinie
- duża fluktuacja składu osobowego ZI i GR ds. przeciwdziałania przemocy w rodzinie
160 - utrzymująca się na zbliżonym poziomie
liczba lokalnych kampanii społecznych na rzecz kształtowania świadomości społecznej w odniesieniu do zjawiska przemocy w rodzinie
- niewystarczające kompetencje i
umiejętności kadr pracujących w obszarze przeciwdziałania przemocy w rodzinie
- rosnący udział partnerów samorządowych w procesie profesjonalizacji kadr pomocy i integracji społecznej
- niewystarczający zakres współpracy pomiędzy instytucjami działającymi w obszarze przeciwdziałania przemocy
- spadek liczby osób objętych wsparciem w ramach systemu pomocy społecznej
- uzależnienie procesu profesjonalizacji kadr pracujących w obszarze przeciwdziałania przemocy w rodzinie od środków
finansowych z budżetu państwa - poprawa sytuacji gospodarczej i
ekonomicznej w wymiarze globalnym i indywidualnym
- rosnący wpływ przemian demograficznych na korzystanie z systemu pomocy
społecznej
- rosnąca liczba miejsc w placówkach pomocy i integracji społecznej
- brak instrumentów i instytucjonalnych możliwości koordynacji polityk społecznych między gminami, powiatami w ramach subregionu, lub regionalnie
- duże zaangażowanie samorządów lokalnych w pozyskiwanie środków finansowych na rozwój infrastruktury pomocy i integracji społecznej w ramach dostępnych funduszy unijnych
- zmniejszająca się liczba placówek pomocy i integracji społecznej prowadzonych przez podmioty inne niż JST
- wysoki poziom rozwoju gospodarczego - niewystarczający rozwój infrastruktury pomocy i integracji społecznej
161 - rozwinięta sieć instytucji otoczenia biznesu
- rosnące koszty finansowe, organizacyjne i kadrowe prowadzenia infrastruktury pomocy i integracji społecznej
- wysoki poziom rozwoju przemysłu
- dysproporcje terytorialne w dostępności do infrastruktury pomocy i integracji społecznej
- aktywna działalność stref i podstref ekonomicznych
- niewystarczające zainteresowanie
podjęciem zatrudnienia w obszarze pomocy i integracji społecznej
- relatywnie wysoka atrakcyjność inwestycyjna regionu
- duża fluktuacja zatrudnienia w
jednostkach pomocy i integracji społecznej - występowanie dogodnych obszarów dla
inwestycji gospodarczych i tworzenia miejsc pracy
- nierównomierne rozłożenie aktywności gospodarczej i społecznej w regionie
- prężnie działający w regionie sektor ekonomii społeczne
- brak środków finansowych na aktywizację zawodową
- duża rola europejskiego funduszu społecznego w zakresie działań na rzecz aktywizacji społecznej i zawodowej osób wykluczonych oraz zagrożonych
wykluczeniem społecznym
- brak korelacji działań podejmowanych przez różne podmioty sektora finansów publicznych oraz podmioty III sektora
niska stopa bezrobocia rejestrowanego - duża liczba osób bezrobotnych w szczególnej sytuacji na rynku pracy - upowszechnienie i rozwój narzędzi
aktywnej integracji w codziennej pracy pracowników służb społecznych
- duży odsetek osób bezrobotnych z wykształceniem gimnazjalnym i niższym
162 - dostępność środków zewnętrznych
(unijnych) służących rozwiązywaniu konkretnych problemów społecznych
- rosnące wraz z wiekiem osób
bezrobotnych ryzyko pozostawania bez pracy
- duży potencjał i doświadczenie
projektodawców w korzystaniu ze środków zewnętrznych (unijnych) w zakresie działań na rzecz aktywizacji społecznej i zawodowej osób wykluczonych oraz zagrożonych wykluczeniem społecznym
- duża liczba bezrobotnych kobiet i osób długotrwale bezrobotnych
- silne zakorzenienie organizacji
pozarządowych w społeczności lokalnej
- konieczność godzenia życia prywatnego z życiem zawodowym bezrobotnych kobiet - rozbudowa infrastruktury wspierającej i
obsługującej III sektor i lokalną aktywność obywatelską
- możliwe osłabienie gospodarcze regionu w wyniku pandemii SARS-COV-2
- wysoko wykwalifikowana istniejąca kadra prowadząca terapię dla osób uzależnionych
- możliwy negatywny wpływ pandemii SARS-COV-2 na regionalny rynek pracy - oddział Podwójnej Diagnozy w Zakładzie
Lecznictwa Odwykowego w Czarnym Borze jako jeden z 6 w Polsce
- niedostateczna ilość krajowych środków finansowych na realizację zadań z zakresu włączenia społecznego
- od 2013r. znaczny wzrost liczby poradni terapii uzależnienia od alkoholu
- występowanie trwałych czynników
zakłócających funkcjonowanie społeczności województwa: uzależnienia, bezrobocie, przemoc w rodzinie, rozpad więzi
rodzinnych, bezdomność - spadek liczby osób HIV + używających
narkotyków w iniekcjach
- brak stabilności i przewidywalności finansowania III sektora
163 - duża aktywność sektora pozarządowego w
obszarze promocji zdrowia, profilaktyki uzależnień i redukcji szkód
- problemy z zaangażowaniem oraz utrzymaniem zespołu pracowniczego i wolontariackiego w III sektorze
- większe zainteresowanie społeczne zdrowym stylem życia
- niewystarczająca oferta programów redukcji szkód w gminach wiejskich i miejsko-wiejskich
- Narodowy Program Ochrony Zdrowia Psychicznego
- niski poziom realizacji rekomendowanych programów profilaktycznych przez
samorządy gminne - zaangażowanie oraz rosnąca liczba
organizacji pozarządowych realizujących świadczenia w zakresie pomocy osobom z doświadczeniem choroby psychicznej
- wzrost liczby uzależnień behawioralnych
- rosnąca dostępność miejsc w Warsztatach Terapii Zajęciowej i Środowiskowych
Domach Samopomocy dla osób z doświadczeniem choroby psychicznej
- mała oferta szkoleń i edukacji publicznej z zakresu FAS/FASD
- bogate doświadczenie Samorządu Województwa Dolnośląskiego w
restrukturyzacji organizacji ochrony zdrowia w obszarze zdrowia psychicznego
- wyższe wskaźniki przekraczania progu nietrzeźwości u dziewcząt na Dolnym Śląsku w stosunku do wskaźników krajowych tej grupy
- znacząca pozycja Funduszy Europejskich w zakresie działań na rzecz aktywizacji
społecznej i zawodowej osób wykluczonych oraz zagrożonych wykluczeniem
społecznym
- znaczne rozpowszechnienie (tempo i zwiększony popyt) używania przetworów konopi w województwie dolnośląskim przekraczające poziom ogólnopolski
164 - dokument przyjęty Uchwałą Zarządu
Województwa Dolnośląskiego: „Obszary odpowiedzialności Centrów Zdrowia Psychicznego dla Województwa Dolnośląskiego”
- położenie Województwa Dolnośląskiego przy granicy z Republiką Czeską posiadającą bardziej liberalną politykę narkotykową – większa dostępność do meta amfetaminy (tzw. pico), która trafia do dystrybucji po polskiej stronie pogranicza
- zapewnianie kompleksowych,
zintegrowanych i elastycznych usług w zakresie zdrowia psychicznego w środowiskach lokalnych
- brak wystarczająco wykwalifikowanej kadry medycznej realizującej świadczenia w zakresie psychiatrii oraz psychiatrii dzieci i młodzieży
- większa świadomość społeczna w zakresie
profilaktyki zdrowia psychicznego - niska wycena świadczeń psychiatrycznych - budowanie szerokiej współpracy lokalnych
samorządów w zakresie edukacji. Tworzenie grup, konsorcjów sołectw, gmin lub
powiatów
- niska jakość kooperacji między
organizacjami pozarządowymi działającymi w obszarze zdrowia psychicznego
- tworzenie bazy placówek edukacyjnych do realizacji projektów – żłobki, przedszkola, szkoły podstawowe, szkolnictwo
ponadpodstawowe, wyższe uczelnie- wydziały zamiejscowe
- niskie zainteresowanie pracodawców zatrudnianiem osób niepełnosprawnych, w szczególności z doświadczeniem choroby psychicznej
- współpraca na rzecz edukacji z lokalnymi NGO-sami, powoływanie lokalnych
inicjatyw na rzecz edukacji w ramach integracji społecznej
- ograniczone środki finansowe na modernizację wszystkich przestarzałych obiektów szpitalnych i na dostosowanie ich do obowiązujących norm i standardów
165 - budowanie sieci placówek opieki
zdrowotnej, w tym placówek zdrowia psychicznego
- niska świadomość wśród mieszkańców województwa roli profilaktyki w zakresie zdrowia psychicznego oraz starzenia się - inicjowanie przez Samorząd Województwa
Dolnośląskiego tworzenia placówek terapeutycznych, systemowych oraz wspierających system edukacji
- niekorzystne dane informujące o
pogarszającej się kondycji psychicznej dzieci i młodzieży
- obecność na terenie województwa organizacji pozarządowych posiadających doświadczenie w zakresie świadczenia usług asystencji osobistej i przerwy
wytchnieniowej
- mimo rozwoju społecznego i
ekonomicznego, nierówna dostępność w województwie do oferty zajęć dodatkowych (popołudniowych) dla dzieci i młodzieży (duże miasta vs małe gminy i powiaty) - obecność na terenie województwa
jednostek samorządu terytorialnego posiadających doświadczenie w zakresie pozyskiwania środków i współpracy w obszarze działań na rzecz osób z niepełnosprawnościami
- niepokojące sygnały od specjalistów o zbyt małej liczbie placówek terapeutycznych w systemie edukacji. I nietworzeniu nowych
- obecność w regionie rozwijających się ZAZ-ów i podmiotZAZ-ów deklarujących chęć
utworzenia i prowadzenia takich zakładów
- ograniczone środki finansowe na
tworzenie nowych placówek edukacyjnych;
ograniczenia w pozyskiwaniu środków na ten cel z funduszy unijnych wynikające z priorytetów Unii Europejskiej oraz
wewnętrznych uwarunkowań projektowych - kapitał ludzki w podmiotach publicznych i
niepublicznych zaangażowanych w obszarze usług kierowanych do osób z
niepełnosprawnościami i ich otoczenia
- niewystarczająca liczba podmiotów świadczących usługi w zakresie wspomagania osób z
166 niepełnosprawnościami w ich niezależnym życiu
- duża ilość potencjalnych źródeł finansowania usług w zakresie wspomagania osób z
niepełnosprawnościami w ich niezależnym życiu
- nierówny i nierównomierny dostęp do usług w zakresie wspomagania osób z niepełnosprawnościami w ich niezależnym życiu
- wzrost świadomości osób z
niepełnosprawnościami w zakresie swoich praw i uprawnień i ich opiekunów
- niewystarczająca infrastruktura do
świadczenia usług w zakresie wspomagania osób z niepełnosprawnościami w ich niezależnym życiu
- wzrost działań państwa w zakresie wdrożenia postanowień Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych
- brak spersonalizowania usług
(niedostosowanie usługi do indywidualnych potrzeb) w zakresie wspomagania osób z niepełnosprawnościami w ich niezależnym życiu
- wykorzystanie potencjału merytorycznego i materialnego organizacji pozarządowych działających na rzecz osób
niepełnosprawnych
- zbyt mała liczba miejsc rehabilitacji zawodowej dla osób z
niepełnosprawnościami (np. miejsc w ZAZ, nierównomierny rozkład i mała liczba ZAZ) - mobilizacja zasobów i ukierunkowanie
działań instytucji pomocy społecznej i integracji na niwelowanie skutków pandemii w społecznościach lokalnych województwa dolnośląskiego
- niewystarczająca ilość środków oraz redukcja źródeł finansowania usług w zakresie wspomagania osób z
niepełnosprawnościami w ich niezależnym życiu
- wykorzystanie potencjału organizacji pozarządowych przy realizacji działań związanych z niwelowaniem skutków
- ograniczona trwałość programów, w ramach których podmioty je realizujące mogą zaplanować ciągłość działania,
167 pandemii oraz wspomagających grupy,
które w jej wyniku najbardziej ucierpiały
organizację wewnętrzną i rozwój w dłuższej perspektywie czasowej
- obawa przed konsekwencjami niezależnego życia przez osoby z niepełnosprawnościami (bierna i roszczeniowa postawa osób z niepełnosprawnościami)
- zagrożenie ryzykiem pogorszenia sytuacji społeczno-gospodarczej i implikacje tego pogorszenia dla osób z
niepełnosprawnościami
- nadopiekuńcza postawa otoczenia osób z niepełnosprawnościami ograniczająca ich autonomię
- ryzyko ograniczenia dostępu do usług i świadczeń społecznych wynikające ze skupienia się przez instytucje pomocy i integracji społecznej na niwelowaniu niekorzystnych skutków pandemii - duży udział organizacji pozarządowych, które w wyniku pandemii zawiesiły całość lub większość dotychczasowych działań - brak możliwości realizacji wskutek
pandemii już rozpoczętych zadań, problemy z dotrzymaniem harmonogramów działań i zapewnieniem ciągłości usług świadczonych na rzecz swoich beneficjentów
168 - zaprzestanie oraz ograniczenie działań realizowanych przez organizacje
pozarządowe w okresie pandemii mogące skutkować odpływem kadr do innych sektorów gospodarki oraz znacznym zmniejszeniem liczby organizacji działających w niektórych branżach, na terenach wiejskich i w małych miastach
169