4. Przemysłowe metody otrzymywania wybranych związków monoterpeno-
4.1. Cytral
4.1.1. Otrzymywanie cytralu – BASF
Koncern BASF, mający swoją siedzibę w Ludwigshafen, jest w chwili obecnej największym producentem cytralu syntetycznego. W oparciu o wymieniony powy-żej aldehyd terpenowy rozwijanych jest wiele technologii, wśród których należy wspomnieć tę najnowszą (uruchomioną w sierpniu 2012 roku), a mianowicie otrzy-mywanie mentolu. Zaletą powyższego rozwiązania jest również to, iż wszystkie instalacje, niezbędne do produkcji zarówno komponentów do procesu otrzymywa-nia cytralu, jak i jego późniejszego przekształcenia w inne wartościowe związki, znajdują się w jednym miejscu, co w znaczący sposób ogranicza koszty związane z ich transportem na dalsze odległości (tzw. strategia Verbund) [27, 28]. Instalacja wytwarzania cytralu w koncernie BASF jest częścią większego projektu (o war- i sferach działalności (rys. 11). Od wybudowania zakładu/instalacji, przez dialog
Rys. 10. Wybrane przemysłowe metody otrzymywania cytralu
z klientami w celu poznania ich oczekiwań, aby można było dostosować do nich profil produkcji, dobre relacje z pracownikami i społecznościami lokalnymi, aż po korzyści społeczne, wynikające z ochrony środowiska i społecznej odpowiedzial-ności.
Koncepcja Verbund, zainicjowana w siedzibie i głównym kompleksie chemicz-nym w Ludwigshafen, obecnie realizowana jest w pięciu kompleksach rozsianych po całym świecie. W miejscach tych produkcja, wytwarzanie i zużycie energii, lo-gistyka i infrastruktura zostały zintegrowane (m.in. przez wspólne centra obsługi i dzięki outsourcingowi) w celu maksymalizacji rentowności produkcji i wykorzy-stania ekonomii skali [27].
Technologia otrzymywania cytralu, opracowana przez BASF, bazuje na prenolu i prenalu jako związkach wyjściowych do syntezy (rys. 12) [29].
Zdolność produkcyjna najnowszej instalacji, uruchomionej przez koncern
w 2004 roku, szacowana jest na 40 000 t/rok. Stanowi to czterokrotne zwiększe-Rys. 11. Schemat strategii typu „Verbund” [27]
Rys. 12. Wzory strukturalne prenolu i prenalu
nie ilości wytwarzanego cytralu w porównaniu z uprzednio stosowaną instalacją
Należy nadmienić również, że technologia stosowana przez BASF jest wyso-ce przyjazna dla środowiska naturalnego, ponieważ jedynym produktem ubocz-nym wytwarzaubocz-nym w trakcie syntezy cytralu jest woda. Cały proces charaktery-zuje się wysoką selektywnością, czyli wartością tzw. współczynnika oszczędności
Natomiast obecność prenalu stwierdzono w jeżynach, pomidorach, herbacie, owocach pasji, malinach, grejpfrutach i białym chlebie. W niewielkich ilościach (ppm) związek ten jest stosowany jako substancja zapachowa w żywności, gumach Instalacje do produkcji metanalu zlokalizowane są na całym świecie (Amery-ka Północna i Południowa, Europa, Azja i Bliski Wschód) [36]. Najwięksi pro-ducenci to kraje Azji i Pacyfiku, a przede wszystkim Chiny (50% światowej
Rys. 13. Reakcja otrzymywania formaldehydu
liczbie oktanowej Frakcja o wysokiej liczbie oktanowej
1,3-butadien 26 47
2-metyloprop-1-en (izobuten) 32 22
but-1-en 20 14
trans-but-2-en 7 6
cis-but-2-en 7 5
butan 4 3
2-metylopropan (izobutan) 2 1
winyloacetylen, etyloacetylen; but-1,3-dien 2 2
Instalacja krakingu parowego w firmie BASF w Ludwigshafen jest największą pojedynczą instalacją koncernu. Zajmuje powierzchnię około 64 000 m2 (wielkość porównywalna z 13 boiskami do piłki nożnej). Jednocześnie jest to najistotniejsza instalacja, będąca sercem tzw. strategii Verbund. Pierwsza instalacja została uru-chomiona w 1965 roku (Steamcracker I), natomiast druga, posiadająca dwukrotnie
Rys. 14. Reakcja otrzymywania izoprenolu
Najważniejszy z prekursorów, niezbędny do produkcji cytralu, czyli prenol, otrzymywany jest w procesie dwuetapowym. W pierwszej kolejności w wyniku reakcji izobutenu oraz formaldehydu powstaje izoprenol (rys. 14).
Przebieg procesu syntezy izoprenolu zilustrowano na rysunku 15 [39].
Kondensacja termiczna izobutenu z formaldehydem (40% wodny roztwór) za-chodzi w reaktorze przepływowym (1) w temperaturze 250°C pod ciśnieniem 250 barów. Po opuszczeniu przestrzeni reakcyjnej mieszanina jest ochładzana w celu odseparowania nieprzereagowanego alkenu, który zawracany jest do procesu (2a).
Natomiast pozostała mieszanina kierowana jest do rektyfikacji (2b), aby oddzielić izoprenol od wody i ewentualnych produktów ubocznych [40]. Należy nadmienić, że prezentowany schemat technologiczny jest częścią instalacji służącej w koncer- nie BASF m.in. do procesu otrzymywania izoprenu (w wyniki odwodnienia izopre-nolu na katalizatorze o charakterze kwasowym).
Otrzymany w wyniku kondensacji izoprenol jest poddawany reakcji izomery-zacji do prenolu na katalizatorze palladowym, naniesionym na węgiel aktywny w układzie ciągłym w temperaturze 250°C (rys. 16). Nadmienić należy, że kata-lizator ten jest również popularnym układem służącym do reakcji uwodornienia [40-43].
W celu otrzymania prenalu izoprenol jest poddawany procesowi utleniającego odwodornienia w obecności katalizatora srebrowego [44] (rys. 17) w układzie prze-pływowym (czas reakcji wynosi około 0,001 s). Wspomnieć należy, że jest to ten
Rys. 15. Schemat instalacji do syntezy izoprenolu: 1 – reaktor, 2 i 3 – kolumny rektyfikacyjne [39]
sam katalizator, który stosowany jest w reakcji otrzymywania formaldehydu z me-tanolu [45].
Izoprenol i powietrze są podgrzewane w odparowywaczu (1) do temperatu-ry 70°C, a następnie kierowane do pionowego reaktora przepływowego [46, 47], w którym w górnej części (2) znajduje się złoże katalizatora srebrowego (o grubo-ści około 20 cm) wstępnie ogrzane do 460°C. Proces utleniającego odwodornie- nia zachodzi w temperaturze 500°C, a czas przebywania mieszaniny w przestrze-ni reaktora wynosi 0,001 s. Dodatkowo, jako czynnik obojętny (inert) dodawany
Rys. 16. Reakcja izomeryzacji izoprenolu do prenolu
Rys. 17. Reakcja utleniającego odwodornienia izoprenolu do prenalu
Rys. 18. Schemat procesu utleniającego odwodornienia izoprenolu do prenalu: 1 – odparowywacz, 2 – reaktor, 3 – kondensator, 4 – rozdzielacz, 5 i 6 kolumny absorpcyjne [47]
jest azot. Powoduje to, że ciśnienie w układzie jest wyższe od atmosferycznego (1,07 bara).
Po opuszczeniu reaktora strumień poreakcyjny ochładzany jest w kondensa-
– syntezę acetalu z dwóch cząsteczek prenolu i jednej prenalu, – eliminację jednej cząsteczki prenolu z acetalu,
– przegrupowanie Claisena, – przegrupowanie Cope’a.
W pierwszym etapie tworzony jest acetal (rys. 19) z dwóch cząsteczek prenolu i jednej prenalu w obecności katalizatora o właściwościach kwasowych.
Mieszanina poreakcyjna bezpośrednio z procesu otrzymywania acetalu jest wprowadzana do swego rodzaju kolumny destylacyjnej (1) (rys. 20), w której w dol-nej części (reakcyjnej) (5) pod wpływem katalizatora o właściwościach kwaso-
Rys. 19. Reakcja tworzenia acetalu z prenolu i prenalu
W części destylacyjnej (4) następuje oddzielenie prenolu od pozostałych skład-ników. Alkohol ten zawracany jest do procesu tworzenia acetalu. Natomiast nie-liczne produkty uboczne z rozkładu acetalu, niebędące wcześniej wspomnianymi związkami, odprowadzane są z dolnej części kolumny.
Rys. 20. Schemat instalacji do syntezy cytralu: 1 – kolumna destylacyjna, 2 – ogrzewacz, 3 – skraplacz, 4 – część destylacyjna kolumny, 5 – część reakcyjna kolumny,
6 – reaktor przegrupowania [51]
Opisana powyżej technologia otrzymywania cytralu umożliwia uzyskanie związ-ku o bardzo wysokiej czystości, który może być stosowany zarówno jako związek zapachowy w wyrobach perfumeryjnych, aromat w przemyśle spożywczym, jak i w syntezie mentolu, który w chwili obecnej dostępny jest również jako skład-nik farmaceutyków.