Pamiętniki Witosa i nie tylko…
Pamiętniki Witosa i nie tylko…
Pamiętniki Witosa i nie tylko…
83 Od 1 stycznia 1957 r. Tadeusz Czopek zatrudniony był na stanowisku służbowym jako starszy oficer operacyjny Referatu ds. Bezpieczeń-stwa Publicznego Komendy Powiatowej MO w Tarnowie. Ze stopnia porucznika MO (na podstawie rozkazu o jego nadaniu, z dnia 21 lipca 1954, i decyzji utrzymującej ten rozkaz, z dnia 8 lutego 1957 r.) na wyższy stopień oficerski – kapitana MO, awansował dopiero w czerw-cu 1964 r. Wielkiej kariery w szeregach tarnowskiej Służby Bezpie-czeństwa nie zrobił. Jednak jego skrupulatność i poświęcenie dla pra-cy zawodowej sprawiały, że był angażowany przez kierownictwo SB Komendy Miejskiej i Powiatowej w Tanowie do spraw trudnych, wie-lowątkowych. Takich jak np. inwigilacja Julii Masiowej, córki Wincen-tego Witosa, którą por. Tadeusz Czopek w ramach esbeckich działań operacyjnych opracowywał przez cztery lata.
Paryż
Starania o wyjazd zagraniczny Julia Maś z d. Witos wszczęła zgodnie z przyjętą w PRL-u procedurą blisko pół roku przed planowanym terminem wyjazdu. Prawdopodobnie wybierając Paryż na docelowe miejsce swojej podróży, Julia Masiowa nie kierowała się jedynie wa-lorami turystycznymi stolicy Francji. Podróż ta była związana rów-nież z prof. Stanisławem Kotem i pamiętnikami jej ojca, Wincentego Witosa.
83 Od 1 stycznia 1957 r. Tadeusz Czopek zatrudniony był na stanowisku służbowym jako starszy oficer operacyjny Referatu ds. Bezpieczeń-stwa Publicznego Komendy Powiatowej MO w Tarnowie. Ze stopnia porucznika MO (na podstawie rozkazu o jego nadaniu, z dnia 21 lipca 1954, i decyzji utrzymującej ten rozkaz, z dnia 8 lutego 1957 r.) na wyższy stopień oficerski – kapitana MO, awansował dopiero w czerw-cu 1964 r. Wielkiej kariery w szeregach tarnowskiej Służby Bezpie-czeństwa nie zrobił. Jednak jego skrupulatność i poświęcenie dla pra-cy zawodowej sprawiały, że był angażowany przez kierownictwo SB Komendy Miejskiej i Powiatowej w Tanowie do spraw trudnych, wie-lowątkowych. Takich jak np. inwigilacja Julii Masiowej, córki Wincen-tego Witosa, którą por. Tadeusz Czopek w ramach esbeckich działań operacyjnych opracowywał przez cztery lata.
Paryż
Starania o wyjazd zagraniczny Julia Maś z d. Witos wszczęła zgodnie z przyjętą w PRL-u procedurą blisko pół roku przed planowanym terminem wyjazdu. Prawdopodobnie wybierając Paryż na docelowe miejsce swojej podróży, Julia Masiowa nie kierowała się jedynie wa-lorami turystycznymi stolicy Francji. Podróż ta była związana rów-nież z prof. Stanisławem Kotem i pamiętnikami jej ojca, Wincentego Witosa.
83 Od 1 stycznia 1957 r. Tadeusz Czopek zatrudniony był na stanowisku służbowym jako starszy oficer operacyjny Referatu ds. Bezpieczeń-stwa Publicznego Komendy Powiatowej MO w Tarnowie. Ze stopnia porucznika MO (na podstawie rozkazu o jego nadaniu, z dnia 21 lipca 1954, i decyzji utrzymującej ten rozkaz, z dnia 8 lutego 1957 r.) na wyższy stopień oficerski – kapitana MO, awansował dopiero w czerw-cu 1964 r. Wielkiej kariery w szeregach tarnowskiej Służby Bezpie-czeństwa nie zrobił. Jednak jego skrupulatność i poświęcenie dla pra-cy zawodowej sprawiały, że był angażowany przez kierownictwo SB Komendy Miejskiej i Powiatowej w Tanowie do spraw trudnych, wie-lowątkowych. Takich jak np. inwigilacja Julii Masiowej, córki Wincen-tego Witosa, którą por. Tadeusz Czopek w ramach esbeckich działań operacyjnych opracowywał przez cztery lata.
Paryż
Starania o wyjazd zagraniczny Julia Maś z d. Witos wszczęła zgodnie z przyjętą w PRL-u procedurą blisko pół roku przed planowanym terminem wyjazdu. Prawdopodobnie wybierając Paryż na docelowe miejsce swojej podróży, Julia Masiowa nie kierowała się jedynie wa-lorami turystycznymi stolicy Francji. Podróż ta była związana rów-nież z prof. Stanisławem Kotem i pamiętnikami jej ojca, Wincentego Witosa.
83 Od 1 stycznia 1957 r. Tadeusz Czopek zatrudniony był na stanowisku służbowym jako starszy oficer operacyjny Referatu ds. Bezpieczeń-stwa Publicznego Komendy Powiatowej MO w Tarnowie. Ze stopnia porucznika MO (na podstawie rozkazu o jego nadaniu, z dnia 21 lipca 1954, i decyzji utrzymującej ten rozkaz, z dnia 8 lutego 1957 r.) na wyższy stopień oficerski – kapitana MO, awansował dopiero w czerw-cu 1964 r. Wielkiej kariery w szeregach tarnowskiej Służby Bezpie-czeństwa nie zrobił. Jednak jego skrupulatność i poświęcenie dla pra-cy zawodowej sprawiały, że był angażowany przez kierownictwo SB Komendy Miejskiej i Powiatowej w Tanowie do spraw trudnych, wie-lowątkowych. Takich jak np. inwigilacja Julii Masiowej, córki Wincen-tego Witosa, którą por. Tadeusz Czopek w ramach esbeckich działań operacyjnych opracowywał przez cztery lata.
Paryż
Starania o wyjazd zagraniczny Julia Maś z d. Witos wszczęła zgodnie z przyjętą w PRL-u procedurą blisko pół roku przed planowanym terminem wyjazdu. Prawdopodobnie wybierając Paryż na docelowe miejsce swojej podróży, Julia Masiowa nie kierowała się jedynie wa-lorami turystycznymi stolicy Francji. Podróż ta była związana rów-nież z prof. Stanisławem Kotem i pamiętnikami jej ojca, Wincentego Witosa.
Społeczeństwo przeciw państwu, państwo przeciw społeczeństwu
84
Jeszcze 17 kwietnia 1958 r. o godzinie 14 por. Tadeusz Czopek otrzymał rozkaz ustalenia, czy zamieszkała przy ul. Krakowskiej 29 w Tarnowie Masiowa przebywa nadal w mieście, czy w związ-ku z otrzymaniem wizy wjazdowej do Francji już wyjechała. Aby wykonać polecenie, użyto fortelu… Pracująca w tarnowskim punk-cie Ewidencji Ruchu Ludności córka kierownika Biura Dowodów Osobistych, z polecenia por. Czopka i swojego ojca, pod pozorem przeprowadzenia kontroli udała się pod wskazany adres. Dzięki do-konanym przez nią obserwacjom ustalono, że w mieszkaniu byli obecni nie tylko Julia Masiowa i jej mąż, ale też obcy mężczyzna, który coś pisał158.
Kontynuowana do dnia następnego obserwacja prowadzona przez por. Czopka dała rezultaty. Rano, około godziny 8, zaobserwowano, jak Masiowa wychodzi z domu w towarzystwie syna i taksówką lo-katora – domeldowanego do jej mieszkania – udaje się na stację PKP w Tarnowie. Przekazanie obiektu śledzonego nastąpiło dopiero na Dworcu Głównym w Krakowie, gdzie por. Czopek zakończył swoją obserwację, oddając Masiową czekającej grupie pracowników, która samochodem udała się za obiektem159.
Na podstawie zachowanych archiwaliów z dużą pewnością można stwierdzić, iż informacje o Julii Masiowej i osobach z jej najbliższego otoczenia zaczęto gromadzić i opracowywać w tar-nowskiej placówce SB dzień po jej wyjeździe do Paryża. Jednak w dokumentacji brakuje jednoznacznych informacji wskazujących na przyczynę wszczęcia przez por. Czopka procedury gromadze-nia materiałów na temat córki Wincentego Witosa. Można jedy-nie domjedy-niemywać, że były co najmjedy-niej dwie przyczyny. Pierwsza wynikała z zewnętrznego, tj. wojewódzkiego, impulsu, zgodnie z którym Julia Maś miała być częścią jakiegoś kompleksowego wojewódzkiego rozeznania tematu byłych działaczy PSL-u. Druga wynikała z zainteresowania tarnowskich terenowych struktur SB osobami związanymi (w żargonie PRL-u) z prawicą ludową. Dale-ce prawdopodobna jest wersja druga, czyli działanie inspirowane
158 Zob. AIPN Kr 010/9777, Sprawa operacyjno-obserwacyjna na Julię Maś, c. Wincentego Witosa, s. 21.
159 Ibidem.
Społeczeństwo przeciw państwu, państwo przeciw społeczeństwu
84
Jeszcze 17 kwietnia 1958 r. o godzinie 14 por. Tadeusz Czopek otrzymał rozkaz ustalenia, czy zamieszkała przy ul. Krakowskiej 29 w Tarnowie Masiowa przebywa nadal w mieście, czy w związ-ku z otrzymaniem wizy wjazdowej do Francji już wyjechała. Aby wykonać polecenie, użyto fortelu… Pracująca w tarnowskim punk-cie Ewidencji Ruchu Ludności córka kierownika Biura Dowodów Osobistych, z polecenia por. Czopka i swojego ojca, pod pozorem przeprowadzenia kontroli udała się pod wskazany adres. Dzięki do-konanym przez nią obserwacjom ustalono, że w mieszkaniu byli obecni nie tylko Julia Masiowa i jej mąż, ale też obcy mężczyzna, który coś pisał158.
Kontynuowana do dnia następnego obserwacja prowadzona przez por. Czopka dała rezultaty. Rano, około godziny 8, zaobserwowano, jak Masiowa wychodzi z domu w towarzystwie syna i taksówką lo-katora – domeldowanego do jej mieszkania – udaje się na stację PKP w Tarnowie. Przekazanie obiektu śledzonego nastąpiło dopiero na Dworcu Głównym w Krakowie, gdzie por. Czopek zakończył swoją obserwację, oddając Masiową czekającej grupie pracowników, która samochodem udała się za obiektem159.
Na podstawie zachowanych archiwaliów z dużą pewnością można stwierdzić, iż informacje o Julii Masiowej i osobach z jej najbliższego otoczenia zaczęto gromadzić i opracowywać w tar-nowskiej placówce SB dzień po jej wyjeździe do Paryża. Jednak w dokumentacji brakuje jednoznacznych informacji wskazujących na przyczynę wszczęcia przez por. Czopka procedury gromadze-nia materiałów na temat córki Wincentego Witosa. Można jedy-nie domjedy-niemywać, że były co najmjedy-niej dwie przyczyny. Pierwsza wynikała z zewnętrznego, tj. wojewódzkiego, impulsu, zgodnie z którym Julia Maś miała być częścią jakiegoś kompleksowego wojewódzkiego rozeznania tematu byłych działaczy PSL-u. Druga wynikała z zainteresowania tarnowskich terenowych struktur SB osobami związanymi (w żargonie PRL-u) z prawicą ludową. Dale-ce prawdopodobna jest wersja druga, czyli działanie inspirowane
158 Zob. AIPN Kr 010/9777, Sprawa operacyjno-obserwacyjna na Julię Maś, c. Wincentego Witosa, s. 21.
159 Ibidem.
Społeczeństwo przeciw państwu, państwo przeciw społeczeństwu
84
Jeszcze 17 kwietnia 1958 r. o godzinie 14 por. Tadeusz Czopek otrzymał rozkaz ustalenia, czy zamieszkała przy ul. Krakowskiej 29 w Tarnowie Masiowa przebywa nadal w mieście, czy w związ-ku z otrzymaniem wizy wjazdowej do Francji już wyjechała. Aby wykonać polecenie, użyto fortelu… Pracująca w tarnowskim punk-cie Ewidencji Ruchu Ludności córka kierownika Biura Dowodów Osobistych, z polecenia por. Czopka i swojego ojca, pod pozorem przeprowadzenia kontroli udała się pod wskazany adres. Dzięki do-konanym przez nią obserwacjom ustalono, że w mieszkaniu byli obecni nie tylko Julia Masiowa i jej mąż, ale też obcy mężczyzna, który coś pisał158.
Kontynuowana do dnia następnego obserwacja prowadzona przez por. Czopka dała rezultaty. Rano, około godziny 8, zaobserwowano, jak Masiowa wychodzi z domu w towarzystwie syna i taksówką lo-katora – domeldowanego do jej mieszkania – udaje się na stację PKP w Tarnowie. Przekazanie obiektu śledzonego nastąpiło dopiero na Dworcu Głównym w Krakowie, gdzie por. Czopek zakończył swoją obserwację, oddając Masiową czekającej grupie pracowników, która samochodem udała się za obiektem159.
Na podstawie zachowanych archiwaliów z dużą pewnością można stwierdzić, iż informacje o Julii Masiowej i osobach z jej najbliższego otoczenia zaczęto gromadzić i opracowywać w tar-nowskiej placówce SB dzień po jej wyjeździe do Paryża. Jednak w dokumentacji brakuje jednoznacznych informacji wskazujących na przyczynę wszczęcia przez por. Czopka procedury gromadze-nia materiałów na temat córki Wincentego Witosa. Można jedy-nie domjedy-niemywać, że były co najmjedy-niej dwie przyczyny. Pierwsza wynikała z zewnętrznego, tj. wojewódzkiego, impulsu, zgodnie z którym Julia Maś miała być częścią jakiegoś kompleksowego wojewódzkiego rozeznania tematu byłych działaczy PSL-u. Druga wynikała z zainteresowania tarnowskich terenowych struktur SB osobami związanymi (w żargonie PRL-u) z prawicą ludową. Dale-ce prawdopodobna jest wersja druga, czyli działanie inspirowane
158 Zob. AIPN Kr 010/9777, Sprawa operacyjno-obserwacyjna na Julię Maś, c. Wincentego Witosa, s. 21.
159 Ibidem.
Społeczeństwo przeciw państwu, państwo przeciw społeczeństwu
84
Jeszcze 17 kwietnia 1958 r. o godzinie 14 por. Tadeusz Czopek otrzymał rozkaz ustalenia, czy zamieszkała przy ul. Krakowskiej 29 w Tarnowie Masiowa przebywa nadal w mieście, czy w związ-ku z otrzymaniem wizy wjazdowej do Francji już wyjechała. Aby wykonać polecenie, użyto fortelu… Pracująca w tarnowskim punk-cie Ewidencji Ruchu Ludności córka kierownika Biura Dowodów Osobistych, z polecenia por. Czopka i swojego ojca, pod pozorem przeprowadzenia kontroli udała się pod wskazany adres. Dzięki do-konanym przez nią obserwacjom ustalono, że w mieszkaniu byli obecni nie tylko Julia Masiowa i jej mąż, ale też obcy mężczyzna, który coś pisał158.
Kontynuowana do dnia następnego obserwacja prowadzona przez por. Czopka dała rezultaty. Rano, około godziny 8, zaobserwowano, jak Masiowa wychodzi z domu w towarzystwie syna i taksówką lo-katora – domeldowanego do jej mieszkania – udaje się na stację PKP w Tarnowie. Przekazanie obiektu śledzonego nastąpiło dopiero na Dworcu Głównym w Krakowie, gdzie por. Czopek zakończył swoją obserwację, oddając Masiową czekającej grupie pracowników, która samochodem udała się za obiektem159.
Na podstawie zachowanych archiwaliów z dużą pewnością można stwierdzić, iż informacje o Julii Masiowej i osobach z jej najbliższego otoczenia zaczęto gromadzić i opracowywać w tar-nowskiej placówce SB dzień po jej wyjeździe do Paryża. Jednak w dokumentacji brakuje jednoznacznych informacji wskazujących na przyczynę wszczęcia przez por. Czopka procedury gromadze-nia materiałów na temat córki Wincentego Witosa. Można jedy-nie domjedy-niemywać, że były co najmjedy-niej dwie przyczyny. Pierwsza wynikała z zewnętrznego, tj. wojewódzkiego, impulsu, zgodnie z którym Julia Maś miała być częścią jakiegoś kompleksowego wojewódzkiego rozeznania tematu byłych działaczy PSL-u. Druga wynikała z zainteresowania tarnowskich terenowych struktur SB osobami związanymi (w żargonie PRL-u) z prawicą ludową. Dale-ce prawdopodobna jest wersja druga, czyli działanie inspirowane
158 Zob. AIPN Kr 010/9777, Sprawa operacyjno-obserwacyjna na Julię Maś, c. Wincentego Witosa, s. 21.
159 Ibidem.
85
Pamiętniki Witosa i nie tylko…
wewnętrzną, tarnowską potrzebą, o czym świadczyć może działa-nie por. Czopka, tak charakterystyczne dla spraw wszczynanych z własnej inicjatywy.
Narastająca dokumentacja po 18 kwietnia 1958 r., a zatem po opuszczeniu Polski przez Masiową, jednoznacznie wskazuje na zintensyfikowanie prac wywiadowczych i zwiększenie liczby ana-litycznych opracowań odnoszących się tak do rodziny Masiów, jak i osób im najbliższych. Bardzo interesujące dla opisywanego te-matu jest standardowe zapytanie wysłane (28 kwietnia 1958 r. na dokumencie o wzorze E-15) do Komendanta Wydziału Ewidencji Operacyjnej SB Komendy Wojewódzkiej MO w Krakowie dotyczące informacji na temat Julii Masiowej. Co ciekawe, jako powód za-pytania por. Tadeusz Czopek wpisał: przed założeniem sprawy160. Oznaczać to mogło jedynie podjęcie zawczasu decyzji o inwigilacji córki Witosa. W informacji zwrotnej, datowanej na 9 maja 1958 r., przesłanej do KM MO w Tarnowie, zapisano, iż zarówno w skoro-widzu archiwalnym, jak i kartotece ogólnoinformacyjnej KW MO w Krakowie – nie figuruje161. Co było jednoznaczne z nieopracowy-waniem jej przez służby specjalne PRL.
Konsekwencją podjętych przez por. Czopka działań było opra-cowanie listy osób, które mieszkały razem z Masiową. Nie była to łatwa praca, gdyż z uwagi na występujące w Tarnowie braki lokalowe (m.in. po działaniach II wojny światowej oraz w związku z rozwojem miasta) do mieszkań powszechnie domeldowywano często obce osoby. Według ustaleń administracyjnych w mieszka-niu nr 2 przy ul. Krakowskiej 29 w Tarnowie było zameldowanych aż 10 osób162.
160 Ibidem, s. 26.
161 Ibidem, s. 26/V.
162 Liczba ta jednak nie wydaje się być do końca prawdziwa. W sporządzonym 16 maja 1958 szkicu planu mieszkania Julii Masiowej zawarta została informacja o zajmowaniu poszczególnych pomieszczeń w 5-pokojowym mieszkaniu przez osoby o 3 nazwiskach:
Maś, Rusinek i Bochenek. Według wykazu osób zamieszkałych w budynku Maś Stani-sława, sporządzonego w dniu 7 lipca 1958, do nazwisk tych przyporządkowanych było 7 osób. Zob. AIPN Kr 010/9777, s. 28, 39–41.
85
Pamiętniki Witosa i nie tylko…
wewnętrzną, tarnowską potrzebą, o czym świadczyć może działa-nie por. Czopka, tak charakterystyczne dla spraw wszczynanych z własnej inicjatywy.
Narastająca dokumentacja po 18 kwietnia 1958 r., a zatem po opuszczeniu Polski przez Masiową, jednoznacznie wskazuje na zintensyfikowanie prac wywiadowczych i zwiększenie liczby ana-litycznych opracowań odnoszących się tak do rodziny Masiów, jak i osób im najbliższych. Bardzo interesujące dla opisywanego te-matu jest standardowe zapytanie wysłane (28 kwietnia 1958 r. na dokumencie o wzorze E-15) do Komendanta Wydziału Ewidencji Operacyjnej SB Komendy Wojewódzkiej MO w Krakowie dotyczące informacji na temat Julii Masiowej. Co ciekawe, jako powód za-pytania por. Tadeusz Czopek wpisał: przed założeniem sprawy160. Oznaczać to mogło jedynie podjęcie zawczasu decyzji o inwigilacji córki Witosa. W informacji zwrotnej, datowanej na 9 maja 1958 r., przesłanej do KM MO w Tarnowie, zapisano, iż zarówno w skoro-widzu archiwalnym, jak i kartotece ogólnoinformacyjnej KW MO w Krakowie – nie figuruje161. Co było jednoznaczne z nieopracowy-waniem jej przez służby specjalne PRL.
Konsekwencją podjętych przez por. Czopka działań było opra-cowanie listy osób, które mieszkały razem z Masiową. Nie była to łatwa praca, gdyż z uwagi na występujące w Tarnowie braki lokalowe (m.in. po działaniach II wojny światowej oraz w związku z rozwojem miasta) do mieszkań powszechnie domeldowywano często obce osoby. Według ustaleń administracyjnych w mieszka-niu nr 2 przy ul. Krakowskiej 29 w Tarnowie było zameldowanych aż 10 osób162.
160 Ibidem, s. 26.
161 Ibidem, s. 26/V.
162 Liczba ta jednak nie wydaje się być do końca prawdziwa. W sporządzonym 16 maja 1958 szkicu planu mieszkania Julii Masiowej zawarta została informacja o zajmowaniu poszczególnych pomieszczeń w 5-pokojowym mieszkaniu przez osoby o 3 nazwiskach:
Maś, Rusinek i Bochenek. Według wykazu osób zamieszkałych w budynku Maś Stani-sława, sporządzonego w dniu 7 lipca 1958, do nazwisk tych przyporządkowanych było 7 osób. Zob. AIPN Kr 010/9777, s. 28, 39–41.
85
Pamiętniki Witosa i nie tylko…
wewnętrzną, tarnowską potrzebą, o czym świadczyć może działa-nie por. Czopka, tak charakterystyczne dla spraw wszczynanych z własnej inicjatywy.
Narastająca dokumentacja po 18 kwietnia 1958 r., a zatem po opuszczeniu Polski przez Masiową, jednoznacznie wskazuje na zintensyfikowanie prac wywiadowczych i zwiększenie liczby ana-litycznych opracowań odnoszących się tak do rodziny Masiów, jak i osób im najbliższych. Bardzo interesujące dla opisywanego te-matu jest standardowe zapytanie wysłane (28 kwietnia 1958 r. na dokumencie o wzorze E-15) do Komendanta Wydziału Ewidencji Operacyjnej SB Komendy Wojewódzkiej MO w Krakowie dotyczące informacji na temat Julii Masiowej. Co ciekawe, jako powód za-pytania por. Tadeusz Czopek wpisał: przed założeniem sprawy160. Oznaczać to mogło jedynie podjęcie zawczasu decyzji o inwigilacji córki Witosa. W informacji zwrotnej, datowanej na 9 maja 1958 r., przesłanej do KM MO w Tarnowie, zapisano, iż zarówno w skoro-widzu archiwalnym, jak i kartotece ogólnoinformacyjnej KW MO w Krakowie – nie figuruje161. Co było jednoznaczne z nieopracowy-waniem jej przez służby specjalne PRL.
Konsekwencją podjętych przez por. Czopka działań było opra-cowanie listy osób, które mieszkały razem z Masiową. Nie była to łatwa praca, gdyż z uwagi na występujące w Tarnowie braki lokalowe (m.in. po działaniach II wojny światowej oraz w związku z rozwojem miasta) do mieszkań powszechnie domeldowywano często obce osoby. Według ustaleń administracyjnych w mieszka-niu nr 2 przy ul. Krakowskiej 29 w Tarnowie było zameldowanych aż 10 osób162.
160 Ibidem, s. 26.
161 Ibidem, s. 26/V.
162 Liczba ta jednak nie wydaje się być do końca prawdziwa. W sporządzonym 16 maja 1958 szkicu planu mieszkania Julii Masiowej zawarta została informacja o zajmowaniu poszczególnych pomieszczeń w 5-pokojowym mieszkaniu przez osoby o 3 nazwiskach:
Maś, Rusinek i Bochenek. Według wykazu osób zamieszkałych w budynku Maś Stani-sława, sporządzonego w dniu 7 lipca 1958, do nazwisk tych przyporządkowanych było 7 osób. Zob. AIPN Kr 010/9777, s. 28, 39–41.
85
Pamiętniki Witosa i nie tylko…
wewnętrzną, tarnowską potrzebą, o czym świadczyć może działa-nie por. Czopka, tak charakterystyczne dla spraw wszczynanych z własnej inicjatywy.
Narastająca dokumentacja po 18 kwietnia 1958 r., a zatem po opuszczeniu Polski przez Masiową, jednoznacznie wskazuje na zintensyfikowanie prac wywiadowczych i zwiększenie liczby ana-litycznych opracowań odnoszących się tak do rodziny Masiów, jak i osób im najbliższych. Bardzo interesujące dla opisywanego te-matu jest standardowe zapytanie wysłane (28 kwietnia 1958 r. na dokumencie o wzorze E-15) do Komendanta Wydziału Ewidencji Operacyjnej SB Komendy Wojewódzkiej MO w Krakowie dotyczące informacji na temat Julii Masiowej. Co ciekawe, jako powód za-pytania por. Tadeusz Czopek wpisał: przed założeniem sprawy160. Oznaczać to mogło jedynie podjęcie zawczasu decyzji o inwigilacji córki Witosa. W informacji zwrotnej, datowanej na 9 maja 1958 r., przesłanej do KM MO w Tarnowie, zapisano, iż zarówno w skoro-widzu archiwalnym, jak i kartotece ogólnoinformacyjnej KW MO w Krakowie – nie figuruje161. Co było jednoznaczne z nieopracowy-waniem jej przez służby specjalne PRL.
Konsekwencją podjętych przez por. Czopka działań było opra-cowanie listy osób, które mieszkały razem z Masiową. Nie była to łatwa praca, gdyż z uwagi na występujące w Tarnowie braki lokalowe (m.in. po działaniach II wojny światowej oraz w związku z rozwojem miasta) do mieszkań powszechnie domeldowywano często obce osoby. Według ustaleń administracyjnych w mieszka-niu nr 2 przy ul. Krakowskiej 29 w Tarnowie było zameldowanych aż 10 osób162.
160 Ibidem, s. 26.
161 Ibidem, s. 26/V.
162 Liczba ta jednak nie wydaje się być do końca prawdziwa. W sporządzonym 16 maja 1958 szkicu planu mieszkania Julii Masiowej zawarta została informacja o zajmowaniu poszczególnych pomieszczeń w 5-pokojowym mieszkaniu przez osoby o 3 nazwiskach:
Maś, Rusinek i Bochenek. Według wykazu osób zamieszkałych w budynku Maś Stani-sława, sporządzonego w dniu 7 lipca 1958, do nazwisk tych przyporządkowanych było 7 osób. Zob. AIPN Kr 010/9777, s. 28, 39–41.
Społeczeństwo przeciw państwu, państwo przeciw społeczeństwu
86
Tab. 3. Wykaz osób zameldowanych w mieszkaniu nr 2 Opracowanie własne
Lp. Dane osobowe Uwagi
1 Julia Maś –
2 Stanisław Maś mąż Julii Maś 3 J. Rusinek lokator
4 J. Dudczak lokator
5 Z. Bryg lokator
6 M. Chemłowska lokatorka 7 R. Chemłowski lokator
8 J. Bochenek lokator, spokrewniony z rodziną Masiów
8 J. Bochenek lokator, spokrewniony z rodziną Masiów