• Nie Znaleziono Wyników

3. CZĘŚĆ DOŚWIADCZALNA

3.5. Metodyka badań

3.5.5. Określanie ekspresji genów kodujących enzymy antyoksydacyjne

3.5.5.1. Izolacja RNA i odwrotna transkrypcja

Zasada izolacji RNA:

Całkowity RNA izolowano według zmodyfikowanej metody Chomczyńskiego i Sacchi. Izolacja opiera się na ekstrakcji mieszaniną zawierającą fenol, izotiocyjanian guanidyny i chloroform. Stężenie RNA oznacza się fluorymetrycznie [250].

Odczynniki:

 TRItidy G (Applichem, Niemcy),

 chloroform, izopropanol, etanol (POCh, Polska),

 Quant-iTTM RNA Assay Kits (Invitrogen, USA),

 Zestaw do odwrotnej transkrypcji (Invitrogen, USA), w skład którego wchodzą:

 5-krotnie stężony bufor First Strand Buffer,

 0,1 M ditiotreitol (DTT),

67

 inhibitor rybonukleaz Rnase OUT 40 U/μl

 heksamery, oligo-dT, mieszanina deoksyrybonukleotydów dNTP 25mM

(Novazym, Polska).

Sprzęt:

 probówki 0,2 ml oraz 1,7 ml (Axygen, USA),

 QubitTM Fluorometer (Invitrogen, USA),

 termoblok TS-100C (Biosan, Łotwa).

Przebieg izolacji RNA:

Skrawki wątroby homogenizowano w 1ml TRI reagent i dodano1ml odczynnika

lizującego TRItidy G zawierającego fenol i izotiocyjanian guanidyny. Następnie do prób dodano 200µl chloroformu, energicznie wytrząsano i inkubowano 5 minut na lodzie, po czym wirowano w temperaturze 4°C przez 15 minut z prędkością 15000xg. W wyniku wirowania próby rozdzielały się na trzy warstwy: (1) fazę wodną (zawierającą RNA), (2) fazę pośrednią (interfazę, zawierajacą DNA) oraz (3) fazę fenolowo-chloroformową (zawierającą białka i struktury subkomórkowe). W kolejnym etapie izolacji pobierano 500 µl fazy wodnej i przenoszono do nowych probówek. RNA wytrącano przez dodanie izopropanolu w stosunku objętościowym 1:1. Próby mieszano i umieszczano w temperaturze -80°C. Po upływie 24 godz. wytrącony RNA wirowano w temperaturze 4°C przez 15 minut z prędkością 15000xg. Następnie usuwano supernatant, a powstały osad RNA przemywano dwukrotnie schłodzonym 75% etanolem, po czym wirowano w temperaturze 4°C przez 15 minut z prędkością 15000xg. Po usunięciu alkoholu etylowego osad RNA osuszono i rozpuszczono w 20 µl wody dejonizowanej, wolnej od RNaz. Przygotowany w ten sposób RNA wykorzystywano jako matrycę do syntezy cDNA w reakcji odwrotnej transkrypcji, do

której użyto 1 µg całkowitego RNA. Stężenie RNA oznaczano fluorymetrycznie

z wykorzystaniem zestawu Quant-iTTM RNA Assay Kits.

Przebieg odwrotnej transkrypcji:

Całą procedurę wykonywano w komorze laminarnej na lodzie. Do 1 μg RNA dodawano 4 μl 2,5 mM dNTP, 0,5μl oligo(dT) oraz 0,5μl losowych heksamerów. Próby mieszano, wirowano i inkubowano w termobloku TS-100C w temperaturze 65°C przez 5 minut w celu denaturacji RNA. Następnie próby wirowano, umieszczano na lodzie na

68

ok. 2 minuty i dodawano następujące odczynniki: 4 μl pięciokrotnie stężonego buforu First Strand Buffer, 2 μl 0,1 M DTT, 0,5 μl odwrotnej transkryptazy SuperScriptTM II Reverse Transcriptase 200 U/μl oraz 0,25 μl inhibitora rybonukleaz RNase OUT 40 U/μl. Próby wytrząsano, a następnie krótko wirowano i umieszczano w termobloku.

Syntezę cDNA przeprowadzano w czasie 50 minut w temperaturze 37°C. W celu zatrzymania reakcji próby inkubowano przez 15 min. w temp. 65°C. Uzyskany cDNA służył jako matryca do reakcji łańcuchowej polimerazy RT-qPCR.

3.5.5.2. Amplifikacja cDNA za pomocą metody RT-qPCR (ang. Real-time quantitative PCR)

Zasada oznaczenia:

RT-qPCR jest metodą stosowaną wówczas, gdy materiałem wyjściowym jest RNA. Pierwszym etapem jest synteza cDNA komplementarnego do matrycy mRNA przy zastosowaniu odwrotnej transkryptazy. Metoda ta pozwala na stałe monitorowanie ilości amplifikowanego DNA na podstawie pomiaru sond lub barwników wprowadzonych do reakcji, które w wyniku połączenia się z powielanym DNA, emitują fluorescencję proporcjonalnie do ilości powstającego w czasie trwania reakcji produktu PCR [251]. Pomiaru można dokonać w sposób względny w stosunku do genu o stałej ekspresji, tzw. genu referencyjnego (ang. housekeeping gene, HKG), którym może być dowolny gen charakteryzujący się jednolitą ekspresją w różnych stadiach życia komórki [258].

Odczynniki:

 LightCycler® 480 Probes Master (Roche Diagnostics, Niemcy) zawierający:

 Bufor reakcyjny

 6,4 mM MgCl2

 Mieszaninę deoksyrybonukleotydów dNTP

 Polimerazę DNA Fast Start Taq

Startery

Przygotowano w Pracowni Sekwencjonowania DNA i Syntezy

Oligonukleotydów IBB PAN, Warszawa. W tabeli zestawiono sekwencje starterów

69

Sondy

 Universal ProbeLibrary Assay Design Center (Roche Diagnostics, Niemcy)

(tabela 3.2)

Sprzęt

LightCycler® Instrument 480 Multiwell Plate 96 (Roche Diagnostics, Niemcy),

płytki LightCycler® 480 Multiwell Plate 96 (Roche Diagnostics, Niemcy).

Tabela 3.2. Startery i sondy wykorzystane w reakcji RT-qPCR

Gen Sekwencja (kierunek 5’3’) Sekwencja (kierunek 3’5’) Numer sondy (Roche) Numer katalogowy sondy

Sod2 gcattttctggacaaacctga ctccagcaactctcctttgg #22 cat.no. 04686969001

Cat cacctgaaggaccctgacat tgatggagagactctggacaaa #95 cat.no. 04692128001

Gpx1 cgacatcgaacccgatataga atgccttaggggttgctagg #56 cat.no. 04688538001

Gsr gctttgattcactcatcagttcc tgagaacttcttaactgtgagaacct #17 cat.no. 04686900001

Nqo1 agcgcttgacactacgatcc caatcagggctcttctcacc #50 cat.no. 04688112001

G6pd tgtagctggccagtatgatga gcattcatgtggctgttgag #75 cat.no. 04688988001

Akt1 gtgctgaggagatggaggtg aactcgttcatggtcacacg #117 cat.no. 04693515001

Gapd ctctgctcctcctgttcgac acgaccaaatccgttgactc #60 cat.no. 04688589001

Przebieg oznaczenia:

Zmieniony poziom ekspresji wytypowanych genów został potwierdzony techniką RT-qPCR za pomocą aparatu LightCycler 480 oraz oprogramowania LightCycler Software 1.5.

Do reakcji użyto polimerazę typu hot-start, niewykazującą aktywności poniżej temperatury 75ºC. Zastosowanie układu hot-start zapobiega powstawaniu nieswoistych produktów w trakcie przygotowywania mieszaniny reakcyjnej. Przeprowadzono

pre-inkubację enzymu w temperaturze 95o

C przez 10 minut w celu oderwania grup blokujących jego aktywność, grupy te są nietrwałe w wysokiej temperaturze.

Zmiany ilości przyrastającego produktu monitorowano poprzez pomiar sygnału fluorescencji emitowanej przez sondy zastosowane w reakcji. Emisja fluorescencji jest wprost proporcjonalna do ilości powstającego produktu. Pomiar fluorescencji

70

umożliwia monitorowanie przebiegu reakcji RT-qPCR, w której wyróżnia się następujące fazy:

Faza I - Nie obserwuje się przyrostu ilości produktu, reakcja zachodzi na poziomie tła.

Faza II - (faza logarytmicznego wzrostu) - obserwuje się bardzo szybki przyrost fluorescencji, która zachodzi powyżej tła. Moment, w którym reakcja amplifikacji wchodzi w tę fazę (Cp, ang. crossing point) zależy wyłącznie od początkowej ilości matrycy.

Faza III - (faza plateau) - następuje wysycenie reakcji, zahamowanie przyrostu ilości produktu w wyniku wyczerpania się substratów reakcji amplifikacji.

Reakcje RT-qPCR przeprowadzano na płytkach 96-dołkowych

z wykorzystaniem zestawu LightCycler480 Probes Master. Skład mieszaniny reakcyjnej (10µl):

 5µl LightCycler480 Probes Master,

 1µl starterów (tabela 3.2)  1µl sondy (tabela 3.2)  1µl cDNA,  2µl wody. Program amplifikacji:  denaturacja wstępna – 95o

C, 10 min. (aktywacja polimerazy),  oznaczenie ilościowe ekspresji genów – 50 cykli:

 denaturacja – 95o C, 10s (rozdzielenie nici DNA),

 przyłączanie staretrów – 60o

C, 30s,

 wydłużanie starterów (synteza nici komplementarnej) – 72o

C, 2s,  chłodzenie aparatu 40ºC, 30s.

Do oceny ekspresji genów posłużono się względną metodą ilościową (ang.

relative quantification) umożliwiającą ustalenie względnej różnicy między badanymi

próbami (krotności wzrostu, zmiany ilości specyficznego cDNA po zastosowaniu DMU-212). Wyniki oznaczeń ilościowych badanych cDNA normalizowano względem standardów wewnętrznych, czyli cDNA genów konstytutywnych, których ekspresja jest względnie stała i nie podlega regulacji pod wpływem badanych substancji. Jako standard wewnętrzny zastosowano cDNA genów kodujących dehydrogenazę aldehydu 3-fosfoglicerynowego (GAPDH, ang. glyceraldehyde 3-phosphate dehydrogenase) oraz

71

beta-aktynę (ACTB, ang. beta actin). Otrzymany wynik wskazuje czy ekspresja badanego genu zmienia się w stosunku do ekspresji genu referencyjnego.

Powiązane dokumenty