Przewodniczcy KRRiT

Na czele KRRiT stoi Przewodniczcy KRRiT, którego wikszoci 2/3 gosów ustawowej liczby czonków wybieraj ze swojego grona i odwouj czonkowie Krajowej Rady. Oznacza to, e przy picioosobowym skadzie KRRiT za powoaniem lub odwoaniem Przewodniczcego KRRiT musi goso-wa co najmniej czterech jej czonków. Na wniosek Przewodniczcego Krajowa Rada wybiera ze swego grona zastpc Przewodniczcego KRRiT, który nie zosta wyposaony w szczególne kompetencje. Wynika std, e zastpca Prze-wodniczcego KRRiT nie jest osob przypadkow, ale e musi cieszy si jego zaufaniem lub przynajmniej poparciem. Sposób powoywania Przewodni-czcego KRRiT stanowi kolejny przejaw autonomii wewntrznej KRRiT i nie-zalenoci od organów kreujcych jej skad osobowy.

Przewodniczcy KRRiT posiada wasne, osobiste kompetencje, niezalene od tych, w jakie wyposaona zostaa KRRiT jako organ kolegialny, kompeten-cje czynice z niego odrbny organ administracji pastwowej⁷³. Naley zauwa-y , e kompetencje Przewodniczcego KRRiT maj charakter mieszany. Z jed-nej strony s to kompetencje wadcze, z drugiej kompetencje administracyjne. „Przewodniczcy, ze wzgldu na przydzielone mu uprawnienia, zajmuje szcze-góln pozycj wród czonków Krajowej Rady. Po pierwsze, wykonuje zadania w stosunku do samej Rady, kierujc jej pracami przez organizacj posiedze i podejmujc niezbdne kroki do zapewnienia prawidowego funkcjonowania tego organu. Reprezentuje j wobec podmiotów zewntrznych – organów pastwowych, nadawców, organizacji spoecznych, podejmujc zarówno czyn-noci faktyczne i prawne w tym zakresie. Po drugie, realizuje zdania przekazane mu przez ustaw, które obejmuj kompetencje wasne i zadania o charakterze wykonawczym do uchwa KRRiT”⁷⁴. W ramach kompetencji wasnych Prze-wodniczcy KRRiT moe da od dostawcy usugi medialnej oraz programów radiowych i telewizyjnych przedstawienia materiaów, dokumentów i udzielenia wyjanie w zakresie niezbdnym dla kontroli zgodnoci dziaania tego do-stawcy z przepisami ustawy, warunkami koncesji lub wicymi go aktami

73

Zob. S. SERAFIN, B. SZMULIK, Organy ochrony prawnej RP, Warszawa 2007, s. 263.

74

H. ZIBA-ZAUCKA, Czy konstytucjonalizacja Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji pomoga w zachowaniu jej niezalenoci?, s. 362.

samoregulacji (art. 10 ust. 2 urtv). Przewodniczcy KRRiT moe wezwa do-stawc usugi medialnej do zaniechania dziaa w zakresie dostarczania usug medialnych oraz rozprowadzania programów radiowych i telewizyjnych, jeeli naruszaj one przepisy ustawy, uchway Krajowej Rady lub warunki koncesji (art. 10 ust. 3 urtv). Wskazane rodki oddziaywania Przewodniczcy KRRiT stosuje samodzielnie, bez koniecznoci odwoania si do uchway KRRiT, jako podstawy ich zastosowania. Ewentualne zaskarenie podejmowanych przez Przewodniczcego KRRiT rozstrzygni moe by wniesione do wojewódz-kiego sdu administracyjnego.

W ramach kompetencji wykonawczych, do realizacji których konieczne jest podjcie przez KRRiT stosownej uchway, Przewodniczcy KRRiT moe wy-da decyzj nakazujc zaniechanie dostawcy usugi medialnej dziaa w za-kresie dostarczania usug medialnych oraz rozprowadzania programów radio-wych i telewizyjnych, jeeli naruszaj one przepisy ustawy, uchway Krajowej Rady lub warunki koncesji (art. 10 ust. 4 urtv). Poza tym, Przewodniczcy KRRiT posiada uprawnienia do wydawania decyzji administracyjnych w spra-wie udzielania i cofania koncesji (art. 33 urtv)⁷⁵ oraz nakadania kar pieninych na nadawc, który narusza obowizki naoone na niego przepisami ustawy (art. 53 urtv). Dziki temu ustawa o radiofonii i telewizji nie tylko przewiduje ist-nienie stanowiska Przewodniczcego KRRiT jako organu wykonawczego Kra-jowej Rady, ale take wyposaa go we wasne, samodzielne kompetencje o cha-rakterze kontrolnym i stanowicym, czynice z niego odrbny organ admini-stracji pastwowej⁷⁶.

UWAGI KOCOWE

Podsumowujc, naley podkreli , e umieszczenie KRRiT w Konstytucji RP potwierdza znaczenie, jakie ustrojodawca przyznaje swobodzie wypowiedzi, a w jej ramach wolnoci radiofonii i telewizji, na stray której stoi KRRiT. Od pocztku istnienia KRRiT podejmowano, wychodzce z rónych orodków wa-dzy, próby zniweczenia jej niezalenoci i podporzdkowania innym organom.

75

Szerzej W. LIS, Koncesjonowanie dziaalnoci radiowej i telewizyjnej, „Rocznik Biblio-logiczno-Prasoznawczy” 4 (15) 2012, z. 2, s. 183-206.

76

Zob. B. BANASZAK, Komentarz do art. 214, [w:] Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, Warszawa 2012, s. 1040.

Okrelenie pozycji ustrojowej i statusu prawnego KRRiT od pocztku jej ist-nienia budzi kontrowersje. KRRiT nie mieci si w konstytucyjnym schemacie trójpodziau wadzy i trójdzielnej klasyfikacji organów pastwowych. Z przy-jtych rozwiza konstytucyjnych i ustawowych wynika, e KRRiT jest orga-nem o kompetencjach mieszanych z punktu widzenia zasady trójpodziau wa-dzy. Trudno jednoznacznie przyporzdkowa kompetencje KRRiT do kompe-tencji waciwych wadzy ustawodawczej, wykonawczej czy sdowniczej. Nie-mniej jednak mona przyj , e jest organem administrujcym, realizujcym funkcje pastwa w sferze radiofonii i telewizji. „KRRiT jest organem admini-strujcym, ale usytuowanym poza systemem aparatu administracyjnego i poza trójpodziaem wadz, jako samodzielny, wyspecjalizowany i niezaleny organ regulacyjny, cechujcy si ponadto wydzielonym stanowiskiem przewodnicz-cego”⁷⁷. Pomimo uwag krytycznych, których przedmiotem jest zarówno usytuo-wanie KRRiT w systematyce Konstytucji RP, jak i praktyka dziaania, zasadne jest istnienie organu odpowiedzialnego za wolno sowa, prawo do informacji oraz ochron interesu publicznego w radiofonii i telewizji. Umiejscowienie KRRiT w Konstytucji RP mona uzasadnia wag, jak ustrojodawca przypisa roli rodków masowego przekazu w demokratycznym pastwie prawnym.

Gwarancje konstytucyjne i ustawowe z licznymi niedopowiedzeniami doty-czce sposobu kreowania skadu KRRiT, nie wyeliminoway silnego oddziay-wania czynników politycznych i w konsekwencji nie zapewniy jej penej nie-zalenoci. Konieczne jest odpartyjnienie KRRiT przez zmian zasad wya-niania jej czonków i oparcie si na kryteriach posiadanych kompetencji, a nie przynalenoci partyjnej. W zwizku z tym konieczna jest zmiana podejcia do organów pastwa jako takich, które nie mog by postrzegane w kategoriach „upu politycznego”, reprezentujcych partykularne interesy kolejnych ugrupo-wa przejmujcych wadz w pastwie. Niestety, ilo nowelizacji i czas ich wprowadzania, który zbiega si z przejmowaniem wadzy po kolejnych wybo-rach, jednoznacznie wskazuje na ch podporzdkowania sobie KRRiT. Wynika std, e wikszo parlamentarna nie akceptuje sytuacji, w której nie moe powoa „swoich” czonków do KRRiT, a prób zmiany tego stanu rzeczy s kolejne nowelizacje ustawy o radiofonii i telewizji, przewidujce wyganicie kadencji dotychczasowych czonków KRRiT i powoanie w ich miejsce no-wych, wybieranych ju przez ugrupowania, które przejmuj wadz. Zmiana takiego podejcia to jednak dugotrway proces, wymagajcy przede wszystkim

77

zmiany wiadomoci prawnej osób aspirujcych do penienia funkcji publicz-nych i poczucia odpowiedzialnoci za dobro wspólne oraz przestrzegania zasad kultury politycznej. „Do prawdziwej niezalenoci takiego organu, jakim jest KRRiT, nie wystarcz bowiem wycznie gwarancje prawne (cho one s ko-nieczne), ale wymagany jest równie odpowiednio wysoki poziom kultury politycznej oraz niezalena postawa samych czonków KRRiT”⁷⁸.

Mankamentem uregulowa konstytucyjnych jest pozostawienie uznaniu ustawodawcy zwykego ksztatowania liczby czonków oraz dugoci kadencji KRRiT, poniewa takie rozwizanie pozwala na modyfikowanie postanowie ustawy o radiofonii i telewizji poprzez dostosowywanie ich do potrzeb wik-szoci parlamentarnej, która akurat sprawuje wadz. Brak stabilizacji w tym zakresie nie przyczynia si take do budowania autorytetu KRRiT. W zwizku z powyszym koniecznie naley postulowa unormowanie na poziomie konsty-tucyjnym kwestii dotyczcych okrelenia liczby jej czonków lub przynajmniej proporcji, w jakich ma by kreowany skad KRRiT przez poszczególne organy powoujce, oraz dugoci kadencji⁷⁹. Przyjcie takiego rozwizania pozwo-lioby na wyeliminowanie pojawiajcych si przy kadej próbie zmiany ustawy o radiofonii i telewizji zarzutów o ch zawaszczenia przez aktualn wikszo parlamentarn wadzy nad rodkami masowego przekazu.

Wedug mnie, aby ograniczy zakres krytyki tego organu regulacyjnego, naleaoby zmieni sposób powoywania skadu KRRiT i powróci do sposobu znanego z pocztkowego okresu jego istnienia, gwarantujcego rzeczywisty pluralizm jej substratu osobowego. Mianowicie, czonkowie KRRiT powinni by powoywani przez trzy niezalene od siebie organy pastwa, ale z jedno-czesn permanentn rotacj czonków KRRiT, powoywanych na indywidualn kadencj. Przyjcie takiego rozwizania zagwarantuje jej nie tylko pluralistycz-ny charakter, ale take przyczyni si do ograniczenia zalenoci politycznej jej czonków od organów powoujcych jej czonków. Mechanizm ksztatowania skadu osobowego oparty na czciowej rotacji, polegajcej na tym, e przy ka-dencji trwajcej 6 lat, co 2 lata koczyaby si kadencja 1/3 czonków, dowaby, e zmiany w skadzie KRRiT zostayby oderwane od kadencji

powo-78

W. DZIOMDZIORA, Komentarz do art. 7 urtv, [w:] S. PITEK (red.), Ustawa o radiofonii i te-lewizji. Komentarz, Warszawa 2014, s. 80.

79

Tak jak ma to miejsce w odniesieniu do Rady Polityki Pieninej. Zgodnie z art. 227 ust. 5 Konstytucji RP: „W skad Rady Polityki Pieninej wchodz Prezes Narodowego Banku Polskiego jako przewodniczcy oraz osoby wyróniajce si wiedz z zakresu finansów powoywane na 6 lat, w równej liczbie przez Prezydenta Rzeczypospolitej, Sejm i Senat”.

ujcych je organów, co wykluczyoby, a przynajmniej znacznie ograniczyo, jej zdominowanie przez osoby reprezentujce rzdzc wikszo . Istniejce rozwizanie znacznie lepiej gwarantowao niezaleno KRRiT oraz pomagao w zachowaniu cigoci jej pracy. Wydaje si, e taki sposób powoywania czonków KRRiT przez trzy róne organy z jednoczesn zasad okresowego odnawiania jej skadu zagwarantowaby jej pen niezaleno oraz pluralizm jej substratu osobowego. Zasadne byoby take rozwaenie wprowadzenia do skadu KRRiT przedstawicieli rekomendowanych przez stowarzyszenia twór-ców i orodki naukowe, bdcych autentycznymi znawcami problematyki dotyczcej radiofonii i telewizji, co stanowioby naturaln przeciwwag dla czonków reprezentujcych interesy ugrupowa politycznych, które powoay ich do skadu KRRiT. Instytucja rekomendacji umoliwiaby zneutralizowanie politycznego charakteru i zwikszenie czynnika fachowego w skadzie KRRiT. To jednak si rzeczy wymagaoby zwikszenia liczby czonków KRRiT. Mam bowiem powane wtpliwoci, czy przy ograniczeniu skadu KRRiT do piciu czonków, faktycznie moe by zapewniony pluralizm KRRiT, odzwiercied-lajcy wielo istniejcych w spoeczestwie pogldów i opinii. Trudno bowiem dopatrywa si owego pluralizmu w skadzie KRRiT w sytuacji, kiedy wik-szo w Sejmie i Senacie ma ta sama opcja polityczna (partia polityczna czy koalicja partii politycznych), a dodatkowo jeszcze wywodzi si z niej Prezydent RP, i organy te powouj skad KRRiT.

BIBLIOGRAFIA AKTY NORMATYWNE

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., Dz. U. 1997, Nr 78, poz. 483 z pón. zm.

Ustawa z dnia 15 padziernika 1992 r. o zmianie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. 1993, Nr 7, poz. 33.

Ustawa z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji, tekst jedn.: Dz. U. 2011, Nr 43, poz. 226 z pón. zm.

Ustawa z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym, Dz. U. 1997, Nr 102, poz. 643 z pón. zm.

Ustawa z dnia 29 grudnia 2005 r. o przeksztaceniach i zmianach w podziale zada i kompetencji organów pastwowych waciwych w sprawach cznoci, radiofonii i telewizji, Dz. U. 2005, Nr 267, poz. 2258.

Ustawa z dnia 25 kwietnia 2008 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji oraz nie-których innych ustaw, http://orka.sejm.gov.pl/proc6.nsf/opisy/151.htm [ostatnio sprawdzone 30 lipca 2013].

Uchwaa Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 lipca 1992 r. Regulamin Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, tekst jedn.: „Monitor Polski” 2012, poz. 32 z pón. zm. Uchwaa Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 czerwca 2010 r. w sprawie

spra-wozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dziaalnoci w 2009 r., „Monitor Polski” 2010, nr 43, poz. 612.

Uchwaa Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 4 sierpnia 2010 r. w sprawie po-woania czonków Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, „Monitor Polski” 2010, nr 56, poz. 760.

Uchwaa Senatu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 listopada 1990 r. Regulamin Senatu, tekst jedn.: „Monitor Polski” 2014, poz. 529 z pón. zm.

Uchwaa Senatu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 maja 2010 r. w sprawie sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, „Monitor Polski” 2010, nr 42, poz. 601.

Uchwaa Senatu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 lipca 2010 r. w sprawie powoania czonka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, „Monitor Polski” 2010, nr 53, poz. 720.

Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 czerwca 2010 r. w sprawie wyganicia kadencji wszystkich czonków Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, „Monitor Polski” 2010, nr 44, poz. 624.

Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 lipca 2010 r. o powoaniu czonków Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, „Monitor Polski” 2010, nr 53, poz. 728.

ORZECZNICTWO

Wyrok Trybunau Konstytucyjnego z dnia 10 kwietnia 2002 r., K 26/00, OTK-A 2002, nr 2, poz. 18.

Wyrok Trybunau Konstytucyjnego z dnia 23 marca 2006 r., K 4/06, OTK-A 2006, nr 3, poz. 32.

Uchwaa Trybunau Konstytucyjnego z dnia 10 maja 1994 r., W 7/94, OTK 1994, nr 1, poz. 23.

Uchwaa Trybunau Konstytucyjnego z dnia 13 grudnia 1995 r., W 6/95, OTK 1995, nr 3, poz. 23.

Postanowienie Trybunau Konstytucyjnego z dnia 28 lutego 2006 r., SK 52/04, OTK-A 2006, nr 2, poz. 24.

LITERATURA

BANASZAK Bogusaw: Komentarz do art. 213, [w:] Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2012.

BANASZAK Bogusaw: Komentarz do art. 214, [w:] Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2012.

CHRUCIAK Ryszard: Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji (art. 213, 214, 215), [w:] Wiesaw SKRZYDO, Sabina GRABOWSKA, Radosaw GRABOWSKI (red.), Konstytu-cja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz encyklopedyczny, Wydawnictwo Wolters Kluwer, Warszawa 2009, s. 221-222.

CHRUCIAK Ryszard: Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji w systemie politycznym i konstytucyjnym, Dom Wydawniczy „Elipsa”, Warszawa 2007.

CZARNY Piotr: Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, [w:] Pawe SARNECKI (red.), Prawo konstytucyjne Rzeczypospolitej Polskiej, Wydawnictwo C.H. Beck, Warsza-wa 2008, s. 379-389 .

CZARNY-DRODEJKO Elbieta: Ustawa o radiofonii i telewizji. Komentarz, Wydaw-nictwo LexisNexis, Warszawa 2014.

DOBOSZ Izabela: Prawo prasowe, Wydawnictwo Wolters Kluwer, Warszawa 2011. DUDEK Dariusz: Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji a polityka (uwagi na tle projektu

nowelizacji), [w:] Adam BALICKI, Tadeusz GUZ, Wojciech LIS (red.), rodki prze-kazu. Informacja czy manipulacja?, Wydawnictwo KUL, Lublin 2008, s. 19-38. DYCZEWSKI Leon: Media i demokracja w Polsce, [w:] Józef KRUKOWSKI, Otto THEISEN

(red.), Kultura i prawo, t. II: Materiay II Midzynarodowej Konferencji na temat „Wolno mediów”, Lublin 18-19 maja 2000, Wydawnictwo TN KUL, Lublin 2002, s. 31-78.

DZIOMDZIORA Wojciech: Komentarz do art. 7 urtv, [w:] Stanisaw PITEK (red.), Usta-wa o radiofonii i telewizji. Komentarz, Wydawnictwo C.H. Beck, WarszaUsta-wa 2014. JAGIELSKI Jacek: Administracja centralna, [w:] Marek WIERZBOWSKI (red.), Prawo

administracyjne, Wydawnictwo LexisNexis, Warszawa 2006.

JAKUBOWICZ Karol: Co i jak naprawia w mediach elektronicznych, „Rzeczpospolita” 2003, nr 6, s. C4.

JAROSZ-UKOWSKA Sylwia: Organy kontroli pastwowej i ochrony prawa (art. 72, 202-215), [w:] Wiesaw SKRZYDO, Sabina GRABOWSKA, Radosaw GRABOWSKI (red.), Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz encyklopedyczny, Wydawnictwo Wolters Kluwer, Warszawa 2009, s. 331-333.

JASKIERNIA Alicja: Media masowe w demokratycznych prawach wyborczych. Stan-dardy europejskie i uwarunkowania ich realizacji, Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, Warszawa 2008.

KACZMARCZYK Hubert: Organy kontroli pastwowej i ochrony prawa, [w:] Pawe CHMIELNICKI (red.), Konstytucyjny system wadz publicznych, Wydawnictwo LexisNexis, Warszawa 2009, s. 274-308.

KOWALSKI Grzegorz: Konstytucyjna regulacja Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, [w:] Wojciech LIS, Zbigniew HUSAK (red.), Praktyczne aspekty wolnoci wypo-wiedzi, Wydawnictwo Adam Marszaek, Toru 2011, s. 129-157.

KOWALSKI Grzegorz: Niezaleno Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (wybrane kwestie prawne), [w:] Adam BALICKI, Tadeusz GUZ, Wojciech LIS (red.), rodki przekazu. Informacja czy manipulacja?, Wydawnictwo KUL, Lublin 2008, s. 39-65.

LIS Wojciech: Koncesjonowanie dziaalnoci radiowej i telewizyjnej, „Rocznik Biblio-logiczno-Prasoznawczy” 4 (15)2012, z. 2, s. 183-206.

LIS Wojciech, HUSAK Zbigniew: Konstytucyjne podstawy wolnoci wypowiedzi, [w:] Praktyczne aspekty wolnoci wypowiedzi, Wydawnictwo Adam Marszaek, Toru 2011, s. 103-128.

PATYRA Sawomir: Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, [w:] Wiesaw SKRZYDO

(red.), Polskie prawo konstytucyjne, Wydawnictwo Morpol, Lublin 2002.

SARNECKI Pawe: Regulacja problematyki rodków spoecznego przekazu w Kon-stytucji Rzeczypospolitej Polskiej, [w:] Janusz BARTA, Ryszard MARKIEWICZ, Andrzej MATLAK (red.), Prawo mediów, Wydawnictwo LexisNexis, Warszawa 2005, s. 15-32.

SERAFIN Sawomir, SZMULIK Bogumi: Organy ochrony prawnej RP, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2007.

SZMULIK Bogumi, MIGRODZKI Marek: Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, [w:] Bogumi SZMULIK, Marek MIGRODZKI (red.), Ustrój organów ochrony prawnej, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2003, s. 247-253.

SOBCZAK Jacek: Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji – dylematy i wyzwania, [w:] Alina BALCZYSKA-KOSMAN (red.), Media w yciu publicznym – wybrane aspekty, Wydawnictwo Naukowe WNPiD UAM, Pozna 2010, s. 7-32.

SOBCZAK Jacek: Radiofonia i telewizja. Komentarz do ustawy, Kantor Wydawniczy Zakamycze, Kraków 2001.

SOKOLEWICZ Wojciech: Komentarz do art. 213 Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r., [w:] Leszek GARLICKI (red.), Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, t. III, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2003, s. 1-26.

SOKOLEWICZ Wojciech: Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji jako problem konsty-tucyjny, „Zeszyty Naukowe WSHiP”. Seria Prawo 2004, nr 9, s. 47-67.

SOKOLEWICZ Wojciech: Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji jako problem prawno-konstytucyjny, [w:] Dariusz GÓRECKI (red.), Wolno sowa w mediach. XLV Ogól-nopolska Konferencja Katedr i Zakadów Prawa Konstytucyjnego, Spaa 2003, ódzkie Towarzystwo Naukowe, ód 2003, s. 51-60.

SZYMANEK Jarosaw: Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, [w:] MariaKRUK (red.), System organów ochrony prawnej w Polsce. Podstawowe instytucje, Oficyna Wy-dawnicza Wyszej Szkoy Handlu i Prawa im. Ryszarda azarskiego, Warszawa 2008, s. 300-323.

WINCZOREK Piotr: Komentarz do Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., Wydawnictwo Liber, Warszawa 2000.

ZIBA-ZAUCKA Halina: Czy konstytucjonalizacja Krajowej Rady Radiofonii i Tele-wizji pomoga w zachowaniu jej niezalenoci?, [w:] Ewa GDULEWICZ, Halina ZIBA-ZAUCKA (red.), Dziesi lat Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, Wydaw-nictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów 2007, s. 344-365.

ZIBA-ZAUCKA Halina: Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji a regulatory mediów w pastwach wspóczesnych, Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów 2007.

STATUS PRAWNY KRAJOWEJ RADY RADIOFONII I TELEWIZJI

STRESZCZENIE

Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji jest organem, który odnosi si do niezmiernie wanej sfery ludzkiego ycia, jakim jest wolno sowa i prawo do informacji. W systematyce Konstytucji RP zalicza si j do organów kontroli pastwowej i ochrony prawa. Z woli pastwa odpowiada wic za stworzenie warunków do swobodnej wymia-ny pogldów i przepywu informacji, ale z poszanowaniem interesu publicznego. Pra-wodawca powierzy jej odpowiedzialno za utrzymanie standardów waciwych pastwom demokratycznym i spoeczestwom, które uwaaj si za cywilizowane. Szans na prawidowe wykonywanie zada daje niezaleno od rzdu oraz trudno odwoania jej czonków przed upywem kadencji. Sposób kreowania, skad personalny oraz dziaalno KRRiT wywouje kontrowersje i zdecydowany sprzeciw, a w kon-sekwencji prowadzi do formuowania da jej zlikwidowania.

Sowa kluczowe: rola KRRiT, umiejscowienie w systemie organów pastwa, zadania

KRRiT, zasady zorganizowania, przewodniczcy KRRiT

THE LEGAL STATUS OF THE NATIONAL BROADCASTING COUNCIL SUMMARY

The National Broadcasting Council (NBC) is a body that refers to extremely important sphere of human life, which is freedom of speech and right to information. In the scheme of the Polish Constitution, NBC include to the bodies of state control and law protection. With the will of the state NBC is responsible for creating the conditions for free exchange of views and information flow, but also it is responsible for respecting the public interest. The lawmaker entrusted NBC responsibility to maintain appropriate standards of democratic states and societies, that consider themselves civilized. A chance to properly perform tasks NBC gives independence from the government and difficulty of dismissal of its members before the end of the term. The method of creating, the personnel composition and the activities of the NBC are cause of controversy and strong opposition, and consequently leads to the demands of its eliminate.

Key words: the role of the NBC, location in the system of state authorities, NBC tasks,