• Nie Znaleziono Wyników

z niepe³nosprawnoœci¹ intelektualn¹ w okresie póŸnej doros³oœci

3. Refleksje koñcowe

Mam œwiadomoœæ, ¿e po lekturze wy¿ej przestawionego tekstu odpowiedŸ na postawione we wstêpie pytanie: „jak BYÆ z matuzalemem?” jest jeszcze niestety, ci¹gle daleka i czeka na swoj¹ pe³niejsz¹ ods³onê. Uwa¿am jednak, ¿e w poszuki-waniach odpowiedzi na pytania dotycz¹ce specyfiki pracy rehabilitacyjnej z kon-kretn¹ grup¹ osób, w tym wypadku seniorów z niepe³nosprawnoœci¹ intelektu-aln¹, nale¿y byæ uwra¿liwionym na niebezpieczeñstwo zwi¹zane z oczekiwa-niem wygenerowania gotowego algorytmu postêpowania, który bêdzie móg³ byæ zastosowany w ka¿dej sytuacji, w kontakcie z ka¿d¹ osob¹. „(…) nie jest chyba tak, by specjaliœci zachowywali siê jak automaty i postêpowali dok³adnie tak, jak zak³ada dany program usprawniania. Mo¿na siê raczej spodziewaæ, ¿e bêdzie on zawsze modyfikowany w mniejszym lub wiêkszym stopniu przez ka¿dego z nich. (…) Nawet wiêc, jeœli teoretycznie bêdziemy dysponowali jakimœ wzorcowym zbiorem dyrektyw postêpowania, to i tak w praktyce bêd¹ czynione od niego isto-tne odstêpstwa” (Kowalik, 1996, s.19). Z jedn¹ tylko uwag¹, która nabiera swojej ogromnej wa¿noœci w odniesieniu do osób z niepe³nosprawnoœci¹ intelektualn¹ w okresie póŸnej doros³oœci. A mianowicie owi specjaliœci (tzn. wszystkie osoby aktywne zawodowo w obszarze rehabilitacji) musz¹ wiedzieæ nie tylko „JAK” do-konaæ modyfikacji istniej¹cego ju¿ programu usprawniania osoby, ale równie¿ powinni posiadaæ kompetencje, by taki program, w odniesieniu do ogólnych za-sad pracy rehabilitacyjnej z seniorem z niepe³nosprawnoœci¹ intelektualn¹, skon-struowaæ. A to dla niektórych pedagogów specjalnych jest bardzo trudnym wy-zwaniem. Istota jego trudnoœci zawiera siê w czêsto stawianych pytaniach: Jak mam pracowaæ z osob¹, która ma lat 60, a poznawczo funkcjonuje na poziomie dziecka piê-cioletniego?”, „Jak mam ogólne zasady postêpowania z seniorem z niepe³nosprawnoœci¹ in-telektualn¹ prze³o¿yæ na konkretne aktywnoœci proponowane osobie?. Na te pytania, póki co, w literaturze przedmiotu rzadko mo¿na znaleŸæ odpowiedŸ, która mog³aby byæ jednoczeœnie podpowiedzi¹ do wykreowania w³asnego sposobu pracy (por. Kowalik, 2007, s. 149–153).

Ufam jednak, ¿e przedstawiona w tekœcie koncepcja pracy z osobami z nie-pe³nosprawnoœci¹ intelektualn¹ w okresie póŸnej doros³oœci, wypracowana przez niemieckich pedagogów specjalnych, mimo pewnego stopnia ogólnoœci, oka¿e siê inspiruj¹cym impulsem do rozwa¿añ teoretycznych, weryfikacji empirycznych i zastosowañ praktycznych w obszarze rehabilitacji seniorów z niepe³nosprawno-œci¹ intelektualn¹. Dziêki czemu odpowiedŸ na pytanie „JAK byæ z matuzale-mem?” bêdzie coraz bli¿sza, wyraŸniejsza i coraz bardziej zró¿nicowana.

Bibliografia

Andert K. (2007), Vorstellung des Projektes „Demenzielle Erscheinungsbilder bei Menschen mit geistiger Behinderung” und seiner Ergebnisse, [w:] Demenzielle Erscheinungsbilder bei Menschen mit geistiger Behinderung 5–10, Stiftung Drachensee, Kiel

Bañka A. (2002), Spo³eczna psychologia œrodowiskowa, Wyd. Nauk. Scholar, Warszawa Besems, T., van Vugt G. (1985), Gestalttherapie mit geistig Behinderten, „Psychotherapiemit

Jugendlichen”, 251–275

Ding-Greiner Ch., Kruse A. (2004), Alternsprozesse bei Menschen mit geisitiger Behinderung, [w:] A. Kruse, Martin M, Bern (red.), Enzyklopädie der Gerontologie. Alternsprozzesse in multidisziplinarer Sicht, Toronto, Seattle, Göttingen

Dziennik Ustaw (1997), Ustawa o rehabilitacji zawodowej i spo³ecznej oraz zatrudnianiu osób nie-pe³nosprawnych Nr 123, poz. 776, Warszawa

Dykcik W. (2005), Pedagogika specjalna wobec aktualnych sytuacji i problemów osób niepe³nospraw-nych, Wyd. Poznañskiego Towarzystwa Naukowego, Poznañ

Dykcik W. red. (1997), Pedagogika specjalna, Wyd. Nauk. UAM, Poznañ

Fornalik I. (2006), Trzy historie. Trzy oblicza staroœci osób z niepe³nosprawnoœci¹ intelektualn¹, [w:] A. Nowicka (red.), Wybrane problemy osób starszych, OW „Impuls”, Kraków Ga³kowski T., Kiwierski J. (1986), Encyklopedyczny s³ownik rehabilitacji, PZWL, Warszawa Goffman, (2005) E., Piêtno. Rozwa¿ania o zranionej to¿samoœci, t³um. A. Dier¿yñska, J.

Tokar-ska- Bakir, GWP, Gdañsk

Goll H. (1994), Vom Subjektiven Sinn Unssinigen Verhaltens Kommunikative Aspekteselbstverlet-zenden Verhaltens, [w:] H. Bergeest, I. Budnik, R. Hubner, T.Kolberg (red.), Rehabilita-tionspädagogik in Sachsen-Anhalt, Matrin Luther Universität, Halle na der Saale

Janiszewska-Rain J. (2005), Okres póŸnej doros³oœci. Jak rozpoznaæ potencja³ ludzi wwieku podesz³ym, [w:] A. I. Brzeziñska (red), Psychologiczne portrety czlowieka. Praktyczna psycho-logia rozwojowa, GWP, Gdañsk

Kapuœciñski R.(2006), Ten Inny, Wyd. „Znak”, Kraków

Kopeæ D. (2008), Gdzie jest matuzalem? Analiza dyskursu o staroœci wpedagogice specjalnej, [w:] A. Tokaj (red.), Staroœæ wperspektywie studiówpedagogicznych, WSH, Leszno

Kowalik S. (1997), Pedagogiczne problemy funkcjonowania i opieki osób w starszym wieku, [w:] W. Dykcik (red.), Pedagogika specjalna, Wyd. Nauk. UAM, Poznañ

Kowalik S. (2007), Psychologia rehabilitacji, Wyd. Akademickie i Profesjonalne, Warszawa Kowalik S. (1996), Psychospo³eczne podstawy rehabilitacji osób niepe³nosprawnych, Interart,

War-szawa

Krause A. (2000), Integracyjne z³udzenia ponowoczesnoœci, OW „Impuls”, Kraków

Ksiêga Rodzaju (Rdz 5, 21–27) (1991) [w:] Pismo Œwiête Starego i Nowego Testamentu w przek³ad-zie z jêzykóworyginalnych ze wstêpami i komentarzami, M. Peter, M. Wolniewicz (red.), t. 1, s. 16, Wyd. œw. Wojciecha, Poznañ

Lausch-¯uk J. (1999), Wartoœæ terapii wspomnieniami w procesie opieki, wychowania i rehabilitacji osób z niepe³nosprawnoœci¹ intelektualn¹ przebywaj¹cych w domach opieki spo³ecznej, [w:] J. Pliecki, S. Olszewski (red.), Wspomaganie rozwoju osób niepe³nosprawnych, OW „Text”, Kraków

Müller B. (1997), Lebensführungensstrategien von schwerkörperbehinderten Menschen im Alternsprozeß, Aachen

Pawelczak K. (2008), Syndrom nie-opouszczonego gniazda. Wybrane problemy starzej¹cych siê ro-dzicówi opiekunówosób z niepe³nosprawnoœci¹, [w:] A. Tokaj (red.), Staroœæ wperspektywie studiówpedagogicznych, WSH, Leszno

Rzedzicka K.D. (2003), Spo³eczne kompetencje doros³oœci a niepe³nosprawnoœæ, [w:] K.D. Rzedzicka, A. Kobylañska (red.), Doros³oœæ, niepe³nosprawnoœæ, czas wspó³czesny, Wyd. „Impuls“, Kra-ków

Schier K., Zalewska M. (2006), Krewni i znajomi Edypa, Wyd. Nauk. Scholar, Warszawa Steckiewicz S., WoŸniak Z. (2007), Prawno-medyczne definicje niepe³nej sprawnoœci, [w:]

A. Brzeziñska, Z. WoŸniak, K. Maj (red.), Osoby z ograniczon¹ sprawnoœci¹ na rynku pracy, Wyd. SWPS Academica, Warszawa

Straœ-Romanowska M. (2000), Paradoksy rozwoju cz³owieka w drugiej po³owie ¿ycia a psychopro-filaktyka staroœci, [w:] B. Kaja (red.) Wspomaganie rozwoju. Psychostymulacja. Psychokorekcja, t. 2, Wyd. Uczelniane WSP, Bydgoszcz

Tylewska-Nowak B. (2008), Staroœæ osób z niepe³nosprawnoœci¹ intelektualn¹, [w:] A. Tokaj (red.), Staroœæ wperspektywie studiówpedagogicznych, WSH, Leszno

Watzlawick P., Beavin J.H., Jackson D.D. (1985), Menschliche Kommunikation, Formen, Störungen, Paradoxien, Huber, Bern

Walburg W.R. (2007), Zuhause-Sein und Leben im Alter in Einrichtungen der Behindertenhilfe, [w:] Demenzielle Erscheinungsbilder bei Menschen mit geistiger Behinderung, Stiftung Drachensee, Kiel

Yalom I.D. (2008), Patrz¹c wstronê s³oñca. Jak przezwyciê¿yæ grozê œmierci, Instytut Psychologii Zdrowia, Polskie Towarzystwo Psychologiczne, Warszawa

Being with Mathusalem?

A question for the nature of rehabilitation of people with intellectual disability in the late adulthood phase

The article relates to the problems of late adulthood and ageing of individuals with dis-ability. This question is still insufficiently answered in the field of Polish special pedagogy. The author refers to the narrations of the archetypical figure of Mathusalem – “absent, rec-ognized and multidimensional”. That creates a broader context for further reflections. The focus here is on the question of psychosocial existence of elderly persons with disability. More than that, the article introduces some general and, at the same time, crucial rules for the rehabilitation process. These are the rules of acting and therapeutic indications that can be found as inspiration for searching answers for the question: how to accompany and sup-port ageing persons withintellectual disability.

Aleksandra Krukowska

Motywacja kobiet do urodzenia dziecka